Ο πρώτος κύκλος της λεγόμενης «μεταμνημονιακής» «αξιολόγησης» ανοίγει στις αρχές αυτής της βδομάδας, με την επάνοδο των κλιμακίων του κουαρτέτου στην Αθήνα. Στο επίκεντρο των διαπραγματεύσεων βρίσκονται η διαμόρφωση του κρατικού προϋπολογισμού για το 2019 και βέβαια οι δεκάδες αντιλαϊκές παρεμβάσεις και τα «ορόσημα» που αφορούν στην τόνωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων.

Με το «καλημέρα» ξεκινά η κλιμάκωση των πλειστηριασμών και των εκβιασμών για τα «κόκκινα» στεγαστικά δάνεια σε βάρος λαϊκών νοικοκυριών, ενώ στη διευρυμένη ατζέντα της επόμενης περιόδου, όπως επισημαίνει η απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, συγκαταλέγονται «δράσεις στους τομείς της φορολογικής και δημοσιονομικής διαρθρωτικής πολιτικής, της κοινωνικής Πρόνοιας, της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας, των αγορών εργασίας και προϊόντων, των ιδιωτικοποιήσεων και της δημόσιας διοίκησης».

Οπως διευκρινίζεται από υψηλόβαθμες πηγές της ΕΕ, στα ζητήματα αυτής της «αξιολόγησης» συγκαταλέγεται ακόμη η μακροοικονομική όσο και η δημοσιονομική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, ζήτημα που με τη σειρά του θα περάσει και από τη διαδικασία του φετινού «Ευρωπαϊκού Εξαμήνου», ενώ παράλληλα, όπως επισημαίνουν, οι «θεσμοί» θα ζητήσουν από τις ελληνικές αρχές την επικαιροποίηση της λεγόμενης «στρατηγικής ανάπτυξης», που αφορά σε παρεμβάσεις τόνωσης των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων.

Σε ό,τι αφορά το ζήτημα του Ασφαλιστικού και των συντάξεων, σύμφωνα με πληροφορίες, ο αντιλαϊκός πήχης οριοθετείται από σχετικά πρόσφατη έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σύμφωνα με την οποία «είναι επιτακτική ανάγκη να υλοποιηθεί πλήρως η μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού του 2016 και να εγγυάται ένα αξιοπρεπές επίπεδο παροχών, υπό τους περιορισμούς που δημιουργεί το επίπεδο της οικονομικής ανάπτυξης, μαζί με το επίπεδο των πρωτογενών πλεονασμάτων του προϋπολογισμού». Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει επισημάνει μεταξύ άλλων ότι οι «προσπάθειες» πρέπει να επικεντρωθούν στην αντιμετώπιση συγκεκριμένων προκλήσεων που συνδέονται με τη συνταξιοδότηση, όπως η οικονομική ύφεση, η υψηλή ανεργία, η μη κανονική απασχόληση, η αδήλωτη εργασία και η φοροδιαφυγή.

Σε κάθε περίπτωση, τα ζητήματα αυτά, πέρα από την ανάγκη για την υπερπαραγωγή «πλεονασμάτων» στους κρατικούς προϋπολογισμούς, συνδέονται με την ειδική έκθεση που θα συνταχθεί για τις «μακροοικονομικές ανισορροπίες», στο πλαίσιο του «Ευρωπαϊκού Εξαμήνου», όπου από φέτος θα περιλαμβάνεται και η ελληνική οικονομία.

Η πλήρης ενεργοποίηση του μνημονιακού νομοθετικού οπλοστασίου τη λεγόμενη «επόμενη μέρα» περιλαμβάνει χιλιάδες πλειστηριασμούς ακινήτων. Ο νέος κύκλος ξεκίνησε την περασμένη Τετάρτη με πάνω από 500 «σφυριά», στο πλαίσιο της ζητούμενης απομείωσης των «κόκκινων» τραπεζικών δανείων ώστε να πάρει ανάσα το τραπεζικό σύστημα. Θυμίζουμε ότι στην πρόσφατη απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αναφορικά με την ενεργοποίηση του «ενισχυμένου εποπτικού πλαισίου» της επόμενης περιόδου, χαρακτηριστικά αναφέρεται: «Θα χρειαστούν συνεχείς προσπάθειες προκειμένου τα "κόκκινα" δάνεια να υποχωρήσουν σε βιώσιμα επίπεδα και να επιτρέψουν έτσι στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα να εκπληρώσουν το ρόλο τους», δηλαδή για να ανοίξουν την κάνουλα της χρηματοδότησης στα επιχειρηματικά σχήματα.

