Γρηγοριάδης Κώστας

Επομένως, δηλαδή, παραμένει η αντιασφαλιστική λογική του νόμου Ρέππα και ανοίγει «διάλογος» κυβέρνησης - ΓΣΕΕ, για τα προβλήματα χρηματοδότησης του συστήματος, τα οποία αδυνατεί να σηκώσει ο προϋπολογισμός («με έναν τρόπο που δε θα επιβαρύνει τους φορολογούμενους»). Με άλλα λόγια, δηλαδή, ήταν στραβό το κλήμα, θα το φάει κι ο γάιδαρος...

Κι έτσι έμειναν όλοι ευχαριστημένοι...

Τα 17 Κέντρα Αποθεραπείας Φυσικής και Κοινωνικής Αποκατάστασης (ΚΑΦΚΑ) και τα αντίστοιχα Κέντρα Κοινωνικής Υποστήριξης και Κατάρτισης Ατόμων με Αναπηρία (ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ) δε λειτουργούν ή υπολειτουργούν, αφού δημιουργήθηκαν από το Β' Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, χωρίς να υπάρχει, όμως, πρόβλεψη και χρηματοδότηση για τη λειτουργία τους.

Οι διαπιστώσεις ανήκουν στον υφυπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Γ. Κωνσταντόπουλου που περιόδευσε το Σαββατοκύριακο στην επαρχία. Και οι μεν διαπιστώσεις του υφυπουργού ισχύουν στο ακέραιο, αφού οι ανάγκες για κλίνες αποκατάστασης είναι τεράστιες και η χώρα μας διαθέτει μόλις 200. Ωστόσο όμως, ο Γ. Κωνσταντόπουλος εξαντλείται στις διαπιστώσεις και την κριτική προς την προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και υπόσχεται γενικόλογα ότι το υπουργείο Υγείας θα φροντίσει να βρει λύσεις για τη λειτουργία αυτών των δομών, αλλά αποφεύγει την κουβέντα... για την ταμπακέρα. Αν δηλαδή σκοπεύει η κυβέρνηση της ΝΔ να εξασφαλίσει την κάλυψη των αναγκών χιλιάδων πασχόντων και ανθρώπων με αναπηρίες, για δωρεάν και υψηλού επιπέδου υπηρεσίες αποκατάστασης, χρηματοδοτώντας τη λειτουργία αυτών των κέντρων από τον κρατικό προϋπολογισμό.

«Ετσι ή αλλιώς, όμως, τα βασικά ιστορικά συμπεράσματα έχουν αναδειχτεί. Στο επίμαχο τρίμηνο ξεδιπλώθηκε η πρώτη πράξη της ωμής και βίαιης επιβολής της θέλησης των Αγγλο-αμερικανών, της εγχώριας άρχουσας τάξης και των πολιτικών της εκπροσώπων, ενάντια στη θέληση του ελληνικού λαού. Ο ελληνικός λαός δεν αγωνίστηκε και δεν έχυσε το αίμα του, στην περίοδο της φασιστικής κατοχής, για να του βάλουν "καπέλο" τον βασιλιά, τους Αγγλο-αμερικανούς και το ΝΑΤΟ, τους "μαυραγορίτες" και συνεργάτες των κατακτητών, που "μεταμορφώθηκαν" σε μεγαλοεπιχειρηματίες, το καθεστώς των απερίγραπτων διώξεων και της αστυνομοτρομοκρατίας κλπ., κλπ.». Αυτά γράφαμε στις 14 του Οκτώβρη, απαντώντας σε σημείωμα του Αντ. Καρκαγιάννη, στην «Καθημερινή», σχετικά με την απελευθέρωση της Αθήνας, το 1944, και τις αμέσως μετέπειτα εξελίξεις.

Προς ενίσχυση, λοιπόν, των βασικών αυτών ιστορικών συμπερασμάτων αναδημοσιεύουμε από το χτεσινό «Βήμα» ορισμένα αποσπάσματα ενός αποκαλυπτικού τηλεγραφήματος, που έστειλε ο Γ. Παπανδρέου στον Ελληνα πρεσβευτή στο Λονδίνο, Αθανάσιο Αγνίδη, στις 14 του Σεπτέμβρη 1944 (ένα μήνα πριν την απελευθέρωση της Αθήνας):

«Δεν έχομεν καμμίαν αμφιβολίαν διά προστασίαν εθνικών μας δικαίων υπό Μ. Βρετανίας. Εχομεν όμως την γνώμην ότι θα αποτελέση πολιτικόν σφάλμα η εγκατάλειψις της απελευθερώσεως των Βαλκανίων υπό Βρετανικών δυνάμεων...

