Copyright 2022 The Associated

Επιδεινώνεται το δράμα του ουκρανικού λαού στην Μαριούπολη και σε άλλες πόλεις

Μαζί με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις και τη συνεχή επιδείνωση της δραματικής κατάστασης που αντιμετωπίζει ο ουκρανικός λαός, σε πλήρη εξέλιξη είναι και ένας «πόλεμος» με αλληλοκατηγορίες για εγκλήματα πολέμου και προβοκάτσιες, απειλές και «προειδοποιήσεις» για «βιολογικούς» και πυρηνικούς κινδύνους.

Ολα τα παραπάνω ενδέχεται να αξιοποιηθούν και ως πρόσχημα για ακόμα μεγαλύτερη εμπλοκή άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων στον πόλεμο. Πολύ περισσότερο που το ΝΑΤΟ συγκεντρώνει δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες, μαχητικά αεροσκάφη, πυραυλικά συστήματα στην Ανατολική Ευρώπη και στη Βαλτική Θάλασσα, ενώ η Ρωσία αυξάνει τη στρατιωτική ετοιμότητα στα δυτικά σύνορά της απέναντι στο ΝΑΤΟ.

Παράλληλα κλιμακώνονται κινήσεις ανάπτυξης χιλιάδων μισθοφόρων ...«εθελοντών» από όλο τον κόσμο στο έδαφος της Ουκρανίας, για να συμμετέχουν στην πολεμική σύγκρουση.

Βολές τεθωρακισμένων σε ΝΑΤΟική άσκηση την Παρασκευή στη Λετονία

Με τη σειρά του, ο Ρώσος Πρόεδρος Βλ. Πούτιν δήλωσε την Παρασκευή ότι σκοπεύει να επιτρέψει σε ξένους «εθελοντές» να πολεμήσουν εναντίον των ουκρανικών δυνάμεων. Οπως είπε, θα πρέπει όσοι θέλουν να πολεμήσουν «εθελοντικά», «όχι για τα χρήματα», «να έρθουν να βοηθήσουν τους ανθρώπους στο Ντονμπάς, να τους βοηθήσουμε να φτάσουν στη ζώνη της σύγκρουσης».

Η Ρωσία έχει λάβει πάνω από 16.000 αιτήματα από εθελοντές από διάφορες χώρες - κυρίως από τη Μέση Ανατολή - σύμφωνα με τον Ρώσο υπουργό Αμυνας, Σ. Σοϊγκού. «Γνωρίζουμε πολλούς από αυτούς, μας βοήθησαν στον αγώνα ενάντια στο "Iσλαμικό Κράτος" τα τελευταία δέκα χρόνια», συμπλήρωσε.

Μέχρι την Παρασκευή δεν ήταν ξεκάθαρο αν πρόκειται για ειλημμένη απόφαση ή για απειλή από τη Ρωσία, ενώ δεν αποκλείεται μαχητές από τη Συρία να βρίσκονται ήδη σε ουκρανικό ή ρωσικό έδαφος.

Ηδη, ρεπορτάζ του «Ria Novosti» την ίδια μέρα έδειχνε μαχητές από την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία να δηλώνουν σε βίντεο ότι «είμαστε έτοιμοι να βοηθήσουμε τους Ρώσους αδελφούς μας (...) γιατί η Ρωσία μας βοήθησε να πολεμήσουμε στη χώρα μας και κερδίσαμε».

Επίσης, ο Βλ. Πούτιν ενέκρινε την παράδοση των δυτικών πυραυλικών συστημάτων που έχει καταλάβει η Ρωσία, στους φιλορώσους αυτονομιστές του Ντονμπάς. Ο Ρώσος υπουργός Αμυνας πρότεινε αντιαρματικά συστήματα αμερικανικής κατασκευής όπως «Javelin» και «Stinger», που είχαν παραδοθεί στην Ουκρανία, να δίνονται σε μαχητές από τις περιοχές αυτονομιστών του Λουγκάνσκ και του Ντονέτσκ.

Εξάλλου ο Ρώσος Πρόεδρος ζήτησε την Παρασκευή από τον υπουργό Αμυνας ανακατατάξεις του ρωσικού στρατού στα δυτικά σύνορα της χώρας, ως απάντηση σε εκείνες του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη.

«Σχετικά με την ενίσχυση των δυτικών συνόρων μας λόγω των ενεργειών που υιοθέτησαν οι χώρες του ΝΑΤΟ, αυτό πρέπει να μελετηθεί, σας ζητώ να ετοιμάσετε μια έκθεση για μένα», είπε στον Σοϊγκού σε τηλεδιάσκεψη του Συμβουλίου Ασφαλείας.

Να σημειωθεί ότι πριν λίγες μέρες οι ΗΠΑ ανέπτυξαν στην Πολωνία πυραυλικά συστήματα «Patriot», μια κίνηση που αναμενόταν να πυροδοτήσει την αντίδραση της Μόσχας, η οποία έχει θέσει μεταξύ άλλων ως όρο να μην αναπτυχθεί αντιπυραυλική ασπίδα των ΗΠΑ στην Πολωνία.

Εξάλλου τα κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ, όπως είχαν προαναγγείλει σε περίπτωση ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, ανέπτυξαν δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, πρόσθετα στην εκεί ενίσχυση της παρουσίας τους όλο το προηγούμενο διάστημα, ενώ έχει ενεργοποιηθεί για πρώτη φορά η «Δύναμη Ταχείας Επέμβασης» του ΝΑΤΟ.

Σε αυτό το πλαίσιο, ενισχύονται ΝΑΤΟικά στρατεύματα και εξοπλισμοί σε Βουλγαρία, Ρουμανία, Πολωνία, Σλοβακία, Λιθουανία και Λετονία. Περίπου 130 μαχητικά αεροσκάφη και αεριωθούμενα πραγματοποιούν καθημερινά περιπολίες στην Ανατολική Ευρώπη, ενώ 200 ΝΑΤΟικά πολεμικά πλοία περιπολούν στην ευρύτερη περιοχή, ανάμεσά τους και 3 αεροπλανοφόρα στη Μεσόγειο.

Οι ΗΠΑ θα στείλουν ακόμη 500 στρατιώτες στην Ευρώπη, για να ενισχύσουν την ασφάλεια των συμμάχων στο NATO. Από τον Φλεβάρη μέχρι σήμερα οι ΗΠΑ έχουν αναπτύξει 12.000 επιπλέον στρατιώτες στην Ευρώπη.

Τα αμερικανικά αντιτορπιλικά «USS Donald Cook» και «USS Forrest Sherman», που είναι εξοπλισμένα και με πυραύλους Κρουζ, έφτασαν την περασμένη βδομάδα στην περιοχή της Βαλτικής και θα παραμείνουν εκεί «μέχρι νεοτέρας», κίνηση που παρακολουθείται στενά από τη Ρωσία, η οποία έκανε στρατιωτική άσκηση για την υπεράσπιση του θύλακα Καλίνινγκραντ.

Στο μεταξύ, οι 27 ηγέτες της ΕΕ πρόκειται να εγκρίνουν τον διπλασιασμό της προμήθειας στρατιωτικού υλικού στις ουκρανικές Ενοπλες Δυνάμεις, με επιπλέον 500 εκατ. ευρώ.

Πάντως το αίτημα της Ουκρανίας για ταχεία διαδικασία ένταξης στην ΕΕ απορρίφθηκε από την άτυπη Σύνοδο Κορυφής στις Βερσαλλίες. Αντίστοιχα αιτήματα κατέθεσαν οι Γεωργία και Μολδαβία.

Την αποφασιστικότητα της Ρωσίας να συνεχίσει την επέμβαση μέχρι να ικανοποιηθούν τα αιτήματά της, εξέφρασε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Ντμ. Πεσκόφ, την ώρα που την Παρασκευή εντάθηκαν οι ρωσικές επιθέσεις σε αρκετές πόλεις.

Στις διαπραγματεύσεις «η ρωσική πλευρά διατύπωσε και παρέδωσε συγκεκριμένα αιτήματα προς την ουκρανική πλευρά. Οι Ουκρανοί συζητούν αυτές τις απαιτήσεις με τους συμβούλους τους, κυρίως από τις ΗΠΑ και τα κράτη - μέλη της ΕΕ», είπε ο Πεσκόφ, προσθέτοντας πως αν αποδεχτούν τα αιτήματα «τότε θα τελειώσουν όλα».

Η Ρωσία φέρεται να ζητά από την Ουκρανία να αλλάξει το Σύνταγμά της και να καθιερώσει καθεστώς «ουδετερότητας», να αναγνωρίσει την Κριμαία ως ρωσική και την «ανεξαρτησία» του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ στα διοικητικά όριά τους. Επίσης οι ρωσικές επιθέσεις θεωρείται ότι προχωρούν την αποστρατιωτικοποίηση της Ουκρανίας με την καταστροφή χιλιάδων στρατιωτικών υποδομών.

«Υπάρχουν ορισμένες θετικές εξελίξεις στις διαπραγματεύσεις», ισχυρίστηκε την Παρασκευή ο Βλ. Πούτιν, καθώς υποδεχόταν τον Λευκορώσο ομόλογό του, Αλ. Λουκασένκο, χωρίς να διευκρινίσει σε τι αναφέρεται. Από την πλευρά του, ο Λουκασένκο ισχυρίστηκε ότι η Ουκρανία σχεδίαζε επίθεση στη Λευκορωσία που την ανέκοψε η ρωσική εισβολή, λέγοντας πως έχει προσκομίσει σχετικούς χάρτες με τα ακριβή σημεία.

Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των δυο πλευρών «γίνονται σχεδόν σε καθημερινή βάση», σύμφωνα με τον Πούτιν. Πάντως, οι επαφές του Ρώσου ΥΠΕΞ, Σ. Λαβρόφ, με τον Ουκρανό ομόλογό του, Ντμ. Κουλέμπα στην Αττάλεια, παρουσία του Τούρκου ΥΠΕΞ, Μ. Τσαβούσογλου, χαρακτηρίστηκαν δημόσια ως άκαρπες.

Τις τελευταίες μέρες η Ρωσία δεν προτάσσει το αίτημα για αλλαγή κυβέρνησης στην Ουκρανία, δηλώνοντας πως δεν θέλει να ανατρέψει την ουκρανική κυβέρνηση. Αλλωστε, ούτε ο Ρώσος ΥΠΕΞ, Σ. Λαβρόφ, ούτε ο Ντμ. Πεσκόφ, απέκλεισαν μελλοντική συνάντηση του Ρώσου Προέδρου με τον Ουκρανό ομόλογό του, Β. Ζελένσκι, αν έχει προηγηθεί μια τέτοια προεργασία ώστε να υπάρξουν συγκεκριμένα αποτελέσματα και συμφωνίες.

Η ουκρανική πλευρά εμφανίστηκε την περασμένη βδομάδα ανοιχτή στο ενδεχόμενο να αποκλείσει ένταξη στο ΝΑΤΟ και να συζητήσει μια «λύση» για το Ντονμπάς, ζητώντας παράλληλα «εγγυήσεις ασφαλείας» από τη Ρωσία, τα υπόλοιπα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, την Τουρκία, τα γειτονικά της κράτη.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει και δήλωση του επικεφαλής της Εξωτερικής Πολιτικής της ΕΕ, Ζ. Μπορέλ, σε συνέντευξή του (LCI TV), όπου ισχυρίστηκε ότι σε ορισμένες στιγμές η Δύση θα μπορούσε να είχε αντιδράσει καλύτερα: «Για παράδειγμα, προτείναμε πράγματα που δεν μπορούσαμε να εγγυηθούμε, ιδίως την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ». Ο ίδιος μίλησε ακόμη για λάθη της Δύσης «στην οικοδόμηση σχέσεων με τη Ρωσία»: «Ετσι, χάσαμε την ευκαιρία να φέρουμε τη Ρωσία πιο κοντά στη Δύση, προκειμένου να την αποτρέψουμε».

Ο δε Ούγγρος πρωθυπουργός, Β. Ορμπαν, δήλωσε από τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις Βερσαλλίες ότι «αποφασίσαμε πως η Ευρώπη θα μπορούσε να συμμετάσχει επίσης στις διαπραγματεύσεις για την κατάπαυση του πυρός» στην Ουκρανία.

Στο μεταξύ, εντείνονται οι ρωσικές επιθέσεις στην Ουκρανία. Την Παρασκευή σημειώθηκαν βομβαρδισμοί στις πόλεις Λουτσκ και Ντνίπρο στα δυτικά και κεντρικά, που δεν είχαν δεχτεί ξανά επίθεση. Φιλορώσοι αυτονομιστές κατέλαβαν τη Βολνοβάχα, που βρίσκεται βόρεια της Μαριούπολης, σύμφωνα με τη Μόσχα. Επίσης συνεχίζεται η περικύκλωση του Κιέβου, με τις ρωσικές δυνάμεις να πλησιάζουν όλο και περισσότερο.

Το Χάρκοβο χτυπιέται ανελέητα σχεδόν από την αρχή της ρωσικής εισβολής, ενώ ο κυβερνήτης της περιοχής δήλωσε ότι δεν υπάρχει κίνδυνος για τους πολίτες μετά το χτύπημα στο Ινστιτούτο Φυσικής και Τεχνολογίας, όπου βρίσκεται ένας πειραματικός πυρηνικός αντιδραστήρας.

Στη Μαριούπολη τη φρίκη ζουν περίπου 400.000 άνθρωποι, που πλέον λιμοκτονούν, διψούν, δεν έχουν φάρμακα και δεν λειτουργούν οι ανθρωπιστικοί διάδρομοι, με τις δυο πλευρές να αλληλοκατηγορούνται για χτυπήματα σε όσους προσπαθούν να φύγουν ή στα κομβόι που μεταφέρουν είδη πρώτης ανάγκης.

Παράλληλα, Ουκρανία και ΗΠΑ απορρίπτουν ανθρωπιστικούς διαδρόμους που ανακοινώνει η Μόσχα από διάφορες πόλεις - και από τη Μαριούπολη - οι οποίοι οδηγούν στη Ρωσία.

Η Οδησσός, λιμάνι στρατηγικής σημασίας στη Μαύρη Θάλασσα, οχυρώνεται εδώ και μέρες αναμένοντας ενδεχόμενη ρωσική επίθεση. Ο δήμαρχός της δήλωσε ότι ρωσικές δυνάμεις ενδέχεται σύντομα να περικυκλώσουν την πόλη από στεριά και θάλασσα, επιχειρώντας να προελάσουν από εδάφη που έχουν καταλάβει στην περιοχή Μικολάγιφ προς την περιοχή της Υπερδνειστερίας, που ελέγχεται από αυτονομιστές της Μολδαβίας, όπου εδρεύουν ρωσικά στρατεύματα.

Περισσότεροι από 2,5 εκατ. άνθρωποι είχαν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν μέχρι την Παρασκευή την Ουκρανία, ανέφερε η υπηρεσία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και τουλάχιστον 1,85 εκατ. έχουν εκτοπιστεί εντός της Ουκρανίας. Επίσης ο ΟΗΕ έχει καταμετρήσει τουλάχιστον 549 νεκρούς αμάχους.

Την ίδια στιγμή κορυφώνεται και η αντιπαράθεση Ρωσίας - Δύσης για τα βιολογικά εργαστήρια των ΗΠΑ στην Ουκρανία, καθώς και οι αλληλοκατηγορίες για πιθανή χρήση χημικών όπλων, που - όπως έχει γίνει και σε άλλα μέτωπα στον κόσμο - μπορούν να λειτουργήσουν σαν άλλοθι για επέκταση της ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης.

Ρώσοι αξιωματούχοι κλιμάκωσαν τις κατηγορίες ότι οι ΗΠΑ χρηματοδοτούσαν μέσω του Πενταγώνου ένα πρόγραμμα βιολογικών όπλων στην Ουκρανία, με στόχο «να δημιουργηθεί ένας μηχανισμός κρυφής εξάπλωσης φονικών παθογόνων» από πτηνά, νυχτερίδες και ερπετά.

Η Κίνα υιοθέτησε άμεσα τους ισχυρισμούς της Μόσχας και ζητά εξηγήσεις από τις ΗΠΑ.

Ο Λευκός Οίκος διέψευσε τις καταγγελίες της Ρωσίας, μιλώντας για «παραλογισμό», για «προφανές τέχνασμα» με σκοπό τη δικαιολόγηση της ρωσικής επίθεσης, αλλά και για να «χρησιμοποιήσει χημικά ή βιολογικά όπλα στην Ουκρανία ή να διεξαγάγει επιχείρηση με σκοπό να φορτώσει στην άλλη πλευρά τη χρήση τους».

Αντίστοιχα, ο Βρετανός πρωθυπουργός, Μπ. Τζόνσον, επανέλαβε «φόβους» ότι η Ρωσία μπορεί να χρησιμοποιήσει χημικά όπλα στην Ουκρανία.

Από την πλευρά της, η Ρωσία ενημέρωσε τον Οργανισμό για την Απαγόρευση των Χημικών Οπλων (OPCW) για σχέδια της Ουκρανίας να οργανώσει ενδεχόμενες προβοκάτσιες σε πειραματικό πυρηνικό αντιδραστήρα στο Χάρκοβο, αλλά και με χημικά όπλα.

Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ αναμενόταν να συνεδριάσει έκτακτα την Παρασκευή μετά από αίτημα της Ρωσίας, προκειμένου να συζητηθεί η ανάπτυξη «βιολογικών όπλων» για λογαριασμό των ΗΠΑ σε εργαστήρια στην Ουκρανία.

Ο Αμερικανός αναπληρωτής πρεσβευτής στον ΟΗΕ ισχυρίστηκε πως η χρήση χημικών όπλων από τη Ρωσία, για τη δολοφονία και τη δηλητηρίαση πολιτικών αντιπάλων του Προέδρου Πούτιν στη ρωσική επικράτεια και στη Βρετανία, είναι τεκμηριωμένη, ενώ η Μόσχα στηρίζει «το καθεστώς Ασαντ» στη Συρία, το οποίο έχει κατηγορηθεί επανειλημμένα για χρήση χημικών όπλων.

Παράλληλα, μετά τη βομβιστική επίθεση σε μαιευτήριο και νοσοκομείο παίδων στη Μαριούπολη - που η Μόσχα το απορρίπτει ως προβοκάτσια - φουντώνει και η συζήτηση για πιθανά εγκλήματα πολέμου από τη Ρωσία.

Η Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα επικαλέστηκε «αξιόπιστες αναφορές» για αρκετές περιπτώσεις που ρωσικές δυνάμεις χρησιμοποιούν βόμβες διασποράς σε κατοικημένες περιοχές στην Ουκρανία, προσθέτοντας ότι η αδιάκριτη χρήση τέτοιων όπλων μπορεί να ισοδυναμεί με εγκλήματα πολέμου.

Μέσα από αλλεπάλληλες νέες κυρώσεις της Δύσης κατά της Ρωσίας, αντίμετρα για την αντιμετώπισή τους από τη Μόσχα και «προειδοποιήσεις» του Κρεμλίνου για σοβαρές συνέπειες στις άλλες ισχυρές καπιταλιστικές οικονομίες, σε πλήρη εξέλιξη είναι και ο «οικονομικός πόλεμος» που οξύνει τον ανταγωνισμό και την επιθετικότητα των μονοπωλιακών ομίλων.

Ο Αμερικανός Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν ανακοίνωσε την Παρασκευή νέες κυρώσεις, με μέτρα για άρση του καθεστώτος των ομαλών εμπορικών σχέσεων με τη Ρωσία. Επισήμανε δε ότι τα μέτρα αυτά λαμβάνονται σε συντονισμό με τους εταίρους των ΗΠΑ στο G7 και την ΕΕ.

Η άρση του καθεστώτος της «ευνοούμενης χώρας» στο εμπόριο σημαίνει αύξηση δασμών σε όλα τα εισαγόμενα και εξαγόμενα προϊόντα από και προς την Ρωσία, κάτι που θα σημαίνει αύξηση της τιμής σε μια σειρά προϊόντων, συμπεριλαμβανομένων και των γεωργικών.

Παράλληλα, ο Μπάιντεν ανακοίνωσε την απαγόρευση εισαγωγών προϊόντων αλκοόλ και θαλασσινών από την Ρωσία, όπως και την απαγόρευση εξαγωγών προϊόντων πολυτελείας.

Κατά τα άλλα, «δεσμεύτηκε» να «αποφύγει» μια «άμεση αντιπαράθεση μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας», επειδή θα προκαλούσε έναν «Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο».

