Κι αν νομίζετε ότι το πρόβλημα οφείλεται σε έλλειψη οικονομικών πόρων, κάνετε μεγάλο λάθος. Μόνο 9 δισ. δολάρια κοστίζουν οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης όλων όσοι στον πλανήτη έχουν σήμερα τέτοιες «πολυτέλειες». Την ίδια στιγμή, ξοδεύονται ετησίως περισσότερα από 850 δισ. για στρατιωτικές δαπάνες και οι 500 περισσότερο πλούσιοι της υφηλίου είχαν το 2001 συνολικά πλούτη αξίας 1.540 δισ. δολαρίων.
Ο παραγόμενος από τους λαούς παγκόσμιος πλούτος φτάνει και περισσεύει για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά και να εξαλειφτεί η πείνα, η δίψα, η φτώχεια και όλες οι ασθένειες, για τις οποίες η ιατρική έχει ανακαλύψει από χρόνια τα απαραίτητα φάρμακα. Ομως, ο ιμπεριαλισμός - ο σύγχρονος καπιταλισμός, δηλαδή - δε χαμπαριάζει από τέτοια. Κι έτσι, τέσσερις χιλιάδες παιδιά πεθαίνουν καθημερινά στον κόσμο από αρρώστιες που μεταδίδονται από το βρώμικο νερό, όπως ο τύφος και η διάρροια.
Ρεκόρ τελευταίου οκταμήνου σε παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου έκανε προχτές η Αγκυρα. Συνολικά, 13 σχηματισμοί, αποτελούμενοι από 37 συνολικά τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη, μετέτρεψαν το Αιγαίο σε «σουρωτήρι», κάνοντας δεκάδες παραβιάσεις. Κι όλ' αυτά, την ίδια μέρα και ώρα, που πραγματοποιήθηκε το δείπνο του Κ. Καραμανλή με τον Τούρκο ομόλογό του, Τ. Ερντογάν.
Στη διάρκεια του τελευταίου, βέβαια, ο Κ. Καραμανλής -όπως δήλωσε δημόσια ο ίδιος- έθεσε το θέμα των συνεχών και αλλεπάλληλων παραβιάσεων. Δεν είπε το παραμικρό, όμως, για την αντίδραση του συνομιλητή του. Ούτε, βέβαια, ο Τούρκος πρωθυπουργός είπε κάτι σχετικό, παρότι έκανε κι αυτός δηλώσεις στους δημοσιογράφους, μετά το δείπνο. Πάντως, από τα όσα είπε ο Κ. Καραμανλής, το γεγονός δεν επισκίασε το καλό κλίμα του δείπνου. Προφανώς, η εκτίμηση της ελληνικής κυβέρνησης, σχετικά με τη συστηματική αυτή τακτική της Αγκυρας και τα όσα αυτή σημαίνει ή συνεπάγεται, είναι τουλάχιστον περίεργη...
«Οι φοιτητές μας, ειδικά οι αριστεροί, ζητούσαν πάντοτε συσχετισμό σπουδών με την αγορά. Υπάρχει ένας άκρατος ρεαλισμός από τη μια μεριά, κι από την άλλη, όταν εμφανίζεται ο συσχετισμός με τη μορφή της Μπολόνιας, γίνεται μια κακή παγκοσμιοποίηση, τυραννία της αγοράς. Αυτή η διπλή γλώσσα με έχει μπερδέψει».
Αυτά έλεγε στα προχτεσινά «Νέα» ο καθηγητής πανεπιστημίου και πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας, κ. Θ. Βερέμης. Και μπορεί να τον βολεύει η ωμή διαστρέβλωση της πραγματικότητας, αλλά τα πράγματα δεν έχουν έτσι. Ποτέ οι «αριστεροί φοιτητές» δε ζήτησαν «συσχετισμό σπουδών με την αγορά». Πάντοτε ζητούσαν και συνεχίζουν να διεκδικούν ουσιαστική μόρφωση για όλους και όχι κατάρτιση, ψευτοεξειδίκευση και ενίσχυση των ταξικών φραγμών. Ζητούσαν περιεχόμενο σπουδών αντίστοιχο με τις δυνατότητες και ανάγκες ανάπτυξης της χώρας, προς όφελος του λαού και όχι των κυρίαρχων δυνάμεων της αγοράς. Διεκδικούσαν και διεκδικούν το δικαίωμά τους να σπουδάζουν και, παίρνοντας το πτυχίο τους, να βρίσκουν δουλιά αντίστοιχη της μόρφωσης και των επιστημονικών τους δυνατοτήτων.
