Η θέση του ΚΚΕ για σύγχρονες συγκοινωνίες στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών παρουσιάστηκε από την ΤΕ Σάμου του ΚΚΕ στην εκδήλωση προς τιμήν των 100χρονων του Κόμματος, που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 16 Ιούνη στην κατάμεστη αίθουσα του ξενοδοχείου «Αιολίς», με κεντρικό ομιλητή τον Γιώργο Μαρίνο, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Η εκδήλωση αποτέλεσε - όπως σημείωσε η Γραμματέας της ΤΕ, Δήμητρα Παντάπαση στο άνοιγμά της - την κορύφωση μιας σειράς δραστηριοτήτων, συζητήσεων του Κόμματος με το λαό του νησιού, που, όπως αποδείχτηκε και από το ερωτηματολόγιο το οποίο διακινήθηκε πλατιά, το 40% ταξιδεύει εκτός νησιού συχνά και το 37% των ερωτηθέντων για λόγους υγείας. Οπως σημείωσε, το ΚΚΕ όλα αυτά τα χρόνια έχει πρωτοστατήσει στην ανάδειξη των προβλημάτων των συγκοινωνιών, οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες μέσα από τους μαζικούς φορείς που συμμετέχουν έχουν πρωτοστατήσει στην οργάνωση αγώνων, ενώ συνεχείς είναι και οι παρεμβάσεις του Κόμματος στη Βουλή, στην Ευρωβουλή, στην Τοπική Διοίκηση.

Στην ομιλία του, ο Γ. Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ανέφερε μεταξύ άλλων:

«Οι εργαζόμενοι της Σάμου και των άλλων νησιών αντιμετωπίζουν τα οξυμένα προβλήματα της μετακίνησης, των θαλάσσιων, αεροπορικών και οδικών - εσωτερικών συγκοινωνιών.

Τα προβλήματα είναι χρόνια, μόνιμα και με τάση όξυνσης. Είμαστε απέναντι σε μια πολιτική που οδηγεί σε συνεχή απομάκρυνση από τις λαϊκές ανάγκες οι οποίες διευρύνονται.

Οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες είναι στρατηγικής σημασίας κλάδος, που έχει την ευθύνη της σύνδεσης των νησιών με την ηπειρωτική Ελλάδα αλλά και μεταξύ των νησιών για τη μεταφορά επιβατών και εμπορευμάτων και ταυτόχρονα σχετίζεται με την άμυνα της χώρας.

Τα πλοία είναι ιδιοκτησία των εφοπλιστών και κινούνται με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος, το οποίο εξασφαλίζεται από την εκμετάλλευση των ναυτεργατών και τις υψηλές τιμές των εισιτηρίων. Οι ναυτιλιακές εταιρείες στην πορεία του χρόνου συσσώρευσαν τεράστια κεφάλαια, διαμορφώθηκαν μονοπωλιακοί όμιλοι με πλοία μεγάλου τονάζ και μεγάλης μεταφορικής ικανότητας, επιβάλλοντας, σε συνεργασία με τις κυβερνήσεις, σκληρούς όρους κατά των ναυτεργατών και των επιβατών.

Την περίοδο 2001 - 2017 το απλό εισιτήριο Πειραιάς - Σάμος από 10 ευρώ έφτασε τα 49 ευρώ στο κατάστρωμα και 54,5 ευρώ με κάθισμα, παρουσιάζοντας αύξηση 400 - 500%.

Κατά τη διάρκεια του χειμώνα και μέχρι στις 10 Ιούνη που ξεκινούν τα θερινά δρομολόγια η ακτοπλοϊκή σύνδεση π.χ. της Σάμου εξυπηρετείται τρεις φορές τη βδομάδα και των Φούρνων μια φορά τη βδομάδα κι αυτό όταν το επιτρέπει ο καιρός και συνεπώς η πολυήμερη απομόνωση είναι υπολογίσιμος παράγοντας.

