Το άνοιγμα του σχηματισμού των πιονιών του αντίπαλου βασιλιά και το ξεγύμνωμά του από τους στρατιώτες του, καθώς και η αχρήστευση των αξιωματικών του Φιανκέτου, αποτελούν τον καλύτερο τρόπο επίθεσης για τη διάσπαση της άμυνας του αντιπάλου.

Ο τρόπος αυτός είναι ο πιο δύσκολος και συχνά παρασύρει τον παίκτη που κάνει την επίθεση, να θυσιάσει υλικό, για να πετύχει το σκοπό του.

Βέβαια, χρειάζεται μεγάλη προσοχή, γιατί το θυσιαζόμενο υλικό δεν αντικαθίσταται εύκολα. Αν ο αντίπαλος ξεφύγει, τότε οι όροι αντιστρέφονται και θα βρεθεί σε χαμένη θέση ο επιτιθέμενος.

Στην παρακάτω παρτίδα τα μαύρα υπερεκτιμούν τη θέση τους και κάνουν μεγάλο λάθος στην 11η κίνηση, κάνοντας ροκέ από την αντίθετη πλευρά που έκανε ο λευκός. Στη συνέχεια, μια κίνηση μετά τη θέση του διαγράμματος (14. Πχθ5!), αρχίζει ο λευκός μια στρατηγική συγκέντρωση των κομματιών του στην πλευρά του αντίπαλου βασιλιά, ο οποίος θα εγκαταλείψει, αφού οι αμυντικές του δυνάμεις δεν μπορούν να αντισταθούν άλλο.

Το φιανκέτο είναι η διάταξη όπου ο αντίπαλος, στο μικρό ροκέ, τοποθετεί τον αξιωματικό του στο «η7».

Ας δούμε όμως και την παρτίδα που αποτελεί, πράγματι, ένα καλό παράδειγμα για το είδος της επίθεσης που εκδηλώνεται με τη διάσπαση των πιονιών, που προστατεύουν τον αντίπαλο βασιλιά.

1. ε4 36 2. δ4 δ5 3. Ιγ3 Ιζ6 4. Αη5 Αε7 5. ε5 Ιζδ7 6. θ4 ζ6 7. Βθ5+ η6 8. εζ6 Ιζ6 9. Βε2 γ5 10. δγ5 Ια6 11. 0-0-0 0-0; 12. Αθ6 Πε8 13. θ5 ηθ5 14. Πχθ5! ΙχΠ 15. ΒχΙ Αζ8 16. Αη5 Αε7 17. Ιζ3 Πζ8 18. Αδ3 Πζ7 19. Πθ1 Αχη5 20. ΙχΑ Πη7 21. Ιθ7 Ιγ5 22. Ιζ6+ ΒχΙ 23. Βε8+ και 1-0.