Στην άλλη πλευρά, ο Ρώσος Πρόεδρος, Βλ. Πούτιν, προειδοποίησε τα μεγάλα δυτικά μονοπώλια που ανακοινώνουν την αποχώρησή τους από τη Ρωσία, λέγοντας πως η ρωσική κυβέρνηση θα διορίσει «εξωτερική διοίκηση στις μονάδες αυτές και θα μεταφέρουμε τις επιχειρήσεις σε όσους θέλουν να τις δουλέψουν».

Επίσης η Ρωσία έχει λάβει μέτρα για να περιορίσει τις εκροές κεφαλαίων και θα εξυπηρετεί τα εξωτερικά της δάνεια σε ρούβλια.

Την ώρα που συνεχίζονται τα σενάρια για επικείμενη χρεοκοπία της Ρωσίας, το ΔΝΤ ενέκρινε 1,4 δισ. δολάρια έκτακτη χρηματοδότηση στην Ουκρανία, για την κάλυψη «επείγουσας ανάγκης ισοζυγίου πληρωμών». Οι ουκρανικές αρχές καλούνται να συνεργαστούν με το ΔΝΤ «για να σχεδιάσουν ένα κατάλληλο οικονομικό πρόγραμμα που θα στοχεύει στην αποκατάσταση και την ανάπτυξη, όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν»...

Την ετοιμότητά του «να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να προστατεύσει αποφασιστικά τα έννομα συμφέροντα και δικαιώματα των κινεζικών επιχειρήσεων και οντοτήτων» διαμήνυσε το Πεκίνο, καθώς η αντιπαράθεση Δύσης - Ρωσίας οξύνεται αμείωτα, με όλο και περισσότερες προεκτάσεις που δείχνουν την άμεση σύνδεσή της με την ευρύτερη κόντρα για την πρωτοκαθεδρία στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα.

Συνεχίζοντας να απορρίπτει την επιβολή κυρώσεων κατά της Ρωσίας, με το επιχείρημα ότι αυτές «θα ζημιώσουν όλες τις πλευρές», η Κίνα προειδοποίησε τις ΗΠΑ «να λάβουν σοβαρά υπόψη τους την ανησυχία της Κίνας και να εμποδίσουν την παραβίαση των δικαιωμάτων και συμφερόντων της», μετά τις δηλώσεις μιας σειράς Αμερικανών αξιωματούχων ότι αν το Πεκίνο «δεν συμμορφωθεί» με τις κυρώσεις των Δυτικών, θα υπάρξουν αντίμετρα.

Την ίδια στιγμή, το κινεζικό υπουργείο Εξωτερικών επανέλαβε μες στη βδομάδα ότι «Κίνα και Ρωσία διατηρούν σταθερή συνεργασία στον ενεργειακό τομέα», ότι η φιλία Κίνας - Ρωσίας είναι «ισχυρή σαν βράχος» και «ανεξαρτήτως του πόσο δυσοίωνη είναι η διεθνής κατάσταση, τόσο η Κίνα όσο και η Ρωσία θα διατηρήσουν τη στρατηγική αποφασιστικότητά τους και θα εξακολουθήσουν να προχωρούν προς την ολοκληρωμένη στρατηγική συνεργασία».

Στο μεταξύ, η Κίνα ανακοίνωσε νέα αύξηση των στρατιωτικών της δαπανών (κατά 7,1%), ενώ ο Πρόεδρος, Σι Τζινπίνγκ, δήλωσε ότι η χώρα «πρέπει να καταστήσει πιο περιεκτικό το σώμα των στρατιωτικών νόμων και ρυθμίσεων που περιλαμβάνουν ξένες χώρες, ώστε να προστατεύει καλύτερα τα εθνικά της συμφέροντα».

Την ίδια στιγμή, ο Σι είχε ταυτόχρονη συνομιλία με τους ηγέτες Γαλλίας και Γερμανίας, Εμ. Μακρόν και Ολαφ Σολτς, αντίστοιχα, στους οποίους τόνισε ότι η Κίνα στηρίζει τις χώρες τους «στην προώθηση ενός ισορροπημένου, αποτελεσματικού και βιώσιμου πλαισίου για την ασφάλεια στην Ευρώπη, για τα δικά της συμφέροντα και τη δική της διαρκή ασφάλεια» και «μέσα από τη διατήρηση της στρατηγικής αυτονομίας» της Ευρώπης.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, ο γγ του ΝΑΤΟ, Γ. Στόλτενμπεργκ, από την Αττάλεια όπου βρέθηκε την Παρασκευή, είπε ότι «πρέπει να πάρουμε μακροπρόθεσμες αποφάσεις», τονίζοντας μάλιστα ειδικά ότι «πρέπει να δούμε τι πρέπει να κάνουμε στη Μεσόγειο. Αυτή είναι μια διαδικασία που συνεχίζεται».

Αναφερόμενος στη Σύνοδο που θα γίνει στη Μαδρίτη τον Ιούνη χαρακτήρισε τη «Στρατηγική Πυξίδα» που θα συζητηθεί «πολύ σημαντική» και τόνισε: «Θα αξιολογήσουμε πώς Κίνα και Ρωσία δουλεύουν μαζί (...) Σήμερα ζούμε σε έναν πιο επικίνδυνο κόσμο. Πρέπει να επαναξιολογήσουμε τη συλλογική μας ασφάλεια...».

Σημειωτέον, ο Στόλτενμπεργκ χαρακτήρισε την Τουρκία «κρίσιμο σύμμαχο» και την ευχαρίστησε για τη συμβολή της στις διαπραγματεύσεις Ρωσίας - Ουκρανίας. Την ίδια στιγμή, είπε ότι συζήτησε και με τον ΥΠΕΞ, Μ. Τσαβούσογλου, λέγοντας ότι «περιμένουμε όλοι μας οι εταίροι να επιβάλουν κυρώσεις (στη Ρωσία)». Κατέληξε ότι «και η Τουρκία έχει έναν ρόλο να διαδραματίσει γι' αυτό».

Ενδεικτική είναι εξάλλου και η συζήτηση στη στενή μας «γειτονιά», τα Βαλκάνια, όπου οι εξελίξεις αναζωπυρώνουν «εκκλήσεις» υπέρ της ταχύτερης διεύρυνσης του ΝΑΤΟ.

Μετά την ανακοίνωση για ενίσχυση της EUFOR στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη (Β-Ε) και τις προτάσεις για άμεση «στάθμευση» και καθαρά ΝΑΤΟικής δύναμης στη χώρα, είναι σχεδόν καθημερινές οι «εκκλήσεις» συμμάχων των ΗΠΑ για επιτάχυνση της επέκτασης του ΝΑΤΟ στην περιοχή.

Ο Κοσοβάρος πρωθυπουργός, Α. Κούρτι, είπε ότι «καθώς οι Ρώσοι επιδιώκουν νέες συγκρούσεις, τα Δυτικά Βαλκάνια γενικά αλλά και ειδικά το Κόσοβο κινδυνεύουν (...) Παλιότερα ο Ρώσος Πρόεδρος αναφερόταν σε μας μια φορά τον μήνα. Τώρα το κάνει αρκετές φορές τη βδομάδα». Σε απάντηση, ανέφερε, πρέπει να γίνει πιο εύκολη και γρήγορη η διαδικασία ένταξης νέων μελών στο ΝΑΤΟ. Μάλιστα, ανακοινώθηκε η συγκρότηση «Διαθεσμικής Ομάδας Εργασίας» με στόχο την επιτάχυνση της ένταξης του Κοσόβου στον «Συνεταιρισμό για την Ειρήνη» του ΝΑΤΟ.

Την Πέμπτη, ο νέος υπουργός Αμυνας της Βουλγαρίας, Ντρ. Ζάκοφ (που διορίστηκε προ 10ημέρου επειδή ο προκάτοχός του αρνιόταν να μιλήσει για «ρωσική εισβολή στην Ουκρανία») είχε τηλεφωνική συνομιλία με τον Αμερικανό ομόλογό του, Λ. Οστιν, στην οποία - σύμφωνα με το Πεντάγωνο - «επιβεβαίωσαν την εντεινόμενη διμερή στρατηγική εταιρική σχέση και αντάλλαξαν απόψεις για τον απρόκλητο και προμελετημένο πόλεμο της Ρωσίας ενάντια στην Ουκρανία». Συζήτησαν δε για «τα σχέδια της Βουλγαρίας να σχηματίσει μία υπό βουλγαρική διεύθυνση πολυεθνική δύναμη κρούσης στο έδαφός της», με φόντο τη συζήτηση που «φούντωσε» πριν ακόμα τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία για το αν τελικά η Βουλγαρία θα δεχόταν να φιλοξενήσει ΝΑΤΟική δύναμη στην επικράτειά της.

Ηδη 4 πολεμικά αεροσκάφη και 130 στρατιώτες της Ισπανίας «υποστηρίζουν» την επιτήρηση του εναέριου χώρου της Βουλγαρίας, ενώ δρομολογείται και η ανάπτυξη 8 μαχητικών αεροσκαφών και 200 στρατιωτών της Ολλανδίας στο ίδιο πλαίσιο.

Στις αρχές της βδομάδας, ο πρωθυπουργός, Κιρίλ Πετκόφ, είπε ότι η κυβέρνησή του θα ζητήσει εξαίρεση από ένα εμπάργκο στο ρωσικό αέριο. Πάντως, στα τέλη της προηγούμενης, ο ίδιος είπε ότι «η χώρα μας έχει γίνει ένας πολύ προβλέψιμος και ισχυρός υποστηρικτής» στις αποφάσεις ΝΑΤΟ και ΕΕ, καταλήγοντας ότι «η Βουλγαρία δεν είναι πια μια "ήπια χώρα" που επιλέγει ενέργειες μόνο εξισορροπητικές».

Στην Αθήνα κάνουν συγκέντρωση στα Προπύλαια στις 12 μ. και μεγάλη αντιπολεμική συναυλία στο Σύνταγμα στη 1.30 μ.μ. με την Νατάσα Μποφίλιου, την Βιολέτα Ικαρη και άλλους καλλιτέχνες, φοιτητικά και μαθητικά συγκροτήματα, με σύνθημα: «Δε φτάνει να αγαπάς τον άνθρωπο και την ειρήνη... πρέπει να αγωνίζεσαι για αυτόν!» (Γ. Ρίτσος). Καλούν οι Φοιτητικοί Σύλλογοι Τουρκικών Σπουδών, Δασκάλων, Νηπιαγωγών, Ιστορικού - Αρχαιολογικού ΕΚΠΑ, ΣΕΤ και ΣΕΤΠ ΠΑΔΑ, οι Σύλλογοι Οικοτρόφων ΝΦΕΕΜΠ, ΦΕΑ και ΑΣΠΑΙΤΕ και η Συντονιστική Επιτροπή Μαθητών Αθήνας.

Στη Θεσσαλονίκη, η Συντονιστική Επιτροπή Μαθητών καλεί σε αντιπολεμικό συλλαλητήριο στη 1.30 μ.μ. στο Αγαλμα Βενιζέλου.

Με τις αγωνιστικές αυτές πρωτοβουλίες, μαθητές και φοιτητές συνεχίζουν την πολύμορφη δράση που έχουν αναπτύξει όλο το προηγούμενο διάστημα. Οι φοιτητικοί σύλλογοι παίρνουν τη σκυτάλη από το μεγάλο αντιπολεμικό συλλαλητήριο που διοργάνωσαν την 1η Μάρτη, καλώντας να δυναμώσει ο αγώνας για απεμπλοκή της χώρας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Οι μαθητές και οι μαθήτριες, με τα 5μελή και τα 15μελή τους, εδώ και μέρες δείχνουν την εναντίωσή τους στον πόλεμο, σχηματίζουν αντιπολεμικά μηνύματα στα προαύλια, φτιάχνουν πανό και κολάζ, οργανώνουν καλλιτεχνικές δράσεις ενάντια στον πόλεμο.

Οπως προκύπτει, η αντιπαράθεση με τη Ρωσία επεκτείνεται πέραν της Ουκρανίας, σε όλη την ακτογραμμή της Μαύρης Θάλασσας, επιβεβαιώνοντας ότι ακόμα και τώρα όλα τα ενδεχόμενα παραμένουν ανοιχτά για την εξέλιξη του πολέμου. Σε κάθε περίπτωση, τα επόμενα «επεισόδια» στον ανταγωνισμό ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ με τη Ρωσία προμηνύονται ακόμα πιο άγρια και σκληρά για τους λαούς.

Στην ενότητα με τίτλο «Ευρύτερη ανησυχία για τη συμπεριφορά της Ρωσίας», ΝΑΤΟικό έγγραφο αναφέρει ανάμεσα σε άλλα: «Οι ανησυχίες του ΝΑΤΟ υπερβαίνουν κατά πολύ τις δραστηριότητες της Ρωσίας στην Ουκρανία. Οι Σύμμαχοι συνεχίζουν να εκφράζουν την υποστήριξή τους για την εδαφική ακεραιότητα της Γεωργίας και της Δημοκρατίας της Μολδαβίας και καλούν τη Ρωσία να αποσύρει τις δυνάμεις που έχει σταθμεύσει και στις τρεις χώρες χωρίς τη συγκατάθεσή τους.

Οι στρατιωτικές δραστηριότητες της Ρωσίας, ιδιαίτερα κατά μήκος των συνόρων του ΝΑΤΟ, έχουν αυξηθεί και η συμπεριφορά της συνεχίζει να καθιστά το ευρωατλαντικό περιβάλλον ασφάλειας λιγότερο σταθερό και προβλέψιμο - ειδικότερα, αναπτύσσοντας δυνάμεις κοντά στα σύνορα του ΝΑΤΟ, διεξάγοντας μεγάλης κλίμακας εκπαιδεύσεις και έκτακτες ασκήσεις και παραβιάζοντας τον εναέριο χώρο των Συμμάχων».

Το ΝΑΤΟ «διαβάζει» τη στρατιωτική κινητικότητα της Ρωσίας στα δυτικά της σύνορα ως «παρενόχληση» και απειλή για τη γραμμή περικύκλωσης που στήνει μεθοδικά τα τελευταία χρόνια, ρίχνοντας λάδι στη φωτιά των ανταγωνισμών. Στο ίδιο κεφάλαιο, περιγράφονται με λεπτομέρεια και οι ΝΑΤΟικές στρατιωτικές δυνάμεις που έχουν ενισχυθεί σ' αυτές τις περιοχές, πολύ δε περισσότερο μετά τη στρατιωτική εισβολή στην Ουκρανία.

«Το ΝΑΤΟ έχει ενισχύσει την παρουσία του στο ανατολικό τμήμα της Συμμαχίας, με τέσσερις πολυεθνικές ομάδες μάχης στην Εσθονία, τη Λετονία, τη Λιθουανία και την Πολωνία. Αυτές οι ομάδες μάχης, με επικεφαλής το Ηνωμένο Βασίλειο, τον Καναδά, τη Γερμανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες αντίστοιχα, είναι πολυεθνικές και έτοιμες για μάχη, αποδεικνύοντας τη δύναμη του διατλαντικού δεσμού (...) Οι ομάδες μάχης του ΝΑΤΟ αποτελούν μέρος της μεγαλύτερης ενίσχυσης της συλλογικής άμυνας του ΝΑΤΟ εδώ και μια γενιά», αναφέρουν τα έγγραφα, ενώ καταγράφεται και η ανάπτυξη ομάδας Χημικού, Βιολογικού, Ραδιολογικού, Πυρηνικού Πολέμου.

Η δύναμη πυρός που συγκεντρώνεται στην Ευρώπη, με κόμβο και την Ελλάδα, προσθέτει «καύσιμη ύλη» στο πεδίο της ιμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης και κάνει πιο αβέβαιο το αύριο για τους λαούς, ανεξάρτητα από την έκβαση σ' αυτή τη φάση του πολέμου στην Ουκρανία.

Ειδικές και εκτενείς αναφορές υπάρχουν στα ΝΑΤΟικά έγγραφα για τις πυρηνικές δυνατότητες του ΝΑΤΟ. Το σχετικό υλικό αναφέρεται σε Ρυθμίσεις Κοινής Χρήσης Πυρηνικών του ΝΑΤΟ (NATO's Nuclear Sharing Arrangements) και αποκτά άλλη διάσταση στο φόντο της αντιπαράθεσης ΗΠΑ - ΝΑΤΟ μετά την εισβολή, για το ποιος αποτελεί σοβαρότερη πυρηνική απειλή για τον πλανήτη.

Στα σχετικά έγγραφα ξεκαθαρίζεται σε όλους τους τόνους ότι το ΝΑΤΟ παραμένει πάντα μια «πυρηνική συμμαχία», διατηρεί σε ισχύ το δόγμα του πρώτου πυρηνικού πλήγματος και ανανεώνει συνεχώς τις πυρηνικές του δυνατότητες.

Στο ενημερωτικό σημείωμα αναφέρεται επί λέξει: «Οι συμφωνίες κοινής χρήσης πυρηνικών του ΝΑΤΟ διασφαλίζουν ότι τα οφέλη, οι ευθύνες και οι κίνδυνοι της πυρηνικής αποτροπής μοιράζονται σε ολόκληρη τη Συμμαχία. Οι ρυθμίσεις αφορούν πυρηνικές δυνατότητες, αεροσκάφη και υποδομές που παρέχονται από ορισμένες χώρες του ΝΑΤΟ για τη συλλογική άμυνα όλων».

Υπενθυμίζεται ότι «για να εγγυηθούν την ασφάλεια των Συμμάχων τους, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αναπτύξει περιορισμένο αριθμό πυρηνικών όπλων B-61 σε ορισμένες τοποθεσίες στην Ευρώπη, οι οποίες παραμένουν υπό την επιτήρηση και τον έλεγχο των ΗΠΑ» και αναφέρεται πως «αν το ΝΑΤΟ επρόκειτο να διεξαγάγει πυρηνική αποστολή σε μια σύγκρουση, τα όπλα B-61 θα μεταφέρονταν από πιστοποιημένα συμμαχικά αεροσκάφη, γνωστά ως αεροσκάφη "διπλής ικανότητας" (DCA) και θα υποστηριζόταν από συμβατικές δυνάμεις από όλη τη Συμμαχία».

Οι λεπτομέρειες στο σχεδιασμό για τη χρήση των ΝΑΤΟικών πυρηνικών όπλων αποκαλύπτουν από τη μια τις διαθέσεις τους και από την άλλη τους μεγάλους κινδύνους για τους λαούς. Ξεχωριστή αναφορά γίνεται στον διαμοιρασμό των πυρηνικών, γράφοντας ότι αυτός αφορά την «κατανομή της αποστολής πυρηνικής αποτροπής της Συμμαχίας και των σχετικών πολιτικών ευθυνών και λήψης αποφάσεων».

Σε χωριστή ενότητα αναφέρεται επίσης ότι «οι στρατηγικές πυρηνικές δυνάμεις, ιδιαίτερα αυτές των ΗΠΑ, αποτελούν την υπέρτατη εγγύηση της ασφάλειας της Συμμαχίας. Οι ανεξάρτητες στρατηγικές πυρηνικές δυνάμεις του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γαλλίας έχουν δικό τους αποτρεπτικό ρόλο και συμβάλλουν σημαντικά στη συνολική ασφάλεια της Συμμαχίας. Η πυρηνική αποτροπή του ΝΑΤΟ βασίζεται επίσης στα πυρηνικά όπλα των ΗΠΑ που αναπτύσσονται στην Ευρώπη και στις υποστηρικτικές δυνατότητες και υποδομές που παρέχονται από τους Συμμάχους».

Η τελευταία αυτή αναφορά «ακουμπάει» και τη χώρα μας. Θυμίζουμε ότι η αεροπορική βάση στον Αραξο (που έως το 2001 «φιλοξενούσε» 20 τέτοιες βόμβες) διατηρείται πάντα - με εργασίες και συντήρηση - σε ετοιμότητα, σε περίπτωση που χρειαστεί να αποθηκευτούν εκ νέου εκεί πυρηνικά, όπως έχει αναδείξει ο «Ριζοσπάστης» και έχει καταγγείλει το ΚΚΕ.

Οι αναβαθμισμένοι ρόλοι που αναλαμβάνει η χώρα μας, με ευθύνη της κυβέρνησης, του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων αστικών κομμάτων στον αμερικανοΝΑΤΟικό στρατιωτικό σχεδιασμό, δεν επιτρέπουν σε κανέναν να κοιμάται ήσυχος ότι οι βάσεις - ορμητήρια θανάτου δεν θα φιλοξενήσουν και στο μέλλον πυρηνικό υλικό.

Στο ίδιο πνεύμα, λίγους μήνες πριν την κορύφωση της στρατιωτικής επέμβασης στην Ουκρανία, στην ελληνική έκδοση της επιθεώρησης «Foreign Affairs» (τεύχος Δεκέμβρη 2021 - Γενάρη 2022) αναφερόταν ότι η ναυτική βάση της Σούδας μπορεί να φιλοξενήσει οποιαδήποτε στιγμή πυρηνικά αεροσκάφη τύπου B-2 Spirit, αεροπλανοφόρα που φέρουν πυρηνικά όπλα, καθώς και πυρηνικά υποβρύχια.