...Είναι άπειρος η στενοχώρια μου εκ τοιαύτης καταστάσεως, οποίαν δεν ανακοίνωσα Υπουργικόν Συμβούλιον μη ενσπείρω απογοήτευσιν». Και το τηλεγράφημα συνεχίζεται...

«Συνέπεια τοιαύτης καταστάσεως πρόκειται να είναι: Πρώτον. Οτι απελευθέρωσις θεωρηθεί περίπου έργον ΕΑΜ οποίον καταλαμβάνει αμέσως περιφερείας εκκενουμένας υπό Γερμανών.

Δεύτερον. Οτι Κυβέρνησις μεταβαίνουσα Αθήνας και στερουμένης ιδίας και Συμμαχικής δυνάμεως θα είναι ουσιαστικά αιχμάλωτος ΕΑΜ.

Τρίτον. Οτι Βρετανικόν γόητρον θα υποστεί σοβαράν ελάττωσιν.

Και τέταρτον ότι Βρετανικαί δυνάμεις όταν βραδύτερον καταστούν διαθέσιμοι ουδεμίαν δικαιολογίαν θα έχουν όπως έρθουν στην Ελλάδα εφ' όσον απελευθέρωσις θα έχει συντελεστεί.

Τοιουτοτρόπως ανατρέπεται ευτυχής πολιτική κατάστασις οποίαν κατόπιν μόχθων είχομεν δημιουργήσει και παραδιδόμεθα ουσιαστικώς αυθαιρεσίαν ΕΑΜ προς πλήρη εξασθένησιν γοήτρου Κυβερνήσεως και Συμμάχων...

... Θεωρώ εθνικόν καθήκον μου όπως εκ μέρους μαρτυρικού Ελληνικού Εθνους πιστού και αφοσιωμένου φίλου Μ. Βρετανίας εκφράσω βαθείαν πικρίαν μου και προς Βρετανικήν Κυβέρνησιν και προσωπικώς προς τον Πρωθυπουργόν κ. Τσώρτσιλ και να παρακαλέσω θερμότατα όπως διά πάσης θυσίας ευρεθούν αι ολίγαι απαιτούμεναι Συμμαχικαί δυνάμεις προς άμεσον απελευθέρωσιν Ελλάδος υπό Συμμαχικών στρατευμάτων...

... Παρακαλώ προβείτε σχετικά διαβήματα μετά λεπτότητας και αποφασιστικότητος.

Υποβάλλω επίσης παράκλησιν Αυτού Μεγαλειότητα όπως ευαρεστούμενος απευθυνθεί αμέσως πρωθυπουργόν κ. Τσώρτσιλ και επικαλεσθή αποτελεσματικήν επέμβασίν του όπως διατεθώσιν αμέσως αι απαραίτητοι ολίγαι στρατιωτικαί δυνάμεις προς απελευθέρωσιν Ελλάδος υπό Βρετανικών στρατευμάτων.

Αναμένω αποτελέσματα ενεργειών σας.

Πρόεδρος Κυβερνήσεως

Γ. Παπανδρέου

14.9.44»

Γρηγοριάδης Κώστας

Σε κάθε περίπτωση, οι συνήθεις εχθροί της ανάπτυξης, δηλαδή οι εργαζόμενοι, πρέπει να παραμείνουν φτωχοί και οι συνταξιούχοι να αντιληφθούν την ανάγκη να συζητηθεί το «ασφαλιστικό», στην κατεύθυνση της μείωσης των συντάξεων και της αύξησης των εισφορών.

Πάντως, η φετινή εκδοχή της λιτότητας εμπλουτίζεται και με τις τιμές του πετρελαίου, αλλά και τις παρενέργειές του. Εύφλεκτο το εν λόγω υγρό και φωτιά στα πορτοφόλια μας δηλαδή.

ΕΠΙΤΑΧΥΝΕΤΑΙ η ενσωμάτωση των νέων τεχνολογιών στον δημόσιο τομέα ανήγγειλε χtες ο Γιώργος Αλογοσκούφης προκειμένου να τον καταστήσουν πιο αποτελεσματικό. Πάντως, μην βιαστείτε να χαρείτε για καλύτερη εξυπηρέτηση.

Ως γνωστόν, τον πρώτο λόγο σε τέτοιες περιπτώσεις τον έχουν οι εισπρακτικές υπηρεσίες μια και εκεί εστιάζεται το μεγάλο ενδιαφέρον για τον «εκσυγχρονισμό των μηχανισμών». Πάνω από όλα τα έσοδα.

