Eurokinissi

Εικόνες όπως αυτή έξω από τις τράπεζες, προβλήθηκαν ξανά και ξανά τη βδομάδα που πέρασε στα δελτία ειδήσεων, ενοχοποιώντας τους συνταξιούχους και όχι την κυβέρνηση, προετοιμάζοντας το έδαφος για παραπέρα αυστηροποίηση των περιορισμών

Θα πει κάποιος: Δεν υπάρχουν υπερβολικές ή καταχρηστικές μετακινήσεις; Σαφώς και υπάρχουν! Αλλά είναι πραγματικά αγυρτεία να φωτίζεις με τον προβολέα εξαιρέσεις, ακυρώνοντας ουσιαστικά τον κανόνα. Να κάνεις το άσπρο μαύρο, παρουσιάζοντας μια εικονική πραγματικότητα.

Παρακολουθώντας τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης αυτό το διάστημα, συχνά σου δημιουργείται η εντύπωση ότι ζεις σε άλλη χώρα. Τις μέρες πριν από την απόφαση της κυβέρνησης για τον περιορισμό της κυκλοφορίας, είχαν αναλάβει εργολαβικά να στρώσουν το έδαφος και να προετοιμάσουν το μέτρο αυτό.

Αλλά και μετά τον περιορισμό της κυκλοφορίας, έχει ανοίξει μια «παράξενη» όρεξη σε κάποιους δημοσιογράφους και δημοσιολόγους για το αν τα μέτρα που έχουν παρθεί είναι αρκετά και μήπως πρέπει να ληφθούν πρόσθετα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της «κάψας» τους για μέτρα, είναι οι διάλογοι που έλαβαν χώρα σε πρωινή εκπομπή όπου φιλοξενούνταν ο υπουργός Δημόσιας Τάξης.

Εκεί η φέρελπις δημοσιογράφος ρώτησε τον υπουργό - μια και δυο και τρεις φορές - αν σκέφτεται η κυβέρνηση να λάβει πιο αυστηρά μέτρα, σε σημείο που ο υπουργός σχολίασε: «Βλέπω έχετε μια ανησυχία με τα μέτρα»!

Την ίδια στιγμή, υπάρχουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αναρτήσεις με βίντεο που δείχνουν «πειραγμένα» πλάνα συνωστισμού, αλλά και καταγγελία ηλικιωμένου που υποστηρίζει ότι εμφανίζεται σε πρόσφατα τηλεοπτικά πλάνα, ενώ έχει να πάει στο σημείο αρκετές μέρες! Θα μπορούσαν τα πράγματα να είναι για γέλια, αν δεν ήταν πολύ σοβαρά.

Για την οικονομία της κουβέντας, ας δεχτούμε ότι και οι κορόνες για ακόμα πιο αυστηρά μέτρα υπηρετούν αποκλειστικά και μόνο την αγωνία για την προστασία της υγείας του λαού. Αν όμως είναι έτσι, προκύπτουν κάποια εύλογα ερωτήματα:

• Πόσο συχνά ακούμε για την κρατική και διαχρονική κυβερνητική ευθύνη, η οποία έχει δημιουργήσει ένα σύστημα Υγείας που πραγματικά κρέμεται από μια κλωστή;
• Πόσο συχνά βλέπουμε σε εκπομπές στελέχη του ΚΚΕ, που από την πρώτη στιγμή έχει θέσει ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο για την ενίσχυση των δομών Υγείας, πλαίσιο το οποίο περιλαμβάνει και την επίταξη των ιδιωτικών μονάδων;
• Από τη στιγμή που τέθηκε στόχος «να μη γίνουμε Ιταλία», με αφορμή τις τραγικές εξελίξεις στη γειτονική χώρα, ειπώθηκε έστω και μία κουβέντα για την καταγγελία δημάρχων της Βόρειας Ιταλίας ότι οι βιομήχανοι της περιοχής δεν παίρνουν χαμπάρι από κορονοϊό μπροστά στη διασφάλιση των κερδών τους;
• Πόσο συχνά ακούμε για την κατάσταση που επικρατεί σε αντίστοιχους βιομηχανικούς και όχι μόνο κλάδους στην Ελλάδα;
• Μήπως έχει τεθεί η ερώτηση - και δεν το πήραμε χαμπάρι - στον Αδωνι Γεωργιάδη, αν προσυπογράφει και σήμερα τη δήλωσή του ως υπουργός Υγείας το 2013 ότι δεν θέλει να του κλέψει η τρόικα τη χαρά να απολύσει προσωπικό από τα νοσοκομεία;
• Μήπως έχει τεθεί η ερώτηση στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που βγαίνουν στα κανάλια και υπερθεματίζουν για την πρωτοβάθμια περίθαλψη, γιατί δεν άνοιξαν τα νοσοκομεία που είχε κλείσει η προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ;
• Είδαμε πουθενά στα κανάλια τις ουρές στα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ, όπου δεκάδες ασθενείς, στη μεγάλη πλειοψηφία τους άτομα που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες, περιμένουν να πάρουν τα φάρμακά τους;
• Είδαμε το προηγούμενο διάστημα να προβάλλεται πουθενά η πάγια πρόταση του ΚΚΕ για δραστική μείωση των μισθών των βουλευτών και των υπόλοιπων κρατικών αξιωματούχων, για κατάργηση της αποζημίωσης συμμετοχής στις Επιτροπές και διαφόρων άλλων προνομίων που έχουν οι βουλευτές, ενώ τώρα εκθειάζουν την πρωτοβουλία Μητσοτάκη;

Η υποκρισία τους πραγματικά ξεχειλίζει! Φυσικά αναφερόμαστε στους ιδιοκτήτες των ΜΜΕ και στους μεγαλοδημοσιογράφους, όχι στους εργαζόμενους στο χώρο, δημοσιογράφους, τεχνικούς κ.ά. που καθημερινά δίνουν τη μάχη για την επιβίωση, συχνά κάτω από συνθήκες εργοδοτικής τρομοκρατίας.

Η περιπτωσιολογία και η ανάδειξη μεμονωμένων περιστατικών δεν μπορούν να κρύψουν το γεγονός ότι τα ΜΜΕ λειτουργούν εν είδει Γραφείου Τύπου της κυβέρνησης, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που υπερβάλλοντας εαυτόν γίνονται «βασιλικότεροι του βασιλέως».

Στήνουν το εξής σκηνικό: Τις θετικές εξελίξεις τις πιστώνεται η κυβέρνηση για την «υπεύθυνη στάση» της, αλλά στην περίπτωση που γίνει η «στραβή», η ευθύνη θα βαραίνει τον καθένα από εμάς γιατί δεν φανήκαμε αντάξιοι της «ατομικής ευθύνης» που μας αναλογούσε.

Βάζουν καθημερινά πλάτη για να περάσουν «στη ζούλα» τα μέτρα της κυβέρνησης που χτυπάνε τα εργατικά δικαιώματα και ενισχύουν με πακτωλό χρημάτων τους επιχειρηματικούς ομίλους. Θέλουν να καμουφλάρουν την εργασιακή ζούγκλα που ετοιμάζεται με τα αντιλαϊκά μέτρα που ήρθαν για να μείνουν. Γιατί, θα μας ξαναπούν, πρέπει να βάλουμε όλοι πλάτη για να ξεπεράσουμε «το κακό που μας βρήκε». Ο εφοπλιστής και ο ναυτεργάτης, ο βιομήχανος και ο εργάτης, ο ιδιοκτήτης σούπερ μάρκετ και ο μικροεπαγγελματίας.

Αλλά και την «επόμενη μέρα», όταν η επιδημία θα έχει περιοριστεί και πιθανώς θα έχει βρεθεί και κάποιο φάρμακο, θα μπορεί να διασφαλιστεί η σωματική και ψυχική υγεία του λαού, για την οποία χύνουν κροκοδείλια δάκρυα;

Ποια θα είναι η πρόσβαση στις δομές Υγείας για τους απολυμένους, τους κακοπληρωμένους εργαζόμενους, για αυτούς που θα δουλεύουν τις μισές ώρες με τα μισά δικαιώματα; Για όλους αυτούς που και από πριν την επιδημία, και μέσα σε αυτήν, και μετά από αυτήν, δεν θα έχουν στον ήλιο μοίρα;

Η «ενημέρωση» σε συνθήκες επιδημίας, με μεγαλύτερη ένταση, τίθεται στην υπηρεσία της κυβέρνησης, των επιχειρηματικών ομίλων, στην υπηρεσία τελικά της υπεράσπισης του ίδιου του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το δωράκι της απαλλαγής των καναλαρχών από την ήδη μειωμένη εισφορά που πληρώνουν. Παρά τη δίκαιη αγανάκτηση για αυτά που βλέπουμε, ακούμε και διαβάζουμε, αυτοί τη δουλειά τους και εμείς τη δική μας.

Εξασφαλίζουμε και διαβάζουμε τον «Ριζοσπάστη». Αξιοποιούμε το διάστημα αυτό για την αυτομόρφωσή μας. Ανοίγουμε τους ορίζοντές μας για τη δράση που απαιτούν οι καιροί μέσα από το μαρξιστικό, πολιτικό και λογοτεχνικό βιβλίο. Δυναμώνουμε τη φωνή μας για μέτρα προστασίας της υγείας και των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Σε καραντίνα διαρκείας να μπουν η αντιλαϊκή τους πολιτική, η κοινωνική και οικονομική οργάνωση που έχει για θεό το κέρδος, και ΟΧΙ τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα.

Η αντιπροσωπεία των Σωματείων ξεκαθάρισε με τις ανακοινώσεις που θυροκόλλησε στις εισόδους του κτιρίου, μέσα στο οποίο «κλειδαμπαρώθηκαν» οι εκπρόσωποι της εταιρείας, ξηλώνοντας μέχρι και το κουδούνι της εισόδου (!), πως η δράση τους και τα δικαιώματα των εργαζομένων «δεν μπαίνουν σε καραντίνα». Επισημαίνει τα σοβαρά ερωτήματα για τα μέτρα που έχουν ληφθεί από την εργοδοσία «στο e-shop και στα υπόλοιπα καταστήματα» εν μέσω σοβαρής πανδημίας.

Και μπορεί να κρύφτηκαν οι εκπρόσωποι της εταιρείας, όμως εμφανίστηκε η αστυνομία, για να «ενημερώσει» τους συνδικαλιστές ότι «απαγορεύεται η άσκοπη μετακίνηση» (!), παίρνοντας προφανώς την ξεκάθαρη απάντηση: «Η συνδικαλιστική δράση δεν έχει απαγορευτεί!». Ωστόσο, συνεχίζοντας οι αστυνομικοί επέμεναν να ρωτούν αν στην αντιπροσωπεία συμμετέχουν εργαζόμενοι από τα «Praktiker» και ποιοι είναι αυτοί!

Το Σωματείο απαιτεί από την εταιρεία να ανακαλέσει τη θέση της περί αναστολής της συνδικαλιστικής δράσης, που άλλωστε «δεν απορρέει από καμία νομοθετική διάταξη», αλλά της εξασφαλίζει «τον ρόλο του λαγού», σε ό,τι ετοιμάζει η κυβέρνηση.

ΠΑΓΝΗ

Παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Οικονομικών πραγματοποίησαν το πρωί της Παρασκευής 3/4 τα ΔΣ της Ομοσπονδίας Βιοτεχνικών Σωματείων Αθήνας (ΟΒΣΑ) και της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Βιοτεχνικών Σωματείων Κατεργασίας Ξύλου (ΠΟΒΣΚΞ), που αν και ζήτησαν συνάντηση, η πολιτική ηγεσία απουσίαζε. Ωστόσο, ήταν εκεί... επικεφαλής ανώτερος αξιωματικός της αστυνομίας, που σε έντονο ύφος τούς έκανε συστάσεις να «κάνουν γρήγορα» αλλιώς θα προχωρήσει σε συλλήψεις!

Τα ΔΣ των Ομοσπονδιών κατέθεσαν τα υπομνήματά τους στο υπουργείο και άνοιξαν το πανό τους, ενώ σε δηλώσεις τους οι πρόεδροι των Ομοσπονδιών Θ. Καλαμπαλίκης (ΟΒΣΑ) και Δ. Φλώκος (ΠΟΒΣΚΞ) υπογράμμισαν την επιτακτική ανάγκη άμεσης ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος Υγείας.

Οπως είπε ο Δ. Φλώκος, «μεγάλο κομμάτι των συναδέλφων μένουν έξω από τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση. Θα πρέπει να υπάρξουν αναστολές πληρωμών σε ΔΕΚΟ, πάγωμα οφειλών σε τράπεζες κ.ά. για όλους, χωρίς όρους και προϋποθέσεις», σημείωσε. Ενώ ο Θ. Καλαμπαλίκης σημείωσε ότι τα μέτρα «είναι επιεικώς ανεπαρκή αφού μεταθέτουν τις οικονομικές υποχρεώσεις των επαγγελματικών, των εμπόρων, των βιοτεχνών για αργότερα» και ζήτησε, ανάμεσα σε άλλα, να πάρουν όλοι «οι αυτοαπασχολούμενοι το επίδομα, να οριστεί αφορολόγητο έως 12.000 ευρώ, με κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος, απαλλαγή από την καταβολή των ατομικών εισφορών Ασφάλισης, χωρίς να χαθούν τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα, άμεση ενίσχυση από τον κρατικό προϋπολογισμό».

Ανοιχτή Συνέλευση στο Νοσοκομείο «Ευαγγελισμός»

Υπενθυμίζεται ότι ο Οίκος Ναύτου έκλεισε την περασμένη Δευτέρα καθώς εντοπίστηκε γιατρός θετικός στον κορονοϊό. Στη συνάντηση - που έγινε στην είσοδο - ο υποδιοικητής της 2ης ΥΠΕ, Περικλής Αλεβίζος, παραδέχτηκε ότι προκαλούνται προβλήματα και ανέφερε ότι οι ασφαλισμένοι μπορούν να εξυπηρετηθούν από τα υπόλοιπα υποκαταστήματα του ΕΟΠΥΥ. Ωστόσο, όπως επισημάνθηκε από την αντιπροσωπεία, αυτό σημαίνει πολύ μεγάλη ταλαιπωρία διότι θα χαθούν ραντεβού που είχαν κλειστεί πριν από έναν ή και δύο μήνες.

Επιπλέον, στο ίδιο κτίριο στεγαζόνταν και η υπηρεσία από την οποία εκδίδονται τα δικαιολογητικά για την καταβολή του επιδόματος ανεργίας στους ναυτεργάτες, όπως και της οικονομικής ενίσχυσης για το Δώρο του Πάσχα.

Την περασμένη Πέμπτη, κινητοποίηση πραγματοποίησε αντιπροσωπεία από σωματεία εκπαιδευτικών στο υπουργείο Παιδείας, καταθέτοντας επιστολή που υπογράφουν περισσότεροι από 5.500 εκπαιδευτικοί, απαιτώντας μια σειρά από άμεσα μέτρα για την επίλυση σοβαρών προβλημάτων, που έχουν να κάνουν με την τηλεκπαίδευση.

Στο υπουργείο Εργασίας οι Επιτροπές Αγώνα αυτοαπασχολούμενων επιστημόνων

Καθημερινές είναι και οι αγωνιστικές παρεμβάσεις υγειονομικών σε δημόσια νοσοκομεία. Με συμβολικές κινητοποιήσεις, Γενικές Συνελεύσεις, συνεντεύξεις Τύπου και άλλες μορφές, προετοιμάζουν τη μέρα πανελλαδικής δράσης την ερχόμενη Τρίτη, διεκδικούν προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, επίταξη των ιδιωτικών μονάδων Υγείας, μέσα ατομικής προστασίας για να μπορούν να συνεχίσουν να είναι στην πρώτη γραμμή αντιμετώπισης της πανδημίας.

Υπουργείο Παιδείας

Νοσοκομείο Πρέβεζας

Στο υπουργείο Οικονομικών η ΟΒΣΑ

Το βίντεο της συνέντευξης και το σχετικό υλικό είναι αναρτημένα στην ιστοσελίδα και στο κανάλι του ΠΑΜΕ στο YouTube.

Eurokinissi

Από προηγούμενη παρέμβαση της ΟΕΝΓΕ στο υπουργείο Υγείας

Αιχμή της μέρας πανελλαδικής δράσης για την Υγεία είναι οι διεκδικήσεις για:

• Μαζικές προσλήψεις μόνιμων γιατρών, νοσηλευτών και λοιπών υγειονομικών.
• Πλήρη επίταξη άνευ όρων κλινών, κλινικών, κρεβατιών ΜΕΘ, εξοπλισμού εργαστηρίων και του προσωπικού του ιδιωτικού τομέα περίθαλψης και ένταξή του στο κρατικό σχέδιο για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
• Μέσα Ατομικής Προστασίας για όλους τους υγειονομικούς.

Οι παρεμβάσεις που ήδη εξαγγέλλονται αξιοποιούν κάθε πρόσφορο μέσο, τηρουμένων των μέτρων προστασίας από τον κορονοϊό, και περιλαμβάνουν κινητοποιήσεις στον προαύλιο χώρο των νοσοκομείων, παραστάσεις διαμαρτυρίας στις διοικήσεις, συνεντεύξεις Τύπου κ.ά.

Να στηρίξουν τη δράση των υγειονομικών και να πολλαπλασιάσουν τις σχετικές πρωτοβουλίες και τις συμβολικές κινητοποιήσεις κάλεσε το ΠΑΜΕ τα συνδικάτα, μέσα από διαδικτυακή συνέντευξη που παραχώρησε την Πέμπτη.

Στην Πρέβεζα, μαζί με τον Σύλλογο Εργαζομένων του Νοσοκομείου, διεκδίκησαν μέσα ατομικής προστασίας τα Σωματεία Ιδιωτικών Υπαλλήλων, Εργαζομένων ΟΤΑ, Οικοδόμων, Οδηγών, Συνταξιούχων ΙΚΑ, ο Εμπορικός Σύλλογος και η Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων.

Στα Τρίκαλα, σωματεία της πόλης (Σωματεία Εργαζομένων σε Γάλα - Τρόφιμα - Ποτά, Οικοδόμων, Λογιστών και Βοηθών Λογιστών, Ιδιωτικών Υπαλλήλων και Συνταξιούχων ΙΚΑ) πραγματοποίησαν συμβολική κινητοποίηση στην είσοδο του νοσοκομείου της πόλης.

Τη σκυτάλη παίρνουν συνδικαλιστικές οργανώσεις εργαζομένων, ενώσεις αυτοαπασχολούμενων, φοιτητικοί σύλλογοι, σύλλογοι γυναικών της ΟΓΕ, που αποφασίζουν τη συμμετοχή τους σε κινητοποιήσεις την Τρίτη, σχεδιάζουν εξορμήσεις στις γειτονιές με τρικάκια και συνθήματα, πανό και αφίσες, πολύμορφες πρωτοβουλίες με τα αιτήματά τους.

Στα νοσοκομεία της Αττικής

• Το Σωματείο Εργαζομένων στο «Θριάσιο» Νοσοκομείο προχωράει σε συμβολική συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην είσοδο του νοσοκομείου. Η απόφαση πάρθηκε ομόφωνα, μετά από έκτακτη ΓΣ που έγινε την περασμένη Πέμπτη.
• Το Σωματείο Εργαζομένων στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» θα πραγματοποιήσει ανοιχτή συνέλευση στα ΤΕΠ. Σχεδόν καθημερινά και παράλληλα με τον τιτάνιο αγώνα που δίνει το προσωπικό ενάντια στις ελλείψεις σε όλα τα επίπεδα, το Σωματείο αναπτύσσει δράσεις όπως έκτακτες συνελεύσεις, παραστάσεις διαμαρτυρίας στη διοίκηση, παρεμβάσεις κ.α. Την Παρασκευή πραγματοποιήθηκε έκτακτη σύσκεψη με τους εργαζόμενους στην καθαριότητα, στη σίτιση, στη φύλαξη, στη συντήρηση κ.α.
• Το Σωματείο Εργαζομένων στο νοσοκομείο ΚΑΤ θα προχωρήσει σε Γενική Συνέλευση και διαμαρτυρία στις 12 το μεσημέρι, στο προαύλιο του νοσοκομείου.
• Το Σωματείο Εργαζομένων στο νοσοκομείο «Αττικόν» θα πραγματοποιήσει κινητοποίηση στο αίθριο και το προαύλιο του νοσοκομείου από τις 8 π.μ. μέχρι τις 10 π.μ.
• Στο νοσοκομείο «Αγία Ολγα», με απόφαση του Σωματείου, θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση διαμαρτυρίας στις 12 το μεσημέρι, στην πύλη του νοσοκομείου.
• Στο νοσοκομείο «Γεννηματάς», θα γίνει συμβολική συγκέντρωση διαμαρτυρίας στις 8 το πρωί στην πύλη του νοσοκομείου.
• Στο ΓΚ Νίκαιας, με απόφαση της συνέλευσης γιατρών θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση διαμαρτυρίας στις 12 το μεσημέρι στο προαύλιο του νοσοκομείου.
• Στο ΨΝΑ Δαφνί, θα πραγματοποιηθεί στις 11 το πρωί παράσταση διαμαρτυρίας στη διοίκηση του νοσοκομείου.

Στα νοσοκομεία της περιφέρειας

• Στη Θεσσαλονίκη, συμβολική κινητοποίηση στα προαύλια των νοσοκομείων με επίκεντρο το νοσοκομείο «Ιπποκράτειο», 8 π.μ. - 10 π.μ., αποφάσισε η Ενωση Νοσοκομειακών Ιατρών Θεσσαλονίκης.
• Σε συμβολική διαμαρτυρία στην πύλη του νοσοκομείου προχωρά την ίδια μέρα, στις 12 μ., το Σωματείο Εργαζομένων ΠΑΓΝΗ, συνεχίζοντας την πολύμορφη δράση των προηγούμενων ημερών.
• Το Σωματείο Εργαζομένων νοσοκομείου Λευκάδας θα προχωρήσει σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πύλη του νοσοκομείου, στις 11 το πρωί.

• Παρεμβάσεις σε δομές Υγείας στο κέντρο και τις συνοικίες της Αθήνας οργανώνουν σωματεία και φορείς: Στα Νότια στο νοσοκομείο «Ασκληπιείο» Βούλας, στις υπηρεσίες του ΕΟΠΥΥ στην Καλλιθέα και στο Φαρμακείο του ΕΟΠΥΥ. Στον Πειραιά στα νοσοκομεία «Τζάνειο», «Μεταξά» και Κέντρα Υγείας. Στα Ανατολικά στο Λαϊκό Νοσοκομείο. Στο Θριάσιο, στην πολυκλινική Ολυμπιακού Χωριού και Κέντρα Υγείας της περιοχής (Ανω Λιόσια, Ασπρόπυργος, Μαγούλα, Ελευσίνα).
• Το Εργατικό Κέντρο Πάτρας θα παραχωρήσει συνέντευξη Τύπου, στη 1 μ.μ., στην είσοδο του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Πατρών στο Ρίο. Ταυτόχρονα, αντιπροσωπεία της διοίκησης θα πραγματοποιήσει παράσταση διαμαρτυρίας στον διοικητή του ΓΝΠ «Ο Αγιος Αντρέας».
• Το Εργατικό Κέντρο Αγρινίου θα πραγματοποιήσει συμβολική κινητοποίηση, στις 11 π.μ., στον ΕΟΠΥΥ.
• Το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας θα πραγματοποιήσει ενημερωτικές συνελεύσεις στα εργοτάξια «Παπαστράτου» και «River West», που θα αφορούν τις ελλείψεις των δομών δημόσιας Υγείας, τη διεκδίκηση μέσων προστασίας των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς. Τις προηγούμενες μέρες το Συνδικάτο συζήτησε με εργαζόμενους στο εργοτάξιο Κριεζώτου και Πανεπιστημίου, κάνοντας παρέμβαση για ελλείψεις που παρατηρήθηκαν στο χώρο δουλειάς.
• Οι Ομάδες Γυναικών Σέκλιζας - Ταμασίου της ΟΓΕ καλούν παιδιά νηπιαγωγείου, δημοτικού και γυμνασίου να συμμετάσχουν με μηνύματα, ζωγραφική, κείμενο ή ποίημα στην προσπάθεια να δυναμώσουν οι φωνές που διεκδικούν μέτρα προστασίας για την υγεία του λαού. Τα υλικά θα σταλούν ηλεκτρονικά στον Σύλλογο έως την Κυριακή και στις 7 Απρίλη θα παραδοθούν στους υγειονομικούς.

Τα δίκαια αιτήματα των υγειονομικών και των εργαζομένων σε όλους τους χώρους δουλειάς στηρίζουν με ψηφίσματά τους και φοιτητικοί σύλλογοι, μπροστά στη μέρα πανελλαδικής δράσης. Στα ίδια ψηφίσματα μάλιστα αποφασίζουν να διοργανώσουν εθελοντικές αιμοδοσίες, αντιλαμβανόμενοι την ανάγκη που υπάρχει, καθώς οι μονάδες αίματος έχουν μειωθεί κατά 40% (βλέπε αναλυτικά και σελίδα 38).

Με επόμενο σταθμό τη συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ την ερχόμενη Τρίτη εξελίσσονται οι διεργασίες γύρω από τα κάθε είδους προγράμματα και τις παρεμβάσεις που αφορούν τη θωράκιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας σε επίπεδο ΕΕ.

Σε αυτό το πλαίσιο, σύμφωνα με όσα ήδη έχουν γίνει γνωστά στην προσεχή συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ θα συζητηθούν:

-- Η «αντασφάλιση της εργασίας», όπως οι ίδιοι αποκαλούν την κρατική επιδότηση των εργοδοτών για τα κάθε είδους εθνικά προγράμματα «μερικής απασχόλησης», που ξεδιπλώνεται σε αυτή τη φάση από τις κυβερνήσεις της ΕΕ, όπως βέβαια και από αυτή της ΝΔ.

Πρόκειται για τη δημιουργία ενός εργαλείου (με το όνομα SURE) που θα αποτελεί εγγύηση για δάνεια έως 100 δισεκατομμυρίων ευρώ. Το «εργαλείο» αυτό θα επιτρέπει στα κράτη - μέλη να λαμβάνουν δάνεια «με ευνοϊκούς όρους» «για να καλύψουν το κόστος που συνδέεται απευθείας με τη δημιουργία ή την παράταση των εθνικών προγραμμάτων μερικής απασχόλησης», εξηγεί η Κομισιόν σε ανακοίνωσή της.

Στο όνομα δηλαδή της διατήρησης των θέσεων εργασίας, το πρόγραμμα επιχειρεί να στηρίξει και να μονιμοποιήσει όλες τις μορφές «ευελιξίας» στην αγορά εργασίας, οι οποίες μετά το τέλος της πανδημίας θα πάρουν ακόμα πιο εκτεταμένη μορφή και το κράτος θα αναλάβει να πληρώνει ένα μέρος του μισθού, απαλλάσσοντας τις επιχειρήσεις από αυτό το βάρος, το οποίο βέβαια μετακυλίεται στους φορολογούμενους, οι οποίοι θα πρέπει στη συνέχεια να πληρώσουν τα εν λόγω κρατικά δάνεια.

Παραπέρα, σύμφωνα με το νεόκοπο σχέδιο, «στον ελεύθερο χρόνο οι εργαζόμενοι μπορούν να αποκτήσουν νέες δεξιότητες που θα ωφελήσουν τόσο την εταιρεία όσο και τους ίδιους», ενώ επισημαίνεται πως το πρόγραμμα αφορά την «προστασία των μέσων βιοπορισμού» των εργαζομένων που συνδέονται με την προσπάθεια διατήρησης του επιπέδου κατανάλωσης, που έχει να κάνει με τη διάσωση του τζίρου των επιχειρηματικών ομίλων.

-- Η προσπάθεια συμβιβασμού στο πλαίσιο της Ευρωζώνης, που περιλαμβάνει προτάσεις όπως η «αναβάθμιση» της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ), έτσι ώστε να κινητοποιηθούν περισσότερα κεφάλαια για τη θωράκιση των επιχειρηματικών ομίλων, καθώς επίσης η άμεση αξιοποίηση ταμειακών διαθεσίμων του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM).

Σε αυτό το επίπεδο, η ΕΤΕπ προτείνει τη συγκρότηση ενός ταμείου εγγυήσεων ύψους 25 δισ. ευρώ, μέσω του οποίου αναμένεται η διοχέτευση πρόσθετης χρηματοδότησης προς τις επιχειρήσεις ύψους 200 δισ. ευρώ.

Στο τραπέζι βρίσκεται και η πρόταση για άμεση αξιοποίηση ταμειακών διαθεσίμων του ESM, συνολικού ύψους 410 δισ. ευρώ. Λόγος γίνεται για αξιοποίηση ποσών στο 2% του ΑΕΠ ως δείκτη αναφοράς για τη διαθέσιμη χρηματοδότηση προς τα κράτη - μέλη, με προσαρμογές ανάλογες με τη διάρκεια και την ένταση της κρίσης σε κάθε οικονομία. Στην περίπτωση της ελληνικής οικονομίας, η δυνατότητα χρηματοδότησης που θα καταλήξει στους επιχειρηματικούς ομίλους μπορεί να φτάσει μέχρι τα 4 δισ. ευρώ.

Από την πλευρά του ο επικεφαλής του ΕSM, Κλ. Ρέγκλινγκ, σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε την Παρασκευή σε 15 ευρωπαϊκές εφημερίδες ανεβάζει το λογαριασμό, λέγοντας ότι «για να υποστηριχθεί η οικονομία, η συνολική δημοσιονομική ανταπόκριση μέχρι στιγμής εκτιμάται ότι θα φτάσει κατά μέσο όρο το 2,3% του ΑΕΠ το 2020. Τα σχέδια στήριξης της ρευστότητας, που συνίστανται σε δημόσιες εγγυήσεις και αναβαλλόμενες φορολογικές πληρωμές για επιχειρήσεις και ιδιώτες, αντιστοιχούν σε περισσότερο από 13% του ΑΕΠ».

-- Ανοιχτό, σύμφωνα με πληροφορίες, παραμένει και το ζήτημα της έκδοσης ευρωομολόγου. Σε κάθε περίπτωση το ενδεχόμενο αυτό, όπως και όλα τα προηγούμενα, θα συνοδεύεται από δυσβάσταχτους όρους και προϋποθέσεις, που θα φορτωθούν στις πλάτες των λαών, ενώ πίσω από την «κουρτίνα» η συζήτηση εστιάζει στους εποπτικούς ελέγχους που θα διενεργούν οι ευρωπαϊκοί «θεσμοί» αναφορικά με τους τελικούς αποδέκτες και τη μοιρασιά των ποσών αυτών από τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών.

Δεδομένο άλλωστε θεωρείται το πέρασμα σε φάση διόγκωσης των κρατικών χρεών (και του ελληνικού) μέσω των οποίων σχεδιάζονται τα πακέτα διάσωσης και στήριξης του ευρωπαϊκού κεφαλαίου.

Ταυτόχρονα, τα αντεργατικά μέτρα που «τρέχουν» με αφορμή τον κορονοϊό θα παραμείνουν και την «επόμενη μέρα», όπως ουσιαστικά ομολογείται από τα επιτελεία της ΕΕ, στο πλαίσιο διαμόρφωσης του νέου πολυετούς προϋπολογισμού της ΕΕ.

Σε αυτό το πλαίσιο, ανεξάρτητα από εύθραυστους συμβιβασμούς, μόνιμους ανταγωνισμούς και «ρητορικές» γύρω από τα πακέτα των κρατικών διασώσεων, τα σπασμένα για μια ακόμη φορά θα φορτωθούν στις λαϊκές πλάτες και μάλιστα σε πολυετή ορίζοντα.

Copyright 2019 The Associated

Η παρέμβαση του αστικού κράτους, μεγαλύτερη ή μικρότερη, υπηρετεί πάντοτε τα συμφέροντα του κεφαλαίου σε βάρος του λαού. Τη σημερινή αύξηση των κρατικών δαπανών και τα νέα δάνεια θα κληθούν να πληρώσουν και πάλι οι εργαζόμενοι

Ο κίνδυνος για το λαό δεν περιορίζεται μόνο στην πανδημία. Αφορά το μεγάλο κύμα φτώχειας, ανεργίας και κατεδάφισης εργατικών δικαιωμάτων που φέρνει η επίθεση του κεφαλαίου στο έδαφος της νέας κρίσης. Ολοι οι σημαντικοί ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί (ΟΟΣΑ, ΔΝΤ κ.λπ.) προβλέπουν πλέον ότι το βάθος και η διάρκεια της νέας κρίσης θα είναι μεγαλύτερη απ' την αντίστοιχη του 2008 - 2009.

Οι διεθνείς εξελίξεις είναι ραγδαίες. Το μέλλον της Ευρωζώνης γίνεται όλο και πιο αβέβαιο. Τα λίκνα του καπιταλισμού, οι ΗΠΑ και η ΕΕ, χάνουν γρήγορα τη λάμψη τους, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τις εγκληματικές ελλείψεις του συστήματος δημόσιας Υγείας.

Πολλές αστικές δυνάμεις προβάλλουν σήμερα νέες σωτήριες λύσεις, γιατί γνωρίζουν ότι θα αυξηθεί η λαϊκή δυσαρέσκεια. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι θα μας σώσει η μεγαλύτερη κρατική παρέμβαση, η επιστροφή στον κεϊνσιανισμό, τα ευρωομόλογα στην ΕΕ. Ομως όλα τα περιβόητα «μπαζούκας» των κυβερνήσεων και των Κεντρικών Τραπεζών μετατρέπονται γρήγορα σε «νεροπίστολα» που αδυνατούν να ανακόψουν την εκδήλωση της νέας διεθνούς κρίσης.

Copyright 2020 The Associated

Αυτούς τους αφανείς ήρωες που παράγουν τον πλούτο, που κρατούν την κοινωνία όρθια, θα απελευθερώσει ο σοσιαλισμός από τα δεσμά της μισθωτής σκλαβιάς

Η αλήθεια είναι ότι η παρέμβαση του αστικού κράτους, μεγαλύτερη ή μικρότερη, υπηρετεί πάντοτε τα συμφέροντα του κεφαλαίου σε βάρος του λαού. Τη σημερινή αύξηση των κρατικών δαπανών και τα νέα δάνεια θα κληθούν να πληρώσουν και πάλι οι εργαζόμενοι. Ο λαός θα κληθεί ξανά να σφίξει το ζωνάρι και να βάλει πλάτη για να ανακάμψει γρήγορα η κερδοφορία του κεφαλαίου και για να στηριχτούν στη συνέχεια οι νέες ιδιωτικές επενδύσεις στην ψηφιακή και στην «πράσινη» οικονομία, καθώς και σε άλλους κλάδους.

Ο λόγος που επιλέγουν σήμερα την επεκτατική δημοσιονομική και νομισματική πολιτική οι κορυφαίοι συντηρητικοί πολιτικοί, ο Τραμπ, η Μέρκελ, ο Μακρόν, είναι γιατί αυτή ανταποκρίνεται στις νέες ανάγκες του κεφαλαίου σε συνθήκες μεγάλης συρρίκνωσης της παραγωγής και της κατανάλωσης και αδυναμίας πολλών τραπεζικών ομίλων να παίξουν το ρόλο τους. Για τον ίδιο λόγο, ο Ισπανός πρωθυπουργός ζητά ένα νέο «Σχέδιο Μάρσαλ».

Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι αμερικανικοί όμιλοι σχιστολιθικού αερίου που αντιμετωπίζουν πλέον πρόβλημα επιβίωσης, μετά τη ραγδαία μείωση της τιμής του πετρελαίου, αυξάνοντας την πίεση και στις αμερικανικές τράπεζες που τους δανείζουν.

Η αυξημένη κρατική παρέμβαση και οι πιθανές προσωρινές κρατικοποιήσεις (π.χ. της αεροπορικής εταιρείας «Alitalia» απ' την ιταλική κυβέρνηση) θα μετακυλήσουν τις ζημιές των ομίλων και των τραπεζών στο λαό.

Ωστόσο, τα νέα κρατικά δάνεια, η αναβολή στην πληρωμή φόρων, η παροχή ρευστότητας απ' τις Κεντρικές Τράπεζες, δεν μπορούν να ματαιώσουν την εκδήλωση της νέας κρίσης, διότι δεν εξαλείφουν τη βαθύτερη αιτία της. Ο «ελέφαντας στο δωμάτιο» είναι το μεγάλο μέγεθος υπερσυσσωρευμένου κεφαλαίου, που δεν μπορεί να επενδυθεί σήμερα με ικανοποιητικό ποσοστό κέρδους. Η επιβράδυνση της διεθνούς οικονομίας πριν την εμφάνιση του κορονοϊού, τα υπερχρεωμένα κράτη και οι προβληματικοί τραπεζικοί όμιλοι, η μεγάλη πτώση των χρηματιστηρίων επιβεβαιώνουν αυτό το συμπέρασμα.

Η ιστορική πείρα της μεγάλης διεθνούς κρίσης '73 - '75 και η σύγχρονη εμπειρία επιβεβαιώνουν ότι η κεϊνσιανή διαχείριση, η κρατική ενίσχυση της συνολικής ζήτησης και των επενδύσεων, δεν μπορεί να εξαλείψει την περιοδική εκδήλωση της κρίσης της καπιταλιστικής οικονομίας.

Ακόμα και πριν λίγες βδομάδες η κυβέρνηση εξακολουθούσε να προβάλλει την επιστροφή στη σταθερή βιώσιμη ανάπτυξη για τα επόμενα χρόνια, την οποία τάχα διασφάλισε με την πολιτική της. Αντίθετα, το ΚΚΕ προειδοποιούσε ήδη απ' τις αρχές του φθινοπώρου για τις συνέπειες της επιβράδυνσης της οικονομίας στην ΕΕ.

Η πανδημία του κορονοϊού δεν δημιούργησε, αλλά επιτάχυνε δραματικά αυτή την πορεία προς την εκδήλωση νέας κρίσης στην καπιταλιστική οικονομία στην Ελλάδα και στην Ευρωζώνη. Η εξασθένηση της αναπτυξιακής δυναμικής της ελληνικής οικονομίας είχε ήδη καταγραφεί στο 4ο τρίμηνο του 2019, πριν ληφθούν τα πρόσφατα μέτρα για τον κορονοϊό στη χώρα μας.

Τομείς όπως ο τουρισμός, η ναυτιλία και οι μεταφορές, οι εξαγωγές στην ΕΕ, στους οποίους στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό η ελληνική οικονομία, δέχονται ήδη σήμερα τα σοβαρότερα πλήγματα στην πορεία εκδήλωσης της νέας διεθνούς κρίσης. Το θαυματουργό φάρμακο της «εξωστρέφειας» και της ενίσχυσης των κλάδων με «συγκριτικό πλεονέκτημα ανταγωνιστικότητας», που πρόβαλλαν επίμονα τα αστικά κόμματα, ο ΣΕΒ και η Τράπεζα της Ελλάδας, μετατρέπεται τώρα σε δηλητήριο.

Ταυτόχρονα η εγχώρια παραγωγή δεν είναι προσανατολισμένη για την κάλυψη βασικών αναγκών, παρότι υπάρχει σχετική τεχνογνωσία (π.χ. για την παραγωγή αναγκαίων φαρμάκων και αναγκαίου υγειονομικού υλικού). Αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά ότι δεν υπάρχει κανένα νέο μοντέλο καπιταλιστικής ανάπτυξης, που να αποτρέπει την εκδήλωση της κρίσης και τις θυσίες των λαϊκών αναγκών στο βωμό του καπιταλιστικού κέρδους.

Οι νέες υποσχέσεις της κυβέρνησης για «δίκαιη κατανομή των βαρών» και «ταχεία ανάκαμψη» της οικονομίας έχουν τόση αξιοπιστία όση και οι προηγούμενες.

Η κυβέρνηση διαφημίζει το πακέτο των 10 δισ. ευρώ της κρατικής παρέμβασης που διέθεσε για να κρατήσει την οικονομία όρθια. Πώς διασφάλισε καταρχήν αυτό το πακέτο; Απ' τη φορολογία των μισθωτών, των αυτοαπασχολούμενων, γιατί οι επιχειρηματικοί όμιλοι καταβάλλουν λιγότερο απ' το 5% των ετήσιων φορολογικών εσόδων. Και σε ποιον δίνει, ποιον στηρίζει; Στηρίζει το μεγάλο κεφάλαιο που θα βγει ενισχυμένο απ' την κρίση.

Στηρίζει πολύμορφα ομίλους, μεγάλες και μεσαίες επιχειρήσεις με εκπτώσεις φόρου 25%, «επιστρεπτές προκαταβολές» και δωρεάν εργασία των εργαζομένων, που παίρνουν κρατικό επίδομα 800 ευρώ για να βγάλουν το δίμηνο. Νομιμοποιεί τις 100.000 απολύσεις που έχουν ήδη γίνει.

Ο εργαζόμενος μένει στο σπίτι βοηθώντας να μην καταρρεύσει το δημόσιο σύστημα Υγείας, που βρίσκεται στη σημερινή άθλια κατάσταση με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων.

Αγωνιά για το αν θα του πάρει το σπίτι η τράπεζα την επόμενη μέρα, όταν δεν ανήκει στους «συνεπείς δανειολήπτες». Αγωνιά αν θα πεθάνει στο σπίτι αναζητώντας «τηλεφωνική ιατρική εξέταση» απ' τον ανύπαρκτο οικογενειακό γιατρό του. Αγωνιά για το πώς θα πληρώσει το ρεύμα και το νερό, αλλά η κυβέρνηση δεν επιβάλλει ούτε καν μείωση τιμολογίων. Το σπίτι του δεν θυμίζει σε τίποτα τα ευρύχωρα σπίτια με τις χαρούμενες οικογένειες των διαφημιστικών σποτ. Δουλεύει ατέλειωτες απλήρωτες ώρες με τηλεργασία.

Οσοι εξακολουθούν να δουλεύουν εκτός σπιτιού, συνωστίζονται χωρίς ουσιαστικά μέτρα προστασίας της υγείας τους στα εργοτάξια, στα εργοστάσια, στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Την ίδια ώρα η κυβέρνηση αξιοποιεί τα περιοριστικά μέτρα προστασίας της υγείας για να «βάλει στο γύψο» τη συνδικαλιστική δράση. Προστατεύει τάχα την υγεία εκατοντάδων εργαζομένων που δουλεύουν στα εργοστάσια, απ' την «άσκοπη μετακίνηση» 2-3 συνδικαλιστών του συνδικάτου στο χώρο δουλειάς.

Τα περισσότερα αντιλαϊκά μέτρα ήρθαν για να μείνουν. Δεν μπορούν να αποτρέψουν την εκδήλωση της κρίσης. Στοχεύουν να θωρακίσουν άμεσα το σύστημα για να στηριχτεί στη συνέχεια η προσπάθεια ανάκαμψης των κερδών του κεφαλαίου.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως και το ΚΙΝΑΛ, δεν αμφισβητεί την ταξική αντιλαϊκή κατεύθυνση των μέτρων για τη στήριξη του κεφαλαίου. Εστιάζει την κριτική του στην ατολμία της κυβέρνησης να πάρει περισσότερα «εμπροσθοβαρή» μέτρα ύψους 30 δισ. ευρώ, αξιοποιώντας το «μαξιλάρι» των 35 δισ. που άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ και την προσωρινή αναστολή των περιορισμών του Συμφώνου Σταθερότητας της ΕΕ.

Θυμίζοντας ξανά τις απατηλές υποσχέσεις της «κατάργησης του μνημονίου μ' ένα νόμο και ένα άρθρο», ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζει τώρα μια πρόταση που θα στηρίξει τάχα και το κεφάλαιο και τους εργαζόμενους.

Η αλήθεια είναι ότι μαγικές λύσεις εξόδου απ' την κρίση εντός των τειχών του συστήματος, χωρίς να πληρώσει ούτε το κεφάλαιο, ούτε ο λαός, η εργατική τάξη, δεν υπάρχουν.

Καταρχήν, το περιβόητο σωτήριο «μαξιλάρι» προέρχεται απ' την πολιτική «ματωμένων πλεονασμάτων», φορολογικής αφαίμαξης, ιδιωτικοποιήσεων και υλοποίησης των μνημονιακών μέτρων σε βάρος μισθωτών, αυτοαπασχολούμενων και συνταξιούχων απ' την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Εφόσον ο ΣΥΡΙΖΑ υιοθετεί το στόχο της επιστροφής στο δρόμο της καπιταλιστικής ανάπτυξης, το «μαξιλάρι» θα πρέπει να καλύψει: Την αναμενόμενη μείωση των φορολογικών εσόδων, το «επενδυτικό κενό» που θα υπάρξει στον ιδιωτικό τομέα, τη στήριξη των τραπεζικών ομίλων απ' την αναμενόμενη διόγκωση των «κόκκινων» δανείων, τις συνέπειες απ' τη συρρίκνωση της παραγωγής και της εγχώριας κατανάλωσης. Θα πρέπει επίσης να στηρίξει το δημόσιο σύστημα Υγείας για να μην καταρρεύσει. Στη συνέχεια, θα πρέπει να καλύψει τις ανάγκες εξυπηρέτησης του κρατικού χρέους με βάση τις μεταμνημονιακές δεσμεύσεις που υπέγραψε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Εύκολα, λοιπόν, απαντά σήμερα η κυβέρνηση στην άσφαιρη κριτική του ΣΥΡΙΖΑ, ότι η γρήγορη εξάντληση των όποιων ταμειακών αποθεμάτων του κράτους απλά θα οδηγήσει ταχύτερα σε αποκλεισμό απ' τις αγορές και νέο, ακόμα πιο σκληρό πρόγραμμα δημοσιονομικής επιτήρησης.

Ακόμα κι αν η ΕΕ επιτρέψει προσωρινά την ουσιαστική διόγκωση του κρατικού χρέους και του ελλείμματος, αυτή θα κληθεί να την πληρώσει ξανά ο λαός. Εξάλλου, η ανάκαμψη των κερδών και η ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας θα συνοδευτούν με ακόμα πιο σκληρή πολιτική μνημονίου διαρκείας τα επόμενα χρόνια.

ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ συγκλίνουν στους ίδιους στρατηγικούς στόχους, που απαιτούν, αντικειμενικά, διαρκώς νέες «προσωρινές θυσίες» του λαού. Συγκλίνουν και στην επόμενη δέσμη μέτρων στις προτάσεις για ενεργοποίηση της Αναπτυξιακής Τράπεζας, της παροχής δανείων στις μεγάλες επιχειρήσεις με κρατικές εγγυήσεις κ.λπ. Η διαπραγμάτευση που προτείνουν στο πλαίσιο της ΕΕ, όπως η πρόταση για τα ευρωομόλογα, αφορά στην πραγματικότητα τη δυνατότητα μεγαλύτερης κρατικής στήριξης των εγχώριων μονοπωλιακών ομίλων στον διεθνή ανταγωνισμό.

Η ελληνική κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ προσυπογράφουν την πρωτοβουλία των 9 κρατών - μελών με πρωταγωνιστές τις κυβερνήσεις της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Ισπανίας, που ζητούν απ' την ΕΕ τη δημιουργία «κορονο-ομόλογων». Στην ουσία ζητούν να αναλάβει η ΕΕ να συνάψει νέα δάνεια, παρέχοντας κοινές εγγυήσεις όλων των κρατών - μελών. Ετσι, υπερχρεωμένα κράτη όπως η Ιταλία και η Ισπανία θα μπορούσαν να χρηματοδοτήσουν τις ανάγκες τους με πολύ χαμηλότερο κόστος απ' αυτό που απαιτεί η έκδοση των δικών τους κρατικών ομολόγων, αξιοποιώντας τη φερεγγυότητα ισχυρών οικονομιών όπως της Γερμανίας και της Ολλανδίας.

Η Γερμανία με τους συμμάχους της (Ολλανδία, Αυστρία, Φινλανδία) αρνείται σθεναρά. Πολλοί αστοί πολιτικοί και αναλυτές τής καταλογίζουν ιδεοληπτική, αντιδραστική επιμονή στην άσκηση περιοριστικής δημοσιονομικής πολιτικής και αδυναμία να κατανοήσει τις εξελίξεις.

Η αλήθεια είναι ότι η γερμανική κυβέρνηση δεν θέλει να επωμιστεί τα βάρη των υπερχρεωμένων κρατών της Ευρωζώνης και να διακινδυνεύσει τη θέση της αστικής της τάξης στον διεθνή ανταγωνισμό μπροστά στην κρίση που έρχεται. Δεν πάσχει από ιδεοληπτικές εμμονές. Αποφάσισε ήδη δέσμη μέτρων μεγάλης δημοσιονομικής επέκτασης, με συμπληρωματικό προϋπολογισμό ύψους 750 δισ. ευρώ για την τόνωση της γερμανικής οικονομίας. Θέλει να καρπωθεί τα οφέλη της Ευρωζώνης χωρίς να μοιραστεί τις ζημιές που θα μεγαλώσουν.