Αλλωστε, στο ενημερωτικό του ΝΑΤΟ υπογραμμίζεται ότι «οι συμφωνίες διαμοιρασμού πυρηνικών βρίσκονται στο επίκεντρο της Δομής Αμυνας και Αποτροπής της Συμμαχίας. Αυτές οι ρυθμίσεις καταδεικνύουν ενότητα και συνοχή μεταξύ όλων των Συμμάχων - μοιράζοντας τόσο το πολιτικό βάρος, όσο και τους επιχειρησιακούς κινδύνους που ενέχονται στην αποστολή πυρηνικής αποτροπής»,ομολογώντας ανοιχτά ότι κάθε χώρα «διαμοιρασμού» των πυρηνικών αποτελεί στόχο των αντίπαλων κέντρων.

«Λειτουργικά - αναφέρεται πιο κάτω - ο διαμοιρασμός πυρηνικών παρέχει στρατιωτικά και πολιτικά εργαλεία αποτροπής και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη διαχείριση της κλιμάκωσης σε μια κρίση. Σε έναν πιο απρόβλεπτο και προκλητικό κόσμο, η πυρηνική αποτροπή του ΝΑΤΟ είναι απαραίτητη για τη διατήρηση της ειρήνης, την πρόληψη του καταναγκασμού και την αποτροπή της επιθετικότητας».

Σημασία έχει τέλος και η ενότητα σχετικά με τα Αεροσκάφη Διπλής Ικανότητας (DCA): «Επί του παρόντος, επτά Σύμμαχοι συμμετέχουν εθελοντικά στην πυρηνική αποστολή του ΝΑΤΟ συνεισφέροντας DCA (...) Σε μια κρίση ή σύγκρουση, το DCA θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την αποστολή σημάτων αποτροπής σχετικά με την επιχειρησιακή ετοιμότητα ή για την επίδειξη αποφασιστικότητας».

Θυμίζουμε, ακριβώς σε ένα τέτοιο πλαίσιο, την περασμένη Δευτέρα, δύο στρατηγικά βομβαρδιστικά «Β-52», ικανά να διανύουν τεράστιες αποστάσεις και να φέρουν πυρηνικά των ΗΠΑ, αφού πέταξαν από τη Βρετανία στη Ρουμανία, σε αποστολή «μηνυμάτων» προς τη ρωσική πλευρά, στράφηκαν νότια, στη Βουλγαρία, για να εισέλθουν αργότερα στον ελληνικό εναέριο χώρο, όπου τα υποδέχτηκε ζεύγος ελληνικών «F-16» και τα συνόδευσαν δυτικά.

Η Οργάνωση Περιοχής Θεσσαλίας της ΚΝΕ και η Κομματική Οργάνωση Λάρισας του ΚΚΕ διοργανώνουν μεγάλη πολιτική εκδήλωση το Σάββατο 19 Μάρτη στις 6.30 μ.μ., στο 4ο Δημοτικό Σχολείο Λάρισας (Κουμουνδούρου 19). Θα μιλήσει ο Νίκος Αμπατιέλος, Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ και μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Με θέμα «Τι συμβαίνει στην Ουκρανία; Ελα να ακούσεις, να ρωτήσεις, να πεις τη γνώμη σου» διοργανώνονται μεταξύ άλλων οι παρακάτω εκδηλώσεις - συζητήσεις:

Το Σάββατο 12 Μάρτη

Στις 7 μ.μ. από τις Μαθητικές ΟΒ της ΤΟ Πειραιά και της ΤΟ Νότιων Συνοικιών της ΚΝΕ, στο Πολιτιστικό Στέκι Πειραιά «Τραβέρσο» της ΚΝΕ (Φίλωνος 9), με ομιλήτρια την Αφροδίτη Μπόμπολη, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ.

Στις 7 μ.μ. από τις ΟΒ Νέας Ιωνίας της ΚΝΕ, στο ΚΕΠ Ν. Ιωνίας (Πατριάρχου Ιωακείμ 4, ΗΣΑΠ Ν. Ιωνίας), με ομιλητή τον Νίκο Ρεμπάπη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Σε εκδηλώσεις - συζητήσεις προχωρούν οι Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ σε Πανεπιστήμια και Ερευνητικά Κέντρα της Αθήνας.

Το Σάββατο 12 Μάρτη, στις 7 μ.μ. στη Φοιτητική Εστία Αθηνών, θα μιλήσει ο Θοδωρής Κωτσαντής, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ.

Την Τετάρτη 16 Μάρτη, στις 3 μ.μ. στην ΑΣΟΕΕ, στην Αίθουσα Υ3, θα μιλήσει ο Νίκος Ζαχαρόπουλος, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ.

Περιοδείες, εξορμήσεις και συσκέψεις διοργανώνουν οι Οργανώσεις Κεντρικής Μακεδονίας της ΚΝΕ.

Το Σάββατο 12 Μάρτη στις 6 μ.μ. οι ΟΒ Ηλεκτρολόγων και Μηχανολόγων Μηχανικών ΑΠΘ πραγματοποιούν σύσκεψη στο Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ, με ομιλητή τον Θανάση Σγούρο, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ.

Την ίδια μέρα προγραμματίζεται περιοδεία στα επισιτιστικά καταστήματα Κλεάνθους και Παπάφη, με επικεφαλής τον Αστέρη Παναγιώτου, μέλος του ΣΠ Κεντρικής Μακεδονίας της ΚΝΕ.

Την Κυριακή 13 Μάρτη στις 6 μ.μ. οι ΟΒ Πολιτικών Μηχανικών, Αρχιτεκτόνων και Χωροτακτών Μηχανικών του ΑΠΘ πραγματοποιούν σύσκεψη στο Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ, με ομιλητή τον Ανδρέα Κοράκη, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ.

Συζήτηση με μαθητές πραγματοποιεί η Τομεακή Οργάνωση Αιτωλοακαρνανίας της ΚΝΕ το Σάββατο 12 Μάρτη, στις 11 π.μ. στο δημοτικό πάρκο του Αγρινίου. Θα μιλήσει ο Μιχάλης Νταβλούρος, μέλος του Γραφείου Περιοχής Δυτικής Ελλάδας της ΚΝΕ και Γραμματέας του Τομεακού Συμβουλίου Αιτωλοακαρνανίας. Θα ακολουθήσουν καλλιτεχνική δραστηριότητα και παιχνίδι.

Με την πρωτοβουλία αυτή, η ΚΟ Αττικής δίνει συνέχεια στην πλατιά μαζική δουλειά που αναπτύσσει αυτές τις μέρες με σύνθημα «Συναγερμός! Οχι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο! Να σταματήσει η εμπλοκή της Ελλάδας! Να κλείσουν τώρα οι βάσεις του θανάτου!».

Οι προσυγκεντρώσεις των Κομματικών Οργανώσεων της ΚΟ Αττικής και των αντίστοιχων Οργανώσεων της ΚΝΕ, για το συλλαλητήριο έχουν προγραμματιστεί για τις 6 μ.μ., στα εξής σημεία:

Κάνιγγος: Βιομηχανία, Κατασκευές, Μεταφορές, Τηλεπικοινωνίες - Πληροφορική, Επισιτισμός - Τουρισμός, Εμπόριο - Υπηρεσίες, Χρηματοπιστωτικό, Υγεία - Πρόνοια, Δικηγόροι, ΕΒΕ, ΜΜΕ

Ομόνοια: Α' Αθήνας, Βορειοδυτική Αθήνα, Βόρεια, Νοτιοδυτική, Δυτικός, Βορειοδυτική Αττική, Πειραιάς, Μεσόγεια - Λαυρεωτική

Προπύλαια: ΑΕΙ - Ερευνα, Εκπαιδευτικοί, Νότια, Ανατολικά, Καλλιτέχνες, ΟΤΑ - Δημόσια Διοίκηση

Παράλληλα συνεχίζεται η δραστηριότητα όλων των Κομματικών Οργανώσεων του ΚΚΕ, που πραγματοποιούν μια σειρά από συσκέψεις και εκδηλώσεις.

Το Σάββατο 12 Μάρτη

-- Στις 6 μ.μ., η ΚΟΒ Γ΄ - Δ΄ Διαμερίσματος Πειραιά του ΚΚΕ καλεί σε σύσκεψη στα γραφεία της (Σάμου 23, Καμίνια). Θα μιλήσει ο Βαγγέλης Μάλαμας, μέλος του Γραφείου της ΤΕ Πειραιά του ΚΚΕ.

-- Στις 6 μ.μ., η ΚΟΒ Ωρωπού καλεί σε σύσκεψη στην αίθουσα εκδηλώσεων στις φυλακές Ωρωπού. Θα μιλήσει ο Τεύκρος Παντελόγλου, μέλος του ΤΓ Βόρειου Τομέα.

-- Στις 2 μ.μ., η ΚΟΒ Μουσικών καλεί στο Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ (Τροίας 36, Αθήνα). Θα μιλήσει ο Κώστας Σταυρόπουλος, μέλος της ΤΕ Καλλιτεχνών.

-- Στις 6.30 μ.μ., η ΚΟΒ Εικαστικών καλεί στο Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ. Θα μιλήσει η Κέλλυ Παπαϊωάννου, μέλος του Τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ.

Την Κυριακή 13 Μάρτη

-- Στις 11 π.μ., οι ΚΟ και η ΟΒ Πετρούπολης στο 2ο Δημοτικό Σχολείο (Κ. Βάρναλη 33). Θα μιλήσει ο Θανάσης Παφίλης, μέλος της ΚΕ και βουλευτής.

-- Στις 11 π.μ., η ΚΟΒ Χολαργού - Παπάγου στο θεατράκι του δήμου Χολαργού - Παπάγου. Θα μιλήσει ο Μάκης Μακρής, μέλος της ΚΕ.

-- Στις 11.30 π.μ., οι ΚΟ Καλλιθέας στο κινηματοθέατρο «Καλυψώ» (Γρ. Λαμπράκη 9). Θα μιλήσει ο Χρήστος Κατσώτης, μέλος της ΚΕ και βουλευτής Νότιου Τομέα.

-- Στις 12 μ., οι ΚΟ 6ης Δημοτικής Κοινότητας Α' Αθήνας στην πλατεία Αμερικής με ομιλητή τον Πέτρο Μαρκομιχάλη, μέλος της ΚΕ.

-- Στις 7 μ.μ., η ΚΟΒ Μοσχάτου στο Πολιτιστικό Κέντρο (Σολωμού 30). Θα μιλήσει ο Σπύρος Μπότσης, μέλος του Γραφείου της ΕΠ Αττικής.

-- Στις 6.30 μ.μ., οι ΚΟ Μπραχαμίου στο Δημοτικό Θέατρο «Μελίνα Μερκούρη» (δημαρχείο Αγ. Δημητρίου). Θα μιλήσει ο Πέτρος Μαρκομιχάλης.

-- Στις 6.30 μ.μ., η ΚΟΒ Παλαιού Φαλήρου στο Πολιτιστικό Κέντρο «Φλοίσβος». Θα μιλήσει ο Γιώργος Τάτσης, μέλος της ΚΕ.

-- Στις 6.30 μ.μ., οι ΚΟ Δάφνης - Υμηττού στην αίθουσα εκδηλώσεων του δημαρχείου Υμηττού. Θα μιλήσει ο Γιώργος Καλύβας, μέλος της ΚΕ.

-- Στις 6.30 μ.μ. η ΚΟΒ Καματερού στο Α' ΚΑΠΗ Καματερού (Βασ. Γεωργίου και Θεσσαλονίκης). Θα μιλήσει ο Βασίλης Παπαβασιλείου, μέλος του ΤΓ Δυτικών Συνοικιών.

Την Τετάρτη 16 Μάρτη

-- Στις 7 μ.μ., η ΤΟ Εμπορίου - Υπηρεσιών της ΚΟ Αττικής καλεί σε εκδήλωση στα γραφεία του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας (Βερανζέρου 1, 2ος όρ., πλ. Κάνιγγος). Θα μιλήσει ο Ελισαίος Βαγενάς, μέλος της ΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ.

Το Σάββατο 12 Μάρτη

-- Στις 6 μ.μ., σε σύσκεψη εργαζομένων στο Μέταλλο θα μιλήσει ο Γ. Ραπτάκης, στέλεχος του ΚΚΕ.

-- Στην αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου Κουφαλίων, στις 6 μ.μ., θα μιλήσει ο Γρηγόρης Κλιγκόπουλος, μέλος της ΚΕ και Γραμματέας της ΤΟ Δυτικής Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ.

-- Στην αίθουσα του ΚΑΠΗ Διαβατών, στις 7 μ.μ., θα μιλήσει ο Σταύρος Τριλυράκης, μέλος της ΤΕ Δυτικής Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ.

Την Κυριακή 13 Μάρτη

-- Στις 11 π.μ., στο καφενείο «Κατσίμπουρας», στην περιοχή Μηλαύλακου Κατερίνης, θα μιλήσει ο Γραμματέας της ΤΕ Πιερίας του ΚΚΕ, Αντώνης Παπαδόπουλος.

-- Στις 11 π.μ., στο καφέ «Αγέρι» στον Καταχά Πιερίας θα μιλήσει ο Στέργιος Κλιγκόπουλος, μέλος του ΤΓ Πιερίας του ΚΚΕ.

Τη Δευτέρα 14 Μάρτη

-- Στις 7 μ.μ., στο καφενείο «Πυθαγόρας» στην περιοχή Θρακιώτικα Κατερίνης, θα μιλήσει ο Αντώνης Παπαδόπουλος.

Την Τετάρτη 16 Μάρτη

Στο θέατρο «Αλέξης Μινωτής» (δημαρχείο Αμπελοκήπων), στις 7 μ.μ., θα μιλήσει ο Ηλίας Γκουτζηγιάννης, μέλος του ΓΠ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ.

Το Σάββατο 12 Μάρτη

-- Στις 7 μ.μ., στο αμφιθέατρο «Γ. Κορδάτος» του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (Θόλος) η ΤΕ Μαγνησίας πραγματοποιεί εκδήλωση με ομιλητή τον Ελισαίο Βαγενά. Παρέμβαση θα κάνει ο Νίκος Κανέλλος, τέως πρέσβης.

-- Στις 7 μ.μ. στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου Φαρκαδόνας θα μιλήσει ο Σωτήρης Σωτηρόπουλος, Γραμματέας της ΤΕ Τρικάλων και μέλος του Γρ. Περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ.

-- Οι ΚΟΒ ΕΒΕ Λάρισας διοργανώνουν εκδήλωση στις 6.30 μ.μ. στις «Μουσικές Διαδρομές», με ομιλητή τον Αγη Τριγάζη, μέλος της ΕΠ Θεσσαλίας.

-- Η ΚΟΒ Μηχανικών Λάρισας οργανώνει εκδήλωση με θέμα «Η "πράσινη μετάβαση" στο φόντο των εξελίξεων στην Ουκρανία», στις 6.30 μ.μ., στο κτίριο του ΤΕΕ, με ομιλητή τον Αλέξη Ζορμπά, μέλος του Γρ. Περιοχής Θεσσαλίας.

Την Κυριακή 13 Μάρτη

-- Σε εκδήλωση της ΤΕ Τρικάλων, στις 7 μ.μ., στο Πνευματικό Κέντρο, θα μιλήσει ο Γιάννης Παντελίδης, μέλος του Γραφείου Περιοχής της ΚΟ Θεσσαλίας.

-- Στις 7 μ.μ. στις φοιτητικές εστίες, σε εκδήλωση της ΤΟ ΑΕΙ Λάρισας της ΚΝΕ θα μιλήσει ο Πάνος Κοδέλλας, μέλος του ΚΣ και Γραμματέας του ΣΠ Θεσσαλίας της ΚΝΕ.

Το Σάββατο 12 Μάρτη στις 11.30 π.μ. θα γίνει σύσκεψη στο καφενείο «Μίκης» στην Πάτρα, με ομιλητή τον Θάνο Μπίμπα, μέλος του ΓΠ Δυτικής Ελλάδας, Γραμματέα της ΤΕ Αχαΐας.

Την Κυριακή 13 Μάρτη, στις 11 π.μ., θα γίνει σύσκεψη στην πλατεία Ταραμπούρα στην Πάτρα, με ομιλητή στέλεχος του ΚΚΕ.

Τη Τρίτη 15 Μάρτη στις 6 μ.μ. θα γίνει σύσκεψη των Εργατικών Κλαδικών Οργανώσεων Αχαΐας του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στο Μέγαρο Λόγου & Τέχνης (πλατεία Γεωργίου), με ομιλητή τον Σωτήρη Παρίση, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Το Σάββατο 12 Μάρτη

-- Η ΤΟ Καβάλας της ΚΝΕ οργανώνει εκδήλωση στις 7 μ.μ. στην αίθουσα «Ν. Μάρτη» στη νομαρχία. Θα μιλήσει ο Νίκος Ζαχαρόπουλος, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ.

-- Η Τομεακή Οργάνωση Ροδόπης της ΚΝΕ και η ΤΕ Ροδόπης του ΚΚΕ διοργανώνουν εκδήλωση στις 6 μ.μ. στο κτίριο Κοινωνικής Πολιτικής, στα προκάτ. Θα μιλήσει ο Βαγγέλης Ευαγγελόπουλος, Γραμματέας της ΤΕ Ροδόπης του ΚΚΕ.

-- Η ΤΟ Ξάνθης της ΚΝΕ οργανώνει εκδήλωση, στις 7 μ.μ., στην αίθουσα Α1, στα προκάτ. Θα μιλήσει η Αρτεμις Ανδρονικίδου, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ.

-- Η ΚΟΒ Καρπενησίου του ΚΚΕ οργανώνει αντιπολεμική εκδήλωση στις 12 μ. στην κεντρική πλατεία της πόλης.

-- Η ΚΟΒ Λευκίμμης του ΚΚΕ οργανώνει εκδήλωση - συζήτηση στις 6 μ.μ., στο Γυμνάσιο.

Την Κυριακή 13 Μάρτη

-- Η ΤΟ Δράμας της ΚΝΕ και η ΤΕ Δράμας του ΚΚΕ διοργανώνουν εκδήλωση στις 11 π.μ. στο δημαρχείο. Θα μιλήσει ο Διονύσης Κλάδης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέας της ΕΠ Ανατ. Μακεδονίας και Θράκης του ΚΚΕ.

-- Η ΚΟΒ ΕΒΕ Χανίων οργανώνει σύσκεψη στα καινούρια γραφεία του Κόμματος στον Κουμπέ, στις 7 μ.μ., με ομιλητή τον Μπάμπη Λουτσέτη, μέλος του Τομεακού Γραφείου Χανίων του ΚΚΕ και δημοτικό σύμβουλο Χανίων με τη «Λαϊκή Συσπείρωση».

-- Σύσκεψη θα πραγματοποιηθεί στο Κωνσταντίνειο Πνευματικό Κέντρο Αταλάντης με ομιλητή τον Κώστα Μπασδέκη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Την Τρίτη 15 Μάρτη η ΚΟΒ Υγείας Χανίων οργανώνει σύσκεψη στα γραφεία του Κόμματος, στις 7.30 μ.μ., με ομιλητή τον Φώτη Ρηγανάκο, μέλος του Τομεακού Γραφείου Χανίων του ΚΚΕ και της Επιτροπής Περιοχής Κρήτης του ΚΚΕ.

