Να «πληροφορήσουμε» την κ. Διαμαντοπούλου πως σε αυτές τις χώρες απαγορεύεται ακόμα και η λέξη «κομμουνιστικό» και για να έχουν νόμιμη πολιτική παρουσία τα ΚΚ υποχρεώνονται να αλλάξουν ονομασία. Να της θυμίσουμε, επίσης, την απαράδεκτη στάση στο Ευρωκοινοβούλιο του αρμόδιου για τη διεύρυνση επιτρόπου, Γκ. Φερχόιγκεν, όταν οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ έθεσαν το ζήτημα. Στάση, η οποία μόνο σε διάθεση παρέμβασης για την άρση της απαγόρευσης δεν παρέπεμπε...
Ξέρουμε την «αγάπη» της κ. Διαμαντοπούλου και του κόμματός της για την ΕΕ, αλλά ας ...ενημερώνεται λίγο καλύτερα. Εκτός και δεν της λείπει η ενημέρωση και βολεύεται μοιράζοντας ψέματα...
Την απορία του για το γεγονός πως καμία αντίδραση δεν υπήρξε από πλευράς Ευρωπαϊκής Ενωσης στα σχέδια των ΗΠΑ που «προοιωνίζονται την ντε φάκτο αναγνώριση της Βόρειας (;) Κύπρου», εκφράζει ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ Ν. Χουντής σε χτεσινή δήλωσή του και σπεύδει να συμπληρώσει καταγγελτικά ότι «ανάλογη στάση σιωπής και ανοχής επιδεικνύει και η ελληνική κυβέρνηση σε αντίστοιχες κινήσεις κύκλων της Ευρωπαϊκής Ενωσης». Εχουμε κι λέμε λοιπόν, οι ΗΠΑ προετοιμάζουν την αναγνώριση, λέει ο κ. Χουντής, το ίδιο και «κύκλοι» της ΕΕ, ενώ η ΕΕ στο σύνολό της έχει από καιρό κάνει σαφείς τις διαθέσεις της για ευρωδιχοτόμηση της Κύπρου. Οσο για την ελληνική κυβέρνηση μόνο συγνώμη δε ζήτησε, που οι Ελληνοκύπριοι απέρριψαν το επίσης διχοτομικό «σχέδιο Ανάν» στο οποίο ο ΣΥΝ είπε «ναι». Τα πράγματα είναι παραπάνω από σαφή και είναι να απορεί κανείς με τις... απορίες του Ν. Χουντή.
Το φαρισαϊσμό της Ευρωπαϊκής Ενωσης στην περίφημη αντικαπνιστική εκστρατεία σημείωσε χτες ο υπουργός Υγείας Νικ. Κακλαμάνης, με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα (31 Μάη) κατά του καπνίσματος και θυμήθηκε, πως είχε ψηφίσει λευκό στο σχετικό ψήφισμα. Οπως είπε, μάλιστα, ένας συγκεκριμένος λόγος και, μάλιστα, πολιτικός, που τον οδήγησε στο λευκό ήταν ο εξής. «Η Ευρωπαϊκή Ενωση στο όνομα της αντικαπνιστικής εκστρατείας απαγόρευσε την καπνοκαλλιέργεια και την επιδότησή της, ενώ αντίθετα επέτρεψε μέσω της ΓΚΑΤΤ, αλλά και μέσω της κατάργησης του πλαφόν απ' τις μεσογειακές χώρες, την αθρόα εισαγωγή καπνού είτε απ' την Αμερική είτε απ' τις χώρες της Αφρικής».
Και στο ερώτημα της στήλης αν στις ερχόμενες ευρωεκλογές σκέφτεται να εκφράσει τη διαμαρτυρία του προς τον προαναφερόμενο φαρισαϊσμό της ΕΕ με τον ίδιο -όπως πριν έξι χρόνια - τρόπο, ο Νικ. Κακλαμάνης απάντησε: «Ποτέ δεν έκρυψα ότι είμαι ευρωσκεπτικιστής και το δηλώνω και σήμερα. Αλλο αυτό και άλλο αν θα ψηφίσω υπέρ της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Είναι ένα διαφορετικό πράγμα».