Αλλωστε, μπορεί να διαφεύγει του κ. Βερέμη, αλλά οι «αριστεροί φοιτητές» γνώριζαν και γνωρίζουν ότι στην καπιταλιστική αγορά κυριαρχούν η αναρχία και το κυνηγητό του επιχειρηματικού κέρδους και αποτελεί αυταπάτη η όποια προσπάθεια προγραμματισμού της οικονομίας, επομένως και του όποιου «συσχετισμού σπουδών - παραγωγής πτυχιούχων» και της καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Ας ψάξει αλλού για μπερδέματα ο κ. Βερέμης...
Δε λέμε, η συνέπειά του είναι αξιοσημείωτη. Μόνο που η επανάληψη των ίδιων θέσεων και συνθημάτων δεν απαντά στα ερωτήματα τα οποία έχουν από την πρώτη στιγμή σημειωθεί. Για τον Αλ. Αλαβάνο μιλάμε. Προχτές, με αφορμή τη συνάντηση Κ. Καραμανλή - Γκ. Σρέντερ δήλωσε ότι θα έπρεπε να τους απασχολεί η κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας και η αντικατάστασή του από ένα Σύμφωνο για την Απασχόληση και την Ανάπτυξη.
Πρώτον, όπως γνωρίζει καλά ο πρόεδρος του ΣΥΝ, ολόκληρη η ονομασία του ευρωενωσιακού Συμφώνου Σταθερότητας συμπεριλαμβάνει και την «Κοινωνική Συνοχή» και, επομένως, την Απασχόληση. Δεύτερον, ο βασικός στόχος του είναι η Ανάπτυξη και, μάλιστα, σύμφωνα με τη Στρατηγική της Λισαβόνας, να καταστήσει την ΕΕ την πλέον ισχυρή και ανταγωνιστική οικονομία του πλανήτη μέχρι το 2010.
Επομένως, σε τι διαφωνεί ο Αλ. Αλαβάνος; Απλά και μόνο στην ακριβή ονομασία του Συμφώνου; Αναρωτιόμαστε, γιατί οτιδήποτε άλλο, που σημαίνει ριζικές αλλαγές στον προσανατολισμό και στο περιεχόμενο της όποιας ανάπτυξης, είναι αδιανόητο στο πλαίσιο της ΕΕ, της Συνθήκης του Μάαστριχτ και της ΟΝΕ, της πολιτικής ενοποίησης και της Σένγκεν, κλπ., κλπ...
Μεταξύ τους μπορεί να «σφάζονται» στα τηλεοπτικά παράθυρα, περί της λεγόμενης διαπλοκής (καθρεφτίζοντας και την κόντρα των γνωστών συμφερόντων), αλλά για την ΕΕ και τον τρόπο που αυτή αντιμετωπίζει το Σύνταγμα, ούτε κουβέντα. Μην τυχόν και θίγουν τα ...«ιερά και όσια» του ευρωμονόδρομου!
Η ΝΔ προσπαθεί να μας πείσει πως η ΕΕ στηρίζει τη ...διαφάνεια, θεωρώντας ότι στη διασφάλιση της τελευταίας κινείται όλο το πνεύμα του «ευρωπαϊκού δικαίου» (ό,τι κι αν είναι αυτό)! Το τι έχει στο πίσω μέρος του κεφαλιού της, δηλαδή «προσαρμογές» στον επίμαχο νόμο, ακόμη και του Συντάγματος, φυσικά δε μας το λέει.
Οσο για το ΠΑΣΟΚ ...βρήκε ευκαιρία να ξεσαλώσει! Το «ευρωπαϊκό Δίκαιο» πάνω από όλα δηλώνουν τα στελέχη του και άπαντες οφείλουν να βολευτούν στις «ανώτατες αρχές» των ευρωενωσιακών οδηγιών και ντιρεκτίβων...
Το γεγονός πως οι τελευταίες θέλουν να εξασφαλίσουν την πλήρη ασυδοσία της δράσης του μεγάλου κεφαλαίου και των πολυεθνικών είναι απλά και μόνο μια σύμπτωση...
Τι να γίνει! Οταν «χοντραίνει το παιγνίδι», άπαντες αποκαλύπτονται και δεν μπορούν να κρύψουν ούτε τον πανικό, ούτε τη βιασύνη και τη σπουδή τους. Κι από ό,τι φαίνεται το παιγνίδι με αυτήν την υπόθεση έχει «χοντρύνει» πολύ.
ΑΡΑΓΕ, ΤΟΝ ...ΑΔΕΙΑΣΕ τον Πέτρο Δούκα ή όχι ο Ευάγγελος Αντώναρος, λέγοντας ότι μόνον ο υπουργός Οικονομίας ανακοινώνει αυξήσεις φόρων, κλπ.; Εκ πρώτης όψεως, δίνεται αυτή η εντύπωση, αλλά όταν θα εφαρμοστούν οι νέοι φόροι, τότε μάλλον θα πρέπει να το ξανασκεφθούμε.