Αμερικανικές δυνάμεις στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης (φωτ. αρχείου)

• Στο διήμερο 4-5/3, μια αρμάδα μεγάλης ισχύος πυρός, με επικεφαλής το αμερικανικό αεροπλανοφόρο «Harry S. Truman», έφτασε στο Βόρειο Αιγαίο, μια ανάσα από τα Στενά, ενώ τα αεροσκάφη του επιχειρούσαν έως τη Μαύρη Θάλασσα, στην πρώτη γραμμή της πολεμικής αντιπαράθεσης. Χαρακτηριστικά, σύμφωνα με ενημερωτικό του 6ου Στόλου, τα αεροπλανοφόρα, με συνοδεία έξι αμερικανικών, ενός νορβηγικού και ενός ιταλικού πολεμικού πλοίου, αναπτύχθηκαν στην περιοχή «υποστηρίζοντας τις ενισχυμένες αποστολές εναέριας αστυνόμευσης του ΝΑΤΟ». Ο ίδιος ο διοικητής της αρμάδας επεσήμανε το γεγονός ότι η ανάπτυξη όλης αυτής της δύναμης, με το γιγαντιαίο αεροπλανοφόρο στον πυρήνα της, έγινε για «να αποδείξουμε ότι αυτή η δυναμική ανάπτυξη ενός αεροπλανοφόρου - σε αρκετά περιοριστικά ύδατα - θα μπορούσε να γίνει». Σε κάθε περίπτωση, τα μαχητικά του αεροπλανοφόρου ανοίχτηκαν μέχρι τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, στη συνοριογραμμή με τη Ρωσία, ενώ όλη αυτή η δραστηριότητα, μια ανάσα από τα ελληνικά νησιά και τον Εβρο, τελούσε υπό την επίβλεψη της βαριά οπλισμένης ρωσικής φρεγάτας «Ναύαρχος Κασατόνοφ», που παρακολουθούσε εκ του σύνεγγυς.
• Στις ελληνικές θάλασσες αναπτύχθηκε και δεύτερο αεροπλανοφόρο του ΝΑΤΟ, το γαλλικό «Charles De Gaulle», με ενταγμένη στη «Δύναμη Κρούσης» την ελληνική φρεγάτα «Υδρα». Διατέθηκε επίσης το υποβρύχιο «Παπανικολής» σε υποστηρικτικό ρόλο. Υπενθυμίζεται ότι το γαλλικό αεροπλανοφόρο στάλθηκε στη Μεσόγειο στο πλαίσιο της αποστολής «Clemenceau 22», σηματοδοτώντας την πρόθεση της Γαλλίας να εδραιώσει και στρατιωτικά έναν ενισχυμένο ρόλο στην ευρύτερη περιοχή.

• Σύμφωνα με διαθέσιμα στοιχεία, την Τετάρτη ελληνικό ιπτάμενο ραντάρ τύπου «EMB-145H AEW&C» απογειώθηκε από την αεροπορική βάση Ελευσίνας και πέταξε μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα και στα ανοιχτά της Βουλγαρίας. Σύμφωνα με αρμόδιες πηγές, στο πλαίσιο του αμερικανοΝΑΤΟικού καταμερισμού τέτοιες αποστολές αφορούν συλλογή εικόνας και πληροφοριών, οι οποίες αναμεταδίδονται σε «πραγματικό χρόνο» στα κεντρικά του ΝΑΤΟ, που με τη σειρά του τις προωθεί στις ουκρανικές Ενοπλες Δυνάμεις. Σημειωτέον, τους τελευταίους μήνες, και ενώ η κρίση κλιμακωνόταν, πολλές φορές ελληνικά ιπτάμενα ραντάρ σηκώθηκαν πάνω από τη Βουλγαρία στον κάθετο άξονα βόρεια της Βάρνας - νότια του Μπουργκάς, σε αποστολές «εναέριας αστυνόμευσης». Είναι όμως η πρώτη φορά που δημοσιοποιείται τέτοια αποστολή, από όταν ξεκίνησε η ρωσική εισβολή. Περιττό να ειπωθεί ότι οι αναπτύξεις τέτοιων αεροσκαφών (που στη γλώσσα της Πολεμικής Αεροπορίας περιγράφονται ως «μέσα υψηλής αξίας») τίθενται αυτόματα υπό την παρακολούθηση της αντίπαλης πλευράς, με ό,τι περιλαμβάνουν τα δικά της πρωτόκολλα αντίδρασης.
• Τη Δευτέρα, δύο στρατηγικά βομβαρδιστικά «Β-52» διέσχισαν τον ελληνικό εναέριο χώρο, συνοδεία «F-16» της Πολεμικής Αεροπορίας (βλ. και σελ. 6). Μετά από αίτημα της αμερικανικής διοίκησης στην Ευρώπη (USEUCOM), τα δύο βομβαρδιστικά κατά την πτήση τους πραγματοποίησαν στο FIR Αθηνών συνεκπαίδευση αναχαίτισης με τα ελληνικά, με διαδρομή πάνω από τη Θράκη, τις Βόρειες Σποράδες, τη Στερεά Ελλάδα και την Πελοπόννησο.
• Κατασκοπευτικά αεροσκάφη των Αμερικανών σηκώνονται όλες αυτές τις μέρες από τη Σούδα και αναπτύσσονται στη δυτική Μαύρη Θάλασσα, συλλέγοντας εικόνα για τις κινήσεις των ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων. Επίσης, UAV του ΝΑΤΟ, τύπου RQ-4D (το μεγαλύτερο μη επανδρωμένο κατασκοπευτικό αεροσκάφος των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ), σηκώνονται από τη βάση τους στη Σιγκονέλα και διασχίζοντας το FIR Αθηνών φτάνουν μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα.
• Σύμφωνα με πληροφορίες οι ΗΠΑ ετοιμάζονται να στείλουν και ιπτάμενα τάνκερ «KC-135» στα ελληνικά αεροδρόμια, για υποστήριξη των αμερικανικών αεροπορικών δυνάμεων στην Ευρώπη, την ώρα που στο τραπέζι υπάρχει πάντα η ενίσχυση της Ουκρανίας με ΝΑΤΟικά αεροσκάφη, όπως και η «πρόσκληση» Ζελένσκι για ζώνη απαγόρευσης πτήσεων στην Ουκρανία. Οι ΗΠΑ επιβεβαιώνουν ότι άλλα 500 στελέχη των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων θα αναπτυχθούν στην Ευρώπη για να ενισχύσουν τη συνοριογραμμή του ΝΑΤΟ σε Πολωνία, Ρουμανία, Γερμανία και Ελλάδα. Οι νέες στρατιωτικές αναπτύξεις περιλαμβάνουν αεροσκάφη ανεφοδιασμού «KC-135» (ιπτάμενα τάνκερ) από την αεροπορική βάση Fairfield - στο Spokane της Ουάσιγκτον - στην Ελλάδα, μαζί με 150 άτομα προσωπικό για υποστήριξη. Αρμόδιες πηγές θεωρούν ότι τέτοια αεροσκάφη θα μετασταθμεύσουν στην αεροπορική βάση της Σούδας.

• Στη Θράκη ολοκληρώνεται αυτές τις μέρες η άφιξη προσωπικού των Αμερικανών, αρμάτων μάχης «Abraams», τεθωρακισμένων οχημάτων μάχης «Bradley» και άλλου υλικού από το Σβίλεγκραντ της Βουλγαρίας στο Πετροχώρι Ξάνθης, όπου μαζί με αντίστοιχα ελληνικά τμήματα και Πεζικό του Ελληνικού Στρατού θα πάρουν μέρος στην άσκηση «Θρακική Συνεργασία 22», μία ακόμα άσκηση πολέμου με το βλέμμα στην αντιπαράθεση με τη Ρωσία. Δεν περνά εξάλλου απαρατήρητο ότι σύμφωνα με στρατιωτικές πηγές ένα από τα βασικά σενάρια των ασκήσεων που γίνονται αυτό το διάστημα στον Εβρο προβλέπει την προάσπιση της Αλεξανδρούπολης από τυχόν συμβατική ή ασύμμετρη απειλή άλλης χώρας.
• Αμέσως μετά, όπως λέγεται, άρματα και εξοπλισμός των Αμερικανών θα μεταφερθούν στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης και θα φορτωθούν στο γιγαντιαίο αμερικανικό οχηματαγωγό πλοίο «Liberty Passion», που αναμένεται να καταπλεύσει εκεί από 19 έως 21 Μάρτη, ξεφορτώνοντας άλλα τεθωρακισμένα και στρατιωτικό υλικό, τα οποία ακολούθως, στο πλαίσιο της ευρωατλαντικής «εναλλαγής» δυνάμεων, θα προωθηθούν μέσω σιδηροδρομικού δικτύου στην Πολωνία. Και μ' αυτόν τον τρόπο η Αλεξανδρούπολη επιβεβαιώνει τον ρόλο της ως «Σούδας του Βορρά» και καθίσταται στόχος, όπως και κάθε άλλη περιοχή της Ελλάδας που αποτελεί πολεμικό ορμητήριο του ΝΑΤΟ, με τη βούλα της Ελληνοαμερικανικής Στρατιωτικής Συμφωνίας.

-- Η εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο είναι δεδομένη, γιατί μόνο έτσι θα μπορεί να ζητήσει την αλληλεγγύη των συμμάχων της αν απειληθεί.

-- Το αγαπημένο επιχείρημα της κυβέρνησης, για να δικαιολογήσει τη βαθιά εμπλοκή της στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς και στον πόλεμο της Ουκρανίας, γεννάει μια σειρά ερωτήματα: Από ποιον ακριβώς απειλείται η Ελλάδα; Και πώς θα τη βοηθήσει το ΝΑΤΟ, αν αυτή η απειλή τελικά υλοποιηθεί;

Σε ό,τι αφορά το πρώτο, απ' όσο ξέρουμε, η μοναδική πολεμική απειλή που παραμένει ενεργή είναι αυτή της Τουρκίας. Είναι όμως αστείο και μόνο να ακούς την κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα να λένε ότι «είμαστε στην αμυντική συμμαχία του ΝΑΤΟ για να προστατευόμαστε από την απειλή μιας άλλης χώρας - μέλους του ΝΑΤΟ και σύμμαχό μας»! Εδώ η λογική σηκώνει τα χέρια ψηλά...

Την ίδια ώρα, επιβεβαιώνεται από παντού ότι το ΝΑΤΟ καμιά ασφάλεια δεν προσφέρει απέναντι στις απειλές της τουρκικής αστικής τάξης, που αμφισβητεί κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και της Κύπρου. Αντίθετα, ενθαρρύνει την επιθετικότητα της τουρκικής αστικής τάξης, με καθοριστική και διαχρονική ευθύνη όλων των ελληνικών κυβερνήσεων και των κομμάτων του ευρωατλαντικού τόξου.

Για να δούμε, όμως, πώς εκφράζεται η «αλληλεγγύη» των συμμάχων σε συνθήκες ιμπεριαλιστικής ειρήνης:

• Με την Ελλάδα στο ΝΑΤΟ η Κύπρος παραμένει κατεχόμενη χώρα και προωθείται η λύση των δύο κρατών, που σημαίνει οριστική και τελεσίδικη διχοτόμηση. Για να μην θυμίσουμε τον ρόλο του ΝΑΤΟ στην τουρκική εισβολή, που όχι μόνο τη στήριξε στο παρασκήνιο, αλλά επέβαλε και «σιγή πυρός», σε συνεργασία τότε με τη χούντα, για να μη δημιουργηθεί πρόβλημα στην ευρωατλαντική συμμαχία!
• Με την Ελλάδα στο ΝΑΤΟ το Αιγαίο έχει γεμίσει γκρίζες ζώνες και θεωρείται ενιαίος επιχειρησιακός χώρος, χωρίς σύνορα και κυριαρχικά δικαιώματα.
• Με την Ελλάδα στο ΝΑΤΟ η Τουρκία υπέγραψε το τουρκολυβικό σύμφωνο, που αποκόβει την ελληνική από την κυπριακή ΑΟΖ και διαμορφώνει το έδαφος για μειωμένη ελληνική κυριαρχία στην Ανατ. Μεσόγειο.
• Με την Ελλάδα στο ΝΑΤΟ αμφισβητείται η ΑΟΖ του Καστελόριζου, ακόμα και η ελληνική κυριότητα σε νησιά του Β. Αιγαίου, για τα οποία η Τουρκία απαιτεί να αποστρατιωτικοποιηθούν.
• Με την Ελλάδα στο ΝΑΤΟ, που στην Ουκρανία υποτίθεται ότι πολεμάει τον αναθεωρητισμό της Ρωσίας, η Τουρκία επιχειρεί να αναθεωρήσει τη Συνθήκη της Λοζάνης στα δυτικά, όπως το έχει ήδη κάνει στα νότια και στα ανατολικά, έχοντας εισβάλει με στρατό στη Συρία και στο Ιράκ.

Το ΝΑΤΟ λοιπόν, που θέλει την Τουρκία αγκιστρωμένη στη συμμαχία και μακριά από τη Ρωσία, υποθάλπει τις αμφισβητήσεις της σε βάρος της Ελλάδας, με συμβολή σ' αυτό και των ελληνικών κυβερνήσεων, που «νούμερο ένα» στόχος τους είναι η διατήρηση και θωράκιση της ΝΑΤΟικής συνοχής απέναντι στους ανταγωνιστές του. Αυτό προϋποθέτει όμως ικανοποίηση αξιώσεων της Τουρκίας μέσα από επώδυνους συμβιβασμούς, που ακουμπούν τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και περιέχουν το σπέρμα της όξυνσης των ανταγωνισμών ανάμεσα στις δυο αστικές τάξεις.

Οσο για τη «στήριξη» και την «αλληλεγγύη» στην οποία μπορεί να ποντάρει η Ελλάδα σε περίπτωση σύγκρουσης με την Τουρκία, ισχύει το «ψωνίσαμε από σβέρκο». Αρκεί να θυμηθούμε τι έλεγε τις προάλλες ένα πρώην στέλεχος των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών, απαντώντας στην ερώτηση για το πώς η χώρα του θα συνδράμει την Ελλάδα: Σίγουρα όχι στρατιωτικά, αλλά με την ανταλλαγή πληροφοριών και την πώληση όπλων! Για τις ΗΠΑ και τους υπόλοιπους βέβαια, ούτε συζήτηση.

Τέλος, αν η κυβέρνηση θεωρεί απειλή τη Ρωσία, στο φόντο της όξυνσης των ανταγωνισμών με το ΝΑΤΟ, το ερώτημα είναι το εξής: Πότε ανέβηκαν οι τόνοι της επιθετικής ρητορικής της Ρωσίας απέναντι στη χώρα μας; Οταν αυτή μετατράπηκε σε πολεμικό ορμητήριο του ΝΑΤΟ με βάσεις σε όλη την επικράτεια. Οταν αναβαθμίστηκε σε κόμβο για τη μεταφορά στρατιωτικών δυνάμεων που χρησιμοποιούνται στην περικύκλωση της Ρωσίας. Οταν στον πόλεμο της Ουκρανίας κράτησε ψηλά την αμερικανοΝΑΤΟική σημαία, προσφέροντας όλες τις διευκολύνσεις που προβλέπουν οι συμβατικές υποχρεώσεις της απέναντι στο ΝΑΤΟ.

Με λίγα λόγια, η εμπλοκή στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό είναι αυτή που μετατρέπει την Ελλάδα σε θύτη και τον λαό της σε στόχο, και όχι το αντίθετο.

-- Δεν είναι ρεαλιστικό να συζητάμε σήμερα για αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ. Αντίθετα, η κυβέρνηση δικαιώνεται από τις εξελίξεις για το εξοπλιστικό της πρόγραμμα.

-- Οι συνθήκες του ιμπεριαλιστικού πολέμου που μαίνεται στην Ευρώπη κάνουν πιο επίκαιρη από ποτέ τη συζήτηση για την ανάγκη αποδέσμευσης από το ΝΑΤΟ. Αυτή είναι η μόνη ρεαλιστική θέση προς όφελος του λαού. Και επιβεβαιώνεται ότι αν κάποιος «δικαιώνεται» από το εξοπλιστικό πρόγραμμα - μαμούθ που τρέχει η κυβέρνηση, είναι τα πολεμοκάπηλα σχέδια της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, που οι οικονομίες όλων των κρατών - μελών τους περνούν πλέον και επίσημα σε ρυθμούς πολεμικής προετοιμασίας, για την προώθηση των ιμπεριαλιστικών επιδιώξεων. Η ίδια η κυβέρνηση περηφανεύεται για τους αυξημένους ρόλους που διαδραματίζει εντός ΝΑΤΟ, που καμία σχέση δεν έχουν με τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας, αντίθετα ρίχνουν νερό στον μύλο της αμφισβήτησής τους.

Σε αυτήν την κατεύθυνση αξιοποιούνται οι εξοπλισμοί, τα «Ραφάλ», οι φρεγάτες κ.ο.κ. Είναι εξοπλισμοί που προορισμός τους είναι να ρίχνουν λάδι στη φωτιά του πολέμου, αφού εντάσσονται στην ίδια στρατηγική, αυτή της αναβάθμισης των ΝΑΤΟικών βάσεων στην Ελλάδα, με το βλέμμα στραμμένο στην περικύκλωση της Ρωσίας. Οσο συμβάλλουν στην ασφάλεια του λαού οι βάσεις σε Αλεξανδρούπολη, Στεφανοβίκειο κ.α., άλλο τόσο «ασφαλής» πρέπει να αισθάνεται με την αναβάθμιση των επιθετικών πολεμικών εξοπλισμών που περιλαμβάνονται στο εξοπλιστικό πρόγραμμα.

Αυτή η στρατηγική, της αναβάθμισης του ρόλου εντός ΝΑΤΟ και ΕΕ, είναι που κουβαλάει και τα κηρύγματα για τον αντίστοιχο «ρεαλισμό». Γιατί όμως είναι «ρεαλιστικό» σήμερα να υποβάλλεται ο λαός σε διαρκείς θυσίες για τους πολεμικούς εξοπλισμούς, που φτάνουν το 2% του ΑΕΠ κάθε χρόνο, με τις ελληνικές κυβερνήσεις να είναι διαχρονικά οι πιο «συνεπείς» σε αυτό το πλαφόν ανάμεσα σε όλα τα κράτη - μέλη της λυκοσυμμαχίας;

Γιατί είναι «ρεαλιστικό» να μετατρέπεται η χώρα μας σε θύτη πολεμικών συγκρούσεων και ο λαός σε στόχο σε περίπτωση αντιποίνων;

Γιατί είναι «ρεαλιστική» η θέση περί «ΝΑΤΟικού εδάφους», που ρίχνει στην αρένα της διασφάλισης της ΝΑΤΟικής συνοχής τα κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο κ.λπ.; Στο όνομα αυτού του «ρεαλισμού» δίνεται αέρας στα πανιά των απαράδεκτων αξιώσεων της τουρκικής αστικής τάξης, του «γκριζαρίσματος» του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου.

Πρόκειται για τον «ρεαλισμό» των επιχειρηματικών ομίλων, της αστικής τάξης, που μέσα από τη συμμετοχή της στο ΝΑΤΟ και τους πολεμοκάπηλους σχεδιασμούς επιδιώκει την αναβάθμισή της στην περιοχή.

Για τον λαό όλα τα παραπάνω μεταφράζονται σε διαρκείς κινδύνους και επίθεση στο εισόδημά του, γι' αυτό και ο μόνος ρεαλιστικός δρόμος είναι αυτός της ανατροπής αυτής της πολιτικής.

Γιατί σε αυτόν τον «ρεαλισμό» δεν χωρούν οι λαϊκές προσδοκίες για ειρηνική συμβίωση ανάμεσα στους λαούς της περιοχής, για αμοιβαία επωφελείς σχέσεις, για αξιοποίηση του πλούτου προς όφελός τους. Το μόνο που φέρνει είναι διαρκής ανασφάλεια, με τους λαούς να γίνονται «σάκος του μποξ» στο πεδίο των σφοδρών ανταγωνισμών.

Τελικά, τι είναι ρεαλιστικό και τι όχι το έχει κρίνει η ίδια η λαϊκή πάλη, η αποφασιστικότητα των εργαζομένων να παλέψουν για να πάρουν την εξουσια στα δικά τους χέρια. Για να κάνουν οι ίδιοι κουμάντο στον πλούτο που παράγουν και να αποδεσμεύσουν τη χώρα από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες. Ετσι μπορεί ο τεράστιος πλούτος της περιοχής να μετατραπεί σε μέσο ευημερίας για όλους τους λαούς, αντί για μαγνήτη διαρκών συγκρούσεων και επώδυνων συμβιβασμών «με το πιστόλι στον κρόταφο».

-- Αν η Ουκρανία ήταν στο ΝΑΤΟ θα ήταν προστατευμένη και δεν θα γινόταν στόχος της ρωσικής επέμβασης.

-- Αυτοί που παρουσιάζουν το ΝΑΤΟ ως «εγγυητή» τάχα της ειρήνης και της ασφάλειας για τα κράτη - μέλη του, χάνουν τη μιλιά τους όταν είναι να εξηγήσουν πώς γίνεται μια άλλη χώρα και μάλιστα σύμμαχος στο ΝΑΤΟ, η Τουρκία, να κατέχει με πόλεμο από το 1974 το 1/3 του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας, να αμφισβητεί κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και τα ίδια τα στελέχη του ΝΑΤΟ να μη θεωρούν απίθανο το ενδεχόμενο μιας στρατιωτικής εμπλοκής ανάμεσα στις δύο «σύμμαχες» χώρες, που έγινε άλλωστε ακόμα πιο ορατό σε διάφορες φάσεις, όπως με τα Ιμια το 1996.