Και δε λέμε, ο «ευρωσκεπτικισμός» του υπουργού μπορεί να εκφραστεί με το ψηφοδέλτιο της ΝΔ. Ο όποιος ευρωσκεπτικισμός των λαϊκών στρωμάτων, όμως, μ' ένα μόνο τρόπο μπορεί να πιάσει τόπο: Με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ.
Πολλά και διάφορα - όλα γενικόλογα - είπε προχτές ο υπουργός Οικονομίας, Γ. Αλογοσκούφης, στην πανηγυρική, πρώτη συνεδρίαση της επιτροπής για την αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος. Κι ενώ οι σχετικές προεκλογικές θέσεις της κυβέρνησης δεν αφήνουν την παραμικρή αμφιβολία για τον αντιλαϊκό χαρακτήρα της προωθούμενης αναμόρφωσης, ο κ. Αλογοσκούφης - ευρωεκλογές γαρ... - τόνισε, ιδιαίτερα, τα περί δήθεν δικαιότερου συστήματος, κλπ.
Την ίδια περίπου ώρα, ο Κ. Καραμανλής μιλούσε στο 10ο ετήσιο Φόρουμ της Θεσσαλονίκης, που συνδιοργανώνεται από το Σύνδεσμο Βιομηχάνων Βορείου Ελλάδας και το Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο. Και ήταν πολύ καθαρός. Κυρίαρχος στόχος της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης - είπε - είναι η δημιουργία ενός νέου ανταγωνιστικού περιβάλλοντος και η τόνωση της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Στην κατεύθυνση αυτή, τα πρώτα μέτρα θα είναι η προώθηση ενός νέου φορολογικού συστήματος και ενός νέου αναπτυξιακού νόμου. Μέχρι το φθινόπωρο, οι πρωτοβουλίες αυτές θα έχουν πάρει τη μορφή νομοθετικών ρυθμίσεων.
Ολοφάνερο, λοιπόν, ποιοι θα ωφεληθούν από το νέο φορολογικό σύστημα, όπως και ποιοι θα ζημιώσουν... Πολύ περισσότερο, αφού η απογραφή έδειξε ότι τα κρατικά ταμεία είναι άδεια και τα ελλείμματα τεράστια...
Και, βέβαια, δε λάθεψε - και τόσο - η γλώσσα του υφυπουργού Υγείας Θ. Γιαννόπουλου όταν την περασμένη βδομάδα μιλούσε για τον ειδικό λογαριασμό όπου θα γινόταν κατάθεση των ...επιμισθίων για τις ιατρικές πράξεις στα δημόσια νοσοκομεία.
«Τ' αληθή» των σχεδιασμών του κόμματός του με διαφορετικό τρόπο έλεγε ο υφυπουργός. Αλλωστε, δεν ανακάλυψε την πυρίτιδα, όπως δήλωσε, καθώς όσα έλεγε αποτελούν ευρωπαϊκή πρακτική.
Μάλιστα, κάποιες χώρες έχουν εφαρμόσει λίστες παρεχομένων ιατρικών πράξεων, άλλες έχουν εφαρμόσει ένα βασικό μοντέλο υπηρεσιών και οι ασθενείς επιβαρύνονται για τις έξτρα υπηρεσίες και πάει λέγοντας. Δηλαδή, στην ώρα της ανάγκης δε μετράει η ανθρώπινη ιδιότητα αλλά το πάχος του πορτοφολιού...
Και πώς θ' αντέξουν τα Ταμεία; Τι κρύβεται πίσω από αυτά τα απλόχερα ανοίγματα στην αγορά;
Μήπως το άνοιγμα και πάλι του ασφαλιστικού ζητήματος; (Ισως και να μη χρειάζεται μετά τις νομοθετικές ρυθμίσεις που έχει κάνει το ΠΑΣΟΚ αλλά να κάνει συμπληρώσεις η κυβέρνηση της ΝΔ)
Το πιο σίγουρο όμως είναι ότι η αμεσότερη πράξη αντίστασης στην παράδοση του κοινωνικού αγαθού της υγείας στους χυδαιοποιημένους νόμους της αγοράς είναι το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ στις ευρωεκλογές.