Συγκροτεί ειδικό ταμείο σωτηρίας των γερμανικών ομίλων για την αγορά μετοχών προβληματικών εταιρειών απ' το κράτος. Θέλει να διατηρήσει τη δυνατότητα φτηνού δανεισμού που της δίνουν η οικονομική της υπεροχή και το χρέος της που παραμένει κάτω απ' το 60% του ΑΕΠ.

Προτείνει στα κράτη της «συμμαχίας του Νότου» νέα δάνεια για κάθε κράτος απ' τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM) που θα συνοδεύονται από νέα επώδυνα μνημόνια. Δάνεια που δεν ξεπερνούν το 2% του ΑΕΠ κάθε κράτους - μέλους (για την Ελλάδα έως 4 δισ. ευρώ), δηλαδή «σταγόνα στον ωκεανό» των αναγκαίων παρεμβάσεων.

Οι εξελίξεις είναι διδακτικές. Αποκαλύπτουν ότι πίσω απ' τα απατηλά συνθήματα της «ευρωπαϊκής αλληλεγγύης» και των «ευρωπαϊκών αξιών» κρύβεται ο αδυσώπητος ανταγωνισμός των αστικών τάξεων που συγκροτούν την ιμπεριαλιστική συμμαχία της ΕΕ. Ανταγωνισμός που δυναμώνει όσο αυξάνει η απόκλιση συμφερόντων στο σκληρό πυρήνα της Ευρωζώνης μεταξύ Γερμανίας, Γαλλίας και Ιταλίας, λόγω της ανισόμετρης εκδήλωσης της κρίσης και των συνεπειών της.

Στη φάση που βρισκόμαστε, κάθε αστική τάξη εξετάζει το κόστος μιας «μετωπικής σύγκρουσης» που μπορεί να αποσταθεροποιήσει τη συνοχή της Ευρωζώνης και τις εναλλακτικές δυνατότητές της (π.χ. οι σχέσεις συνεργασίας Ιταλίας - Κίνας). Ιδιαίτερα το γερμανικό αστικό πολιτικό σύστημα εξετάζει τις συνέπειες στην περίπτωση αποσταθεροποίησης της Ευρωζώνης μετά το Brexit και καθώς οξύνεται ο ανταγωνισμός της Γερμανίας με τις ΗΠΑ και την Κίνα, για να καθορίσει τα επόμενα βήματά της και τους αναγκαίους συμβιβασμούς.

Το ΚΚΕ είχε έγκαιρα προβλέψει ότι η τεχνική συγκόλληση με το ευρώ κρατών με σημαντική διαφορά παραγωγικότητας, ανταγωνιστικότητας και γενικότερα ισχύος, δεν μπορεί να εξαλείψει τις αντιθέσεις τους. Αντίθετα, θα τις οξύνει. Ακόμα κι αν υπάρξει ένας συμβιβασμός στην επόμενη Σύνοδο Κορυφής, αυτός θα είναι προσωρινός και εύθραυστος.

Πάνω απ' όλα, οι εξελίξεις διαλύουν το μύθο ότι η ΕΕ μπορεί να αποτελέσει ασπίδα των λαών απέναντι στην κρίση. Ολες οι προαναφερόμενες διαπραγματεύσεις μέσα στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ έχουν έναν κοινό παρονομαστή: Την κρίση θα πληρώσει ξανά ο λαός. Με ή χωρίς ευρωομόλογα, για τους εργαζόμενους προβλέπεται αντιλαϊκή πολιτική μνημονίου διαρκείας. Οι εξελίξεις θα αξιοποιηθούν ως ευκαιρία για να αυξηθεί ο βαθμός εκμετάλλευσης, να επεκταθούν οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις, να γίνει ακόμα πιο φθηνή η εργατική δύναμη. Τα επιδόματα που δίνονται έχουν στόχο να διατηρηθεί μια στοιχειώδης αγοραστική δύναμη για να μην «παγώσουν» η κατανάλωση και η κίνηση της καπιταλιστικής οικονομίας.

Το σύνολο των εξελίξεων φωτίζει την ιστορική χρεοκοπία του καπιταλισμού που σαπίζει. Αυτός είναι ο ορατός εχθρός. Αυτός ακυρώνει τις μεγάλες επιστημονικές και τεχνολογικές δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα για να ζήσουμε τη ζωή που μας αξίζει.

Δεν είναι μοιραίο να πεθαίνουν άνθρωποι διότι δεν υπάρχουν επαρκείς ΜΕΘ και αναπνευστήρες, διότι δεν υπάρχει ουσιαστική πρόληψη. Δεν είναι φυσικό φαινόμενο οι οικονομικές κρίσεις, η ανεργία και η φτώχεια. Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς την καθημερινή ανασφάλεια για το αν την επόμενη μέρα θα έχουμε δουλειά και αν θα μπορούμε να διασφαλίσουμε τη μόρφωση των παιδιών και τα φάρμακα της οικογένειας.

Αποδεικνύεται ξανά ότι ο σοσιαλισμός είναι αναγκαίος και επίκαιρος. Σήμερα όλοι μιλούν για τους αφανείς ήρωες που δίνουν τη μάχη στην πρώτη γραμμή, γιατρούς, νοσηλευτές, εργαζόμενους στα σούπερ μάρκετ, στην Ενέργεια, στις Επικοινωνίες, στις Μεταφορές. Αυτούς τους αφανείς ήρωες που παράγουν τον πλούτο, που κρατούν την κοινωνία όρθια, θα απελευθερώσει ο σοσιαλισμός απ' τα δεσμά της μισθωτής σκλαβιάς. Στο σοσιαλισμό ο εργαζόμενος θα παίζει ενεργό ρόλο στη λήψη, στην εφαρμογή και στον έλεγχο των αποφάσεων, μέσα απ' τις γενικές συνελεύσεις στον κάθε εργασιακό χώρο.

Θα απελευθερωθούν οι παραγωγικές δυνάμεις, γιατί σκοπός της παραγωγής θα είναι πλέον οι ανάγκες της κοινωνίας και όχι το καπιταλιστικό κέρδος. Σ' αυτό το στέρεο έδαφος της κοινωνικής ιδιοκτησίας, ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός της παραγωγής θα βάλει τις κρίσεις στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Θα ανθίσει η διεπιστημονική διεθνής συνεργασία για τη γρήγορη παραγωγή εμβολίων και φαρμάκων, γιατί τα επιστημονικά επιτεύγματα δεν θα είναι πλέον όπλο στον ανταγωνισμό των μονοπωλιακών ομίλων.

Οι δυνάμεις του ΚΚΕ φωτίζουν αυτή την ελπιδοφόρα διέξοδο της αποδέσμευσης απ' την ΕΕ με το λαό στο τιμόνι της εξουσίας. Μπαίνουν σήμερα μπροστά για να μην πληρώσει ξανά ο λαός τη νέα κρίση.

Παλεύουμε σήμερα με κάθε πρόσφορο τρόπο για να μην περάσει η προσπάθεια της κυβέρνησης και της εργοδοσίας να κατεδαφίσει τα εργατικά δικαιώματα και να «βάλει στο γύψο» τη συνδικαλιστική και πολιτική δράση, αξιοποιώντας τα αναγκαία περιοριστικά μέτρα για την προστασία της υγείας.

Δίνουμε τη μάχη για να μην πέσει ο λαός στην παγίδα της αναμονής. Σήμερα ξεδιπλώνεται η επίθεση του κεφαλαίου. Σήμερα γίνεται πλύση εγκεφάλου απ' τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης για να πειθαρχήσει παθητικά ο εργαζόμενος στις αντιλαϊκές επιλογές της άρχουσας τάξης. Σήμερα προσπαθούν να μας πείσουν ότι τάχα πολεμάμε όλοι μαζί τον «αόρατο εχθρό».

Δεν μένουμε, λοιπόν, σιωπηλοί. Σημαδεύουμε τον ορατό εχθρό μας, τον καπιταλισμό. Αντιπαλεύουμε την πολιτική της ΕΕ και του κεφαλαίου, που προωθεί η κυβέρνηση, με την ουσιαστική στήριξη των αστικών κομμάτων. Δίνουμε σήμερα αποφασιστικά τη μάχη για να πάρει ο λαός την τύχη του στα χέρια του.

Διανύοντας το δεύτερο μήνα πανδημίας στη χώρα, η κυβέρνηση ανακοίνωσε την Παρασκευή «σχέδιο δράσης για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας». Χωρίς να κάνει ούτε μια πρόσληψη, αλλά με τη διαχρονική πολιτική των μετακινήσεων από τη μια δημόσια δομή στην άλλη, ακόμη και σε μια κρίσιμη περίοδο, όπως αυτή που διανύουμε, ανακοινώνει ότι 5 Κέντρα Υγείας (Αλεξάνδρας, Καλυβιών, Ραφήνας, Καμινίων, Περιστερίου) στην 1η και 2η ΥΠΕ θα λειτουργήσουν «σταδιακά» για ασθενείς με Covid-19.

Επίσης, σε Κέντρα Υγείας Covid θα λειτουργεί και τηλεφωνική γραμμή υποστήριξης για τον πληθυσμό αναφοράς. Τα υπόλοιπα κι εξίσου ελάχιστα ΚΥ 24ωρης λειτουργίας, που δεν θα ενταχθούν στο σχεδιασμό ενάντια στον κορονοϊό, «θα εξυπηρετούν τους ασθενείς με χρόνια νοσήματα, θα διαχειρίζονται τις έκτακτες και επείγουσες περιπτώσεις και θα επικοινωνούν με τους πολίτες του πληθυσμού ευθύνης τους που είναι σε απομόνωση στο σπίτι για την πορεία της υγείας τους».

Να σημειωθεί ότι σχεδόν όλα τα ΚΥ είναι αποψιλωμένα από εξοπλισμό και προσωπικό, οι ειδικότητες που διαθέτουν είναι ελάχιστες, καθώς λείπουν ακόμη και στοιχειώδεις, όπως παιδίατροι, ενώ δεν υπάρχουν καν πνευμονολόγοι κ.ά.

Τι προβλέπει όμως το υπουργείο για την «κάλυψη» των κενών; «Το προσωπικό από τα ΚΥ 24ωρης λειτουργίας θα μεταφέρεται για την υποστήριξη είτε των ΚΥ COVID είτε των νοσοκομείων αναφοράς. Η μετακίνηση των ιατρών θα είναι άμεση. Το προσωπικό των ΤΟΜΥ και των Περιφερειακών Ιατρείων θα ενισχύσει τα ΚΥ, όπου αυτό κρίνεται απαραίτητο». Δηλαδή, η κυβέρνηση ανακατεύει την τράπουλα του υπάρχοντος ελλιπούς προσωπικού, μετακινώντας γιατρούς και νοσηλευτές από τα Περιφερειακά Ιατρεία και ΤΟΜΥ στα ΚΥ, από τα ΚΥ στα νοσοκομεία κ.ο.κ.

Και φυσικά, ψηλά στην ατζέντα μένουν οι ιατρικές διαγνώσεις μέσω τηλεφώνου («όλα τα ΚΥ θα αναρτήσουν στις ιστοσελίδες τηλέφωνα επικοινωνίας για επικοινωνία με γιατρούς όλων των ειδικοτήτων, ώστε να διασφαλιστεί η συνέχεια της φροντίδας»), ενώ εντός των ημερών ανακοινώνεται ότι θα είναι διαθέσιμη και η πλατφόρμα της ...τηλεσυμβουλευτικής.

Ενδεικτική της ένδειας που συντηρείται και αναπαράγεται στο χώρο της ΠΦΥ είναι η περίπτωση του 10% του πληθυσμού (1 εκατ.) που καταγράφονται ως διαβητικοί και για να μείνουν «ρυθμισμένοι» θα πρέπει να επαναλαμβάνουν εργαστηριακές εξετάσεις ανάλογα με την κατάσταση της υγείας τους. Με αυτόν τον ελάχιστο αριθμό των γιατρών στα ΚΥ, που κι αυτά δεν επαρκούν ούτε για τα στοιχειώδη, χωρίς βασικές ειδικότητες, πώς θα ικανοποιηθούν οι ανάγκες τους; Μέσω τηλεφώνου;

Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση μιλάει για επισκέψεις κατ' οίκον και ενίσχυση των νοσοκομείων του ΕΣΥ από τους ιδιώτες, αλλά στη βάση του προαιρετικού. Οταν σήμερα είναι επιτακτική ανάγκη να ενταχθούν όλες οι ιατρικές δυνάμεις με τα απαραίτητα μέσα ατομικής προστασίας στο σχεδιασμό του κράτους, για να αντιμετωπιστούν όλα τα προβλήματα υγείας που δεν αναστέλλονται.

Στα 1.613 έφτασαν την Παρασκευή τα επιβεβαιωμένα κρούσματα στην Ελλάδα, σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας. 119 από τα κρούσματα αφορούν το πλοίο «Ελ. Βενιζέλος», 353 σχετίζονται με ταξίδι στο εξωτερικό και τα 563 αποτελούν επαφές ήδη γνωστού κρούσματος. 92 άνθρωποι είναι διασωληνωμένοι (23 γυναίκες, 69 άνδρες). 11 ασθενείς εξήλθαν από τις ΜΕΘ με μέση ηλικία τα 66 έτη. Εξι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, ανεβάζοντας το σύνολο των θανάτων στους 59. Εχουν διενεργηθεί συνολικά 22.437 έλεγχοι.

Επιπλέον, ανακοινώθηκαν μέτρα για τον περιορισμό της διασποράς της νόσου, σύμφωνα με τα οποία αποφασίζεται ο περιορισμός κίνησης των πολιτών σε δύο περιοχές της παραλίας της Πάτρας και στην παραλία του Βόλου.

Σε ό,τι αφορά τα επιστημονικά δεδομένα, ο εκπρόσωπος του υπουργείου Υγείας για τον κορονοϊό, Σ. Τσιόδρας, ανακοίνωσε ότι έχει σημειωθεί στην Κίνα σημαντική πρόοδος για την ανακάλυψη νέου πειραματικού φαρμάκου εναντίον του κορονοϊού, το οποίο «είναι το πιο αποτελεσματικό από όσα υπάρχουν». Επισημάνθηκε ότι στην Ελλάδα «μέχρι στιγμής δεν μιλάμε για αύξηση τύπου Ιταλίας, Ισπανίας (...) Η παρατήρηση συνεχίζεται, παρακολουθούμε επιστημονικά τις χώρες όπου τα μέτρα μειώνονται», ενώ ο Ν. Χαρδαλιάς είπε ότι «όλα τα μέτρα είναι στο τραπέζι».

Για τα ζώα συντροφιάς αναφέρθηκε ότι οι γάτες μπορούν να μολυνθούν από τον ιό χωρίς να εμφανίζουν συμπτώματα, ωστόσο δεν έχει αποδειχθεί ότι έχουν ικανές ποσότητες να μολύνουν τον άνθρωπο, «δεν έχουν κάποιο σημαντικό ρόλο στη μετάδοση της νόσου στον άνθρωπο».

Αποτελεί την προτεραιότητα, χωρίς όμως να υποτιμώνται και οι ανάγκες των άλλων ασθενών, που το πρόβλημα της υγείας τους δεν συνδέεται άμεσα με την επιδημία. Αυτές οι ανάγκες ούτε καταργούνται ούτε αναστέλλονται.

Αλλιώς μπορεί να δοθεί με σχετική επιτυχία η μάχη κατά της επιδημίας, αλλά να βρεθούμε μπροστά σε ένα άλλο εκτεταμένο πρόβλημα, των «αρρύθμιστων» χρόνιων παθήσεων, όπως των καρκινοπαθών, των καρδιοπαθών, των διαβητικών κ.ά., με επιδείνωση της κατάστασής τους. Αυτή η εκδοχή όλο και περισσότερο έρχεται στο προσκήνιο, αφού τα αναγκαία μέτρα περιορισμού και προσαρμογής των νοσοκομείων, των Κέντρων Υγείας, ακόμα και των αυτοαπασχολούμενων γιατρών, λόγω της επιδημίας, δεν συνοδεύτηκαν με τα κατάλληλα μέτρα για να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες εκατοντάδων χιλιάδων ασθενών.

Αντιμετωπίζουμε την επιδημία ως ένα σοβαρό λαϊκό πρόβλημα. Διότι πριν απ' όλους τα λαϊκά στρώματα είναι εκτεθειμένα, αφού εκτός από τον κορονοϊό και την προσωρινή αδυναμία της επιστημονικής γνώσης και μέσων να αντιμετωπίσουν με προληπτικά και θεραπευτικά μέσα τη νόσο, είναι αντιμέτωπα και με ένα δημόσιο σύστημα Υγείας με «πήλινα πόδια». Ενα δημόσιο σύστημα που η ανάπτυξή του, η στελέχωσή του, ο εξοπλισμός του ήταν και προ πανδημίας σε πλήρη δυσαρμονία για την κάλυψη των τρεχουσών αναγκών, πολύ περισσότερο σήμερα, με την εξέλιξη της πανδημίας και τις αυξημένες ανάγκες.

Το «δημόσιο» σύστημα Υγείας των ράντζων, των μακρόχρονων λιστών αναμονής, της μεγάλης έως παντελούς έλλειψης βασικών ειδικοτήτων, των περικοπών και των αυξημένων πληρωμών για το λαό, και το «άλλο» σύστημα Υγείας, για τους «χλιδάτους», που πάντα τους περιμένει ο προσωπικός γιατρός, το διαθέσιμο κρεβάτι στην κλινική, στη ΜΕΘ.

Το «δημόσιο» σύστημα Υγείας με τα αμφιλεγόμενα περιοριστικά κριτήρια για το τεστ του κορονοϊού - ακόμα και για τους υγειονομικούς - και η διατήρηση αποθεμάτων στους επιχειρηματίες των διαγνωστικών κέντρων για να υπάρχει διαθέσιμο στην «υψηλή πελατεία», ανεξάρτητα αν επιστημονικά ενδείκνυται ή όχι.

Αλλά ακόμα και στην περίπτωση της απώλειας της ζωής, που για όλους είναι κάτι λυπηρό, δεν αναιρείται η διαφορά ανάμεσα σε αυτούς που συνεχίζουν τη ζωή τους ανάλογα με την κοινωνική και οικονομική θέση τους.

Η «εθνική ομοψυχία» απέναντι στο «εθνικό πρόβλημα», που σύσσωμος ο αστικός κόσμος την έχει κάνει «ψωμοτύρι», αυτές τις ταξικές διαφορές δεν τις αναιρεί, ούτε τώρα στην πανδημία ούτε μετά απ' αυτήν, όπου είναι βέβαιο ότι θα εμφανιστούν με μεγαλύτερη ένταση.

Οπως σε κάθε πόλεμο, έτσι και σε αυτόν επιδιώκεται να γίνει πράξη η «ηθική» της αστικής τάξης και του πολιτικού προσωπικού της, σύμφωνα με το γνωστό ρητό «ευτυχώς που παλέψατε και νικήσαμε»... Εμείς μπαίνουμε ολοκληρωμένα στη μάχη, με την τήρηση των κανόνων προστασίας, αποκαλύπτουμε, διεκδικούμε, στηρίζουμε, με ταξική αλληλεγγύη, παλεύουμε τώρα δημιουργώντας τις προϋποθέσεις νίκης. Γνωρίζοντας ότι αυτό απαιτεί επιμονή, υπομονή και σταθερό τιμόνι στο στόχο.

Σήμερα η επιστημονική γνώση, τα άλματα της έρευνας και της τεχνολογίας, το πολυάριθμο επιστημονικό δυναμικό, η δυνατότητα της πρόβλεψης, η παραγωγικότητα της εργασίας δεν μετουσιώνονται σε ένα σύστημα Υγείας δωρεάν, καθολικό και αποτελεσματικό. Δεν αξιοποιούνται δηλαδή αυτές οι τεράστιες δυνατότητες που μπορούν να λύσουν τα περισσότερα προβλήματα υγείας με καθολικό τρόπο.

Αυτό οφείλεται ακριβώς στην οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας, που κριτήριά της είναι το κέρδος και η ανταγωνιστικότητα. Σε αυτήν την πολιτική, που υπηρετεί αυτά τα κριτήρια, οφείλεται ότι η λαϊκή υγεία αποτελεί «κόστος» - κάτι που αντανακλάται στα χάλια των δημόσιων νοσοκομείων και των Κέντρων Υγείας - και ταυτόχρονα πεδίο επενδύσεων και κερδοφορίας - κάτι που αντανακλάται στη χρυσοφόρα ανάπτυξη των επιχειρηματιών στο χώρο της Υγείας.

Τώρα στην περίπτωση της πανδημίας, χωρίς να υποτιμούμε τα μέτρα προστασίας από τη διασπορά της νόσου, με τα τόσα επιστημονικά και διοικητικά επιτελεία, τις δυνατότητες της τεχνολογίας κ.λπ. είναι αδιανόητο ένα κράτος να μην μπορεί να συνδυάσει τον έλεγχο και τη νοσηλεία των ασθενών από τον κορονοϊό με την περίθαλψη των ασθενών από άλλες παθήσεις.

Στην ουσία, εκτός των ΤΕΠ, των ΜΕΘ και των κλινών που νοσηλεύουν ασθενείς από την επιδημία, όλες οι άλλες ειδικότητες πρακτικά είναι παροπλισμένες. Αυτό μπορεί να εξηγούνταν με τους όρους και το επίπεδο ανάπτυξης του περασμένου αιώνα.

Σήμερα, απλά επιβεβαιώνεται το σαθρό οικοδόμημα των συστημάτων Υγείας, που καταρρέει από έναν ιό. Που αφήνει σε μεγάλο βαθμό απροστάτευτο το λαό, όχι επειδή δεν έχει τα μέσα αλλά επειδή έχει άλλο προσανατολισμό και στόχους που τους καθορίζουν τα κριτήρια του κέρδους και της ανταγωνιστικότητας. Που τα μέτρα του αστικού κράτους είναι τόσα και τέτοια πάντα με κριτήριο τη μικρότερη δυνατή επίπτωση στην καπιταλιστική οικονομία και παραγωγή και όχι την πλήρη προστασία του λαού.

Αυτό δεν αποτελεί «ιδιομορφία» της Ελλάδας, είναι κοινό χαρακτηριστικό όλων των καπιταλιστικών κρατών. Στη Νέα Υόρκη, των χιλιάδων νεκρών από τον κορονοϊό, των ελλείψεων σε αναπνευστήρες, ΜΕΘ και νοσηλευτικών κρεβατιών, τα προηγούμενα χρόνια καταργήθηκε το 50% των νοσοκομείων γιατί «δεν μπορούσαν να τα συντηρήσουν», όπως καταγγέλλουν γιατροί της πόλης!

Ηδη ενώ οι λαοί μετράνε καθημερινά τις απώλειες, οι «άλλοι» μετράνε τις απώλειες στα χρηματιστήρια, τις απώλειες σε κέρδη, τα «πακέτα» του ζεστού κρατικού χρήματος στους επιχειρηματικούς ομίλους και τα μέτρα που διαμορφώνουν ακόμα πιο φτηνή εργατική δύναμη. Δύο κόσμοι....

Αυτός ο καπιταλιστικός δημόσιος τομέας της Υγείας με τις ελάχιστες ΜΕΘ, τις τραγικές ελλείψεις σε προσωπικό και εξοπλισμό, σε μέσα προστασίας, τα αποδεκατισμένα Κέντρα Υγείας από προσωπικό και εξοπλισμό, και ο εύρωστος και σύγχρονος ιδιωτικός επιχειρηματικός τομέας, αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου αντιλαϊκού νομίσματος: Της κρατικής υποχρηματοδότησης για ό,τι αφορά τις λαϊκές ανάγκες, των ελάχιστων παροχών, της έλλειψης οργάνωσης και προετοιμασίας για την αντιμετώπιση αναμενόμενων επιδημιών, και από την άλλη της πλήρους εφαρμογής της πολιτικής «όποιος έχει πληρώνει, όποιος δεν έχει ...στη μοίρα του».

Γι' αυτό στην πάλη και τις διεκδικήσεις σήμερα έχουμε ως κριτήριο την πλήρη αξιοποίηση όλων των δυνατοτήτων και των μέσων για να αντιμετωπιστούν η πανδημία και οι επιπτώσεις της στο λαό, καθώς και όλα τα άλλα προβλήματα υγείας του λαού, δωρεάν με επαρκή κρατική χρηματοδότηση.

Γι' αυτό απαιτούμε από το κράτος μαζικές προσλήψεις υγειονομικών, κατάλληλο και επαρκή εξοπλισμό σε μηχανήματα και μέσα προστασίας, να αυξηθούν οι κλίνες ΜΕΘ, να αξιοποιηθούν περισσότερο τα διαγνωστικά τεστ για τον κορονοϊό, να ενισχυθεί η εκπαίδευση του προσωπικού, να υπάρξει κατάλληλη διαμόρφωση των χώρων των νοσοκομείων προκειμένου να αντιμετωπίζονται ξεχωριστά τα ύποπτα ή διαπιστωμένα κρούσματα κορονοϊού.

Δίνουμε βάρος στην πάλη για να αναπτυχθούν - και όχι να συρρικνωθούν, όπως κάνει η κυβέρνηση - οι δημόσιες μονάδες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Yγείας, δηλαδή τα Κέντρα Υγείας (ΚΥ) και τα Περιφερειακά Ιατρεία (ΠΙ).

Να αποτελούν τις δημόσιες δομές που θα αναλάβουν να περιθάλψουν τον πληθυσμό που δεν είναι αναγκαίο να πάει στα νοσοκομεία και ο οποίος σήμερα είναι πραγματικά ξεκρέμαστος και αποκλεισμένος, αφού το ήδη ελάχιστο προσωπικό τους μεταφέρεται στα δημόσια νοσοκομεία ή μετατρέπονται σε μονάδες ελέγχου του κορονoϊού.

Οι προτροπές «μην πάτε στα νοσοκομεία χωρίς σοβαρό λόγο» και «συνεννοηθείτε με τον προσωπικό σας γιατρό» αποτελούν θεωρία χωρίς καμία πρακτική αξία για μεγάλο μέρος του πληθυσμού - για αποκλεισμένους και χωρίς δυνατότητα ιατρικών εξετάσεων, συνταγογράφησης κ.λπ.

Γι' αυτό διεκδικούμε, εκτός από τις προσλήψεις για τη στελέχωση των δημόσιων ΚΥ και των ΠΙ, να ενταχθούν υποχρεωτικά όλοι οι αυτοαπασχολούμενοι γιατροί και ιδιαίτερα οι πνευμονολόγοι και οι παθολόγοι, αλλά και οι άλλες ειδικότητες, σε κρατικό σχέδιο δωρεάν περίθαλψης του λαού. Να στελεχώσουν υποχρεωτικά κυρίως τα ΚΥ και τα ΠΙ για να εξετάζονται οι ασθενείς, αλλά και να πραγματοποιούν κατ' οίκον επισκέψεις.

Αυτό που συμβαίνει σήμερα με τα ιατρεία των αυτοαπασχολουμένων, που με την επίκληση της επιδημίας άλλα είναι κλειστά και άλλα δέχονται κατ' επιλογή, ουσιαστικά ισοδυναμεί με αδρανοποίηση και παροπλισμό ενός πολυάριθμου επιστημονικού δυναμικού. Σε μία φάση όπως τώρα, που κανονικά θα έπρεπε να είναι σε πλήρη λειτουργία και προσφορά.

Τι θα πει ότι είναι μέτρο κατά της διασποράς; Τι θα γινόταν εάν και οι γιατροί στα νοσοκομεία έλεγαν το ίδιο; Οταν υπάρχει «πόλεμος» πηγαίνεις στη μάχη με σχέδιο, με εξοπλισμό και προφύλαξη, δεν κρύβεσαι στους τέσσερις τοίχους για να μην κινδυνεύσεις.

Η Ιατρική οφείλει να ασκείται σε όλες τις συνθήκες και όχι να μεταφέρεται ουσιαστικά στους ασθενείς η ευθύνη της «αυτοδιάγνωσης» και «αυτοθεραπείας» ή η διά του τηλεφώνου ιατρική διάγνωση. Η τραγική απώλεια της μητέρας τριών παιδιών στην Καστοριά αποτελεί ένοχη επιβεβαίωση του είδους του συστήματος Υγείας των «πρωτοκόλλων των αριθμών» και όχι των «πρωτοκόλλων των λαϊκών αναγκών».

Ακόμα πιο χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των επιχειρηματικών ομίλων στην Υγεία, που σε αυτές τις συνθήκες συνεχίζουν ακάθεκτοι να πουλάνε τις εργασίες τους αξιοποιώντας τις τεράστιες ελλείψεις του δημόσιου τομέα.

Δεν πρόκειται μόνο για την οικονομική πλευρά. Πρόκειται για ένα σημαντικό μέρος της οργάνωσης επιστημονικού δυναμικού, τεχνολογικών μέσων και εφαρμογών, η οποία ουσιαστικά αποτελεί «ξένο σώμα» ακόμα και στις σημερινές έκτακτες συνθήκες. Αυτό που κάνει καλά είναι να τις αξιοποιεί στο βαθμό που έχει να κερδίσει. Είναι έξω από κάθε σχεδιασμό σε συνθήκες «πολέμου», όπου όλες οι διαθέσιμες δυνάμεις απαιτείται να αξιοποιούνται με ένα κεντρικό επιτελικό σχέδιο.

Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση του «Διαβαλκανικού» στη Θεσσαλονίκη, όπου η εργοδοσία άνοιξε το ζήτημα για 15ήμερη εργασία, αξιοποιώντας τα κυβερνητικά μέτρα, λόγω επιδημίας και «μείωσης της δουλειάς». Αντί δηλαδή με κρατική επιβολή - επίταξη - μια υγειονομική μονάδα να λειτουργήσει πλήρως για τις ανάγκες του λαού, αυτή σχεδιάζει την προσαρμογή της σε συνθήκες υπολειτουργίας (;), προκειμένου να μειώσει το μισθολογικό «κόστος».

Το γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν επιτάσσει - με ό,τι αυτό σημαίνει - τον ιδιωτικό τομέα ούτε εντάσσει υποχρεωτικά τους αυτοαπασχολούμενους σε ένα κρατικό σχέδιο, απεναντίας τους αξιοποιεί έναντι αδράς αμοιβής, όσο και να βολεύει τους ομίλους στην Υγεία αναδεικνύει τα σάπια υλικά από τα οποία οικοδομείται η ανάπτυξη αυτού του συστήματος Υγείας. Ο κόσμος να χαλάσει, το κριτήριο που καθοδηγεί την πολιτική αυτή είναι να μη διαταραχτεί ο στόχος της επιχειρηματικότητας.

Δεν είναι μακριά - μόλις τρεις μήνες πριν - που ενώ η πανδημία ήταν σε εξέλιξη στην Κίνα, αρκετοί απ' αυτούς που ηγούνται στον «πόλεμο» κατά της επιδημίας, αστικά κόμματα, μεγαλοσχήμονες καθηγητές της Ιατρικής και των Οικονομικών της Υγείας, επιστημονικοί φορείς, αντί να ενδιαφέρονται για να προετοιμάσουν το δημόσιο σύστημα, να καλύψουν τις τεράστιες ελλείψεις για να μπορεί να ανταποκριθεί στις τεράστιες ανάγκες, όλοι αυτοί ασχολούνταν με το πώς τα δημόσια νοσοκομεία θα γίνουν πιο καλές επιχειρήσεις, πώς θα προχωρήσουν οι ΣΔΙΤ, πώς θα αξιοποιηθεί ο «ιατρικός τουρισμός».

Μπρος στα κάλλη του κέρδους, όμως, τι αξία έχει ο πόνος του λαού... Ολοι αυτοί που ηγούνται στον «πόλεμο» με τον «αόρατο εχθρό», μάλιστα, είχαν ως πρότυπο τα πιο προχωρημένα επιχειρηματικά συστήματα Υγείας άλλων ευρωπαϊκών κρατών, αυτά δηλαδή όπου λόγω των ελλείψεων οι γιατροί εξαναγκάζονται να αποφασίσουν ποιος ασθενής θα διασωληνωθεί για να διεκδικήσει τη ζωή του και ποιος θα καταδικαστεί σε θάνατο, δίνοντάς του δόσεις μορφίνης απλά για να μην υποφέρει...

Η μάχη στην οποία πρωτοστατούν οι κομμουνιστές υγειονομικοί, οι φοιτητές και σπουδαστές των σχολών Υγείας και άλλοι αγωνιστές πρέπει να ενταθεί. Αλλωστε στα δύσκολα κρινόμαστε, στα δύσκολα περισσότερα αυτιά και μάτια είναι ανοιχτά, με προσδοκία και εμπιστοσύνη στις θέσεις μας και στην ανιδιοτελή προσφορά.

Για τη διεκδίκηση άμεσων λύσεων, που αναλυτικά αναφέρονται στην Ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, για τις προσλήψεις προσωπικού, τον εξοπλισμό σε μέσα προφύλαξης και υγειονομικό υλικό, το άνοιγμα των κλειστών κρεβατιών ΜΕΘ, την επίταξη των μεγάλων νοσοκομείων και διαγνωστικών κέντρων, την υποχρεωτική ένταξη των αυτοαπασχολούμενων γιατρών στη δωρεάν περίθαλψη του λαού κ.ά.

Η μάχη αυτή δίνεται τώρα, για την προάσπιση της υγείας και της ζωής του λαού, ακόμα κι αν τα μέσα που διαθέτουμε είναι λίγα και ανεπαρκή, με ευθύνη της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων.

Στο έδαφος της δράσης και της προσφοράς, σε αυτές τις συνθήκες, τροφοδοτούμε με χρήσιμα συμπεράσματα το λαό για να αναπτυχθεί όσο γίνεται το ταξικό κριτήριο. Να αναδειχθεί γιατί σε κάθε επιδημία ή άλλο «έκτακτο» γεγονός η εκάστοτε αστική κυβέρνηση χρησιμοποιεί την «ατομική ευθύνη» σαν κορτιζόνη «διά πάσαν νόσον» προκειμένου να συγκαλύψει την ταξική ανευθυνότητα του αστικού κράτους.

Τώρα σε αυτές τις συνθήκες μπορεί να κατανοηθεί ο επικίνδυνος για το λαό νόμος της αγοράς, με βάση τον οποίο τα προηγούμενα χρόνια χρησιμοποιήθηκε «το ποσοστό πληρότητας των νοσοκομειακών κρεβατιών» - λες και είναι ξενοδοχειακές μονάδες - και καταργήθηκαν χιλιάδες κρεβάτια στα δημόσια νοσοκομεία, κλείστηκαν εργαστήρια, ακόμα και νοσοκομεία.

Αποτέλεσμα τα ράντζα στα νοσοκομεία, οι ελάχιστες ΜΕΘ και τώρα στην πανδημία να κλείνουν κλινικές για τις ανάγκες του κορονοϊού, και να «προσεύχονται» να μην αρρωστήσουν όλοι μαζί για να «αντέξει το σύστημα». Γιατί για το αστικό κράτος, την επιχειρηματικότητα και την ανταγωνιστικότητα αποτελεί απαράδεκτο «κόστος» να υπάρχουν επαρκή νοσοκομειακά κρεβάτια - και σε εφεδρεία - που να καλύπτουν τις τρέχουσες και τις έκτακτες ανάγκες.

Είναι «κόστος» η ύπαρξη επαρκούς στελέχωσης που να εξασφαλίζει και την απαραίτητη εφεδρεία σε υγειονομικό προσωπικό, όπως απαιτείται στις σημερινές συνθήκες. Είναι «κόστος» το ανεπτυγμένο δημόσιο πρωτοβάθμιο σύστημα, όπου οι «ευπαθείς» κατηγορίες δεν θα αποτελούν στατιστικά στοιχεία αλλά θα είναι προσωποποιημένες κατά ηλικία, πάθηση κ.λπ., και όπου θα εφαρμόζονται συστηματικά και όταν χρειάζεται έκτακτα όλες οι εργασίες πρόληψης, θεραπείας, αποκατάστασης.

Να βοηθήσουμε να μην κρυφτούν οι αντιλαϊκές πολιτικές όλων των κυβερνήσεων πίσω από το αντικειμενικό γεγονός ενός «άγνωστου και αόρατου ιού» και των επικλήσεων ότι «κάνουμε ό,τι μπορούμε». Αφού πρώτα έκαναν ό,τι μπορούσαν για να στηρίξουν τους επιχειρηματικούς ομίλους δημιουργώντας αυτόν τον εχθρικό για τη λαϊκή υγεία δημόσιο και ιδιωτικό τομέα Υγείας, είτε αυτοί είναι «αυτοτελείς», όπως κυρίως υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, είτε είναι σε σύμπραξη, όπως κυρίως υποστηρίζει η ΝΔ.

Η μάχη πρέπει να δοθεί τώρα, αλλά έχοντας την προοπτική τού «αύριο». Να κερδηθούν δυνάμεις των υγειονομικών - σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα - με την προοπτική μιας άλλης οργάνωσης της κοινωνίας και της οικονομίας, που η ανάπτυξή της θα καθορίζεται με αποκλειστικό γνώμονα τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες στην υγεία.

Που θα μπορεί σχεδιασμένα να εκπαιδεύει, να κατανέμει το επιστημονικό και άλλο προσωπικό, να εξασφαλίζει σε μεγάλο βαθμό επάρκεια σε τεχνολογικά μέσα, υγειονομικό υλικό και φάρμακα με το λαϊκό σύστημα Παιδείας, Ερευνας και βιομηχανικής παραγωγής.

Με ένα σύστημα όπου η εργατική τάξη μαζί με τους συμμάχους της θα διευθύνουν και θα ελέγχουν την ανάπτυξη, έχοντας στην κοινωνική τους ιδιοκτησία τα κλειδιά της οικονομίας και τον πλούτο που παράγουν. Βγάζοντας από τη μέση τον χειρότερο «κορονοϊό», αυτόν των επιχειρηματικών ομίλων, της ανταγωνιστικότητας και του κέρδους.

Motion Team

Στο «μάτι του κυκλώνα» η περιοχή της Καστοριάς και το Γενικό Νοσοκομείο της πόλης

Η κατάσταση είναι ακόμα πιο σοβαρή στο νομό Καστοριάς, καθώς από την περασμένη Τρίτη, οι 3 δήμοι της περιοχής (Αργους - Ορεστικού, Καστοριάς και Νεστορίου) βρίσκονται πλέον υπό νέα, πιο αυστηρά περιοριστικά μέτρα κυκλοφορίας, ενώ μετά τα χωριά Δαμασκηνιά και Δραγασιά του δήμου Βοΐου, σε καθεστώς καραντίνας βρίσκεται πλέον και η δημοτική ενότητα Μεσοποταμίας, πληθυσμού άνω των 4.000 ατόμων, όπου και εντοπίζεται η μεγαλύτερη συγκέντρωση των επιβεβαιωμένων κρουσμάτων της ΠΕ Καστοριάς (53 μέχρι τις 29/3). Η περιοχή της Καστοριάς συγκεντρώνει, σε σχέση με τον πληθυσμό, το μεγαλύτερο ποσοστό επιβεβαιωμένων κρουσμάτων, αλλά και θανάτων από τον νέο κορονοϊό στη χώρα.

Η κατάσταση αυτή, που καθημερινά αυξάνει την ανησυχία και την αγωνία του λαού της περιοχής, αναδεικνύει με εμφατικό τρόπο τις συνέπειες που έχει και στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας η χρόνια πολιτική εμπορευματοποίησης και υποχρηματοδότησης του δημόσιου συστήματος Υγείας.

Τις χρόνιες ελλείψεις σε προσωπικό, υποδομές, ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό και μέσα προστασίας, ως αποτέλεσμα της αντιλαϊκής πολιτικής στην Υγεία από όλες τις κυβερνήσεις μέχρι τώρα, ανέδειξε μέσα στη βδομάδα το ΚΚΕ με νέα Ερώτηση που κατέθεσαν βουλευτές του.

Στην Ερώτηση παρουσιάζονται αποκαλυπτικά στοιχεία για τις ελλείψεις και τα προβλήματα των νοσοκομείων της περιοχής, ενώ την περασμένη Τετάρτη για το ίδιο θέμα πραγματοποιήθηκε τηλεφωνική παρέμβαση του βουλευτή του ΚΚΕ Γιάννη Δελή στον υφυπουργό Υγείας.

Οι παρεμβάσεις αυτές βέβαια έρχονται σε συνέχεια της συνεχούς δράσης του Κόμματος για το σύστημα Υγείας της περιοχής όλα τα προηγούμενα χρόνια: Παράλληλα με τις αγωνιστικές παρεμβάσεις του Κόμματος, καθώς και των κομμουνιστών μέσα από το μαζικό εργατικό - λαϊκό κίνημα, με κινητοποιήσεις, εκδηλώσεις κ.λπ., οι βουλευτές του ΚΚΕ έχουν καταθέσει αλλεπάλληλες Ερωτήσεις προς τις κυβερνήσεις και τις ηγεσίες του υπουργείου Υγείας για τα ζητήματα των δημόσιων μονάδων Υγείας στην περιοχή, και πολλές από αυτές αναγκάζονταν να τις επανακαταθέσουν, καθώς έμεναν αναπάντητες...

Μια πρώτη ματιά ακόμα και στα σημερινά - μειωμένα και ανεπαρκή - οργανογράμματα των δευτεροβάθμιων νοσοκομείων της περιοχής είναι ενδεικτική της οικτρής τους κατάστασης. Κατά μέσο όρο, το 1/3 των οργανικών θέσεων των νοσοκομείων της περιοχής είναι κενό. Στο Γενικό Νοσοκομείο Κοζάνης, όσον αφορά το νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό, κενό είναι το 35 - 40% των οργανικών θέσεων, ποσοστό που με διακυμάνσεις ισχύει και για τα υπόλοιπα νοσοκομεία.

Αντίστοιχα, οι κενές οργανικές θέσεις ιατρών στα νοσοκομεία της περιοχής έχουν ως εξής: ΓΝ Κοζάνης «Μαμάτσειο»: 37 κενές θέσεις στις 87. ΓΝ Πτολεμαΐδας «Μποδοσάκειο»: 20 στις 62. ΓΝ Καστοριάς: 12 στις 45. ΓΝ Φλώρινας: 16 στις 48. ΓΝ Γρεβενών: 12 στις 44...

Στο «μάτι του κυκλώνα» της πανδημίας βρίσκεται το Γενικό Νοσοκομείο Καστοριάς, το οποίο, αποτυπώνοντας και τα ελλιπή μέτρα προστασίας των υγειονομικών για να μπορούν να συνεχίζουν τη μάχη, μετράει ανάμεσα στο έτσι κι αλλιώς αποδεκατισμένο προσωπικό του έναν θάνατο, 12 επιβεβαιωμένα κρούσματα και άλλους 40 εργαζόμενους σε καραντίνα, ενώ αναμένονται και τα αποτελέσματα ελέγχων στο υπόλοιπο προσωπικό.

Ανάμεσα στις σοβαρές ελλείψεις, ξεχωρίζουν αυτές σε βασικές ειδικότητες, όπως πνευμονολόγου και αναισθησιολόγου.

Προχωρώντας σε μέτρα που ουσιαστικά αποτελούν στάχτη στα μάτια του λαού της περιοχής, την ώρα που αυτός δοκιμάζεται, η κυβέρνηση δήλωσε πως ενισχύει το ΓΝ Καστοριάς, αποψιλώνοντας ωστόσο από προσωπικό δομές Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, όπως αυτή της Μεσοποταμίας, για να καλυφθούν τα υπάρχοντα κενά στο νοσοκομείο...

Η κυβέρνηση δηλαδή και οι διορισμένες από αυτήν διοικήσεις Υγειονομικών Περιφερειών, με τη γνωστή τακτική των «μπαλωμάτων» που ανοίγουν επικίνδυνες τρύπες αλλού, παρουσιάζουν μια τέτοιου είδους μαγική εικόνα ενίσχυσης των νοσοκομείων. Ενώ ήδη καταγράφονται θάνατοι νοσούντων από τον κορονοϊό οι οποίοι κατέληξαν αβοήθητοι σπίτι τους, όπως η 41χρονη γυναίκα σε απομακρυσμένο χωριό της Καστοριάς, η κυβέρνηση προχωρά σε αναστολή λειτουργίας των Περιφερειακών - Αγροτικών Ιατρείων, αποδυναμώνει και κλείνει τις πρωτοβάθμιες δομές, οι οποίες ιδιαίτερα σε αυτές τις συνθήκες θα έπρεπε να ενισχυθούν και να λειτουργούν με αυξημένη επάρκεια σε 24ωρη βάση.

Ακόμα και αυτή η «ενίσχυση» του Νοσοκομείου Καστοριάς, ωστόσο, αφορά στο σύνολο 28 άτομα προσωπικό, δηλαδή ακόμα λιγότερους υγειονομικούς από όσους έχουν βγει εκτός μάχης...

Την ίδια στιγμή, στο Γενικό Νοσοκομείο Κοζάνης αυξάνεται ήδη η προσέλευση ύποπτων κρουσμάτων, ενώ νοσηλεύονται και αρκετά επιβεβαιωμένα περιστατικά στην Παθολογική Κλινική. Οι διασωληνωμένοι και βαρέως πάσχοντες ασθενείς στην πλειονότητά τους διακομίζονται προς τα τριτοβάθμια νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης, μια πρακτική που κρατά χρόνια τώρα, καθώς ολόκληρη η Δυτική Μακεδονία στερείται τριτοβάθμιο νοσοκομείο.

Οι 5 κλίνες ΜΑΦ (Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας) του νοσοκομείου δεν έχουν μετατραπεί ακόμα σε ΜΕΘ, παρά τις αντίστοιχες ανακοινώσεις, καθώς είναι διαθέσιμοι μόνο 2 καρδιολόγοι ενώ λείπει εντατικολόγος. Το προσωπικό έρχεται αντιμέτωπο με ελλείψεις μέσων προστασίας, καθώς, για παράδειγμα, αναγκάζεται να δουλέψει φορώντας τις μάσκες για πολύ περισσότερο χρόνο από τον επιτρεπτό.

Για τα προβλήματα του συγκεκριμένου νοσοκομείου οι βουλευτές του ΚΚΕ είχαν καταθέσει Ερωτήσεις στη Βουλή, σχετικά με προβλήματα στη στελέχωση της Ψυχιατρικής Κλινικής (Σεπτέμβρης του '19) και στη λειτουργία της Παθολογικής Κλινικής (Αύγουστος του '17), τα οποία, καθώς παρέμεναν αναπάντητα από τις κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, επανακατέθεσαν ακόμα δύο φορές.

Στο νοσοκομείο αναφοράς της Περιφέρειας, το Γενικό Νοσοκομείο Πτολεμαΐδας «Μποδοσάκειο», υπάρχουν όλες και όλες 5 ΜΕΘ για μια περιφέρεια σχεδόν 300.000 κατοίκων. Και εδώ παρουσιάζονται ελλείψεις σε μέσα ατομικής προστασίας, τα οποία χορηγούνται με το σταγονόμετρο. Υπάρχει έλλειψη σε προσωπικό καθαριότητας και βοηθούς θαλάμου, σε μάσκες ffp2 και ffp3, ενώ στο προσωπικό των ΤΕΠ και των τμημάτων που διαχειρίζονται ύποπτα και επιβεβαιωμένα κρούσματα κορονοϊού δόθηκαν... φόρμες για βαφείς, καθαριστές και κηπουρούς (!), με αποτέλεσμα να υπάρχει σοβαρός κίνδυνος μετάδοσης και διασποράς του ιού.

Αντίστοιχη είναι η κατάσταση στο Γενικό Νοσοκομείο Γρεβενών. Συνταξιοδοτήθηκαν πρόσφατα χωρίς να αναπληρωθούν γυναικολόγος και παθολόγος, με τις ειδικότητες αυτές να προστίθενται στις ελλείψεις αναισθησιολόγου και ακτινολόγου, την ίδια ώρα που το συγκεκριμένο νοσοκομείο έχει επιφορτιστεί με περιστατικά του Γενικού Νοσοκομείου Καστοριάς που εξυπηρετούνται στη Μαιευτική, Παιδιατρική και Παθολογική Κλινική, προκαλώντας έτσι πρόσθετες ανησυχίες διασποράς του ιού. Και σε αυτήν την περίπτωση το ΚΚΕ είχε καταθέσει δύο Ερωτήσεις μέσα στο 2019 για τα προβλήματα και τις ελλείψεις του νοσοκομείου.

Η λειτουργία βασικών τμημάτων του Γενικού Νοσοκομείου Φλώρινας επιτυγχάνεται χάρη σε επικουρικούς ιατρούς, οι οποίοι εργάζονται με ημερομηνία λήξης, ενώ κενά επίσης υπάρχουν σε παραϊατρικό προσωπικό και κυρίως βοηθητικό υγειονομικό (π.χ. τραυματιοφορείς) και υποστηρικτικό προσωπικό (π.χ. εργαζόμενοι σε πλυντήρια, κουζίνα, φύλαξη), ανάγκες που κατά κανόνα καλύπτονται με συμβασιούχους του ΟΑΕΔ (11 υπηρετούν σήμερα).