Ομως, τώρα, με τον πόλεμο στην Ουκρανία να βρίσκεται σε εξέλιξη και τις εκατέρωθεν απειλές για κλιμάκωση να δυναμώνουν, είναι αστείο να μιλάει κανείς για χώρες και λαούς «προστατευμένους» από τον πόλεμο, την ώρα που οι ανταγωνισμοί οξύνονται και ο κίνδυνος μιας πιο γενικευμένης ανάφλεξης απειλεί τους πάντες. Η Ουκρανία έγινε στόχος ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και παρεμβάσεων ακριβώς επειδή αποτελεί χώρα - κρίκο στον ανταγωνισμό ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα ΝΑΤΟ - ΗΠΑ και Ρωσίας.

Ισα ίσα, ακριβώς η πορεία σύνδεσης της Ουκρανίας με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, η ενταξή της στον συνολικότερο σχεδιασμό «περικύκλωσης της Ρωσίας» είναι το βασικό στοιχείο - που άλλωστε επικαλείται και η Ρωσία - που πυροδότησε την όξυνση και τη ρωσική εισβολή. Γι' αυτό άλλωστε σήμερα στην Ουκρανία, ο πραγματικός πόλεμος δεν είναι μιας χώρας ενάντια στην άλλη, αλλά συγκρούονται δύο ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα για την επιρροή τους στη χώρα και στην ευρύτερη περιοχή. Ο πόλεμος γίνεται για την ανάσχεση του σχεδιασμού του ενός που απειλεί το άλλο.

Η συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις του κεφαλαίου και η εμπλοκή στα καταστροφικά τους σχέδια είναι παράγοντας όξυνσης και όχι εκτόνωσης των ανταγωνισμών, που φέρνουν πιο κοντά τον πόλεμο, όταν οι αντιθέσεις μεταξύ των αντίπαλων στρατοπέδων δεν είναι πλέον δυνατόν να διευθετούνται με συμβιβασμούς. Η Ρωσία έχει άλλωστε θέσει σχεδόν με τελεσιγραφικό τρόπο την απαίτησή της απέναντι στις ΗΠΑ ότι όρος και εγγύηση για τη δική της ασφάλεια είναι το ΝΑΤΟ να επιστρέψει στα όρια που ήταν το 1998! Ολες οι στρατιωτικές υποδομές που βρίσκονται σε ΝΑΤΟικές χώρες πέριξ της Ρωσίας και αυτές που είναι στη χώρα μας θεωρούνται εχθρικές από τη Ρωσία και πιθανοί στόχοι.

Αν δει κάποιος τις απειλές που εκτοξεύονται ανάμεσα σε Ρωσία και χώρες του ΝΑΤΟ καταλαβαίνει ότι η άμεση εμπλοκή με μια ΝΑΤΟική χώρα και πιθανόν με όλο το ΝΑΤΟ είναι απλώς η επόμενη πίστα της κλιμάκωσης και της γενίκευσης της πολεμικής αντιπαράθεσης. Μια προοπτική που δεν είναι θεωρητική αν δούμε το πώς όλοι αυτήν τη στιγμή εξοπλίζονται σαν αστακοί, αυξάνοντας τις πολεμικές δαπάνες, είτε ανήκουν είτε συνεργάζονται με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

-- Στην Ουκρανία η αναμέτρηση είναι ανάμεσα στη δημοκρατία της Δύσης και τον αυταρχισμό της Ρωσίας. Είναι πόλεμος για το δικαίωμα ενός κράτους να επιλέγει ελεύθερα τους συμμάχους του.

-- Οι λυκοσυμμαχίες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ φοράνε το κουστούμι του υπερασπιστή του «διεθνούς δικαίου», της «δημοκρατίας» και της «ελευθερίας». Μόνο που η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική:

• Οι «δημοκρατίες της Δύσης», οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και οι σύμμαχοί τους έχουν αιματοκυλίσει τους λαούς όλου του κόσμου με πλήθος ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, σε Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Αφγανιστάν, Συρία, Λιβύη κ.α. Με πρόσχημα τη «σωτηρία από δικτάτορες» και «ανελεύθερα καθεστώτα» - που σε πολλές περιπτώσεις υπήρξαν προηγουμένως δικοί τους σύμμαχοι - κόβουν το «διεθνές δίκαιο» στα μέτρα των συμφερόντων των μονοπωλίων τους, «απελευθερώνουν» λαούς μακελεύοντάς τους και αφήνοντας πίσω τους συντρίμμια.
• Οι «δημοκρατίες της Δύσης», που παρουσιάζονται σήμερα σαν «περιστέρια της ειρήνης», προώθησαν επιθετικά το σχέδιο οικονομικής, πολιτικής και στρατιωτικής περικύκλωσης της Ρωσίας, μέσα και από τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ. Συγκροτούν νέες ιμπεριαλιστικές συμμαχίες σε Ασία - Ειρηνικό με έντονο στρατιωτικό περιεχόμενο για τον ανταγωνισμό τους με την Κίνα, ψηφίζουν νέες τεράστιες αυξήσεις στους στρατιωτικούς προϋπολογισμούς, φτιάχνουν σε συνθήκες «ειρήνης» τα στρατόπεδα του πολέμου.
• Στις «δημοκρατίες της Δύσης», ακριβώς όπως και στην καπιταλιστική Ρωσία, μια χούφτα καπιταλιστές κλέβουν τον ιδρώτα εκατομμυρίων εργαζομένων και βιοπαλαιστών. Και ακριβώς για να διασφαλίσουν την εξουσία τους και αυτήν την κλοπή, σε όλες τις χώρες της ΕΕ και στις ΗΠΑ αυξάνεται συνεχώς το νομικό οπλοστάσιο που κατοχυρώνει την «ελευθερία» της εργοδοσίας να εκμεταλλεύεται τους εργαζόμενους, αυξάνονται οι «τρομονόμοι», οι νόμοι για το χτύπημα των διαδηλώσεων, βαθαίνουν ο αντικομμουνισμός και η απαγόρευση Κομμουνιστικών Κομμάτων, η περιστολή συνδικαλιστικών και λαϊκών ελευθεριών... Ακόμα και αναλύσεις δικών τους διεθνών ινστιτούτων είχαν προχωρήσει τα προηγούμενα χρόνια σε επισημάνσεις για την κατάσταση των ανθρωπίνων και δημοκρατικών δικαιωμάτων σε χώρες όπως η Ουκρανία, η Πολωνία, η Λετονία, η Λιθουανία κ.ά. (θυμίζουμε ότι σε ορισμένες Βαλτικές χώρες ένα κομμάτι του πληθυσμού, όσοι μιλάνε τη ρωσική γλώσσα, θεωρούνται μη πολίτες).
• Για την υπεράσπιση των συμφερόντων τους, οι «δημοκρατίες της Δύσης» δεν έχουν κανένα πρόβλημα να συμμαχήσουν με δικτάτορες και αντιδραστικά καθεστώτα, να αξιοποιήσουν φασιστικές ομάδες, τζιχαντιστικές οργανώσεις, πότε ως δυνάμεις κρούσης που εκπαιδεύουν και εξοπλίζουν και πότε ως πρόσχημα για νέες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.
• Στην ίδια την Ουκρανία, ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, αυτοί που σήμερα μιλάνε για... «το δικαίωμα κάθε κράτους να επιλέγει ελεύθερα τους συμμάχους του», παρεμβαίνουν εδώ και δεκαετίες για να εξασφαλίσουν την πρόσδεση της χώρας στο ευρωατλαντικό άρμα και να εμποδίσουν αντίστοιχους σχεδιασμούς της Ρωσίας («πορτοκαλί επανάσταση», Ευρωμεϊντάν κ.ά.).
• Είναι αυτοί που ήδη σε συνθήκες πολεμικής προετοιμασίας παίρνουν δραστικά μέτρα ελέγχου τού τι λέγεται από τα ΜΜΕ, επιτίθενται προς το παρόν ιδεολογικά και προπαγανδιστικά σε όσους αμφισβητούν το αφήγημα της «εθνικής συστράτευσης».

Εξάλλου, αυτοί που σήμερα χαρακτηρίζουν «αυταρχικούς» τον Πούτιν ή τον Ερντογάν είναι αυτοί που όταν τα είχαν καλά μαζί τους, όταν ταιριάζανε τα χνώτα τους, τους εκθείαζαν για τον «φιλελευθερισμό» τους, την προσήλωσή τους στην «αγορά» και τη «μετριοπάθεια»...

«Αυταρχικοί» και «δημοκράτες» δεν είναι τίποτα άλλο από διαφορετικές όψεις της ίδιας εξουσίας, της εξουσίας του κεφαλαίου, της δικτατορίας του. Το πώς θα ασκήσουν την εξουσία αυτή εξαρτάται από τις ίδιες τις συνθήκες. Είναι σίγουρο ότι η όξυνση των ανταγωνισμών και των αντιθέσεων θα ενισχύσει τον αυταρχισμό και την καταστολή απέναντι στο λαϊκό κίνημα παντού, σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες.

Στην Ουκρανία είναι σε εξέλιξη ένας ιμπεριαλιστικός πόλεμος, πόλεμος για το μοίρασμα αγορών, σφαιρών επιρροής, όχι μια νέα... «σταυροφορία» της «δημοκρατίας» απέναντι στον «αυταρχισμό».

The Hobbs Daily News-Sun

Την Τρίτη 8/3, ΗΠΑ και Βρετανία ανακοίνωσαν την επιβολή εμπάργκο στις εισαγωγές ρωσικών υδρογονανθράκων (η Ουάσιγκτον άμεσα, το Λονδίνο σταδιακά έως το τέλος του 2022), στο πλαίσιο των εντεινόμενων κυρώσεων κατά της Ρωσίας. Αντίθετα, η Γερμανία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες υπογράμμισαν ότι αν επιβληθεί καθολικό εμπάργκο στο ρωσικό πετρέλαιο δεν θα μπορεί να διασφαλιστεί η ενεργειακή τροφοδοσία της Ευρώπης, με την ΕΕ πάντως να παρουσιάζει ένα σχέδιο απεξάρτησής της από τους ρωσικούς υδρογονάνθρακες «αρκετά πριν από το 2030», καθώς και μέτρα για τη μείωση των εισαγωγών ρωσικού φυσικού αερίου κατά 2/3 έως το τέλος του 2022.

Στην πραγματικότητα, η όξυνση της αντιπαράθεσης με τη Ρωσία «στριμώχνει» το γερμανικό κεφάλαιο και άλλα ευρωπαϊκά μονοπώλια που είχαν μεγάλες μπίζνες με ρωσικούς ενεργειακούς κολοσσούς, την ίδια ώρα που διαμορφώνεται ευνοϊκό έδαφος για την προώθηση πάγιων σχεδιασμών των αμερικανικών μονοπωλίων για ενίσχυση της θέσης τους στις αγορές των 27 χωρών της ΕΕ.

Οι κινήσεις των ΗΠΑ σε αυτήν την κατεύθυνση είχαν ξεκινήσει πολύ πριν ξεσπάσει ο πόλεμος, καθώς τα αμερικανικά μονοπώλια υδρογονανθράκων - ιδιαίτερα αυτών που παράγουν υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) - προσπαθούν να αποκτήσουν το μέγιστο δυνατό μερίδιο από την ενεργειακή πίτα της ΕΕ. Οι πιέσεις των ΗΠΑ υπέρ των συμφερόντων των δικών τους μονοπωλίων LNG ήταν σαφείς τόσο επί προεδρίας Τραμπ όσο και επί της τρέχουσας του Μπάιντεν.

Χαρακτηριστικές είναι οι εξελίξεις και γύρω από τον νέο ρωσο-γερμανικό αγωγό φυσικού αερίου «Nord Stream 2». Επί χρόνια βρέθηκε στο επίκεντρο αυτών των πιέσεων των ΗΠΑ που προσπάθησαν επίμονα να εμποδίσουν την κατασκευή του, με τη Γερμανία ωστόσο να προχωρά στην ολοκλήρωση της κατασκευής τον περασμένο Σεπτέμβρη, αφού η λειτουργία του θα εξασφάλιζε ακόμα μεγαλύτερες ποσότητες «φτηνής» ρωσικής Ενέργειας για τα εγχώρια μονοπώλια και θα σήμαινε περαιτέρω αναβάθμιση του ρόλου της χώρας στην ενεργειακή τροφοδοσία της Ευρώπης.

Πλέον, με τη συμπερίληψη του αγωγού στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας και το «πάγωμα» της αδειοδότησής του, οι ΗΠΑ πετυχαίνουν αυτό που προσπαθούσαν τόσα χρόνια. «Θεωρώ ότι ο ρωσικός αγωγός φυσικού αερίου "Nord Stream 2" είναι πλέον νεκρός», τόνισε «πανηγυρικά» η Βικτόρια Νούλαντ, υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, προσθέτοντας ότι «ο αγωγός είναι πλέον ένα κομμάτι μετάλλου στον βυθό της θάλασσας, δεν νομίζω ότι θα ξαναζωντανέψει ποτέ»...

Παράλληλα, δεν είναι τυχαίο πως οι πιέσεις των ΗΠΑ σε βάρος της ΕΕ για απεξάρτηση από τους ρωσικούς υδρογονάνθρακες κορυφώνονται σε περίοδο ολοκλήρωσης των έργων που γίνονταν επί χρόνια στις ΗΠΑ σε σχέση με τερματικούς σταθμούς και πλατφόρμες εξαγωγής LNG.

Σε αυτήν τη συγκυρία, τα αμερικανικά μονοπώλια Ενέργειας εμφανίζονται έτοιμα να αυξήσουν την κερδοφορία τους, καλύπτοντας ανάγκες των αγορών της ΕΕ σε Ενέργεια. Η αμερικανική εταιρεία «Cheniere Energy Inc.», που είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας LNG, βλέπει από την αρχή του έτους τα κέρδη της να εκτοξεύονται, με αφορμή τις δεκάδες μακροπρόθεσμες συμφωνίες πώλησης που έχει υπογράψει.

Πέρα από τις αμερικανικές εταιρείες LNG, κερδισμένες είναι και οι μεταφορικές εταιρείες «Trafigura» και «Gunvor», αλλά και ιαπωνικές εταιρείες που διαχειρίζονται τη μεταφορά του LNG με πλοία σε όλο τον κόσμο.

Μερίδιο από την πίτα διεκδικεί και το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο, που είχε επίσης προετοιμαστεί εδώ και καιρό (με παραγγελίες νέων τάνκερ σε ασιατικά ναυπηγεία), εποφθαλμιώντας μεγαλύτερα μερίδια της αγοράς σε ό,τι αφορά τη μεταφορά LNG και πετρελαίου.

Την ίδια ώρα, οι παραπάνω εξελίξεις και οι αμερικανικές κυρώσεις κατά του ρωσικού πετρελαίου συνδέονται με ένα ντόμινο εξελίξεων σε άλλα «καυτά» μέτωπα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Χαρακτηριστικά, αναζητώντας εναλλακτικές πηγές προς αντικατάσταση ρωσικών υδρογονανθράκων, οι ΗΠΑ εστιάζουν και σε χώρες εναντίον των οποίων έχουν επιβάλει κυρώσεις και ενεργειακό εμπάργκο: Ξεκίνησαν παζάρια με τη Βενεζουέλα και επιχειρούν να επιταχύνουν τα πολύμηνα παζάρια στη Βιέννη για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα. Σε αυτό το πλαίσιο, αντιπροσωπεία Αμερικανών αξιωματούχων ταξίδεψε κρυφά στο Καράκας το προηγούμενο Σαββατοκύριακο - με τον Πρόεδρο της Βενεζουέλας, Ν. Μαδούρο, να κάνει λόγο για «εγκάρδιες» συνομιλίες - ενώ οι Αμερικανοί διπλωμάτες επιχειρούν να πετύχουν το συντομότερο δυνατόν στη Βιέννη ικανοποιητική συμφωνία με το Ιράν για την «αναβίωση» της διεθνούς συμφωνίας του 2015 για το πυρηνικό του πρόγραμμα, με στόχο να γεμίσουν ξανά με το φθηνότερο ιρανικό πετρέλαιο οι διεθνείς αγορές.

Ηδη σε αυτό το θέμα, βέβαια, η σύγκρουση στην Ουκρανία και οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας προσθέτουν «επιπλοκές»: Η Μόσχα, που συμμετέχει στα παζάρια με το Ιράν στη Βιέννη, ανακοίνωσε ότι ζητάει γραπτές εγγυήσεις από τις ΗΠΑ ότι το εμπόριο, οι επενδύσεις και η στρατιωτικο-τεχνολογική συνεργασία της με την Τεχεράνη δεν θα παρεμποδιστούν με κανέναν τρόπο από τις κυρώσεις τους...

Σε αυτό το πλαίσιο οι ΗΠΑ ασκούν εμμέσως πιέσεις και στον ΟΠΕΚ για αύξηση της πετρελαϊκής παραγωγής.

Η Σαουδική Αραβία για την ώρα συμβαδίζει με τη Ρωσία και δεν συναινεί στο ενδεχόμενο άμεσης αύξησης της πετρελαϊκής παραγωγής, αξιολογώντας τα υψηλά έσοδα που απολαμβάνει σε αυτήν τη φάση. Αντίθετα, διαφορετική στάση φαίνεται να υιοθετούν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ), που την περασμένη Πέμπτη εμφανίστηκαν αρχικά να συμφωνούν με το αίτημα για αύξηση της πετρελαϊκής παραγωγής, «μαζεύοντας» αυτήν την τοποθέτηση αργότερα, με δήλωση ότι εναρμονίζονται με τις αποφάσεις του ΟΠΕΚ.

Η ΕΕ, από την άλλη, για αντικειμενικούς λόγους δεν ακολουθεί τις ΗΠΑ και τη Βρετανία στην κλιμάκωση των ενεργειακών κυρώσεων σε βάρος της Ρωσίας: Οι 27 χώρες - μέλη εισάγουν το 45% του φυσικού αερίου και του άνθρακα και το 25% του πετρελαίου που καταναλώνουν από τη Ρωσία.

Ο Γερμανός καγκελάριος, Ο. Σολτς, χαρακτήρισε «ουσιαστικής σημασίας» τις εισαγωγές Ενέργειας από τη Ρωσία, επιμένοντας ότι ο ενεργειακός ανεφοδιασμός της Ευρώπης «δεν μπορεί αυτήν τη στιγμή να διασφαλιστεί με κανέναν άλλον τρόπο. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να διασφαλίσουμε τον εφοδιασμό σε Ενέργεια για θέρμανση, μετακίνηση, παροχή ρεύματος και βιομηχανία».

Στο φόντο αυτών των εξελίξεων, ωστόσο, η πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, ο αντιπρόεδρός της, αρμόδιος για την «Πράσινη Συμφωνία», Φρ. Τίμερμανς, και η Ευρωπαία επίτροπος Ενέργειας, Κ. Σίμσον, παρουσίασαν στις 8/3 ένα πρώτο σχέδιο ενεργειακής «απεξάρτησης» από τη Ρωσία, σε συνδυασμό με μέτρα προετοιμασίας για την επόμενη χειμερινή περίοδο, 2022 - 2023.

Πρότειναν μεταξύ άλλων μέχρι την 1/10/2022 η αποθήκευση φυσικού αερίου στην ΕΕ να φθάσει το 90% υπό συνθήκες «ρύθμισης της τιμής, με κρατική βοήθεια και φορολογικά μέτρα», που υποτίθεται πως «θα προστατεύσουν τα ευρωπαϊκά νοικοκυριά και επιχειρήσεις από την επίπτωση εξαιρετικά υψηλών τιμών».

Ο Τίμερμανς είπε ότι στο τέλος του 2022 μπορούν να αντικατασταθούν 100 δισ. κυβικά μέτρα ρωσικού φυσικού αερίου με τη διαφοροποίηση πηγών, με εισαγωγές ποσοτήτων LNG ύψους 60 δισ. κυβικών μέτρων από άλλες χώρες, με την παραγωγή βιοαερίου (υπολογίζεται ότι μπορούν να αντικατασταθούν 8 δισ. κυβικά μέτρα ρωσικού αερίου) και με παραγωγή και εισαγωγές 20 εκατομμυρίων τόνων υδρογόνου (αντιστοιχούν σε 50 δισ. κυβικά μέτρα ρωσικού αερίου). Ενθάρρυνε την επιτάχυνση της «πράσινης» μετάβασης και εκτίμησε ότι στο τέλος του χρόνου είναι εφικτό το 25% της ηλεκτροπαραγωγής να παράγεται από φωτοβολταϊκά.

Απαντώντας στις εντεινόμενες δυτικές κυρώσεις, η Ρωσία από τη μία διαβεβαιώνει πως είναι και θα παραμείνει «αξιόπιστος διεθνής πάροχος Ενέργειας», όπως δήλωσε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Ντμ. Πεσκόφ, «προειδοποιώντας» ωστόσο ότι η στάση «εχθρότητας» της Δύσης «κάνει πιο περίπλοκη την κατάσταση».