Το πόσο ταιριάζει αυτή η συγκεκριμένη λέξη στον τραπεζικό κλάδο, του οποίου και φέτος τα υπερκέρδη σημειώνουν μεγάλη ευρωστία, είναι κάτι που μόνον ένας... διοικητής τράπεζας μπορεί να το κατανοήσει.
Σε κάθε περίπτωση πάντως δεν έχει λόγο να ανησυχεί ο κ. Γκαργκάνας. Είναι βέβαιο, ότι η κυβέρνηση θα λάβει σοβαρά υπόψη τις «ανησυχίες» των τραπεζών για την ανταγωνιστικότητά τους, όπως ακριβώς θα κάνει και με τους βιομηχάνους (που είχαν χτες ετήσια συνέλευση) και με τους εφοπλιστές.
Αλλωστε, έχει δώσει σαφέστατα δείγματα γραφής στο παρελθόν, ως αξιωματική αντιπολίτευση, όταν ψήφιζε μαζί με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όλα εκείνα τα νομοσχέδια περί «αναπτυξιακών κινήτρων», όπως αποκαλούνται οι παροχές προς τους κάθε λογής κεφαλαιοκράτες.
ΤΩΡΑ ΜΑΛΙΣΤΑ. Κατηγορεί ο Σπύρος Βούγιας του ΠΑΣΟΚ τη Νέα Δημοκρατία για εμπαιγμό των συμβασιούχων που (δικαίως) διαδηλώνουν σήμερα στο κέντρο της Αθήνας. Λες και το όλο πρόβλημα το κάναμε... εισαγωγή στη χώρα και δεν το δημιούργησε ή δεν το εκμεταλλεύτηκε επαρκώς τόσα χρόνια η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Ή, μήπως, επειδή εξελίσσεται η «γαλάζια» κοροϊδία τώρα, θεωρεί ότι είναι εύκολο να ξεχαστεί η «πράσινη»;
Αντί και τα δυο κόμματα να σιωπούν, αφού γνωρίζουν τι έχουν κάνει και τι σκοπεύουν να κάνουν για το όλο θέμα, δε διστάζουν να φέρουν τους συμβασιούχους στο επίκεντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης. Μιλάμε για πραγματικό θράσος...
ΩΣΤΕ ΕΙΝΑΙ κίνδυνος για την Ολυμπιάδα οι εργαζόμενοι και οι διαδηλώσεις τους κ. Μπακογιάννη; Αραγε ποιοι τα έφτιαξαν τα «μεγάλα ολυμπιακά έργα» -πληρώνοντας ακόμη και με τη ζωή τους- ώστε να μπορείτε να τα εγκαινιάζετε με τους υπόλοιπους επισήμους, το ένα μετά το άλλο;
Η κυβέρνηση της ΝΔ, παρά και ενάντια στις υποσχέσεις που έδινε μέχρι και την τελευταία ώρα πριν τις εκλογές του Μάρτη, προωθεί ήδη ένα Προεδρικό Διάταγμα (ΠΔ), το οποίο αφήνει τη συντριπτική πλειοψηφία των συμβασιούχων, είτε στο απαράδεκτο καθεστώς της πολιτικής και εργασιακής ομηρίας, είτε χωρίς δουλιά. Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, υπεύθυνη για τη δημιουργία και τη διόγκωση του φαινομένου, παριστάνει τώρα τον υπερασπιστή της μόνιμης και σταθερής δουλιάς όλων των συμβασιούχων και απαιτεί από την κυβέρνηση να τηρήσει στο ακέραιο τις προεκλογικές της δεσμεύσεις. Ολ' αυτά, όμως, μόνο στα λόγια και για ψηφοθηρική κατανάλωση, λόγω και των ευρωεκλογών. Την ίδια στιγμή, οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, στη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ, κινούνται στη λογική της «συναίνεσης και του εφικτού», επιδιώκοντας μόνο μια κάποια διεύρυνση των ορίων του ΠΔ, υπονομεύοντας ουσιαστικά την ενότητα και τον αναγκαίο συντονισμό της πάλης όλων των συμβασιούχων.