Προσθέτοντας στα παραπάνω και το κλείσιμο των τακτικών εξωτερικών ιατρείων σε όλα τα νοσοκομεία, η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί για το λαό της περιοχής είναι ιδιαίτερα ανησυχητική. Για παράδειγμα, οι χρονίως πάσχοντες βρίσκονται πλέον χωρίς παρακολούθηση, ενώ γενικότερα η περίθαλψη του πληθυσμού έχει μπει «στον πάγο».

Οι συνθήκες αυτές, οι οποίες ακόμα περισσότερο σήμερα δικαιολογημένα μεγαλώνουν την ανησυχία αλλά και την αγανάκτηση του λαού, ιδιαίτερα των εργαζομένων στην πρώτη γραμμή στο χώρο της Υγείας, δεν προέκυψαν από το πουθενά. Αποδεικνύουν περίτρανα πως η πολιτική που εφαρμόζουν και στηρίζουν όλες οι κυβερνήσεις και τα κόμματα του κεφαλαίου, σε πλήρη στοίχιση με τις αξιώσεις του και τις κατευθύνσεις της ΕΕ, η πολιτική που αντιμετωπίζει την Υγεία του λαού με όρους «κόστους - οφέλους», όχι μόνο δεν μπορεί να καλύψει τις σύγχρονες ανάγκες του λαού, αλλά είναι και επικίνδυνη, ακόμα και για την ίδια του τη ζωή.

LaPresse

Στη χώρα μας διάφοροι φιλοκυβερνητικοί και όχι μόνο σχολιάζουν αρνητικά την επιλογή διαχείρισης της πανδημίας άλλων κρατών, όπως η Αγγλία και η Σουηδία. Οι ίδιοι άνθρωποι, όταν αναφέρονταν στο σύστημα Υγείας της χώρας τα προηγούμενα χρόνια, είχαν κάνει καραμέλα εκφράσεις όπως: «Αυτά που γίνονται στην Ελλάδα δεν γίνονται σε καμία άλλη χώρα του κόσμου. Δείτε τι κάνουν η Σουηδία και η Αγγλία...». Τι έγινε ξαφνικά και αυτό που θαύμαζαν το χλευάζουν;

Προκαλεί πράγματι φρίκη να ακούς με περίσσια ωμότητα από χείλη πρωθυπουργών κρατών ότι «κάποιοι συνταξιούχοι θα πεθάνουν, τι να γίνει;». Αλήθεια, όμως, αυτά τα αστικά κράτη δεν έχουν μηχανισμούς και επιτροπές από ειδικούς να συμβουλεύουν τους πρωθυπουργούς;

Προκαλεί πράγματι φρίκη η εγκληματική απόφαση των Ιταλών αυτοκινητοβιομηχάνων να δουλεύουν στο φουλ και να γίνονται οι χώροι δουλειάς πεδίο διασποράς μαζικού θανάτου. Αλήθεια, όμως, στη χώρα μας δεν δουλεύουν και μάλιστα με πιο εντατικούς ρυθμούς μια σειρά εργοστάσια βιομηχανικών κλάδων;

Θα ήταν άδικο αν χαρακτηρίζαμε όλους τους αστούς ηγέτες «ανθρώπους χωρίς ευαισθησίες». Υπάρχει έστω και ένας από αυτούς που δεν θα ήθελε η χώρα του να έχει τα λιγότερα δυνατά θύματα; Δεν καθορίζουν όμως οι χαρακτήρες των πρωθυπουργών τον τρόπο διαχείρισης της πανδημίας.

Οι νόμοι του καπιταλισμού είναι αδιαμφισβήτητοι και ανεξάρτητοι από προθέσεις και ευχολόγια. Οι υπηρεσίες Υγείας σε αυτό το σύστημα ήταν, είναι και θα είναι εμπόρευμα. Πουλιούνται και αγοράζονται για να αναπαραχθεί το βασικό εμπόρευμα, η εργατική δύναμη.

Κάθε χώρα αντιμετωπίζει την πανδημία ξεκινώντας από το εμπορευματοποιημένο σύστημα Υγείας και που σε όλες τις χώρες, τα τελευταία 30 χρόνια, έχει αλλάξει δραματικά προς το χειρότερο.

Εχουν ιδιωτικοποιηθεί τα κοινωνικοασφαλιστικά συστήματα, έχει εξατομικευτεί η πρόσβαση στην Υγεία, λειτουργούν οι μονάδες Υγείας ως επιχειρηματικές μονάδες. Η Υγεία είναι πλέον ένα τεράστιο χωράφι μπίζνας, πεδίο ανταγωνισμού μονοπωλιακών ομίλων με αύξηση της συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης κεφαλαίου.

Κάπως έτσι τις τελευταίες μέρες ακούμε για τους αιμοσταγείς και αδίστακτους Τζόνσον και Τραμπ, αλλά και άλλους Ευρωπαίους ηγέτες που «αφήνουν τον πληθυσμό τους να νοσήσει επειδή βάζουν τα κέρδη πάνω από την υγεία».

Μήπως όμως η κυβέρνηση της ΝΔ δεν κάνει το ίδιο; `Η μήπως αυτή βάζει την υγεία του λαού πάνω από τα κέρδη;

Αν αυτό ισχύει, γιατί μέχρι και σήμερα αντί να επιτάξει τον ιδιωτικό τομέα Υγείας, του κάνει δωράκια και διπλασιάζει τη μίσθωση των κρεβατιών ΜΕΘ από ιδιώτες; Γιατί αντί να προχωρήσει σε προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας αποκαλεί «ιδεοληπτικούς» αυτούς που το ζητάνε;

Γιατί αντί να εξασφαλίσει μέσα ατομικής προστασίας για τους υγειονομικούς, διαδίδει μέσω των διοικήσεων των νοσοκομείων ότι υπάρχει επάρκεια, αλλά οι εργαζόμενοι κάνουν αλόγιστη χρήση; Μήπως σταμάτησαν να δουλεύουν τα νοσοκομεία ως επιχειρήσεις;

Η σύγκριση λοιπόν με άλλα μοντέλα διαχείρισης εντάσσεται στην προσπάθεια να ταχθεί η πλειοψηφία του ελληνικού λαού στο σχέδιο της αστικής τάξης της χώρας, η οποία αγωνίζεται «πανεθνικώς» (!) και «για το καλό όλων μας» (!). Εχουμε βέβαια ακόμα δρόμο...

Συγκρούονται πράγματι τόσες πολλές τακτικές αντιμετώπισης της πανδημίας;

Η επιστήμη ως παραγωγική δύναμη έχει υποταχθεί στην πολιτική και την οικονομία της τάξης που έχει την εξουσία.

Δεν πρόκειται λοιπόν για το εάν το ένα ή το άλλο επιδημιολογικό μοντέλο είναι σωστό. Το ερώτημα δεν μπαίνει έτσι από καμία αστική τάξη και κανένα επιστημονικό επιτελείο.

Κυρίως γίνεται το εξής: Με το δοσμένο κρατικό σύστημα Υγείας (εμπορευματοποιημένο και υποστελεχωμένο) και τις δοσμένες δυνατότητες της καπιταλιστικής οικονομίας (δυναμική των κλάδων της βιομηχανίας) αποφασίζεται το ποιο επιδημιολογικό μοντέλο ακολουθείται. Δευτερευόντως, με το γνωστό κριτήριο «κόστος - όφελος», έρχεται και η επιστημονική επίφαση που το δικαιολογεί.

Κανείς δεν αμφισβητεί το αναγνωρισμένο διεθνώς επιστημονικό κύρος διαφόρων συμβούλων της κυβέρνησης. Το ίδιο ισχύει και για άλλους επιστήμονες που συμβουλεύουν άλλες κυβερνήσεις. Στη χώρα μας όμως προκύπτουν ερωτήματα όπως:

• Ποια επιστημονικά δεδομένα υπαγορεύουν ότι ο υγειονομικός που νοσεί μπορεί να γυρίσει σε 7 μέρες στη δουλειά, ενώ ο χρόνος επώασης του ιού είναι έως και 17 μέρες;
• Ποια επιστημονική εργασία αποδεικνύει πως είναι ασφαλές να πλένεις τα χέρια σου μόνο με αντισηπτικό μετά από επαφή με κρούσμα;
• Με τι επιστημονικά δεδομένα συνεχίζουν οι ιδιωτικές κλινικές να πουλάνε τα τεστ σε όποιον αντέχει η τσέπη του, την ώρα που στο δημόσιο σύστημα Υγείας γίνονται με το σταγονόμετρο;
• Ποια ιατρική λογική λέει να μη γίνεται επανέλεγχος σε θετικά κρούσματα παρά μόνο σε ανοσοκατασταλμένους;
• Τι θα πει «κατ' οίκον θεραπεία και φαρμακευτική αγωγή» με τη δικαιολογία «να αποσυμφορηθεί το σύστημα Υγείας»;

Στις κατευθυντήριες οδηγίες του το υπουργείο Υγείας της Γαλλίας γράφει για τους ογκολογικούς ασθενείς: «Θα πρέπει να προωθούνται τα μέτρα που επιτρέπουν τη διαχείριση των ασθενών με καρκίνο στο σπίτι. Αυτό περιλαμβάνει την τηλεϊατρική και τις τηλεφωνικές κλήσεις για την αντικατάσταση των επισκέψεων στο πλαίσιο απλής παρακολούθησης, καθώς και την αντικατάσταση ενδοφλέβιων φαρμάκων με φάρμακα από το στόμα (π.χ. χημειοθεραπεία και ορμονικές θεραπείες), όπου είναι δυνατόν (...) μερικοί ασθενείς με αργά εξελισσόμενο μεταστατικό καρκίνο θα μπορούσαν να λάβουν προσωρινά διαλείμματα στη θεραπεία τους ("drug holidays") κατά την κρίση του θεράποντος ογκολόγου, με την επαναξιολόγηση της νόσου να πραγματοποιείται κάθε 2-3 μήνες και όχι νωρίτερα, για να αποφευχθεί η εισαγωγή σε νοσοκομείο».

Οι οδηγίες από την ASCO (American Society of Clinical Oncology - Αμερικανική Επιστημονική Εταιρεία Κλινικής Ογκολογίας) γράφουν: «Για τις χειρουργικές επεμβάσεις στους ογκολογικούς ασθενείς οι μη επείγουσες χειρουργικές επεμβάσεις να επαναπρογραμματιστούν, αν είναι δυνατό (...) για να διαφυλαχθούν πόροι του συστήματος Υγείας και να μειωθεί η επαφή του ασθενούς με τις δομές υγειονομικής περίθαλψης, συνίσταται να αναβληθούν προς το παρόν οι διαδικασίες που απαιτούν κλινικές επισκέψεις, όπως μαστογραφία και κολονοσκόπηση».

Να λοιπόν πώς αλλάζουν εν μία νυκτί τα επιστημονικά κριτήρια για να χωρέσουν στις αντοχές της κάθε καπιταλιστικής οικονομίας.

Η κατάσταση συμβολίζεται εύστοχα με αυτό ακριβώς που έγραφε χρόνια πριν ο Μαρξ: «Τη θέση της αμερόληπτης επιστημονικής έρευνας την πήρε η κακή συνείδηση και η άσχημη πρόθεση της απολογητικής».

Αντίστοιχα χρειάζεται να δούμε και τα λεγόμενα επιδημιολογικά μοντέλα. Αξίζει να αναλογιστούμε:

• Μπορεί να εφαρμοστεί η τακτική «Μένουμε σπίτι» στη Βραζιλία και τις φαβέλες του Σάο Πάολο, στα παραπήγματα της Καλκούτας, στη Μογγολία και τις Φιλιππίνες;
• Ποιος μπορεί να μιλήσει για «ευπαθείς ομάδες» που πρέπει να προστατευτούν στις διάφορες χώρες της υποσαχάριας Αφρικής, με τα γνωστά τεράστια σε αριθμό κρούσματα νοσούντων από HIV;

Η πανδημία φέρνει στο προσκήνιο μία μεγάλη αλήθεια. Το νόμο της ανισομετρίας του καπιταλισμού. Τη σχετική ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων της κάθε χώρας και το πνίξιμό τους από τις δοσμένες σχέσεις παραγωγής. Το βαθμό ετοιμότητας των συστημάτων Υγείας και τις υπηρεσίες Υγείας ως πεδίο επένδυσης κεφαλαίων.

Για παράδειγμα, χρειάζεται μελέτη η επιλογή της Γερμανίας για διενέργεια μαζικών τεστ. Σίγουρα δεν είναι άσχετη με την τεράστια κερδοφορία που θα φέρει για τις γερμανικές βιομηχανίες ιατροτεχνολογικού και άλλου εξοπλισμού (π.χ. «Bosch»), μαζί με τα μεγάλα γερμανικά μονοπώλια, που είναι ήδη στο κυνήγι του φαρμάκου, του εμβολίου.

Τα επιστημονικά δεδομένα προσαρμόζονται στον προσανατολισμό που έχουν κερδοφόροι κλάδοι της βιομηχανίας και στην περιβόητη ιχνηλάτηση. Νέες τεχνολογίες στην Κίνα και τη Γερμανία, γεωεντοπισμός στη Νότια Κορέα και πάει λέγοντας.

Οι καπιταλιστές θέλουν η «αγέλη» να αποκτήσει άλλη ανοσία. Αυτή της ανοχής στα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα, μαζί με τον μαζικό τρόμο μπροστά στο θάνατο και την απώλεια αγαπημένων προσώπων. Η κάθε αστική τάξη στο τέλος δεν θα κάνει μόνο στατιστική των νεκρών. Θα υπολογίσει τις απώλειες κεφαλαίων, πόσο και αν άλλαξε η θέση της στον παγκόσμιο συσχετισμό.

Copyright 2020 The Associated

Αυτές οι εξελίξεις μεταφράζονται άμεσα σε υποβάθμιση των συνθηκών διαβίωσης του λαού και χτύπημα των όποιων εργασιακών δικαιωμάτων υπάρχουν ακόμα. Είναι χαρακτηριστικό ότι τόσο στην Ελλάδα όσο και σε μια σειρά από άλλες χώρες κρούεται διαρκώς ο κώδωνας του κινδύνου για την αντοχή του συστήματος Υγείας, τα όρια του οποίου έχουν υπονομευτεί από την ίδια την ανάπτυξη του καπιταλισμού. Είναι χαρακτηριστικές οι εικόνες φρίκης από Ιταλία και Ισπανία αλλά και εκείνες με τα ράντζα στο Central Park της Νέας Υόρκης. Την ίδια στιγμή, τα μέτρα που μετατοπίζουν το οικονομικό βάρος στους εργαζόμενους και τις λαϊκές οικογένειες έχουν ήδη ξεκινήσει στην Ελλάδα, με τις απολύσεις, την αναστολή Συμβάσεων Εργασίας, την εκ περιτροπής εργασία, ενώ αντίστοιχα φαινόμενα πληθαίνουν σε όλον τον κόσμο.

Εν μέσω αυτών των εξελίξεων εντείνονται οι προσπάθειες στα επιτελεία της αστικής τάξης για το πώς θα αποσπαστεί η μέγιστη δυνατή συναίνεση και συστράτευση της εργατικής τάξης και του λαού, στο σκοπό των λιγότερων δυνατών απωλειών για το κεφάλαιο και της ανάκαμψης της καπιταλιστικής οικονομίας. Οπως γραφόταν χαρακτηριστικά στην εφημερίδα «Η Καθημερινή» της περασμένης Κυριακής: «Η επανεκκίνηση της οικονομίας δεν θα είναι εύκολη. Θα είναι, πάντως, λιγότερο δύσκολη εάν επιχειρηθεί με την κοινωνία ενωμένη. Γι' αυτό πρέπει να επιχειρηθεί δίκαια, με ανάλογη κατανομή των βαρών αλλά και συναινετικά, χωρίς τους διχαστικούς περισπασμούς του παρελθόντος».

Σύσσωμο το αστικό πολιτικό σύστημα καλεί τις τελευταίες βδομάδες σε «εθνική ομοψυχία», για να αντιμετωπιστεί η πανδημία, σε «κοινή συστράτευση όλων των Ελλήνων», για να αντιμετωπιστεί ο «αόρατος εχθρός». Φυσικά αυτό που κρύβεται πίσω από όλα αυτά είναι η προσδοκία της υποστολής της σημαίας της ταξικής πάλης από τη μεριά της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολούμενων, των αγροτών και της νεολαίας απέναντι στην επίθεση του κεφαλαίου που κλιμακώνεται. Θέλουν να πείσουν ότι εργαζόμενοι και αστική τάξη πλήττονται όλοι εξίσου από την πανδημία και ότι σε τέτοιες συνθήκες πρέπει να «αποφύγουμε» την «πόλωση» και την «αντιπαράθεση». Προσδοκούν, δηλαδή, να αποφύγουν την αντίδραση του λαού ενάντια στα χτυπήματα που ήδη δέχεται και τα οποία θα ενταθούν το επόμενο διάστημα.

Πρώτη φυσικά δίνει τον τόνο η κυβέρνηση της ΝΔ, που μέσα από τις δηλώσεις του πρωθυπουργού και άλλων στελεχών της καλεί τον λαό να σταθεί «με πειθαρχία δίπλα στην Πολιτεία» και «να χτίσει μία νέα σχέση εμπιστοσύνης στο κράτος, που στα δύσκολα δείχνει ότι στέκεται στο ύψος των περιστάσεων», γιατί όπως λένε «ο κορονοϊός δεν ξεχωρίζει σύνορα ή έθνη, εισοδήματα ή κοινωνικές ομάδες. Απέναντί του, είμαστε όλοι ίσοι».

Στο ίδιο μήκος κύματος είναι και οι τοποθετήσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ, παρά την όποια επιμέρους και ανώδυνη κριτική προς την κυβέρνηση. Οπως έγραψε σε πρόσφατο άρθρο του ο Αλ. Τσίπρας: «Αυτό που προέχει τούτη την ώρα είναι να δώσουμε όλοι μαζί τη μάχη, ενωμένοι σε ένα μέτωπο ζωής [...] τώρα είναι η ώρα της ευθύνης και όχι της αντιπαράθεσης». Αντίστοιχα, η Φ. Γεννηματά δήλωσε ότι «είμαστε σε έναν πόλεμο και πρέπει ο καθένας από εμάς να κάνει ό,τι μπορεί» και ότι «η ενότητα και η ομοψυχία δεν είναι δρόμος, είναι μονόδρομος. Η διχόνοια δεν έχει θέση πια».

Η τόσο μεγάλη σύμπτωση των τοποθετήσεων των αστικών κομμάτων δεν είναι τυχαία και για έναν ακόμη λόγο. Βασική επιδίωξη της αστικής τάξης αποτελεί διαχρονικά η συναίνεση σε επίπεδο πολιτικών κομμάτων γιατί έτσι μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικό το πολιτικό σύστημα στην απόσπαση της κοινωνικής συναίνεσης, στην επιβολή της ταξικής «ειρήνης», ιδιαίτερα σε δύσκολες για την καπιταλιστική κερδοφορία και την αστική διαχείριση περιόδους. Οπως γράφτηκε χαρακτηριστικά σε αρθρογραφία αυτές τις μέρες: «Στις κρίσεις, οι συναινετικές δημοκρατίες είναι πιο αποτελεσματικές από τις πολωμένες [...] Η συναίνεση μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων είναι κρίσιμο εργαλείο σε τέτοιες συνθήκες».

Αποτελεσματική όμως αστική δημοκρατία, δηλαδή δικτατορία του κεφαλαίου, σημαίνει αποτελεσματικότητα στο να μην αμφισβητηθεί η αστική εξουσία, να μη διαρραγεί η εμπιστοσύνη της εργατικής τάξης και του λαού προς τους θεσμούς του αστικού κράτους, τη στιγμή που θα προωθείται η αντιλαϊκή πολιτική και ταυτόχρονα θα γίνονται πιο έκδηλα τα αδιέξοδα του καπιταλιστικού συστήματος.

Εκτός όμως από το δρόμο της «συναίνεσης», αξιοποιείται και η προσπάθεια περιορισμού της συνδικαλιστικής και πολιτικής δράσης, που βρίσκει αντικειμενικά πιο εύφορο έδαφος σε συνθήκες περιορισμού της κυκλοφορίας για την αντιμετώπιση της πανδημίας.

Ασφαλώς απαιτούνται περιοριστικά μέτρα για την προστασία της υγείας απέναντι σε μια πανδημία. Ομως, η δράση για παράδειγμα των σωματείων, η επίσκεψη ενός συνδικαλιστή σε χώρο δουλειάς, η κινητοποίηση κάποιων εργαζομένων ενάντια στα αντεργατικά μέτρα της εργοδοσίας δεν έχουν καμία σχέση με τη «μαγκιά, εξυπνάδα και ανευθυνότητα», όπως χαρακτήρισε ο πρωθυπουργός την άσκηση της «ατομικής ελευθερίας που υπερβαίνει τον συνταγματικό της σκοπό». Επίσης οι προσπάθειες καταστολής των όποιων αντιδράσεων από μεριάς των εργαζομένων, όπως άλλωστε είδαμε να συμβαίνει και στη γειτονική Ιταλία, μπορεί να γίνονται στο όνομα της «προστασίας της δημόσιας υγείας», ενώ στην ουσία θα πρόκειται για την προστασία των συμφερόντων της αστικής τάξης.

Ηδη, ακολουθώντας το παράδειγμα απαγορεύσεων απεργιών στο εξωτερικό με πρόσχημα την πανδημία, υπήρξαν και στην Ελλάδα τα πρώτα κρούσματα απαγόρευσης κάθε συνδικαλιστικής δράσης, καθώς και της λειτουργίας Επιτροπών Υγείας και Ασφάλειας Εργασίας, από την εργοδοσία σε μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους, όπως αποκάλυψε η Πανελλαδική Γραμματεία Εμπορίου - Υπηρεσιών του ΠΑΜΕ. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση αξιοποίησε προπαγανδιστικά φαινόμενα συνωστισμού στις τράπεζες, για να προετοιμάσει την επιβολή αυστηρότερων περιοριστικών μέτρων, όταν την ίδια στιγμή δεν πήρε κανένα μέτρο, για να μετατεθούν οι ασφυκτικές προθεσμίες πληρωμών των λογαριασμών και δανείων που βαραίνουν τους συνταξιούχους και να διασφαλιστεί άλλος τρόπος προμήθειας των συντάξεών τους.

Γίνεται μια προσπάθεια να εμφανιστεί εξωραϊσμένη η λειτουργία του αστικού κράτους, ως το κράτος που δρα για το γενικό καλό, που παρεμβαίνει για να προστατεύσει τις ζωές όλων και άρα χρειάζεται εμπιστοσύνη και καμιά αμφισβήτηση των επιλογών του. Κρύβοντας ουσιαστικά κάτω από το χαλί τις τεράστιες ευθύνες του αστικού κράτους και των κυβερνήσεών του για την κατάσταση στην Υγεία, κρύβοντας τις παρεμβάσεις στήριξης των επιχειρηματικών ομίλων, την προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής, αξιοποιώντας την πανδημία και μεταθέτοντας τα βάρη και αυτής της κρίσης στους εργαζόμενους. Συσκοτίζοντας, δηλαδή, τον ταξικό του χαρακτήρα.

Αυτό είναι το περιεχόμενο της «νέας απαραίτητης κουλτούρας» για την «επόμενη μέρα» της πανδημίας. Οπως γράφτηκε στον αστικό Τύπο «είναι αρκετά πιθανό ακόμη και μετά το τέλος αυτής της κρίσης ορισμένες από τις έκτακτες αυτές συνήθειες να αποκτήσουν σε έναν βαθμό και πιο μόνιμα χαρακτηριστικά, διαμορφώνοντας μια νέα κουλτούρα».

Στοχεύουν, δηλαδή, παράλληλα με τη συναίνεση στις πολιτικές και οικονομικές επιδιώξεις της αστικής τάξης να διαμορφώνεται και η γενικότερη ανοχή στην καταστολή του αστικού κράτους. Αυτές είναι «οι αξίες της νέας ταυτότητας» των εργαζομένων και του λαού, για τις οποίες μίλησε ο πρωθυπουργός, αυτή είναι η «νέα κοινωνία» στην οποία αναφέρθηκε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Αυτό που πρέπει να προβληματίσει κάθε εργαζόμενο είναι ότι πλέον δεν χωρά καμία αναμονή στην οργάνωση της λαϊκής πάλης, της αντίστασης στην επίθεση που δέχεται, στην οργάνωση της αντεπίθεσης για τη ζωή που πραγματικά έχει ανάγκη. Η πανδημία του κορονοϊού τροποποιεί τα μέσα και τις μορφές, με τα οποία μπορούν να γίνουν η οργάνωση και η διεξαγωγή του αγώνα, δεν αποτελεί όμως κανέναν λόγο για να «σταματήσει κάθε αντιπαράθεση» όπως λένε κυβέρνηση και αντιπολίτευση.

Οι εργαζόμενοι έχουν στήριγμα αυτές τις δύσκολες ώρες. Είναι το ΚΚΕ που βρίσκεται στην αντίπερα όχθη από εκείνη που στέκουν τα αστικά κόμματα, γιατί από την πρώτη στιγμή αποκάλυψε τον «Αρμαγεδδώνα» που έρχεται, και τις τεράστιες ελλείψεις του συστήματος Υγείας απαιτώντας την κάλυψή τους.

Γιατί το ΚΚΕ δεν μένει σιωπηλό. Ανέδειξε και αναδεικνύει τον πραγματικό υπεύθυνο γι' αυτά που είναι ο ίδιος ο καπιταλισμός, η αστική εξουσία, οι αστικές κυβερνήσεις και οι διεθνείς ιμπεριαλιστικές ενώσεις όπως η ΕΕ. Ενα σύστημα που η εμπορευματοποίηση της Υγείας θέτει σε διαρκή κίνδυνο τον λαό, που η επιστήμη αναζητεί λύση στην πανδημία έχοντας εμπόδιο το καπιταλιστικό κέρδος και τους ανταγωνισμούς ανάμεσα στις μεγάλες καπιταλιστικές οικονομίες.

Γιατί οι κομμουνιστές, τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ, τα μέλη της ΚΝΕ, τα ταξικά σωματεία και συνδικάτα, το ΠΑΜΕ καταβάλλουν από την πρώτη στιγμή κάθε προσπάθεια, ώστε να οργανωθεί με κατάλληλες μορφές η απαραίτητη δράση για να παρθούν ουσιαστικά μέτρα προστασίας του λαού, της υγείας του και ενάντια στα σχέδια της εργοδοσίας, της κυβέρνησης και των αστικών κομμάτων, που στοχεύουν στη στήριξη της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων πάνω στο τσάκισμα των δικαιωμάτων των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας.

Eurokinissi

Διαβάζοντας πίσω από τη συγκεκριμένη δήλωση και εξετάζοντας την πείρα, μπορεί να κατανοήσει κάποιος ότι μια διακρατική ένωση του κεφαλαίου, όπως η ΕΕ, αξιοποιούσε πάντα κάθε εμφανιζόμενη δυσκολία ή κρίση στο διάβα της, προκειμένου να εντείνει την επίθεσή της και να ενισχύσει την κερδοφορία των επιχειρήσεών της σε βάρος των εργατών, να βάλει τις βάσεις για νέες επιθέσεις.

Μια τέτοια περίπτωση είναι οι συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί σήμερα, με την πανδημία του κορονοϊού και δείχνει το πώς κυβέρνηση και ΕΕ προχωρούν σε μέτρα που σηματοδοτούν γενικευμένη επίθεση ενάντια στο δημόσιο σύστημα Υγείας, τα εργασιακά δικαιώματα, ακόμα και τις λαϊκές ελευθερίες.

Ας σταθούμε όμως στο ζήτημα της Υγείας. Η κυβέρνηση και τα επιτελεία της επαναλαμβάνουν εκκλήσεις στο λαό που «μένει στο σπίτι» να διαχειριστούν μόνοι τους «τα όποια ήπια συμπτώματα». Τους καλούν να εκτιμήσουν οι ίδιοι πότε είναι πιθανό να έχουν τον ιό και να απευθυνθούν στο «γιατρό τους», που πρακτικά για την εργατική λαϊκή οικογένεια σημαίνει να πληρώσει ιδιώτη γιατρό, ενώ οι τεράστιες ελλείψεις στις δημόσιες δομές Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στη χώρα μας πρακτικά σημαίνουν ότι όσοι νοσήσουν και μείνουν σπίτι, θα είναι ουσιαστικά ακάλυπτοι.

Την ίδια στιγμή, είναι γνωστό ότι αποτελούν μια οδυνηρή πραγματικότητα οι χιλιάδες ασθενείς με χρόνια νοσήματα που μένουν «στον αέρα», καθώς με εντολές της κυβέρνησης, εξωτερικά ιατρεία, κλινικές, χειρουργεία και τμήματα νοσοκομείων «αναστέλλουν τη λειτουργία τους μέχρι νεωτέρας», πρωτοβάθμιες μονάδες κλείνουν με κίνδυνο να απορρυθμιστούν λόγω του αποκλεισμού τους από ιατρικές εξετάσεις, με ό,τι αυτό σημαίνει για την επιδείνωση της υγείας τους.

Τονίζοντας με νόημα την αυτονόητη ευθύνη που ήδη ο λαός μας επιδεικνύει, η κυβέρνηση της ΝΔ δεν περιορίζεται μόνο στην πλήρη εφαρμογή των περιοριστικών μέτρων. Πρώτιστα, επιχειρεί να αποκρύψει τις δικές της τεράστιες ευθύνες. Για αυτό άλλωστε, ενώ για την υλοποίηση των περιοριστικών μέτρων και απαγορεύσεων προειδοποιεί για την απειλή του ιού, τον κίνδυνο εξάπλωσης και μπαίνει στη συζήτηση για κακά σενάρια, αντίθετα, όταν μιλά για το δημόσιο σύστημα Υγείας, ο τόνος της αλλάζει.

Στα αιτήματα γιατρών, νοσηλευτών, συνολικά του λαού για χιλιάδες άμεσες μόνιμες προσλήψεις, για άνοιγμα των χιλιάδων κλινών ΜΕΘ που λείπουν, για επίταξη του ιδιωτικού τομέα που θησαυρίζει κι αυτές τις ώρες, ενώ προκλητικά αυτοπροβάλλεται και ως «χρυσός χορηγός και δωρητής», η κυβέρνηση καθησυχάζει, ισχυρίζεται ότι «η κατάσταση δεν έχει φτάσει ακόμα σε τέτοιο σημείο».

Η στάση της δεν είναι ασφαλώς τυχαία. Υπηρετεί μια ολόκληρη αντιλαϊκή στρατηγική και στο χώρο της Υγείας, που προβλέπει περικοπή της κρατικής χρηματοδότησης και των δωρεάν παροχών στο λαό, ελλείψεις σε προσωπικό και εξοπλισμό, που σημαίνει ακόμα μεγαλύτερες δυσκολίες ακόμα και για απλές ιατρικές εξετάσεις.

Πάνω σε αυτήν τη βάση προωθούνται και οι δήθεν μοντέρνες απόψεις για τη δυνατότητα της «αυτοδιάγνωσης» και «αυτοθεραπείας», ως μια φτηνή υποκατάσταση των περίπου διαλυμένων δημόσιων υπηρεσιών ΠΦΥ. Μια τέτοια περίπτωση - προ κορονοϊού - είναι η προώθηση του «τοκετού στο σπίτι», ιδιαίτερα διαδεδομένη στο εξωτερικό, που μάλιστα επιδοτείται κι από το κράτος στη χώρα μας, και η οποία δεν προκαλεί επιβάρυνση των δημόσιων νοσοκομείων, αλλά θέτει τις έγκυες και τα έμβρυα σε τεράστιους κινδύνους.

«Στροφή», λοιπόν, στην αυτοδιάγνωση στο σπίτι, στο να γίνει ο ασθενής από τα εργατικά - λαϊκά στρώματα «γιατρός του εαυτού του», γιατί βεβαίως η αστική τάξη δεν έχει τέτοια προβλήματα, αφού πάντα την περιμένει διαθέσιμο νοσοκομειακό κρεβάτι, κρεβάτι ΜΕΘ και ο πριβέ γιατρός.

Ο σχεδιασμός του κεφαλαίου και όσων κυβερνήσεων μας έφτασαν έως εδώ έχει πολύχρονο ιστορικό. Ξεδιπλώνει μια ολόκληρη αντιδραστική στρατηγική ΕΕ - κυβερνήσεων με αποφάσεις και Οδηγίες της Κομισιόν. Βάση της αποτελεί ότι «η υγεία αποτελεί παράγοντα παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας»¹, δηλαδή με μια λέξη εμπόρευμα.

Και πάνε παραπέρα: «Η διάκριση μεταξύ της παραδοσιακής παροχής υπηρεσιών κλινικής φροντίδας από ιατρούς, καθώς και της αυτοδιαχείρισης της περίθαλψης (...) καθίσταται όλο και περισσότερο ασαφής».² Δηλαδή, η «αυτοθεραπεία» στο σπίτι να γίνει αναπόσπαστο κομμάτι του «συστήματος Υγείας» που βασίζεται στο κέρδος των καπιταλιστών.

Αλλωστε, η εξ αποστάσεως ιατρική, η θεραπεία στο σπίτι σύμφωνα με τα ίδια τα ευρωενωσιακά κείμενα «διευκολύνει τους ασθενείς να διαχειριστούν τις δικές τους παθήσεις ή τους υγιείς πολίτες να επωφεληθούν από τα μέτρα πρόληψης». Πρόκειται για αποσπάσματα που φωτίζουν με ακρίβεια το πού το πάνε.

Εργαλείο σε αυτήν την κατεύθυνση αποτελούν οι πιο σύγχρονες ψηφιακές εφαρμογές και υπηρεσίες, καθώς και η τηλεϊατρική, η οποία από πολύ νωρίς (2008) εντάχθηκε από την ΕΕ - καθόλου τυχαία - στην Οδηγία περί ηλεκτρονικού εμπορίου.³ Επικαλούμενοι λοιπόν τις πιο σύγχρονες τεχνολογικές μεθόδους, που θα μπορούσαν να απογειώσουν τις δυνατότητες διάγνωσης, θεραπείας και αποκατάστασης, προβάλλουν ως σύγχρονο και μοντέρνο την αυτοδιάγνωση και την αυτοθεραπεία.

Στα κείμενά τους, δεν κρύβουν το στόχο αυτών των κατευθύνσεων: «Να αξιολογηθούν για την εξοικονόμηση χρημάτων η μείωση των περιστατικών, η μείωση των συνταγών, η αύξηση του χρόνου παρουσίας στο χώρο εργασίας». Ομολογούν ότι κοιτούν όχι την υγεία των εργαζομένων, αλλά τις άγριες περικοπές στην Υγεία και την απαλλαγή της εργοδοσίας από επιβαρύνσεις. Κι όπως συμπληρώνουν «στόχος είναι να δοθεί στους πολίτες δυνατότητα ανεξάρτητης διαβίωσης (...) με βιωσιμότερο το κόστος της περίθαλψης (...) και να αυξηθεί η παγκόσμια ανταγωνιστικότητα της ΕΕ».⁴

H επίτροπος Υγείας της ΕΕ, Στ. Κυριακίδου, πρόσφατα υπέδειξε το πώς η ΕΕ εννοεί το μέλλον στην Υγεία, αναφέροντας: «Το να ενδυναμώνουμε τους πολίτες να διαχειρίζονται την ίδια τους την υγεία, αποτελεί βασική προτεραιότητα στο πρόγραμμα ψηφιακών μετασχηματισμών».⁵

Mε τα ίδια ακριβώς λόγια το Κέντρο Ερευνας Cordis της Κομισιόν από το 2015⁶, θέτει ως στόχο «να ενδυναμώσουμε τους πολίτες να αυτοδιαχειρίζονται την ίδια τους την υγεία για να επιτευχθεί ανάμεσα σε άλλα η συμμετοχή του ασθενούς στη διαδικασία περίθαλψης (...) η αύξηση του επιπέδου εκπαίδευσης και εξοικείωσης ατόμων, ασθενών (...) με εφαρμογή νέων τεχνολογιών για εξατομικευμένα (...) και νέα μοντέλα περίθαλψης».

Οι επιχειρηματικοί όμιλοι επίσης εδώ και χρόνια και χωρίς καν να ...περιμένουν ψηφιακές εφαρμογές, δουλεύουν σε αυτήν την κατεύθυνση: «Aυτοδιάγνωση, αυτοθεραπεία και αυτοφροντίδα», προτείνει ο Σύνδεσμος Εταιρειών Φαρμάκων Ευρείας Χρήσης στο «Μανιφέστο της Αυτοφροντίδας» του.

Οι ασθενείς καλούνται χωρίς τη συνδρομή γιατρού (εκτός αν χρειαστεί, λόγω εξέλιξης της νόσου) να επιλέξουν μόνοι τη «θεραπεία», με την επίκληση της μη επιβάρυνσης του συστήματος Υγείας, χρησιμοποιώντας Mη Συνταγογραφούμενα Φάρμακα. Αυτά ως γνωστόν πληρώνονται μόνο από τους ασθενείς, πολλαπλασιάζοντας τα κέρδη των φαρμακοβιομηχανιών, αλλά και τον ορατό κίνδυνο π.χ. στα αρχικά στάδια μιας σοβαρής εξελισσόμενης νόσου, ο ασθενής να την αντιμετωπίζει με ακατάλληλα, «αθώα» φάρμακα.

Σε αυτήν την κατεύθυνση, η PGEU - ο ευρωπαϊκός σύνδεσμος στον οποίο είναι μέλος ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος - σχεδιάζει τη λειτουργία του λεγόμενου «Φαρμακείου των υπηρεσιών». Δηλαδή, του Φαρμακείου που θα αναλαμβάνει να παρέχει - έναντι αμοιβής - εργασίες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, όπως π.χ. αυτές του «Βοήθεια στο σπίτι».⁷

Αυτές τις μέρες, ο θάνατος της 40χρονης από κορονοϊό στο σπίτι της είναι ένα πρώτο τραγικό δείγμα τού πόσο επικίνδυνος είναι ο δρόμος που ανοίγουν αυτά τα αντιδραστικά σχέδια, τα οποία επιδρούν και στα αμφιλεγόμενα εκ των πραγμάτων «ιατρικά πρωτόκολλα». Αντίστοιχη περίπτωση ήταν και ο συνάνθρωπός μας, επισκέπτης στους «Αγίους Τόπους», που έχασε τη ζωή του και με την καθυστερημένη αντιμετώπισή του, αφού η περιοχή αυτή δεν ήταν «εντός πρωτοκόλλων» για έλεγχο για τον κορονοϊό.

Ιδια κατεύθυνση - οδηγός προωθείται μεθοδικά ώστε ο ίδιος ο εργαζόμενος να αναλάβει την ευθύνη για ό,τι συμβεί στην υγεία του ακόμα και μέσα στους χώρους δουλειάς, όπου σε καθεστώς εργοδοτικής τρομοκρατίας δουλεύει με όρους συνωστισμού, χωρίς κανένα μέτρο προφύλαξης, ενώ ο γιατρός Εργασίας, που είναι σήμερα ακόμα πιο αναγκαίος, αντιμετωπίζεται ως «είδος πολυτελείας».

Πού οδηγούν όλα αυτά; Στο να ρίχνεται η ευθύνη και πάλι στον εργαζόμενο, με πιο κραυγαλέο παράδειγμα αυτό που ήδη καταγράφεται στη Γαλλία, όπου η εργοδοσία βάζει τους εργάτες να υπογράφουν ότι αν προσβληθούν από τον κορονοϊό δεν θα ζητήσουν αποζημίωση...

Αυτοί οι επικίνδυνοι σχεδιασμοί, που επιταχύνονται σε συνθήκες πανδημίας, μπορούν να πάρουν απάντηση. Το ΚΚΕ και ο «Ριζοσπάστης» είχαν αποκαλύψει έγκαιρα αυτήν τη στρατηγική, ενώ από το Νοέμβρη του 2016 η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του Κόμματος είχε απευθύνει σχετική Ερώτηση στην Κομισιόν.

Τα αιτήματα που μαχητικά διεκδικούν γιατροί, νοσηλευτές, συνδικάτα και μαζικοί φορείς δεν συγκρούονται σήμερα μόνο με μια εκρηκτική κατάσταση διαχρονικών ελλείψεων στο δημόσιο σύστημα της Υγείας, με την πολιτική που στο βωμό του κέρδους θυσιάζει τις λαϊκές ανάγκες, όπως με τον πιο εμφατικό τρόπο απέδειξε και η επιδημία του κορονοϊού στην Ελλάδα και σε όλον τον κόσμο. Συγκρούονται και με έναν ολόκληρο μακρόπνοο, στρατηγικό σχεδιασμό του κεφαλαίου.

Η αρνητική πείρα που συσσωρεύουν αυτές τις μέρες η εργατική τάξη και τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα, τα ολοένα και πιο πολλά πειστήρια ότι το καπιταλιστικό σύστημα ούτε θέλει ούτε μπορεί να λύσει λαϊκά προβλήματα, όπως και αυτό το κρίσιμο της υγείας του, μαρτυρούν την αναγκαιότητα και επικαιρότητα του σοσιαλισμού, όπου ο ίδιος ο λαός μπορεί να σχεδιάσει και να αναπτύξει ένα πανελλαδικό κρατικό σύστημα Υγείας - Πρόνοιας στο πρωτοβάθμιο, δευτεροβάθμιο και τριτοβάθμιο επίπεδο, στην επείγουσα ιατρική, στην έρευνα, το οποίο θα παρέχει απολύτως δωρεάν όλες τις υπηρεσίες, χωρίς διάκριση και χωρίς καμιά επιχειρηματική δράση.

Αυτή είναι η πιο χρήσιμη και ουσιαστική «αυτοδιάγνωση» που πρέπει να κάνει ο λαός και να οργανώσει την «αυτοθεραπεία» του, αξιοποιώντας όλες τις σύγχρονες επιστημονικές και τεχνολογικές δυνατότητες και υποδομές, το αξιόλογο εξειδικευμένο υγειονομικό προσωπικό, που μπορεί να στελεχώσει όλες τις μονάδες Υγείας και να καλύψει τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.

Παραπομπές:

1. Ευρωπαϊκό σχέδιο δράσης κατά της μικροβιακής αντοχής (ΜΑ) στο πλαίσιο της προσέγγισης «Μία υγεία», Σεπτέμβρης 2018

2. Σχέδιο δράσης 2012 - 2020 για την ηλεκτρονική υγεία - 2012

3. Για την τηλεϊατρική προς όφελος των ασθενών, των συστημάτων Υγείας και της κοινωνίας - Ευρ. Επιτροπή 2008

4. Σχέδιο δράσης 2012 - 2020 για την ηλεκτρονική υγεία - Ευρ. Επιτροπή 2012

5. Συζήτηση για την «Ψηφιακή αλλαγή στην Υγεία» στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου - Δεκ. 2019

6. Αυτοδιαχείριση της υγείας και των ασθενειών και ενδυνάμωση των ασθενών με υποστήριξη τεχνολογιών πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών - Cordis/Ευρ. Επιτροπή, 2015

7. Επικίνδυνη συνταγή για την υγεία του λαού - «Ριζοσπάστης» Οκτ. 2016

Η έξαρση της πανδημίας σε βρίσκει απροστάτευτο και περισσότερο εκτεθειμένο. Νέα πλήγματα έρχονται σήμερα να προστεθούν σε εσένα που δουλεύεις στο χωράφι ή στο στάβλο, σε αντίξοες συνθήκες για να τα βγάλεις πέρα.

Για άλλη μια φορά, αποδεικνύεται ότι οι λεγόμενες «δυνάμεις της αγοράς» δρουν εναντίον σου και υπέρ των αντιπάλων σου:

• Σημαντικό μέρος της παραγωγής των αγροτικών προϊόντων, ιδιαίτερα των πιο ευπαθών, δεν μπορεί να απορροφηθεί λόγω των μέτρων περιορισμού της κυκλοφορίας και λειτουργίας των λαϊκών αγορών και καταστρέφεται. Την ίδια ώρα, το εμπορικό κεφάλαιο έχει βρει ευκαιρία να αυγατίζει τα κέρδη του: Στο χωράφι η ντομάτα πουλιέται 20 λεπτά ενώ στο ράφι του σούπερ μάρκετ ξεπερνά το 1,5 ευρώ. Αντίστοιχη είναι η εικόνα και στα υπόλοιπα προϊόντα.
• Στο γάλα και ιδίως στο αιγοπρόβειο κρέας, μπροστά και στις γιορτές του Πάσχα, βιομήχανοι και μεγαλέμποροι κερδοσκοπούν ασύστολα αξιοποιώντας την αβεβαιότητα στην απορρόφηση της παραγωγής. Με κόστος παραγωγής 5 ευρώ το κιλό, ο κτηνοτρόφος εκβιάζεται να πουλήσει αμνοερίφια κάτω από 4 ευρώ για να διοχετευθεί η παραγωγή του.

Τα οικονομικά μέτρα που έχει λάβει η κυβέρνηση της ΝΔ εν μέσω πανδημίας έχουν ως κύριο στόχο να σωθούν τα κέρδη του κεφαλαίου.

• Τίποτα δεν προβλέπεται για εσένα, την ώρα που ενισχύονται με δισεκατομμύρια (κονδύλια ΕΣΠΑ, φθηνά δάνεια, επιδότηση θέσεων εργασίας κ.λπ.) χονδρέμποροι τροφίμων και βιομήχανοι, όπως οι εκκοκκιστές, οι ζυθοποιοί, οι βιομήχανοι του παγωτού και οι ποτοβιομήχανοι.
• Είναι προκλητικό ότι, ενώ η κυβέρνηση έσπευσε να εντάξει στις ευνοϊκές ρυθμίσεις τα μονοπώλια της ιχθυοκαλλιέργειας (ουσιαστικά πρόκειται για έναν επιχειρηματικό όμιλο), «νίπτει τας χείρας της» για τους αιγοπροβατοτρόφους και τους άλλους αγροτικούς κλάδους που πλήττονται, εναποθέτοντας σε ένα θολό μέλλον την όποια στήριξή τους.

• Κάλυψη του χαμένου εισοδήματος των αγροτοκτηνοτρόφων που πλήττονται. Να στηριχθούν οι παραγωγοί λαϊκών αγορών.
• Μέτρα για τη διοχέτευση, με ευθύνη του κράτους, των ευπαθών προϊόντων και του αιγοπρόβειου κρέατος με προσιτές τιμές στη λαϊκή κατανάλωση. Να μπει φρένο στην κερδοσκοπία μεγαλεμπόρων και βιομηχάνων. Να απαγορευτούν οι εισαγωγές αμνοεριφίων και αυγών ενόψει Πάσχα.
• Κάλυψη από το κράτος ασφαλιστικών εισφορών όσο διαρκέσει η πανδημία.
• Αμεση καταβολή στο 100% των αποζημιώσεων από ΕΛΓΑ & ΠΣΕΑ για το 2019.
• Αμεση μείωση της τιμής του αγροτικού ρεύματος, καμιά διακοπή αγροτικού ή οικιακού ρεύματος.
• Κατάργηση του ΦΠΑ σε μέσα και εφόδια, σε είδη πρώτης ανάγκης και αφορολόγητο πετρέλαιο.
• Αμεση αναστολή πλειστηριασμών και κατασχέσεων, κάθε μέτρου αναγκαστικής είσπραξης προς το Δημόσιο, τις τράπεζες, τις ΔΕΚΟ, τους ιδιώτες, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
• Χορήγηση της 13ης σύνταξη στους συνταξιούχους αγροτοκτηνοτρόφους.
• Δωρεάν υποβολή των αιτήσεων καλλιέργειας στο ΟΣΔΕ, ανοιχτή, με απλοποιημένες διαδικασίες, χωρίς «μεσάζοντες».
• Δωρεάν παροχή μέσων ατομικής προφύλαξης και απολύμανσης.

Είναι αναγκαίο και με τη δική σου δράση να σπάσει το σιωπητήριο που θέλουν να επιβάλουν η κυβέρνηση και το κεφάλαιο στο όνομα τού «όλοι μαζί να ξεπεράσουμε κι αυτήν την κρίση»,που αποτελεί απαύγασμα της υποκρισίας τους.

Η έξαρση της πανδημίας ανέδειξε με τον πιο ανάγλυφο τρόπο τις βαριές ευθύνες όλων των κυβερνήσεων για τις τεράστιες ελλείψεις του συστήματος Υγείας, που ήταν γνωστές και πριν από την εμφάνιση του κορονοϊού:

Τις ανεπαρκείς υποδομές στα νοσοκομεία και στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, τις χιλιάδες κενές οργανικές θέσεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, την έλλειψη σχεδίου, πόρων και προετοιμασίας για την αντιμετώπιση έκτακτων καταστάσεων και καταστροφών.