ΜΟΛΙΣ 12 ΑΣΧΕΤΕΣ τροπολογίες είχε την «τιμή» να φιλοξενεί χτες στη Βουλή το νομοσχέδιο για τις εταιρίες Αμοιβαίων Κεφαλαίων που συζητήθηκε! Φαίνεται ότι αυτές οι πρακτικές δεν ξεχνιούνται εύκολα, παρά το νέο ήθος και τα σχετικά «μεγάλα λόγια» της νέας διακυβέρνησης.

Εχει ενδιαφέρον να πληροφορηθούμε τι λένε για το θέμα οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι (και νυν υπουργοί) της Νέας Δημοκρατίας, επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, που στηλίτευαν αυτά τα φαινόμενα. Τώρα είναι καλά αυτά τα συστήματα;

Παπαγεωργίου Βασίλης

• Είναι η μεγάλη υπόθεση ντόπινγκ που είχε κυριαρχήσει τις πρώτες μέρες των Ολυμπιακών Αγώνων, οι αποκαλύψεις και η δημόσια θέση του συγκεκριμένου δημοσιογράφου στο θέμα αυτό, όπως και το γεγονός ότι είναι βασικός μάρτυρας στην υπόθεση αυτή;
• Είναι η σχέση του ζεύγους Αγγελοπούλου καθώς και του «ΑΘΗΝΑ 2004» με την εταιρία «Οκτάγκον», μια εταιρία που εμπλέκεται σε όλες τις υποθέσεις χορηγών των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας και για την οποία είχε γράψει επίσης ο γνωστός αθλητικογράφος;
• Είναι η αρθρογραφία του για την υπόθεση του Σταδίου Καραϊσκάκη - σύμφωνα με την οποία η πολιτεία το χάρισε στον Κόκκαλη και για την οποία είχαν ξεσηκωθεί εναντίον του οι οργανωμένοι οπαδοί του Ολυμπιακού;
• Είναι άλλες «κόντρες», «αντιθέσεις», «ξεκαθαρίσματα λογαριασμών» που μπορεί να έχουν σχέση με τον ιππόδρομο, την παλιά διαμάχη με τον Μ. Ψωμιάδη, ή άλλα που δεν είναι ακόμα πιθανόν γνωστά;
• Είναι μήπως κάτι άλλο, πέρα από όλα τα παραπάνω, που δεν το έχει πιθανολογήσει ακόμα η δημοσιογραφική πένα;

Εκείνο, βέβαια, που δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο είναι πως όλες αυτές οι «πηγές» είναι γεννήματα της ίδιας μήτρας. Της μήτρας που ονομάζεται κυνήγι - με όλα τα μέσα, θεμιτά και αθέμιτα - του μέγιστου κέρδους σ' όλα τα επιχειρηματικά πεδία που άμεσα ή έμμεσα έχουν κατακυριεύσει όλες τις αθλητικές δραστηριότητες. Ενα κυνήγι που καλλιεργεί και αναπαράγει τον ανταγωνισμό της «ζούγκλας», απόρροια του οποίου είναι και πράξεις σαν τη δολοφονική επίθεση στο Φίλιππα Συρίγο.

Οποιος, συνεπώς, μιλάει για κάθαρση και στο χώρο του αθλητισμού πρέπει να αρχίσει από τις πηγές και να φθάσει μέχρι τη μήτρα που τις αναπαράγει. Αλλιώς απλώς «κομίζει γλαύκα ες Αθήνας»...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αλήθεια, πόσο απέχει από την πραγματικότητα η εκτίμηση πως η ιδιωτική - κυρίως - τηλεόραση διαμορφώνεται με γρήγορους ρυθμούς σε δημόσιο κίνδυνο; Κι αν η εκτίμηση αυτή είναι σωστή, τι λένε για όλ' αυτά οι κυβερνώντες και οι κάθε λογής αρμόδιοι; Απλώς βολεύονται..;

«Ως γνωστόν, μόνον οι ηλίθιοι κινούνται από απλοϊκές βεβαιότητες και φανατικά στερεότυπα» σημειώνει χτες ο Ι.Κ. Πρετεντέρης στο «Βήμα», ασχολούμενος με τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ.