Ετσι, στο φόντο αυτών των εξελίξεων, οι παραδόσεις ρωσικού αερίου προς τη Γερμανία μέσω του «Nord Stream 1» και της Πολωνίας, και προς τη Σλοβακία μέσω της Ουκρανίας, παραμένουν σταθερές, σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποίησε η διαχειρίστρια εταιρεία του αγωγού.

Την ίδια ώρα, ο αντιπρόεδρος της ρωσικής κυβέρνησης, Αλ. Νόβακ, ανέφερε ότι μετά το «στοπ» στον αγωγό «Nord Stream 2» και τις άλλες κυρώσεις κατά της Ρωσίας, η χώρα του «διατηρεί κάθε δικαίωμα να λάβει μια αντίστοιχη απόφαση και να επιβάλει εμπάργκο στο αέριο που διακινείται μέσω του αγωγού "Nord Stream 1 "», προσθέτοντας πάντως ότι για την ώρα δεν υπάρχει τέτοια απόφαση.

Ο Νόβακ παραδέχτηκε ότι ρωσικές επιχειρήσεις έχουν αντιμετωπίσει προβλήματα στο να διασφαλίσουν χρηματοδότηση για συμβόλαια του Απρίλη, προκειμένου να πουλήσουν αργό και προϊόντα πετρελαίου, αλλά ανέφερε ότι βρίσκονται εναλλακτικές. «Βρίσκουμε άλλους τρόπους, για παράδειγμα με κινεζικές εταιρείες - δεν είναι μια μέθοδος ευρείας χρήσης, είναι μεμονωμένες περιπτώσεις», δήλωσε ο Νόβακ.

Αντίστοιχα, ο Ρώσος ΥΠΕΞ, Σ. Λαβρόφ, ανέφερε ότι «εάν σταματήσουν οι δυτικές χώρες να αγοράζουν το φυσικό αέριο και το πετρέλαιό μας (...) εμείς θα κάνουμε πωλήσεις σε άλλες αγορές που ήδη υπάρχουν».

Σε ένα τέτοιο φόντο, ρεπορτάζ ήδη καταγράφουν ότι κινεζικά μονοπώλια αναζητούν πιθανές «ευκαιρίες» για επενδύσεις σε ρωσικές επιχειρήσεις, ειδικά στους τομείς της Ενέργειας και των πρώτων υλών. Σύμφωνα με ρεπορτάζ του πρακτορείου «Bloomberg», η Κίνα «συζητά» με κρατικές εταιρείες της χώρας, όπως η «China National Petroleum Corp.», η «China Petrochemical Corp.», η «Aluminum Corp. of China» και η «China Minmetals Corp.», για ενδεχόμενη αγορά μεριδίων ρωσικών μονοπωλίων, στα οποία συγκαταλέγονται ο ενεργειακός κολοσσός «Gazprom» και η βιομηχανία παραγωγής αλουμινίου «Rusal».

Η ενεργειακή τράπουλα ανακατεύεται με ταχύτητα, με την πολεμική σύγκρουση στην Ουκρανία, τα παζάρια και τους ανταγωνισμούς των μονοπωλίων, με τους λαούς να καλούνται να πληρώσουν και πάλι τον λογαριασμό με όλους τους τρόπους...

Η Σύνοδος κατέληξε σε μια Διακήρυξη όπου σημειώνεται ότι αποφάσισαν:

-- Να αυξήσουν «ουσιαστικά» τις στρατιωτικές δαπάνες, «με σημαντικό μερίδιο για επενδύσεις, με επίκεντρο τις εντοπισμένες στρατηγικές ελλείψεις και με τις αμυντικές ικανότητες που αναπτύσσονται με συνεργατικό τρόπο εντός της ΕΕ». Να αναπτύξουν περαιτέρω κίνητρα «για την τόνωση των συνεργατικών επενδύσεων των κρατών - μελών σε κοινά έργα και από κοινού προμήθεια αμυντικών δυνατοτήτων». Να «επενδύσουν περαιτέρω στις απαραίτητες ικανότητες για τη διεξαγωγή του πλήρους φάσματος αποστολών και επιχειρήσεων». Να «λάβουν μέτρα για την ενίσχυση και ανάπτυξη της αμυντικής μας βιομηχανίας».

-- Στα Ενεργειακά αποφάσισαν να καταργήσουν σταδιακά την εξάρτησή τους από τις εισαγωγές φυσικού αερίου, πετρελαίου και άνθρακα από τη Ρωσία το συντομότερο δυνατόν, ιδίως με «διαφοροποίηση των προμηθειών και των διαδρομών μας, μεταξύ άλλων μέσω της χρήσης LNG και της ανάπτυξης βιοαερίου», «περαιτέρω ανάπτυξη μιας αγοράς υδρογόνου για την Ευρώπη», «επιτάχυνση της ανάπτυξης των ΑΠΕ», «ολοκλήρωση και βελτίωση της διασύνδεσης των ευρωπαϊκών δικτύων αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας» κ.λπ.

-- Τέλος, για την ενίσχυση της «οικονομικής βάσης» της ΕΕ με βασικούς άξονες την «πράσινη - ψηφιακή μετάβαση» και τη μείωση των «στρατηγικών εξαρτήσεών» της, έθεσαν ως «πιο ευαίσθητους τομείς» τις «Κρίσιμες πρώτες ύλες» και τους λεγόμενους ημιαγωγούς, όπου βάζουν στόχο να διατηρήσουν «την τεχνολογική ηγετική θέση» και να αναπτύξουν περαιτέρω την παραγωγική ικανότητα της ΕΕ, με στόχο να εξασφαλίσουν το 20% του παγκόσμιου μεριδίου αγοράς έως το 2030.

Σημειωτέον, στην κοινή συνέντευξη Τύπου που έκλεισε τη Σύνοδο, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ, αναφερόμενος στην Αμυνα και Ασφάλεια, τόνισε ότι «μιλάμε πολύ καιρό γι' αυτό, κάποια πρόοδος έχει γίνει, αλλά τις τελευταίες δυο βδομάδες ζούμε σε έναν άλλο κόσμο πια», παραπέμποντας και σε πιο συγκεκριμένες προτάσεις που θα παρουσιαστούν το επόμενο διάστημα.

Σε αντίστοιχο πνεύμα, η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν έβαλε πρόταγμα τη διαφοροποίηση των πηγών Ενέργειας, με στροφή στις ΑΠΕ, τονίζοντας ότι στα μέσα Μάη η Κομισιόν θα επανέλθει με συγκεκριμένη πρόταση για απεξάρτηση από το ρωσικό καύσιμο μέχρι το 2027. Εξάλλου, στην κατεύθυνση για κάποια «ρύθμιση» τιμών, με μέτρα για τις επιχειρήσεις όπως είπε, διαβεβαίωσε ότι μέχρι τέλη του μήνα θα παρουσιάσουν «επιλογές» για την αντιμετώπιση της αύξησης των τιμών αερίου και ηλεκτρικού. Για την Αμυνα της ΕΕ τόνισε ότι «θα χρειαστούν σημαντικές αυξήσεις στις στρατιωτικές δαπάνες. Αλλά χρειαζόμαστε συντονισμένη προσέγγιση, για να αποφύγουμε τον κατακερματισμό και να διασφαλίσουμε τη διαλειτουργικότητα των μέσων και δυνάμεών μας και την αποδοτικότητα των επενδύσεών μας, σε συντονισμό πάντα με το ΝΑΤΟ».

Αξίζει τέλος να καταγραφούν και οι δηλώσεις Μακρόν, ο οποίος εκτός της Ρωσίας αναφέρθηκε και στην Κίνα, λέγοντας ότι έχει φτάσει πια στις «πόρτες» της ΕΕ και τονίζοντας την ανάγκη να καθορίσουν ακριβώς τι επενδύσεις χρειάζονται στην Αμυνα, με βάση ποιες ικανότητες «πρέπει» να αναπτύξουν.

Σε σχόλιό του για τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ σχετικά με τα Ενεργειακά, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει:

«Η ΕΕ δεν μπορεί να είναι μέρος της λύσης του προβλήματος της ενεργειακής φτώχειας, γιατί είναι ακριβώς η πολιτική της που το δημιουργεί και το γιγαντώνει. Είναι η πολιτική της "απελευθέρωσης" της Ενέργειας και της λεγόμενης "πράσινης μετάβασης" - με την απολιγνιτοποίηση, το "χρηματιστήριο ρύπων" κ.λπ. - που βήμα βήμα υλοποίησαν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις. Σήμερα, μάλιστα με πρόσχημα τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, προωθούνται σχεδιασμοί και κυρώσεις εκατέρωθεν, που θα φέρουν ακόμη μεγαλύτερη ενεργειακή και γενικότερη φτώχεια.

Ανακούφιση μπορεί να υπάρξει μόνο με κατάργηση του ΦΠΑ και των Ειδικών Φόρων στα καύσιμα και σε άλλα είδη λαϊκής κατανάλωσης, αυξήσεις στους μισθούς. Λύση μπορεί να υπάρξει μόνο με τον αγώνα για να πάψει η Ενέργεια να αποτελεί "εμπόρευμα" και για να αξιοποιηθεί το σύνολο των εγχώριων ενεργειακών πηγών, με σκοπό την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών».

Με φόντο τις εξελίξεις στην Ουκρανία και τις κυρώσεις στη Ρωσία, σε ό,τι αφορά το ρεύμα οι τιμές αγοράς της επόμενης μέρας στη χονδρική, στις 10 Μάρτη έφτασαν στα 349,80 ευρώ/Mwh, με μέση τιμή τις προηγούμενες 30 μέρες τα 322,31 ευρώ και των προηγουμένων 365 ημερών τα 236,88 ευρώ. Μάλιστα, την Τρίτη η τιμή της μεγαβατώρας εκτοξεύθηκε κατά 50,50% μέσα σε μία μέρα και σημείωσε νέο ρεκόρ αφού έκλεισε στα 426,90 ευρώ, ενώ εντός της μέρας η μέγιστη τιμή βρέθηκε στα 600 ευρώ/Mwh! Αντίστοιχες τιμές το Χρηματιστήριο της Ενέργειας είχε να δει πριν το ξέσπασμα του πολέμου, με το προηγούμενο ρεκόρ να καταγράφεται στις 22 Δεκέμβρη του 2021, με κόστος μεγαβατώρας τα 415 ευρώ.

Ο λαός καλείται έτσι να πληρώσει ξανά για τα συμφέροντα του κεφαλαίου, με νέες βαριές θυσίες και «πολεμικές» ανατιμήσεις, που έρχονται να προστεθούν στους δύο χαμένους μισθούς τον χρόνο που εξανέμιζε ήδη πριν τον πόλεμο η ακρίβεια και η εκτίναξη των τιμών του ρεύματος, ως αποτέλεσμα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, της «επεκτατικής πολιτικής» για την ανάκαμψη του κεφαλαίου και της στρατηγικής της «πράσινης μετάβασης».

Αυτόν τον πυρήνα του προβλήματος - τα συμφέροντα του κεφαλαίου για τα οποία οι λαοί καλούνται να κάνουν θυσίες χωρίς τέλος - προσπαθεί να συγκαλύψει η κυβέρνηση, παρουσιάζοντας τις τωρινές αυξήσεις περίπου ως «ουρανοκατέβατες», για τις οποίες δεν φέρει καμία ευθύνη, όπως όλο το προηγούμενο διάστημα ισχυριζόταν πως αυτές είναι «παροδικές» και οφειλόμενες σε «διεθνείς συγκυρίες» και ένα «παγκόσμιο φαινόμενο» - την πανδημία - που προκαλούσε «αρρυθμίες» στις αγορές.

Η όλη αυτή ρητορεία περί «συγκυριών» προσπαθεί να κρύψει ότι οι βαριές θυσίες του λαού έρχονται γιατί όλες οι αστικές κυβερνήσεις, τόσο του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, όσο και του ΣΥΡΙΖΑ, εφάρμοσαν πιστά τις κατευθύνσεις της ΕΕ για την «απελευθέρωση» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, ώστε αυτή να αποτελεί ακόμα ένα πανάκριβο εμπόρευμα, του οποίου η αγοραπωλησία στα αντίστοιχα χρηματιστήρια να αποτελεί πεδίο κερδοφορίας για τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Ολες ανεξαιρέτως οι αστικές κυβερνήσεις προχώρησαν βήμα - βήμα σε αυτή την αλυσίδα, με κρίκους τη διαμόρφωση του Χρηματιστηρίου Ενέργειας, τον σχεδιασμό της απολιγνιτοποίησης, τα «πράσινα» καπέλα στη λογική τού «ο ρυπαίνων πληρώνει», προκειμένου να επιδοτηθούν αδρά οι πανάκριβες ΑΠΕ, την ενιαία αγορά ηλεκτρισμού αλλά και τη στροφή στο φυσικό αέριο ως καύσιμο «γέφυρα».

Γι' αυτό και πάει πολύ, «αθώος του αίματος» να δηλώνει πλάι στην κυβέρνηση της ΝΔ κι ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν ήταν με το τρίτο μνημόνιο, του 2015, το μνημόνιο ΣΥΡΙΖΑ που ψήφισαν μαζί με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, που το 17% των μετοχών της ΔΕΗ ΑΕ βρέθηκε στο ΤΑΙΠΕΔ, προκειμένου να πωληθεί, ενώ επίσης συμφωνήθηκε να φτάσει η μείωση του μεριδίου της ΔΕΗ στο 50% του συνόλου της αγοράς, προκειμένου να διασφαλιστεί η κερδοφορία των άλλων ιδιωτικών ομίλων.

Και επί ΣΥΡΙΖΑ, που αυτές τις μέρες κάνει τον ανήξερο για τις αιτίες του πανάκριβου ρεύματος, λειτούργησαν οι διαβόητες ΝΟΜΕ, με βάση τις οποίες υποχρεώθηκε η ΔΕΗ να πουλά το ρεύμα που παράγει κάτω του κόστους στους ανταγωνιστές της.

Επίσης, επί ΣΥΡΙΖΑ, με δικό του νόμο ενσωματώθηκαν στην εθνική νομοθεσία οι κατευθύνσεις της ΕΕ για το Χρηματιστήριο Ενέργειας, σύμφωνα με τις οποίες οι στόχοι της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας «είναι η παροχή νέων επιχειρηματικών ευκαιριών και η αύξηση του διασυνοριακού εμπορίου, ώστε να επιτευχθούν κέρδη σε απόδοση, ανταγωνιστικές τιμές».

Τις συνέπειες όλων αυτών, όπως και των σχεδίων για το λεγόμενο «πράσινο Green Deal» και τους ανταγωνισμούς επιχειρηματικών ομίλων, καπιταλιστικών κρατών και ιμπεριαλιστικών κέντρων με επίκεντρο και την Ενέργεια, ανταγωνισμούς στους οποίους είναι χωμένη ως τα μπούνια η ελληνική αστική τάξη, πληρώνει τώρα ο λαός και με την ενεργειακή φτώχεια και με μεγάλους κινδύνους.

Γι' αυτό και τίποτα δεν έχει να περιμένει ο λαός και από τα σχέδια για την επιτάχυνση της στρατηγικής του «Green Deal» και για την απεξάρτηση από το ρωσικό αέριο, που η προώθησή τους αποκτά πιο έντονη «γεωπολιτική σημασία» για την «ενεργειακή αυτάρκεια» της ΕΕ, όπως αποτυπώθηκε και στη Σύνοδο της ΕΕ που ολοκληρώθηκε την Παρασκευή.

Οπως όλα τα τελευταία χρόνια, έτσι και τώρα, παρουσιάζεται ως «φάρμακο» το «φαρμάκι» των κατευθύνσεων της ΕΕ που οδήγησαν μέχρι εδώ.

Ο λαός άλλωστε, την ίδια ώρα που καλείται να «ξεχάσει» κάθε σκέψη για κατάργηση των ειδικών φόρων στα καύσιμα και την Ενέργεια για μια κάποια ανακούφιση, βλέπει τις αστικές κυβερνήσεις να βγάζουν από το συρτάρι τα σχέδια για νέα «προγράμματα μαμούθ» για τα ενεργειακά και άλλα σχέδια, προγράμματα που θα προστεθούν στα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης και όλα μαζί φορτώνονται στην πλάτη του λαού.

Από την άλλη, οι στόχοι της «απεξάρτησης» από το ρωσικό αέριο μέσω του - κυρίως αμερικάνικου - υγροποιημένου φυσικού αερίου και της «ενεργειακής αυτονομίας» της ΕΕ από τις ΑΠΕ συνδέονται άμεσα με την όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, αλλά και εντός της ΕΕ, που με τη σειρά τους βάζουν φωτιά στις τιμές της Ενέργειας.

Οι ενεργειακοί σχεδιασμοί που επιταχύνονται με το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία, στους οποίους οι ελληνικές κυβερνήσεις και ιδιαίτερα του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ έχουν πρωτοστατήσει, ρίχνουν και άλλο «λάδι στη φωτιά» που τροφοδοτεί το ενεργειακό «ράλι». Δεν έχουν να κάνουν με την εξασφάλιση φθηνότερης Ενέργειας για τον λαό, αλλά για τη διαμάχη τεράστιων μονοπωλιακών ομίλων για τις αγορές και τους ενεργειακούς «διαδρόμους».

Από αυτήν τη σκοπιά βλέπουν η κυβέρνηση και τα αστικά επιτελεία - όπως έδειξαν και οι δηλώσεις του πρωθυπουργού την Παρασκευή - ως «ευκαιρία» για την αστική τάξη τις εξελίξεις, ως «ευκαιρία» κερδοφορίας των Ελλήνων εφοπλιστών που αναβαθμίζουν τους στόλους μεταφοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου και υγραερίου και προωθούν τις «φιλοδοξίες» «γεωστρατηγικής αναβάθμισης» της αστικής τάξης της Ελλάδας, και ως «πύλης εισόδου» για τα Δυτικά Βαλκάνια και τις αγορές της Ευρώπης, εγκυμονώντας ακόμα βαθύτερη εμπλοκή σε επικίνδυνους σχεδιασμούς και «διευθετήσεις» στην ευρύτερη περιοχή και στην Ανατ. Μεσόγειο.

Γιατί κακά τα ψέματα, σύντροφοι, μπορεί να λέμε το παραμύθι πως η μουσική εξημερώνει τα ήθη, αλλά δεν ξέρουμε ή δεν καταλαβαίνουμε για ποια ήθη μιλάμε. Ετσι είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις τον Μπετόβεν που ακούνε οι ναζί ακόμα και στη σημερινή εποχή, από τον Μπετόβεν που παίζουν οι σκελετωμένοι Εβραίοι στην είσοδο των φούρνων, όπου ψήνονται άνθρωποι - πρόβατα επί σφαγήν. Είναι δύσκολο πια να αναρωτηθείς αν ο Βάγκνερ ήταν μέγας συνθέτης ή η πιο σκληρή ιδιωτική εταιρεία σφαγέων μισθοφόρων, που ανεβάζουν παραστάσεις εξολόθρευσης όπου Γης και καλής αμοιβής. Ετσι έμεινε κι ο κόσμος εκστατικός να παρακολουθεί το χρονικό της προαναγγελθείσας ιδίας του καταστροφής, αναμένοντας όχι τον Γκοντό αλλά τον Γκουαϊδό. Ξέρετε, εκείνον τον πραξικοπηματία αστούλη φυρερίσκο, που αναγνωρίστηκε μετά βαΐων και κλάδων ως πρόεδρος μιας λατινοαμερικάνικης χώρας κι ανεπαισθήτως έμεινε από τα τείχη της εξουσίας έξω, κι έγινε ένας απλός συνομιλητής στρατηγικού ενδιαφέροντος, ικανός να πείθει τους χρήσιμους αφελείς ομοίους του, ότι ο Καβάφης όταν μιλούσε για βαρβάρους δεν έγραφε ποίηση αλλά επιθεώρηση, με τη μορφή δραματικής τηλεοπτικής κομεντί.