Οι εκατοντάδες χιλιάδες των συμβασιούχων μπορούν και πρέπει να βγάλουν τα συμπεράσματά τους και - πέρα από τη συνέχιση και κλιμάκωση των αγώνων τους - να δώσουν στους εκπροσώπους του δικομματισμού την απάντηση που τους ταιριάζει στις 13 Ιούνη.
Κι ενώ, αυτά συμβαίνουν με τους ήδη συμβασιούχους του δημοσίου, η κυβέρνηση έδωσε προχτές στη δημοσιότητα το νομοσχέδιο με το οποίο καθορίζονται οι όροι της μερικής απασχόλησης στο δημόσιο τομέα, για την παροχή υπηρεσιών κοινωνικού χαρακτήρα. Με άλλα λόγια, δηλαδή, δημιουργείται από την άλλη πόρτα μια ακόμη στρατιά συμβασιούχων και, μάλιστα, αποκλειστικά μερικής απασχόλησης, αυτή τη φορά.
Και μη μας πουν και πάλι τα χιλιοειπωμένα, ότι προωθούν τη μερική απασχόληση, επειδή έτσι βολεύει κάποιες ειδικές κοινωνικές κατηγορίες, π.χ. μητέρες ανηλίκων παιδιών. Η συντριπτικά μεγάλη - τουλάχιστον - πλειοψηφία των 500.000 και περισσοτέρων ανέργων της χώρας μας, είτε άντρες είναι είτε γυναίκες, έχει επιτακτική ανάγκη από μόνιμη, σταθερή και με πλήρη δικαιώματα δουλιά και όχι από... μισή δουλιά, μισή ασφάλιση και μισή ζωή, για μερικούς μήνες και άντε πάλι απ' την αρχή...
Καμιά ουσιαστική συμβολή στην αντιμετώπιση του οξύτατου προβλήματος της ανεργίας δε θα φέρει το προαναφερόμενο νομοσχέδιο. Αντίθετα, θα προωθήσει το φρούτο της μερικής απασχόλησης - όπως υπαγορεύουν οι σχετικές κατευθύνσεις της ΕΕ - και θα δώσει τη δυνατότητα στους νέους κυβερνώντες, να ασκηθούν κι αυτοί στο άθλημα της ρουσφετολογίας.
Σαφής ήταν ο υπουργός Τουρισμού Δ. Αβραμόπουλος, μιλώντας τις προάλλες στους ανταποκριτές ξένου Τύπου: «Διαμορφώνουμε ένα πολύ φιλικό και φιλόξενο περιβάλλον για επενδύσεις. Χτυπάμε στη ρίζα της τη γραφειοκρατία. Αλλάζουμε τη διαδικασία σύντομα πιο αντικειμενικά και κάτω από όρους πραγματικά φιλόξενους, ώστε ο ξένος επιχειρηματίας επενδυτής να ανταποκριθεί στην πρόσκλησή μας».
Με άλλα λόγια, ο Δ. Αβραμόπουλος και η κυβέρνηση αντιμετωπίζουν τον τουρισμό σαν εμπόρευμα και θέτει πολιτικούς στόχους που προορίζονται στην αποκλειστική εξυπηρέτηση των συμφερόντων αυτών που το πουλάνε και μάλιστα των «μεγάλων», ενώ στην καλύτερη περίπτωση φτάνουν μέχρι την «προστασία» αυτών που μπορούν να το αγοράσουν έναντι αδρού τιμήματος.
Τα ίδια έκανε και ο προκάτοχός του Α. Τσοχατζόπουλος. Κάτι που απλώς επιβεβαιώνει ότι δεν είναι θέμα προσώπων αλλά πολιτικής. Αυτή η, ταυτόσημη, πολιτική ΝΔ - ΠΑΣΟΚ που εκφράζεται και με τη συνέχιση του ξεπουλήματος της δημόσιας τουριστικής περιουσίας και με τις υποσχέσεις που δίνονται στο μεγάλο κεφάλαιο για περισσότερες διευκολύνσεις και χρηματοδοτήσεις.
Στο «διά ταύτα»: Δε φτάνει που θα τους απλώσουμε το «κόκκινο χαλί», θα τους πληρώσουμε και θα ικανοποιήσουμε κάθε αξίωσή τους, πρέπει να τους παρακαλάμε κι από πάνω....