Κυβερνήσεις και ΕΕ χρόνια τώρα θυσιάζουν το δικαίωμά σου στη δημόσια και δωρεάν Υγεία στο θεό της εμπορευματοποίησης, της στήριξης της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, της διασφάλισης των ματωμένων πλεονασμάτων.

Τα κονδύλια για την Υγεία μειώνονται χρόνο με το χρόνο όλο και περισσότερο είτε με κυβέρνηση ΝΔ είτε με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτές οι πολιτικές οδήγησαν τα δημόσια νοσοκομεία και τις μονάδες ΠΦΥ, τόσο στην πόλη όσο και στην ύπαιθρο, στη σημερινή απαξίωση.

Ακόμα και σήμερα, μέσα στην κρίση του κορονοϊού και παρά τα «μεγάλα λόγια», η κυβέρνηση δεν προχωρά σε μαζικές προσλήψεις όλου του αναγκαίου προσωπικού αλλά κλείνει αγροτικά ιατρεία και δομές των Κέντρων Υγείας και μεταφέρει το προσωπικό τους ώστε να καλύψει τα τεράστια κενά των νοσοκομείων.

Την ίδια ώρα, τα κοράκια της ιδιωτικής Υγείας εξακολουθούν ανενόχλητα να κερδοσκοπούν ασύστολα ζητώντας μέχρι και 300 ευρώ για ένα διαγνωστικό τεστ, αποθρασυμένα από το γεγονός ότι αντί η κυβέρνηση να προχωρήσει άμεσα στην επίταξη των ιδιωτικών μονάδων Υγείας και στην ένταξή τους στον κρατικό μηχανισμό, τους δίνει νέα «δωράκια» ύψους 30 εκατομμυρίων ευρώ.

Η προβολή από την κυβέρνηση των δωρεών από κάθε είδους «βαθύπλουτους καλοθελητές» είναι ενταγμένη στη λογική ότι το δημόσιο νοσοκομείο πρέπει να βρει τα δικά του έσοδα «πουλώντας» Υγεία ή αναζητώντας «ευεργέτες» - μεγιστάνες.

Η αλήθεια είναι ότι οι επιχειρηματίες κάνουν «κηδεία με ξένα κόλλυβα». Τις χορηγίες, στην πραγματικότητα, τις κάνουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι από την απλήρωτη δουλειά τους, από την υπερεκμετάλλευση, από την υπέρογκη φορολογία τους και όχι οι βιομήχανοι και οι μεγάλοι επιχειρηματίες, που τόσα χρόνια - ακόμα και σήμερα - λαμβάνουν προνόμια εκατομμυρίων ευρώ μέσω ενισχύσεων, φοροαπαλλαγών, στήριξη από το κράτος.

Τώρα, βλέπεις και συ πιο καθαρά ότι η υγεία η δική σου και της οικογένειάς σου είναι ασύμβατη με τους νόμους της αγοράς και του κέρδους.

Σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες αναδεικνύεται η αξία ενός αποκλειστικά δημόσιου, δωρεάν συστήματος Υγείας, σύγχρονου και πλήρως εξοπλισμένου, ικανού να προστατεύσει τη λαϊκή υγεία, στις πάγιες και τις έκτακτες περιπτώσεις.

Αγρότη, αγρότισσα,

Αξιοποίησε την πείρα σου.

Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι:

• Εσύ είσαι αναγκαίος και χρήσιμος για την κοινωνική ευημερία, όπως και ο εργαζόμενος στο νοσοκομείο, ο εργατοϋπάλληλος στο σούπερ μάρκετ, στη βιομηχανία, στις μεταφορές, στις υπηρεσίες κ.α.
• Παράσιτο είναι ο καπιταλιστής, δηλαδή ο βιομήχανος, ο μεγαλο-κλινικάρχης, ο μεγαλέμπορος που ακόμα και μέσα στην πανδημία δεν χάνει την ευκαιρία να ρουφά αίμα.
• «Ελεύθερη αγορά» σημαίνει ένταση της εκμετάλλευσής σου.
• Κάθε κρατική παρέμβαση στο πλαίσιο του σημερινού συστήματος είναι σχεδιασμός με κίνητρο τη σωτηρία των μονοπωλιακών ομίλων, του καπιταλιστικού κέρδους που βγαίνει από τη δική σου εκμετάλλευση. Δεν εξαλείφει τις αιτίες των προβλημάτων σου, χτες με πλημμύρες - πυρκαγιές, σήμερα με επιδημία, αύριο με βάθεμα της οικονομικής κρίσης. Γι' αυτό η επιβίωσή σου προσκρούει στους κανόνες και τα όρια που θέτει η καπιταλιστική κερδοφορία.

Είναι ώρα να σκεφτείς τι πραγματικά φταίει και τι πραγματικά πρέπει να γίνει και πώς.

Πώς θα γίνει ο πλούτος που παράγεις να στηρίξει την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών, χωρίς τις απειλές και τους εκβιασμούς των βιομηχάνων και των εμπόρων, χωρίς κυνηγητό από τις τράπεζες και την εφορία, χωρίς τους περιορισμούς της ΕΕ και των άλλων ιμπεριαλιστικών συμμαχιών.

Μια άλλη εξουσία, η εργατική, είναι η μόνη που μπορεί να εγγυηθεί αυτήν την προοπτική. Είναι η μόνη που μπορεί να σεβαστεί τον σκληρό αγώνα που δίνεις και να σου εξασφαλίσει:

• Παροχή της κοινωνικοποιημένης γης για καλλιέργεια και πλήρη απαλλαγή σου από ενοίκια, υποθήκες και χρέη.
• Εγγυημένες τιμές στα αγροτικά προϊόντα και χαμηλό κόστος παραγωγής με κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων μεταποίησης και εμπορίας και κρατική βιομηχανία παραγωγής αγροτικών μέσων, εφοδίων και μηχανημάτων.
• Επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό για ανάπτυξη των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας και εγγυημένη απορρόφηση της παραγωγής μέσω του κρατικού εμπορίου.
• Επιστημονικοτεχνική υποστήριξη, προστασία της παραγωγής και παραγωγικό συνεταιρισμό πραγματικό αποκούμπι και όχι μηχανισμό απομύζησής σου.
• Ικανοποίηση του συνόλου των κοινωνικών αναγκών για υψηλού επιπέδου κρατικές υπηρεσίες Υγείας, Παιδείας, Πρόνοιας, για αξιοπρεπή διαβίωση, ελεύθερο χρόνο με δυνατότητες πραγματικής ξεκούρασης και ποιοτικής αναψυχής.

Το ΚΚΕ σε καλεί να πάρεις τη δική σου θέση στον συλλογικό αγώνα σε κοινή δράση με τους μισθωτούς του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, τους άλλους αυτοαπασχολούμενους.

Αυτή η μεγάλη, πλατιά συμμαχία είναι η μόνη εναλλακτική επιλογή, το πραγματικό αντίπαλο δέος απέναντι στο μαύρο μπλοκ αστικών κυβερνήσεων και κομμάτων - ΕΕ - μονοπωλίων.

Μην υποχωρείς! Μη συμβιβάζεσαι!

Διάλεξε το δρόμο της αμφισβήτησης, της αντεπίθεσης.

Ανοιχτή επιστολή στον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων αποστέλλει η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων με αφορμή την επιδημία του κορονοϊού, αναδεικνύοντας τις συνέπειες που έχουν για τους βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφους η επιδημία και η πολιτική διαχείρισής της από την κυβέρνηση, καταθέτοντας παράλληλα αιτήματα για άμεσα μέτρα, όπως:

«1. Αναπλήρωση χαμένου εισοδήματος για τους παραγωγούς σε όλα τα προϊόντα (φυτικής και ζωικής παραγωγής) που υπάρχει ή θα προκύψει πρόβλημα μέχρι τέλος του χρόνου. Με προτεραιότητα τους παραγωγούς που βγαίνουν στη λαϊκή αγορά και τους κτηνοτρόφους που διαφαίνεται μείωση των τιμών στο κρέας στα αιγοπρόβατα ενόψει και του Πάσχα.

2. Αμεση καταβολή στο 100% από τον ΕΛΓΑ των αποζημιώσεων για το 2019. Τέρμα η κοροϊδία! Είναι χρήματα που ήδη τα έχουμε προπληρώσει στον ΕΛΓΑ, η κυβέρνησή σας όπως και οι προηγούμενες δεν έχουν βάλει ούτε ένα ευρώ στον ΕΛΓΑ. Επιπλέον άμεση εξόφληση όλων των χρωστούμενων σε αγρότες και κτηνοτρόφους από ΟΠΕΚΕΠΕ, ΠΣΕΑ, προγράμματα, εξισωτικές αποζημιώσεις.

3. Να απαλλαγούν οι αγρότες και κτηνοτρόφοι από τις ασφαλιστικές εισφορές στον ΕΦΚΑ για όσο διάστημα διαρκέσει η κρίση. Η πληρωμή να γίνει από την κυβέρνηση, τουλάχιστον για το πρώτο τετράμηνο, στο πλαίσιο των μέτρων στήριξης.

4. Μείωση κόστους παραγωγής: Αφορολόγητο πετρέλαιο, 50% μείωση αγροτικού ηλεκτρικού ρεύματος, κατάργηση του ΦΠΑ στα αγροεφόδια, καθώς και μείωση των τιμών τους (υπάρχει κίνδυνος αισχροκέρδειας).

5. Κατώτερες εγγυημένες τιμές στα αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα που να καλύπτουν το κόστος παραγωγής και να αφήνουν ένα λογικό κέρδος για την επιβίωσή μας.

6. Να δοθούν άτοκα δάνεια σε αγρότες - κτηνοτρόφους για να μπορέσουν να συνεχίσουν τις δραστηριότητές τους και να μην είναι έρμαια στα χέρια εμπόρων - βιομηχάνων.

7. Να δοθεί η απαραίτητη παράταση, για όσο χρόνο χρειαστεί, για την υποβολή δηλώσεων ΟΣΔΕ οι οποίες πρέπει να γίνονται δωρεάν με ευθύνη των δομών του υπουργείου και χωρίς καμιά επιβάρυνση των παραγωγών.

8. Να λυθεί άμεσα το πρόβλημα με τους εργάτες γης στις καλλιέργειες που η παρουσία τους είναι απαραίτητη.

9. Να δοθεί η 13η σύνταξη στους συνταξιούχους ΟΓΑ.

10. Να μη γίνει κανένας πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας όλων των λαϊκών στρωμάτων ή χωραφιών σε αγρότες - κτηνοτρόφους. Καμιά διακοπή ρεύματος και νερού, οικιακού και αγροτικού.

11. Να στελεχωθούν με το προβλεπόμενο προσωπικό τα νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας της υπαίθρου και να εξοπλιστούν με τα απαραίτητα υλικά».

Μια ακόμα από τις απάτες της κυβερνητικής προπαγάνδας είναι ο ισχυρισμός ότι «δεν αφήνουμε κανέναν έξω από τα μέτρα στήριξης».

Η αλήθεια είναι βέβαια πολύ διαφορετική: Εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι, αλλά και χιλιάδες εργαζόμενοι, κυρίως με «ευέλικτη» απασχόληση μένουν εκτός ακόμα και από αυτά τα ανεπαρκή επιδόματα που έχουν ανακοινωθεί.

-- Ειδικότερα σε ό,τι αφορά τους ανέργους, η προβλεπόμενη παράταση του επιδόματος ανεργίας μέχρι τις 31/5 για όσους δικαιούχους έληξε ή θα λήξει το δικαίωμα εντός του πρώτου τριμήνου του έτους 2020, αφήνει εντελώς ξεκρέμαστους πάνω από 900.000 εγγεγραμμένους ανέργους στον ΟΑΕΔ που δεν έπαιρναν και πριν επίδομα ανεργίας εξαιτίας των σχετικών «κοφτών».

-- Καμία απολύτως πρόβλεψη δεν υπάρχει για τους εργαζόμενους με εργόσημο.

-- Παράλληλα, βροχή πέφτουν και οι καταγγελίες συνδικάτων για εργαζόμενους που αποκλείονται ακόμα και από το ειδικό επίδομα των 800 ευρώ. Μεταξύ άλλων: Χιλιάδες οικοδόμοι που απασχολούνται στην απλή ιδιωτική κατασκευή και έχουν μείνει χωρίς μεροκάματο λόγω της πανδημίας. Εκατοντάδες μεταλλεργάτες που απασχολούνται εκτάκτως και έχουν απολυθεί το τελευταίο διάστημα. Εργαζόμενοι με τίτλο κτήσης/σύμβαση έργου σε εταιρείες δημοσκοπήσεων, οι οποίοι έχουν πάψει να εργάζονται και δεν έχουν εισοδήματα λόγω της αναστολής λειτουργίας επιχειρήσεων του κλάδου. Εργαζόμενοι που απασχολούνται σε δήμους και Περιφέρειες μέσω των προγραμμάτων «κοινωφελούς» εργασίας. Εποχικοί εργαζόμενοι στον Τουρισμό που δεν επαναπροσλαμβάνονται αυτήν την περίοδο και πολλοί από αυτούς δεν εντάσσονταν στην τακτική επιδότηση για διάφορους λόγους (π.χ. επειδή εργάστηκαν για πρώτη φορά την περσινή χρονιά, επειδή έπεσαν θύματα της ανασφάλιστης εργασίας, επειδή έκαναν χρήση της άδειας εγκυμοσύνης κ.τ.λ.).

Οι δεκάδες χιλιάδες επιπλέον απολύσεις, οι ακόμα περισσότερες δυσμενείς μεταβολές στις εργασιακές σχέσεις, η απληρωσιά, το χτύπημα δικαιωμάτων κ.ο.κ. πάτησαν στο τεράστιο αντεργατικό νομοθετικό οπλοστάσιο που έχουν διασφαλίσει στο κεφάλαιο όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ, καθώς και στην παραπέρα αποφασιστική ενίσχυσή του από τη σημερινή κυβέρνηση, η οποία μέσα σε λίγες μέρες, με διαδικασίες fast track, ικανοποιεί πάγιες αξιώσεις των επιχειρηματικών ομίλων, αξιοποιεί την πανδημία για να επιταχύνει αντεργατικά μέτρα που σχεδιάζονται εδώ και χρόνια και ήρθαν για να μείνουν.

Αξιοποιώντας ως «τυράκι» το ειδικό επίδομα των 800 ευρώ για 45 μέρες, μέτρο που πάρθηκε σε συνθήκες όπου εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι στάλθηκαν από τις επιχειρήσεις και το κράτος σπίτι τους, άλλοι απολυμένοι, άλλοι απλήρωτοι κ.ο.κ., η κυβέρνηση επιχειρεί όχι μόνο να συσκοτίσει τον χαρακτήρα και το στόχο της επίθεσης, αλλά μιλάει προκλητικά για... «δίχτυ κοινωνικής ευαισθησίας» και «πρωτοφανή μέτρα στήριξης των εργαζομένων»!

Η αλήθεια όμως είναι ότι το όλο «πακέτο» που διαμόρφωσαν οι απανωτές Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις μέσα στον τελευταίο μήνα είναι ακριβώς ένα ανεξάντλητο αντεργατικό «μενού» για χάρη της εργοδοσίας.

Η κυβερνητική προπαγάνδα που ισχυρίζεται ότι όλα τα παραπάνω αντεργατικά μέτρα είναι τάχα «έκτακτα, αναγκαία και προσωρινού χαρακτήρα, για να περιφρουρήσουμε τις θέσεις εργασίας», δεν πρέπει να ξεγελά κανέναν.

Οι εργαζόμενοι έχουν πλούσια πείρα από τα πρόσφατα χρόνια της οικονομικής κρίσης, από όλα τα δήθεν «έκτακτα» αντεργατικά μέτρα που θεσπίστηκαν από τις κυβερνήσεις ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ, τα οποία παρέμειναν σε πλήρη ισχύ και στη φάση της ανάκαμψης. Ολες οι προηγούμενες ανατροπές στο πλαίσιο για τους μισθούς, τις Συλλογικές Συμβάσεις, τις απολύσεις, η απογείωση της «ευελιξίας», γίνονται σήμερα η αφετηρία για να εξαπολυθεί ο νέος γύρος της επίθεσης.

Το τεράστιο αντεργατικό οπλοστάσιο ενισχύεται παραπέρα, είναι έτοιμο να μπει σε πλήρη εφαρμογή την «επόμενη μέρα» της πανδημίας, με τα αστικά επιτελεία να μιλούν ήδη ανοιχτά για ύφεση, για ακόμα μεγαλύτερη ανεργία και μείωση του εργατικού - λαϊκού εισοδήματος, καθώς η πανδημία δρα ως θρυαλλίδα για την από καιρό διαφαινόμενη οικονομική κρίση που έρχεται.

Τον πραγματικό χαρακτήρα και τη μακροπρόθεσμη στόχευση των πακέτων μέτρων στήριξης των επιχειρήσεων, που παρουσιάζονται ως «στήριξη των εργαζομένων», επιβεβαιώνει και το πρόγραμμα με το όνομα SURE, που ανακοίνωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Σύμφωνα με όσα αναφέρει η Κομισιόν, «η πρωτοβουλία SURE θα υποστηρίξει συστήματα μερικής ανεργίας»: Οι επιχειρήσεις θα μπορούν να μειώνουν τις ώρες εργασίας ή να αναστέλλουν συνολικά την εργασία των εργαζομένων και το κράτος θα «στηρίζει το εισόδημά τους» για όσο δεν εργάστηκαν, με κονδύλια που θα προκύπτουν από «δάνεια με ευνοϊκούς όρους» από την ΕΕ (σε αναλογία με τα... «ευνοϊκά δάνεια» των μνημονίων). Με έναν σμπάρο δηλαδή πολλά τρυγόνια για το κεφάλαιο: Παραπέρα στήριξη όλων των μορφών «ευελιξίας», απαλλαγή από ένα μέρος ή από όλη τη μισθοδοσία, αναλόγως των εκάστοτε επιχειρηματικών συμφερόντων, και στο τέλος... ο λογαριασμός θα πέφτει και πάλι στις πλάτες των εργαζομένων και του λαού, μέσω της φορολογίας και νέων άγριων περικοπών, για την αποπληρωμή των νέων δανείων.

Τώρα είναι λοιπόν η ώρα οι εργαζόμενοι να μη μείνουν με σταυρωμένα τα χέρια! Με τα ταξικά συνδικάτα στην πρώτη γραμμή, με κάθε πρόσφορο τρόπο να κάνουν καθαρό σε κυβέρνηση και εργοδοσία: Ο λαός πλήρωσε πολλά! Δεν θα πληρώσουμε ξανά!

Δυναμώνουμε την πάλη για να καταργηθούν άμεσα όλες οι αντεργατικές διατάξεις των ΠΝΠ, για να κηρυχθούν άκυρες όλες οι απολύσεις και οι αρνητικές μεταβολές από την 1η Μάρτη και μετά. Παίρνουμε όλα τα μέτρα συλλογικής αντιμετώπισης της επίθεσης στους χώρους δουλειάς, με όλους τους τρόπους. Μια γροθιά, απέναντι στην επίθεση κυβέρνησης και κεφαλαίου, απέναντι σε όσους μας καλούν να υποταχθούμε ή τάχα «να λογαριαστούμε μετά», απέναντι στην πολιτική που θυσιάζει τις σύγχρονες ανάγκες μας στο βωμό του κέρδους σε ανάπτυξη και κρίση, δίνουμε σήμερα τη μάχη για να υπερασπίσουμε αποτελεσματικά τη ζωή μας και τα δικαιώματά μας!

Την κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι αλλά και τις «παρενέργειες» της επιχειρηματικής δράσης στο Φάρμακο στην υγεία του λαού μεταφέρει στον «Ριζοσπάστη» η Γιώτα Ταβουλάρη, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εργαζομένων Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγγελμάτων (ΟΕΦΣΕΕ) και μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ.

-- Οι εργαζόμενοι στο Φάρμακο δουλεύουν σε έναν κλάδο η σημασία του οποίου φαίνεται ακόμα πιο έντονα σήμερα, στις συνθήκες της επιδημίας. Ποια κατάσταση επικρατεί στους εργασιακούς χώρους; Πώς επηρεάζονται τα δικαιώματα των εργαζομένων και πώς προστατεύεται η υγεία τους;

-- Η εργοδοσία του κλάδου αξιοποιεί όλα τα εργαλεία που της παρέχει το κράτος για να εντείνει την εκμετάλλευση των εργαζομένων. Οι επιχειρηματίες του Φαρμάκου αξιοποιούν την ιδιαίτερη σημασία που αντικειμενικά αποκτά ο κλάδος σε αυτήν την «έκτακτη» κατάσταση της πανδημίας, για να επιβάλουν ακόμα σκληρότερους όρους εργασίας και να αποσπάσουν τη μέγιστη συναίνεση των εργαζομένων, στο όνομα της «μάχης που όλοι μαζί πρέπει να δώσουμε» απέναντι στην πανδημία.

Σήμερα, η εντατικοποίηση χτυπάει «κόκκινο», στα εργοστάσια φαρμάκου οι συνάδελφοι εργάζονται σε συνθήκες έντασης και συνωστισμού, ακόμα και Σαββατοκύριακα, χωρίς οι εργοδότες να υποχρεώνονται να καταχωρούν καθημερινά τις υπερωρίες στο σύστημα «Εργάνη». Το ίδιο ισχύει και για τους υπαλλήλους φαρμακαποθηκών και φαρμακείων. Σε ό,τι αφορά τη λήψη των απαιτούμενων μέτρων προστασίας - με την εξαίρεση του θέματος του συνωστισμού - αυτή καθορίζεται από τη σχέση «κόστους - οφέλους». Οι επιχειρήσεις παραγωγής, διακίνησης και πώλησης παίρνουν μέτρα για την προφύλαξη των εργαζομένων από την έκθεση στον ιό, αφού στην αντίθετη περίπτωση το κόστος από τη διακοπή της λειτουργίας τους, αν υπάρξει κρούσμα, θα είναι πολύ μεγαλύτερο. Ακόμα κι αυτό, όμως, έρχεται σε αντιπαράθεση με τον τρόπο που αντικειμενικά οργανώνεται η παραγωγή στον καπιταλισμό. Πρόκειται για άλλη μια αντίφαση.

-- Ποια είναι τα «χτυπήματα» που μετρούν οι εργαζόμενοι από τα μέτρα που έχει μέχρι σήμερα λάβει η κυβέρνηση στο όνομα της αντιμετώπισης της επιδημίας;

-- Η πανδημία του κορονοϊού και άλλες «κρίσεις», στο πλαίσιο του καπιταλιστικού συστήματος, αξιοποιούνται από τους κεφαλαιοκράτες και τις κυβερνήσεις τους για να θωρακίζουν την εξουσία τους και να διασφαλίζουν την κερδοφορία και την επιχειρηματική δράση, επιδεινώνοντας τους όρους εργασίας και αμοιβής, την ίδια τη ζωή των εργαζομένων και των ανθρώπων της βιοπάλης. Αυτό ακριβώς κάνουν σήμερα κυβέρνηση και εργοδοσία, που ματώνουν τους εργαζόμενους εν μέσω πανδημίας, επιδιώκοντας να σαρώσουν όποιο εργασιακό δικαίωμα έχει απομείνει από τις αντεργατικές πολιτικές των κυβερνήσεων όλων των προηγούμενων χρόνων.

Αυτόν το στόχο έχουν οι έκτακτες αντεργατικές Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, που συνοδεύονται και από την αναστολή ελέγχου της εργοδοσίας από τους εναπομείναντες υποτυπώδεις εποπτικούς κρατικούς μηχανισμούς. Δίνεται το «πράσινο φως» στους εργοδότες για αναστολή ή και διάλυση συμβάσεων, για την επιβολή εκ περιτροπής εργασίας με το μισό μισθό μέχρι και για έξι μήνες!

Με το βλέμμα στραμμένο στην «επόμενη μέρα», για να «νομιμοποιηθεί» στη συνείδηση των εργαζομένων η καταστολή, για να μπουν οι πολιτικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες στο «γύψο», παίρνουν κατασταλτικά μέτρα, όπως η άρση κάθε περιορισμού για την πολιτική επιστράτευση και επίταξη απεργών, η απαγόρευση κυκλοφορίας, ενώ διατηρείται ο συνωστισμός σε χώρους δουλειάς.

Το κράτος ενδιαφέρεται μόνο για τις επιχειρήσεις και τα κέρδη τους και δεν το κρύβει. Η άρνηση του υπουργού να επικοινωνήσει, έστω και τηλεφωνικά, με εκπρόσωπο των Ομοσπονδιών Φαρμάκου και Τροφίμων - Ποτών είναι αποκαλυπτική για το πόσο νοιάζονται για τους χιλιάδες εργαζόμενους που εκπροσωπούμε.

Τώρα δοκιμάζονται νέες μορφές οργάνωσης της εργασίας, για να μείνουν και μετά το τέλος της κρίσης. Για παράδειγμα, οι εργαζόμενοι στην ιατρική ενημέρωση, όπως και υπάλληλοι γραφείου των εταιρειών, δουλεύουν εδώ και καιρό με τη μέθοδο της τηλεργασίας, ένα μέτρο που αυξάνει την παραγωγικότητα της εργασίας, μειώνει τα λειτουργικά έξοδα των εταιρειών, καθιστά τους εργαζόμενους «ευέλικτους», χωρίς διαχωρισμό εργάσιμου και μη εργάσιμου χρόνου.

Στη «γενναιόδωρη» «Unipharma» οι εργαζόμενοι ενημερώθηκαν την προηγούμενη μέρα ότι θα δουλέψουν την 25η Μαρτίου. Στα συνδικάτα έρχονται καταγγελίες συναδέλφων από μεγάλες επιχειρήσεις ότι βρίσκουν αντίσταση στη χορήγηση της άδειας ειδικού σκοπού. Σε φαρμακαποθήκη οι οδηγοί έκαναν υπερωρίες λόγω φόρτου εργασίας και επιστρατεύτηκαν πωλητές να δουλεύουν ως οδηγοί. Στην «Onepharma», συνάδελφος αναγκάζεται να πηγαίνει στη δουλειά με τα πόδια μετά την παύση του λεωφορείου που μετέφερε τους εργαζόμενους μέχρι τώρα, αφού η εργοδοσία αρνείται να καταβάλει τα έξοδα μετακίνησης. Σε μεγάλο φαρμακείο στα νότια προάστια ο εργοδότης δεν άφηνε τους εργαζόμενους να ανοίξουν αντισηπτικά, γιατί, όπως χαρακτηριστικά έλεγε, «είναι για πούλημα» και αδιαφορώντας για την ασφάλεια εργαζομένων και ασθενών συνέχισε να βρίσκεται στο φαρμακείο ενώ είχε πυρετό. Δεν αφήνουν τους υπαλλήλους τους να κάνουν το τεστ γιατί φοβούνται τις οικονομικές απώλειες που θα έχουν αν βγει θετικό.

Από την άλλη, όσες επιχειρήσεις βλέπουν τη δραστηριότητα και τα κέρδη τους να περιορίζονται, δεν διστάζουν να αναστείλουν τη λειτουργία τους και μαζί και τις συμβάσεις των εργαζομένων, δείχνοντας πως τα περί «μάχης που όλοι μαζί πρέπει να δώσουμε» ισχύουν μόνο όταν αυτό περιλαμβάνει επαρκή κέρδη γι' αυτούς. Η «L'Oreal» ανέστειλε τις συμβάσεις μέρους των εργαζομένων της, ενώ οι εργαζόμενοι της «Hellenica» ενημερώθηκαν τηλεφωνικά την Παρασκευή ότι η λειτουργία της επιχείρησης αναστέλλεται από Δευτέρα.

Η Ομοσπονδία μας, μαζί με τα ταξικά συνδικάτα, με το ΠΑΜΕ, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την υπεράσπιση της υγείας και όλων των δικαιωμάτων των συναδέλφων μας, μέσα κι έξω από τους χώρους δουλειάς, για την αναχαίτιση της εργοδοτικής και κυβερνητικής επίθεσης.

-- Μια σειρά από επιχειρήσεις του κλάδου διαφημίζουν την «προσφορά» και τη συμβολή τους στην «κοινή μάχη» για την αντιμετώπιση του ιού. Τι κρύβεται πίσω από τα μεγάλα αυτά λόγια;

-- Η πολυδιαφημισμένη «εταιρική κοινωνική ευθύνη» στοχεύει στον εξωραϊσμό της εικόνας εργοδοτών και ομίλων στα μάτια των εργαζομένων, αλλά προσφέρει και δυνατότητες δωρεάν προβολής των εταιρειών. Ταυτόχρονα, μετατρέπει την υποχρέωση του κράτους να παρέχει στο λαό ασφάλεια, υγεία, φάρμακο σε υπόθεση φιλανθρωπίας των βιομηχάνων.

Χαρακτηριστικές είναι στον κλάδο μας οι περιπτώσεις δωρεών από τον Σύνδεσμο Φαρμακευτικών Εταιρειών Ελλάδας (ΣΦΕΕ) και της «Unipharma», που παρήγγειλε 5 τόνους χλωροκίνης και σε συμφωνία με το κράτος θα προσφέρει 24 εκατομμύρια δόσεις δωρεάν. Ομως, το φάρμακο αυτό δεν το παρήγε από το 1984 που είχε την άδεια, όπως λέει, γιατί δεν της προσέφερε κέρδος, αφού δεν υπήρχε ζήτηση, και γινόταν εισαγωγή για τις ανάγκες. Η εταιρεία έχει και εξαγωγική δραστηριότητα. Ετσι πιθανόν να εξυπηρετήσει τα επιχειρηματικά της σχέδια στο άμεσο μέλλον. Παράλληλα «τρέχει» και κλινική μελέτη για τη χλωροκίνη, άρα αποκτά πλεονέκτημα έναντι των άλλων εταιρειών.

Επίσης, οι αυξημένες ανάγκες σε μέσα προστασίας (μάσκες, αντισηπτικά κ.λπ.) αξιοποιούνται ως ακόμα ένα πεδίο αύξησης των επιχειρηματικών κερδών.

Ανάλογα παραδείγματα υπάρχουν όσον αφορά τις επιχειρήσεις του κλάδου σε όλο τον κόσμο. Η «Ιntersurgical», εταιρεία παραγωγής βαλβίδων για αναπνευστήρες, αρνήθηκε να δώσει τα σχέδια που της ζητήθηκαν από νοσοκομείο στην Ιταλία, απειλώντας με μηνύσεις για την πατέντα. Μηχανικοί κατάφεραν να αναπαράγουν τις βαλβίδες με 3D εκτυπωτή και κόστος 1 ευρώ αντί για 11.000 ευρώ που είναι η τιμή της εταιρείας! Η εταιρεία «Medronic» διαφημίζει ότι διαθέτει 10 εκατομμύρια ευρώ για την αντιμετώπιση του Covid-19, αλλά δεν αναφέρει τα εκατομμύρια κέρδη που φέρνει η αυξημένη ζήτηση στα προϊόντα της λόγω της πανδημίας. Η εταιρεία «Rising Pharmaceuticals», η μοναδική που παράγει το φάρμακο χλωροκίνη, το Γενάρη του 2020, όταν υπήρξαν οι πρώτες ενδείξεις για τη δράση του σε ασθενείς με Covid-19, σχεδόν διπλασίασε την τιμή του με τη δικαιολογία «της επένδυσης σε νέες μονάδες για την παραγωγή του φαρμάκου». Χαρακτηριστική για την «ευαισθησία» που έχουν οι μεγάλοι φαρμακευτικοί όμιλοι είναι η στάση του κολοσσού «Sanofi» σχετικά με την παραγωγή του φαρμάκου με τη δραστική χλωροκίνη, που είναι τώρα άμεσα αναγκαίο για τον γαλλικό λαό και για όλο τον κόσμο. Οδηγεί στο κλείσιμο το εργοστάσιο της «Famar» στη Λιόν, το μοναδικό κατασκευαστή του συγκεκριμένου φαρμάκου στην Ευρώπη.

Το έγκλημα, βέβαια, κατά της δημόσιας υγείας εξελίσσεται εδώ και δεκαετίες, απλά σε συνθήκες πανδημίας γίνεται πιο ορατό. Το καπιταλιστικό σύστημα δεν οργανώνει την οικονομία και την παραγωγή στην κατεύθυνση της ικανοποίησης των διευρυνόμενων κοινωνικών αναγκών. Δεν διασφαλίζει ούτε τις στοιχειώδεις συνθήκες υγείας και ασφάλειας για τους εργαζόμενους, που ενώ δημιουργούν όλον τον πλούτο, πληρώνουν τη «φιλευσπλαχνία» των εργοδοτών με απολύσεις, υπερωρίες, εντατικοποίηση, ενοικιαζόμενη εργασία, διάλυση κλαδικών συμβάσεων.

Οι ανθρωπιστικές κρίσεις μετατρέπονται σε ευκαιρίες κερδοφορίας. Τα μονοπώλια επιδίδονται σε αγώνα δρόμου για το ποιος θα βγάλει πρώτος το εμβόλιο κατά του νέου κορονοϊού. Δεν θα βρισκόταν πιο γρήγορα λύση αν η επιστημονική γνώση δεν ήταν αντικείμενο παραγωγής κέρδους αλλά είχε ως κριτήριο την ανθρώπινη υγεία και ζωή;

Αυτό είναι το ασυμβίβαστο μεταξύ αυτού του συστήματος και της κάλυψης των πραγματικών αναγκών των ανθρώπων. Η ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών απαιτεί έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, με κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης και κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων του φαρμάκου. Απαιτεί η οικονομία και η παραγωγή να οργανώνονται στη βάση του επιστημονικού κεντρικού σχεδιασμού, με κριτήριο την πλήρη και καθολική ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

Την κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι μεταφέρουν στον «Ριζοσπάστη» ο Μανώλης Καραντούσας, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εργαζομένων Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών, και ο Βασίλης Παπαγεωργίου, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της.

Η Ομοσπονδία και τα σωματεία της, παρά τις δύσκολες συνθήκες που έχει διαμορφώσει η επιδημία, όχι μόνο δεν έχουν αναστείλει τη δράση τους, αλλά αντιθέτως αξιοποιούν κάθε πρόσφορο μέσο και τρόπο για να βρίσκονται σε επαφή με τους εργαζόμενους, να ενημερώνονται για τα ζητήματα που προκύπτουν στους χώρους δουλειάς, να παρεμβαίνουν και να διεκδικούν μέτρα προστασίας της υγείας στα εργοστάσια, να υπερασπίζονται τα εργασιακά δικαιώματα απέναντι στην επίθεση της εργοδοσίας.

«Τα εργοστάσια που βρίσκονται σε λειτουργία είναι πιθανές εστίες διασποράς του ιού», τονίζει ο Μ. Καραντούσας και εξηγεί ότι με τον τρόπο που είναι διαμορφωμένη η παραγωγική διαδικασία σε μια σειρά από χώρους, δεκάδες και εκατοντάδες εργαζόμενοι δουλεύουν ο ένας δίπλα στον άλλον. «Την κατάσταση επιδεινώνει η έλλειψη μέτρων προστασίας, όπως αποτυπώνεται σε καταγγελίες των σωματείων σε όλη τη χώρα», σημειώνει.

«Στην κατεύθυνση αυτή, οι παρεμβάσεις μας έχουν ως πρώτη προτεραιότητα τη λήψη των απαραίτητων μέτρων ώστε να μη δημιουργούνται συνθήκες συνωστισμού, να εφοδιάζονται οι εργαζόμενοι με μέσα προστασίας, να γίνονται απολυμάνσεις», υπογραμμίζει, ενώ η πείρα από την προσπάθεια αυτή μέχρι σήμερα έχει δείξει ότι οι παρεμβάσεις των συνδικάτων σε μια σειρά χώρων έχουν φέρει και ορισμένα αποτελέσματα.

Ενδεικτική για τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και οι οικογένειές τους είναι, όπως υπενθυμίζει ο Μ. Καραντούσας, η περίπτωση της γαλακτοβιομηχανίας στην Αρτα, στην οποία επιβεβαιώθηκε κρούσμα κορονοϊού στις 27/3. Παρά τις διαμαρτυρίες του Εργατικού Κέντρου της περιοχής, τα μέτρα περιορίστηκαν σε μία απολύμανση στη γραμμή παραγωγής όπου καταγράφηκε το κρούσμα. Το υπόλοιπο προσωπικό δεν ελέγχθηκε και η επιχείρηση συνέχισε να λειτουργεί μέχρι να εμφανιστεί και το επόμενο κρούσμα τέσσερις μέρες μετά... Μάλιστα, χρειάστηκε η εκ νέου παρέμβαση του Εργατικού Κέντρου, πριν ανασταλεί η λειτουργία της επιχείρησης στο πλαίσιο των προβλεπόμενων μέτρων.

Οι δε μετανάστες που δουλεύουν στον κλάδο, κυρίως στην ζωική παραγωγή και τις αγροτικές καλλιέργειες, βρίσκονται αντιμέτωποι με συνθήκες που ευνοούν ιδιαίτερα τη μετάδοση του ιού, καθώς με ευθύνη της εργοδοσίας στοιβάζονται σε παραπήγματα μέσα στο χώρο εργασίας για να μπορούν να βρίσκονται στη δούλεψή της όλο το 24ωρο...

Εκτεθειμένοι στην πανδημία και την αυθαιρεσία της εργοδοσίας δουλεύουν και οι πωλητές του κλάδου, όπως εξηγεί ο Β. Παπαγεωργίου. «Χιλιάδες εργαζόμενοι επισκέπτονται καθημερινά σούπερ μάρκετ, μίνι μάρκετ, αποθήκες, καταστήματα εστίασης που εξακολουθούν να λειτουργούν», τονίζει και προσθέτει: «Οι περισσότεροι δεν διαθέτουν ούτε τα στοιχειώδη μέσα προφύλαξης, καθώς οι εταιρείες δεν τα παρέχουν ή αυτά που παρέχουν δεν φτάνουν ούτε για τις μισές καθημερινές επισκέψεις. Υπάρχουν συνάδελφοι που πραγματοποιούν 20 και πλέον επισκέψεις τη μέρα σε διαφορετικά σημεία πώλησης, έρχονται σε επαφή με ανθρώπους, προϊόντα, κάνουν συναλλαγές εγγράφων, τιμολογίων, επιταγών, όντας εκτεθειμένοι στον κίνδυνο να νοσήσουν ή, αν είναι φορείς και δεν το γνωρίζουν, να συμβάλουν στην περαιτέρω διασπορά του ιού».

«Εν μέσω κρίσης κορονοϊού συνεχίζεται με μεγαλύτερη ένταση η "μάχη" της πώλησης, με πεδία "μαχών" τα ράφια και τα ψυγεία στην αρένα των σούπερ μάρκετ», σημειώνει. «Στην "Coca - Cola 3Ε", όπως μας κατήγγειλαν οι συνάδελφοι, μεγαλοστέλεχος της επιχείρησης τους συμβούλευσε να δουν την κρίση "ως ευκαιρία", και ξεκαθάρισε πως "πρέπει να είμαστε στην αγορά", "να μεγαλώσουμε τις προβολές στα σούπερ μάρκετ". Τους ανακοίνωσε ότι θα εξακολουθούν να επισκέπτονται όσα σημεία πώλησης των προϊόντων της συνεχίζουν να λειτουργούν και παράλληλα τους κάλεσε να "βάλουν πλάτη" για να αποδείξουν "ποιος αγαπάει την εταιρεία και συμμερίζεται τις αξίες της ομαδικότητας", κάνοντας υποχρεωτική χρήση 5 ημερών κανονικής άδειας ο καθένας μέσα στον Μάρτιο». Αντίστοιχα διαμορφώνουν τη στάση τους οι υπόλοιπες εταιρείες του κλάδου, επικαλούμενες «το "επιχείρημα" πως "αφού βγαίνει η «Coca - Cola» στην αγορά πρέπει να βγούμε και εμείς". Εκεί όμως η κυβέρνηση δεν δείχνει την ίδια ευαισθησία, όπως με τους ανθρώπους που διαπομπεύει στα ΜΜΕ, επειδή βγήκαν μια βόλτα στο πάρκο».

Οσον αφορά τους εργαζόμενους που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες, η Ομοσπονδία καταγράφει περιπτώσεις στις οποίες δέχονται πιέσεις να συνεχίσουν τη δουλειά. Αντίστοιχα, όσον αφορά τους εργαζόμενους γονείς, επιχειρήσεις του κλάδου επιστρατεύουν κάθε μέσο για να μη χορηγήσουν άδειες «ειδικού σκοπού».

Οι συνθήκες της επιδημίας έχουν λειτουργήσει ως καταλύτης αυξάνοντας τις πωλήσεις μέρους των εταιρειών του κλάδου.

«Σε επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στο γάλα, στο γιαούρτι, στα ζυμαρικά και τα όσπρια, στα προϊόντα αρτοποιίας, στα αλλαντικά, στα τυποποιημένα προϊόντα καταγράφεται αύξηση. Την ίδια στιγμή, οι εργαζόμενοι που απουσιάζουν κάνοντας χρήση άδειας "ειδικού σκοπού" δεν αναπληρώνονται. Το αποτέλεσμα είναι εκατοντάδες εργαζόμενοι στον κλάδο να δουλεύουν σε συνθήκες εντατικοποίησης», αναφέρει.

Για παράδειγμα, στην επιχείρηση «General Mills» στα Οινόφυτα, η παραγωγή έχει ανέβει και η εργοδοσία για να χρυσώσει το χάπι της εντατικοποίησης δίνει «tickets», δηλαδή κουπόνια, αξίας 20 ευρώ, για την εργασία το Σάββατο και 60 ευρώ ως 15ήμερο πριμ παρουσίας. Σε άλλες επιχειρήσεις οι εργαζόμενοι καλούνται να δουλέψουν και τις Κυριακές για να καλύψουν τις αυξημένες ανάγκες της παραγωγής.

Η άλλη όψη του νομίσματος περιλαμβάνει τις επιχειρήσεις που είδαν τον τζίρο και τις πωλήσεις τους να μειώνονται, μετά την αναστολή λειτουργίας στα καταστήματα εστίασης.

Εκεί οι εργοδότες εφαρμόζουν το σύνολο των δυνατοτήτων που τους δίνουν οι αντεργατικοί νόμοι και οι πρόσφατες ρυθμίσεις της κυβέρνησης. «Εκατοντάδες συνάδελφοι έχουν ενημερωθεί για την αναστολή των συμβάσεών τους, χωρίς να γνωρίζουν πότε θα κληθούν ξανά να δουλέψουν, δουλεύουν εκ περιτροπής με ανάλογη συρρίκνωση του μισθού τους και αντιμετωπίζουν την ανασφάλεια πώς θα τα βγάλουν πέρα». Οσον αφορά τους πωλητές, η κατάσταση είναι αντίστοιχη, όπως περιγράφει ο Β. Παπαγεωργίου. Μεταξύ άλλων, «η "Ελληνική Ζυθοποιία Αταλάντης" (ΕΖΑ) υποχρέωσε τους πωλητές της σε χρήση τουλάχιστον 5 ημερών κανονικής άδειας και στη συνέχεια τους ανακοίνωσε την Παρασκευή 27/3 το βράδυ, μέσω mail, ότι μπαίνουν από Δευτέρα 30/3 σε καθεστώς αναστολής μέχρι να επιτευχθεί "η οργανωτική προσαρμογή της εταιρείας"».

Στην κατηγορία αυτή περιλαμβάνονται και πολλοί μετανάστες που δουλεύουν ως εργάτες γης, στη μεγάλη τους πλειοψηφία χωρίς συμβάσεις εργασίας, με αποτέλεσμα οι δυσμενείς αλλαγές στους όρους εργασίας τους να μην αποτυπώνονται σε κανένα επίσημο στοιχείο.

Μια σειρά από εργοδότες έχουν βρει την ευκαιρία, επικαλούμενοι τις «έκτακτες συνθήκες», να υλοποιήσουν τα αντεργατικά σχέδια που είχαν έτσι κι αλλιώς στα κιτάπια τους.

Για παράδειγμα, επιχειρήσεις που σε μόνιμη βάση καθυστερούν την καταβολή των δεδουλευμένων δεν αφήνουν την υγειονομική κρίση να πάει ...χαμένη, αλλά την επικαλούνται για να καθυστερήσουν την καταβολή των μισθών και να πληρώσουν με έναντι τους εργαζόμενους. Αντίστοιχα, η επιχείρηση «Σελόντα» προχώρησε την περασμένη βδομάδα σε απολύσεις 11 εργαζομένων στην Ηγουμενίτσα και άλλων 9 στη Νότια Εύβοια, κλείνοντας συσκευαστήρια και μεταφέροντας τη σχετική δραστηριότητα σε άλλες εγκαταστάσεις του ομίλου. «Παρά την προσπάθεια της εργοδοσίας να συνδέσει της απολύσεις με την επιδημία, στην πραγματικότητα αυτές εντάσσονται στα πλαίσια της συγχώνευσης - εξαγοράς των επιχειρήσεων "Σελόντα " και "Νηρέας" από την "Ανδρομέδα"», τονίζει ο Μ. Καραντούσας και υπενθυμίζει ότι η Ομοσπονδία και τα Συνδικάτα βρέθηκαν στο πλευρό των εργαζομένων και στις δύο περιοχές.

«Τα παραπάνω είναι μόνο ενδεικτικά για όσα συμβαίνουν», καταλήγει ο Β. Παπαγεωργίου, ωστόσο είναι αρκετά για να καταρρίψουν «τις δηλώσεις των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ ότι η πανδημία "δεν έχει ταξικά χαρακτηριστικά". Στα παραπάνω αποτυπώνεται ξεκάθαρα πως οι εργοδότες μπροστά στο κέρδος δεν λογαριάζουν τίποτα, εκθέτουν τους εργαζόμενους σε κινδύνους για την υγεία τους και βρίσκουν ευκαιρία να πλήξουν τα δικαιώματά τους».

Αστεγοι στο Λος Αντζέλες συγκεντωθηκαν από τις αρχές σε υπαίθριο πάρκινγκ

Πέρα όμως από αυτούς, υπάρχουν εκατομμύρια άλλοι που είτε δουλεύουν ως εργάτες μερικής απασχόλησης (και άρα δεν συμπληρώνουν τις ελάχιστες απαραίτητες ώρες για να είναι δικαιούχοι επιδομάτων), είτε δηλώνονται ως «αυτοαπασχολούμενοι - εργολάβοι» προσφέροντας εργασία σε πλατφόρμες υπηρεσιών τύπου «Uber» και «Airbnb». Οι πιέσεις για την παροχή επιδομάτων στους δήθεν «αυτοαπασχολούμενους» της «gig economy» ασκούνται εδώ και καιρό από κάποια συνδικάτα προς το Κογκρέσο, που αποφάσισε τα 2,2 τρισ. δολάρια ως ενισχύσεις λόγω της πανδημίας, με το μεγαλύτερο μέρος αυτών να πηγαίνει στο μεγάλο κεφάλαιο.

Πάντως αναλυτές οικονομολόγοι της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ προβλέπουν πως οι άνεργοι τους αμέσως επόμενους μήνες θα φτάσουν τα 47.000.000 ή και 52.000.000 άτομα! Είναι ενδεικτικό ότι την Πέμπτη η εταιρεία «Pantheon Macroeconomics» προέβλεπε πως μόνο τον Απρίλη ο αριθμός των ανέργων θα αυξηθεί κατά άλλα 10.000.000 άτομα!

Ταυτόχρονα, η πανδημία έφερε στην επιφάνεια το πλήρως ιδιωτικοποιημένο σύστημα Υγείας - βραχνά για την πλειοψηφία των λαϊκών στρωμάτων, και ειδικά για τα 30 εκατομμύρια ανασφάλιστους, περίπου το 10% του συνολικού πληθυσμού.

Ενδεικτική είναι έρευνα την οποία πραγματοποίησε το αμερικανικό ινστιτούτο «Fair Health», που ασχολείται με τη μελέτη στατιστικών δεδομένων ιατροφαρμακευτικής και νοσηλευτικής ασφαλιστικής κάλυψης. Μελετώντας 30 δισ. αρχεία σε ασφαλιστικές τράπεζες δεδομένων, διαπίστωσε ότι αν ένας Αμερικανός ασφαλισμένος μολυνθεί από τον κορονοϊό και χρειαστεί νοσηλεία μίας βδομάδας, το κόστος θα κυμανθεί - στην καλύτερη περίπτωση - μεταξύ 21.936 και 38.755 δολαρίων! Αν είναι ανασφάλιστος το κόστος θα εκτιναχθεί μεταξύ 42.486 και 74.310 δολαρίων. Και ακριβά δεν είναι μόνο τα νοσήλια αλλά οποιαδήποτε παροχή τηλε-ιατρικής. Ενα τηλεφώνημα έως 10 λεπτών σε ιδιωτικό νοσηλευτικό κέντρο ή ειδικό γιατρό κοστίζει στον ασφαλισμένο Αμερικανό εργάτη περίπου 34 δολάρια. Στον ανασφάλιστο κοστίζει 43 δολάρια...