Προφανώς, όμως, από την παραδοχή αυτή εξαιρεί τον εαυτό του, αφού στο ίδιο σημείωμα γράφει και τα εξής: «Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι χωρίς την ενεργό αμερικανική επέμβαση η Ευρώπη θα περνούσε αρκετούς ακόμη δύσκολους χειμώνες κάτω από τη χιτλερική επιβολή. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι χωρίς την ενεργό αμερικανική υποστήριξη η Ευρώπη δύσκολα θα είχε αναχαιτίσει τη σοβιετική προέλαση και θα κινδύνευε να πέσει από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι χωρίς την ενεργό αμερικανική βοήθεια η χώρα μας ίσως να είχε γίνει μια άλλη Αλβανία στα χέρια του Ζαχαριάδη, του Γούσια και του Μπαρτζώτα. Και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η τελική ήττα του ολοκληρωτισμού με την κατάρρευση του "υπαρκτού σοσιαλισμού", το 1989, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην ανθεκτικότητα του δυτικού κόσμου, με προεξάρχουσες τις Ηνωμένες Πολιτείες».

Αραγε, ολ' αυτά τα «χωρίς καμία αμφιβολία», πού θέλει να τα κατατάξουμε, στις «απλοϊκές βεβαιότητες» ή στα «φανατικά στερεότυπα»;

Πάντως, δεν είναι μόνον ο Ι. Κ. Πρετεντέρης που θεωρεί ότι οι ΗΠΑ έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην ήττα του χιτλερικού καθεστώτος. Τα ίδια πιστεύει κι ένας Αμερικανός - προφανώς, θερμός οπαδός του Τζ. Μπους - που έστειλε την παρακάτω επιστολή στον βρετανικό «Γκάρντιαν», σχετικά με την πρωτοβουλία του τελευταίου να προτρέψει Βρετανούς να αποστείλουν επιστολές σε Αμερικανούς πολίτες, λέγοντάς τους τη γνώμη τους για τις επικείμενες προεδρικές εκλογές:

«Καλύτερα να κοιτάτε τις δουλειές σας. Αν δεν υπήρχαν οι ΗΠΑ τώρα θα μιλούσατε όλοι Γερμανικά. Κι αν τότε οι ΗΠΑ είχαν ένα πρόεδρο σαν τον Κέρι, τώρα θα παρελαύνατε με το βήμα της χήνας γύρω από το Μπάκιγχαμ».

Οπως καταλαβαίνετε, ο καθένας γράφει ή ξαναγράφει την ιστορία, όπως ακριβώς τον βολεύει.

«Το κυκλοφοριακό πρόβλημα της Αθήνας είναι άμεσα και άρρηκτα δεμένο με το σύνολο των υπολοίπων προβλημάτων, που κάνουν τις συνθήκες ζωής στην πρωτεύουσα όλο και λιγότερο ανθρώπινες. Και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ουσιαστικά, χωρίς την εφαρμογή μιας γενικότερης, ριζικά διαφορετικής πολιτικής, η οποία θα έχει στο κέντρο της προσοχής της τα συμφέροντα των εργαζομένων και του λαού. Μόνον η εφαρμογή μιας τέτοιας πολιτικής μπορεί να κάνει ανθρώπινη τη ζωή στην πρωτεύουσα και να υλοποιήσει όλα τα απαραίτητα για το σκοπό αυτό μέτρα».

Αυτά έγραφε η στήλη στις 5 Νοέμβρη 2002 και τα θυμηθήκαμε, καθώς διαβάζαμε τα όσα ανακοίνωσε η κυβέρνηση, μετά την προχτεσινή διυπουργική σύσκεψη, για το κυκλοφοριακό πρόβλημα της πρωτεύουσας. Τελικά, η εμπειρία των Ολυμπιακών Αγώνων, οι αλλεπάλληλες συσκέψεις και συζητήσεις με διάφορους φορείς, οι σχετικές μελέτες, κλπ., κλπ., κατέληξαν στην ενεργοποίηση των ηλεκτρονικών καμερών παρακολούθησης, στην επιβολή εισιτηρίου στα δημοτικά λεωφορεία, στην επαναφορά της ελεγχόμενης στάθμευσης (παρκόμετρα) και ορισμένες γενικόλογες κατευθυντήριες γραμμές, οι οποίες ...θα εξειδικευτούν και ...θα ανακοινωθούν στο μέλλον.

Μ' άλλα λόγια, το κυκλοφοριακό πρόβλημα της πρωτεύουσας παραμένει άλυτο, δικαιώνοντας την ανάγκη μιας γενικότερης και ριζικά διαφορετικής πολιτικής, όπως σημειώναμε και πριν δυο χρόνια...