Σε αυτό το πλαίσιο, τις προάλλες ξεκίνησε ο νέος κύκλος των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, ενώ στις 15 Σεπτέμβρη ενεργοποιείται η διάταξη αναφορικά με την υποχρεωτική άρση του τραπεζικού απορρήτου όχι μόνο σε όσους αιτηθούν δικαστική προστασία μετά από την εφαρμογή των νέων διατάξεων, αλλά και για όσους ήδη έχουν ενταχθεί στη ρύθμιση, για χρονική περίοδο από πέντε έτη πριν από την άσκηση της αίτησης έως τη μέρα της συζήτησης στο δικαστήριο. Στόχος η αποβολή μιας μεγάλης μάζας λαϊκών νοικοκυριών από το καθεστώς της όποιας παρεχόμενης νομικής προστασίας.

Την ίδια ώρα, η όποια παρεχόμενη νομική προστασία έχει απομείνει για το «κεραμίδι» της λαϊκής οικογένειας έχει ημερομηνία λήξης στις 31 Δεκέμβρη 2018, γεγονός βέβαια που σε κάθε περίπτωση έρχεται να σφίξει ακόμη περισσότερο τη θηλιά των εκβιασμών απέναντι σε οικονομικά ανήμπορα λαϊκά νοικοκυριά.

Ταυτόχρονα, σύμφωνα με πληροφορίες, οι τράπεζες θα προχωρήσουν σε ανοδική «αναβάθμιση» των στόχων τους αναφορικά με την πορεία κλιμάκωσης των πλειστηριασμών (ακόμα και κατά 30% έως το τέλος του χρόνου), ενώ παράλληλα θα κατεβάσουν τον πήχη της αξίας των ακινήτων που θα βγάζουν στο «σφυρί», πολλαπλασιάζοντας τον αριθμό όσων μπαίνουν στο στόχαστρο.

Παράλληλα, οι εγχώριοι τραπεζικοί όμιλοι αποστέλλουν στον εποπτικό βραχίονα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας τους νέους αναβαθμισμένους στόχους τους αναφορικά με την απομείωση των «κόκκινων» δανείων για το 2019 αλλά και τη στοχοθεσία τους για τη μετέπειτα περίοδο μέχρι το 2021. Μάλιστα, σύμφωνα με μια πρώτη «ρεαλιστική» προσέγγιση, όπως αναφέρουν αρμόδιες πηγές, η απομείωση των «κόκκινων» δανείων για το τέλος του 2021 τοποθετείται στο 20% της μάζας του συνολικού τραπεζικού δανεισμού από περίπου 48% σήμερα. Οπως ανέφερε χαρακτηριστικά η έκθεση συμμόρφωσης της Κομισιόν στο πλαίσιο της 3ης «αξιολόγησης», για το 2018 οι τράπεζες σχεδιάζουν 10.000 πλειστηριασμούς, με περαιτέρω διόγκωση στους 40.000 ετησίως για την προσεχή τριετία, δηλαδή συνολικά βγαίνουν στο «σφυρί» 130.000 ακίνητα.

Πρόκειται για μια κολοσσιαία επιχείρηση, που θα εστιάσει στους πλειστηριασμούς με αιχμή τη λαϊκή στέγη, σε «τιτλοποιήσεις» και μεταβιβάσεις «πακέτων» με προβληματικά δάνεια από τις τράπεζες σε διάφορα funds και άλλα ενδιαφερόμενα «κοράκια». Χαρακτηριστικό ως προς αυτό είναι το γεγονός ότι στη ΔΕΘ, όπου φέτος «τιμώμενη χώρα» είναι οι ΗΠΑ, παρελαύνουν διάφοροι αμερικανικοί οίκοι με διεθνή πείρα σε παρόμοιες διαδικασίες μαζικού ξεκαθαρίσματος.