Στην πόλη της Νέας Υόρκης, φτωχές περιοχές όπως το Κουίνς, το Τζάκσον Χάιτς και το Ελμχαρστ χτυπήθηκαν πιο πολύ από τον ιό από τα πλουσιότερα προάστια του Μανχάταν και του Μπρούκλιν! Στις φτωχικές συνοικίες, πολυμελείς οικογένειες που ζουν σε στενάχωρα διαμερίσματα και σπίτια στερούνται ουσιαστικά οποιαδήποτε ιατροφαρμακευτική βοήθεια. Οι περισσότεροι από τους εκατοντάδες που μολύνθηκαν από κορονοϊό δεν ζήτησαν απολύτως καμία βοήθεια από τις υπηρεσίες Υγείας ή τα νοσοκομεία της Νέας Υόρκης, γιατί πολύ απλά δεν μπορούσαν να τα πληρώσουν...

Η αναλγησία δεν είναι τυχαίο γεγονός, αλλά βασικό χαρακτηριστικό της εμπορευματοποίησης της Υγείας στις ΗΠΑ. Πριν από περίπου δέκα μέρες ένας 17χρονος από το Λάνκαστερ του Λος Αντζελες πέθανε από κορονοϊό επειδή ήταν ανασφάλιστος και φτωχός. Η φτώχεια του εφήβου ήταν για τη διοίκηση του νοσοκομείου αρκετή ώστε να του στερήσει την πρόσβαση σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.

Η εκρηκτική κατάσταση στην Νέα Υόρκη οδήγησε την Πέμπτη σημαντικό αριθμό νοσηλευτών και γιατρών στα νοσοκομεία Mount Sinai, Montefiore και New York Ρresbyterian να πραγματοποιήσουν στάση εργασίας, ζητώντας επιπλέον νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό, καθώς και ιατροφαρμακευτικό υλικό για την προστασία των ίδιων και των ασθενών.

Στις αρχές της βδομάδας, επίσης, εκατοντάδες άστεγοι στο Λας Βέγκας αναγκάστηκαν να κοιμηθούν σε υπαίθριο πάρκινγκ υπό τις υποδείξεις των αρμόδιων αρχών και υποτίθεται με τις ...προβλεπόμενες αποστασεις, παρότι τα περισσότερα ξενοδοχεία της πόλης ήταν άδεια εξαιτίας της πανδημίας!

Μπριγάδα Κουβανών υγειονομικών στην Ιταλία

Αυτοί οι εξειδικευμένοι γιατροί συμμετέχουν εθελοντικά σε αποστολές στο εξωτερικό. Πριν από το ξέσπασμα της νέας πανδημίας, πάνω από 7.950 υγειονομικοί έχουν βοηθήσει για την αντιμετώπιση των συνεπειών σε 8 σεισμούς, 8 κυκλώνες, 4 επιδημίες, από τη βασανισμένη στη φτώχεια Αϊτή και το Πακιστάν μέχρι τη Δυτική Αφρική και την καθοριστική, και αναγνωρισμένη από όλους, συμβολή τους στην αντιμετώπιση του θανατηφόρου ιού «Εμπολα». Χιλιάδες άλλοι γιατροί προσφέρουν υπηρεσίες με διακρατικές συμφωνίες - αμοιβαίες ανταλλαγές, σε πολλές χώρες.

Σήμερα, μετά από το κάλεσμα κρατών, 14 μπριγάδες ειδικευμένων σε επιδημίες υγειονομικών «Χένρι Ριβ» έχουν αναπτυχθεί σε αντίστοιχες χώρες, ανάμεσά τους και δύο ευρωπαϊκές, η Ιταλία και η Ανδόρα. Επίσης, περιλαμβάνονται οι γαλλικές κτήσεις στην Καραϊβική, Μαρτινίκα, Γουαδελούπη, και ακόμα Γουϊάνα, Σουρινάμ, Γρανάδα, Τζαμάικα, Αϊτή, Βενεζουέλα, Νικαράγουα, Αγκόλα κ.ά., όπου έχουν μεταβεί συνολικά 593 υγειονομικοί και προσωπικό, ανάμεσά τους 338 γυναίκες. Συγκεκριμένα, 179 γιατροί, 399 νοσοκόμοι και 15 τεχνολόγοι. Στην Ιταλία 52 υγειονομικοί έχουν αναλάβει υπηρεσία σε νοσοκομεία της Λομβαρδίας, που είναι και η πιο χτυπημένη από τον κορονοϊό περιοχή της χώρας.

Η μικρή Κούβα, με πληθυσμό περίπου όσο και της Ελλάδας, αποδεικνύει για άλλη μια φορά την ανωτερότητα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, που ξεκίνησε στο νησί από ένα πολύ χαμηλό επίπεδο παραγωγικών δυνάμεων. Με τη βοήθεια, τις πρώτες δεκαετίες, του τότε σοσιαλιστικού στρατοπέδου, της ΕΣΣΔ και των άλλων σοσιαλιστικών χωρών, παρά τον υπερεξηντάχρονο εγκληματικό αποκλεισμό από τις ΗΠΑ, έχει καταφέρει να οικοδομήσει ένα ολοκληρωμένο σύστημα Υγείας.

Είναι συνειδητή πολιτική επιλογή, που βλέπει την Υγεία ως κοινωνικό δικαίωμα και αγαθό. Ετσι, το κουβανικό σύστημα Υγείας περιλαμβάνει 95.487 γιατρούς όλων των ειδικοτήτων, 85.732 νοσηλευτές, 10.869 τοπικά ιατρεία Οικογενειακών Γιατρών, στο πλαίσιο της πολύ σημαντικής Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, που μεριμνά για την πρόληψη, την τακτική παρακολούθηση της υγείας των ανθρώπων σε κάθε γειτονιά και διασυνδέεται με τις 449 πολυκλινικές και τα 150 νοσοκομεία. Ιατρική φροντίδα υπάρχει και στους χώρους δουλειάς, στους συνεταιρισμούς, στα σχολεία και τα πανεπιστήμια. Είναι χαρακτηριστικά και τα μέτρα που πήρε η ηγεσία της χώρας για την αντιμετώπιση της επιδημίας στην ίδια τη χώρα (με 233 κρούσματα και 6 νεκρούς, οι περισσότεροι αφορούν περιπτώσεις ανθρώπων που ήρθαν από το εξωτερικό), περιορίζοντας τις συναθροίσεις (και τις φετινές Πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις), τις αφίξεις ξένων και ταυτόχρονα ενημερώνοντας διεξοδικά τον πληθυσμό, με τη βοήθεια και χιλιάδων φοιτητών Ιατρικής σε όλη τη χώρα.

Τα 81 έφτασαν τα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα από όλο τον κόσμο που συνυπογράφουν την κοινή ανακοίνωση που συντάχθηκε με πρωτοβουλία του ΚΚΕ, σχετικά με την κατάσταση της πανδημίας του κορονοϊού. Καταγγέλλουν τις τεράστιες ελλείψεις στον δημόσιο τομέα Υγείας, ως αποτέλεσμα της αντιλαϊκής πολιτικής που ακολούθησαν οι κυβερνήσεις που βρίσκονται στην υπηρεσία του μεγάλου κεφαλαίου, με την εμπορευματοποίηση και την ιδιωτικοποίηση της Υγείας, για τη στήριξη της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων.

Υπογραμμίζουν πως η συγκεκριμένη κατάσταση δείχνει την αντικοινωνική φύση του καπιταλισμού και την αναγκαιότητα και τα πλεονεκτήματα της σοσιαλιστικής κοινωνίας. Απαιτούν να ληφθούν άμεσα όλα τα αναγκαία μέτρα για την αντιμετώπιση της πανδημίας, με τη στήριξη και ισχυροποίηση των δημόσιων συστημάτων Υγείας και την προστασία της υγείας και των δικαιωμάτων των λαών.

Τα κόμματα που υπογράφουν:

Κομμουνιστικό Κόμμα Αζερμπαϊτζάν, Κομμουνιστικό Κόμμα Αιγύπτου, Κομμουνιστικό Κόμμα Αλβανίας, Κομμουνιστικό Κόμμα Αργεντινής, Κομμουνιστικό Κόμμα Αρμενίας, Κομμουνιστικό Κόμμα Αυστραλίας, Κόμμα Εργασίας Αυστρίας, Κομμουνιστικό Κόμμα Βελγίου, Κομμουνιστικό Κόμμα Βενεζουέλας, Ενωση Κομμουνιστών στη Βουλγαρία, Κόμμα Βουλγάρων Κομμουνιστών, Βραζιλιάνικο Κομμουνιστικό Κόμμα, Κομμουνιστικό Κόμμα Βρετανίας, Νέο Κομμουνιστικό Κόμμα Βρετανίας, Λαϊκή Ενωση Γαλικίας, Πόλος για την Κομμουνιστική Αναγέννηση στη Γαλλία, Κομμουνιστικό Επαναστατικό Κόμμα Γαλλίας, Γερμανικό Κομμουνιστικό Κόμμα, Ενοποιημένο Κομμουνιστικό Κόμμα Γεωργίας, Κομμουνιστικό Κόμμα στη Δανία, Κομμουνιστικό Κόμμα Ελβετίας, Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, Κομμουνιστικό Κόμμα Ελ Σαλβαδόρ, Κομμουνιστικό Κόμμα ΗΠΑ, Κομμουνιστικό Κόμμα Ινδίας, Κομμουνιστικό Κόμμα Ινδίας (Μαρξιστικό), Ιορδανικό Κομμουνιστικό Κόμμα, Κόμμα Εργατών Ιρλανδίας, Κομμουνιστικό Κόμμα Ιρλανδίας, Κόμμα Τουντέχ (Ιράν), Κομμουνιστικό Κόμμα Ισραήλ, Κομμουνιστικό Κόμμα Ισπανίας, Κομμουνιστικό Κόμμα Εργαζομένων Ισπανίας, Κομμουνιστές Καταλονίας, Κομμουνιστικό Κόμμα - Ιταλία, Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, Σοσιαλιστικό Κίνημα Καζακστάν, Κομμουνιστικό Κόμμα Καναδά, Κόμμα Εργατών Κορέας, Κομμουνιστικό Κόμμα Κούβας, Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Κροατίας, ΑΚΕΛ (Κύπρος), Σοσιαλιστικό Κόμμα (Λιθουανία), Κομμουνιστικό Κόμμα Λουξεμβούργου, Κομμουνιστικό Κόμμα Μάλτας, Κομμουνιστικό Κόμμα Μεξικού, Λαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα Μεξικού, Κομμουνιστικό Κόμμα Μπαγκλαντές, Νοτιοαφρικάνικο Κομμουνιστικό Κόμμα, Νεπαλέζικο Κομμουνιστικό Κόμμα, Κομμουνιστικό Κόμμα Νορβηγίας, Νέο Κομμουνιστικό Κόμμα Ολλανδίας, Ουγγρικό Εργατικό Κόμμα, Κομμουνιστικό Κόμμα Ουκρανίας, Ενωση Κομμουνιστών Ουκρανίας, Κομμουνιστικό Κόμμα Πακιστάν, Κόμμα Λαού Παλαιστίνης, Παλαιστινιακό Κομμουνιστικό Κόμμα, Παραγουανικό Κομμουνιστικό Κόμμα, Περουβιανό Κομμουνιστικό Κόμμα, Κομμουνιστικό Κόμμα Πολωνίας, Πορτογαλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, Κομμουνιστικό Κόμμα Πουέρτο Ρίκο, Σοσιαλιστικό Κόμμα Ρουμανίας, Κομμουνιστικό Κόμμα Ρωσικής Ομοσπονδίας, Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα Ρωσίας, Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ενωσης, Κομμουνιστικό Κόμμα Σλοβακίας, Νέο Κομμουνιστικό Κόμμα Γιουγκοσλαβίας, Κομμουνιστές Σερβίας, Κομμουνιστικό Κόμμα Σουαζιλάνδης, Κομμουνιστικό Κόμμα Σουηδίας, Σουδανικό Κομμουνιστικό Κόμμα, Κομμουνιστικό Κόμμα Σρι Λάνκα, Συριακό Κομμουνιστικό Κόμμα, Ενοποιημένο Συριακό Κομμουνιστικό Κόμμα, Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας, Κομμουνιστικό Κόμμα Βοημίας - Μοραβίας (Τσεχία), Φιλιππινέζικο Κομμουνιστικό Κόμμα (PKP 1930), Κομμουνιστικό Κόμμα Φινλανδίας, Κομμουνιστικό Κόμμα Χιλής.

(c) Copyright 2020, dpa (www.d

Η ουδετερότητα αυτή βέβαια δεν ισχύει για τον ελβετικό λαό και τα δικαιώματά του! Το αντίθετο! Το παράδειγμα της Ελβετίας αποδεικνύει ακριβώς την εγγενή αδυναμία του καπιταλιστικού συστήματος να προστατέψει το λαό και να του εξασφαλίσει ακόμα και τις πιο στοιχειώδεις ανάγκες του. Κι αν η αστική ιδεολογία προσπαθεί με διάφορα τερτίπια να μας πείσει ότι το πρόβλημα δεν είναι σύμφυτο με το σύστημα, οι αδυναμίες των συστημάτων Υγείας ακόμα και στις πιο ισχυρές και στις πιο καλά οργανωμένες καπιταλιστικές χώρες αποδεικνύουν το αντίθετο. Ας δούμε μερικά παραδείγματα από την Ελβετία, τη χώρα που αποτελεί βάση του διεθνούς τραπεζικού συστήματος.

Εδώ και πολλές δεκαετίες, ο κλάδος της Υγείας έχει παραδοθεί ολοκληρωτικά στα χέρια του μεγάλου κεφαλαίου. Δεν υπάρχει καμιά δημόσια Ασφάλιση παρά μόνο ιδιωτικές εταιρείες. Η Ασφάλιση είναι καθαρά ατομική υπόθεση και μάλιστα σου λένε πως έχεις την ελευθερία να διαλέξεις εταιρεία και παροχές. Εταιρεία και παροχές ...ανάλογα πάντα με την τσέπη σου. Για τόση ελευθερία μιλάμε! Το αποτέλεσμα είναι η Υγεία να αποτελεί ακριβό εμπόρευμα, κάτι που προφανώς αποθαρρύνει τα πιο φτωχά και λαϊκά στρώματα να επισκέπτονται τους γιατρούς και οδηγεί σε τεράστια κενά στην πρόληψη. Η λογική των μεγάλων μισθών και υψηλών εισοδημάτων, που έχει ως συνακόλουθο και την ιδιωτική ασφάλιση, είναι το κυρίαρχο αφήγημα, που βεβαίως δεν καλύπτει παρά ένα μικρό κομμάτι των εργαζομένων.

Το κράτος, που βρίσκεται στην κορυφή της εφαρμογής των υψηλών τεχνολογιών, δεν έχει τη δυνατότητα να μετρήσει τις κλίνες ΜΕΘ. Οι αρχές, μέχρι και 21 Μάρτη, δεν έδιναν στη δημοσιότητα στοιχεία σχετικά με τη διαθεσιμότητα των κλινών ΜΕΘ και κλινών εξοπλισμένων με αναπνευστήρες. Στην κρατική ραδιοτηλεόραση παρουσιάστηκε ως αιτία το γεγονός του διαφορετικού τρόπου συλλογής των δεδομένων από καντόνι σε καντόνι, δηλαδή σε άλλα στέλνουν τα στοιχεία τα νοσοκομεία απευθείας και σε άλλα οι αρχές των καντονιών. Πώς μπορεί όμως μια χώρα να αντιμετωπίσει μια πανδημία χωρίς καν να γνωρίζει τα όπλα που διαθέτει; Τελικά, ύστερα από πολλές πιέσεις, ο Εθνικός Οργανισμός Υγείας ανακοίνωσε ότι οι κλίνες επαρκούν για την αντιμετώπιση του ιού και πως στις 800 υπάρχουσες θα προστεθούν και άλλες 400, ενώ η Ελβετική Ενωση Ιατρών ΜΕΘ ανακοίνωσε ότι υπάρχουν περίπου 950 κλίνες, με τις 800 να είναι κανονικά εξοπλισμένες με αναπνευστήρες.¹Φυσικά αυτοί οι αριθμοί βρίσκονται πολύ πίσω από τις ανάγκες σε μια χώρα με 8,5 εκατομμύρια. Και ενώ οι αρχές επιβεβαιώνουν κάθε μέρα ότι η χώρα είναι «καλά προετοιμασμένη» και «δεν θα γίνουμε Ιταλία», για καλό και για κακό ήρθαν και οι οδηγίες διαλογής των ασθενών στις ΜΕΘ για ...όταν χρειαστεί.

Μεταξύ των μέτρων που πάρθηκαν για την αντιμετώπιση της επιδημίας είναι ο περιορισμός της λειτουργίας των τακτικών ιατρείων και των χειρουργείων και η εξέταση μόνο των περιστατικών που δεν παίρνουν αναβολή, πράγμα που θέτει σε κίνδυνο χρονίως πάσχοντες των οποίων διακόπτεται η ιατρική παρακολούθηση. Αλήθεια, κάτω από την πίεση των ελλείψεων, με τι κριτήρια θα αποφασίζεται ποιο περιστατικό είναι αρκετά σοβαρό για να εξεταστεί;

Προβλήματα όμως υπάρχουν και στη διαθεσιμότητα προστατευτικών υλικών. Ηδη παραδέχονται ελλείψεις σε μάσκες και γάντια και έχει ζητηθεί βοήθεια από την ΕΕ. Εξετάζουν το ενδεχόμενο να αποστειρώνουν τις μάσκες και να τις επαναχρησιμοποιούν, ενώ ταυτόχρονα κάνουν έκκληση σε όσους έχουν στοκ από μάσκες στο σπίτι τους να τις δώσουν σε νοσοκομεία. Οι γιατροί αναφέρουν ότι η έλλειψη του απαραίτητου εξοπλισμού είναι καταστροφική. Κάνουν λόγο για έλλειψη μασκών και άλλων υλικών, αλλά η βασική έλλειψη για την οποία κάνουν λόγο είναι η έλλειψη προσωπικού.²

Τα νοσοκομεία προσπαθούν να καλύψουν τις ελλείψεις όπως μπορούν: Το καντόνι του Βο έκανε έκκληση στους συνταξιούχους γιατρούς, δηλαδή άτομα άνω των 65 ετών που ανήκουν στον ευπαθή πληθυσμό, να συνδράμουν. Το νοσοκομείο του Φριμβούργου προκήρυξε θέσεις... εθελοντών (!) για την καθαριότητα και άλλες βοηθητικές εργασίες για να απελευθερώσουν υγειονομικούς. Να τονίσουμε εδώ ότι είναι διαφορετικό πράγμα να κινητοποιείται ένα σωματείο ή ένας σύλλογος προς την ανάπτυξη ενός δικτύου αλληλεγγύης, όπως έχουν κάνει πολλοί φοιτητικοί σύλλογοι των ελβετικών πανεπιστημίων, και άλλο το νοσοκομείο αντί να προσλαμβάνει μόνιμους εργαζόμενους να προσλαμβάνει επίσημα εθελοντές.

Οι συνθήκες στις οποίες εργάζεται το υγειονομικό προσωπικό περιγράφονται γλαφυρά στην ανακοίνωση του Σωματείου του δημόσιου τομέα στο καντόνι του Βο στη γαλλόφωνη Ελβετία, η οποία αναφέρει ότι με βάση την απόφαση της κυβέρνησης αναστέλλεται ο νόμος για τον χρόνο εργασίας και ανάπαυσης για όσο καιρό απαιτεί η εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση. Δηλαδή οι εργάσιμες ώρες μπορεί να φτάνουν και τις 60... Το σωματείο σημειώνει ότι πρόκειται για μία επικίνδυνη απόφαση και ότι σε χώρους παροχής υγειονομικών υπηρεσιών ο σεβασμός του χρόνου εργασίας και των διαλειμμάτων είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη σωστή ποιότητα των υπηρεσιών.³

Ας δούμε όμως και τι συμβαίνει έξω από τα νοσοκομεία, στον τομέα της προστασίας του πληθυσμού. Η Ελβετία δεν αποτελεί εξαίρεση στη ζούγκλα της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Παρότι ισχύουν μέτρα απαγόρευσης κυκλοφορίας, αρκετοί εργαζόμενοι οφείλουν κανονικά να πηγαίνουν στις δουλειές τους με ελάχιστα μέτρα προστασίας, για να μη χαθούν τα παραγόμενα κέρδη. Παρά τις πολλαπλές εκκλήσεις σωματείων, τα εργοτάξια και τα εργοστάσια παραμένουν ανοιχτά, ενώ το συνδικάτο Unia, που αποτελεί το μεγαλύτερο συνδικάτο της χώρας και καλύπτει κλάδους όπως οι κατασκευές, το εμπόριο και ο τουρισμός, έχει δεχτεί πάνω από 2.000 καταγγελίες για εργοτάξια όπου δεν τηρούνται τα μέτρα προστασίας.

Ακόμα και για τις ευπαθείς ομάδες τα μέτρα είναι προκλητικά: Είχε αποφασιστεί αρχικά από την κυβέρνηση ότι οι εργαζόμενοι που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες θα εργάζονται από το σπίτι και αν αυτό δεν γίνεται θα παίρνουν άδεια με πλήρεις αποδοχές. Τέσσερις μέρες μετά, όπως καταγγέλλει η Συνδικαλιστική Ενωση Ελβετίας, η κυβέρνηση πήρε πίσω αυτό το μέτρο, υποστηρίζοντας ότι μπορούν να πάνε στη δουλειά εφόσον τηρούνται οι κανονισμοί, αν για παράδειγμα υπάρχουν στο χώρο εργασίας αντισηπτικά ή διαχωριστικά. Κι αυτό τη στιγμή που ο υπεύθυνος για τις μεταδοτικές ασθένειες του Οργανισμού Δημόσιας Υγείας δήλωνε ότι όσα μέτρα και να πάρουμε, θα έχουμε κρούσματα.

Μαρτυρίες όπου καταγγέλλεται η έλλειψη μέτρων υπάρχουν και από στρατευμένους. Συνωστισμός στους κοιτώνες, όπου κοιμούνται μέχρι και εξήντα άτομα στον ίδιο θάλαμο μαζί με αρρώστους, μη έλεγχος για κρούσματα, ελλιπή εκπαίδευση για την αντιμετώπιση της επιδημίας.

Κι ενώ συμβαίνουν αυτά, η κυβέρνηση υποκριτικά και κοιτάζοντας προς το μέλλον απαγορεύει τις συναθροίσεις άνω των 5 και παρακολουθεί την τοποθεσία των κινητών τηλεφώνων, ισχυριζόμενη ότι δεν θα έχουν πρόσβαση στα ονόματα, αλλά μόνο στην τοποθεσία και ότι δεν θα παραβιάζονται τα προσωπικά δεδομένα.

Η Ελβετία του πλούτου λοιπόν είναι απροετοίμαστη να περιθάλψει τους πολίτες αν ασθενήσουν. Βεβαίως, τίθεται το ερώτημα στους εργαζόμενους, όπως και στην Ελλάδα, για το ποιος θα πληρώσει τα σπασμένα και το κόστος αυτής της υγειονομικής και οικονομικής κρίσης. Ηδη υπάρχει «προετοιμασία» του λαού για άνοδο των ασφάλιστρων από την επόμενη χρονιά λόγω του κορονοϊού, και υπάρχουν προτάσεις κομμάτων όπως του Σοσιαλιστικού να πληρώσει το κράτος τα σπασμένα των ασφαλιστικών για να τις απαλλάξουν.

Το παράδειγμα της Ελβετίας φωτίζει ακόμα παραπέρα το κύριο: Οι κοινωνικές λαϊκές ανάγκες (και μιλάμε για τις βασικές: Υγεία, Παιδεία, κ.λπ.) δεν μπορούν να ικανοποιηθούν ούτε στις πιο πλούσιες καπιταλιστικές χώρες. Πόσο μάλλον οι διευρυμένες... Γιατί και εκεί ο καπιταλισμός έχει τους ίδιους νόμους, αυτούς που υπακούν στους κανόνες της κερδοφορίας, της άγριας εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης. Οσος πλούτος και αν παράγεται, όσο και αν αναπτύσσονται η τεχνολογία και η επιστήμη, αν δεν αλλάξουν χέρια η εξουσία και η οικονομία, δεν πρόκειται να χρησιμοποιηθούν υπέρ των λαϊκών στρωμάτων.

Κλείνοντας, παραθέτουμε τα λόγια του Αμερικανού ιολόγου Τζόνας Εντουαρντ Σολκ, που δούλεψε σκληρά για να φτιάξει το εμβόλιο κατά της πολιομυελίτιδας, το οποίο αποτέλεσε τεράστια ανακούφιση για ολόκληρο τον κόσμο. Οταν ρωτήθηκε ποιος θα έχει στην ιδιοκτησία του το νέο φάρμακο απάντησε χαρακτηριστικά: «Θα έλεγα ο κόσμος. Δεν υπάρχει πατέντα. Μπορείς να πατεντάρεις τον ήλιο;».

Ομως μόνο σε μια κοινωνία που δεν θα έχει ως κίνητρο το καπιταλιστικό κέρδος, τα επιτεύγματα της επιστήμης θα ανήκουν στον «κόσμο» και όχι στους μονοπωλιακούς ομίλους που τα «πατεντάρουν» και θησαυρίζουν απ' αυτά. Αυτόν το δρόμο πρέπει να πορευτούμε...

Παραπομπές:

1.^https://www.letemps.ch/suisse/hopitaux-suisses-haute-tension

2^. https://www.rts.ch/info/suisse/11180312-pas-de-confinement-general-en-suisse-mais-les-reunions-de-plus-de-5-personnes-sont-interdites.html#timeline-anchor-1584686366633

3^. https://ssp-vpod.ch/news/2020/le-conseil-federal-pousse-le-personnel-hospitalier-dans-le-vide/

ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗ.--

Αξιοποιώντας πλήρως την πανδημία του νέου κορονοϊού, η εθνικιστική - ευρωσκεπτικιστική κυβέρνηση στην Ουγγαρία ενισχύει την καταστολή και βάζει στο «γύψο» οποιαδήποτε αντίδραση ή διεκδίκηση στο όνομα της ...προστασίας της δημόσιας υγείας. Την περασμένη βδομάδα το κοινοβούλιο αποφάσισε ουσιαστικά την «αυτοδιάλυσή του», δίνοντας απεριόριστες εξουσίες στον πρωθυπουργό, Βίκτορ Ορμπαν, ο οποίος μπορεί να κυβερνά με προεδρικά διατάγματα και έκτακτα μέτρα ακόμα και τον στρατό.

Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, δήλωσε «ιδιαιτέρως ανήσυχη για την κατάσταση στην Ουγγαρία». Την ίδια στιγμή, βέβαια, η ΕΕ - σοσιαλδημοκρατικές, αριστερές και συντηρητικές κυβερνήσεις - επιτίθεται στα λαϊκά και εργατικά δικαιώματα, ενισχύει την καταστολή, παρακολούθηση και χρήση προσωπικών δεδομένων με πρόσχημα την «τρομοκρατία» ή την επιδημία, ενώ σε δεκάδες χώρες - μέλη το δικαίωμα στην απεργία έχει μπει κυριολεκτικά σε «γύψο». Για να μη μιλήσουμε για την απαγόρευση κομμουνιστικών συμβόλων και ιδεών στην Ουγγαρία και άλλες χώρες, όπου η ΕΕ πρωτοστατεί στη βρώμικη και αντιεπιστημονική εξίσωση του κομμουνισμού με τον φασισμό - ναζισμό.

Πάντως η Ουγγαρία δεν είναι πρώτη χώρα που κυβερνά με προεδρικά διατάγματα και σε «κατάσταση έκτακτης ανάγκης». Θυμίζουμε ότι και στη Γαλλία, μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι το 2017, για πολλούς μήνες είχε διατηρηθεί τέτοιο καθεστώς.

«Κατανοώ ότι τα κράτη - μέλη οφείλουν να λάβουν έκτακτα μέτρα για να αντιμετωπίσουν την άμεση υγειονομική κρίση», είπε η πρόεδρος της Κομισιόν, χωρίς καμία αναφορά - εννοείται - στην ενίσχυση των δημόσιων συστημάτων Υγείας με μόνιμο προσωπικό, επέκταση των κλινών ΜΕΘ (σε μόνιμη βάση), ενίσχυση με ιατρικό προσωπικό και υποδομές.

Με διαδικασίες fast track ψηφίστηκε στη Δανία νόμος που με αφορμή την πανδημία του κορονοϊού προωθεί ακόμα πιο αυστηρά μέτρα καταστολής, που δείχνουν ότι η αντιλαϊκή φαρέτρα διευρύνεται με επιδίωξη να παραμείνει και μετά.

Ηδη πριν από τρεις βδομάδες είχε ψηφιστεί στη Βουλή νόμος, με διαδικασίες fast track και τότε, ο οποίος προέβλεπε μια σειρά από περιοριστικά μέτρα. Την προηγούμενη Δευτέρα ο Δανός πρωθυπουργός είχε εκφράσει την αισιοδοξία του ότι «γρήγορα θα επανέλθει η κανονικότητα», ωστόσο την Τετάρτη ψηφίστηκε και ο νέος νόμος.

Τα μέτρα που προβλέπονται σε αυτόν για τη λεγόμενη «κορονο-εγκληματικότητα», με ισχύ τουλάχιστον μέχρι τις 21 Μάρτη 2021, αυστηροποιούν τις ποινές. Με βάση τον νέο νόμο διπλασιάζονται ή σε ειδικές περιπτώσεις τετραπλασιάζονται οι ποινές για αδικήματα που έχουν σχέση με τον κορονοϊό.

Για παράδειγμα, διπλασιάστηκε η ποινή για περιπτώσεις: Παρενόχλησης δημοσίων υπαλλήλων (αστυνομικούς κ.λπ.), για βία και απειλές, προσβολή ενάντια σε δημόσιους υπαλλήλους, για ταραχές που αποσκοπούν στη διάπραξη βίας, για σοβαρή διατάραξη της ειρήνης και της τάξης σε δημόσιο χώρο, και για παράβαση του νόμου περί κάλυψης προσώπου. Ιδιαίτερα σε περίπτωση κλοπής αντισηπτικών ή μέσων προστασίας (γάντια, μάσκες κ.λπ.) επιβάλλεται ποινή φυλάκισης, χωρίς ο νόμος να καθορίζει τη διάρκεια.

Εισηγητικά ο υπουργός Δικαιοσύνης, Nick Hekkerup, για να δικαιολογήσει το νόμο είπε ότι «υπάρχει κίνδυνος οι δανέζικες αρχές κατά τη διάρκεια της επιδημίας να αντιμετωπίσουν σφοδρές αντιδράσεις, ή να προκληθούν ταραχές στους δρόμους, και γι' αυτό υπάρχει ανάγκη για διασφάλιση της δημόσιας τάξης και της δημόσιας ειρήνης». Από αυτά γίνεται σαφές ότι βασικά στο στόχαστρο των μέτρων βρίσκονται οι ενδεχόμενες λαϊκές διαμαρτυρίες.

Ο υπουργός αποκτά επίσης το δικαίωμα να αποκλείει ιστοσελίδες που παραβαίνουν νόμους που σχετίζονται με την πανδημία.«Μπορείτε να πείτε με βεβαιότητα ότι το Κοινοβούλιο βρήκε το μεγάλο σφυρί και το χρησιμοποιεί για όσους κάνουν απάτες ή παραβιάζουν τον νόμο», δήλωσε ο υπουργός Δικαιοσύνης πριν περάσει η πρόταση.

Να σημειωθεί τέλος ότι με πρόταση των ακροδεξιών κομμάτων πέρασε και διάταξη που επιτρέπει να απελαύνονται αλλοδαποί, ανεξάρτητα από το πόσο καιρό έχουν ζήσει στη Δανία, εφόσον καταδικαστούν σε άνευ όρων φυλάκιση για «κορονο-αδικήματα».

ΣΤΟΚΧΟΛΜΗ.--

Την αντίδραση περίπου 2.000 επιστημόνων και ερευνητών στη Σουηδία έχει προκαλέσει η στάση της κυβέρνησης (Σοσιαλδημοκράτες - Πράσινοι), που δεν έχει λάβει μέτρα περιορισμού της εξάπλωσης του κορονοϊού, ενώ διεξάγονται ελάχιστα τεστ.

Πριν από λίγες μέρες, ο πρωθυπουργός Στέφαν Λεβέν επανέλαβε πως «όλοι, ως άτομα, πρέπει να αναλάβουμε την ευθύνη. Δεν μπορούμε να νομοθετούμε και να απαγορεύουμε τα πάντα». Στη Σουηδία λειτουργούν νηπιαγωγεία και δημοτικά σχολεία, επιχειρήσεις, καφέ και εστιατόρια, ενώ επιτρέπονται συναθροίσεις έως και 50 ατόμων.

Υγειονομικοί στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Ουψάλα δήλωσαν την περασμένη βδομάδα ότι έχει αυξηθεί ο αριθμός των ασθενών που χρειάζονται νοσηλεία σε ΜΕΘ, ανάμεσά τους και νέοι άνθρωποι.

Στη Σουηδία, μια χώρα με περίπου 10 εκατ. πληθυσμό και στην οποία εξετάζονται για κορονοϊό μόνο οι βαριά ασθενείς που νοσηλεύονται, είχαν ανακοινωθεί μέχρι την Πέμπτη 5.466 επιβεβαιωμένα κρούσματα και 282 θάνατοι, με 43 νεκρούς το τελευταίο 24ωρο. Στη Νορβηγία τα επιβεβαιωμένα κρούσματα ήταν 5.119 και οι νεκροί 47, ενώ στη Δανία ήταν 3.355 και 123 αντίστοιχα.

Κι ενώ η σουηδική κυβέρνηση μόλις την περασμένη βδομάδα απαγόρευσε τις επισκέψεις στα γηροκομεία της χώρας, την Πέμπτη τοπικά τηλεοπτικά δίκτυα μετέδιδαν πως ο κορονοϊός έχει εξαπλωθεί σε ανησυχητικό βαθμό σε γηροκομεία της πρωτεύουσας. Συγκεκριμένα, είχαν διαγνωστεί 250 ηλικιωμένοι με κορονοϊό και τουλάχιστον 50 έχουν πεθάνει, δήλωσε ο επικεφαλής της υπηρεσίας «Familjelakarna», η οποία είναι υπεύθυνη για την ιατρική περίθαλψη σε αρκετά γηροκομεία της περιοχής.

«Παίρνουμε μηνύματα, από τη Στοκχόλμη και άλλες περιοχές της χώρας, ότι υπάρχουν αυξημένα περιστατικά στα γηροκομεία», επιβεβαίωσε στην καθιερωμένη ενημέρωση ο επικεφαλής επιδημιολόγος της αρμόδιας υπηρεσίας, Αντερς Τέγκνελ.

Copyright 2020 The Associated

Oι ανάγκες του λαού και στη Γαλλία μπαίνουν στη ζυγαριά των καπιταλιστικών κερδών

Για παράδειγμα, μεταξύ άλλων εκτιμάται ότι λείπουν ικανοποιητικά αποθέματα σε φιάλες οξυγόνου, οι οποίες δεν χρειάζονται μόνο για ασθενείς που νοσηλεύονται σε μονάδες Υγείας, αλλά και για κρούσματα που θα «καθηλωθούν» σπίτι τους, εξαιτίας και των ελλείψεων σε διαθέσιμες κλίνες στα νοσοκομεία.

Η σημασία ελλείψεων σε τέτοια μέσα αναδεικνύεται και πάλι μέσα από την τραγική εμπειρία του ιταλικού λαού. Στη βιομηχανική πόλη του Μπέργκαμο, στο Βορρά (που από μόνη της μετρά χιλιάδες θύματα), η κατάσταση που είχε διαμορφωθεί ήταν τέτοια, που κάποια στιγμή οι αρχές έδωσαν εντολή στην αστυνομία να συλλέγει φιάλες οξυγόνου από σπίτια ανθρώπων που είχαν καταλήξει και να διανέμονται μετά σε άλλους, που πάλευαν να κρατηθούν στη ζωή...

Μέσα σε αυτές τις «έκτακτες» συνθήκες, αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον το παράδειγμα ενός εργοστασίου κατασκευής φιαλών οξυγόνου στη Γαλλία, που έκλεισε τον Ιούνη του 2019. Πρόκειται για μια μονάδα παραγωγής που άνοιξε το 1939, στην πόλη Γκερζά (Gerzat), στο διαμέρισμα Πιού ντε Ντομ, στην κεντρική Γαλλία και μεταξύ άλλων συνδέθηκε και με την αντιμετώπιση των αναγκών της Γαλλίας κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η συγκεκριμένη μονάδα ειδικευόταν σε φιάλες οξυγόνου υψηλής πίεσης, που χρησιμοποιούνται στην Ιατρική, αλλά και άλλους βασικούς τομείς για την κοινωνία, όπως την πυρόσβεση. Το προσωπικό του εργοστασίου θεωρούταν από τα πιο υψηλά ειδικευμένα διεθνώς στον τομέα του, ενώ η παραγωγή είχε φτάσει ετησίως μέχρι και τις 220.000 φιάλες. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, το εργοστάσιο αποτελούσε πια το μοναδικό του είδους του σε όλη την ΕΕ.

Το Νοέμβρη του 2018 η διοίκηση της ιδιοκτήτριας εταιρείας, «Luxfer Gas Cylinders France», ανακοίνωσε ότι έως τον Ιούνη του 2019 θα βάλει «λουκέτο» στο εργοστάσιο, επειδή αυτό επέβαλε το «σχέδιο αναδιοργάνωσης της βιομηχανικής δραστηριότητας της "Luxfer" στην Ευρώπη». Η είδηση είχε πέσει σαν κεραυνός στους εργαζόμενους που εύλογα απορούσαν: Ακόμα και με «στεγνούς» όρους ισολογισμών, η μονάδα ήταν κερδοφόρα, μάλιστα όταν έληξε το 2018 τα καθαρά της κέρδη έφταναν τα 1,1 εκατομμύρια ευρώ, με έναν κύκλο εργασιών 22 εκατομμυρίων ευρώ. Πολύ περισσότερο, το ίδιο το αντικείμενο του εργοστασίου καθιστούσε αναγκαία τη συνέχιση, αν όχι την ενίσχυση της λειτουργίας του, και όχι το κλείσιμο...

Πολύ εύστοχα, συνδικαλιστές σχολίαζαν πρόσφατα σε γαλλικά ΜΜΕ: «Το 50% της παραγωγικής δραστηριότητας της μονάδας αφορούσε φιάλες για πυροσβέστες και το άλλο 50% φιάλες για τα νοσοκομεία. Αυτό πάει να πει ότι το εργοστάσιο θα μπορούσε να είναι χρήσιμο για τις δύο σοβαρότερες καταστροφές που έχει αντιμετωπίσει ο πλανήτης τους τελευταίους 12 μήνες: Τις πυρκαγιές στην Αυστραλία και τη σημερινή πανδημία...».

Για τη δυναμικότητα του εργοστασίου καμάρωνε και η ίδια η «Luxfer», τo 2005, όταν ανακοίνωνε περιχαρής την επέκτασή του, διαφημίζοντας ότι τα προϊόντα του χρησιμοποιούνται «πρωταρχικά στην ιατρική αγορά, όπως και από πυροσβέστες, αλλά και προσωπικό έκτακτων διασώσεων...» Στην ίδια ανακοίνωση η «Luxfer» έκανε και τις σχετικές συστάσεις: «Ιδρυθείσα το 1898, η "Luxfer" κατέχει ηγετική θέση στην παγκόσμια κατασκευή αλουμινίου και σύνθετους κυλίνδρους υψηλής πίεσης. Με έξι παραγωγικές μονάδες σε Βόρεια Αμερική, Ευρώπη και Ασία και με σημεία πώλησης σε όλο τον κόσμο, η "Luxfer" εξυπηρετεί πελάτες σε μεγάλες αγορές...».

Για την εργοδοσία όμως κριτήριο για τη λειτουργία του εργοστασίου δεν ήταν η χρησιμότητά του για τις λαϊκές ανάγκες. Ηταν το αν αυτή εξυπηρετούσε τα συνολικά επενδυτικά σχέδια της μητρικής εταιρείας: Του βρετανικού ομίλου «Luxfer Group», ενός κολοσσού με μονάδες παραγωγής διαφόρων προϊόντων και μέσων παραγωγής με εφαρμογές σε μια σειρά κλάδους, από τη στρατιωτική βιομηχανία μέχρι τη χημική κ.τ.λ.

Ετσι, σε ένα διαφορετικό (από το 2005) ύφος, στις 26 Νοέμβρη του 2018, η εργοδοσία έβγαλε ανακοίνωση για να μιλήσει για ένα «υποβαθμισμένο οικονομικό περιβάλλον», μέσα στο οποίο εκείνη καλείται «να απλοποιήσει τα βιομηχανικά μέσα αναδιοργανώνοντας τη δραστηριότητά της» και συγκεντρώνοντάς την σε περιοχές που για διάφορους λόγους θεωρούσε ότι βολεύουν καλύτερα τις επενδύσεις της (μιλούσε συγκεκριμένα για το Νότινγχαμ στη Βρετανία και το Ριβερσάιντ των ΗΠΑ), «ώστε να παραμείνει ανταγωνιστική», εκφράζοντας ανησυχία και για την «αυξημένη ανταγωνιστική πίεση (σ.σ. που αντιμετώπιζε) στις βασικότερες αγορές».

Τις τελευταίες μέρες, στη Γαλλία «φουντώνει» η συζήτηση για την ανάγκη το εργοστάσιο στην Γκερζά να ξανανοίξει, με διάφορες μάλιστα σκέψεις να ακούγονται, ακόμα και για «εθνικοποίηση» της μονάδας, προκειμένου, όπως λένε, «να μετριαστεί η εξάρτηση της Γαλλίας» από άλλες αγορές, εκφράζοντας ανησυχία για την εμφάνιση «ξένων εταιρειών» (κινεζικών, γερμανικών κ.τ.λ.) που τα τελευταία χρόνια έχουν πάρει μερίδια της γαλλικής αγοράς, ή και άλλων όπου τα γαλλικά μονοπώλια είχαν καλές θέσεις.

Ανεξάρτητα από το τι θα γίνει τελικά με το συγκεκριμένο εργοστάσιο, το παράδειγμά του έρχεται να επιβεβαιώσει ότι οι ελλείψεις σε μια σειρά τόσο σημαντικά είδη και μηχανήματα, απαραίτητα για τις λαϊκές ανάγκες, είναι αποτέλεσμα της άναρχης καπιταλιστικής παραγωγής, της οργάνωσής της με σκοπό το κέρδος.

Με αυτό το κριτήριο ανοίγει ή κλείνει ένα εργοστάσιο, είτε ανήκει σε ομίλους επιχειρηματιών, είτε στο καπιταλιστικό κράτος. Στην Ελλάδα, άλλωστε, έχουμε και το παράδειγμα της κρατικής ΛΑΡΚΟ. Επιβεβαιώνει με με άλλα λόγια ότι είτε σε έκτακτες, είτε σε κανονικές καταστάσεις, η καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και η ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών είναι πράγματα ασύμβατα...

ΜΑΔΡΙΤΗ.--

Πλησίασε τους 11.000 νεκρούς από την πανδημία του κορονοϊού η Ισπανία, καθώς την Παρασκευή ανακοινώθηκαν ακόμη 932 μέσα σε ένα 24ωρο. Τα επιβεβαιωμένα κρούσματα αυξήθηκαν την ίδια μέρα κατά 7.472, σε 117.710 (είναι τα περισσότερα μετά τις ΗΠΑ), με τις υγειονομικές αρχές να επιβεβαιώνουν ότι η αιχμή της επιδημίας έχει επιτευχθεί ή μπορεί να έχει ήδη ξεπεραστεί.

Κι ενώ η κατάσταση στα νοσοκομεία της Ισπανίας είναι δραματική εξαιτίας των περικοπών και των διαχρονικών ελλείψεων, ενώ έχουν προσβληθεί τουλάχιστον 13.000 υγειονομικοί με το νέο κορονοϊό, καθώς λείπει βασικός εξοπλισμός προστασίας, αίσθηση προκάλεσε αποκάλυψη του ισπανικού Τύπου («El mundo» κ.ά.) ότι η σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση PSOE - «Ουνίδας Ποδέμος» αγνόησε επανειλημμένα μέσα στον Φλεβάρη και τον Μάρτη τις συστάσεις του ΠΟΥ προς τα κράτη να προμηθευτούν με το απαραίτητο υγειονομικό υλικό ενόψει της πανδημίας.

«Η Ισπανία έχει επαρκή αποθέματα προσωπικού εξοπλισμού έκτακτης ανάγκης αυτή τη στιγμή», ήταν η απάντηση του υπουργείου Υγείας τρεις φορές μέσα στον Φλεβάρη, ακόμη και λίγες μέρες προτού ανακοινωθεί η κατάσταση συναγερμού στη χώρα, στις 14 Μάρτη.

Στο μεταξύ, στοιχεία που δείχνουν πως τα γηροκομεία στην περιοχή της Μαδρίτης έχουν μετατραπεί σε εκατόμβες νεκρών ανακοίνωσε την Πέμπτη η πρόεδρος της περιφέρειας της Μαδρίτης, Ιζαμπέλα Ντίαθ Αγιούσο: Περίπου 3.000 φιλοξενούμενοι σε γηροκομεία έχουν πεθάνει τον Μάρτη από οποιαδήποτε αιτία, δηλαδή η θνησιμότητα στα γηροκομεία της Μαδρίτης τριπλασιάστηκε σε λίγες μέρες. Στις 26 Μάρτη ο αριθμός αυτός ήταν 1.065 θάνατοι. Μάλιστα, η πρόεδρος της περιφέρειας πρόσθεσε ότι «είναι αδύνατο να γνωρίζουμε τον ακριβή αριθμό των θανάτων από τον κορονοϊό, καθώς δεν έχουν γίνει επαρκή διαγνωστικά τεστ στα γηροκομεία».

«Τους αφήνουν απλά να πεθάνουν, δεν τους μεταφέρουν στα νοσοκομεία», δήλωσε στον ισπανικό Τύπο ο γιος μιας 88χρονης που πέθανε σε γηροκομείο.

Ενώ ο ιταλικός λαός εξακολουθεί να μετρά εκατοντάδες θύματα καθημερινά, με βασικές αιτίες την εγκατάλειψη των δημόσιων νοσοκομείων και την εγκληματική συνέχιση της λειτουργίας μεγάλων βιομηχανιών, η κυβέρνηση Κόντε εστιάζει τους σχεδιασμούς σε μια «κούρσα δρόμου» προς όφελος του κεφαλαίου, εντείνοντας διεργασίες για συμβιβασμούς σε επίπεδο ΕΕ που θα συμβάλουν στη μετά την επιδημία περίοδο.

Την Παρασκευή ο πρωθυπουργός. Τζουζέπε Κόντε, απάντησε σε επιστολή της προέδρου της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, σημειώνοντας ότι όλοι αναρωτιούνται «τι είναι διατεθειμένη να κάνει η Ευρώπη, όχι για την Ιταλία, αλλά για τον εαυτό της» και ότι «πρέπει να πραγματοποιήσουμε ένα άλμα ποιότητας που να μας χαρακτηρίσει ως Ενωση...». Πρόσθεσε ότι προς το παρόν δεν έχει γίνει αισθητή η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και επέμεινε ότι τα ευρωομόλογα «θα είναι χρήσιμα για τη χρηματοδότηση των εξαιρετικών προσπαθειών που θα πρέπει να κάνει η Ευρώπη με στόχο την ανασύσταση του κοινωνικού και οικονομικού ιστού της». Ακόμα, μιλώντας στη γερμανική «Die Zeit» σχολίασε ότι η ΕΕ οφείλει να απαντήσει άμεσα στην κατάσταση «αλλιώς ο ασθενής θα χαθεί... Χρειάζονται έκτακτα μέτρα, αλλά θα είναι άχρηστα αν καθυστερήσουν». Είπε ακόμη ότι η ΕΕ πρέπει να συζητήσει διάφορα εργαλεία για την αντιμετώπιση της κατάστασης «χωρίς άσκηση βέτο εκ των προτέρων».

Στο μεταξύ, την Παρασκευή, ο επικεφαλής της ιταλικής Πολιτικής Προστασίας, Αντζελο Μπορέλι, δήλωσε ότι ο περιορισμός των μετακινήσεων ίσως διαρκέσει έως την Πρωτομαγιά, λέγοντας ότι «δεν είναι μια πραγματικότητα η οποία μπορεί να ξεπεραστεί μέσα σε λίγες εβδομάδες». Ισχυρίστηκε ότι «με την παρούσα κατάσταση η χώρα μπορεί να πάρει μια ανάσα, διότι δεν υφίσταται η τεράστια πίεση των προηγούμενων εβδομάδων στα νοσοκομεία και στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας». Τέλος, είπε ότι «πρέπει να δούμε πότε θα αρχίσει η μείωση των κρουσμάτων και των νεκρών».