Η άλλη διαφημισμένη σιχασιά αυτής της αποκαλυφθείσης πια ενδοκαπιταλιστικής ενδοϊμπεριαλιστικής πολεμικής σύγκρουσης είναι να ακούς ότι οι κληρονόμοι του έπους της πατριωτικής αντοχής του Στάλινγκραντ κάνουν ουρές για ένα τελευταίο χάμπουργκερ πριν κλείσουν τα «Μακντόναλντς» στη Μόσχα, και μεγαλώσουν οι ουρές στα βενζινάδικα και στα νεκροταφεία όλων εκείνων που δεν ξέρουν καν τι είναι και πού πέφτει η πόλη αυτή. Είναι οι ίδιοι οι σκηνοθέτες μιας Βουλής των Λόρδων και των Κοινοτήτων που χειροκροτάει όρθια έναν Ουκρανό ηγέτη, βαπτισμενο σε Τσώρτσιλ για τις ανάγκες του θεάματος. Κι από δίπλα, η δική μας πρωθυπουργική ρωμιοσύνη για κλάματα, που γίνεται δημοκρατικά βασιλικότερη του βασιλέως, και πουλάει για βοήθεια την επιστροφή των κατεσχεμένων «καλάσνικοφ» στους λαθρέμπορους της λεγεώνας των ξένων, στοχοποιώντας, ελαφρά τη καρδία, την νατοϊκή επαρχία Ελλάς. Και συνάμα η υπέρτατη σιχασιά είναι την ώρα που βάφεις έναν τσάρο «κόκκινο» και βοηθάς η απόσταση από το πυρηνικό κουμπί να είναι πέντε πόντοι, να πουλάς το παραμύθι ότι ο επόμενος Κολοκοτρώνης θα είναι φαντάρος από την Οκλαχόμα, που θα πέσει μαχόμενος στα χωράφια με ιπποφαές και κρόκο στη Θράκη.

Eurokinissi

Καθόλου τυχαία, στα τέλη Φλεβάρη, ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα, Τζ. Πάιατ, εκφράζοντας την ικανοποίηση της χώρας του για τη διεξαγωγή των διερευνητικών επαφών Ελλάδας - Τουρκίας, χαιρέτισε τις προσπάθειες σταθεροποίησης του διμερούς διαλόγου και ξεκαθάρισε πως «διχασμοί εντός του ΝΑΤΟ εξυπηρετούν μόνο τους αντιπάλους του»...

Με αυτές τις «συμβουλές» στις βαλίτσες, ο πρωθυπουργός, Κυρ. Μητσοτάκης, συναντιέται την Κυριακή στην Κωνσταντινούπολη με τον Τούρκο Πρόεδρο, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, δίνοντας παραπέρα ώθηση στο ιμπεριαλιστικό παζάρι.

Δίνοντας το πλαίσιό του, ο Κυρ. Μητσοτάκης μεσοβδόμαδα έσπευσε να τονίσει ότι «ως εταίροι στο ΝΑΤΟ, καλούμαστε να δοκιμαστούμε και στο πεδίο που επιβάλλει η διεθνής συγκυρία. Να κρατήσουμε, δηλαδή, την περιοχή μας μακριά από οποιαδήποτε πρόσθετη γεωπολιτική κρίση και φυσικά να συνταχθούμε με το συμμαχικό πνεύμα». Ξεκαθάρισε δε ότι πηγαίνει στην Τουρκία με «διάθεση παραγωγική, πολύ περισσότερο όταν τις δυο χώρες μας απασχολούν ήδη ευρύτερα περιφερειακά θέματα». Αλλωστε, δεν πάνε πολλές μέρες από τις δηλώσεις του ΥΠΕΞ, Ν. Δένδια, από τη Λευκωσία ότι «κανένα ζήτημα, καμία διαφορά δεν είναι εκτός δυνατοτήτων επίλυσης, αρκεί όλες οι πλευρές που μάχονται για αυτή την επίλυση να έχουν κοινό σημείο εκκίνησης».

Δεν περνάει απαρατήρητο ότι στο παζάρι αυτό η κυβέρνηση σπεύδει με την ενεργή στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ, που λειτουργεί όλες αυτές τις μέρες σαν ευρωατλαντικός «λαγός»: Με τον Αλέξη Τσίπρα στη συζήτηση στη Βουλή για τις εξελίξεις στην Ουκρανία να καλεί να δοθεί «στο ανώτερο επίπεδο» νέα ώθηση στο παζάρι, ζητώντας μάλιστα «την αξιοποίηση των όποιων πιέσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών προς την Τουρκία»...

Σημειωτέον, το περασμένο Σαββατοκύριακο ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε στην Κωνσταντινούπολη - όπου συναντήθηκε και με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, με ατζέντα μεταξύ άλλων τις εξελίξεις στην Ουκρανία. Οταν δε επιβεβαιώθηκε η συνάντηση Ερντογάν - Μητσοτάκη, ο ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε να υπογραμμίσει ότι «σε μια περίοδο παγκόσμιας αποσταθεροποίησης» η συνάντηση «είναι επιβεβλημένη» και «αποτελεί θετική εξέλιξη».

Φανερό είναι μέσα σε αυτά τα πλαίσια πως καμία αξία δεν έχουν και τα προσχήματα της κυβέρνησης για το ότι η ιμπεριαλιστική σύγκρουση στην Ουκρανία τάχα στέλνει «ισχυρό μήνυμα απέναντι στον αναθεωρητισμό γενικά», πως η «συγκυρία ευνοεί» τάχα επωφελείς για τους λαούς διευθετήσεις με την τουρκική αστική τάξη. Το ακριβώς αντίθετο επιβεβαιώνουν οι εξελίξεις: Την ατζέντα των «εφ' όλης της ύλης» διεκδικήσεων της τουρκικής αστικής τάξης βάζει στο τραπέζι και τροφοδοτεί ο αμερικανοΝΑΤΟικός σχεδιασμός.

Αλλωστε, η τουρκική πλευρά επανέλαβε από την πρώτη στιγμή ότι και σε αυτήν τη συνάντηση η ατζέντα θα τα περιλαμβάνει όλα: «Από το θέμα της υφαλοκρηπίδας μέχρι και τη στρατιωτικοποίηση των νησιών εκ μέρους της Ελλάδας», όπως δήλωσε ο εκπρόσωπος του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ, Ομέρ Τσελίκ, ο οποίος πρόσθεσε: «Υπάρχουν πολλά ζητήματα, από τις έρευνες φυσικού αερίου μέχρι το θέμα του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου», καλώντας ξανά την Ελλάδα «να σταματήσει να θέτει υπό αμφισβήτηση τα δικαιώματα της Τουρκίας στη Γαλάζια Πατρίδα»...

«Αέρα στα πανιά» αυτών των τουρκικών διεκδικήσεων δίνουν σε κάθε περίπτωση τα ΝΑΤΟικά σχέδια και ο ρόλος της Τουρκίας σε αυτά, όπως έδειξε και η συνάντηση των ΥΠΕΞ Ρωσίας - Ουκρανίας που φιλοξένησε ο Τούρκος ομόλογός τους στο περιθώριο Διεθνούς Διπλωματικού Φόρουμ, στην Αττάλεια. Την παραμονή ο Ερντογάν σχολίασε «πόσο ανεκτίμητη και ακριβής είναι η πιο ισορροπημένη προσέγγιση που η χώρα μας υιοθέτησε» και μίλησε για τον «ρόλο - κλειδί που διαδραματίζουμε» και «ο κόσμος εκτιμά...».

Λίγες ώρες μετά τη συνάντηση Λαβρόφ - Κουλέμπα, έγινε νέα τηλεφωνική επαφή Ερντογάν - Μπάιντεν, στην οποία εκτός από «επισκόπηση των εξελίξεων στην Ουκρανία» έγινε συζήτηση για τις «διμερείς σχέσεις», με την Αγκυρα να ζητάει να αρθούν οι «άδικες» κυρώσεις σε βάρος στρατιωτικών της βιομηχανιών, αλλά και οι ενστάσεις για την αγορά νέων «F-16». Στο μπαράζ επαφών, παζαριών και συνεννοήσεων με τους Ευρωατλαντικούς, την Παρασκευή βρέθηκε στην Τουρκία ο γγ του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, ενώ τη Δευτέρα αναμένεται στην Αγκυρα ο Γερμανός καγκελάριος, Ολαφ Σολτς.

Παράλληλα, «οδηγό» για την επιτάχυνση των διεργασιών και στα Ελληνοτουρκικά αποτελούν τα σχέδια συνεκμετάλλευσης της Ενέργειας, υπό το φως των εξελίξεων στην Ουκρανία, την επιτάχυνση των σχεδίων για την «ενεργειακή απεξάρτηση» από τη Ρωσία.

Την περασμένη βδομάδα, βρέθηκε στην Τουρκία μετά από σχεδόν 20 χρόνια Πρόεδρος του Ισραήλ, με το Τελ Αβίβ να μιλά για «αποκατάσταση σχέσεων» που «γεννήθηκε από τα κοινά συμφέροντα των δύο χωρών και την ανάγκη για τη συνέχιση της σταθερότητας στον κόσμο και τη Μέση Ανατολή». Στη βάση αυτή φουντώνουν πάλι φωνές που λένε πόσο «προσφέρεται» η Τουρκία ως κόμβος μεταφοράς αερίου από τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο (ισραηλινού και όχι μόνο) προς την Ευρώπη.

Τέλος, καθόλου απαρατήρητη δεν πέρασε η παρέμβαση της Κίνας, με τον εκπρόσωπο του ΥΠΕΞ, Ζάο Λιζιάν, να σημειώνει ότι «η κλιμάκωση της έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα καμιάς πλευράς».

Σημειωτέον, την Παρασκευή, ο υπουργός Εξωτερικών, Ν. Δένδιας, συναντήθηκε με τον πρέσβη της Κίνας στην Αθήνα, X. Junzheng, συζητώντας, όπως αναφέρθηκε κατόπιν, «για την κατάσταση στην Ουκρανία και τις εξελίξεις στην Ανατ. Μεσόγειο».

INTIME NEWS

Τον ΣΥΡΙΖΑ που ξεκαθαρίζει ότι «ποτέ δεν ήταν σύμμαχος η Ρωσία, η Ελλάδα είναι χώρα του ΝΑΤΟ, είναι χώρα της ΕΕ», καλώντας τον λαό να διαλέξει ληστή, αλλά «βγαίνει απ' τα ρούχα του» για την κυβέρνηση που παίρνει «αδικαιολόγητα και αχρείαστα ρίσκα», στέλνοντας «φονικό οπλισμό» στην Ουκρανία (ενώ θα μπορούσε να στείλει... μόνο κράνη λένε!), πέρα κι από όσα επιτάσσουν οι ΝΑΤΟικές «συμβατικές υποχρεώσεις» που «τιμά».

Που υπερθεματίζει για τις «ευκαιρίες» που γεννάει για την αστική τάξη και τα συμφέροντά της η σημερινή κατάσταση, αλλά «μαλώνει» τη ΝΔ ότι αντί να τις αξιοποιήσει παίζοντας τον ρόλο της ΝΑΤΟικής «γέφυρας», τις «κλωτσάει» αναλαμβάνοντας τον ρόλο του ευρωατλαντικού «νταή».

Που τονίζει πως «αυτές τις κρίσιμες στιγμές απαιτείται από όλους μας εθνική σύνεση (...) Να υπάρξουν κοινοί στόχοι για όλους μας, για το πατριωτικό και εθνικό συμφέρον», αλλά «εγκαλεί» την κυβέρνηση ότι με τους «πολεμικούς τόνους» «πολώνει» και «δυναμιτίζει» τη συναίνεση αυτή του λαού στα «εθνικά» συμφέροντα του κεφαλαίου, στα οποία εκείνος μπορεί να στρατεύσει με τις «φιλειρηνικές» κορδέλες, τους αστερίσκους και τις επιφυλάξεις του.

Στην προσπάθειά του αυτή ο ΣΥΡΙΖΑ, πατώντας στα φιλειρηνικά αισθήματα του λαού μας, αξιοποιώντας το κλίμα φόβου και ανησυχίας που δικαιολογημένα δημιουργείται, θέτει το δίλημμα αν η χώρα θα είναι «με το μέτωπο της ειρήνης ή του πολέμου», αν θα συνταχθεί με τις δυνάμεις που «ρίχνουν λάδι στη φωτιά» της κλιμάκωσης ή με όσους δουλεύουν για μια «νέα αρχιτεκτονική ασφαλείας» που θα περιλαμβάνει και τη Ρωσία, αν - πάντα ως μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ - η χώρα «θα είναι μέρος του προβλήματος ή μέρος της λύσης».

Μόνο όμως στη σφαίρα της εξαπάτησης ο σημερινός ιμπεριαλιστικός πόλεμος, η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, είναι το αντίθετο της υποτιθέμενης «ειρηνικής» περιόδου που προηγήθηκε με τις συμφωνίες για την ένταξη των χωρών της Ανατ. Ευρώπης στο ΝΑΤΟ και τα σχέδια «περικύκλωσης» της Ρωσίας, με την «ειρηνική» επέλαση των επιχειρηματικών ομίλων ΕΕ και ΗΠΑ στην περιοχή, με τις αντίστοιχες προσπάθειες των ρωσικών μονοπωλίων να προωθήσουν τις δικές τους θέσεις, με τις εύθραυστες Συμφωνίες του Μινσκ που όλοι διαμαρτύρονται πως «δεν τηρήθηκαν»!

Μόνο στη σφαίρα της εξαπάτησης ένας αυριανός θνησιγενής συμβιβασμός, μια προσωρινή ειρήνη δεν θα κουβαλάει μαζί της όλο το εύφλεκτο υλικό, όλο το φορτίο για μια νέα και πιο οξυμένη αυτήν τη φορά αντιπαράθεση.

Δεν είναι βέβαια απορίας άξιο το πώς ποτέ και πουθενά οι καπιταλιστές δεν βρήκαν ένα «σύστημα ασφαλείας» που να μπορεί να διασφαλίσει ταυτόχρονα και τα αντιτιθέμενα συμφέροντα όλων των καπιταλιστών, και την ηρεμία και την ειρήνη για τους λαούς, το πώς όλες οι ανά καιρούς «προβλέψεις» τους για το «τέλος των πολέμων», όπως αυτές που συνόδευαν τις αντεπαναστατικές ανατροπές στην ΕΣΣΔ, έδιναν την άλλη στιγμή τη θέση τους στους ήχους των βομβαρδισμών και των πολέμων, για τη μοιρασιά της «λείας».

Για τι είδους λύσεις όμως ακριβώς μιλάει ο ΣΥΡΙΖΑ;

Ενα από τα πιο «εμβληματικά» παραδείγματα που επικαλείται ξανά και ξανά είναι η Συμφωνία των Πρεσπών, με την οποία άνοιξε ο δρόμος για την ένταξη της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ. Μια «λύση» στην οποία συνέβαλε ο ίδιος ως κυβέρνηση, παίρνοντας τα εύσημα από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, αφού αποτελεί κομμάτι του ευρύτερου σχεδίου ευρωατλαντικής διεύρυνσης στα Δυτικά Βαλκάνια. Θυμίζουμε τις έντονες αντιδράσεις της Ρωσίας σε αυτή τη Συμφωνία. Παρά τους μύθους που επιστρατεύτηκαν και τότε και ξανά τώρα, περί ειρήνης, ασφάλειας και σταθερότητας, αυτή όχι μόνο δεν «έκλεισε» το κεφάλαιο των ανταγωνισμών, όχι μόνο δεν «έλυσε» ζητήματα αλυτρωτισμών και εθνικισμών, αλλά άνοιξε και νέα τέτοια κεφάλαια σε όλη την περιοχή, πρόσθεσε και άλλη «καύσιμη ύλη».

Αλήθεια, τι έχουν να πουν τώρα που ΕΕ και ΝΑΤΟ μιλάνε πλέον ανοιχτά για το ενδεχόμενο «διαμελισμού και αποσύνθεσης της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης», τώρα που τα σχέδια για «μεγάλη Αλβανία» και «μεγάλη Σερβία» και αλλαγές συνόρων βρίσκονται ανοιχτά πάνω στο τραπέζι, που οι αλυτρωτισμοί και οι εθνικισμοί εκεί, αλλά και σε Βόρεια Μακεδονία και Βουλγαρία φουντώνουν, και που από τα πλέον επίσημα χείλη ακούγεται ότι το επόμενο μέτωπο ακόμα και της πολεμικής αντιπαράθεσης με τη Ρωσία, μετά την Ουκρανία, θα είναι τα Βαλκάνια;

Για τέτοιου είδους «λύσεις» και «φιλειρηνικές διευθετήσεις», που απλώς επιβεβαιώνουν ότι είναι μέρος του «προβλήματος» της όξυνσης των ανταγωνισμών, μπορεί να μιλάει ο ΣΥΡΙΖΑ, σε τέτοιους στόχους θέλει να στρατεύσει τα φιλειρηνικά αισθήματα του λαού.

Πίσω από τις κορόνες του, γιατί η κυβέρνηση της ΝΔ έστειλε καλάζνικοφ και αντιαρματικά στην Ουκρανία, ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να κρύψει ένα ολόκληρο «δάσος» «συμμαχικών δεσμεύσεων», ένα πλέγμα εμπλοκής της χώρας, οι οποίες φέρουν φαρδιά πλατιά την υπογραφή του ως κυβέρνηση. Αλλωστε, συνεχίζει να υπερθεματίζει σήμερα ως αντιπολίτευση, όταν ο πρόεδρός του λέει από το βήμα της Βουλής πως η ρωσική εισβολή «επιτάσσει να στηρίξουμε τους εταίρους μας στην Ανατολική Ευρώπη που αισθάνονται ότι απειλείται η ασφάλειά τους από τις ρωσικές πολεμικές επιχειρήσεις». Αυτό που ήδη κάνει δηλαδή το ΝΑΤΟ, ενισχύοντας τις στρατιωτικές του δυνάμεις στις Βαλτικές χώρες, στην Πολωνία και αλλού, χύνοντας ακόμα περισσότερη βενζίνη πλάι στην πυρκαγιά του πολέμου που καίει στην Ουκρανία.

Ακόμα και γι' αυτή την αποστολή πολεμικού υλικού βέβαια, η βασική «ένσταση» του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι η απόφαση πάρθηκε «μονομερώς», χωρίς ενημέρωση των πολιτικών δυνάμεων και «όχι στο πλαίσιο αποφάσεων των διεθνών Οργανισμών, στους οποίους συμμετέχουμε, της Ευρωπαϊκής Ενωσης ή του ΝΑΤΟ». Αν δηλαδή του έπαιρναν τη γνώμη και η αποστολή είχε και την επίσημη «σφραγίδα» ΕΕ και ΝΑΤΟ, τότε ούτε κι εκεί θα υπήρχε το παραμικρό θέμα, πολύ περισσότερο αν κάτι τέτοιο συνοδευόταν και με καμιά απόφαση του ΟΗΕ...

Η εμπλοκή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ούτε «μονόπρακτο» έργο είναι, ούτε ξεκινάει και τελειώνει με την αποστολή πολεμικού υλικού στην Ουκρανία και σίγουρα δεν μπορεί να υπάρξει... ολίγον εμπλοκή!

Ο ΣΥΡΙΖΑ το γνωρίζει πολύ καλά αυτό, αλλά το αποσιωπά:

• Γιατί επί δικών του ημερών το 2017 πρωτο-τεσταρίστηκε η Αλεξανδρούπολη ως «βατήρας» για να προωθηθούν αμερικανοΝΑΤΟικές δυνάμεις στη Ρουμανία, στο πλαίσιο της «πρόβας πολέμου» «Noble Jump» (που το βασικό της σενάριο αφορά σύγκρουση με τη Ρωσία), πριν σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ τη μετατρέψει σε βασικό κόμβο για τη διεκπεραίωση δυνάμεων στην πρώτη γραμμή του μετώπου.
• Επί δικών του ημερών κλήθηκε η ΝΑΤΟική αρμάδα στο Αιγαίο, αυξήθηκαν δραστικά οι μέρες που το Πολεμικό Ναυτικό περνάει σε ΝΑΤΟικές αποστολές εκτός συνόρων στη Μαύρη Θάλασσα.
• Επί δικών του ημερών «κατοχυρώθηκε» για την ελληνική Πολεμική Αεροπορία ο ρόλος του ΝΑΤΟικού δερβέναγα στον εναέριο χώρο Β. Μακεδονίας και Βουλγαρίας απέναντι στη Ρωσία, όλα αυτά που «έρχονται και δένουν» σήμερα με τα αμερικανικά αεροπλανοφόρα στο Αιγαίο, τα στρατηγικά βομβαρδιστικά στον εναέριο χώρο της Ελλάδας και όλα τα υπόλοιπα.
• Επί δικών του ημερών ξεκίνησε η διαδικασία για την αναβάθμιση της ΝΑΤΟικής βάσης της Σούδας, ξεκίνησε η συζήτηση για νέες βάσεις του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο.
• Δικό του ήταν και το «ασημένιο μετάλλιο» για ΝΑΤΟικούς εξοπλισμούς και βέβαια ο Στρατηγικός Διάλογος με τις ΗΠΑ, που άνοιξε διάπλατα τον δρόμο και για τη σημερινή κατάπτυστη Συμφωνία για τις βάσεις που έχει μετατρέψει όλη την Ελλάδα σε ορμητήριο και στόχο.

