Το Εθνικό Συμβούλιο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αντιστασιακών Οργανώσεων (ΠΟΑΟ) καλεί τις Αντιστασιακές Οργανώσεις που ανήκουν στην Ομοσπονδία να πάρουν μέρος στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ την Πρωτομαγιά στο Σύνταγμα. Η προσυγκέντρωση των Αντιστασιακών θα γίνει στο άγαλμα Κολοκοτρώνη (Σταδίου), στις 10.30 π.μ.

Τιμώντας την Πρωτομαγιά, η ΚΝΕ διοργανώνει σήμερα, στις 20.30 στο «Συρμό», εκδήλωση για τον «Επιτάφιο» του Γ. Ρίτσου, με απαγγελία από την ηθοποιό Αλέκα Παΐζη και τραγούδι από τον Βασίλη Λέκκα. Επίσης στο «Συρμό», την Τρίτη, στις 21.30, διοργανώνει συναυλία αφιερωμένη στο εργατικό λαϊκό τραγούδι.

Αθήνα, 10.30 π.μ., Σύνταγμα

Θεσσαλονίκη, 10 π.μ., Αγαλμα Βενιζέλου

Πειραιάς, 11 π.μ., πλατεία Κοραή

Κοζάνη, 10 π.μ., κεντρικός Πεζόδρομος

Πτολεμαΐδα, 9.30 π.μ., παλιό Πάρκο

Φλώρινα, 10 π.μ., κεντρική πλατεία

Καστοριά, 10 π.μ., απέναντι από τη Νομαρχία

Γρεβενά, 10 π.μ., κεντρική πλατεία

Κατερίνη, 10 π.μ., Συντριβάνι

Βέροια, 9 π.μ., πλατεία Ωρολογίου

Νάουσα, 9 π.μ., πλατεία Καρατάσου

Κιλκίς, 10 π.μ., πλατεία Ειρήνης

Γιαννιτσά, 10 π.μ., πλατεία ΕΠΟΝ

Μουδανιά, 11 π.μ., κεντρική πλατεία

Σταυρός Θεσσαλονίκης, 10 π.μ., έξω από το Δημαρχείο

Σέρρες, 9.30 π.μ., πλατεία Ελευθερίας

Αλεξανδρούπολη, 9.30 π.μ., μπροστά στο Δημαρχείο

Ορεστιάδα, 9.30 π.μ., Ηρώον

Κομοτηνή, 10 π.μ., κεντρική πλατεία

Ξάνθη, 10 π.μ., κεντρική πλατεία

Καβάλα, 10 π.μ., κεντρική πλατεία

Δράμα, 10 π.μ., κεντρική πλατεία

Θάσο, 10.30 π.μ., παραλία Λιμεναρίων

Γιάννενα, 10 π.μ., Δημαρχείο

Ηγουμενίτσα, 10 π.μ., Πεζόδρομος

Αρτα, 10 π.μ., Εργατικό Κέντρο

Πρέβεζα, 9.30 π.μ., Φόρο

Λευκάδα, 9 π.μ., Αγιος Μηνάς

Κέρκυρα, 10 π.μ., πλατεία Σαρόκο

Αγρίνιο, 10 π.μ., κεντρική πλατεία

Ναύπακτος, 10 π.μ., κεντρική πλατεία

Μεσολόγγι, 10 π.μ., κεντρική πλατεία

Λάρισα, 9.30 π.μ., κεντρική πλατεία

Βόλος, 9.30 π.μ., πλατεία Δημαρχείου

Τρίκαλα, 10 π.μ., κεντρική πλατεία

Καρδίτσα, 10 π.μ., πλατεία Παυσίλυπου

Αλιβέρι, 9.30 π.μ., πλατεία Ηρώων Πολυτεχνείου (μπροστά από την Εμπορική Τράπεζα)

Χαλκίδα, 11 π.μ., παραλία (αγάλματα Εθνικής Αντίστασης)

Θήβα, 10 π.μ., πεζόδρομος

Λιβαδειά, 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία

Λαμία, 10.30 π.μ., πλατεία Πάρκου

Φωκίδα, 10 π.μ., πλατεία Λαού

Ελευσίνα, 10.30 π.μ., κεντρική πλατεία

Λαύριο, 10.30 π.μ., πλατεία Μεταλλωρύχων

Μέγαρα, 10 π.μ., κεντρική πλατεία

Πάτρα, 10 π.μ., πλατεία Γεωργίου

Καλαμάτα, 10 π.μ., κεντρική πλατεία

Κόρινθος, 10 π.μ., Περιβολάκια

Πύργος, 10 π.μ., κεντρική πλατεία

Αίγιο, 10.30 π.μ., πλατεία Λαύρας

Τρίπολη, 10 π.μ., πλατεία Πετρινού

Ναύπλιο, 10.30 π.μ., πλατεία Δημαρχείου

Σπάρτη, 10 π.μ., κεντρική πλατεία

Κεφαλονιά, 10 π.μ., Εργατικό Κέντρο Αργοστολίου

Ζάκυνθος, 10 π.μ., Εργατικό Κέντρο

Ηράκλειο, 10 π.μ., πλατεία Ελευθερίας

Χανιά, 10 π.μ., πλατεία Δημοτικής Αγοράς

Ρέθυμνο, 10 π.μ., Δημαρχείο

Λασίθι, 10 π.μ., πλατεία Αγίου Νικολάου

Ικαρία, 11 π.μ., Εύδηλος

Λήμνος, 10.30 π.μ., Λιμάνι Μύρινας

Χίος, 10 π.μ., πλατεία Βουνακίου

Σάμος, 10.30 π.μ., Εργατικό Κέντρο

Λέσβος, 10 π.μ., πλατεία Σαπφούς

Ρόδος, 10 π.μ., Εργατικό Κέντρο

Η κεντρική αφίσα της ΠΣΟ για την 1η Μάη

«Η Πρώτη Μάη είναι μέρα για να αναλογιστούμε τις επιτυχίες του προηγούμενου χρόνου και να σχεδιάσουμε νέες πρωτοβουλίες, να καθορίσουμε τους στόχους για τον επόμενο χρόνο. Οι νέες μας πρωτοβουλίες θα πρέπει να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες και τα αιτήματα των λαϊκών στρωμάτων», σημειώνει η ΠΣΟ. Χαρακτηριστικό των συνεπειών που έχει η ένταση της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας για τους εργαζόμενους είναι ότι στις ΗΠΑ, το 2006, το εισόδημα του 1% του πληθυσμού έφτασε μέσα σ' ένα χρόνο το ένα εκατομμύριο δολάρια όταν την ίδια στιγμή, το εισόδημα του 90% του πληθυσμού έπεσε κάτω από 270 δολάρια.

Η ΠΣΟ καλεί τα μέλη της να δυναμώσουν τον αγώνα για πλήρη και σταθερή απασχόληση, Κοινωνική Ασφάλιση, αξιοπρεπείς μισθούς για όλους, αλλά και να επικεντρώσουν τη δουλιά στην εργαζόμενη νεολαία, στις γυναίκες, στους μετανάστες, στην προοδευτική διανόηση.

Και μεταξύ άλλων καταλήγει σημειώνοντας πως η παγκόσμια εργατική τάξη χρειάζεται σήμερα μια ισχυρή ΠΣΟ ικανή «να συντονίσει τα αγωνιστικά συνδικάτα, να αναπτύξει αποτελεσματικά τη δραστηριότητά της. Στις σημερινές συνθήκες, η παγκόσμια εργατική τάξη χρειάζεται ταξικά προσανατολισμένα συνδικάτα, για να ενώσουν όλους τους εργάτες ενάντια στις πολυεθνικές και τον ιμπεριαλισμό. Χρειάζεται συνδικάτα σύγχρονα, δημοκρατικά και με διεθνιστικό πνεύμα. Αυτή είναι η ΠΣΟ που χτίζουμε. Ζήτω η Εργατική Πρωτομαγιά!»

Θερμό χαιρετιστήριο μήνυμα στο Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο έστειλε η Γενική Συνδικαλιστική Ομοσπονδία Βόρειας Κορέας, με αφορμή τον εορτασμό της φετινής Εργατικής Πρωτομαγιάς, επιβεβαιώνοντας τους διεθνιστικούς δεσμούς που οικοδομούν οι ταξικές δυνάμεις της χώρας μας με την εργατική τάξη στις άλλες περιοχές του κόσμου. Εκ μέρους όλων των κλαδικών και περιφερειακών οργανώσεων - μελών της, η Ομοσπονδία εύχεται στο ΠΑΜΕ «κάθε επιτυχία στον αγώνα ενάντια στην παγκοσμιοποίηση, την επιθετικότητα και την αυθαιρεσία των ιμπεριαλιστών, για να οικοδομήσουμε ένα νέο κόσμο, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο». Μηνύματα για την Πρωτομαγιά έστειλαν ακόμα στο ΠΑΜΕ, ανάμεσα σε άλλους, η ZENROREN από την Ιαπωνία, η FTUB από τη Λευκορωσία, η CITU από την Ινδία, η CUB από την Ιταλία.