Από τη μεριά του, ο πρόεδρος του Ανώτατου Ινστιτούτου Υγείας της χώρας, Σίλβιο Μπρουσαφέρο, ισχυρίστηκε ότι «μπορούμε να επιβεβαιώσουμε μια επιβράδυνση» στην εξάπλωση των κρουσμάτων, επιμένοντας κι αυτός ότι χρειάζεται συνέχιση των περιοριστικών μέτρων.

Πάντως, οι περιορισμοί εξακολουθούν να μην έχουν την ίδια ισχύ για μεγάλους χώρους εργασίας, όπως καταγγέλλουν τα αγωνιστικά Συνδικάτα Βάσης (USB, μέλος της ΠΣΟ). Οι μεγαλοβιομήχανοι της Confindustria το μόνο που κάνουν είναι να δημοσιεύουν υπολογισμούς για την αναμενόμενη πτώση των ρυθμών ανάπτυξης του ΑΕΠ, στρώνοντας το έδαφος για νέα κλιμάκωση της επίθεσης, στο όνομα της «διάσωσης της οικονομίας»...

Την Πέμπτη η Γαλλίδα υπουργός Εργασίας Μουριέλ Πενικό ανακοίνωσε ότι 400.000 εταιρείες εντάχθηκαν στο μέτρο εφαρμογής της λεγόμενης «μερικής ανεργίας» (αυτό αφορά 4 εκατομμύρια εργαζόμενους, περίπου το 1/5 των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα). Πρόκειται για ένα από τα βασικά μέτρα με τα οποία η κυβέρνηση επιδιώκει να στηρίξει τη μεγαλοεργοδοσία, καλύπτοντας ένα μέρος της αμοιβής εργαζομένων που δεν συνεχίζουν να δουλεύουν κανονικά («μερική ανεργία») σε εταιρείες που αντιμετωπίζουν πτώση παραγγελιών αλλά και συνολικά «οικονομική πίεση» λόγω της πανδημίας (κάτι φυσικά που μπορεί να ερμηνευτεί με πολλούς τρόπους). Η καταβολή ενός άλλου, μικρού μέρους του μισθού, που καλείται να το καταβάλει ο εργοδότης, στην πραγματικότητα «επαφίεται» στην «ευχέρεια» και την «καλή διάθεσή» του, όταν εδώ και βδομάδες έχουν ξεκινήσει οι εκβιασμοί όχι απλά για να μην υπάρχουν διαμαρτυρίες για μειώσεις μισθών, απολύσεις κ.τ.λ., αλλά και για να δηλώνουν οι εργαζόμενοι ενυπόγραφα ότι αν εκτεθούν στον κορονοϊό δεν θα ζητήσουν αποζημίωση από την εταιρεία.

Αρθρο των «Νιου Γιορκ Τάιμς» σημείωνε μεσοβδόμαδα ότι «η Γαλλία αναδύεται γρήγορα ως δοκιμαστική περίπτωση για το αν μια χώρα μπορεί να επιταχύνει την ανάκαμψη από μια ύφεση (σ.σ. μετά το πέρασμα της πανδημίας), προστατεύοντας τις επιχειρήσεις και αποφεύγοντας τη μαζική ανεργία... Η ιδέα είναι να μην υπάρχουν απολύσεις ή κλείσιμο επιχειρήσεων, έτσι ώστε όταν ο κορονοϊός είναι τελικά υπό έλεγχο, η οικονομία μπορεί να ξεκινήσει σωστά...». Σε αυτό το πλαίσιο - του πώς η Γαλλία θα αξιοποιήσει αυτή την «υγειονομική κρίση» για να τη βρει η επόμενη περίοδος με πιο ενισχυμένη ανταγωνιστικότητα - εντάσσεται και η συζήτηση για το πώς «θα ανακτηθεί η βιομηχανική ανεξαρτησία» της χώρας, εννοώντας τη θωράκιση και ανάκαμψη ομίλων που υπό τον έλεγχο του γαλλικού κεφαλαίου θα αναβαθμίσουν τη θέση του στην Ευρώπη και γενικώς.

Στο μεταξύ, χαρακτηριστικό παράδειγμα του πώς η μεγαλοεργοδοσία προσαρμόζει τις εξελίξεις στα δικά της μέτρα είναι η κατάσταση στα Γαλλικά Ταχυδρομεία (La Poste), που ανακοίνωσαν ότι στο εξής θα μειώσουν σε 3 από 4 τις μέρες που θα κάνουν διανομή Τύπου, ταχυδρομικών επιστολών και δεμάτων. Ενώ οι ανάγκες είναι αυτή την περίοδο μεγαλύτερες (δεδομένης της παραμονής στο σπίτι χιλιάδων οικογενειών) και κανονικά θα μπορούσε να προσληφθεί νέο προσωπικό με πλήρη δικαιώματα, ανακοινώθηκε η «εθελοντική» μεταφορά 1.200 υπαλλήλων από τη θυγατρική «Mediapost», που θα δουλεύουν με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, θα κάνουν διανομές με δικά τους οχήματα κ.τ.λ.

LaPresse

Μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, τα θύματα της πανδημίας διεθνώς (που στην πραγματικότητα είναι αρκετά περισσότερα αφού πολλοί καταλήγουν σπίτια τους, ακόμα και χωρίς να έχουν καν εξεταστεί για την επιβεβαίωση της ασθένειας) είχαν φτάσει τα 55.304 και τα επιβεβαιωμένα κρούσματα τα 1.043.762.

Οσον αφορά τη διεθνή εξάπλωση της επιδημίας, μέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές:

Στις ΗΠΑ, θύματα και κρούσματα είχαν φτάσει τα 6.145 και 246.442 από 5.343 και 228.978 που κατέγραφε ο «Ριζοσπάστης» στο φύλλο της Παρασκευής 3 Απρίλη. Στην Ισπανία, τα 10.935 και 117.710 από 10.003 και 110.238.

Στην Ιταλία, με τα στοιχεία της Πέμπτης, τα θύματα ήταν 13.935 και τα κρούσματα 117.710 από 13.915 και 115.242.

Στη Γερμανία, 1.129 και 86.667 από 997 και 81.728.

Στη Γαλλία, επίσης χωρίς τα τελευταία στοιχεία, ήταν 5.387 και 59.105 από 4.032 και 56.989.

Στη Βρετανία, 3.605 και 38.168 από 2.921 και 33.718.

Στην Ολλανδία, τα θύματα είχαν φτάσει τα 1.487 από 1.339.

Στο Βέλγιο τα 1.422 από 1.011.

Το Ιράν παρέμενε η σοβαρότερη εστία εκτός Ευρώπης και ΗΠΑ, με 3.294 θύματα και 53.183 επιβεβαιωμένα κρούσματα. Οι ρυθμοί εξάπλωσης ενισχύονται όσο περνούν οι μέρες και σε Λατινική Αμερική και Αφρική, με την ανησυχία να μεγαλώνει για τους αριθμούς των θυμάτων σε χώρες με τεράστια κενά σε στοιχειώδεις υπηρεσίες περίθαλψης (π.χ. Αφρική). Στην Κίνα τα κρούσματα είναι 81.620 και αυξήθηκαν κατά 31 και τα θύματα 3.322, 4 περισσότερα από την προηγούμενη καταγραφή την Πέμπτη.

Τη βδομάδα που πέρασε, κατέληξαν θύματα και σε πολύ μικρές ηλικίες, εφηβικές αλλά και βρεφικές (σε ΗΠΑ, Βέλγιο, Βρετανία, Γαλλία κ.τ.λ.), με τις αρχές των αντίστοιχων χωρών να μιλούν για «επιπλοκές που δεν συνηθίζονται» και «σπάνιες περιπτώσεις». Πάντως, εκπρόσωποι του ΠΟΥ υπογράμμισαν ότι «η ιδέα σύμφωνα με την οποία η (σ.σ. ασθένεια που προκαλεί ο νέος κορονοϊός) COVID-19 πλήττει μόνο τους ηλικιωμένους είναι με βάση τα γεγονότα εσφαλμένη» και ότι «η ηλικία δεν είναι ο μοναδικός παράγοντας κινδύνου για μια σοβαρή μορφή της ασθένειας». Πρόσθεσαν δε ότι έχουν παρατηρηθεί σοβαρά κρούσματα και ανάμεσα σε εφήβους και νεαρούς ενήλικες, με πολλούς να χρειάστηκε να νοσηλευτούν σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας και κάποιους να καταλήγουν.

Απαιτεί:

Τη συγκρότηση Επιτροπής Αλληλεγγύης για τα δικαιώματα των στρατευμένων ανακοίνωσαν συνδικαλιστές, εκπρόσωποι μαζικών φορέων, νομικοί και βουλευτές. Στη σχετική ανακοίνωσή τους αναφέρονται αναλυτικά στις σοβαρές εξελίξεις που αφορούν το λαό μας και ιδιαίτερα τις Ενοπλες Δυνάμεις και τη στρατευμένη νεολαία, τόσο σε ό,τι αφορά την πανδημία, όπου αναδεικνύουν τις σχετικές καταγγελίες στρατευμένων και απαιτούν με σειρά αιτημάτων να παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα στις μονάδες, όσο και σε ό,τι αφορά τις επικίνδυνες για τους λαούς εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή της Ανατ. Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής και της Λιβύης, με τις ελληνικές κυβερνήσεις να συμμετέχουν - και με στρατιωτικές δυνάμεις - εκτός συνόρων σε ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις και επεμβάσεις των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.

Σημειώνουν πως «μπροστά σ' αυτές τις εξελίξεις οφείλουμε όλοι μας να εκδηλώσουμε με κάθε τρόπο τη συμπαράστασή μας στους κληρωτούς στρατιώτες, ναύτες και σμηνίτες και να αγωνιστούμε για τα δικαιώματά τους» και υπογραμμίζουν πως «οι φαντάροι έχουν το αναφαίρετο δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης και γενικά το δικαίωμα να διεκδικούν συνθήκες διαβίωσης που ανταποκρίνονται και ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες τους, όπως και να υπηρετούν τη θητεία τους με βάση μόνο τις απαιτήσεις της άμυνας της χώρας», προβάλλοντας παράλληλα σειρά αιτημάτων που αφορούν όλες τις πλευρές της ζωής και της θητείας των στρατευμένων (αναλυτικότερα σε επόμενο φύλλο του «Ριζοσπάστη»).

Την Επιτροπή Αλληλεγγύης για τα δικαιώματα των νέων στρατευμένων συγκροτούν οι: Βρεττός Αγγελος, δικηγόρος, Αθήνα, υπεύθυνος της Επιτροπής, Αντανασιώτης Αντώνης, μέλος του ΔΣ του Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνας, Γεράκη Κατερίνα, δικηγόρος, Αθήνα, Διονυσόπουλος Βασίλης, δικηγόρος, Αθήνα, Ζιώγας Γιάννης, καθηγητής Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Καραντζίδης Βασίλης, πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Φλώρινας, Κατσάς Αντώνης, δικηγόρος, Καλαμάτα, Κατσώτης Χρήστος, βουλευτής, Μίχας Αλέξανδρος, δικηγόρος, Αθήνα, Νάκος Θανάσης, πρόεδρος Συνδικάτου Οικοδόμων Ιωαννίνων, Ξυδία Αγγελική, δικηγόρος, Πάτρα, Παπαδομανωλάκης Μανώλης, δικηγόρος, πρόεδρος Επιτροπής Ειρήνης Χανίων, Παπαναστάσης Νίκος, βουλευτής, αντισυνταγματάρχης ε.α., Σταθόπουλος Δημήτρης, συνταξιούχος εφέτης, Αθήνα, Στεφανίδη Μαιρήνη, αντιπρόεδρος Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας, Τασιούλας Γιάννης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων Ελλάδας, Τσιαπλές Τάσος, μέλος ΔΣ της Ενωσης Περιφερειών Ελλάδας, περιφερειακός σύμβουλος Θεσσαλίας, Tρέλης Χρήστος, μέλος Γενικού Συμβουλίου ΕΕΔΥΕ, Αλεξανδρούπολη.

Η διεύθυνση της Επιτροπής είναι: Ζαλόγγου 7, Αθήνα και το τηλέφωνο υπεύθυνου της Επιτροπής: 6944366896.

Για το σκοπό αυτό κατέθεσε μέχρι σήμερα περισσότερες από 37 Ερωτήσεις για προβλήματα σχετικά με την πανδημία του κορονοϊού, αλλά και για άλλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στις μονάδες τους οι φαντάροι και τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων.

Μεταφέροντας στη Βουλή διαμαρτυρίες στρατευμένων, κατέθεσε Ερωτήσεις για τον μεγάλο συγχρωτισμό, τις απαράδεκτες συνθήκες υγιεινής και διαβίωσης, την άρνηση των διοικήσεων να πάρουν τα απαραίτητα μέτρα ακόμα και σε μονάδες που έχουν εντοπιστεί κρούσματα κορονοϊού, τις μεγάλες ελλείψεις σε μέσα και υλικά και μια σειρά άλλα ειδικότερα ζητήματα για το 212 Κινητό Χειρουργικό Νοσοκομείο Εκστρατείας Ξάνθης (ΚΙΧΝΕ), την Ελληνική Δύναμη Κύπρου (ΕΛΔΥΚ), τις εγκαταστάσεις του Πολεμικού Ναυτικού σε Σκαραμαγκά - Αμφιάλη, τα μαγειρεία του στρατοπέδου στον Αυλώνα, το στρατόπεδο Μαυρουδή στη Μυτιλήνη, το στρατόπεδο Νταλίπη στη Θεσσαλονίκη, το στρατόπεδο Ζήση στην Αλεξανδρούπολη, το στρατόπεδο Ασσήρου Θεσσαλονίκης, όπως και συνολικά για ουσιαστικά μέτρα προστασίας των ναυτών και του προσωπικού του Πολεμικού Ναυτικού, με ιδιαίτερη μέριμνα για τα πληρώματα των πολεμικών πλοίων και των υποβρυχίων.

Επίσης, το ΚΚΕ με αφορμή έγγραφα της Πανελλαδικής Ομοσπονδίας Ενώσεων Στρατιωτικών (ΠΟΕΣ), αλλά και Ενώσεων Στρατιωτικών που ανήκουν στη δύναμή της, κατέθεσε μια σειρά από Ερωτήσεις, αναδεικνύοντας σειρά από προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων.

Μεταξύ αυτών:

-- Για όσους μετακινήθηκαν για τη φύλαξη των συνόρων στον Εβρο, τις δυσμενείς συνθήκες διαμονής τους, την απουσία προετοιμασίας υλικών και εφοδίων για την παραμονή τους μακριά από τις οικογένειές τους.

-- Για να γίνει απολύμανση και να χορηγηθούν ατομικά μέσα προστασίας, όπως γάντια, μάσκες και αντισηπτικά υγρά, σε προσωπικό και στρατευμένους στο στρατόπεδο Παπάγου, όπου φέρεται να τέθηκαν σε καραντίνα στα σπίτια τους τέσσερις στρατιωτικοί.

-- Για να ληφθούν μέτρα για το στρατιωτικό προσωπικό που υπηρετεί στα hot spots, να χορηγηθούν άδειες λόγω προσβολής από τον κορονοϊό, καθώς και πρόσθετες άδειες στους στρατιωτικούς λόγω διακοπής των σχολείων, να δοθεί παράταση των χειρόγραφων συνταγών στα Ατομικά Βιβλιάρια Νοσηλείας, αίτημα που ικανοποιήθηκε από το υπουργείο Αμυνας. Ανέδειξε επιπλέον τη διακοπή της σύμβασης για τη χορήγηση φαρμάκων από τον Φαρμακευτικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης.

-- Για τα προβλήματα που υπάρχουν σχετικά με την προστασία του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων και του Λιμενικού Σώματος κατά τη μεταφορά ασθενών με κορονοϊό, με πλωτά και εναέρια μέσα, ζητώντας μέτρα για την προστασία τους.

-- Για την χορήγηση έκτακτου Δώρου Πάσχα και στο ιατρικό, νοσηλευτικό και πολιτικό προσωπικό των στρατιωτικών νοσοκομείων.

-- Για να δοθεί από την κυβέρνηση έκτακτη οικονομική ενίσχυση σε στρατευμένους και στελέχη, με στόχο την άμεση αγορά υλικών και μέσων προστασίας από τον κορονοϊό και να υπάρξουν μέτρα προφύλαξης και αποσυμφόρησης των Στρατολογικών Γραφείων, διότι παρατηρείται συνωστισμός και επισκέπτονται τα Γραφεία πολίτες που ζουν στο εξωτερικό, για την τακτοποίηση στρατολογικών εκκρεμοτήτων.

-- Για να ενταχθεί και το στρατιωτικό προσωπικό στην εφαρμογή της άυλης συνταγογράφησης, καθώς και να υπάρξει δωρεάν διέλευση των μόνιμων στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων.

-- Για μια σειρά από άλλα ζητήματα, όπως ότι πραγματοποιούνται δοκιμαστικές παρελάσεις για τις τελετές ορκωμοσίας των νεοσυλλέκτων, ότι συνωστίζονται σε θαλάμους των 45 ατόμων οι νεοσύλλεκτοι, ότι εκτελούνται βολές χωρίς κανένα μέτρο προφύλαξης και ότι το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων μετακινείται με υπηρεσιακά οχήματα, με περισσότερα των 10 ατόμων κ.ά.

Σε προγενέστερες εποχές, όταν δεν είχαν ακόμα αναπτυχθεί φάρμακα και εμβόλια και οι θανατηφόρες επιδημίες ήταν πιο συχνό φαινόμενο, οι αρχές εφάρμοζαν το σκληρό μέτρο της καραντίνας, που περιγράφεται στον ομώνυμο νόμο του 1721 στο Ηνωμένο Βασίλειο. Με βάση τον νόμο της καραντίνας, ένα εμπορικό πλοίο θα μπορούσε να παραμείνει αγκυροβολημένο και αποκλεισμένο μέχρι και 80 μέρες, αν κρινόταν ότι το πλήρωμα θα μπορούσε να μεταδώσει κάποια ασθένεια!

Μέτρα όπως αυτά είχαν μεγάλες οικονομικές, εμπορικές και κοινωνικές συνέπειες. Το γεγονός εξάλλου ότι εφαρμόζονταν με εμπειρικά κυρίως κριτήρια και χωρίς κάποια επιστημονική βάση, έδινε τη δυνατότητα στις αρχές να τα χρησιμοποιούν κατά βούληση, αυξάνοντας τις υπόνοιες για πολιτικές και οικονομικές σκοπιμότητες.

Είναι χαρακτηριστική η αντιπαράθεση, πριν ακόμα εδραιωθεί η «μικροβιακή θεωρία», ανάμεσα στους οπαδούς και τους πολέμιους των θεωριών της μεταδοτικότητας. Οπως καταγράφεται σε περιοδικό του 1841, οι υπέρμαχοι της μη μεταδοτικότητας έφταναν να υποστηρίζουν ότι «οι νόμοι περί καραντίνας πηγάζουν από πολιτικές σκοπιμότητες και τυραννικά αισθήματα». Αυτού του είδους η νομοθεσία, αν και καταργήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα στη Βρετανία, διατηρήθηκε για πολλές δεκαετίες στις αποικίες της.

Copyright 2020 The Associated

Οι μηχανισμοί αυτοί έρχονται στις περισσότερες περιπτώσεις ως κλιμάκωση των περιορισμών και με επίφαση την αυστηρότερη τήρησή τους. Το ερώτημα όμως είναι: Γιατί ενώ στην πλειοψηφία των κρατών που πλήττονται από τον κορονοϊό και έχουν επιβληθεί μέτρα αυτοπεριορισμού, ο λαός δείχνει γενικά να τα τηρεί, οι κυβερνήσεις συνεχίζουν να τα κλιμακώνουν, με αποκορύφωμα την ηλεκτρονική παρακολούθηση χιλιάδων ή και εκατομμυρίων ανθρώπων;

Οσο αναγκαία για τη δημόσια υγεία κι αν παρουσιάζονται αυτά τα μέτρα, όσο κι αν οι κυβερνήσεις προσπαθούν να τα δικαιολογήσουν, λέγοντας ότι είναι έκτακτα και δεν υποκλέπτουν προσωπικά δεδομένα, η πείρα δείχνει ότι η εφαρμογή τους δεν έπεσε από τον ουρανό και ότι η εξοικείωση γενικά του λαού με τέτοιους μηχανισμούς ανοίγει επικίνδυνους δρόμους για τα ατομικά και συλλογικά του δικαιώματα.

Οπως πρόσφατα σημείωνε η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, σε σχετική Ερώτηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, «οι κρατικές κατασταλτικές λειτουργίες και πρακτικές, οι οποίες εφαρμόζονται σε "έκτακτες" περιόδους και περιστέλλουν συνδικαλιστικά και πολιτικά δικαιώματα και ελευθερίες, παραμένουν και στις "κανονικές" περιόδους, έχοντας ήδη επιβληθεί στη συνείδηση των εργαζομένων και των λαών».

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι η ευρωπαϊκή και οι εθνικές νομοθεσίες προβλέπουν τις παρακολουθήσεις για διάφορους λόγους, κυρίως για θέματα ασφάλειας και τρομοκρατίας, με αστείους περιορισμούς για τα προσωπικά δεδομένα. Οπως είναι βέβαιο ότι οι δυνατότητες της τεχνολογίας αιχμής που διαθέτουν οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, ξεπερνούν κάθε μέσο αυτοπροστασίας των προσωπικών δεδομένων όσων κάνουν χρήση των υπηρεσιών τους. Πολύ περισσότερο όταν αυτά κινήσουν το ενδιαφέρον κρατικών υπηρεσιών...

Παρακάτω, σταχυολογούμε ορισμένες χαρακτηριστικές περιπτώσεις χωρών που εφαρμόζουν ήδη τέτοια μέτρα, στο όνομα της «προστασίας» του πληθυσμού από τον κορονοϊό.

Στη Σιγκαπούρη, μία από τις 22 χώρες στον κόσμο που επιβεβαιωμένα έχει εφαρμόσει νέα μέτρα ψηφιακής παρακολούθησης του πληθυσμού με αφορμή την πανδημία, η Τεχνολογική Υπηρεσία και το υπουργείο Υγείας έχουν αναπτύξει μια εφαρμογή για κινητά τηλέφωνα, το «TraceTogether», το οποίο εντοπίζει επαφές ατόμων που έχουν προσβληθεί από κορονοϊό και την οποία από τις 20 Μάρτη την χρησιμοποιεί το 13% του πληθυσμού της χώρας.

Οταν δύο χρήστες της εφαρμογής βρεθούν μεταξύ τους σε απόσταση μικρότερη των δύο μέτρων, τα κινητά τηλέφωνά τους συνδέονται μέσω Bluetooth. Εάν η εγγύτητα κρατήσει για πάνω από 30 λεπτά, τα κινητά καταγράφουν τη συνάντηση και την αποθηκεύουν κρυπτογραφημένα.

Οταν ένα άτομο με την εφαρμογή διαγνωστεί με τον ιό, είναι υποχρεωμένο από τον νόμο να παραδώσει τα δεδομένα σε ιχνηλάτες επαφών, οι οποίοι τα αποκρυπτογραφούν και στη συνέχεια ενημερώνουν όσους βρέθηκαν σε επαφή με το κρούσμα. Μάλιστα, σε ενημερωτικό βίντεο για την εφαρμογή, η κυβέρνηση ενημερώνει πως με αυτόν τον τρόπο δεν συλλέγονται δεδομένα τοποθεσίας, ή άλλα προσωπικά δεδομένα των χρηστών.

Η κυβέρνηση της Ν. Κορέας έχει επεκτείνει τη συλλογή δεδομένων πέρα από τα κινητά τηλέφωνα και στις βάσεις δεδομένων των τραπεζών, με τα δεδομένα χρήσης των πιστωτικών καρτών, αλλά και από τις συνεντεύξεις ιχνηλάτησης των ασθενών, με τα οποία έχει δημιουργήσει έναν δημόσια προσβάσιμο διαδικτυακό χάρτη που παρουσιάζει το ιστορικό μετακινήσεων όλων των κρουσμάτων κορονοϊού της χώρας!

Η διευθύντρια των Νοτιοκορεατικών Κέντρων για την Πρόληψη και τον Ελεγχο Ασθενειών, Γιανγκ Ουν-Κιεονγκ, αναγνώρισε σε δήλωσή της πως η πρακτική αυτή καταπατά τα δικαιώματα της ιδιωτικότητας, δικαιολογώντας την ωστόσο με το επιχείρημα ότι «τείνουμε να δίνουμε μεγαλύτερη έμφαση στο κοινό συμφέρον από τα ανθρώπινα δικαιώματα των ατόμων όταν αντιμετωπίζουμε ασθένειες που μπορούν να μολύνουν και άλλους».

Σε αντίστοιχα μέτρα συλλογής δεδομένων έχουν προχωρήσει και οι κυβερνήσεις τόσο των ΗΠΑ όσο και της ΕΕ. Το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ έχει λάβει χρηματοδότηση 500 εκατ. δολαρίων για να ετοιμάσει μέσα σε 30 μέρες ένα νέο σύστημα συλλογής πληροφοριών και παρακολούθησης, το οποίο δεν έχει διευκρινιστεί ακόμη με ποια μορφή θα λειτουργεί. Η κυβέρνηση ωστόσο εξέφρασε το ενδιαφέρον για την αξιοποίηση των δεδομένων από εταιρείες τηλεπικοινωνίας, διαφήμισης και άλλες «πλατφόρμες τεχνολογίας».

Στην Ευρώπη, σύμφωνα με δελτίο της Κομισιόν, «ο επίτροπος Εσωτερικής Αγοράς πραγματοποίησε τηλεδιάσκεψη με στελέχη τηλεπικοινωνιών για να ζητήσει μεγαλύτερη πρόσβαση στις ανώνυμες πληροφορίες των πολιτών. Κάλεσε τις εταιρείες να παραδώσουν ανώνυμα και συγκεντρωτικά δεδομένα από τα κινητά τηλέφωνα των ανθρώπων για να παρακολουθήσουν τον τρόπο με τον οποίο εξαπλώνεται ο ιός».

Τα μονοπώλια των τηλεπικοινωνιών σε Γερμανία, Βουλγαρία, Ιταλία, Αγγλία, Αυστρία και Βέλγιο παρέχουν επιβεβαιωμένα τα δεδομένα των πελατών τους στις κυβερνήσεις, ενώ σε Πολωνία και Ισπανία έχουν αναπτυχθεί εφαρμογές για τα κινητά τηλέφωνα με τις οποίες επιβεβαιώνεται στις αρχές ότι οι χρήστες τηρούν τα μέτρα περιορισμού μετακινήσεων, ενώ σε διαφορετική περίπτωση τις ενημερώνουν αυτόματα.

Οπως αποκάλυψε πρόσφατα ο «Ριζοσπάστης», η ελληνική πρεσβεία στη Μαδρίτη, με εσωτερικό έγγραφο που απευθύνεται στο ΥΠΕΞ και σε μια σειρά από υπηρεσίες και οργανισμούς στην Ελλάδα, ενημερώνει για τη συνδρομή που προσφέρουν οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας στην παρακολούθηση των μέτρων περιορισμού που έχει επιβάλει η ισπανική κυβέρνηση.

Οπως σημειώνεται, μάλιστα, στο ίδιο έγγραφο, από τον Οκτώβρη του 2019 η Εθνική Στατιστική Αρχή είχε έρθει σε συμφωνία με τους παρόχους υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας, για να της δώσουν δεδομένα των χρηστών τους τα οποία χαρακτηρίζονται «μη προσωπικά».

Το τελευταίο τονίζεται συνεχώς από τις αρχές, που προσπαθούν να δημιουργήσουν την αίσθηση ότι οι καταγραφές τους αφορούν μαζικά και ανώνυμα δεδομένα και όχι εξατομικευμένη και προσωποποιημένη παρακολούθηση. Ωστόσο, ακόμα και αν τα δεδομένα είναι όντως ανώνυμα, η δυνατότητα ταυτοποίησης είναι μεγάλη. Επιτόπια έρευνα επιστημόνων του αμερικανικού MIT και του βελγικού Πανεπιστημίου της Λουβέν, με δείγμα 1,5 εκατ. χρήστες κινητών τηλεφώνων στην Ευρώπη το 2013, έδειξε ότι το 95% αυτών μπορούσαν να ταυτοποιηθούν.

Το σίγουρο είναι πως οι δυνατότητες τέτοιων μηχανισμών είναι ανεξάντλητες και συνεχώς εξελίσσονται.

Ενα βήμα πιο πέρα έχει προχωρήσει η Ρωσία, η οποία, πέρα από τα δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας που αξιοποιεί από τις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, χρησιμοποιεί τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης στην αναγνώριση προσώπων από το δίκτυο των 100.000 καμερών παρακολούθησης της Μόσχας, για να επιτηρεί τα μέτρα καραντίνας.

Το δίκτυο αυτό είναι συνδεδεμένο με ένα κέντρο ελέγχου, το οποίο μπορεί να ταυτοποιήσει εάν τα πρόσωπα που αναγνωρίζει επιτρέπεται να βγουν από το σπίτι τους. Το επόμενο διάστημα, στο δίκτυο θα συνδεθούν και οι υπόλοιπες περίπου 70.000 κάμερες που είναι εγκατεστημένες στην πόλη.

Αλλά και στην ΕΕ, η Ευρωπαϊκή Ατζέντα για την Ασφάλεια του 2015 θέτει ψηλά στις προτεραιότητες την αξιοποίηση των καμερών στην παρακολούθηση και καταγραφή, χρηματοδοτώντας μάλιστα δεκάδες ερευνητικά προγράμματα, προϋπολογισμού εκατομμυρίων ευρώ το καθένα. Σε αυτά συμπράττουν εταιρείες παροχής υπηρεσιών ασφάλειας, εταιρείες τεχνολογίας και πληροφορικής, αλλά και τμήματα πανεπιστημίων.

Ενδεικτικό είναι το ερευνητικό πρόγραμμα ADABTS - Automatic Detection of Abnormal Behaviour and Threats in crowded Spaces (Αυτόματος εντοπισμός ασυνήθιστης συμπεριφοράς και απειλών σε χώρους συνωστισμού), το οποίο χρηματοδοτήθηκε με 3,2 εκατ. ευρώ την περίοδο 2009-20013 και το «SAMURAI» - «Suspicious and Abnormal Behavior Monitoring Using a Network of Cameras & Sensors for Situation Awareness Enhancement» (Παρακολούθηση ύποπτης και ασυνήθιστης συμπεριφοράς με τη χρήση δικτύου καμερών και αισθητήρων για την ενίσχυση αντίληψης καταστάσεων) την περίοδο 2008-2011 με περίπου 2,5 εκατ. ευρώ.

Πρέπει, τέλος, να σημειωθεί ότι οι «αγαθές προθέσεις» των κυβερνήσεων σε ό,τι αφορά τη χρήση τέτοιων μεθόδων παρακολούθησης εν μέσω πανδημίας αμφισβητούνται και από τους πλέον αρμόδιους, που εκφράζουν την άποψη ότι ελάχιστα συμβάλλουν στην αντιμετώπιση μιας επιδημίας.

Μάλιστα, ένας ειδικός σε θέματα δημόσιας υγείας και ψηφιακής διακυβέρνησης, όπως και μια επιδημιολόγος, σύμβουλος του ΠΟΥ, που μίλησαν στον «Economist», εξέφρασαν την άποψη ότι οι «μάγοι των δεδομένων» θα έπρεπε να αξιοποιούν τις δυνατότητες της τεχνολογίας αιχμής σε άλλα πεδία, όπως για παράδειγμα η βελτίωση των αλυσίδων εφοδιασμού ιατρικού εξοπλισμού, που χωλαίνουν. Ανεξάρτητα από τις προθέσεις των δυο επιστημόνων, είναι κι αυτό μια απόδειξη για το πώς η τεχνολογία χρησιμοποιείται σε βάρος του λαού και των συμφερόντων του, ενώ θα μπορούσε να συνδράμει καθοριστικά την προσπάθεια να σωθούν ζωές, υπηρετώντας πραγματικές ανάγκες του.

Σε κάθε περίπτωση, χρειάζεται ο λαός να βρίσκεται σε επιφυλακή, γιατί οι πειραματισμοί που γίνονται τώρα σε τέτοια μεγάλη κλίμακα, απογειώνουν τις δυνατότητες των μηχανισμών παρακολούθησης για κάθε χρήση και στο μέλλον, σε βάρος των ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων του.

Τα παραπάνω δηλώνουν 482 πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, ερευνητές και νέοι επιστήμονες που έχουν ανταποκριθεί στο κάλεσμα - κείμενο υπογραφών που διακινείται εδώ και λίγες μέρες από συνδικαλιστές και άλλα μέλη και φίλους του ΚΚΕ από πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα, με αφορμή την πανδημία του κορονοϊού.

Η συγκέντρωση υπογραφών συνεχίζεται στη διεύθυνση:

https://sites.google.com/view/solidarityaei/%CE%BA%CE%AC%CE%BB%CE%B5%CF%83%CE%BC%CE%B1?authuser=0

Μέχρι στιγμής έχουν υπογράψει οι:

Eugene Christo-Foroux, CNRS-AMU Aix Marseille Universite

Σπύρος Αβδημιώτης, επίκουρος καθηγητής ΔΙΠΑΕ

Χριστίνα Αβραμίδου, ιατρός

Μιχαήλ Αγάθος, ακαδημαϊκός υπότροφος, Ιόνιο Πανεπιστήμιο

Ρόνη Αγγελάτου, ομότιμη καθηγήτρια Τμ. Ιατρικής Παν. Πατρών

Μιχάλης Αγγέλου, ηλεκτρολόγος - μηχανικός βοηθός Ερευνας ΕΚΕΤΑ

Ευτυχία Αγγέλου, βιολόγος, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης

Σταύρος Αλεξανδρής, αν. καθηγητής Γεωπονικό Πανεπιστήμιο

Μάξιμος Αλυγιζάκης, καθηγητής Ευρωπαϊκών Σπουδών Παν. Γενεύης

Κώστας Αλυσσανδράκης, ομότιμος καθηγητής Τμ. Φυσικής Παν. Ιωαννίνων

Δημοσθένης Αναγνώστου, Research Assistant Institute for Energy Conversion and Storage Ulm University

Γιώργος Αναστασίου, φυσικός, μεταδιδακτορικός ερευνητής ΣΗΜΜΥ ΕΜΠ

Κωνσταντίνα Αναστασοπούλου, μεταδιδακτορική ερευνήτρια, Τμ. Φυσικής Παν. Κρήτης

Πέτρος Ανδροβιτσανέας, μεταδιδακτορικός ερευνητής Παν. Εξετερ

Ανδρέας Ανδρονικάκης, υπ. διδάκτορας τμ. Επιστήμης Υπολογιστών University of Manchester

Νικόλαος Ανδρονικίδης, ΕΤΕΠ, Σχολή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων, Πολυτεχνείο Κρήτης

Αντώνης Ανδρουλιδάκης, αναπτυξιακός & κοινωνικός ψυχολόγος, Πανεπιστήμιο Κύπρου

Θεοδοσία Ανθοπούλου, καθηγήτρια, Πάντειο Πανεπιστήμιο

Μηνάς Αντύπας, υποψ. διδάκτορας Τμ. Ιστορίας και Αρχαιολογίας Παν. Κρήτης

Γιάννης Αντώνενας, υποψήφιος διδάκτορας ΕΜΠ

Λίλιαν Αντωνίου, επίκουρη καθηγήτρια ΠΑΔΑ

Μαρία Αντωνοπούλου, υποψήφια διδάκτωρ Νεοελληνικών Σπουδών University of Birmingham

Πέτρος Αξαόπουλος, καθηγητής Παν. Δυτικής Αττικής

Ιωάννα Αργύρη, φιλόλογος ΑΠΘ

Σταύρος Αργυρόπουλος, Professor Emeritus Dept. of Mat. Sc. & Eng. University of Toronto

Αννα Αργυρού, ΕΤΕΠ Σχολή Επιστημών Υγείας ΔΙΠΑΕ

Ανθή Αργυρούδη, μεταδιδακτορική ερευνήτρια/ ψυχολόγος ΑΠΘ

Αργύρης Αρχάκης, καθηγητής Γλωσσολογίας Παν. Πατρών

Νίκος Ασπράγκαθος, ομότιμος καθηγητής Τμ. Μηχανολόγων Μηχανικών Παν. Πατρών

Ράνια Αστρινάκη, επίκουρη καθηγήτρια, Πάντειο Πανεπιστήμιο

Λουΐζα Αυγήτα, επικ. καθηγήτρια, Τμ. Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών ΑΠΘ

Σπύρος Αφεντουλίδης, υπ. διδάκτορας Μαθηματικών Institut Elie Cartan

Βάγιας Βάγιας, υποψήφιος διδάκτορας, Πολυτεχνείο Κρήτης

Φωτεινή Βάκη, επίκουρη καθηγήτρια Φιλοσοφίας Ιόνιο πανεπιστήμιο

Θωμάς Βαλιανάτος, λέκτορας, Ιόνιο Πανεπιστήμιο

Ιφιγένεια Βαμβακίδου, καθηγήτρια Παν. Δυτ. Μακεδονίας

Ρίκη Βαν Μπούσχοτεν, ομότιμη καθηγήτρια Παν. Θεσσαλίας

Αλέξανδρος Βανακάρας, καθηγητής Τμ. Επιστήμης των Υλικών Παν. Πατρών, ΕΓ-ΠΟΣΔΕΠ

Βάσια Βαρδακαστάνη, μεταδιδακτορική ερευνήτρια Imperial College London

Πάνος Βαρδόπουλος, λέκτορας, Τμ. Φωτογραφίας και Οπτικοακουστικών Τεχνών Παν. Δυτικής Αττικής

Ελένη Βασάρα, ΕΔΙΠ ΑΠΘ

Χριστίνα Βασιλακοπούλου, μεταδιδακτορική ερευνήτρια Παν. Πατρών

Ευδοκία Βασιλειάδη, υπ. διδάκτωρ ΕΙΕ

Δώρα Βασιλοπούλου, μεταδιδακτορική ερευνήτρια ΙΠΡΕΤΕΑ ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος»

Δημήτρης Βελισσάρης, αναπληρωτής καθηγητής Παθολογίας - Επείγουσας Ιατρικής Παν. Πατρών

Aσπασία Βελισσαρίου, καθηγήτρια Τμ. Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας ΕΚΠΑ

Ερρίκος Βεντούρας, καθηγητής, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής

Αντώνης Βεντούρης, επίκουρος καθηγητής ΑΠΘ

Σοφία Βιδάλη, καθηγήτρια, Πάντειο Πανεπιστήμιο

Μαργαριτα Βιτοροπουλου, υπ. διδάκτωρ ΣΗΜΜΥ ΕΜΠ

Ζαχαρένια Βλατά, ειδικός τεχν. επιστήμονας, Ινστ. Μορ. Βιολ. και Βιοτεχν. - γγ Συλλόγου Εργαζομένων ΙΤΕ

Σωτήριος Βλαχάκης, υποψ. διδάκτορας ΔΙΠΑΕ

Παντελής Βλάχας, διδακτορικός ερευνητής ETH Ζυρίχης

Κώστας Βλάχος, καθηγητής Τμ. Χημείας Παν. Ιωαννίνων

Ματίνα Βλάχου, υποψήφια διδάκτορας ΙΤΕ

Ελένη Βλάχου, ερευνήτρια, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Χρύσα Βογιατζάκη, λέκτορας ΠΑΔΑ

Στέλιος Βουτσινάς, υπότροφος ερευνητής ΠΑΔΑ

Νίκος Βρέτος, μεταδιδακτορικός ερευνητής ΕΚΕΤΑ

Κώστας Γαβρόγλου, ομότιμος καθηγητής ΕΚΠΑ

Κώστας Γαλανόπουλος, μεταδιδακτορικός ερευνητής, Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο

Ευάγγελος Γαλάρης, υποψήφιος διδάκτορας Τμ. Μαθηματικών Παν. Νάπολης

Ελένη Γαλλιοπούλου, Post Doc, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Χρήστος Γαρούφης, υπ. διδάκτορας ΕΜΠ

Νίκος Γελαδάς, καθηγητής ΕΚΠΑ

Μανόλης Γεργατσούλης, καθηγητής Τμ. Αρχειονομίας, Βιβλιοθηκονομίας και Μουσειολογίας - μέλος ΔΣ Ενωσης Διδασκόντων, Ιόνιο Πανεπιστήμιο

Αθηνά Γερονικάκη, ομότιμη καθηγήτρια, Τμ. Φαρμακευτικής ΑΠΘ

Ηλίας Γεωργαντάς, αναπληρωτής καθηγητής Παν. Κρήτης

Χρήστος Γεωργιάδης, υποψήφιος διδάκτορας UCLouvain

Ζωή Γεωργιάδου, καθηγήτρια, Τμ. Εσωτερικής Αρχιτεκτονικής ΠΑΔΑ

Μαρία Γεωργιάδου, ερευνητικό προσωπικό - διδάκτωρ Επιστήμης & Τεχνολογίας Τροφίμων Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών

Μάρκος Γεωργιλάκης, αναπληρωτής καθηγητής ΑΣΚΤ

Ευθύμης Γεωργίου, υπ. διδάκτορας ΕΜΠ

Ολγα Γιαννακιτσίδου, υπ. διδάκτορας Παν. Πατρών

Παναγιώτης Γιουνανλής, φυσικός

Νίκος Γκέκας, λέκτορας Εφαρμογών Λογιστικής, Γενικό Τμήμα ΕΚΠΑ

Δημοσθένης Γκερλιώτης, ερευνητής ΕΚΠΑ

Στέλιος Γκιάλης, επίκουρος καθηγητής, Τμήμα Γεωγραφίας Παν. Αιγαίου

Κατερίνα Γκίρτζου, μεταδιδακτορική ερευνήτρια, Ερευνητικό Κέντρο «Αθηνά»

Ανδρέας Γκούσεβ, υποψήφιος διδάκτωρ ΙΔΕΠ/ΕΚΕΤΑ

Γιάννα Γόντικα, τεχνολόγος Ιατρικών Εργαστηρίων, Δρ. Αναγεννητικής Ιατρικής, Δημ. Τραπ. Βλαστοκυττάρων Κρήτης

Διονύσης Γουβιάς, μέλος ΔΕΠ Πανεπιστήμιο Αιγαίου

Μαρία Γουέλα, υποψήφια διδάκτωρ, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο

Κατερίνα Γούλα, υποψήφια διδάκτωρ ΕΚΠΑ

Λευτέρης Γουναρίδης, μεταδιδακτορικός ερευνητής, Σχ. ΗΜΜΥ ΕΜΠ

Κωνσταντίνος Γουρζής, υποψήφιος διδάκτορας Παν. Αιγαίου

Γιώργος Γραμματικόπουλος, επίκουρος καθηγητής, Πανεπιστήμιο Πατρών

Δημήτρης Γρουμπός, ηλεκτρολόγος μηχανικός, Πανεπιστήμιο Πατρών

Σοφοκλής Δάκος, ΕΤΕΠ Τμ. Γραφιστικής ΠΑΔΑ

Γιάννης Δαλέζιος, αναπληρωτής καθηγητής Φυσιολογίας, Ιατρική Σχολή Παν. Κρήτης

Τατιάνα Δαματοπούλου, υποψήφια διδάκτωρ ΕΜΠ

Δημήτρης Δαμίγος, καθηγητής ΕΜΠ

Χριστίνα Δαούση, καθηγήτρια Τμ. Διοίκησης Επιχειρήσεων και Οργανισμών Παν. Πελοποννήσου

Δέσποινα Δεληγιάννη, καθηγήτρια Πανεπιστήμιο Πατρών

Γιώργος Δεληγιαννίδης, αναπληρωτής καθηγητής University of Oxford

Αντωνία Δελησταύρου, επίκουρη καθηγήτρια, Τμ. Εμπορίας και Διαφήμισης ΔΙΠΑΕ

Δημήτρης Δέλλιος, υποψήφιος διδάκτωρ Ιατρικής Φυσικής ΕΚΠΑ

Χριστίνα Δημακοπούλου, πανεπιστημιακή υπότροφος Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών

Θοδωρής Δημητράκος, διδάσκων επί συμβάσει & μεταδιδακτορικός ερευνητής Παν/μιο Πατρών, ΕΚΠΑ, ΕΑΠ

Στέφανος Δημητρίου, αναπληρωτής καθηγητής Τμ. Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο

Τιτίκα Δημητρούλια, καθηγήτρια, Τμ. Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας ΑΠΘ

Δήμητρα Δημοτίκαλη, καθηγήτρια ΕΜΠ

Ειρήνη Δούνα, τεχνολόγος ιατρικών εργαστηρίων, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Βασίλης Δραγώνας, υποψήφιος διδάκτορας, Ιόνιο Πανεπιστήμιο

Ελίνα Δρακάκη, συμβασιούχος διδάσκουσα, Παν. Κρήτης

Μανόλης Δρης, ομότιμος καθηγητής ΕΜΠ

Ελένη Ευαγγέλου, καθηγήτρια Τμ. Νοσηλευτικής ΠΑΔΑ

Νίκη Ευθυμίου, υπ. διδάκτωρ ΣΗΜΜΥ ΕΜΠ

Αθηνά Εφεντάκη, λέκτορας, Τμ. Μηχανικών Βιομηχανικής Σχεδίασης και Παραγωγής ΠΑΔΑ

Πάρης Ζάμπας, υπ. διδάκτορας - φαρμακοποιός ΙΙΒΕΑΑ

Χαρίλαος Ζάραγκας, επικ. καθηγητής, Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών Παν. Ιωαννίνων

Ιωάννης Ζαφειρίου, υποψήφιος διδάκτορας, Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών

Γιώργος Ζερβουδάκης, αναπληρωτής καθηγητής Παν. Πατρών

Αναστασία Ζήση, καθηγήτρια Τμ. Κοινωνιολογίας - Γραμματέας Συλλόγου ΔΕΠ Παν. Αιγαίου

Γιάννης Ζιώγας, ομότιμος καθηγητής, Τμήμα Χημείας ΑΠΘ

Τίνα Ζορμπαλά, επίκουρη καθηγήτρια - πρόεδρος Συλλόγου ΔΕΠ Πανεπιστήμιο Αιγαίου

Βασίλειος Ζουμπουρλής, δ/ντής Ερευνών, επικεφαλής Μονάδας Βιοϊατρικών Εφαρμογών Ινστιτούτου Χημικής Βιολογίας - πρόεδρος Συλλόγου Εργαζομένων ΕΙΕ

Αικατερίνη Ζούνχια, πανεπιστημιακός ΕΚΠΑ

Ανδρέας Ζούπας, διδάσκων ΠΔ 407/80 Παν. Θεσσαλίας

Παναγιώτης Ηλίας, λέκτορας Τμ. Φωτογραφίας και Οπτικοακουστικών Τεχνών ΠΑΔΑ

Μυρσίνη Ηλιοπούλου, εκπαιδευόμενη ακτινοφυσικός

Αθανάσιος Θέος, αεροναυπηγός μηχανολόγος Παν. Πατρών & Cranfield Uni

Βασίλης Θωμόπουλος, μηχανικός Η/Υ & Πληροφορικής Παν. Πατρών

Αναστασία Ιμσιρίδου, καθηγήτρια ΔΙΠΑΕ

Ελένη Ιωακείμογλου, ομότιμη καθηγήτρια ΠΑΔΑ

Κυριάκος Ιωαννίδης, διδάκτορας τμήματος Κοινωνιολογίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο

Πηνελόπη Ιωαννίδου, υποψήφια διδάκτορας, Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών ΕΜΠ

Mαρία Ιωάννου, καθηγήτρια Ιατρικής Σχολής Παν. Θεσσαλίας

Μαρία Καβάλα, επ. καθηγήτρια, Τμ. Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ

Παναγιώτης Κάβουρας, μεταδιδακτορικός ερευνητής, Σχολή Χημικών Μηχανικών ΕΜΠ

Αριστοτέλης Καζακόπουλος, καθηγητής ΔΙΠΑΕ

Παύλος - Βλαδίμηρος Καζαντζίδης, υποψήφιος διδάκτορας ΕΜΠ

Τίνα Κακλαμάνη, ΔΕΠ, Πανεπιστήμιο Κρήτης

Στέφανος Καλαμίδας, επικ. καθηγητής Τμ. Ιατρικής Παν. Ιωαννίνων

Μαρία Καλαμιώτου, αφυπηρετήσασα καθηγήτρια ΕΚΠΑ

Τζων Καλεφ-Εζρά, ομότιμος καθηγητής, Ιατρική Σχολή Παν. Ιωαννίνων

Δημήτρης Καλιαμπάκος, καθηγητής ΕΜΠ

Δημήτρης Καλλέργης, λέκτορας Εφ. Τμ. Μηχανικών Πληροφορικής και Υπολογιστών ΠΑΔΑ

Ελευθέριος Καλόγερος, ΕΔΙΠ, Τμ. Αρχειονομίας, Βιβλιοθηκονομίας και Μουσειολογίας, Ιόνιο Πανεπιστήμιο

