Η μεγάλη διαδήλωση των εργατικών σωματείων του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, των Συλλόγων Αγροτών, Επαγγελματιών, Φοιτητών και Γυναικών στραπατσάρισε την προσπάθεια της κυβέρνησης να παρουσιάσει ότι από την ανάπτυξη που στήνει για την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων θα βγουν ωφελημένοι και οι εργαζόμενοι, ο λαός της περιοχής, ξεκαθαρίζοντας ότι «η ανάπτυξή τους τσακίζει τη ζωή μας. Οργάνωση κι αγώνας η επιλογή μας».

Επιβεβαιώνοντας ότι η πολιτική που τσακίζει το λαό για την ανάπτυξη του κεφαλαίου πάει χέρι χέρι με την τρομοκρατία και την καταστολή, η κυβέρνηση, που έστησε τη φιέστα κρυμμένη πίσω από τον κλοιό αστυνομικών δυνάμεων, απάντησε στις διεκδικήσεις του λαού χτυπώντας τη διαδήλωση με τα ΜΑΤ και κάνοντας χρήση χημικών.

Αυτό έγινε όταν η μεγάλη μαχητική πορεία που ξεκίνησε από την πλατεία Δημοκρατίας στον Βαρδάρη, έφτασε μπροστά στο φραγμό των αστυνομικών δυνάμεων, που είχε στηθεί με κλούβες των ΜΑΤ και πάνοπλους αστυνομικούς, σε μεγάλη απόσταση από το ξενοδοχείο όπου πραγματοποιούνταν το «αναπτυξιακό» συνέδριο για την Κεντρική Μακεδονία. Χτύπησε τους διαδηλωτές που επιχείρησαν να σπάσουν το φραγμό για να συνεχίσουν την πορεία και να φτάσουν στο χώρο του συνεδρίου για να εκφραστεί κι εκεί δυνατά η εργατική - λαϊκή απάντηση.

Νωρίτερα, εκπρόσωποι των διαδηλωτών είχαν ζητήσει να επιτραπεί να περάσει αντιπροσωπεία συμβασιούχων από τους ΟΤΑ που η κυβέρνηση τους στέλνει κατά χιλιάδες στην ανεργία και των αγροτών που ξεκληρίζονται, προκειμένου να συναντηθεί με τον πρωθυπουργό, αίτημα που απορρίφθηκε από την κυβέρνηση.

Ο Λεωνίδας Στολτίδης, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, μιλώντας στους συγκεντρωμένους, εκεί μπροστά στο φραγμό των ΜΑΤ, σημείωσε ότι «δεν πρόκειται να περάσει αυτή η προσπάθεια, όσες "αριστερές" κυβερνήσεις και να φέρουν, ό,τι μάσκα και να φορέσουν. Δεν πρόκειται εμείς που παράγουμε όλο τον πλούτο, να συμβιβαστούμε με αυτήν τη χαμοζωή που θέλει δούλους εργάτες στα κάτεργα των εργοδοτών σε όλους τους κλάδους, γερόντια χωρίς συντάξεις, ξεκληρισμένους αγρότες και αυτοαπασχολούμενους. Συνεχίζουμε, διαμορφώνουμε τις προϋποθέσεις ώστε να ξεκινήσει σε όλους τους κλάδους αντεπίθεση με απαιτήσεις και διεκδικήσεις που αφορούν την κάλυψη των σύγχρονων, των πραγματικών αναγκών μας».

Οι διαδηλωτές αποχώρησαν συντεταγμένα και με συνθήματά τους πρόβαλαν το δρόμο που πρέπει να επιλέξει ο λαός: «Τέρμα πια στις αυταπάτες ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες», «Θέλουνε συναίνεση να φτάσουμε στον πάτο, οργάνωση παντού να 'ρθούν τα πάνω κάτω». Ανέδειξαν τις διεκδικήσεις τους φωνάζοντας «Κάτω τα χέρια από του λαού το βιος», «Η Θεσσαλονίκη λιμάνι των λαών και όχι ορμητήριο των ιμπεριαλιστών» κ.ά.

Η μεγάλη κινητοποίηση ξεκίνησε με τη συγκέντρωση στην πλατεία Δημοκρατίας. Από τις 6 το απόγευμα πήραν τη θέση τους, συγκροτημένα πίσω από τα πανό των σωματείων, οι εργαζόμενοι από μια σειρά κλάδων του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, πίσω από τα πανό των Συλλόγων τους οι αγρότες από τη Θεσσαλονίκη και τα μπλόκα της Πέλλας, της Ημαθίας, του Αμυνταίου Φλώρινας που παλεύουν μέσα από την Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, οι μικροί και αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες, οι φοιτητές και οι σπουδαστές των δημόσιων και ιδιωτικών ΙΕΚ, οι γυναίκες. Πρόβαλαν τις διεκδικήσεις τους για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους.

Το κεντρικό πανό των συνδικάτων έδινε το σύνθημα: «Ματώσαμε στην κρίση τους, θέλουν να πληρώσουμε και την ανάπτυξή τους. Οργάνωση και αντεπίθεση η επιλογή μας».