Την ανάγκη να δουν οι γυναίκες κατάματα τις αιτίες που προκαλούν τα προβλήματά τους και «να πουν "ναι" στο δυναμικό, συλλογικό αγώνα, που είναι η μόνη τους ελπίδα», σημειώνει η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ) με αφορμή τη φετινή Πρωτομαγιά, καλώντας τις γυναίκες να πάρουν μαζικά μέρος στην πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ, την Τρίτη, στις 10.30 π.μ., στην πλατεία Συντάγματος, όπου θα συμμετέχει και η Ομοσπονδία. «Οι γυναίκες έχουν κάθε λόγο να βρεθούν στην πρώτη γραμμή του εορτασμού της φετινής Εργατικής Πρωτομαγιάς και να δώσουν ένα δυνατό μήνυμα σε όλους εκείνους που σπέρνουν πολέμους, ανεργία, φτώχεια, μετανάστευση, πορνεία, ναρκωτικά», τονίζει μεταξύ άλλων.

Αντιπροσωπεία της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (ΠΣΟ) με επικεφαλής το γενικό γραμματέα της, Γ. Μαυρίκο, θα περιοδεύσει στο διάστημα 30 Απρίλη μέχρι 10 Μάη στη Λατινική Αμερική. Στην αντιπροσωπεία συμμετέχουν ο Βαλεντίν Πάτσο, μέλος της Γραμματείας και οι έξι αντιπρόεδροι της ΠΣΟ από τις χώρες της Λατινικής Αμερικής.

Η περιοδεία ξεκινά από την Κούβα (30/4 - 3 Μάη) όπου ο γενικός γραμματέας της ΠΣΟ θα μιλήσει σε εκδηλώσεις αλληλεγγύης στους πέντε Κουβανούς πατριώτες που είναι φυλακισμένοι στις ΗΠΑ, σε μαθητές συνδικαλιστικής σχολής της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Κούβας, σε συνδικαλιστική συνδιάσκεψη για τα Βιοκαύσιμα κλπ. Θα υπάρξει συνάντηση και με τον Ραμίρεζ Εστενοζ, μέλος της Γραμματείας του ΚΚ Κούβας. Θα δώσει επίσης συνέντευξη Τύπου.

Επόμενος σταθμός Βενεζουέλα. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει συνέντευξη στην Εθνική Κρατική Τηλεόραση, σύσκεψη συνδικάτων και συνδικαλιστών, συνέντευξη Τύπου, συνάντηση με κυβερνητικούς παράγοντες. Τρίτος σταθμός η Κολομβία, όπου οι ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις δρουν σε παρανομία. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι τα τελευταία επτά χρόνια έχουν δολοφονηθεί 2.200 πρωτοπόρα συνδικαλιστικά στελέχη στη χώρα αυτή που αποτελεί προτεκτοράτο των ΗΠΑ στη Λατινική Αμερική. Τελευταίος σταθμός το Εκουαδόρ όπου θα επισκεφθεί μεγάλο χώρο δουλιάς στον κλάδο των τηλεπικοινωνιών. Ακόμα, το πρόγραμμα περιλαμβάνει συνέντευξη Τύπου, συνάντηση με την προεδρία της χώρας και ομιλία σε ανοιχτή συγκέντρωση εργαζομένων.

Πολλά συνδικάτα που σήμερα δεν ανήκουν στη δύναμη της ΠΣΟ έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον και ζητήσει διμερείς επαφές με την αντιπροσωπεία της ΠΣΟ.

Στα πανεπιστήμια βράζει ο τόπος και χοντραίνει το εμπόριο, ενόψει φοιτητικών εκλογών στις 9 Μαΐου. Μέρα σύμβολο όπως και να τη δει κανείς. Οι της Πανσπουδαστικής να θυμούνται το καθήκον αντίστασης στο φασισμό, τότε νικηφόρα και τώρα ελπιδοφόρα. Κι οι ενσωματωμένες «πλειοψηφίες» των κυβερνώντων και κυβερνησάντων τον τόπο παρατάξεων να θυμούνται τη μέρα του ευρώ, της Ευρώπης των ανέλεγκτων πια συμφερόντων του εξαγριωμένου κεφαλαίου και να στήνουν στα ακαδημαϊκά προαύλια τουριστικά γραφειάκια για εκδρομές στη Μύκονο.

Η συνδικαλιστική αξιοπρέπεια έχει μπει στην εντατική του ...«Ευαγγελισμού» πριν από τη θαμμένη στη σκοπιμότητα αριστεροσύνη. Κι ύστερα θα βγούνε όλοι, σα μασουλώντας κοψίδια μπροστά σε πεινασμένους, να μιλάνε για την «ανάγκη» ενιαίου εορτασμού της Εργατικής Πρωτομαγιάς. Κι οι περισπούδαστοι θα μιλάνε για τη Γαλλία, για την αριστερή Σεγκολέν κι άλλα τέτοια γαλλικά ανέκδοτα περί μιας αριστεράς που σχεδιάζει να αντιμετωπίσει τους νέους στα γαλλοαστικά γκέτο με τη βοήθεια του στρατού (!) και στρατοπέδων επιμόρφωσης.

Ξεκαθαρίζουν τα πράγματα στο μαγιάτικο ορίζοντα. Αρχίζει και φαίνεται ποιος μιλάει και ποιος υπερασπίζεται τι. Κι αυτό το άνθος δεν πωλείται στις αγορές ομολόγων και ομολογιών. Ανθίζει στις αυλές των εργαζομένων, που ξέρουν τι θυμούνται και τι γιορτάζουν...

Στις 9.30 π.μ. έχουν προγραμματιστεί οι προσυγκεντρώσεις της Αθήνας για την πρωτομαγιάτικη απεργιακή συγκέντρωση, στα εξής σημεία:

• Πλατεία Κάνιγγος: Τα συνδικάτα του Ιδιωτικού Τομέα, του Δημοσίου και οι πρώην ΔΕΚΟ.
• Ομόνοια: Οι εργαζόμενοι και οι μαζικοί φορείς των Δυτικών, Νοτιοδυτικών, Βόρειων, Βορειοδυτικών συνοικιών, των 1ου, 3ου, 4ου και 5ου Διαμερισμάτων της Αθήνας, οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ και οι εκπαιδευτικοί.
• Στύλοι Ολυμπίου Διός: Οι εργαζόμενοι και οι μαζικοί φορείς του 2ου Διαμερίσματος, των Νότιων, Νοτιοανατολικών και Ανατολικών Συνοικιών.

Την 1η Μάη:

• Δε θα γίνουν τα δρομολόγια του ΗΣΑΠ (ηλεκτρικός), λόγω της 24ωρης απεργίας των εργαζομένων.
• Στον ΗΛΠΑΠ (τρόλεϊ) οι εργαζόμενοι πραγματοποιούν στάση εργασίας από την έναρξη βάρδιας μέχρι τις 8 το πρωί και από τις 10 το βράδυ μέχρι τη λήξη της βάρδιας.
• Στο Μετρό, στάση εργασίας από τις 5 το πρωί μέχρι τις 8 το πρωί.
• Στην ΕΘΕΛ (λεωφορεία), στάση εργασίας από την έναρξη της βάρδιας μέχρι τις 8 το πρωί και από τις 10.30 το βράδυ μέχρι τη λήξη της βάρδιας.
• Οι εργαζόμενοι σε «Ολυμπιακή» και ΟΣΕ έχουν κηρύξει 24ωρη απεργία.

• Κατώτερο μισθό 1.300 ευρώ και σύνταξη 1.050 ευρώ. Κατάργηση της φορολογίας στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης και στα καύσιμα. Αφορολόγητο όριο για τον άγαμο 15.000 ευρώ - 30.000 ευρώ για τετραμελή οικογένεια.
• Πλήρη - σταθερή εργασία για όλους. 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο. Μονιμοποίηση των συμβασιούχων.
• Επίδομα ανεργίας στο 80% του κατώτερου μισθού. Υπολογισμό του χρόνου ανεργίας ως συντάξιμου χρόνου. Επιδότηση των νέων ανέργων χωρίς καμιά προϋπόθεση.
• ΟΧΙ στις ιδιωτικοποιήσεις.
• Αποκλειστικά Δημόσιο Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης. Σύνταξη στα 55 χρόνια για τις γυναίκες, στα 60 για τους άνδρες - 50 και 55 αντίστοιχα για τα Βαρέα - Ανθυγιεινά. Σύνταξη ανεξαρτήτως ηλικίας στα 30 χρόνια ασφάλισης. Κατάργηση των εισφορών για τον κλάδο Υγείας και τη συμμετοχή στα φάρμακα. Κρατικοί - δωρεάν βρεφονηπιακοί - παιδικοί σταθμοί.
• Αμεση απόσυρση των αποθεματικών από το χρηματιστήριο, ούτε ευρώ στον τζόγο. Αμεση επιστροφή των κλεμμένων και των οφειλών της εργοδοσίας και του κράτους. Διαχείριση της περιουσίας των Ταμείων από τους εργαζόμενους.
• Κάλυψη του συνόλου των εκπαιδευτικών αναγκών μέσα από ενιαίο, δημόσιο, δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα. Κατάργηση κάθε μορφής ιδιωτικής εκπαίδευσης. Ενιαίο, 12χρονο υποχρεωτικό σχολείο. Δημόσια - Δωρεάν Επαγγελματική Εκπαίδευση μετά το Λύκειο. Δωρεάν στέγαση - σίτιση για τους φοιτητές. 6ωρη εργασία με κανονικές αποδοχές την περίοδο των εξετάσεων για εργαζόμενους μαθητές, σπουδαστές, φοιτητές.
• Κατάργηση του νόμου - πλαισίου - ΟΧΙ στην αναθεώρηση του άρθρου 16.
• Νομιμοποίηση και ίσα δικαιώματα για τους μετανάστες.
• Να σταματήσουν οι διώξεις σε βάρος συνδικαλιστών.