Επιπλέον, ένας μεγάλος αριθμός επιβατών που επισκέπτεται τον Πειραιά για υποχρεώσεις ή επιστρέφει από τον Πειραιά ταλαιπωρείται στο κατάστρωμα χωρίς αριθμημένο κάθισμα ή, ακόμα, οικογένειες με παιδιά, ασθενείς και ηλικιωμένοι που έχουν ανάγκη να μείνουν σε καμπίνα αδυνατούν λόγω οικονομικών προβλημάτων.

Υπάρχουν και τα ταξίδια - οδύσσεια, κατά τη διάρκεια των οποίων το πλοίο ξεκινά π.χ. από τον Πειραιά την Παρασκευή, επισκέπτεται κυκλαδίτικα νησιά, περνάει από Ικαρία - Σάμο - Φούρνους - Χίο - Μυτιλήνη - Λήμνο - Καβάλα και επιστρέφει στον Πειραιά την Κυριακή.

Πολύ οξυμένο είναι επίσης το πρόβλημα των αερομεταφορών, με χαρακτηριστικό στοιχείο τις πολύ υψηλές τιμές των εισιτηρίων και τα μη επαρκή δρομολόγια.

Η κυβέρνηση ασκήθηκε στη συνθηματολογία για τη βελτίωση δήθεν της κατάστασης αλλά στην πράξη προχώρησε κι εδώ στην πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, παραδίνοντας κι αυτόν το στρατηγικής σημασίας κλάδο στην "Aegean" και σε άλλους ομίλους, ενώ 14 αεροδρόμια της χώρας, μεταξύ αυτών και το αεροδρόμιο της Σάμου, παραδόθηκαν στο γερμανικό μονοπώλιο "Fraport" που λειτουργεί με όρους "γκέτο" σε βάρος των εργαζομένων και των δικαιωμάτων τους.

Από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 με τη στρατηγική της ΕΕ καταργήθηκε το καμποτάζ στην ακτοπλοΐα και εφαρμόστηκε το πλαίσιο του λεγόμενου "Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού" στις αερομεταφορές.

Η "απελευθέρωση" των θαλάσσιων μεταφορών και των αερομεταφορών οδήγησε στη μείωση της σύνδεσης νησιών και άλλων περιοχών με μικρότερη κίνηση, ειδικά το χειμώνα, στον καθορισμό της τιμολογιακής πολιτικής από τις επιχειρήσεις, σε απολύσεις και μείωση του εργατικού κόστους, όπως αποκαλούν τους μισθούς και τα δικαιώματα των εργαζομένων, δραστικές μειώσεις των οργανικών συνθέσεων, υποβαθμίζοντας συνολικά τις υπηρεσίες, την ασφάλεια των μεταφορών.

Η αντιλαϊκή στρατηγική αφορά το σύνολο των συγκοινωνιακών μέσων.

Πρέπει λοιπόν όλοι οι εργαζόμενοι να αναρωτηθούν:

• Γιατί παραμένουν τα προβλήματα στην εξυπηρέτηση των νησιών; Γιατί υπάρχουν νησιά που μένουν χωρίς πλοία το χειμώνα;
• Γιατί παραμένουν σε κίνηση γηρασμένα πλοία και παρουσιάζονται προβλήματα ασφάλειας της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα;
• Γιατί είναι τόσο υψηλές οι τιμές των εισιτηρίων και οι ναύλοι των οχημάτων και πραγματικά είναι απαγορευτικό να ταξιδέψει μια λαϊκή οικογένεια με το αυτοκίνητό της ή να ταξιδέψει με το αεροπλάνο;
• Γιατί οι ναυτεργάτες και οι εργαζόμενοι στις αερομεταφορές δουλεύουν με όρους σκληρής εντατικοποίησης και σημειώνεται χειροτέρευση των όρων αμοιβής και ασφάλισης, των συνθηκών εργασίας; Γιατί δεν παίρνονται τα αναγκαία μέτρα υγείας και ασφάλειας;
• Γιατί παραμένουν και οξύνονται τα προβλήματα της εσωτερικής μετακίνησης στο νησί και τα άλλα νησιά;

Οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα είναι μεγάλης σημασίας γιατί δίνουν την πραγματική αιτία αυτής της απαράδεκτης κατάστασης, καταλογίζουν ευθύνες στους πραγματικούς υπεύθυνους και δείχνουν την κατεύθυνση της πάλης για την επίλυση των προβλημάτων, ανεξάρτητα πώς αυτό συνειδητοποιείται σήμερα από τους εργαζόμενους.