Ετσι έχει με δυο λόγια η ιστορία του «βασικού μετόχου». Κι όπως καταλαβαίνετε, η ουσία βρίσκεται στα παρακάτω δυο ζητήματα: Πρώτον, η καθ' όλα απαράδεκτη παρέμβαση της Κομισιόν, η οποία αμφισβητεί ακόμη και το ελληνικό Σύνταγμα. Και, δεύτερον, το αποκαλυπτικό γεγονός πως το λεγόμενο ευρωενωσιακό Δίκαιο και οι καρεκλοκένταυροι εκφραστές του, στις Βρυξέλλες, δε δέχονται την παραμικρή -έστω και ανούσια-αμφισβήτηση της ασύδοτης δράσης του κεφαλαίου.
«...Αλίμονο αν φτάσουμε στο σημείο να μας λένε οι ξένοι πώς θα είναι το Σύνταγμά μας. Τότε κι εγώ, ο οποίος είμαι φανατικός οπαδός της Ευρωπαϊκής Ενωσης, θα έλεγα έξω από την Ευρωπαϊκή Ενωση...». Αυτά δήλωσε, χτες, ο Μ. Εβερτ, σχετικά με τις τελευταίες εξελίξεις και το νόμο περί «βασικού μετόχου» και μας βάζει στον πειρασμό, να σημειώσουμε τα παρακάτω: Πρώτον -όπως παραδέχεται και η κυβέρνηση- η χτεσινή προειδοποιητική επιστολή της Κομισιόν και το ορατό ενδεχόμενο της παραπομπής της χώρας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δε στρέφονται εναντίον μόνον του νόμου περί «βασικού μετόχου», αλλά και του σχετικού άρθρου του Συντάγματος. Να υποθέσουμε, επομένως, ότι αν και όταν η υπόθεση τελεσιδικήσει κατά του νόμου, ο κ. Εβερτ θα ενταχθεί στο κίνημα απεγκλωβισμού της χώρας μας από το «λάκκο των λεόντων»; Για να δούμε...
Και, δεύτερον, η παραπάνω δήλωση του κ. Εβερτ διαψεύδει -εμμέσως πλην σαφώς- τις κινδυνολογίες περί χάους, με τις οποίες η παράταξή του αντιμετώπιζε το ΚΚΕ, όταν το τελευταίο τασσόταν ενάντια στην ένταξη της χώρας στην τότε ΕΟΚ. Σε διαφορετική περίπτωση και εάν ίσχυε το διαβόητο «ΕΟΚ ή χάος», που τότε έλεγαν και ουσιαστικά λένε ακόμη και σήμερα, τότε δε θα είχε την παραμικρή αξία η απειλή του κ. Εβερτ...
Ο κ. Εβερτ, όμως, είπε ακόμη και το εξής: «Πίσω απ' αυτές τις αρνήσεις της ΕΕ κρύβονται διατεταγμένα συμφέροντα εργολάβων και προμηθευτών του Δημοσίου. Τη διαπλοκή θα την ελέγξουμε. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία». Διαπίστωση, με την οποία διαφωνούμε στο πρώτο μέρος της και συμφωνούμε στο δεύτερο.
Η ΕΕ κάνει ό,τι κάνει, επειδή υπερασπίζεται την ασύδοτη δράση του μεγάλου ευρωενωσιακού κεφαλαίου και στο πλαίσιο αυτό θεωρεί αδιανόητο να μην μπορεί η οποιαδήποτε πολυεθνική, η οποία έχει στην ιδιοκτησία της ένα ή περισσότερα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, να λυμαίνεται και τις ελληνικές δημόσιες προμήθειες. Αλλωστε, αυτή είναι η ουσία της Συνθήκης του Μάαστριχτ, την οποία έχει ψηφίσει και ο κ. Εβερτ.
Συμφωνούμε, όμως, ότι η κυβέρνηση της ΝΔ θέλει να ελέγξει -και όχι να καταργήσει- τη διαπλοκή. Αλλωστε, γι' αυτό θεσμοθέτησε το νόμο περί «βασικού μετόχου», επιχειρώντας να επιβάλει τους δικούς της κανόνες στο μοίρασμα της «πίτας», στη θέση αυτών του ΠΑΣΟΚ. Αλλωστε, κανείς δεν πρέπει να ξεχνά ότι η τελική διαμόρφωση των συγκεκριμένων άρθρων του προαναφερόμενου νόμου, με τα οποία διαφωνεί τώρα η ΕΕ, έγινε μέσα στη Βουλή, κάτω από την πίεση του ΚΚΕ και του ΣΥΝ.