Δύο εικοσιτετράωρα πριν το μεγάλο γιορτασμό, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ κορυφώνουν τη δράση τους για την επιτυχία της απεργίας και των συγκεντρώσεων. Εκατοντάδες περιοδείες, δεκάδες εκδηλώσεις και συζητήσεις βρίσκονται σε εξέλιξη σε όλη τη χώρα. Τα ταξικά συνδικάτα αποτίουν φόρο τιμής στους νεκρούς της εργατικής τάξης, τιμούν τους αγωνιστές και την προσφορά τους στους δίκαιους αγώνες της, για τη βελτίωση της θέσης των εργαζομένων, για να αποτινάξουν το ζυγό της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.

Ηδη τις προηγούμενες μέρες, τα ταξικά συνδικάτα ξεδίπλωσαν τη δράση τους, ανανέωσαν την επαφή τους και τους δεσμούς τους με χιλιάδες εργαζόμενους στους χώρους δουλιάς, έσμιξαν σε επιχειρήσεις και εργοστάσια με νέους εργαζόμενους και με γυναίκες, έδωσαν συνέχεια στη μάχη των συλλογικών συμβάσεων, έχοντας πίσω τους τα συλλαλητήρια στις 8 Μάρτη και την πετυχημένη απεργία στις 29 Μάρτη.

Η δουλιά που έγινε, όλη η δραστηριότητα των ταξικών συνδικάτων πρέπει να εκφραστεί - και θα εκφραστεί - στις 65 πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις που οργανώνονται από το ΠΑΜΕ την Τρίτη σε όλη τη χώρα. Να αποτυπωθεί ακόμα πιο αποφασιστικά η θέληση της εργατικής τάξης να συγκρουστεί και να αντιπαλέψει την πολιτική των μονοπωλίων και του δικομματισμού. Να αμφισβητήσει τις δυνάμεις που υποκλίνονται στον ευρωμονόδρομο, στη φυλακή των Ευρωπαίων εργαζομένων. Ακόμα πιο ξεκάθαρα να στείλει μήνυμα στις πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, στις δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού ότι οι εργαζόμενοι δεν υποκύπτουν στα κελεύσματα της ταξικής συνεργασίας, δεν καταπίνουν το «χάπι» της καπιταλιστικής ανάπτυξης και της «ανταγωνιστικότητας» που αυτές πρεσβεύουν μαζί με τις δυνάμεις του κεφαλαίου.

Μαζί με το ΠΑΜΕ, οι εργαζόμενοι βρίσκονται οριστικά και αμετάκλητα στην άλλη όχθη, σε ανειρήνευτη σύγκρουση με το καθεστώς της εκμετάλλευσης και τους φορείς του. Γράφοντας στις σημαίες τους το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ, πορεύονται σε άλλη πορεία, ρήξης και σύγκρουσης με το κεφάλαιο. Βρίσκονται σταθερά στο δρόμο της ταξικής πάλης. Απαιτούν όλον τον πλούτο, που αυτοί παράγουν. Διεκδικούν ό,τι τους ανήκει. Γιορτάζουν επάξια τη μεγάλη γιορτή της εργατιάς. Τιμούν με συνέπεια τους αγωνιστές της εργατικής τάξης και ανοίγουν το δρόμο για την οριστική τους απελευθέρωση από το ζυγό του κεφαλαίου.

Γυρίζουμε πίσω στο 1886 και αντλούμε διδάγματα από τον ηρωισμό των απεργών, από τον ηρωισμό των αγωνιστών που δικάστηκαν και απαγχονίστηκαν. Ο αγώνας των απεργών του Σικάγο εμπλουτίζει την πείρα μας για τους στόχους πάλης, την τακτική του εργατικού κινήματος. Γιατί σε συνθήκες χαμηλού επιπέδου ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων και της παραγωγικότητας της εργασίας, διεκδικήθηκε με ταξικό αγώνα και όχι με «κοινωνικό διάλογο» το αίτημα της μείωσης του εργάσιμου χρόνου, της καθιέρωσης του 8ωρου και της αύξησης του ελεύθερου χρόνου, αίτημα που απαντούσε στις ανάγκες της εργατικής τάξης.

Αυτός ο προσανατολισμός μάς δίνει εφόδια για το σήμερα, πολύ περισσότερο που το εκμεταλλευτικό σύστημα, παρά την τεράστια αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας και τον τεράστιο πλούτο που έχει συγκεντρωθεί, επιτίθεται με ιδιαίτερη σφοδρότητα και προσπαθεί να επιβάλλει με κάθε τρόπο την αύξηση του εργάσιμου χρόνου, για να παραχθεί περισσότερη υπεραξία, περισσότερη απλήρωτη εργασία για τους καπιταλιστές.

Γυρίζουμε πίσω και υποκλινόμαστε στη θυσία των 200 κομμουνιστών που εκτελέστηκαν το 1944 στην Καισαριανή, των αγωνιστών του Μάη του 1936 στη Θεσσαλονίκη. Γυρίζουμε πίσω, εξοπλιζόμαστε από την ιστορική πείρα για να βαδίσουμε με γοργά βήματα μπροστά. Για να συνεχίσουμε τον αγώνα μας ενάντια στο κεφάλαιο, την αντιλαϊκή πολιτική και τους φορείς της. Για να συγκεντρώσουμε δυνάμεις στο δρόμο της κατάκτησης της εξουσίας από την εργατική τάξη και τους συμμάχους της, για την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του Σοσιαλισμού που είναι η μοναδική λύση στη βαρβαρότητα που ζούμε.

Η προοπτική της επαναστατικής αλλαγής μάς δίνει δύναμη. Η κοινωνική εξέλιξη δε σταματάει, επειδή άλλαξε ο συσχετισμός, γιατί αυτό που αναδεικνύει την αναγκαιότητα και την επικαιρότητα του Σοσιαλισμού είναι η αντίθεση που δείχνει ότι οι εργάτες και οι εργάτριες παράγουν τον πλούτο και τον καρπώνονται οι καπιταλιστές.

Ενόψει της Πρωτομαγιάς, εντείνεται η συζήτηση για τις δύο γραμμές στο εργατικό κίνημα. Η σύγκρουση των δύο γραμμών δεν είναι ανακάλυψη των ημερών μας. Είναι η πραγματικότητα που διαπερνά τις εξελίξεις πάνω από έναν αιώνα.

Πρόκειται για τη γραμμή της ταξικής πάλης και τη γραμμή της ταξικής συνεργασίας, για τη γραμμή της σύγκρουσης με το κεφάλαιο, την αστική τάξη, τον ιμπεριαλισμό που έχει στόχο την ανατροπή τους και τη γραμμή της συναίνεσης που στηρίζει τη στρατηγική του κεφαλαίου και δουλεύει για την υποταγή της εργατικής τάξης. Αυτό γινόταν, αυτό γίνεται στις μέρες μας, για παράδειγμα μέσα από την αντιπαράθεση της γραμμής που ακολουθεί το ΠΑΜΕ από τη μία πλευρά και της γραμμής της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, συνολικά του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, από την άλλη.

Η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ, ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός είναι υπέρ της συνεργασίας με τους βιομηχάνους, με τους εφοπλιστές, τους τραπεζίτες και τα άλλα τμήματα της αστικής τάξης. Συνευρίσκονται στους «κοινωνικούς διαλόγους» συμφωνούν ότι η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία του κεφαλαίου, δηλαδή η ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης, είναι στοιχεία προόδου και αυτό κάνει μεγάλη ζημιά στο εργατικό κίνημα.

Παλεύουμε σε δύσκολες συνθήκες, αναμετρούμαστε με την επιθετικότητα του κεφαλαίου και των πολιτικών του εκπροσώπων, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, έχοντας κατά νου ότι στα πλαίσια της δικομματικής διακυβέρνησης υπηρετούνται τα κέρδη και τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και οξύνονται τα λαϊκά προβλήματα, τα προβλήματα της εργαζόμενης και σπουδάζουσας νεολαίας.