Ελένη Καλογιάννη, ερευνήτρια Γ', Ινστ. Θαλάσσιων Βιολογικών Πόρων και Εσωτ. Υδάτων ΕΛΚΕΘΕ

Βασίλης Καλπακίδης, καθηγητής, Τμ. Μηχανικών Επιστήμης Υλικών Παν. Ιωαννίνων

Κυριακή Καλτσίδου, υπότροφος ερευνήτρια, Τμ. Ηλεκτρολόγων και Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ

Νίκος Καλτσουνίδης, επιστημονικός συνεργάτης Τμ. Φυσικής ΕΚΠΑ

Θοδωρής Καμπουρίδης, μεταδιδακτορικός ερευνητής Τμ. Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής ΑΠΘ

Γιάννης Κανδαράκης, καθηγητής Τμ. Μηχανικών Βιοϊατρικής ΠΑΔΑ

Ζωή Κανταρίδου, ΕΕΠ Αγγλικής ΠΑΜΑΚ

Κώστας Κάππας, καθηγητής Παν. Θεσσαλίας

Εύα Καραγιάννη, επιστημονική συνεργάτιδα, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο

Πάνος Καραγιώργος, συμβασιούχος διδάσκων, Τμ. Μαθηματικών και Εφαρμοσμένων Μαθηματικών Παν. Κρήτης

Παναγής Καραζέρης, αναπληρωτής καθηγητής Παν. Πατρών

Αγγελική Καραθάνου, ερευνήτρια αρχαιολόγος - αρχαιοβοτανολόγος ΑΠΘ

Βασίλης Καρακώστας, καθηγητής Τμ. Γεωλογίας ΑΠΘ

Ιάσων Καρακώστας, υποψήφιος διδάκτορας

Χρήστος Καραμάνος, υποψήφιος διδάκτορας ΕΚΠΑ

Μαρία Καραμεσίνη, καθηγήτρια, Πάντειο Πανεπιστήμιο

Καλλιόπη Καραμπέτσου, βιολόγος, υπ. διδάκτορας ΕΚΠΑ

Νίκος Καρανδρέας, ομότιμος καθηγητής Νευρολογίας και Κλινικής Νευροφυσιολογίας ΕΚΠΑ

Γεώργιος Καρπέτας, ΕΔΙΠ, Ιατρική Παν. Θεσσαλίας

Ειρήνη Κασίμη, υποψήφια διδάκτορας ΑΠΘ

Μαρία Καστρινού, ανθρωπολόγος Brunel University

Ζαμπία Κατσανεβάκη, ΕΔΙΠ ΕΜΠ

Ηρώ Κατσαρίδου, διδάσκουσα ΕΣΠΑ ΑΠΘ

Μαρία Κατσικογιάννη, λέκτορας Χημείας Βιοϋλικών University of Bradford

Νικόλας Κατσόμαλλος, χημικός - υποψήφιος Msc Βιοχημείας - Βιοτεχνολογίας Παν. Θεσσαλίας

Δημήτρης Κατσορίδας, ερευνητής Εργασιακών Σχέσεων Ινστιτούτο Εργασίας ΓΣΕΕ (ΙΝΕ - ΓΣΕΕ)

Παναγιώτης Κελάνδριας, καθηγητής Τμ. Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας Ιόνιο Πανεπιστήμιο

Γιώργος Κεντρωτής, καθηγητής, Τμ. Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας, κοσμήτορας Σχολής Ιστορίας και Μετάφρασης - Διερμηνείας, Ιόνιο Πανεπιστήμιο

Σωτήρης Κεραμίδας, επίκ. καθηγητής, Τμ. Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας Ιόνιο Πανεπιστήμιο

Δημήτρης Κεχράκος, αναπληρωτής καθηγητής ΑΣΠΑΙΤΕ

Δημήτρης Κιβωτίδης, λέκτορας της Φιλοσοφίας του Δικαίου Παν. Ανατ. Λονδίνου

Παναγιώτης Κιτμερίδης, λέκτορας επί συμβάσει - εξωτ. συν. Τμ. Ιστορίας Επιστήμης Παν. Αμβούργου, μέλος Συμβουλίου Προσωπικού Παν. Εφ. Επιστ. Φρανκφούρτης

Ρούλα Κίτσιου, δρ. Κοινωνιογλωσσολογίας, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Παναγιώτης Κλουκίνας, επίκουρος καθηγητής School of Engineering Παν. Greenwich

Γιάννης Κοζάτσας, διδάσκων Φιλοσοφίας Παν. Πατρών

Δημήτρης Κοιλάκος, μεταδιδακτορικός ερευνητής Παν. Σόφιας, συμβ. διδάσκων ΠΑΔΑ

Μιχάλης Κόκκορης, καθηγητής ΣΕΜΦΕ ΕΜΠ

Γιάννης Κομίνης, επίκουρος καθηγητής ΣΕΜΦΕ ΕΜΠ

Ηλίας Κονδύλης, αναπληρωτής καθηγητής Πολιτικής Υγείας, Ιατρικό Τμήμα ΑΠΘ

Μαρία Κοντίλη, ερευνήτρια - μηχανικός, Ερευνητικό Κέντρο Νοσοκ. Saint Antoine, Παρίσι

Γιάννης Κοντογεώργος, μεταδιδακτορικός ερευνητής, Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης Παν. Κρήτης

Κατιάνα Κοντολάτη, υποψήφια διδάκτορας Johns Hopkins University

Γιάννης Κοντός, μεταδιδακτορικός ερευνητής - ακαδ. υπότροφος, Τμ. Πολ. Μηχανικών ΑΠΘ, μέλος ΔΣ Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών - Παράρτημα Λάρισας

Χρυσάνθη Κορδάτου, μεταπτυχιακή φοιτήτρια Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης ΕΚΠΑ

Χρυσαυγή Κοσίλια, υπότροφος ερευνήτρια, Τμ. Μηχανικών Βιομηχανικής Σχεδίασης και Παραγωγής ΠΑΔΑ

Κωνσταντίνα Κουβάτη, ακτινοφυσικός

Γιώργος Κουκούτσης, δικηγόρος, διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου ΑΠΘ

Φραγκίσκος Κουτελιέρης, καθηγητής Παν. Πατρών

Απόστολος Κουτίνας, αναπλ. καθηγητής, Τμ. Επιστ. Τροφίμων και Διατροφής του Ανθρώπου ΓΠΑ

Αθανάσιος Κουτίνας, ομότιμος καθηγητής Παν. Πατρών

Γιάννης Κουτσούμπης, αναπλ. καθηγητής, Γενικό Τμήμα ΕΚΠΑ

Αλέκος Κουτσούρης, καθηγητής ΓΠΑ

Δόμνα Κόφφα, μεταδιδακτορική ερευνήτρια ΕΚΚΕ

Γιάννης Κρεστενίτης, καθηγητής Τμ. Πολιτικών Μηχ/κών ΑΠΘ

Γιώργος Κρητικάκης, ΕΔΙΠ Σχολή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων, Πολυτεχνείο Κρήτης

Σπυριδούλα Κρικώνη, βιολόγος, επιστημονική συνεργάτης ΕΙΕ

Ευτυχία Κρίτση, μεταδιδακτορική συνεργάτης ΕΙΕ

Αφροδίτη Κτενά, καθηγήτρια, Γενικό Τμήμα ΕΚΠΑ

Στέλλα Κυβέλου, αναπλ. καθηγήτρια, Πάντειο Πανεπιστήμιο

Γιάννης Κυπριανίδης, ομότιμος καθηγητής Τμ. Φυσικής ΑΠΘ

Σάββας - Ιωάννης Κυριακίδης, ηλεκτρολόγος - μηχανικός και μηχανικός υπολογιστών ΙΤΕ - ΙΜΒΒ

Αντώνης Κυριακόπουλος, μικροβιολόγος

Χρήστος Κύρκος, ΕΤΕΠ Τμ. Φυσικής ΕΚΠΑ

Αλέκα Κωνσταντακοπούλου, υποψήφια διδάκτωρ, Πάντειο

Αναστάσιος Κώστογλου, υποψήφιος διδάκτωρ ΑΠΘ

Κωστής Λαγαράς, υποψηφιος διδάκτωρ ΣΗΜΜΥ ΕΜΠ

Νίκος Λαγαρός, κοσμήτορας Σχολής Πολιτικών Μηχανικών ΕΜΠ

Στάθης Λαγός, PhD Candidate, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Μιχαήλ Λαγουβάρδος, υποψήφιος διδάκτορας, Τμ. Φυσικής Παν. Πατρών

Ανδρέας Λάζαρης, καθηγητής Παθολογικής Ανατομίας, Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ

Γεώργιος Λαζαρίδης, ομότιμος καθηγητής ΑΠΘ

Βασιλική Λάζου, ΕΔΙΠ Τμ. Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ

Αννα Λάζου, επικ. καθηγήτρια Φιλοσοφικής Ανθρωπολογίας ΕΚΠΑ

Γιώργος Λαμπρινίδης, Post-doc ερευνητής ΑΣΟΕΕ

Χρήστος Λαχανάς, υποψήφιος διδάκτορας ΕΜΠ

Τρύφωνας Λεμοντζόγλου, μεταδιδακτορικός ερευνητής (ΙΚΥ) ΣΕΜΦΕ - ΕΜΠ

Ιωάννης Λεοντής, PhD University of Exeter

Νίκος Λεοντίδης, υπ. διδάκτωρ Χημικός Μηχανικός ΕΜΠ

Ευθύμιος Λιαροκάπης, ομότιμος καθηγητής ΕΜΠ

Σωτήρης Λίβας, αναπλ. καθηγητής, Πρόεδρος Τμ. Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας Ιόνιο Πανεπιστήμιο

Ελένη Λιβιεράτου, υποψήφια διδάκτωρ ΑΠΘ

Χριστίνα Λίγδα, κύρια ερευνήτρια ΙΚΕ - ΕΛΓΟ

Γιώργος Λιοδάκης, ομότιμος καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας, Πολυτεχνείο Κρήτης

Ιωάννης Λιόντος, φυσικός, ερευνητής ΙΗΔΛ-ΙΤΕ

Αγγελος Λουκάς, κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος

Ρούλη Λυκογιάννη, αναπληρώτρια καθηγήτρια ΕΜΠ

Οδυσσέας - Τζαμάλ Μαάιτα, μεταδιδακτορικός ερευνητής, Τμ. Φυσικής ΑΠΘ - συμβασιούχος διδάσκων ακ. υπότροφος Παν. Δυτ. Μακεδονίας

Αλέξανδρος Μαγιάκος, χημικός, μεταπτυχιακός φοιτητής, ερευνητής ΕΚΠΑ

Δέσποινα Μαγκίρη - Σκουλούδη, χημ. μηχανικός, υπ. διδάκτωρ

Ιωάννης Μάκος, υποψ. διδάκτωρ, Τμ. Φυσικής - μέλος ΔΣ ΣΕΕΕ Ηρακλείου Παν. Κρήτης

Χρήστος Μακρής, δρ. πολιτικός μηχανικός, ερευνητικός συνεργάτης, Τμ. Πολ. Μηχανικών ΑΠΘ

Γρηγόρης Μαλουσάρης, επικ. καθηγητής ΣΕΦΑΑ

Μυρτώ Μαλούτα, επικ. καθηγήτρια, Τμ. Αρχειονομίας, Βιβλιοθηκονομίας και Μουσειολογίας, Ιόνιο Πανεπιστήμιο

Θωμάς Μαλούτας, καθηγητής, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο

Λευτέρης Μαμάτας, επίκουρος καθηγητής, Τμ. Εφαρμοσμένης Πληροφορικής ΠΑΜΑΚ - Μέλος ΔΕ ΠΟΣΔΕΠ

Χρήστος Μανασής, καθηγητής, Γενικό Τμήμα ΕΚΠΑ

Αννα Μανδυλαρά, επικ. καθηγήτρια, Τμ. Ιστορίας - Αρχαιολογίας Παν. Ιωαννίνων

Κώστας Μάνθος, ΕΔΙΠ Τμ. Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων ΠΑΜΑΚ

Θανάσης Μανιάτης, καθηγητής Τμήμ. Οικονομικών Επιστημών ΕΚΠΑ

Γιώργος Μανιάτης, λέκτορας University of Brighton

Δημήτρης Μανσούρ, υποψήφιος διδάκτορας Παν. Κρήτης

Ικαρος Μαντούβαλος, επίκουρος καθηγητής, Τμήμα Επιστημών της Εκπαίδευσης στην Προσχολική Ηλικία ΔΠΘ

Δημήτρης Μανωλάκος, καθηγητής, Σχολή Μηχανολόγων Μηχανικών ΕΜΠ

Γιώργος Μαργαρίτης, καθηγητής Τμ. Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ

Χρυσοβαλάντης Μαργαρίτης, υπ. διδάκτορας - ΔΣ Συλλόγου Μεταπτυχιακών και Υποψηφίων Διδακτόρων, Τμ. Φυσικής ΑΠΘ

Θοδωρής Μάρδας, υποψήφιος διδάκτωρ Πάντειο Πανεπιστήμιο

Νίκος Μαρκάτος, ομότιμος καθηγητής ΕΜΠ

Ιωάννης Μάσσας, αναπληρωτής καθηγητής ΓΠΑ

Παναγιώτης Ματσίγκας, επιστήμονας Κοινωνικής Πολιτικής, Πάντειο Πανεπιστήμιο

Ούβε Μάτσκε, καθηγητής Τμ. Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης ΠΑΜΑΚ

Κωνσταντίνα Μάτσκου, υπ. διδάκτωρ ΕΙΕ

Ανδρέας Μαυρίδης - Τουργέλης, υπ. διδάκτωρ Μηχανολόγος Μηχανικός ΕΜΠ

Ελενα Ε. Μαυρίδου, υποψήφια διδάκτωρ Τμ. Μοριακής Ιατρικής Universita degli Studi di Perugia

Δημήτρης Μεταλληνός, ΕΔΙΠ Τμ. Αρχειονομίας, Βιβλιοθηκονομίας και Μουσειολογίας Ιόνιο Πανεπιστήμιο

Νικόλαος Μήλας, υποψήφιος διδάκτορας Παν. Πατρών

Χαράλαμπος Μηνασίδης, υποψήφιος διδάκτορας The University of Texas at Austin

Μαρίνα - Ειρήνη Μητρούση, Doctoral researcher University of Nottingham

Γιώργος Μητσιάκος, αναπληρωτής καθηγητής Παιδιατρικής - Νεογνολογίας, Τμ. Ιατρικής ΑΠΘ

Θεόδωρος Μήτσικας, υπ. διδάκτορας Σχ. ΗΜΜΥ ΕΜΠ

Κώστας Μίγκας, ερευνητής

Φάνης Μισιρλής, καθηγητής Φυσιολογίας, Κέντρο Ερευνας & Ανεπτυγμένων Σπουδών Cinvestav

Δημήτρης Μισιρλής, ερευνητής Max-Planck-Institute for Medical Research

Γιάννης Μισιρλής, ομότιμος καθηγητής Τμ. Μηχανολόγων Μηχανικών Παν. Πατρών

Εμμανουήλ Μιχαήλ, βοηθός έρευνας ΕΚΕΤΑ

Χρήστος Μιχαήλ, επικ. καθηγητής Τμ. Μηχανικών Βιοϊατρικής ΠΑΔΑ

Θανάσης Μιχαηλίδης, καθηγητής Τμ. Μηχανολόγων - Μηχανικών ΑΠΘ

Μιλτιάδης Μόραλης - Πέγιος, υποψήφιος διδάκτορας ΑΠΘ

Νίκος Μόττας, πολιτικός επιστήμονας - Διεθνολόγος

Αγγελική Μουζακίτη, ΕΔΙΠ, Τμήμα Γλώσσας, Φιλολογίας και Πολιτισμού Παρευξείνιων Χωρών ΔΠΘ

Βασιλική Μουκάνου, υποψήφια διδάκτωρ Κλινικής Ψυχολογίας Universite Paul-Valery-Montpellier

Βασίλης Χ. Μουλιανίτης, επ. καθηγητής Παν. Αιγαίου

Δημητρης Μουστακας, υπ. Διδάκτορας University of Grenoble

Ιωάννης Μπάγιος, καθηγητής ΕΚΠΑ

Φώτης Μπαϊρακτάρης, μεταδιδακτορικός ερευνητής ΕΜΠ

Κατερίνα Μπακέλα, μεταδιδακτορική ερευνήτρια, Τμ. Βιολογίας Παν. Κρήτης

Κωνσταντίνος Μπακογιάννης, ερευνητής ΕΚΠΑ

Βασίλης Μπαλτίκας, υποψήφιος διδάκτορας, ερευνητικός συνεργάτης, Τμ. Πολ. Μηχανικών ΑΠΘ, μέλος της Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ/ΤΚΜ

Χρήστος Μπαλωμένος, υποψήφιος διδάκτωρ ΕΚΠΑ

Νίκα Μπαλωμένου, βοηθός καθηγήτρια Τουριστικού Σχεδιασμού, μέλος ΔΣ Σωματείου Πανεπιστημίων και Κολεγίων του UoH University of Hertfordshire

Καρολίνα Μπαρζούκα, αναπληρώτρια καθηγήτρια ΤΕΦΑΑ ΕΚΠΑ

Κώστας Μπασιούκας, συν/χος πανεπιστημιακός γιατρός Παν. Ιωαννίνων

Νικόλαος Μπάστας, μεταδιδακτορικός ερευνητής ΕΚΕΤΑ

Σωτήριος Μπεκάκος, μεταδιδακτορικός ερευνητής Φιλοσοφίας - υπότροφος ΙΚΥ ΕΚΠΑ

Βασίλης Μπέλλος, μεταδιδακτορικός ερευνητής, Σχ. Αγρονόμων και Τοπογράφων Μηχανικών ΕΜΠ

Αλέξης Μπένος, καθηγητής ΑΠΘ

Δημήτριος Μπικιάρης, καθηγητής Τμ. Χημείας ΑΠΘ

Ηλίας Μπιλάλης, υπ. διδάκτωρ Σχ. Ναυπηγών Μηχανικών ΕΜΠ - μέλος ΔΣ Συλλόγου Μεταπτ. Φοιτητών (ΥΔ)

Αντα Μπιράτση, διδακτορική φοιτήτρια Βιολογίας ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος»

Αντώνης Μπόγρης, καθηγητής Παν. Δυτικής Αττικής

Θανάσης Μπουζίδης, υπ. διδάκτωρ ΟΕ ΠΑΜΑΚ

Κωνσταντίνος Μπουντόλος, καθηγητής ΣΕΦΑΑ ΕΚΠΑ

Μαρία Νεραντζάκη, χημικός (ΑΠΘ), μεταδιδακτορική ερευνήτρια Institut Charles Sadron

Εύη Νέσση, χημ. μηχανικός, υπ. διδάκτορας ΕΚΕΤΑ

Μιχάλης Νήτας, μεταδιδακτορικός ερευνητής, Τμ. Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών ΑΠΘ

Μαρία Νιάρου, υπ. διδάκτορας, Ιόνιο Πανεπιστήμιο

Γεώργιος Νικηφορίδης, ομότιμος καθηγητής, Τμ. Ιατρικής Παν. Πατρών

Ευάγγελος Νικολαΐδης, επίκουρος καθηγητής Παν. Κρήτης

Νικόλαος Νικολάου, καθηγητής Τμ. Γεωπονίας ΑΠΘ

Αριστείδης Νικολόπουλος, δρ. μηχανολόγος μηχανικός ΕΚΕΤΑ

Γιάννης Νίνος, PhD Candidate, Πολυτεχνείο Κρήτης

Αλέξανδρος Νίντος, αναπλ. καθηγητής, Τμ. Φυσικής Παν. Ιωαννίνων

Χριστίνα Νομικού, υποψήφια διδάκτορας, δασκάλα ΕΚΠΑ

Ασπασία Ντουβλη, αρχιτέκτων μηχανικός ΑΠΘ

Διονύσης Ξυδιάς, υποψήφιος διδάκτωρ Παν. Κρήτης

Γιώργος Οικονομάκης, καθηγητής Παν. Πατρών

Δέσποινα Οικονόμου, μεταδιδακτορική ερευνήτρια, Dpt. of English and American Studies Humboldt University of Berlin

Γεώργιος Ορφανίδης, ηλεκτρολόγος μηχανικός ΕΚΕΤΑ

Ακης Ορφανός, κοινωνιολόγος ΕΚΠΑ

Δημήτρης Παϊταρίδης, επιστημονικός συνεργάτης Ινστιτούτο Εργασίας

Λίνα Παλλάκη, βιοχημικός, υποψήφια διδάκτωρ Βιολογικού ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος»

Δημήτριος Πανταζάτος, υπ. διδάκτωρ Σχ. ΗΜΜΥ ΕΜΠ

Μάρω Παντελίδου, καθηγήτρια Πολιτικής Επιστήμης, Τμήμα ΠΕΔΔ ΕΚΠΑ

Θεόδωρος Παντίσκας, μεταπτυχιακός φοιτητής, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων

Θεόδωρος Παντίσκας, μεταπτυχιακός φοιτητής Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων

Περικλής Παπαβασιλείου, αναπλ. καθηγητής, Τμ. Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας, Αντιπρ. ΔΣ Συλλόγου ΔΕΠ Ιόνιο Πανεπιστήμιο

Δημήτριος Παπαβέντσης, Ιατρός ΕΣΥ ΓΝΝΘΑ «Η Σωτηρία»

Ευαγγελία Παπαγεωργίου, θεατρολόγος - Ειδικό Εκπαιδευτικό Προσωπικό, Τμ. Δημοτικής Εκπαίδευσης ΑΠΘ

Ιωάννα Παπαγεωργίου, επίκουρη καθηγήτρια, Πανεπιστήμιο Πατρών

Φάνης Παπαγεωργίου, επ. καθηγητής, Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων Παν. Πατρών

Ελενα Παπαγιαννάκη, λέκτορας Πολιτικής Οικονομίας, μέλος ΔΣ Σωματείου Πανεπιστημίων και Κολεγίων του Birmingham City University

Ελευθερία Παπαδημητρίου, καθηγήτρια Τμ. Γεωλογίας ΑΠΘ

Νικόλαος Παπαδημητρίου, καθηγητής Τμ. Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας, Ιόνιο Πανεπιστήμιο

Ευτύχης Παπαδοπετράκης, λέκτορας (συνταξ.), Τμ. Μαθηματικών Παν. Πατρών

Μάνθος Παπαδόπουλος, ομότιμος ερευνητής ΕΙΕ

Μιχάλης Παπαδόπουλος, υποψήφιος διδάκτορας/ ειδικός παιδαγωγός, Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου

Δέσποινα Παπαδοπούλου, καθηγήτρια, Πάντειο Πανεπιστήμιο

Χριστίνα Παπαζλατάνη, υπ. διδάκτορας Παν. Θεσσαλίας

Γεώργιος Παπάζογλου, υποψήφιος διδάκτορας στα Καθαρά Μαθηματικά Παν. Κύπρου

Γιώργος Παπαϊωάννου, αναπλ. καθηγητής, Τμ. Αρχειονομίας, Βιβλιοθηκονομίας και Μουσειολογίας, Ιόνιο Πανεπιστήμιο

Ευγενία Παπαϊωάννου, επίκουρη καθηγήτρια ΔΙΠΑΕ

Γιώργος Παπακωνσταντίνου, καθηγητής Παν. Θεσσαλίας

Μαριάνθη Παπακώστα, Head of In Vitro Pharmacology-CNS California Takeda Pharmaceuticals

Νίκος Παπαλεξίου, επικ. καθηγητής, Τμ. Μαθηματικών Παν. Αιγαίου - μέλος ΔΕ της ΠΟΣΔΕΠ

Γεώργιος Παπαλεξίου, υποψήφιος διδάκτορας, Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων Παν. Πατρών

Χρήστος Παπαλεωνίδας, υπ. διδάκτορας ΕΜΠ

Ζωή Παπαναστάση, μεταπτυχιακή φοιτήτρια ΕΚΠΑ

Σίσσυ Παπανικολάου, καθηγήτρια Εκπαιδευτικής Τεχνολογίας - Τηλεκπαίδευσης ΑΣΠΑΙΤΕ

Χριστόφορος Παπασπύρου, μεταπτυχιακός φοιτητής University of Cambridge

Μαρία Παπατριανταφύλλου, αναπλ. καθηγήτρια, Τμ. Μαθηματικών ΕΚΠ

Παναγιώτης Παπαϊωάννου, PhD Candidate Universita degli Studi di Napoli Federico II

Αρετή Παππά, ερευνήτρια Παν. Πατρών

Πάνος Παππάς, υπ. διδάκτορας ΣΕΜΦΕ ΕΜΠ - μέλος ΔΣ Συλλόγου Μεταπτ. Φοιτητών (ΥΔ)

Χρήστος Παππάς, αναπληρωτής καθηγητής ΓΠΑ

Αναστασία Παριανού, καθηγήτρια Τμ. Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας, Ιόνιο Πανεπιστήμιο

Σοφία Πασαδάκη, υποψήφια διδάκτορας, Ιατρική Σχολή Παν. Κρήτης

Δημήτριος Πατέλης, αναπληρωτής καθηγητής Φιλοσοφίας Πολυτεχνείου Κρήτης

Μάγδα Πατσώνα, υποψήφια διδάκτωρ ΑΠΘ

Βασίλης Παυλόπουλος, αναπλ. καθηγητής, Τμ. Ψυχολογίας ΕΚΠΑ

Θεόδωρος Παυλούδης, μεταδιδακτορικός ερευνητής ΑΠΘ

Λουκάς Περιστεράς, ερευνητής Γ', ΙΝΝ ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος»

Κώστας Περράκης, λέκτορας Παν. Πατρών

Γεωργία Πετράκη, καθηγήτρια, Πάντειο Πανεπιστήμιο

Δημήτρης Πετρόπουλος, αναπλ. καθηγητής Τμ. Γεωπονίας Παν. Πελοποννήσου

Ευαγγελία Πιπέρη, επικ. καθηγήτρια, Οδοντιατρική Σχολή ΕΚΠΑ

Εύη - Μαρία Πιτσιάβα, Δρ. Πολιτισμικής Τεχνολογίας & Επικοινωνίας

Δανάη Πλα Καρύδη, υπ. διδάκτωρ Σχ. ΗΜΜΥ ΕΜΠ - μέλος ΔΣ Σωματείου Εργαζομένων ΕΚ «ΑΘΗΝΑ»

Ιωάννης Πλατής, καθηγητής Τμ. Μαθηματικών και Εφαρμοσμένων Μαθηματικών Παν. Κρήτης

Χρήστος Πολλάλης, δρ. ναυπηγός μηχ. μηχανικός University of Strathclyde

Κωνσταντίνος Ποτόλιας, επίκουρος καθηγητής ΔΙΠΑΕ

Αγγελική Πούλου, διδάσκουσα, επιμελήτρια, Τμ. Ψηφιακών Τεχνών και Κινηματογράφου ΕΚΠΑ

Ανθούλα Προβατά, επικ. καθηγήτρια, Παιδαγωγικό Τμήμα ΑΣΠΑΙΤΕ

Ελένη Πρόκου, αναπληρώτρια καθηγήτρια, Πάντειο Πανεπιστήμιο

Δημήτρης Προύσαλης, μεταδιδακτορικός ερευνητής Max Planck Institute of Complex Systems

Μιχάλης Ράβναλης, μεταπτυχιακός φοιτητής Εφαρμοσμένης Γεωφυσικής και Σεισμολογίας ΑΠΘ

Ιωάννης Ράμπιας, καθηγητής Τμ. Ηλεκτρολόγων και Ηλεκτρονικών Μηχανικών ΠΑΔΑ

Δημήτρης Ραπτάκης, καθηγητής Τμ. Πολιτικών Μηχανικών - Μέλος ΔΣ ΕΣΔΕΠ ΑΠΘ

Βάλλια Ράπτη, ιστορικός, συνεργάτης ΕΙΕ

Σάββας Ράπτης, υπ. διδάκτωρ ΤΗΜΜΥ ΑΠΘ

Παναγιώτης Ρεντζελάς, αναπλ. καθηγητής Κοινωνικής Ψυχολογίας, μέλος ΔΣ Σωματείου Πανεπιστημίων και Κολεγίων του Birmingham City University

Ευστάθιος Ρέππας Χρυσοβιτσινός, μεταδιδακτορικός ερευνητής Lancaster University

Σπύρος Ρίζος, εργαστηριακό διδακτικό προσωπικό ΓΠΑ

Κωνσταντίνα Ριτσάτου, επίκουρη καθηγήτρια Τμ. Θεάτρου ΑΠΘ

Ελισσάβετ Ρουσάνογλου, αναπληρώτρια ηαθηγήτρια ΣΕΦΑΑ ΕΚΠΑ

Ηλίας Σακελλαρίου, επικ. καθηγητής, Τμ. Εφαρμοσμένης Πληροφορικής ΠΑΜΑΚ

Παναγιώτης Σακελλαρίου, δρ. Τμ. Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας, Ιόνιο Πανεπιστήμιο

Σπύρος Σακελλαρόπουλος, καθηγητής Πάντειο Πανεπιστήμιο

Γιώργος Σανίδας, καθηγητής Αρχαιολογίας Παν. Lille

Ιωάννης Σανίδας, λέκτορας, Ιατρική Σχολή Harvard University

Γιώργος Σαραντόπουλος, υπ. διδάκτωρ Τμ. Φιλοσοφίας ΕΚΠΑ

Ανδρέας Σαραντόπουλος, λέκτορας Εφαρμογών, Σχολή Μηχανικών Παν. Πελοποννήσου

Αρης Σαραφιανός, επικ. καθηγητής, Τμ. Ιστορίας - Αρχαιολογίας Παν. Ιωαννίνων

Αριξ Σαρίδης, μεταπτυχιακός φοιτητής, Πολιτικές Επιστήμες ΑΠΘ

Νικόλ Σαρλά, μεταπτυχιακή φοιτήτρια ΕΚΠΑ

Κώστας Σαρρής, μεταδιδακτορικός ερευνητής Freie Universit?t Berlin

Ακης Σγούρος, ερευνητής

Δημήτρης Σερεμέτης, αναπλ. καθηγητής Παν. Αιγαίου

Στέργιος Σερέτης, μεταδιδάκτορας Πολιτικής Οικονομίας της Υγείας, Ιατρικό Τμήμα ΑΠΘ

Ευμορφίλη Σιδηροπούλου, λέκτορας ΑΠΘ

Κώστας Σιέττος, αναπλ. καθηγητής, Τμ. Μαθηματικών Παν. Νάπολης

Γιάννης Σκαλιδάκης, ΕΔΙΠ Τμ. Πολιτικής Επιστήμης Παν. Κρήτης

Χρήστος Σκαλκώτος, επικ. καθηγητής Τμ. Εικαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης Παν. Ιωαννίνων

Μανόλης Σκαντζάκης, μεταδιδακτορικός ερευνητής IESL/FORTH

Ευάγγελος Σκαρτάδος, βοηθός Ερευνας ΕΚΕΤΑ

Σταύρος Σκλαβενίτης, μεταπτυχιακός φοιτητής Αεροδιαστημικής Μηχανικής TU Delft

Ειρήνη Σκούφαλου, μεταπτυχιακή φοιτήτρια University of Bristol

Κωνσταντίνος Σμαραγδάκης, διδάσκων ΠΔ 407/80, Τμ. Μαθηματικών και Εφαρμοσμένων Μαθηματικών Παν. Κρήτης

Γιώργος Σουβλής, συμβασιούχος ΕΣΠΑ, Τμ. Πολιτικής Επιστήμης ΔΠΘ

Γεράσιμος Σπαθής, ομότιμος καθηγητής ΕΜΠ

Γιάννης Σπαντιδάκης, καθηγητής Παν. Κρήτης

Δημήτρης Σπαρτινός, λέκτορας, Τμ. Χημικών Μηχανικών. Παν. Πατρών

Νικόλαος Σπηλιώπουλος, επίκ. καθηγητής, Τμ. Φυσικής Παν. Πατρών

Κωνσταντίνος Σπιλιώτης, μεταδιδακτορικός ερευνητής University of Rostock

Ανδρέας Σπυριδάκης, μεταπτυχιακός φοιτητής Παν. Πειραιά

Νικόλαος Σπύρου, ομότιμος καθηγητής Παν. Πατρών

Κωνσταντίνος Σταματόπουλος, Research Scientist in drug modelling and simulation Certara Ltd (Simcyp devision)

Μαριάννα Σταμπολάκη, φαρμακοποιός - ερευνήτρια ΕΚΠΑ

Ευάγγελος Σταυρόπουλος - Βασιλάκης, υποψήφιος διδάκτορας CITY, University of London

Γεωργία Σταφυλίδου - Αλατάκη, λέκτορας, Τμ. Λογοθεραπείας Παν. Πατρών

Αντώνης Στυλογιάννης, υποψήφιος διδάκτορας - Ιατρική Απεικόνιση Technische Universitat Munchen

Γιώργος Συκάς, υποψήφιος διδάκτορας Πανεπιστήμιο Αιγαίου

Εμμανουήλ Συσκάκης, αν. καθηγητής ΕΚΠΑ

Χρίστος Ταξιλτάρης, καθηγητής ΤΑΤΜ ΑΠΘ

Γεωργία Ταρίφα, υπ. διδάκτορας Παν. Κρήτης

Γιώργος Τέγος, καθηγητής ΔΙΠΑΕ

Ελισάβετ Τελειώνη, λέκτορας, Σχολή Αγρονόμων και Τοπογράφων Μηχανικών ΕΜΠ

Ανδρέας Τερζής, καθηγητής, Τμ. Φυσικής Παν. Πατρών, ΔΣ - Συλλόγου ΔΕΠ

Ζωή Τερζοπούλου, μεταδιδακτορική ερευνήτρια, Τμ. Χημείας ΑΠΘ

Δήμητρα Τζανάκη, μεταδιδακτορική ερευνήτρια στην Πολιτική Επιστήμη, ΠΕΔΔ ΕΚΠΑ

Γιάννης Τζήμας, αναπληρωτής καθηγητής Παν. Πελοποννήσου

Θεμιστοκλής Τζήμας, μεταδιδακτορικός ερευνητής ΑΠΘ

Κώστας Τζιάρας, διδάσκων με σύμβαση, Τμήμα Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ

Λαμπρινή Τζιόγκα, τεχνολόγος Ιατρικών Εργαστηρίων Παν. Θεσσαλίας

Σπύρος Τζόκας, πανεπιστημιακός, συγγραφέας

Ειρήνη Τηλικίδου, ομότιμη καθηγήτρια, Τμ. Εμπορίας και Διαφήμισης ΔΙΠΑΕ

Φραγκίσκος Τοπαλής, καθηγητής Σχ. ΗΜΜΥ ΕΜΠ

Χρήστος Τουρτούρας, επίκουρος καθηγητής, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης ΑΠΘ

Γιώργος Τριμπέρης, ομότιμος καθηγητής Τμ. Φυσικής ΕΚΠΑ

Νίκος Τσαγκαράκης, μεταδιδακτορικός ερευνητής Τμ. Φιλολογίας Παν. Κρήτης

Κώστας Τσακαλάκης, καθηγητής ΕΜΠ

Γεώργιος Τσακλίδης, καθηγητής, Τμ. Μαθηματικών ΑΠΘ

Χάρης Τσιακαλος, ΕΔΙΠ ΕΜΠ, μέλος ΔΣ, Ομοσπονδία ΕΔΙΠ

Ελένη Τσιακίρη, χημικός - μεταδιδακτορική ερευνήτρια

Αντιγόνη Τσιάμη, μεταδιδακτορική ερευνήτρια ΕΜΠ

Παναγιώτης Τσιγκάνος, ΕΔΙΠ, δρ. Βιοϊατρικής Μηχανικής Παν. Πατρών

Γιώργος Τσιλιγκιρίδης, καθηγητής Τμ. Μηχανολόγων Μηχανικών ΑΠΘ

Ευανθία Τσιλιχρήστου, ακαδημαϊκή υπότροφος Παν. Θεσσαλίας

Αντώνης Τσινταράκης, βιολόγος - μεταπτυχιακός φοιτητής ΕΚΠΑ

Βασίλειος Τσιόγκας, υποψήφιος διδάκτορας Παν. Δυτ. Μακεδονίας

Σταυρούλα Τσιολάκη, υποψήφια διδάκτωρ Τμ. Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ

Μάρκος Τσίπουρας, αναπληρωτής καθηγητής Παν. Δυτ. Μακεδονίας

Χαράλαμπος Τσίτουρας, καθηγητής, αν. πρόεδρος Γενικού Τμήματος ΕΚΠΑ

Κωνσταντίνος Τσιτσεκλής, υπ. διδάκτωρ Σχ. ΗΜΜΥ ΕΜΠ - μέλος ΔΣ Συλλόγου Μεταπτ. Φοιτητών (ΥΔ)

Μαγδαληνή Τσιτσικλή, υποψήφια διδάκτωρ Μοριακής Βιολογίας και Γενετικής Aarhus University

Χρυσάνθη Τσίτσιου, επίκουρη καθηγήτρια Λατινικής Φιλολογίας ΑΠΘ

Ελευθερία Τσολάκη, εργαστηριακό προσωπικό - βιολόγος DZNE

Ευστράτιος Τσόλακης, υποψήφιος διδάκτορας ΕΜΠ

Aντώνιος Τσολομύτης, καθηγητής Παν. Αιγαίου

Παναγιώτα Τσόμπου, Biomedical Engineer- Physicist Παν. Ιωαννίνων

Δημοσθένης Τσούρος, υποψήφιος διδάκτορας Παν. Δυτ. Μακεδονίας

Γιώργος Υφαντής, μεταπτυχιακός φοιτητής ΕΚΠΑ

Αναστασία Υφαντίδου, Research Assistant Cyprus University of Technology

Μιχάλης Φαμέλης, Professeur adjoint Universite de Montreal

Μαρία Φέκα, υποψήφια διδάκτωρ Παν. Θεσσαλίας

Δημήτρης Φίλιας, καθηγητής Τμ. Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας, Ιόνιο Πανεπιστήμιο

Αγγελος Φιλιππάτος, Research Associate, Institute of Lightweight Engineering and Polymer Technology Technische Universitat Dresden

Χρήστος Φίλος, ομότιμος καθηγητής Τμ. Μαθηματικών Παν. Ιωαννίνων

Μιχάλης Φραγκομιχελάκης, πρώην επίκ. καθηγητής Κοινωνιολογίας, Πολυτεχνείο Κρήτης

Ολγα Φωτακοπούλου, λέκτορας Birmingham City University

Χαρίδημος Χαϊντούτης, υπ. διδάκτορας ΕΚΠΑ

Γεωργία Χαλβατζάκη, δρ. ηλεκτρολόγος μηχανικός TU Darmstadt

Γεώργιος Χαλεπάκης, καθηγητής Τμ. Βιολογίας Παν. Κρήτης

Ελένη Χάρου, ερευνήτρια ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος»

Μάχη Χατζηγιάννη, διευθύντρια Ερευνών ΕΚΚΕ

Ευτύχιος Χατζηττοφής, μεταδιδακτορικός ερευνητής, Χημικός Μηχανικός University of Sheffield

Γρηγόρης Χαχάμης, ερευνητής LIP Lisboa

Κυριάκος Χιτζανίδης, ομότιμος καθηγητής Σχ. ΗΜΜΥ ΕΜΠ

Μαρία Χολέβα, μεταδιδακτορική ερευνήτρια, Αρχαιολόγος ΕΚΠΑ

Ηλίας Χονδρογιάννης, Teaching Fellow University College London

Θωμάς Χόνδρος, αν. καθηγητής Παν. Πατρών

Αρσενία Χόρτη, Associate Professor ENSEA

Κωνσταντίνος Χούμας, ερευνητής μηχανικός Η/Υ Παν. Θεσσαλίας

Γιώργος Χρανιώτης, υποψήφιος διδάκτορας ΑΠΘ

Δημήτρης Χρηστάκης, καθηγητής ΕΛΜΕΠΑ

Παράσχος Χριστοδούλου, υπ. διδάκτωρ ΕΙΕ

Μιχαήλ Χριστοδούλου, υποψήφιος διδάκτορας EHESS-PARIS

Παναγιώτης Χριστοδούλου, ειδικευόμενος Ιατρικής Βιοπαθολογίας στο ΓΝ Ιωαννίνων «Γ. Χατζηκώστα», MSc Διοίκησης Μονάδων Υγείας, υπ. διδάκτορας Ιατρικής Παν. Πατρών

Στέλλα Χριστοπούλου, λέκτορας Παν. Πελοποννήσου

Aναστασία Χριστουλάκη, μεταδιδακτορική ερευνήτρια

Ευάγγελος Χριστοφόρου, καθηγητής Σχ. ΗΜΜΥ ΕΜΠ - μέλος ΔΣ ΕΣΔΕΠ

Ευαγγελία Χρονοπούλου, επίκ. καθηγήτρια, Τμ. Βιοτεχνολογίας ΓΠΑ

Εμμανουήλ Ψαράκης, αναπληρωτής καθηγητής Παν. Πατρών

Μανώλης Ψαράκης, καθηγητής, Τμ. Μηχ. Η/Υ Παν. Πατρών

Παναγιώτης Ψαρράκος, καθηγητής ΕΜΠ

«Εμείς, καλλιτέχνες από κάθε γωνιά της Ελλάδας, επιλέγουμε να πολεμήσουμε όλους αυτούς που μετράνε τις απώλειες... της οικονομίας και στηρίζουν την επιχειρηματικότητα, όλους αυτούς που αναδεικνύουν διαρκώς τις δικές μας ευθύνες για να κρύψουν τις δικές τους.

Επιλέγουμε να ενωθούμε με αυτούς που δίνουν μάχες στους διαδρόμους των νοσοκομείων, στις μηχανές των εργοστασίων, με αυτούς που μένουν σπίτι, αλλά δεν σιωπούν.

Για να γίνει η φωνή μας ακόμα πιο δυνατή. Να γίνει ένας στρόβιλος που χορεύει πάνω από τις γειτονιές μας, πάνω από την Ελλάδα, πάνω από την Ιταλία, την Ισπανία, τη Γαλλία, πάνω από την Ευρώπη, την Ασία, την Αμερική... και φωνάζει:

ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΝΑ ΠΑΡΘΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΟΥΝ ΖΩΕΣ!

-- Να ανοίξουν ΜΕΘ και να προσληφθούν γιατροί.

-- Να επιταχθεί ο ιδιωτικός τομέας της Υγείας.

-- Να ενισχυθούν οι εργαζόμενοι και να μην επικρατήσει ζούγκλα στις εργασιακές σχέσεις.

Δεν αρκούν, σήμερα, τα λόγια συμπόνιας. Απαιτείται έμπρακτη, αγωνιστική αλληλεγγύη.

Γιατί ατομική μας ευθύνη είναι ο συλλογικός μας αγώνας!

Γιατί η διεκδίκηση δεν μπορεί να μπει στην καραντίνα!».

Μέχρι στιγμής υπογράφουν οι:

Αγαλιανού Παυλίνα, κριτικός κινηματογράφου, σκηνοθέτρια

Αγγελόπουλος Χρήστος, μουσικός, τραγουδιστής

Αγιοβλασίτης Ζαχαρίας, εικαστικός

Αδαμίδου Σοφία, συγγραφέας - δημοσιογράφος

Αδαμογιάννη Μάτα, στιχουργός

Αθανασίου Θεοδώρα, μουσικός

Αθανασίου Φώτης, μουσικός, Φιλαρμονική Δήμου Αθηναίων

Αλεξανδροπούλου Μέλπω, τραγουδίστρια - ηθοποιός

Αλεξανδροπούλου Ολγα, ηθοποιός - σκηνοθέτρια

Αλεξανδροπούλου Παρασκευή, ηθοποιός

Αλεξίου Βασίλης, αναπληρωτής καθηγητής Θεωρίας Λογοτεχνίας ΑΠΘ, συγγραφέας

Αλεξόπουλος Δημήτρης, μουσικός

Αλευράς Χρήστος, εικαστικός

Αλιγιδάκη Κίρα, ζωγράφος

Αλυσανδράτου Δανάη, ηθοποιός

Αμοιρίδου Χαρά, εικαστικός

Αμολοχίτη Αρτεμις, θεατροπαιδαγωγός

Αναγνώστου Γρηγόρης, ιστορικός Τέχνης

Αναστασόπουλος Γιώργος, μουσικός - μουσικό σύνολο «Ρωμιοσύνη»

Αναστασόπουλος Λουκάς, μουσικός

Ανδρακάκος Γιάννης, μουσικός

Ανδρεάτος Γεράσιμος, τραγουδιστής

Ανδρικόπουλος Φώτης, τραγουδοποιός

Ανδρονιάδης Δημήτρης, μουσικός

Ανδρουλιδάκης Μανόλης, μουσικός, συνθέτης, ενορχηστρωτής

Ανδρουτσάκης Στάθης, ζωγράφος, μέλος ΔΣ ΕΕΤΕ

Ανούση Ρένα, χαράκτρια

Αντωνακάκης Γιώργος, σκηνοθέτης, διευθυντής στη «New media studies» (Κ.Α.Ρ.)