Απαντάμε συγκεκριμένα.

Η πράξη έχει αποδείξει ότι η επιχειρηματικότητα και η ανταγωνιστικότητα είναι ασυμβίβαστες με την εξυπηρέτηση του λαού μας και το σεβασμό της ανθρώπινης ζωής. Η καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, στις μεταφορές και το κίνητρο του κέρδους αποτελούν την αιτία των προβλημάτων.

Η πραγματικότητα μαρτυρά ότι παρά το γεγονός ότι οι αστικές κυβερνήσεις εναλλάσσονται, εφαρμόζεται η ίδια στρατηγική κατά των εργαζομένων, των νησιωτών είτε στο τιμόνι της διακυβέρνησης βρίσκεται η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ είτε ο ΣΥΡΙΖΑ, κι αυτό είναι βασικό ζήτημα.

Οι λαϊκές δυνάμεις πρέπει να κάνουν δική τους αυτήν την αλήθεια ώστε να πούνε "φτάνει πια", δεν μπορεί να γίνει ανεκτό να έχει στα χέρια της τα οικονομικά εργαλεία μια χούφτα καπιταλιστών, να ελέγχουν τις θαλάσσιες μεταφορές οι εφοπλιστές, να ελέγχουν τις αερομεταφορές επιχειρηματίες, να τις χρησιμοποιούν όπως θέλουν και να πλουτίζουν σε βάρος των λαϊκών αναγκών.

Αυτό θα είναι ποιοτικό βήμα που θα δώσει ώθηση στην εργατική - λαϊκή πάλη.

Το ΚΚΕ από την ίδρυσή του παλεύει για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και ανοίγει δρόμους στις εργατικές - λαϊκές διεκδικήσεις, προβάλλοντας πρωτοποριακούς στόχους πάλης, αιτήματα απέναντι στα οποία ο καπιταλισμός και οι διαχειριστές του κρατούν εχθρική στάση.

Η προσφορά του ΚΚΕ στην ανάδειξη και διεκδίκηση της ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών είναι πολύ μεγάλη και η πείρα που έχει συγκεντρωθεί μπορεί να αξιοποιηθεί από τους εργαζόμενους και να συμβάλει στην ανάπτυξη των αγώνων τους, στην άνοδο της απαιτητικότητάς τους.

Οι σημερινές ανάγκες δεν είναι ίδιες με αυτές των περασμένων δεκαετιών. Η ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, της τεχνολογίας, των επιστημών τις έχουν διευρύνει και έχουν δημιουργήσει πρωτοφανή μέσα για την ικανοποίησή τους σε όλους τους τομείς, για τις εργασιακές συνθήκες και την αύξηση του ελεύθερου χρόνου, την πρόληψη και προστασία της υγείας, την αναψυχή, τη διατροφή, τις συγκοινωνίες και πολλά άλλα.

Το εμπόδιο είναι το εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα, η εξουσία του κεφαλαίου.

Αυτό πρέπει να συνειδητοποιηθεί και να αποτελέσει τη βάση της οργάνωσης, του αγωνιστικού προσανατολισμού και της μαχητικότητας των εργαζομένων για να δυναμώσουν οι διεκδικήσεις και να συγκεντρώνονται δυνάμεις για την ανατροπή, για την εργατική εξουσία, την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής κοινωνίας, που το κίνητρό της είναι η ικανοποίηση των συνεχώς διευρυνόμενων αναγκών.

Μπορεί να αναπτυχθεί κίνημα που θα απαιτεί την τακτική και απρόσκοπτη σύνδεση της Σάμου, των νησιών με την ηπειρωτική Ελλάδα και μεταξύ των νησιών, με ασφαλή, σύγχρονα πλοία και αεροπλάνα, χειμώνα - καλοκαίρι και μείωση της τιμής των εισιτηρίων κατά 50%.