Σ' αυτές τις συνθήκες, στόχος μας είναι να προβάλλεται η μεγαλύτερη δυνατή αντίσταση, να διεκδικούνται νέα δικαιώματα και κατακτήσεις. Για να γίνει ο αγώνας αποτελεσματικός χρειάζονται ορισμένες προϋποθέσεις και εδώ πρέπει να σκεφτούμε ακόμα περισσότερο και να δράσουμε πιο αποφασιστικά, αντιμετωπίζοντας τις αδυναμίες που υπάρχουν.

Η πείρα διδάσκει ότι η διεκδίκηση θα γίνεται από καλύτερες θέσεις όσο η πολιτική, ιδεολογική και μαζική πάλη στρέφεται κατά της στρατηγικής του κεφαλαίου και προσπαθεί να τον αδυνατίσει, να τραβήξει δυνάμεις από την επιρροή του, να οργανώσει νέες δυνάμεις στα συνδικάτα, στους μαζικούς φορείς και στους εργασιακούς χώρους, συμβάλλοντας στην αλλαγή του συσχετισμού δύναμης.

Γι' αυτό, είναι αναγκαίο σε κάθε μάχη να δέχεται πλήγμα ο δικομματισμός, να αδυνατίζουν οι δυνάμεις του ευρωμονόδρομου, οι υποστηριχτές της ταξικής συναίνεσης, να ενισχύεται το ΚΚΕ, το αγωνιστικό κίνημα. Ο αγώνας θα γίνεται πιο αποτελεσματικός όσο περισσότερες δυνάμεις συσπειρώνονται και κινητοποιούνται με το πλαίσιο αιτημάτων που ανταποκρίνεται στα συμφέροντα των εργαζομένων, της νεολαίας, των φοιτητών. Γιατί αυτά τα αιτήματα συμβάλλουν στην άνοδο της απαιτητικότητας, δε συμβιβάζονται με τα ψίχουλα, ανεβάζουν το επίπεδο της σύγκρουσης με τις δυνάμεις του κεφαλαίου, δίνουν ώθηση στο διεκδικητικό κίνημα.

Το ΚΚΕ, οι ταξικές δυνάμεις παλεύουν διαχρονικά για την ενότητα της εργατικής τάξης, πιστεύοντας ότι αυτή είναι βασικό εργαλείο για την αντιμετώπιση της επιθετικότητας του κεφαλαίου, για την ανάπτυξη της ταξικής πάλης, που δεν περιορίζεται στο ένα ή το άλλο πρόβλημα, αλλά μέσα από αυτά κατευθύνεται στη λύση του κεντρικού προβλήματος, του προβλήματος της εξουσίας, που είναι προϋπόθεση για την κατάργηση της εκμετάλλευσης και της ανάπτυξης με κριτήριο την ευημερία των εργαζομένων, της νεολαίας μας.

Παλεύουμε για την ταξική ενότητα που θα οδηγήσει τις εξελίξεις μπροστά και όχι για την ενότητα που χρησιμοποιείται για την ενσωμάτωση, την υποταγή στις επιδιώξεις του μεγάλου κεφαλαίου και των πολιτικών του εκπροσώπων.

Η σημερινή κατάσταση στους μισθούς, στην Παιδεία, στην Κοινωνική Ασφάλιση, στις εργασιακές σχέσεις δείχνει ότι όχι μόνο δεν υπάρχει έδαφος για συμφωνία με τον εργοδοτικό -κυβερνητικό συνδικαλισμό, αλλά η αντιπαράθεση θα οξύνεται. Και αυτό δεν αφορά μόνο το ένα ή το άλλο αίτημα ή πρόβλημα, αλλά αφορά τη βασική κατεύθυνση της πάλης, τη σχέση της κάθε δύναμης με τη στρατηγική του κεφαλαίου, τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, την αντιλαϊκή πολιτική του δικομματισμού, των κομμάτων του ευρωμονόδρομου.

Λέμε κάτι αντικειμενικό. Λέμε ότι δεν υπάρχει καμία πολιτική και ιδεολογική συγγένεια του ΚΚΕ και του ταξικού κινήματος με τις δυνάμεις που υποστηρίζουν συνειδητά την Ευρωπαϊκή Ενωση, το Μάαστριχτ, την ελεύθερη κίνηση του κεφαλαίου, την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων. Δεν υπάρχει καμία ιδεολογική και πολιτική συγγένεια με δυνάμεις που κατασυκοφαντούν συνειδητά το σοσιαλισμό που οικοδομήθηκε στον 20ό αιώνα, που επιδίδονται σε αντικομμουνισμό χρησιμοποιώντας, διασπείροντας κατασκευασμένα ψεύδη.

Η στρατηγική του ΣΥΝ είναι συγγενής με τη στρατηγική του ΠΑΣΟΚ, της σοσιαλδημοκρατίας. Αυτή τη γλάστρα ποτίζει. Γι' αυτό από κοινού χαιρετίζουν την κεντροαριστερά στην Ιταλία και στη Γαλλία, δηλαδή μια δύναμη που δουλεύει για τη διαιώνιση του συστήματος, που παίρνει αντιλαϊκά μέτρα και συμμετέχει στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, στοχεύοντας στην ενσωμάτωση της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, της νεολαίας, στις επιδιώξεις του μεγάλου κεφαλαίου. Η πείρα των εκλογών στη Γαλλία προσφέρεται για σοβαρά διδάγματα.

Το ΚΚΕ έχει σοβαρή πολιτική συμμαχιών. Αγωνίζεται για την οικοδόμηση του Αντιμονοπωλιακού - Αντιιμπεριαλιστικού - Δημοκρατικού Μετώπου Πάλης, για μια κοινωνική - πολιτική συμμαχία, που στη βάση της βρίσκεται η συμμαχία της εργατικής τάξης, της μικρομεσαίας αγροτιάς, των αυτοασχολούμενων, μικρών ΕΒΕ, δυνάμεις της νεολαίας, των γυναικών, δυνάμεις που παλεύουν ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό. Και αυτή η συμμαχία θα αγωνίζεται για όλα τα λαϊκά προβλήματα στην κατεύθυνση της διεκδίκησης της λαϊκής εξουσίας, για να οργανωθεί η οικονομία, η κοινωνία με κριτήριο τις ανάγκες, τα συμφέροντα των εργαζομένων.

Ο αντίπαλος, η πλουτοκρατία δε φοβάται τη συνθηματολογία, δε φοβάται κανέναν διαχειριστή του συστήματος οποιονδήποτε μανδύα και να φορέσει. Υπολογίζει και φοβάται το ΚΚΕ γιατί έχει μια πλούσια 90χρονη ιστορία, έχει οργάνωση, στρατηγική και τακτική που προχωρούν μέσα από την ανάπτυξη της ταξικής πάλης και έχουν σαν στόχο την ανατροπή του καπιταλισμού.

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ αντιμετωπίζουν με μεγάλη ευθύνη τη δράση κάθε τμήματος του λαϊκού κινήματος. Μπροστά μας έχουμε σκληρούς αγώνες και προετοιμαζόμαστε ανάλογα. Μπροστά μας έχουμε την Εργατική Πρωτομαγιά και σας καλούμε όλους όχι μόνο να δώσετε το αγωνιστικό σας «παρών», αλλά να συμβάλλεται στην επιτυχία της Πρωτομαγιάτικης Απεργίας, στη μαζικότητα και μαχητικότητα της απεργιακής συγκέντρωσης του ΠΑΜΕ.

(Εκτενή αποσπάσματα από την ομιλία σε εκδήλωση που διοργάνωσαν για την 1η Μάη η Κομματική Οργάνωση και οι ΚΝίτικες Οργανώσεις ΑΕΙ - ΤΕΙ Πάτρας, την περασμένη Πέμπτη).

«Η εκτέλεση των 200 στην Καισαριανή», έργο του χαράκτη Τάσσου

Πρώτη Μάη του '44. Γερμανικά καμιόνια διασχίζουν την Αθήνα, απ' τα Δυτικά στ' Ανατολικά, απ' το Χαϊδάρι στην Καισαριανή, απ' τη φυλακή στο θάνατο. Κι από κει, ίσα, μέχρι την Αθανασία. Μεταφέρουν Ηρωες, Κομμουνιστές, άντρες που μόνον ο λαός μέσα απ' τα σπλάχνα του βγάζει. Μεταφέρουν μελλοθάνατους - που όμως, πάνω απ' το Χάρο στέκονται. «Δεν ήρθαν μελλοθάνατοι με κλάμα και λαχτάρα,/ μον ήρθανε μελλόγαμπροι με χορό και τραγούδι./ Και πρώτος άρχος του χορού, δυο μπόγια πάνου απ' όλους/ κι από το Χάρο τρεις φορές πιο πάνου ο Ναπολέος...»².

Πρωτομαγιά. Στρατόπεδο Χαϊδαρίου. Πρωινό προσκλητήριο.