Ταυτόχρονα, αναμένεται να «τρέξουν» αναδιαρθρώσεις επιχειρηματικών δανείων, που με τη σειρά τους σηματοδοτούν την προσπάθεια εκτεταμένων «αλλαγών» στο σημερινό ιδιοκτησιακό καθεστώς «προβληματικών» επιχειρήσεων, κατά κύριο λόγο σε βάρος μικρών επαγγελματιών και επιχειρήσεων.

Την ίδια ώρα, μια πρόγευση για τους μόνιμους εκβιασμούς προς το λαό ώστε να κρατάει χαμηλά τον πήχη των απαιτήσεών του δίνει το πώς αξιοποιούνται οι κλυδωνισμοί που εμφανίστηκαν στο κρατικό χρέος. Οι τιμές των 10ετών ομολόγων ξεπέρασαν το 4,6%, κάτι που δυσκολεύει την «έξοδο» στις αγορές και την πρόσβαση των τραπεζικών ομίλων στη διεθνή διατραπεζική αγορά, ενώ στο χρηματιστήριο καταγράφηκε έντονη πτώση των τραπεζικών μετοχών.

Στο φόντο αυτό, ο Μπ. Κερέ, μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, προειδοποίησε για την ανάγκη κλιμάκωσης των αντιλαϊκών μέτρων και αναδιαρθρώσεων, τονίζοντας: «Η ευθύνη για την ανάκτηση της εμπιστοσύνης των αγορών και των καταθετών έχει μετατοπιστεί τώρα πλήρως στην ελληνική κυβέρνηση. Μην περιμένετε ότι θα είναι ευκολότερο για την κυβέρνηση να κερδίσει την εμπιστοσύνη των επενδυτών από ό,τι να πείσει τους θεσμούς».

Ο ίδιος θέτει ως προτεραιότητα τη μείωση της μάζας με τα «μη εξυπηρετούμενα δάνεια», λέγοντας ότι «η ταχεία πρόοδος ως προς την επίλυσή τους είναι κρίσιμη όχι μόνο για την οικονομική ανάκαμψη, αλλά και για τη μελλοντική επάρκεια των ελληνικών τραπεζών»...

Τους κλυδωνισμούς αυτούς δεν άφησε προφανώς αναξιοποίητους ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Θ. Φέσσας, ο οποίος κάλεσε την κυβέρνηση και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα να δείξουν «υπεύθυνη» στάση προς τις «αγορές» και τους «επενδυτές» γιατί, σε διαφορετική περίπτωση, «κάτι τέτοιο θα μας οδηγήσει σε αυξημένα επιτόκια, απρόθυμους επενδυτές, ανακοπή της ανάπτυξης, μείωση του εθνικού εκτοπίσματος και νέα περίοδο περιδίνησης και ανέχειας».

Σε αυτό το πλαίσιο, ο Θ. Φέσσας τονίζει ότι πρέπει να αποφευχθεί η «πολιτική πόλωση» ενόψει εκλογών και δίνοντας το σινιάλο της έντασης της αντιλαϊκής επίθεσης επισημαίνει ότι ακόμα και η κάλπικη «παροχολογία» θα μπορούσε να έχει αρνητικές συνέπειες. Κάνει λόγο για «ανταγωνισμό προεκλογικής παροχολογίας, που θα βλάψει τις μεσομακροπρόθεσμες προοπτικές της οικονομίας και θα στείλει αρνητικά μηνύματα στις διεθνείς αγορές...».

Μεταξύ άλλων, ο ΣΕΒ στο εβδομαδιαίο δελτίο «θυμίζει» τη «γραμμή» της αντιλαϊκής πολιτικής, προβάλλοντας τη «διασύνδεση αμοιβών με την απασχόληση και την παραγωγικότητα», την «αποσυσχέτιση μεταβολής του κατωτάτου μισθού από τις μεταβολές των συμβατικών μισθών και από τις συλλογικές διαπραγματεύσεις σε επίπεδο επιχειρήσεων και κλάδων», την «κατάργηση της υποχρεωτικής διαιτησίας», την «αποκέντρωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων σε επίπεδο επιχειρήσεων και υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των κλαδικών» κ.ά.