Μέσα σε αυτήν την προσπάθεια θα συναντιέται η εργατική τάξη με την αγροτιά και τους αυτοαπασχολούμενους ΕΒΕ, θα συντονίζεται η δράση με τους ναυτεργάτες και τους άλλους εργαζόμενους στις συγκοινωνίες, θα αναπτύσσεται η εργατική - λαϊκή αλληλεγγύη ενάντια στον κοινό αντίπαλο, το κεφάλαιο και την εξουσία του.

Η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ αποσκοπεί στην κατάργηση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, συμπυκνώνει, εκφράζει τα λαϊκά δικαιώματα και διαθέτει τα μέσα για να ικανοποιηθούν.

Η εργατική εξουσία είναι η δύναμη που μπορεί να αλλάξει τα πράγματα και να αξιοποιήσει μαζί με το μαχόμενο λαό τις αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας μας με την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, των οικονομικών εργαλείων και τον επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό ώστε στη θέση του καπιταλιστικού κέρδους, που είναι το σημερινό κίνητρο της οικονομίας, να τεθεί η ικανοποίηση των αναγκών και η χώρα μας, αποδεσμευμένη από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, να προχωρήσει στο σοσιαλιστικό μέλλον.

Σε αυτό το πλαίσιο, όπου τα πλοία, τα αεροπλάνα, γενικότερα τα μαζικά μέσα μεταφοράς θα είναι περιουσία του λαού, ο αποκλειστικά κρατικός φορέας μεταφορών θα εξασφαλίζει ασφαλείς και σύγχρονες θαλάσσιες, αεροπορικές και οδικές συγκοινωνίες με τις κατάλληλες υποδομές, με πολύ προσιτό αντίτιμο για τη μετακίνηση του λαού μας και την εξυπηρέτηση των νησιών, με προσφορά στην άμυνα, στην οικονομία της χώρας, με ναυπηγεία, με βιομηχανία που θα παράγουν σύγχρονα μέσα μεταφοράς (...)

Η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, οι νέοι και οι νέες έχουν μεγάλη δύναμη στα χέρια τους κι αυτή η οργανωμένη δύναμη μπορεί να συγκρουστεί με τις δυσκολίες, να γίνει δύναμη ανατροπής, να φέρει τη λύση και να εφαρμοστεί αυτό το σχέδιο προς όφελος του λαού μας.

Ο συσχετισμός αλλάζει με την εργατική, λαϊκή πάλη και την πρωτοπόρα δράση του ΚΚΕ. Καμία παλιά κοινωνία δεν παρέμεινε στη θέση της.

Η Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, οι κατακτήσεις, τα επιτεύγματα της Σοβιετικής Ενωσης και των άλλων σοσιαλιστικών κρατών σε όλους τους τομείς αποτελούν πολύτιμη πείρα και παρακαταθήκη στην πάλη της εργατικής τάξης, των λαών.

Μέσα στα λίγα χρόνια της σοσιαλιστικής οικοδόμησης επιτεύχθηκε υψηλό επίπεδο σχεδιασμένης συγκοινωνιακής εξυπηρέτησης, με συνδυασμένα ασφαλή μαζικά μέσα μεταφοράς, αεροπλάνα, πλοία, λεωφορεία, με πρωτοπόρο σιδηροδρομικό δίκτυο και μετρό αλλά και κατάλληλη υποδομή, με χαρακτηριστικό στοιχείο το πολύ φτηνό, συμβολικό εισιτήριο, ορισμένα καπίκια στη Σοβιετική Ενωση, που σήμερα με την καπιταλιστική παλινόρθωση έχει πολλαπλασιαστεί, έχει γίνει υπολογίσιμο έξοδο για τις λαϊκές οικογένειες. Την προσήλωση στην ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και το σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή τονίζει η παρουσία γιατρού και εξοπλισμένου ιατρείου στα σοβιετικά πλοία και σε πλοία άλλων χωρών του σοσιαλισμού».