«Ξημερώνοντας αυγή το προσκλητήριο. Είμαστε όλοι ζαβωμένοι σαν να πλανιότανε ο χάρος. Πολλοί κάμανε το σταυρό τους, κι ο λοχαγός μαζί. Συνταχτήκαμε. Φραπ, και ολούθε γύρα μας τα πολυβόλα ξεφαντώνουν από τις σκοπιές. Οι μπούκες στρέφουν καταπάνω μας. Οι φαντάροι με τ' αυτόματα. Κι ήταν μια μέρα να την έβλεπες, χαρά θεού. Και οι νεκρές σκοπιές κείνη τη μέρα είχαν πολυβόλα. Τριπλοσκοποί παντού. Οι φαντάροι με κράνη...»³.

Πρώτο όνομα. «Αϊβατζίδ-ηηης Γεώργιος. (...) Μόλις ακούει τ' όνομα, πετιέται ένας άντρας. - Γεια σας αδέρφια, φωνάζει, και σηκώνει τη γροθιά του ψηλά. Ο κατάλογος εξακολουθεί. Ενας-ένας π' ακούει, πετιέται στη μέση. Γροθιές παντού ανεμίζανε, σα νάτανε σημαίες. Ακουες τις φωνές τους να φωνάζουνε: "Ζήτω το ΕΑΜ! ΕΛΑΣ! ΚΚΕ!". Μα το κυριότερο ήταν: "Γεια σας - γεια σας - εκδίκηση"...»⁴.

Διακόσια ονόματα. Διακόσια προσκλητήρια. Διακόσιοι Ακροναυπλιώτες. Μαζεύονται μπρος στα μαγειρεία. Στις 7.30 το πρωί, στήνουνε χορό. «Ελάτε παιδιά να χορέψομε, να δουν οι Γερμανοί πως πεθαίνουν οι Ελληνες»⁵, λέει ο Ναπολέων Σουκατζίδης. Ο Ναπολέων, που, νωρίτερα, την ώρα του προσκλητηρίου, ο Γερμανός διοικητής του 'δωσε τη δυνατότητα να σώσει τη ζωή του κι αυτός απάντησε: «Δέχομαι, κύριε διοικητά, τη ζωή μόνο με τον όρο πως δεν πρόκειται να την πάρω από άλλον κρατούμενο. Μόνο όταν η θέση μου μείνει κενή!». Κι έπειτα, ο Εθνικός Υμνος. Περασμένες 9, τους φορτώνουν στα καμιόνια.

Καθώς τα καμιόνια προχωρούν προς τα κει που ο ήλιος ανατέλλει, ο δρόμος γεμίζει με σημειώματα. Τα ρίχνουν οι μελλοθάνατοι. Μερικά απ' αυτά, είχαν καρφιτσωθεί σε κάποιο ρούχο που πετάχτηκε κι αυτό στο δρόμο. Αλλα τα παρέλαβαν, κόκκινα απ' το αίμα, οι συγγενείς. Πέντε αράδες το πολύ το καθένα. Κι ένα ονοματεπώνυμο. «Διαθήκες», κάποιοι θα τα ονόμαζαν, αλλά ήταν προσκλητήρια. Προσκλητήρια αγώνα. Προσκλητήρια αντίστασης.

«Πρωτομαγιά. Γεια σας όλοι, πάμε στη μάχη. ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΡΚΑΣ 1-5-44», λέει το ένα. «Παύλος Καρατζάς. Εξόριστος από το 1936. Με πήραν για εκτέλεση, 1η Μαΐου 1944», το άλλο. «Η τελευταία μου σκέψη μαζί σου», γράφει ο Ναπ. Σουκατζίδης στην αγαπημένη του. «Η αδελφούλα μου να πάρει τη θέση μου στο ΚΚΕ», ο Σ. Σαββόπουλος, που απ' το '37 ήταν στην Ακροναυπλία.

Στις 12 το μεσημέρι αρχίζουν οι πρώτες ριπές. Ανά εικοσάδες, στήνονται στον τοίχο. Γράφει ο Νίκος Καραντηνός: «Οι εκτελέσεις άρχισαν με τον ήλιο ψηλά. Ολη την ώρα που τουφέκιζαν στο ματωμένο τοίχο της Καισαριανής οι καμπάνες χτυπούσαν λυπητερά. Και ο τηλεβόας με τα λόγια του άναβε τις καρδιές και υποσχόταν εκδίκηση»⁶.

Σκοτώναν ώρα πολύ. Και στις δύο το μεσημέρι, τελειώσαν. «Ο κόσμος πήρε το ξοπίσω τα καμιόνια που φεύγανε με τα νεκρά κορμιά. Οι άντρες βγάζανε στο πέρασμά τους τα καπέλα, οι γυναίκες τρέχανε και όλοι ήταν θαρρείς σαν υπνωτισμένοι απάνω από τις σταγόνες το αίμα τους, που 'τρεχε κι έπηζε, κι η γης δεν το έπινε και γινόταν αυλάκια»⁷.

Την επόμενη μέρα, ο λαός της Καισαριανής, αψηφά την τρομοκρατία και μετονομάζει το δρόμο που κύλησε το αίμα, την οδό Σκοπευτηρίου, σε «ΟΔΟ ΗΡΩΩΝ». Στους τοίχους του γράφεται το σύνθημα: «Αυτός ο δρόμος είναι ΔΡΟΜΟΣ ΗΡΩΩΝ. Τον διαβαίνουν οι λεβέντες του έθνους. Χθες 1 του Μάη τον διάβηκαν 200 παλικάρια»⁸...

1. Διήγηση της Ξανθίππης Βακαρέλλη, «Ρ» 30/4/1988

2. Κώστας Βάρναλης, «Πρωτομαγιά '44»

3, 4, 5. Μέλπως Αξιώτη, «Πρωτομαγιές 1886-1945», «Ρ» 27/4/1986

6. Νίκος Καραντηνός, «Ρ» 30/4/1988

7. Αφήγηση του αγωνιστή «Θανάση», Μ. Αξιώτη.

8. «Ρ» 3/5/1992.

ΚΕΙΜΕΝΑ: Ελένη ΜΑΪΛΗ

Τα κυριότερα συμπεράσματα της έρευνας, που διεξήγαγε το 2005 το Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών και η εταιρεία δημοσκοπήσεων ALCO, με χρηματοδότηση από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα «Νεολαία», η οποία κάλυψε το σύνολο της ελληνικής επικράτειας και το μέγεθος του δείγματος ανήλθε σε 1.600 άτομα, 15-29 ετών, είναι τα εξής:

• Το 68% των νέων ζει με τους γονείς του και το 86,7% είναι ανύπαντροι. Ενα 30% αυτών που ζουν με τους γονείς τους είναι παντρεμένοι.
• Σχεδόν όλοι ανεξαιρέτως οι ερωτώμενοι (ιδίως όμως οι μαθητές) περιέγραψαν μια απαιτητική καθημερινότητα, φορτωμένη σε εξαιρετικά μεγάλο βαθμό από υποχρεώσεις.
• Ως σημαντικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα, σύμφωνα με τις απαντήσεις, είναι η ανεργία, η οποία και συγκεντρώνει 49,4% των απαντήσεων, ενώ ακολουθούν σε μεγάλη απόσταση η οικονομία γενικά (15,4%), τα ναρκωτικά (6,1%), η ακρίβεια (3,6%), η φτώχεια και η εγκληματικότητα (αμφότερες καταγράφοντας 3,3%), η διαφθορά (3,0%), η παιδεία (2,6%), οι οικονομικοί μετανάστες και η αποξένωση (2,1% και 0,8% αντίστοιχα).
• Οσον αφορά στην καταγραφή των προσδοκιών των νέων από το επάγγελμά τους, στην πρώτη θέση των απαντήσεων συναντούμε το χρήμα (38,9%), πράγμα αναμενόμενο σύμφωνα με τις παραπάνω απαντήσεις. Ακολουθεί η ασφάλεια (25,3%), που δικαιολογεί την προτίμηση πολλών νέων για εργασία στο δημόσιο τομέα και επίσης αντανακλά ψυχολογικά το φάσμα της ανεργίας.

Επιπλέον, η Ελλάδα διατηρεί το υψηλότερο ποσοστό (25,5%) στην ευρωζώνη στην ανεργία νέων ηλικίας μέχρι 25 ετών, κατά το τέταρτο τρίμηνο του 2006 και το Φλεβάρη του 2007 (στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας). Αλλά και στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, που από πολλούς θεωρούνται «πρότυπα» οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής, τα ποσοστά της νεανικής και της συνολικής ανεργίας είναι ιδιαίτερα αυξημένα. Στην ΕΕ των «27» ο μέσος όρος της συνολικής ανεργίας ανέρχεται στο 7,4% και της ανεργίας στους νέους στο 16,9%. Να υπογραμμιστεί, ότι στα στοιχεία της ΕΕ δεν υπολογίζονται οι ημιαπασχολούμενοι, οι συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου και όσοι εργάζονται περιστασιακά σε δουλιές άσχετες με το αντικείμενό τους.