Αντωνάκος Αντώνης, ηθοποιός

Αντώναρου Βασιλική, ηθοποιός

Αντωνιάδης Δημήτρης, ηθοποιός, πρόεδρος ΣΕΗ

Αντωνόπουλος Γιάννης, ζωγράφος

Αντωνοπούλου Θαλασσιά, σκηνοθέτρια

Αντωνοπούλου Ρίτα, τραγουδίστρια

Απαρτόγλου Παναγιώτης, τραγουδιστής

Αποστολάκη Τέτα, διευθύντρια παραγωγής

Αποστολίδης Ακης, διευθυντής φωτογραφίας

Αποστόλου Χριστιάνα, θεατρολόγος

Αρβανιτάκης Τιμόθεος, συνθέτης

Αρβανίτη Ειρήνη, ηθοποιός

Αργύρης Κώστας, γλύπτης

Αργυρίου Βενετσιάνα, μουσικός

Αρσενοπούλου Λίντα, μουσικός Φιλαρμονικής Δήμου Βόλου

Αρώνης Χάρης, ηθοποιός

Ασημακοπούλου Μαρία - Σοφία, εκπαιδευτικός μουσικής

Αχειμάστου Φανή, εικαστικός

Βαγιανός Νεκτάριος, συνθέτης

Βαγιόπουλος Λευτέρης, μουσικός

Βαζαίος Μανόλης, ηθοποιός

Βάη Ειρήνη, φωτογράφος

Βάης Ιάκωβος, εικαστικός, σκιτσογράφος

Βακάλη Ελένη, εικαστικός

Βάκκας Κώστας, σκηνοθέτης

Βαλάση Ζωή, λογοτέχνης

Βαλάση Μπέτυ, ηθοποιός

Βαλάσης Διονύσης, εικαστικός

Βαλεργάκης Ακης, φωτογράφος - οπερατέρ

Βαμβακίδης Τάκης, ηθοποιός

Βαμβακούσης Αρίστος, μουσικός

Βάρβογλης Δημήτρης, ζωγράφος

Βαρδαρός Λεωνίδας, σκηνοθέτης

Βαρελάς Παναγιώτης, ζωγράφος

Βάρελης Σπύρος, ηθοποιός

Βασίλας Γρηγόρης, μουσικός

Βασιλάτος Βασίλης, μουσικός

Βασιλείου - Πέτσα Βέρα, λογοτέχνης, στιχουργός

Βασιλείου Λάμπρος, μουσικός

Βέη Γιώτα, τραγουδίστρια

Βερδελής Θανάσης, μουσικός

Βερύκοκος Νίκος, μουσικός

Βήχος Μάνος, μουσικός - συγκρότημα «The Illusion Fades»

Βικάτου Μέλπω, διευθύντρια χορωδίας

Βισβίκης Αντώνης, οργανοποιός - μουσικός

Βλαβιανού Νικολέτα, ηθοποιός

Βλαζάκης Ιωάννης, μουσικός - συγκρότημα «The Illusion Fades»

Βλαντώνη Κατερίνα, εικαστικός

Βλάσσης Αγγελος, γλύπτης

Βλάχος Δημοσθένης, λυρικός τραγουδιστής

Βλάχος Νικόλας, μουσικός

Βλαχούτσος Κώστας, μουσικός, τραγουδοποιός

Βογιατζής Βαγγέλης, ηθοποιός - σκηνοθέτης

Βογιατζής Θανάσης, συγγραφέας

Βολονάκη Ουρανία, εικαστικός

Βόρρα Μαργαρίτα, επικοινωνιολόγος στο χώρο του θεάματος

Βουκελάτου Ειρήνη, ηθοποιός

Βουλιάκης Ανδρέας, audio video art

Βουτσάς Δημήτρης, τραγουδιστής

Βράκας Λουκάς, εικαστικός

Βραχοπούλου Αφροδίτη, ηθοποιός

Βρέτος Αλέκος, μουσικός, μουσικός παραγωγός, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (ΟΜΜΑ)

Γαβρίλη Αλεξία, ηθοποιός

Γαλαζούδης Νίκος, εικαστικός

Γαλάνης Πάνος, μουσικός

Γαργλάκου Μάρα, θεατρολόγος - σκηνοθέτρια

Γάσπαρη Κυριακή, ηθοποιός

Γάτη Λιλή, λογοτέχνης

Γεράκης Κώστας, μουσικός

Γερανίου Αθηνά, χορεύτρια

Γερασιμίδου Ελένη, ηθοποιός

Γερασκλής Ζαχαρίας, μουσικός

Γεωργακάκης Γιώργος, τραγουδιστής

Γεωργίου Ελλη, κινηματογραφίστρια

Γεωργιλακης Μάρκος, γλύπτης, αναπλ. καθηγητής ΑΣΚΤ

Γεωργούλη Ελεάννα, ηθοποιός, σκηνοθέτρια

Γιαννακόπουλος Δημήτρης, μουσικός

Γιαννακοπούλου Δώρα, ηθοποιός

Γιαννακός Αργύρης, εικαστικός

Γιαννακός Στέλιος, ηθοποιός

Γιαννή Ευφροσύνη, μουσικός, τραγουδίστρια

Γιαννικάκης Μιχαήλ, ηθοποιός

Γιαννόπουλος Γιώργος, λογοτέχνης

Γιαννοπούλου Εύη, θεατρολόγος

Γιαννούχος Δημήτρης, μουσικός - συγκρότημα «Kollektiva»

Γιαραμαζίδης Γιάννης, ηθοποιός

Γιουσούφ Εμπρού, καλλιτέχνης ψηφιακών μέσων

Γισδάκης Βασίλης, τραγουδιστής

Γκαρτζόπουλος Μιχάλης, μουσικός

Γκέλμπεση Καλή, λογοτέχνης

Γκίνης Βαγγέλης, φωτογράφος

Γκίνης Δημήτρης, μουσικός

Γκιργκάνη Αγγελική, μουσικός

Γκότζος Χρήστος, μουσικός

Γκούβας Κώστας, μουσικός, πρόεδρος παραρτήματος ΠΜΣ

Γκούνη - Σοφικίτη Λίλια, εικονογράφος - λογοτέχνης

Γκουντούμη Παρασκευή, λογοτέχνης

Γκούροβα Ναταλία, εικαστικός

Γκρανόπουλος Κώστας, μουσικός

Γκριμέκη Νικολέτα, χορεύτρια

Γκρίντζαλης Στράτος, μουσικός

Γκρους Τάσος, συνθέτης

Γόντικα Αντα, εικαστικός

Γουνελά Βούλα, εικαστικός

Γουρλομάτης Θωμάς, μουσικός

Γουρνιά Μαρία, λυρική τραγουδίστρια - χορωδός ΕΛΣ

Γουρουντή Ανθή, μουσικός - μαέστρος συνόλου «Libro Coro»

Γούτης Στέλιος, σκηνοθέτης

Γραμματικού Θεοδοσία, σκηνοθέτρια

Γρηγορίου Ελεάννα, ηθοποιός

Γρηγορίου Μαρί - Κλαιρ, γραφίστρια

Γρηγορίου Νικόλαος, καθηγητής Ανωτέρων Θεωρητικών Μουσικής

Γρίβας Λευτέρης, μουσικός

Γώγουλος Κωνσταντίνος, ηθοποιός

Δακτύλας Δημήτρης, σκηνοθέτης - δάσκαλος υποκριτικής, θεατρικό εργαστήρι ΔΗΠΕΘΕ Βόλου

Δαλιάνα Γεωργία, εικαστικός

Δανά Μικαέλα, ηθοποιός, χορωδός

Δαναού Γιολάντα, τραγουδίστρια

Δαραδήμος Μπάμπης, εικαστικός

Δάρρας Παναγιώτης, μουσικός

Δασούλα Εύη, μουσικός

Δάφνος Προκόπης, διευθυντής φωτογραφίας

Δέδες Γιώργος, μουσικός - συγκρότημα «The Illusion Fades»

Δεικτά Μαρία, τραγουδίστρια

Δελαπόρτα Βαλέρια, γραφίστρια

Δελαπόρτα Κατερίνα, θεατροπαιδαγωγός

Δεληγιάννη Λεωνόρα, σκηνοθέτρια

Δερέσκος Τάσος, μουσικός

Δερμιτζάκης Παναγιώτης, μουσικός

Δήμας Δημήτρης, εικαστικός, σκηνογράφος

Δημέγγελης Στάθης, εικονολήπτης

Δημέγγελης Τάσος, λυρικός τραγουδιστής - χορωδός ΕΛΣ

Δημητριάδου Μαρία, ηθοποιός

Δημητρούκα Μαρία, ηθοποιός

Δημοπούλου Ειρήνη, τραγουδίστρια

Δημοπούλου Λίνα, στιχουργός

Δημούλας Χρήστος, λογοτέχνης

Διαμαντόπουλος Γιώργος, μαέστρος χορωδίας

Διγενή Σεμίνα, δημοσιογράφος, συγγραφέας

Διδυμιώτης Γιώργος, σκηνοθέτης - μοντέρ

Διονυσόπουλος Βασίλης, ζωγράφος

Δισλής Θανάσης, ηθοποιός

Δούκα Κατερίνα, τραγουδίστρια

Δουραμάνης Περικλής, ζωγράφος

Δράκου Λίζα, διευθύντρια παραγωγής

Δρόσος Δημήτρης, ηθοποιός

Εγγλέζος Κώστας, μουσικός

Εσαμπαλίδη Σταυρούλα, τραγουδίστρια

Ευαγγελάτος Κώστας, λογοτέχνης

Ευαγγέλου Γιάννης, μουσικός

Ζαμπετούλα Θεοφανή, ηθοποιός

Ζαραλίκος Χριστόφορος, stand up comedian

Ζαρκάδα Κάτια, ηθοποιός

Ζαφείρας Σταύρος, μουσικός

Ζαφειράτος Μπάμπης, συγγραφέας

Ζαφειριάδου Χρύσα, ηθοποιός

Ζάχαρης Πάνος, σκιτσογράφος

Ζέης Ανδρέας, μουσικός - συγκρότημα «The Illusion Fades»

Ζήκου Δήμητρα, σκηνοθέτρια

Ζήσης Δημήτρης, μουσικός

Ζιάβρας Παναγιώτης, μουσικός ορχήστρας ΕΛΣ

Ζμπέκος Δημήτρης, τραγουδοποιός

Ζούκα Μάχη, μουσικός

Ζουλάκης Μανώλης, σκιτσογράφος

Ζουλιάτης Σταύρος, χορωδός δήμου Αθήνας

Ζουρμπάνος Διονύσης, μουσικός

Ζουρνής Νίκος, μουσικοσυνθέτης - τραγουδιστής

Ηλιακοπούλου Βασιλική, εικαστικός

Ηλιόπουλος Γιώργος, ηθοποιός

Ηλιοπούλου - Ρογκάν Ντόρα, ιστορικός Τέχνης

Θανοπούλου Ηρώ, μουσικός

Θάνου Ανθή, αφηγήτρια

Θεοδωράκης Νίκος, μουσικός

Θεοδωράκης Παρασκευάς, τραγουδοποιός

Θεοδωρίδου Αννα, ηθοποιός

Θεοδωρίδου Δήμητρα, ηθοποιός

Θεοφάνους Γιώργος, μουσικός - συγκρότημα «KollektivA»

Θεοχάρης Κώστας, λυρικός τραγουδιστής, χορωδός ΕΛΣ

Ιατρίδου Μαρία, μουσικός - θεατρολόγος

Ιατρόπουλος Σεραφείμ, ηθοποιός

Ιβάνοβα Μιρέιγ, λυρική τραγουδίστρια - χορωδός ΕΛΣ

Ιχτιάρ Ατζέρ, λογοτέχνης

Ιωαννίδης Ραφαήλ, εικαστικός

Καββαδία Ολγα, τραγουδίστρια

Καββαδίας Γιώργος, ποιητής

Καβιδάς Μανόλης, ηθοποιός

Κάβουρα Νίκη, θεατρολόγος, ηθοποιός

Καγιάφα Χριστίνα, τραγουδίστρια

Καζάκος Κώστας, ηθοποιός

Καίσαρη Ραφαέλα, λυρική τραγουδίστρια

Κακουλίδης Γιώργος, ποιητής

Καλαϊτζίδης Παντελής, ηχολήπτης

Καλαμίτσης Τρύφων, χορωδός

Καλατζόπουλος Γιάννης, ηθοποιός

Καλλιπολίτη Αντιβινσον - Μαριάν, κεραμίστρια

Κάλλοου Χρήστος, ηθοποιός

Καλόγηρος Ιάσων, μουσικός

Καλογριδάκης Χρυσόστομος, λυρικός τραγουδιστής

Καλογρίδης Κώστας, μουσικός, τραγουδιστής

Καλομοίρης Νίκος, μουσικός

Κάλπος Παρασκευάς, μουσικός παραγωγός

Καλτσή Αναστασία, εικαστικός

Καλτσούνης Γιώργος, μουσικός, Φιλαρμονική δήμου Αθηναίων

Καμαγιάννη Σοφία, συνθέτρια - μουσικός

Καμιενιέτσκι Καμίλ, μουσικός - συγκρότημα «King Garcia»

Καμπουράκης Αλέξανδρος, μουσικός

Κανάβας Δημήτρης, μουσικός

Κανάκης Στέλιος, συγγραφέας

Κανέλλος Δημήτρης, τραγουδιστής

Κανέλλου Εύα, μουσικός

Κανιάρης Βασίλης, λογοτέχνης

Καούκη Γεωργία, ηθοποιός

Καπετάνου Ελίνα, ηθοποιός

Καπηλίδου Ελένη, τραγουδίστρια

Καπογιάννης Παναγιώτης, μουσικός - Κρατική Ορχήστρα Αθηνών

Κάππου Μαρίνα, φωτογράφος

Καραγεώργης Νίκος, ηθοποιός

Καραγιάννη Αγγελική, εικαστικός

Καραγιάννης Βασίλης, μουσικός

Καραγιαννίδου Ελένη, μουσικοπαιδαγωγός

Καραγκιαούρης Νίκος, λυρικός τραγουδιστής

Καρακατσάνη Βαγγελιώ, λογοτέχνης

Καρακατσόπουλος Κωνσταντίνος, μουσικός

Καράκογλου Πολυξένη, τραγουδίστρια

Καρακώστα Λαμπρινή, τραγουδίστρια - τραγουδοποιός

Καραλιάς Ηλίας, μουσικός

Καραμανλή Αφροδίτη, εικαστικός

Καρανάνος Παναγιώτης, μουσικός

Καραπιπέρη Μυρτώ, ενδυματολόγος

Καρδούλια Σουσάνα, ηθοποιός

Καρελάς Λάμπρος, μουσικός

Καρέλλας Θοδωρής, τραγουδιστής - τραγουδοποιός

Καρμπάς Κώστας, τραγουδοποιός

Καρυδάκη - Νικολοπούλου Ορέστεια, μουσικός, οδηγός σκηνής ΕΛΣ

Κασκαφέτου Ροδάνθη, λυρική τραγουδίστρια

Κατριτζιδάκης Νίκος, μουσικός, Φιλαρμονική δήμου Αθηναίων

Κατσαβός Αναστάσης, μουσικός

Κατσαμένη Δανάη, ηθοποιός

Κατσιγιάννη Βάσια, χορεύτρια

Κατσιγιάννης Ανδρέας, συνθέτης - ιδρυτής ορχήστρας Εστουδιαντίνα

Καφαντάρη Λένα, εικαστικός

Καφαντάρη Λίλα, ηθοποιός

Καψαλού Μαρία, μουσικός

Καψούλη Χρύσα, ηθοποιός - σκηνοθέτρια

Κεϊβανίδου Βαρβάρα, μουσικός

Κελάνδριας Παναγιώτης, μουσικός, αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου

Κεντρής Αλέξανδρος, μουσικός

Κεντρωτής Γιώργος, καθηγητής Ιονίου Πανεπιστημίου, μεταφραστής Λογοτεχνίας, συγγραφέας

Κιμούλης Γιώργος, ηθοποιός

Κιούσης Σταύρος, αρχιτέκτονας - μουσικός

Κιτσαντάς Χρήστος, μουσικοσυνθέτης - συγκρότημα «SOBER on TUXEDOS»

Κιτσούκης Γιώργος, εικαστικός

Κλάδης Διονύσης, ηθοποιός

Κοβάνης Παναγιώτης, γραφίστας

Κοζής Γιάννης, ηθοποιός

Κοκκινέας Τίτος, λογοτέχνης

Κόκκινος Χρήστος, ηθοποιός

Κοκκίνου Νικόλ, ηθοποιός - χορογράφος

Κόλλια Ακριβή, σκηνοθέτρια

Κόλλια Τζένη, ηθοποιός

Κόλλιας Φώτης, μουσικός, Συμφωνική Ορχήστρα ΕΡΤ

Κολοβός Βασίλης, ηθοποιός

Κολοβός Ηλίας, συνταξιούχος κλαρινετίστας Ορχήστρας ΕΛΣ

Κολοβός Χρ. Νίκος, διευθυντής μπάντας

Κολοβός Χρήστος, διευθυντής ορχήστρας

Κολοβού - Μαύτα Μάρω, μουσικός

Κολόμβος Μάριος, μουσικός

Κομηνέας Τζανέτος, σκηνοθέτης

Κομνηνός Κώστας, ζωγράφος

Κοντογιαννακοπούλου Φιλιππία, χορεύτρια

Κοντογιάννης Κώστας, μουσικός

Κοντόρα Δανάη, λυρική τραγουδίστρια

Κοντόρα Εύη, λογοτέχνης

Κοντορίζος Σπύρος, ηθοποιός

Κορακάκης Βαγγέλης, μουσικός

Κορακάκης Βασίλης, μουσικός

Κορδάς Δημήτρης, μουσικός

Κορίτσογλου Μάρθα, ζωγράφος

Κορωναίου Νάγια, τραγουδίστρια

Κοσσυβάκης Βελισσάριος, καλλιτεχνικός διευθυντής «STUDIO new star art cinema»

Κουάντας Λευτέρης, μουσικός

Κουάντας Αλέξης, σκηνοθέτης

Κουβαρά Χριστίνα, εικαστικός

Κούβαρη Αναστασία, ηθοποιός

Κούδας Παναγιώτης, stand up comedian

Κουκή Αθηνά, μουσικός

Κουκή Χριστίνα, μουσικός

Κουλαμάς Νίκος, φωτογράφος

Κουμεντάκου Ανδριάνα, εικαστικός

Κουμούσης Χρήστος, μουσικός

Κουμπούρης Λουκάς, σκηνοθέτης - φωτογράφος

Κούνης Στέφανος - Γιάννης, σκηνοθέτης

Κούρος Αλέξανδρος, μουσικός

Κουρούση Ντένια, τραγουδίστρια

Κούστας Δημήτρης, μουσικός

Κουτουλάκης Γιώργος, μουσικός

Κουτούφαρη Δέσποινα, λογοτέχνης - εικαστικός

Κουτσονικολής Χρήστος, ηθοποιός

Κούτσιου Κωνσταντίνα, ηθοποιός - εκπαιδεύτρια ενηλίκων

Κουτσοδόντης Νικόλας, ποιητής

Κουτσούμπη Ελένη, λυρική τραγουδίστρια - χορωδός ΕΛΣ

Κουτσούρης Νίκος, μουσικός

Κουφαλάκος Δημήτρης, μουσικός

Κοφίνα Χρύσα, εικαστικός

Κοφίνας Κώστας, μουσικός

Κρέτσης Μάκης, μουσικός - συγκρότημα «KollektivA»

Κυριαζίδου Ευαγγελία, δασκάλα χορού - θεατρολόγος

Κυριάκης Νώντας, μουσικός

Κυριακίδης Κορνήλιος, μουσικός - συγκρότημα «King Garsia»

Κυριακίδου Αννα, ηθοποιός

Κυριακού Βασίλης, ηθοποιός

Κυριάκου Νεφέλη, εικαστικός

Κυρίτση Ιωάννα, ηθοποιός

Κωνσταντινίδης Κώστας, μουσικός - συγκροτήματα «Mother of Millions» & «King Garcia»

Κωσταντινίδης Χρήστος, μουσικός

Κωστήρη Αγάθη, μουσικός

Κωστήρη Μαρία, χορωδός

Κώτσιου Ντίνα, χαράκτρια, αναπλ. καθηγήτρια ΑΣΚΤ

Κώτση Ελένη (Λεναρέτα), λογοτέχνης

Κωτσόβολος Βασίλης, μουσικός

Κωττάκη Χρύσα, συνθέτης - τραγουδίστρια

Λάβαρης Κώστας, μουσικός, συνθέτης

Λαγού Μαρία, μονωδός - καθηγήτρια μουσικής στο 1ο Γυμνάσιο Ν. Ιωνίας Μαγνησίας

Λαζάρου Ελλη, τραγουδίστρια - μουσικό σύνολο «Ρωμιοσύνη»

Λαζάρου Λευτέρης, μουσικός - μουσικό σύνολο «Ρωμιοσύνη»

Λαζάρου Τεό, μουσικός - καλλιτεχνική επιμέλεια μουσικού συνόλου «Ρωμιοσύνη»

Λαζάρου Φώτης, ηθοποιός

Λαζοπούλου Χριστιάνα, γλύπτρια

Λαλαδάκη Δήμητρα, μουσικός

Λαλεδάκης Παντελής, μουσικός

Λαμπιδόνη Σοφία, ηθοποιός

Λαμπριανίδης Γρηγόρης, μουσικός

Λάμπρου Αστέριος, εικαστικός, συγγραφέας, διδάκτορας αισθητικής

Λάμπρου Χρήστος, εικαστικός

Λαμπρούση Αννα, μουσικός

Λέντζος Δημήτρης, στιχουργός - συγγραφέας

Λέτσιος Νίκος, μουσικός - συγκρότημα «Mask of Prospero»

Λιανοπούλου Αννα, ηθοποιός, χορεύτρια

Λιάσκος Δημήτρης, μουσικός - συγκρότημα «Worksongs Project»

Λιγάτου Ειρήνη, ηθοποιός

Λιόλιου Χαρά, θεατρολόγος

Λούντζη Μαριλίζα, τραγουδίστρια, ποιήτρια

Λυτσιούλης Νότης, μουσικός, «Φρανκ»

Μαγαλιός Στέλιος, τραγουδοποιός - συγκρότημα «SOBER on TUXEDOS»

Μάζαρη Σταυρούλα, χορωδός

Μακράκη Αννα, σκηνοθέτρια, ηθοποιός, δασκάλα υποκριτικής

Μακρής Λευτέρης, μουσικός

Μακρομαρίδου Βέρα, ηθοποιός

Μαλακατές Περικλής, μουσικός - συγκρότημα «Worksongs Project»

Μαλεβίτης Νίκος, μουσικός

Μαμωνάς Βασίλης, ηθοποιός

Μαγκλάρας Αλέξανδρος, τραγουδιστής

Μανιάς Αντώνης, μουσικός

Μανιφάβας Χρήστος, μουσικός

Μάνου Εφη, ζωγράφος

Μανόχη Ευδοκία, θεατρολόγος

Μανταδάκης Σήφης, ηθοποιός - θεατρική σκηνή «Εκτός Σχεδίου»

Μανταλάς Σπύρος, μουσικός

Μαντέλη Κατερίνα, σκηνοθέτρια

Μάντζαρης Θανάσης, μουσικός

Μάντζιος Κώστας, τραγουδιστής

Μανωλοπούλου Σταυρούλα, τραγουδίστρια

Μαξούρη Χριστίνα, ηθοποιός

Μαούτσος Αλέξανδρος, μουσικός

Μαραγκουδάκη Ελένη, ζωγράφος

Μαραγκούλας Δημήτρης, μουσικοκριτικός

Μαργαρίτης Δημήτρης, μουσικός, Συμφωνική Ορχήστρα Δ. Αθηναίων

Μαργαρώνη Ελένη, χορωδός

Μαργαρώνης Φάνης, μουσικός - συγκρότημα «Kollektiva»

Μαργώνης Σωτήρης, μουσικός

Μαρινάκης Αγγελος, μουσικός - συγκρότημα «The Illusion Fades»

Μαρκάκη Ελένη, εικαστικός

Μαρκαντωνάτου Ευγενία, λογοτέχνης

Μαρμαρίδης Σεραφείμ, μουσικός, οργανοποιός

Μαρόπουλος Παύλος, λυρικός τραγουδιστής - χορωδός ΕΛΣ

Μασούρα Ζωή, ηθοποιός

Μαυροδόγλου Βαλεντίνη, εικαστικός

Μαυροειδή Κατερίνα, μουσικός

Μαυροειδής Γιώργος, μουσικός

Μαυρομάτη Ηλιάνα, ηθοποιός

Μεϊμάρης Αντώνης, μουσικός («Κοινοί Θνητοί»)

Μεϊμάρης Τάσος, μουσικός («Κοινοί Θνητοί»)

Μελά Εύα, εικαστικός, πρόεδρος του ΔΣ του ΕΕΤΕ

Μελιγκώνης Γιάννης. λογοτέχνης

Μελίδης Ιων - Νικόλαος, μουσικός

Μεναχέμ Μάρθα, τραγουδοποιός

Μεράντζας Γιώργος, τραγουδιστής

Μεταλληνός Παναγιώτης, μουσικός, Φιλαρμονική Δ. Αθηναίων

Μεταξάς - Μαριάτος Ανδρέας, λυρικός τραγουδιστής

Μηλιώτης Παναγιώτης, ποιητής

Μητροπέτρου Ανθή, στιχουργός

Μητροπούλου Χριστίνα, σεναριογράφος - ηθοποιός

Μήτσικα Ιωάννα, χορεύτρια, χορογράφος

ΜητσοΦου, μουσικός («Κοινοί Θνητοί»)

Μιμίδης Αλέξανδρος, μουσικός

Μινάρδος Μπάμπης, στιχουργός

Μισυρλής Αναστάσης, μουσικός

Μιχαηλάρη Αριάδνη, ηθοποιός, γραφίστρια

Μιχαηλίδη Σοφία, λυρική τραγουδίστρια

Μιχαηλίδου Φανή, ζωγράφος

Μιχαηλίδης Αλέξανδρος, μουσικός

Μιχαηλίδου Θεοδώρα, εικαστικός

Μιχαλάκα Μαρία, μουσικός - τραγουδίστρια

Μιχαλιτσιάνος Νίκος, ζωγράφος

Μιχελόπουλος Γιάννης, σκηνοθέτης

Μιχελόπουλος Λεωνίδας, σκηνοθέτης

Μίχος Κωνσταντίνος, χορογράφος

Μονιάκη Κατερίνα, εικαστικός

Μονογιού Αννα, ηθοποιός

Μόρτζος Φρίξος, πιανίστας - μουσικός εκγυμναστής ΕΛΣ

Μοσχοβούδη Ελένη, μουσικός

Μόσχος Νίκος, καθηγητής μουσικής - συνθέτης

Μουσάδη Νατάσσα, μουσικός - τραγουδίστρια

Μουσγά Πηνελόπη, χορεύτρια

Μουστάκας Γιώργος, μουσικός

Μουτσάτσος Βαγγέλης, μουσικός

Μπαδόλα Ειρήνη, ζωγράφος

Μπαϊρακτάρης Γιώργος, μουσικός

Μπακαλάκος Θωμάς, συνθέτης

Μπάκος Σπύρος, μουσικός ορχήστρας ΕΛΣ

Μπακούρης Τάσος, μουσικός ορχήστρας ΕΛΣ

Μπαλαμπανίδης Χριστόφορος, εικαστικός

Μπαλλάς Σωτήρης, τραγουδιστής, μουσικός

Μπαλτάς Χρήστος, ηθοποιός

Μπαλτσαβιά Ντενίζ, ηθοποιός

Μπανάσης Κώστας, ζωγράφος

Μπαντάζου Ευπραξία, εικαστικός

Μπαξεβάνης Γιάννης, μουσικός

Μπαρμπαρής Αργύρης, μουσικός

Μπαρούνας Σωτήρης, εικαστικός

Μπασακάρου Αντιγόνη, μουσικός - τραγουδίστρια - συγκρότημα «Babo Koro»

Μπαταγιάννης Αρης, ηθοποιός

Μπάτης Δημήτρης, ηθοποιός

Μπάτσης Χρήστος, τραγουδιστής

Μπεκίρη Συλβάνα, χορωδός

Μπενετάτος Χριστόφορος, ηχολήπτης

Μπερής Σταμάτης, λυρικός τραγουδιστής, μονωδός ΕΛΣ

Μπίμης Γιώργος, ποιητής

Μπιρμπίλη Ανδριάνα, ποιήτρια

Μπλέτσας Θανάσης, μουσικός

Μπορμπόλης Γαβριήλ - Αγγελος, μουσικός

Μπορμπόλης Γιάννης, μουσικός

Μπότσης Χρήστος, τραγουδιστής

Μπουλιάκης Παναγιώτης, μουσικός

Μπούνα Αντιγόνη, μουσικός - τραγουδίστρια

Μπούρα Ελισάβετ, ηθοποιός

Μπούσαλης Πάνος, τραγουδιστής - τραγουδοποιός

Μπουσούνης Δημήτρης, συνθέτης - μουσικός

Μποφίλιος Νίκος, μουσικός - συγκρότημα «Ρωμιοσύνη»

Μποφίλιου Νατάσσα, τραγουδίστρια

Μπρισκόλα Αναστασία, ζωγράφος

Μυρωδιάς Αντώνης, γλύπτης

Μυστίλογλου Βαρβάρα, εικαστικός

Μωραΐτης Αποστόλης, μουσικός - συγκρότημα «Worksongs Project»

Ναλμπάντη Φανή, λυρική τραγουδίστρια - ταξιθέτρια (ΟΜΜΑ)

Νάνου Μαίρη, ηθοποιός

Νασιοπούλου Ντιάνα, ζωγράφος

Νάστου Ερμιόνη, πιανίστρια - μουσική εκγυμνάστρια ΕΛΣ

Νάτσιος Αντώνης, μουσικός - μουσικό σύνολο «Ρωμιοσύνη»

Νάτσιου Σοφία, συνθέτης

Νεοφυτίδου Μαρία, πιανίστρια, μουσική εκγυμνάστρια ΕΛΣ

Νηδριώτης Γιώργος, μουσικός

Νικολαΐδης Γιάννης, χορευτής

Νικολάου Αργύρης, μουσικός

Νικολάου Θοδωρής, τραγουδιστής

Νικολόπουλος Γρηγόρης, τραγουδοποιός

Νικολοπούλου Κωνσταντίνα, ηθοποιός

Νταρίλα Βικτώρια, γλύπτρια

Ντίνου Μαριάννα, μουσικός

Ντρογγίτης Σπύρος, μουσικός παραγωγός, «Drugitiz»

Ξανθοπούλου Ελένη, σκηνοθέτρια

Ξανθοπούλου Χριστίνα, σκηνοθέτρια

Ξενάκη Μαριάνα, χαράκτρια, μέλος ΔΣ ΕΕΤΕ

Ξενάκης Διονύσης, θεατρολόγος

Ξενάκης Πάνος, ηθοποιός

Ξένος Αντώνης, ηθοποιός

Ξένος Σταύρος, τραγουδιστής - μουσικό σύνολο «Ρωμιοσύνη»

Ξένου Αγγελική, ηθοποιός

Ξένου Εύα, μουσικός

Ξενοφώντος Παντελής, εικαστικός

Ξυγκάκη Ειρήνη, stand up comedian

Ξυθάλης Βαγγέλης, μουσικός

Ξυλαρδιστός Δημοσθένης, ηθοποιός

Οικονομίδη Κατερίνα, ηθοποιός

Ορκόπουλος Παύλος, ηθοποιός

Ούβε Μάτσκε, μουσικός, καθηγητής ΠΑΜΑΚ

Παϊταρίδου Γεωργία, ζωγράφος

Παλαιολόγου Γεωργία, τραγουδίστρια

Παλαμάρης Αντώνης, μουσικός - ενορχηστρωτής

Παλαμίδου Δόμνα, χορωδός

Πάλλα Κωνσταντία, τραγουδίστρια - μουσικός

Παναγιωτόπουλος Κωνσταντίνος, μουσικός

Παναγόπουλος Γιώργος, ηθοποιός

Πανάς Νίκος, Μουσικός

Πανόπουλος Χάρης, ερμηνευτής, τραγουδοποιός

Πάνου Θέμης, ηθοποιός

Παντελίδου Ρούλα, ηθοποιός

Παπαγεωργίου Αρχοντία, εικαστικός

Παπαγεωργίου Βαγγέλης, μουσικός - συγκρότημα «Encardia»

Παπαγιάννη Μαρία, λογοτέχνης

Παπαδάκη Μαρία, σκηνοθέτρια / οπτικοακουστικά μέσα

Παπαδήμα Μαίρη, σκηνοθέτρια

Παπαδήμας Ανδρέας, ηθοποιός

Παπαδόπουλος Δημήτρης, φωτιστής στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (ΟΜΜΑ)

Παπαδόπουλος Θύμιος, μουσικός

Παπαδόπουλος Σπύρος («Τραγουδόσαυρος»), τραγουδιστής - περφόρμερ

Παπαδοπούλου Φωτεινή, μουσικός - τραγουδίστρια

Παπαζαχαριάκης Γιάννης, μουσικός, ενορχηστρωτής

Παπαζούδης Πασχάλης, μουσικός

Παπαθανασίου Αλέξανδρος, σκηνοθέτης

Παπαθεοδώρου Κάλλια, εικαστικός

Παπαϊωάννου Λιάνα, χαράκτρια

Παπαϊωάννου Μαντώ, εικαστικός

Παπακώστας Λευτέρης, ηθοποιός, σκηνοθέτης

Παπαματθαίου Στέλλα, μουσικός

Παπαναστασάτος Παύλος, μουσικός

Παπαναστάσης Στέλιος, μουσικός ορχήστρας ΕΛΣ

Παπανικολάου Φώτης, μουσικός

Παπαχελά Αλίκη, ηθοποιός

Παπούλιας Μάριος - Ιβάν, μουσικός

Παππάς Δημήτρης, μουσικός Φιλαρμονικής Δήμου Βόλου

Πάππος Αλέξης, μουσικός

Πάππος Μανώλης, μουσικός

Παρασκευάκος Σπύρος, τραγουδοποιός

Παρασκευόπουλος Βασίλης, μουσικός, Φιλαρμονική Δ. Αθηναίων, πρόεδρος ΠΜΣ

Παρασκευόπουλος Τάκης, ηθοποιός

Παρασκευοπούλου Σοφία, εικαστικός

Παρίσης Κώστας, μουσικός, συγκρότημα «Υπόγεια Ρεύματα»

Πατράς Σπύρος, μουσικός

Πατρικίδου Νίνα, βιολονίστρια, καθηγήτρια βιολιού, ΕΛΣ

Πάτση Ελευθερία, μουσικός - τραγουδίστρια

Πατσιά Δώρα, θεατρολόγος

Πατσόγλου Αλεξάνδρα, εικαστικός

Πατσόγλου Αριστείδης, γλύπτης

Παύλοβα Λίνα, μουσικός

Παυλοπούλου Τζίνα, παραγωγός κινηματογράφου, διαφήμισης

Παχνιστής Φίλιππος, μουσικός

Πελέκας Μάκης, μουσικός

Πελέλης Πέτρος, μουσικός

Πελώνης Μάριος, εικαστικός

Περάκης Δημήτρης, μουσικός

Πεσκετζή Μαρία, διδάκτωρ φιλολογίας, συγγραφέας

Πεταλάς Αγης, λογοτέχνης

Πετρίδης Αλέκος, μουσικός

Πέτρου Κώστας, σκηνοθέτης, μοντέρ

Πετρούλια Γεωργία, εικαστικός

Πιζανιά Μαρί, καθηγήτρια χορού

Πισκιτζής Γιάννης, μουσικός

Πιτσιλός Βαγγέλης, ηθοποιός, χορογράφος

Πιττακός Αλέξανδρος, λυρικός τραγουδιστής - χορωδός ΕΛΣ

Πλάκας Στέφανος, μέλος της πολιτιστικής εταιρείας «Αποστόλης Μπερδεμπές»

Πλύστακας Θεολόγος, μουσικός

Πόλου Μαρίνα, σχεδιάστρια

Πολυγένη Ελενα, ποίητρια

Πολύζος Γρηγόρης, συνθέτης

Πούλος Αλέκος, λογοτέχνης

Πούλος Γιώργος, μουσικός

Πρίμπος Μανώλης, τραγουδιστής

Πριώνη Θεοδώρα, μουσικός

Προδρόμου Βασίλης, μουσικός

Πρώιος Γιάννης, ζωγράφος - σκηνογράφος

Πρώιος Ιωάννης - Αναστάσιος, ζωγράφος

Ραζέλη Αφεντούλα, τραγουδίστρια

Ραζή Μαίρη, ηθοποιός

Ράντου Ελένη, ηθοποιός

Ραπαχρήστου Νατάσα, μουσικός

Ράπτης Χρήστος, χορωδός

Ραφαήλ Δέσποινα, τραγουδίστρια

Ραφαήλος Δημήτρης, ηθοποιός

Ραψανιώτης Βασίλης, βιολιστής

Ρέμσακ Εκτορας, μουσικός

Ρήγα Ιωάννα, μουσικός

Ρηγόπουλος Αντώνης, μουσικός, «Σφάλμα»

Ρίζος Βασίλης, μουσικός

Ρίζος Κώστας, μουσικός ορχήστρας ΕΛΣ

Ρίτσου Ερη, λογοτέχνης

Ρόθος Κώστας, γλύπτης

Ρόκος Κυριάκος, γλύπτης

Ρόκου Ηρα, ηθοποιός

Ρουγγέρης Κωνσταντίνος, σκιτσογράφος - εικονογράφος

Ρούσσου Μαρίνα, θεατρολόγος

Ρουτσολιά Ναταλία, τραγουδίστρια

Σαββάκη Θεοδοσία, ηθοποιός - θεατροπαιδαγωγός

Σαββίδης Λάζαρος, μουσικός

Σακελλαρίου Ακης, ηθοποιός

Σαμαρτζής Γιώργος, λυρικός τραγουδιστής - χορωδός ΕΛΣ

Σαμαρτζής Νεκτάριος, λυρικός τραγουδιστής - χορωδός ΕΛΣ, πρόεδρος ΣΕΕΛΣ

Σαμιώτης Στράτος, μουσικός

Σαμοΐλης Σπύρος, μουσικοσυνθέτης

Σαμπαϊντά Ιωάννα, τραγουδίστρια

Σαραντίδης Στράτος, σκηνογράφος

Σαραφιανός Σπύρος, ηθοποιός

Σαριγκούλη Τιτίκα, ηθοποιός

Σαριπανίδης Ναπολέων, μουσικός

Σαρρή Βάσω, εικαστικός

Σαρρής Γιώργος, τραγουδιστής - τραγουδοποιός

Σαρρής Νίκος, μουσικός ορχήστρας ΕΛΣ

Σαρρής Πέτρος, ράπερ

Σδούκου Ιφιγένεια, ζωγράφος

Σεϊμένης Βασίλης, ηθοποιός

Σεφέρη Ιφιγένεια, μουσικός

Σιδέρης Κώστας, μουσικός, «Υπεραστικοί»

Σιδηροπούλου Μελίνα, συγγραφέας

Σίμος Γιώργος, μουσικός

Σισμανίδου Εφη, μουσικός

Σκαλκώτος Χρήστος, γλύπτης, επίκουρος καθηγητής Σχολής Καλών Τεχνών Ιωαννίνων

Σκαράκης Μιχάλης, ηχολήπτης

Σκαφίδας Νίκος, μουσικός

Σκουράκης Νίκος, μουσικός

Σκουρλής Γιώργος («Atek»), εικαστικός

Σκυλλάκος Χρήστος, κριτικός κινηματογράφου, φωτογράφος

Σολιδάκης Βασίλης, ζωγράφος

Σοντάκη Μαριάνθη, ηθοποιός

Σπανού Αθηνά, στιχουργός

Σπανού Σταυρούλα, μουσικός

Σπερδούλη Μαρία, τραγουδίστρια

Σπηλιωτάκη Μαργαρίτα, ζωγράφος

Σπυράκη Ολγα, χορεύτρια - χορογράφος

Σπυριδάκης Χρήστος, μουσικός

Σπυριδωνίδου Μαρίνα, ζωγράφος

Σπυρίδωνος Πηνελόπη, ζωγράφος

Σπυρόπουλος Θανάσης, σκηνοθέτης

Σταϊκόπουλος Θοδωρής, μουσικός

Σταματάκης Μανώλης, μουσικός

Σταματόπουλος Παναγιώτης, σκηνοθέτης, ηθοποιός

Σταματόπουλος Κώστας, σκηνοθέτης

Σταματοπούλου Φιλιώ, φωτογράφος

Σταμένου Μίρκα, εικαστικός

Στάμου Σήφης, σκηνοθέτης

Σταυρίδης Χρήστος, μουσικός - μουσικό σύνολο «Ρωμιοσύνη»

Σταυρινός Γιώργος - Αιμιλιανός, μουσικός

Σταυρόπουλος Κώστας, μουσικός

Σταφέτα Εύη, μουσική υποβολέας ΕΛΣ

Σταφέτος Στέλιος, ζωγράφος

Στενάκης Αλέξης, μουσικός

Στεργιοπούλου Νανά, ζωγράφος

Στεργίου Ηρώ, μουσικός

Στεφος Νίκος, γλυπτης

Στεφανάτου Νατάσα, δασκάλα Θεατρικής Αγωγής

Στεφανής Σπύρος, μουσικός

Στούγιος Θοδωρής, μουσικός

Στουπάκης Αλέξανδρος, μαέστρος

Στρατωνίου Ηλέκτρα, λογοτέχνης

Συράκης Κωνσταντίνος, ηθοποιός

Σωτηράκης Τάσος, ηθοποιός

Σώχος Γιώργος, ηθοποιός

Τάγαρη Βιβή, ηθοποιός

Τάγκας Νίκος, μουσικός

Ταλαγάνης Δημήτρης, ζωγράφος

Ταλέας Νίκος, μουσικός

Ταρπάγκος Ζαχαρίας, μουσικός ορχήστρας ΕΛΣ

Τασούλας Σωτήρης, ηθοποιός

Τατσιούλη Ανθή, τραγουδίστρια

Ταυλάς Γιάννης, τραγουδοποιός

Τεκτονίδου Παρασκευή, μουσικός

Τερλίδου Ιωάννα, εικαστικός

Τζάλλα Στάσα, μαέστρος χορωδίας

Τζανουκάκη Μαρία, ηθοποιός

Τζατζιμάκη Ελένη, ποιήτρια

Τζιάλας Γιάννης, μουσικός

Τζιώτης Γιάννης, μουσικός, Συμφωνική Ορχήστρα ΕΡΤ

Τζουμάκης Δημήτρης, ηθοποιός

Τηγάνης Κώστας, μουσικός

Τόκας Δημήτρης, ηθοποιός

Τόλιος Γιάννης, μουσικός - μουσικό σύνολο «Ρωμιοσύνη»

Τομαζιάν Αλέξανδρος, μουσικός

Τουμανίδης Μιχάλης, μουσικός

Τουμπέκης Μπάμπης, εικαστικός

Τουντοπούλου Ανδριανή, ηθοποιός

Τραϊτοράκης Μάρκος, καλλιτέχνης ψηφιακών μέσων

Τρανουδάκης Μιχάλης, μουσικός, συνθέτης

Τριανταφυλλίδης Δημήτρης, μουσικός

Τριανταφυλλίδης Κώστας, τραγουδιστής

Τρουμπουνέλης Πάνος, ηθοποιός

Τσαγκαράκης Γιώργος, ηθοποιός

Τσαϊρέλη Μόρφω, τραγουδίστρια

Τσακαλίδου Ανθή, ηθοποιός

Τσακίρης Σταύρος, σκηνοθέτης

Τσακνή Δέσποινα, ζωγράφος

Τσακνής Διονύσης, τραγουδοποιός

Τσαλαβρέττας Παναγιώτης, εικαστικός - σκηνοθέτης

Τσαμκόσογλου Αννα, εικαστικός

Τσαουσέλης Φίλιππος, ηθοποιός

Τσαπράζης Αλεξανδρος, μουσικός

Τσατσαλίδης Βάιος, μουσικός

Τσερκεζίδου Ιωάννα, ηθοποιός

Τσεσμελή Ελεάνα, τραγουδοποιός

Τσιάτης Μιχάλης, μουσικός

Τσίζεκ Μάνος, ηθοποιός

Τσιμάρας Τζαννάτος, ηθοποιός - συγγραφέας

Τσίτσικας Παναγιώτης, μουσικός

Τσιτσούλης Απόστολος, σκηνοθέτης ΕΡΤ

Τσιφτσή Βασιλική, τραγουδίστρια

Τσίχλης Μιχάλης, μουσικός

Τσόγκας Γιώργος, μουσικός

Τσόγκας Σωτήρης, μουσικός

Τσοπελάκος Σπύρος, μουσικός - συγκρότημα «SOBER on TUXEDOS»

Τσορανίδης Φώτης, μουσικός

Τσουγκράνη Βερονίκη, χορεύτρια, χορογράφος

Τσώνη Μαρία, λυρική τραγουδίστρια

Τσώρης Χάρης, μουσικός

Υφαντής Τόλης, μουσικός μουσικός

Φάκαρος Νίκος, μουσικός

Φάμπα Εύα, σολίστ κιθάρας

Φαναριώτη Ευτυχία, ηθοποιός

Φαρσακίδης Γιώργος, εικαστικός

Φασλά Πηγή, εικαστικός

Φίλιας Γιάννης, ηθοποιός

Φιλιούση Ελένη, ηθοποιός

Φιλιούσης Κοσμάς, σκηνοθέτης

Φιλιούσης Κώστας, σκηνοθέτης

Φιλιππίδης Παναγιώτης, καραγκιοζοπαίχτης - ιδρυτής Θεσσαλικού Θεάτρου Σκιών

Φιλιππόπουλος Σπύρος, ηθοποιός

Φιλίππου Ελλη, μουσικός

Φλώρου Βάσω, εικαστικός

Φουντάνας Βαγγέλης, μουσικός

Φουντουλάκης Μιχάλης, χορωδός

Φραγκουλοπούλου Αθηνά, θεατρολόγος

Φράγκος Τάκης, μουσικός

Φτούλη Αμέρισσα, μουσικός - τραγουδίστρια

Φώκος Στέλιος, συγγραφέας, κριτικός λογοτεχνίας

Φωτιάς Βασίλης, μουσικός («Κοινοί Θνητοί»)

Φωτόπουλος Δημήτρης, μουσικός - μουσικό σύνολο «Ρωμιοσύνη»

Χαβενετίδου Κωνσταντίνα, τραγουδίστρια

Χαλικιάς Βασίλης εικαστικός, μέλος ΔΣ ΕΕΤΕ

Χαλίλ Ευγένιος, μουσικός

Χαλκιά Ολγα, τραγουδίστρια

Χαλκιά Χρυσοπηγή, ηθοποιός

Χαλκιάς Αλκης, ηθοποιός

Χαλκιάς Δημήτρης, μαέστρος - αρχιμουσικός Φιλαρμονικής Ρόδου

Χαλκιάς Κώστας, σκηνοθέτης

Χαλκίδης Νάσος, εικαστικός

Χαλκιοπούλου Μιμίκα, γλύπτρια

Χαντζίδου Νίκη, ηθοποιός

Χαρμπαλής Παύλος, μουσικός

Χατζάκης Σωτήρης, ηθοποιός , σκηνοθέτης, πρώην καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού και του ΚΘΒΕ

Χατζή Κατερίνα, εικαστικός, σκηνογράφος

Χατζηαναγνώστου Στέφανος, μουσικός

Χατζηγιακουμή Μαρία, εικαστικός

Χατζηιορδάνου Ντίνος, μουσικός

Χατζηκυριάκος - Σβώκος Θάνος, μουσικός - συγκρότημα «Altera Vita»

Χατζηκυριάκος - Σβώκος Κώστας, μουσικός - συγκρότημα «Altera Vita»

Χατζημιχαηλίδης Στέφανος, σκηνοθέτης

Χατζημπαλάση Γεωργία, καθηγήτρια μουσικής

Χατζηνεοφύτου Χριστίνα, ζωγράφος

Χατζής Γιώργος, μουσικός

Χατζησπύρου Χρήστος, μουσικός

Χατζιδάκη Φωτεινή, λυρική τραγουδίστρια - χορωδός ΕΛΣ

Χερούβη Δέσποινα, τραγουδίστρια

Χίνος Γιάννης, μουσικός

Χόντος Κώστας, μουσικός

Χουλιαράς Θανάσης, τραγουδιστής - συγκρότημα «KollektivA»

Χριστογιαννόπουλος Τάσης, λυρικός τραγουδιστής, μονωδός ΕΛΣ

Χριστόπουλος Θεόδωρος, μουσικός

Χριστούλη Αρχοντία, θεατρολόγος

Χριστοφιλάκη Αναστασία, λυρική τραγουδίστρια - χορωδός ΕΛΣ

Χριστοφιλάκης Στέλιος, εικαστικός

Χριστοφοράκης Νίκος, ζωγράφος

Χρυσανθακόπουλος Γιώργος, σκηνοθέτης

Χρυσανθίδης Μίλτος, μουσικός

Χρυσού Τάνια, τραγουδίστρια

Χυτήρη Σταυρούλα, εικαστικός

Ψαραδάκος Στέφανος, μουσικοσυνθέτης

Ψαρράς Τάσος, σκηνοθέτης

Ψυλλάκος Γιώργος, μουσικός, «Εψιλον Ρο»

Ψυχογιόπουλος Βασίλης, ηθοποιός

Afaza, μουσικός (rebellion connexion)

Bart Steve, σκηνοθέτης

Chris Rusty, ηθοποιός - μουσικός - συγκρότημα «SOBER on TUXEDOS»

Pau Sabate, μεταφραστής

Retro, μουσικός («Rebellion Connexion»)

Το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών, ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος και το Σωματείο Εργαζομένων στο Θέαμα - Ακρόαμα με κοινές δράσεις και ανακοινώσεις διεκδικούν:

- Καθολική εφαρμογή του επιδόματος σε όλους τους ηθοποιούς, μουσικούς και τους εργαζόμενους στο θέαμα - ακρόαμα ανεξάρτητα από τις εργασιακές σχέσεις. Παροχή του σε μηνιαία βάση μέχρι να ξεπεραστεί η κρίση.

- Παροχή επιδόματος ανεργίας στο σύνολο των ανέργων, μέχρι να ξεπεραστεί η κρίση, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

- Το εποχικό επίδομα που δίνεται κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου, να δοθεί χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

- Ασφαλιστική ικανότητα για όλους τους εργαζόμενους του κλάδου.

- Γενναία χρηματοδότηση του δημόσιου συστήματος Υγείας. Πρόσληψη του αναγκαίου υγειονομικού και ιατρικού προσωπικού με μόνιμες εργασιακές σχέσεις. Επίταξη των ιδιωτικών δομών Υγείας για να αντιμετωπιστεί η επιδημία. Αμεση χορήγηση δωρεάν σε όλο τον πληθυσμό των αναγκαίων μέσων ατομικής προστασίας. Εδώ και τώρα χορήγηση των μέσων προστασίας στο υγειονομικό προσωπικό που δίνει ηρωική μάχη στα νοσοκομεία με θυσίες και προσωπικό κόστος.

- Καμία περιστολή των εργασιακών και δημοκρατικών δικαιωμάτων με πρόσχημα την επιδημία.

Αντίστοιχα, μεγάλη είναι η απήχηση που έχει συναντήσει και η πρωτοβουλία του Συλλόγου Μουσικών Βορείου Ελλάδος.

Με κείμενο υπογραφών και ανοιχτή επιστολή στον πρωθυπουργό και τους υπουργούς Οικονομικών, Εργασίας και Πολιτισμού, την οποία προσυπογράφει πλήθος Ελλήνων καλλιτεχνών, φορέων και δημιουργών ζητά να δοθεί άμεσα λύση, καθώς μεγάλο μέρος των εργαζομένων του κλάδου εξαιρείται από τα μέτρα στήριξης.

Υπενθυμίζουμε ότι Ερώτηση για την κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι καλλιτέχνες και τα μέτρα που χρειάζεται να παρθούν έχει καταθέσει το ΚΚΕ στη Βουλή.