Τη συγκέντρωση χαιρέτισε ο Τάσος Χαλκίδης, πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Βέροιας, ο οποίος μετέφερε τον αγωνιστικό παλμό των αγροτών της περιοχής και ιδιαίτερα των ροδακινοπαραγωγών που διεκδικούν, μεταξύ άλλων, μέτρα για την αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματος από το εμπάργκο της ΕΕ στη Ρωσία. Επίσης, η Διαμαντούλα Κρητικού, πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Αμυνταίου Φλώρινας, η οποία σημείωσε ότι οι χαμηλές τιμές στα προϊόντα τους έδωσαν ένα ακόμη πλήγμα που κάνει ακόμη πιο δύσκολη την επιβίωσή τους. Και σημείωσε ότι οι αγρότες δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα από την ανάπτυξη που διαφημίζει η κυβέρνηση.

Κεντρικός ομιλητής ήταν ο Στράτος Κουρτζανίδης, πρόεδρος του ΣΕΤΗΠ ν. Θεσσαλονίκης, ο οποίος μεταξύ άλλων τόνισε: «Δεν υπάρχει εργαζόμενος, άνεργος, συνταξιούχος που δε βιώνει στο πετσί του την "ανάπτυξή" τους. Τη βιώνουν οι συνταξιούχοι με τον αυτόματο κόφτη πάνω από το κεφάλι κάθε μήνα, οι χιλιάδες απλήρωτοι εργαζόμενοι σε εργοστάσια, οι χιλιάδες άνεργοι χωρίς επίδομα, οι δεκάδες νεκροί στα εργοδοτικά κάτεργα, οι χιλιάδες εργαζόμενοι στο εμπόριο χωρίς ούτε Κυριακή για ξεκούραση, στον τουρισμό χωρίς μια μέρα άδεια, οι χιλιάδες στους ΟΤΑ που οδηγούνται στην ανεργία, οι εκατοντάδες που χάνουν δικαιώματα λόγω ιδιωτικοποίησης (λιμάνι, αεροδρόμιο), οι χιλιάδες που εργάζονται στα εργολαβικά κάτεργα μέχρι εξάντλησης για ένα κομμάτι ψωμί. Θα την βιώσει σχεδόν ένας στους δύο Ελληνες με κατασχέσεις και πλειστηριασμούς για χρέη στις τράπεζες και το Δημόσιο.

Για τους μικρομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους, η "δίκαιη ανάπτυξη" θα είναι μια από τα ίδια και χειρότερα. Φέρνει ακόμα χαμηλότερες τιμές για τα προϊόντα και λιγότερες επιδοτήσεις - ενισχύσεις, πιο ακριβά αγροτικά μέσα και εφόδια και πιο τσουχτερά φορολογικά, ασφαλιστικά και άλλα χαράτσια.

Οι αυτοαπασχολούμενοι και οι μικροί επαγγελματίες της πόλης θα συνεχίσουν να τσακίζονται από τη φοροληστεία και τις υψηλές ασφαλιστικές εισφορές, ενώ παράλληλα θα συμπιέζονται από τις μεγάλες επιχειρήσεις.

(...) Ολοι αυτοί που συζητάνε στις "αναπτυξιακές" φιέστες έχουν μια σημαία, έχουν ένα θεό: Πώς θα αξιοποιήσουν τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της περιοχής μας, το λιμάνι, το αεροδρόμιο, τις αποθήκες και τους οδικούς κόμβους, για περισσότερα κέρδη. Πώς θα ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων (αυτό εννοούν όταν λένε καινοτομία και εξωστρέφεια), τις μεγάλες δυνατότητες που έχουμε στον αγροτοδιατροφικό τομέα.

"Κεντρική Μακεδονία πύλη συνεργασίας" ονομάζουν την όξυνση των ανταγωνισμών. Η Κεντρική Μακεδονία γίνεται πύλη εισόδου σχεδιασμών ιμπεριαλιστικών κέντρων αλλά και σχεδιασμών της ελληνικής αστικής τάξης. Ολη η Βόρεια Ελλάδα είναι στους στρατιωτικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και υπάρχει σχέδιο να αναβαθμιστεί και άλλο με τη βάση στην Αλεξανδρούπολη. Ολη η περιοχή αναδεικνύεται σε κόμβο αντιθέσεων μεταξύ ΗΠΑ - ΕΕ - Ρωσίας - Κίνας, μεταξύ ελληνικής και τουρκικής αστικής τάξης για το ποιος θα κυριαρχήσει στα Βαλκάνια.

(...) Τα συμφέροντά μας δεν μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι με τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, του κεφαλαίου και των κομμάτων τους. Μπορούμε να βάλουμε φρένο στην πολιτική τους, στα καταστροφικά για τη ζωή μας σχέδιά τους. Τώρα οι εργαζόμενοι να πυκνώσουμε τις γραμμές του οργανωμένου εργατικού και λαϊκού κινήματος για να δώσουμε την ανάλογη απάντηση».