Πολιτικές δυνάμεις που «διεκδικούν» αντιστοίχιση του ελληνικού βιοτικού επιπέδου με αυτό των «αναπτυγμένων» χωρών της ΕΕ, που υπόσχονται ή ονειρεύονται μια σύγχρονη «ευρωπαϊκή Ελλάδα», το τελευταίο πράγμα που έχουν στο μυαλό τους είναι η ευημερία των λαϊκών στρωμάτων, των εργαζομένων και των παιδιών τους. Οι εξελίξεις των τελευταίων δεκαετιών στους τομείς της εργασίας, των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, των μισθών και της ακρίβειας είναι δραματικές και αποκαλύπτουν πως η πραγματικότητα της εκμετάλλευσης των εργαζομένων δεν μπορεί να αλλάζει από χώρα σε χώρα.

«Το 1975 ένας 30χρονος Γάλλος κέρδιζε 15% λιγότερο από έναν 50χρονο. Σήμερα κερδίζει 40% λιγότερα. Το 2001 οι νέοι ηλικίας περίπου 30 ετών αποταμίευαν το 9% του εισοδήματός τους, έναντι 18% των συνομηλίκων τους το 1995. Το ποσοστό των 24χρονων που εξακολουθούν να ζουν με τους γονείς τους διπλασιάστηκε σε σχέση με το 1975 κι έφτασε το 65%».

«Στη Γερμανία μιλάνε για τη "γενιά των εθελοντών", καθώς αναζητώντας τις σπάνιες μόνιμες θέσεις εργασίας, οι καλοεκπαιδευμένοι νέοι δέχονται όλο και συχνότερα να εργαστούν τσάμπα», ενώ «το 45% των Ιταλών ηλικίας 30-34 ετών εξακολουθούν να κοιμούνται στο παλιό τους κρεβάτι».

«Ιδιαίτερα δραματική είναι η κατάσταση στην Ιταλία και αυτό όχι μόνον εξαιτίας του υψηλού δείκτη ανεργίας των νέων. Ο πρώτος μισθός είναι ο χαμηλότερος εντός της ΕΕ» υπογραμμίζεται σε δημοσίευμα της «Deutsche Welle» («Ντόιτσε Βέλε») το Μάρτη του 2006. «Στις ηλικίες μεταξύ 25 και 32 ο μέσος μηνιαίος μισθός δεν ξεπερνά τα 1.000 ευρώ, πολλοί αναγκάζονται να τα βγάλουν πέρα με λιγότερα από 800 ευρώ το μήνα, και αυτό σε μια χώρα που δε θεωρείται από τις φθηνότερες».

Σύμφωνα με άρθρο της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ (29/12/2006) «οι Ισπανοί νέοι βγήκαν στο δρόμο να διαδηλώσουν επειδή δεν έχουν χρήματα να ενοικιάσουν ή να αγοράσουν δικό τους σπίτι. Το αποτέλεσμα είναι, ότι ζουν με τους γονείς τους ακόμα και μετά τα 30 τους χρόνια, αφού ένα διαμέρισμα στη Μαδρίτη κοστίζει κατά μέσον όρο 650 ευρώ το μήνα, τη στιγμή που ο βασικός μισθός είναι 550 ευρώ». Οπως αναφέρεται στο ίδιο δημοσίευμα, «οι συμμετέχοντες στη διαδήλωση είχαν πάνω - κάτω τα ίδια χαρακτηριστικά. Ηταν από 25 έως 35 ετών και έχουν τελειώσει τις σπουδές τους. Εχουν δουλιά με αμοιβή 800 - 1.000 ευρώ. Εχουν βρει το ταίρι τους χωρίς να έχουν παντρευτεί. Αντί όμως να έχουν μια δική τους εστία, μένουν με τους γονείς τους».

Οι νέοι εργαζόμενοι των 600, 800 και 1.000 ευρώ πολύ δύσκολα είναι σε θέση να ανεξαρτητοποιηθούν, πόσο μάλλον να κάνουν δική τους οικογένεια, ή να αποκτήσουν πάνω από ένα παιδί. Οχι επειδή «οι νέοι σήμερα παντρεύονται μεγάλοι λόγω καριέρας», ούτε επειδή «στην Ελλάδα οι νέοι δύσκολα "αποχωρίζονται" την οικογένειά τους», όπως συνηθίζεται να λέγεται. Συχνά επίσης προβάλλεται το δημογραφικό πρόβλημα, ξεκομμένο από τους αντικειμενικούς παράγοντες που επιδρούν σ' αυτό, όπως είναι η εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αγαθών, η ανεργία, η ανασφάλεια, το κόστος ζωής.

Απλές γνώσεις αριθμητικής αρκούν. Ο όγκος των εξόδων που υποχρεούται να καλύψει μια οικογένεια, ή ένα ζευγάρι είναι τεράστιος σε σχέση τους μισθούς που οι συλλογικές συμβάσεις προβλέπουν. Πρόκειται για ένα βαθιά πολιτικό και ταξικό ζήτημα. Η ελευθερία επιλογής, αν και πόσα παιδιά θα αποκτήσει ένα ζευγάρι, μπορεί να υπάρξει μόνο αν είναι λυμένα, με ευθύνη του κράτους, τα προβλήματα που σχετίζονται με τη γέννηση και την ανάπτυξη του παιδιού.

Απαιτούνται «γενναία» φιλολαϊκά μέτρα, που θα ανατρέπουν τα αντικειμενικά εμπόδια που αντιμετωπίζουν σήμερα τα νέα ζευγάρια στο να οργανώσουν τη ζωή τους με βάση τις σύγχρονες απαιτήσεις. Χρειάζονται ριζικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, στην οικονομία και την κοινωνία, αναβαθμισμένη, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία και Υγεία. Η προστασία της μητέρας και του παιδιού, οι ανάγκες του νέου ζευγαριού, που θέλει να αποκτήσει παιδί, πρέπει να είναι υπόθεση αποκλειστικά και μόνο κρατική.

Οπως διατυπώθηκε κατά την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ για τη Νεολαία (Οκτώβρης 2005), απαιτείται:

• Ολοκληρωμένο δίκτυο κοινωνικών εγκαταστάσεων για την οικογένεια, το παιδί, τα άτομα της τρίτης ηλικίας, για τα άτομα με ειδικές ανάγκες που θα συμβάλει στη βελτίωση της ζωής στην αύξηση του ελεύθερου χρόνου των εργαζομένων.
• Κρατικοί δωρεάν σύγχρονοι βρεφονηπιακοί σταθμοί και δημόσια κέντρα δημιουργικής απασχόλησης παιδιών και νηπίων.
• Κατ' οίκον στήριξη του νέου ζευγαριού που απέκτησε παιδί.
• Ειδικά μέτρα στήριξης των μονογονεϊκών οικογενειών.
• Ειδικά μέτρα για τους άνεργους και τις μητέρες.
• Δημιουργία δικτύου κρατικών παιδικών κατασκηνώσεων για όλα τα παιδιά των εργαζομένων και των ανέργων. Προτεραιότητα στις οικογένειες με άνεργο, στις μονογονεϊκές, φτωχές λαϊκές οικογένειες, στους μετανάστες.
• Παροχή υπηρεσιών και φροντίδα με κρατική υποδομή και υπηρεσίες για την αντιμετώπιση προβλημάτων κακοποίησης του παιδιού.
• Βοήθεια σε παιδιά που έχουν δυσπροσαρμοστικούς γονείς ή και επικίνδυνους, οικογένειες με ιδιαίτερα προβλήματα που δέχτηκαν σοβαρά πλήγματα.

«Χωρίς να κάνουμε "μεγάλη ζωή" δε μας μένουν χρήματα να "βάλουμε στην άκρη". Σε μια ανάγκη, πρέπει να στηριχτούμε στους γονείς μας...», λέει στον «Ρ» ο Γιάννης Ψαράς, 30 χρόνων, που εργάζεται εδώ και 5 χρόνια ως μηχανικός σε Τεχνικό Γραφείο. Είναι παντρεμένος με την Βίκη, συντηρήτρια έργων τέχνης, και έχουν ένα παιδί. «Το μήνα παίρνω 1.350 ευρώ χωρίς δώρα και επίδομα αδείας, ενώ μέχρι πριν δυο μήνες έπαιρνα 950». Η Βίκη αμείβεται με 1.000 ευρώ.

Ο Γιάννης μάς εξηγεί ότι ο δημοτικός βρεφονηπιακός σταθμός του Δήμου Αμαρουσίου δε δέχτηκε το μωρό τους στη μέση της χρονιάς (το Φλεβάρη), αν δεν πλήρωναν από την αρχή της χρονιάς (σ.σ. τα τροφεία ανέρχονται στα 100 ευρώ το μήνα!) κι έτσι αναγκάστηκαν να το πάνε σε ιδιωτικό. «Κάθε μήνα θέλουμε 800 ευρώ μόνο για το ενοίκιο και τον παιδικό σταθμό». Χαρακτηριστικό, επίσης, της ...μέριμνας για τα νέα ζευγάρια είναι ότι το ΙΚΑ τούς έδωσε αρχικά ένα εφάπαξ 1.800 ευρώ για τα έξοδα του τοκετού, τα οποία όμως τα παρακρατεί κάθε μήνα (200 ευρώ) από το μισθό της Βίκης...

Την έλλειψη ελεύθερου χρόνου και την ανυπαρξία προστασίας των εργαζομένων επισημαίνει ο Γιάννης ως κύρια προβλήματα. «Μια συνάδελφο την απέλυσαν, επειδή ζήτησε το δώρο των Χριστουγέννων. Στο ίδιο γραφείο δουλεύουν κάτω από κάμερες, χωρίς τηλέφωνο στο γραφείο τους και Ιντερνετ, ενώ ασκείται τεράστια πίεση και έλεγχος», υπογραμμίζει.

«Ζω ακόμα με τους γονείς μου και παρόλ' αυτά, ο μισθός μου φτάνει ίσα - ίσα για να καλύψω τα έξοδα του μήνα», λέει η Κατερίνα Κ. 33 χρόνων, ξενοδοχοϋπάλληλος, που μετά από 7 χρόνια προϋπηρεσίας αμείβεται με 850 έως 870 ευρώ (αν δουλέψει Κυριακές και γιορτές) το μήνα! «Εκανα το βήμα και πήρα ένα αυτοκίνητο για το οποίο θέλω 210 ευρώ το μήνα, συν τα έξοδα για πάρκινγκ (εργάζεται στο κέντρο της Αθήνας) και για βενζίνη».

Στο παρελθόν είχε επιχειρήσει να φύγει από το σπίτι των γονιών της, αλλά «100.000 ευρώ δεν αρκούσαν για να αγοράσω ένα δυάρι, ενώ θα εξοφλούσα το δάνειο για 30 χρόνια τουλάχιστον. Ο μισός μισθός θα πήγαινε στο δάνειο... Και μην ξεχνάμε ότι στον ιδιωτικό τομέα, τίποτα δε μου εξασφαλίζει σταθερή και μόνιμη δουλιά», επισημαίνει.

Ο Παύλος Αλεξανδράκης, 22 χρόνων, εργάζεται εδώ και 2,5 χρόνια ως οικοδόμος. Μας εξηγεί ότι οι συνθήκες για ένα νέο εργαζόμενο, όχι μόνο στο χώρο εργασίας, αλλά συνολικά στην κοινωνία είναι ιδιαίτερα δύσκολες: Με μεροκάματα της τάξεως των 25 ευρώ για τον ανειδίκευτο, τα απάνθρωπα ωράρια, ο φόβος της απόλυσης, όλα αυτά δημιουργούν αδιέξοδα στο νέο άνθρωπο.

«Δεν μπορεί να μπει κανείς στη διαδικασία να σκεφτεί να ανοίξει δικό του σπίτι. Δε σου φτάνουν ούτε για τα προς το ζην. Εγώ το ανώτερο που μπορεί να βάλω στο χέρι είναι 800 - 850 ευρώ το μήνα. Τι να πρωτοπληρώσω; Το ενοίκιο, τους λογαριασμούς, τα κοινόχρηστα; Επιπλέον, ένας νέος έχει δικαίωμα στη διασκέδαση, στη μόρφωση. Ολα αυτά είναι επιπλέον έξοδα».

Τονίζει ακόμα, πως όχι μόνο τα μεροκάματα είναι χαμηλά, αλλά από πολύ νωρίς ο νέος μαθαίνει ότι πρέπει να συμβιβάζεται με αυτά, να φοβάται τον εργοδότη του και να δουλεύει από το πρωί μέχρι το βράδυ για λίγο περισσότερα χρήματα. «Θυμίζουν Μεσαίωνα τέτοιες καταστάσεις, και μετά μας λένε διάφοροι εκπρόσωποι της κυβέρνησης ότι το 89% του πληθυσμού ζει καλύτερα απ' ό,τι πριν!», λέει χαρακτηριστικά.

Οσο για τον ελεύθερο χρόνο... «Η αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου περνάει σε δεύτερη μοίρα. Μπορεί όχι συνειδητά, αλλά όταν έχεις να σκεφτείς πώς θα τα βγάλεις πέρα κάθε μήνα, όταν φεύγεις από το σπίτι πρωί και γυρνάς βράδυ... Εγώ έχω τρία χρόνια να κάνω ένα ταξίδι, είτε στην Ελλάδα, είτε στο εξωτερικό. Μόνο χρόνο για διάβασμα βρίσκω. Αυτό είναι το όπλο του εργαζόμενου», καταλήγει.

Το ΠΑΜΕ καλεί τα συνδικάτα να θέσουν ως βασικό καθήκον τη στήριξη των οικονομικών του, σημειώνοντας την πολιτική και συνδικαλιστική σημασία αυτής της αναγκαιότητας, αφού η κάλυψη των οικονομικών για το πρωτομαγιάτικο υλικό και τις συγκεντρώσεις είναι αδύνατο να γίνει από την Εκτελεστική Γραμματεία.

Eurokinissi

Από παρέμβαση του ΠΑΜΕ για το χαράτσι που πληρώνουν οι μετανάστες για τη νομιμοποίησή τους

Είναι χαρακτηριστικό ότι - σύμφωνα με ομολογία του ίδιου του Ινστιτούτου Μεταναστευτικής Πολιτικής που υπηρετεί την υπάρχουσα πολιτική - «οι μετανάστες έρχονται να καλύψουν τις ανάγκες μιας τμηματοποιημένης, ευέλικτης και συχνά άτυπης αγοράς εργασίας, στην οποία καταλαμβάνουν τις επισφαλείς, υψηλής εκμετάλλευσης και χαμηλών αμοιβών, θέσεις εργασίας». Η είσοδός τους στη χώρα εξαρτάται από λίστα που κρατά το κράτος με τις ανάγκες της εργοδοσίας σε φτηνή εργατική δύναμη. Ανάλογα με αυτές τις ανάγκες, οι μετανάστες είτε συνεχίζουν να αιμοδοτούν το κεφάλαιο είτε απελαύνονται.

Στην υπηρεσία της παραπάνω επιλογής τίθεται και η γραφειοκρατία, που θέτει πολλές φορές ανυπέρβλητα εμπόδια στο δικαίωμα των μεταναστών να ζήσουν μόνιμα στη χώρα μας. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι διατάξεις της «νέας μεταναστευτικής πολιτικής» του υπουργείου Εσωτερικών οδήγησαν στην κατάθεση μόλις 170.000 αιτήσεων διαμονής. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, περίπου 1.200.000 μετανάστες ζουν και εργάζονται στη χώρα μας. Από αυτούς πολλοί δεν έχουν τα οικονομικά μέσα να πληρώσουν το παράβολο που απαιτείται για την αίτηση ή ανανέωση της άδειας διαμονής, το οποίο ανέρχεται σε 150 ευρώ το άτομο, για κάθε έτος. Είναι προφανές ότι όταν πρόκειται για οικογένεια το ποσό καθίσταται ακόμα πιο απαγορευτικό.

Το χαράτσι συμπληρώνει η καθιέρωση διοικητικού προστίμου, ύψους 50 ευρώ, σε περίπτωση εκπρόθεσμης αίτησης για την ανανέωση της άδειας διαμονής. Διοικητικού χαρακτήρα είναι και η ρύθμιση που προβλέπει ότι η μη δήλωση απώλειας διαβατηρίου ή άδειας διαμονής αποτελεί λόγο μη χορήγησης, ανάκλησης ή μη ανανέωσης της άδειας διαμονής. Εκτός νομιμότητας παραμένουν στο μεταξύ όσοι αιτούνται άσυλο, όσοι είχαν εισέλθει στη χώρα παράνομα ή για τουρισμό, αλλά και η λεγόμενη δεύτερη γενιά μεταναστών, καθώς παραμένει ως προϋπόθεση για τη χορήγηση άδειας διαμονής η θεώρηση εισόδου.

Επίσης, διατηρείται το καθεστώς ομηρίας από την εργοδοσία, αφού η σύμβαση εργασίας και τα ένσημα αποτελούν βασική προϋπόθεση για την ανανέωση της άδειας διαμονής. Με νέες ρυθμίσεις θεσμοθετήθηκε η δυνατότητα εξαγοράς αριθμού ημερών ασφάλισης μέχρι και 20% του απαιτούμενου αριθμού για την ανανέωση της άδειας.

Ενισχύεται, τέλος, ο κρατικός έλεγχος και διευρύνεται το φακέλωμα, αφού οι αρμόδιες υπηρεσίες υποχρεώνονται να αποστέλλουν στις κατά τόπους αστυνομικές αρχές καταστάσεις με τα ακριβή στοιχεία των αλλοδαπών των οποίων οι άδειες διαμονής ανανεώθηκαν. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι μετανάστες πληρώνουν πρόστιμο αν δεν ενημερώσουν τις αρμόδιες αρχές για τις μεταβολές της προσωπικής τους κατάστασης (π.χ. μεταβολή εργοδότη ή απασχόλησης κλπ.). Το πρόστιμο αυτό ανέρχεται στα 250 ευρώ και διπλασιάζεται σε περίπτωση ...υποτροπής.

Η Κομματική Οργάνωση Αθήνας του ΚΚΕ συνεχίζει σήμερα και αύριο τις εξορμήσεις για την Πρωτομαγιά. Το πρόγραμμα είναι το εξής: Σήμερα Κυριακή, 11.00 π.μ. συγκέντρωση οδηγών ΤΑΞΙ, Δ. Κυπραίος, μέλος της ΕΠ της ΚΟΑ. Αύριο Δευτέρα, Τεχνική βάση αερολιμένα, αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος», Χρ. Τσεντούρου, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. 9.00 π.μ. Αμαξοστάσιο ΕΘΕΛ Πειραιά, Θ. Κοτρώνης, μέλος της ΕΠ της ΚΟΑ. 10.00 π.μ. Κεντρικά γραφεία ΟΑΕΔ Καλαμακίου, Χρ. Κατσιώτης, μέλος της ΕΠ της ΚΟΑ. 10.00 π.μ. ξενοδοχείο «HOLIDAY INN», Γ. Κομνηνός, στέλεχος του ΚΚΕ.

Αύριο, στις 6 μ.μ., στα γραφεία του ΠΑΜΕ πραγματοποιείται η κλήρωση για το Τουρνουά ποδοσφαίρου ομάδων Σωματείων και Κοινοτήτων Απεξάρτησης στο γήπεδο 5X5 του Δήμου Ιλίου (επί της οδού Λεωφόρου Χασιάς 130), το Σάββατο 5 και την Κυριακή 6 Μάη, με το οποίο θα ολοκληρωθεί το πρόγραμμα των κεντρικών εκδηλώσεων για την 1η Μάη.

Αύριο πραγματοποιούνται επίσης οι παρακάτω, ανάμεσα σε άλλες, εκδηλώσεις:

• Στις 7 μ.μ., στην πλατεία Κολιάτσου, το Παράρτημα Κυψέλης του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας, το Συνδικάτο Κλωστοϋφαντουργών και φορείς του 5ου - 6ου Διαμερίσματος εγκαινιάζουν το Πολιτιστικό Στέκι Εργαζομένων.
• Στις 6.30 μ.μ., η κεντρική εκδήλωση του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας, στα γραφεία του Συνδικάτου.
• Η Ενωση Επαγγελματιών Λογιστών Πρωτευούσης και η Επιτροπή Νέων Λογιστών διοργανώνουν εκδήλωση, στις 7 μ.μ., στην αίθουσα της Ενωσης «Ναπολέων Σουκατζίδης», Κάνιγγος 27, 5ος όροφος.
• Συγκέντρωση διοργανώνουν στο Μενίδι (7.30 μ.μ., κεντρική πλατεία), το Συνδικάτο Οικοδόμων, το Σωματείο Συνταξιούχων, η Επιτροπή Απολυμένων από τις δημοτικές επιχειρήσεις, η Επιτροπή νέων οικοδόμων, εξωραϊστικοί και πολιτιστικοί σύλλογοι και η δημοτική παράταξη ΠΑΣΥΜ.
• Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση διοργανώνουν στα Ανω Λιόσια (6.30 μ.μ., δημαρχείο) το Συνδικάτο Οικοδόμων, το Σωματείο Εργαζομένων στο δήμο, το Σωματείο Συνταξιούχων και η δημοτική παράταξη «Λαϊκή Αγωνιστική Ενότητα».
• Εκδήλωση διοργανώνουν τα Σωματεία Ιδιωτικών Υπαλλήλων, Οικοδόμων και εργαζομένων στο «Μαρινόπουλο» στα Χανιά, στις 8.30 μμ στο Εργατικό Κέντρο.
• Εκδήλωση από το Σύλλογο Εργαζομένων Δήμου Κορυδαλλού, τον Δημοκρατικό Σύλλογο Γυναικών, την Επιτροπή Ειρήνης και την ΠΕΑΕΑ, στις 7.30 μ.μ., στην πλατεία Ελευθερίας.
• Εκδήλωση αφιέρωμα διοργανώνει η Τομεακή Οργάνωση Θριασίου της ΚΝΕ, στις 7 μ.μ. στα γραφεία της δημοτικής παράταξης ΠΑΚΕ στην Ελευσίνα (Παγκάλου και Ασκληπιού).
• Το Εργατικό Κέντρο Λευκάδας πραγματοποιεί συναυλία, στις 7 μ.μ., στην κεντρική πλατεία με το συγκρότημα «Ανδρεάτικα».
• Στα Γιάννενα, στις 8 μ.μ. στη Νομαρχία, τα Σωματεία Οικοδόμων, Ιδιωτικών Υπαλλήλων, Φαρμακοϋπαλλήλων και Συνταξιούχων ΙΚΑ διοργανώνουν ανοιχτή εκδήλωση.
• Οι εργαζόμενοι του Δήμου Πετρούπολης και άλλοι μαζικοί φορείς διοργανώνουν εκδήλωση στο Πνευματικό Κέντρο Πετρούπολης, στις 7 μ.μ.

«Οργάνωση στα συνδικάτα, στους μαζικούς φορείς, ανάπτυξη της πάλης για κάθε πρόβλημα. Σ' αυτό το δρόμο θα γίνει πιο δυνατός και αποτελεσματικός ο αγώνας. Μαζί με το ταξικό κίνημα, με συλλογική δράση μπορούν να αντιμετωπιστούν οι μηχανισμοί της χειραγώγησης, της κρατικής και εργοδοτικής τρομοκρατίας».

Αυτό το κάλεσμα απηύθυνε με ανακοίνωσή του το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στους μετανάστες εργάτες, αναδεικνύοντας τη διέξοδο από τα δεινά με τα οποία έχει φορτώσει Ελληνες και αλλοδαπούς εργαζόμενους η κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική. Το ΚΚΕ - σημειώνοται στην ανακοίνωση - θα συνεχίσει τις προσπάθειες για να διεκδικηθούν αποφασιστικά:

• Νομιμοποίηση των μεταναστών που βρίσκονται στην Ελλάδα. Απλοποίηση των διαδικασιών χορήγησης και ανανέωσης των αδειών παραμονής και εργασίας, με κατάργηση κάθε οικονομικής επιβάρυνσης και γραφειοκρατίας. Επανένωση των οικογενειών.
• Πλήρη - σταθερή εργασία, ίσα δικαιώματα Ελλήνων και μεταναστών σύμφωνα με τις ανάγκες τους.
• Κατάργηση των αντιδραστικών εγκυκλίων που βάζουν εμπόδια στη νοσηλεία μεταναστών στα νοσοκομεία. Αποκλειστικά δημόσιες - δωρεάν υπηρεσίες Υγείας, Πρόνοιας. Στελέχωση όλων των ιατρικών και κοινωνικών υπηρεσιών με διερμηνείς. Ειδικά μέτρα στήριξης των παιδιών, των γυναικών, των ηλικιωμένων, των ατόμων με ειδικές ανάγκες.
• Ενιαίο, αποκλειστικά δημόσιο - δωρεάν σχολείο για όλα τα παιδιά, με ειδική μέριμνα για τη διδασκαλία της μητρικής γλώσσας των παιδιών των μεταναστών και την ιστορία της πρώτης πατρίδας τους. Εξασφάλιση δωρεάν όλων των προϋποθέσεων για την ανεμπόδιστη φοίτησή τους, όπως σίτιση, παροχή βιβλίων και άλλων εκπαιδευτικών μέσων, χώρους διαβάσματος. Πολύγλωσσα δημόσια κέντρα στήριξης των μεταναστών που θα συμβάλουν και στην εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας.
• Δημόσιοι - Δωρεάν βρεφικοί και παιδικοί σταθμοί.
• Δημιουργία δημόσιων οργανωμένων - ανθρώπινων χώρων υποδοχής των μεταναστών, με υπηρεσίες προληπτικής ιατρικής και πλήρη υγειονομική και ψυχολογική στήριξη για την αντιμετώπιση των πρώτων αναγκών.
• Κοινωνική Ασφάλιση για όλους, καταπολέμηση - κατάργηση της ανασφάλιστης εργασίας. Δικαίωμα μεταφοράς των ασφαλιστικών δικαιωμάτων στη χώρα προέλευσης. Σύνταξη στα 55 χρόνια για τις γυναίκες και τα 60 για τους άνδρες, στα 50 και τα 55 χρόνια αντίστοιχα για τα Βαρέα - Ανθυγιεινά επαγγέλματα.
• Ουσιαστικά μέτρα Υγιεινής και Ασφάλειας. Αποζημίωση των θυμάτων των εργατικών ατυχημάτων. Αμεση δωρεάν περίθαλψη και αποκατάστασή τους, στήριξη των οικογενειών τους.
• Σεβασμό των πολιτιστικών παραδόσεων των μεταναστών.
• Υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων, κατάργηση του φακελώματος, των τρομονόμων, των αντιδραστικών μέτρων και διώξεων σε βάρος των μεταναστών και των πολιτικών προσφύγων.
• Μέτρα ενάντια στα κυκλώματα που εκμεταλλεύονται τους μετανάστες. Κρατική στήριξη των γυναικών θυμάτων της δουλεμπορίας και πορνείας (περίθαλψη, οικονομική και ψυχολογική στήριξη).