Με όλα αυτά ως δεδομένα όσον αφορά το «τι θα έκανε», όπως λέει, αν εκείνος καθόταν στις κυβερνητικές καρέκλες, δεν έχει παρά να δει κανείς τι κάνουν τα «πρότυπά» του, οι... «προοδευτικές» σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις σε όλη την ΕΕ: Από τη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση στη Γερμανία που εξοπλίζεται μέχρι τα δόντια με 100 δισ., έως την Δανή πρωθυπουργό που καλεί σε συμμετοχή στις μισθοφορικές «λεγεώνες» που πολεμάνε στην Ουκρανία, κι από τον «κεντρώο» Ντράγκι που ψηφίζει πολεμικούς προϋπολογισμούς έως τον Πορτογάλο Κόστα και τον Ισπανό Σάντσεθ, που στριμώχνονται στις πρώτες γραμμές των ΝΑΤΟικών «προσφορών» στην Ουκρανία. Ο,τι έκαναν δηλαδή οι κεντροαριστεροί και σοσιαλδημοκράτες της ΕΕ σε όλους τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία, με τον λαό της Αθήνας να φωνάζει τότε στις διαδηλώσεις: «Να ποιοι είναι οι κεντροαριστεροί, του ΝΑΤΟ συνεργάτες και των λαών σφαγείς!».

Σήμερα μάλιστα που η ΕΕ «ανέλαβε δράση», όπως ο ίδιος ζητούσε από την αρχή της ρωσικής επέμβασης στην Ουκρανία, ψηφίζοντας πολεμικούς προϋπολογισμούς και άλλα τέτοια μέτρα, ο ΣΥΡΙΖΑ επανέρχεται και με νέες λαθροχειρίες, καλώντας η «αυτόνομη στρατηγική» της ΕΕ... να μην γίνει «παρακολούθημα του ΝΑΤΟ»! Σαν να λέμε δηλαδή μια... «άλλη» στρατιωτικοποίηση της ιμπεριαλιστικής ένωσης θα μπορούσε να είναι προοδευτική!

Με το πνεύμα και το εισιτήριο της ΝΑΤΟικής Συμφωνίας των Πρεσπών στο χέρι, ο ΣΥΡΙΖΑ πρωτοστατεί σε διευθετήσεις στα Ελληνοτουρκικά στο πλαίσιο πάντα της ...«ΝΑΤΟικής σταθερότητας». Με το ίδιο «χαρτί» της ΝΑΤΟικής σταθερότητας προσέρχεται και ο Μητσοτάκης στη συνάντηση με τον Ερντογαν.

Εδώ ο ΣΥΡΙΖΑ αναλαμβάνει τον ρόλο του «λαγού», επικαλούμενος την «αποσταθεροποίηση» λόγω των εξελίξεων και καλώντας να δρομολογηθεί μια ώρα αρχύτερα το κλείσιμο των σχετικών «εκκρεμοτήτων», προφανώς και με τα όποια ανταλλάγματα προς την Τουρκία και επώδυνους συμβιβασμούς που αφορούν τα ελληνικά και κυπριακά κυριαρχικά δικαιώματα.

Η «αλληλουχία» άλλωστε των γεγονότων είναι πραγματικά αποκαλυπτική, με τον ΣΥΡΙΖΑ συνεχώς... ένα βήμα πιο μπροστά: Καλώντας την κυβέρνηση στη Βουλή να «δώσει ώθηση» στον διάλογο «στο ανώτερο δυνατό επίπεδο», με τον πρωθυπουργό να δηλώνει έτοιμος να συζητήσει τις «νέες προκλήσεις» και τα ζητήματα που «αφορούν τη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ», με τον Αλ. Τσίπρα να επισκέπτεται την Κωνσταντινούπολη κατά «διαβολική σύμπτωση» τις μέρες που ανακοινώνεται η συνάντηση Μητσοτάκη - Ερντογάν, που έσπευσε να χαιρετίσει με μεγάλη θέρμη ο ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτή η ΝΑΤΟική «ειρήνη» και «σταθερότητα», για την οποία όλοι δουλεύουν, αποτελεί για τον λαό μας και τους άλλους λαούς κίνδυνο - θάνατο: Σημαίνει όξυνση των ανταγωνισμών με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, πρώτα απ' όλα τη Ρωσία και την Κίνα, ανάβει το φιτίλι γα τους επόμενους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις, αλλά και την άλλη τους όψη, τις συμφωνίες και μοιρασιές στις πλάτες των λαών. Ακόμα και οι όποιες προσωρινές «διευθετήσεις» ανάμεσα στις αστικές τάξεις, για τη μοιρασιά της ενεργειακής και άλλης λείας, όχι μόνο δεν έχουν σχέση με την αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών προς όφελος των λαών, όχι μόνο δεν δίνουν τέλος στους ανταγωνισμούς, αλλά προετοιμάζουν τους επόμενους ακόμα πιο οξυμένους γύρους της αντιπαράθεσης, όπως άλλωστε δείχνει όλη η πορεία (και) των ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Ο λαός μας μόνο νέα δεινά έχει να περιμένει από τα σχέδια της αστικής τάξης. Τον φαύλο κύκλο μπορεί να τον σπάσει μόνο με τη δική του πάλη, με τη δική του αυτοτελή γραμμή πάλης, σε σύγκρουση με το κεφάλαιο, τις κυβερνήσεις, τους «πολεμοχαρείς» ή «ειρηνόφιλους» κήρυκες της εμπλοκής.

Εγκρίθηκε την Παρασκευή από την Ολομέλεια της αμερικανικής Γερουσίας ο διορισμός του νέου πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα Τζορτζ Τσούνη. Θυμίζουμε ότι ο Ελληνοαμερικανός μεγαλοεπιχειρηματίας σε τομείς του Τουρισμού έρχεται στην Ελλάδα με βασική ατζέντα την αντιμετώπιση της «κακόβουλης επιρροής» Ρωσίας και Κίνας στην περιοχή, μέσα από την περαιτέρω εμπλοκή της χώρας στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό.

Οι δύο Ουκρανοί κομμουνιστές που συνελήφθησαν

Η αντιπροσωπεία, αποτελούμενη από τον Λευτέρη Νικολάου - Αλαβάνο, ευρωβουλευτή του ΚΚΕ, τον Γιάννη Δελή, βουλευτή του Κόμματος, τον Νίκο Ζαχαρόπουλο, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, και τον Αργύρη Μπαλέρμπα, μέλος της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων του ΚΣ της ΚΝΕ, επέδωσε το διάβημα στον Βολοντίμιρ Λιασένκο, επικεφαλής του πολιτικού τμήματος της ουκρανικής πρεσβείας, ο οποίος είπε ότι το αίτημα θα διαβιβαστεί στο Κίεβο.

Με το διάβημα το ΚΚΕ και η ΚΝΕ κατήγγειλαν τη σύλληψη του Α' Γραμματέα της Λενινιστικής Κομμουνιστικής Ενωσης Νεολαίας της Ουκρανίας, Μιχαήλ Κονονόβιτς, και του αδελφού του, Αλεξάντερ, ζητώντας από τις αρχές της Ουκρανίας την άμεση απελευθέρωση των δύο κομμουνιστών συλληφθέντων, αλλά και την άρση όλων των αντικομμουνιστικών διώξεων και απαγορεύσεων στη χώρα.

Σε δηλώσεις του ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ κατήγγειλε την «απαράδεκτη και αναίτια σύλληψη δύο νεολαίων κομμουνιστών, των Μιχαήλ και Αλεξάντερ Κονονόβιτς, στελεχών του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ουκρανίας, το οποίο έχει τεθεί εκτός νόμου με βάση την αντικομμουνιστική νομοθεσία του 2014 που ισχύει στη χώρα. Απαιτήσαμε την άμεση απελευθέρωσή τους και την ενημέρωσή μας για την εξέλιξη της πορείας».

RIZOSPASTIS

Την καθοριστική συμβολή των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης στις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις αναδεικνύει η απόφαση της διοίκησης της μητρικής εταιρείας του Facebook και του Instagram, «Meta», για «χαλάρωση» των περιορισμών στη ρητορική μίσους που συνήθως ισχύουν για τους χρήστες των Μέσων. Ανακοίνωσε ότι άλλαξε τους κανόνες για τη ρητορική μίσους και πλέον επιτρέπονται οι αναρτήσεις χρηστών που ζητούν τον θάνατο του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, του Λευκορώσου Προέδρου Αλεξάντερ Λουκασένκο ή των Ρώσων στρατιωτικών γενικότερα σε Αρμενία, Αζερμπαϊτζάν, Εσθονία, Γεωργία, Ουγγαρία, Λετονία, Λιθουανία, Πολωνία, Ρουμανία, Ρωσία, Σλοβακία και Ουκρανία. Η εξέλιξη προκάλεσε τα αντανακλαστικά των ρωσικών αρχών, που προειδοποίησαν ότι θα αναστείλουν τη δραστηριότητα της «Meta Platforms» στη Ρωσική Ομοσπονδία. Μέχρι το μεσημέρι της Παρασκευής η ρωσική Γενική Εισαγγελία εξέφραζε την πρόθεσή της για απαγόρευση της λειτουργίας του Facebook, του Twitter και του Instagram, χαρακτηρίζοντας τη «Meta Platforms» «εξτρεμιστική οργάνωση».

Παρά το γεγονός ότι ζούμε στην εποχή της γρήγορης και άφθονης πληροφόρησης, όπου πλάνα και άλλο υλικό από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία κατακλύζουν τα Μέσα Ενημέρωσης και ειδικά το διαδίκτυο, η πραγματική εικόνα για το τι ακριβώς συμβαίνει θολώνει από τον πόλεμο της προπαγάνδας, που εξελίσσεται από όλες τις πλευρές.

Η διασπορά ψεύτικης πληροφόρησης είναι όπλο στην προσπάθεια να στραφούν οι λαοί με το μέρος του ενός ή του άλλου ιμπεριαλιστή, ακόμα και αν στη συνέχεια διαψευσθεί. Σε αυτόν τον παράλληλο πόλεμο που μαίνεται, παίζουν ρόλο και όλα τα βασικά αστικά ΜΜΕ στην Ελλάδα, αναπαράγοντας τα «αφηγήματα» του ΝΑΤΟ και της ουκρανικής κυβέρνησης, με στόχο την καλλιέργεια κλίματος στήριξης της ελληνικής αστικής τάξης, που πρωτοστατεί στον σχεδιασμό του ευρωατλαντικού μπλοκ, στην αντιπαράθεσή του με τη Ρωσία.

Υπάρχουν ωστόσο κάποιες στιγμές που η ευρωατλαντική μονοφωνία των ΜΜΕ «σπάει» από τις αφηγήσεις αυτοπτών μαρτύρων για το τι πραγματικά συμβαίνει στην Ουκρανία. Δύο τέτοια χαρακτηριστικά παραδείγματα, που αφορούν σε κεντρικά ζητήματα της αντιπαράθεσης σχετικά με τις επιχειρήσεις «επί του πεδίου», καταγράφηκαν τη βδομάδα που πέρασε, σε ελληνικά Μέσα.

Στην πρώτη περίπτωση, ένας Ελληνας επιχειρηματίας, κάτοικος του Κιέβου, απαντώντας σε ερώτηση των δημοσιογράφων για τη ρωσική επίθεση σε μαιευτήριο στη Μαριούπολη, είπε με νόημα πως «εδώ, πρέπει να ξέρετε, υπάρχει στρατιωτικός νόμος και δεν μπορούμε να μιλήσουμε γι' αυτά τα πράγματα». Δείγμα κι αυτό των πληροφοριών που μεταδίδει η πλειοψηφία των Μέσων από τα μέτωπα του πολέμου, όπου οι ανταποκριτές είναι κυριολεκτικά «μαρκαρισμένοι» από τους κρατικούς μηχανισμούς και τις ουκρανικές υπηρεσίες.

Θυμίζουμε ότι στην περίπτωση του μαιευτηρίου συγκρούονται - κατά το αναμενόμενο - δύο εκδοχές. Η ουκρανική, που περιγράφει στην πραγματικότητα ένα έγκλημα πολέμου, και η ρωσική, που ισχυρίζεται ότι το συγκεκριμένο μαιευτήριο έχει μετατραπεί εδώ και πολλές μέρες σε βάση του «Τάγματος Αζόφ», ότι είχαν εκδιωχθεί από εκεί όλες οι εγκυμονούσες γυναίκες, το ιατρικό προσωπικό και οι εργαζόμενοι, ότι πρόκειται για στρατηγικό σημείο στο κέντρο της πόλης και ότι τα πλάνα που έκαναν τον γύρο του κόσμου με τις εγκυμονούσες να βγαίνουν με φορείο και σπαράζοντας είναι σκηνοθετημένα, στο πλαίσιο στημένης προβοκάτσιας του Κιέβου. Εννοείται ότι στα ελληνικά ΜΜΕ, όπως και σε όλο τον κόσμο, κυριάρχησε «μονοφωνικά» η πρώτη εκδοχή.

Συνεχίζοντας την περιγραφή του, ο Ελληνας κάτοικος του Κιέβου μίλησε για την κατάσταση που επικρατεί τις τελευταίες μέρες στην ουκρανική πρωτεύουσα. Τη χαρακτήρισε «έρημη πόλη» και είπε πως ο ίδιος έχει αρχίσει να σκέφτεται σοβαρά να διαφύγει, «διότι γίνονται πάρα πολλά στο Κίεβο. Χθες εκτελέσανε ένα πρώην σημαίνον στέλεχος των μυστικών υπηρεσιών. Τον εκτέλεσαν μέσα στο υπηρεσιακό του αυτοκίνητο, οπότε αρχίζει το Κίεβο να γίνεται επικίνδυνο ακόμα και χωρίς πόλεμο. Οταν θα γίνει η μεγάλη επίθεση φαντάζεστε τι μπορεί να γίνει εδώ».

Αν μη τι άλλο, η περιγραφή αυτή δεν κολλάει με την εικόνα που μεταδίδεται «μονομπλόκ» στη χώρα μας για τον ουκρανικό στρατό, που πολεμάει «σαν ένας άνθρωπος» τον ρωσικό, αλλά προδίδει αντιθέσεις και «εσωτερικά» ξεκαθαρίσματα στο φόντο του πολέμου, ενδεχομένως και με το βλέμμα στην επόμενη μέρα. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι την ίδια τύχη είχε και ένας από τους διαπραγματευτές της Ουκρανίας, μετά την πρώτη συνάντηση με τη ρωσική αντιπροσωπεία.

Χαρακτηριστικό είναι και το παράδειγμα μιας γυναίκας, που κατήγγειλε σε τηλεοπτικό σταθμό πως ο Ελληνας πατέρας της, ο οποίος ζει εδώ και 9 χρόνια στην Οδησσό, παντρεμένος με Ουκρανή, της μετέφερε σε επικοινωνία τους στις 9 Μάρτη πως ο ουκρανικός στρατός δεν επέτρεψε στον ίδιο και την οικογένειά του να διαφύγουν προς τη Ρωσία.

«Το πρόβλημα του πατέρα μου όπως και πολλών άλλων ανθρώπων (...) εδώ και μέρες (είναι ότι) πάρα πολύς κόσμος, Ουκρανοί πολίτες, άμαχοι, θέλουν να φύγουν προς τη Ρωσία διότι τους είναι πολύ πιο εύκολο εκεί να ζήσουν, να βρουν δουλειά και τα λοιπά, λόγω γλώσσας, νοοτροπίας, λόγω της οικονομίας της Ρωσίας και δεν τους αφήνουνε. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα. Εχουν προσπαθήσει κάποιοι να φύγουνε, και στα σύνορα τους γυρίσανε πίσω».

Πρόσθεσε πως «ο ουκρανικός στρατός τούς είπε πως αν θέλετε να φύγετε ελεύθερα θα φύγετε προς την Πολωνία, απαγορεύεται να φύγετε προς τη Ρωσία. Είναι άνθρωποι επιστήμονες, καθηγητές στα πανεπιστήμια. Δεν θέλουν να πάνε οπουδήποτε, να κοιμηθούν απλά κάτω και να πιούνε ένα τσάι από τις φιλανθρωπικές οργανώσεις». Μάλιστα, η ίδια πρόσθεσε πως «τους αφήνουνε στη μέση, σαν ασπίδα και ό,τι γίνει».

Απαντώντας στην ερώτηση γιατί ο ίδιος δεν έρχεται στην Ελλάδα, η ίδια είπε πως επικοινώνησε με την πρεσβεία, προκειμένου ο πατέρας της και η οικογένειά του να μεταβούν στη Ρωσία μέσω Ελλάδας, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Ακόμα υποστήριξε πως «δυστυχώς έχουν πεθάνει πολλοί άνθρωποι στην προσπάθειά τους να φύγουν από τη χώρα. Το να πάνε από τη μία πόλη της Ουκρανίας σε άλλη δεν έχει νόημα»...

Associated Press

Φασίστες καίνε σημαίες με το σφυροδρέπανο τον Μάρτη του 2014

Τον όρο αυτό χρησιμοποίησε και ο Πρόεδρος της σημερινής καπιταλιστικής Ρωσίας, Βλ. Πούτιν, στο αντικομμουνιστικό του διάγγελμα πριν από την εισβολή, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «εμείς μπορούμε να σας δείξουμε πώς θα κάνετε την αποκομμουνιστικοποίηση» πιο αποτελεσματικά.

Δεν είναι δηλαδή τυχαίο ότι τόσο το καθεστώς του Κιέβου, που υποθάλπει στη χώρα τους νεοναζί, όσο και η ηγεσία της καπιταλιστικής Ρωσίας συναντιούνται στον αντικομμουνισμό, διεξάγοντας έναν πόλεμο για λογαριασμό των αστικών τους τάξεων, σε βάρος των δύο λαών.

Το έδαφος βέβαια διαμορφωνόταν και πριν από την τελική πράξη των ανατροπών, με την αναβίωση του εθνικισμού και την τόνωσή του από αντεπαναστατικές δυνάμεις μέσα στο Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ενωσης, αλλά και έξω από αυτό. Αρχικά αξιοποιήθηκε το ψέμα ότι η Ουκρανία δίνει πολύ περισσότερα στη Σοβιετική Ενωση από όσα παίρνει και επομένως μια πιο «αυτόνομη» πορεία είναι αναγκαία. Στη συνέχεια, ότι «η ελεύθερη οικονομία της αγοράς» και η «αποκομμουνιστικοποίηση» θα δώσουν νέες δυνατότητες στην «εθνική ανάπτυξη».

Τον Αύγουστο του 2018, ο Αμερικανός γερουσιαστής Τζ. Μακέιν και ο τότε Πρόεδρος Π. Ποροσένκο συναντιούνται με φασιστικά τάγματα ενταγμένα στον στρατό

Την ίδια ώρα, το κράτος και οι καπιταλιστές, πολλοί απ' αυτούς πρώην στελέχη του κρατικού μηχανισμού και του ΚΚΣΕ, που με τις ιδιωτικοποιήσεις βρέθηκαν με μεγάλη περιουσία σε διάφορους τομείς, άρχισαν να ανασύρουν όλα τα ψέματα που χρησιμοποιούσαν οι εθνικιστές και συνεργάτες των Γερμανών στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως οι συμμορίες του Στέπαν Μπαντέρα, ειδικά σε ό,τι αφορά τη μεγάλη πείνα του 1932 - '33, με πολλές χιλιάδες θύματα, που την εμφάνιζαν ως «συνειδητή προσπάθεια εξόντωσης του λαού της Ουκρανίας από το σοβιετικό κράτος», ενώ πρόβαλλαν και τη σοβιετική εξουσία ως «κατοχή».

Με άξονα τα δύο αυτά ιδεολογήματα, ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του '90, με την πλήρη στήριξη του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού, επιχειρήθηκε να στηθεί στην καπιταλιστική Ουκρανία το θεσμικό πλαίσιο της «αποκομμουνιστικοποίησης» μέσα από την ποινικοποίηση και δίωξη της δράσης των κομμουνιστών. Αμέσως ποινικοποιήθηκαν και όσοι αμφισβητούσαν το λεγόμενο «Γκολοντομόρ», δηλαδή τον λιμό, ως «προσπάθεια εξόντωσης από τους μπολσεβίκους».

Τα πραγματικά ιστορικά γεγονότα βέβαια για τις αιτίες που προκάλεσαν τη μεγάλη πείνα έχει αποδειχθεί ότι ήταν εντελώς διαφορετικά. Είχαν να κάνουν κυρίως με το συστηματικό σαμποτάζ των μεγαλοαγροτών κουλάκων που αντέδρασαν στην κολεκτιβοποίηση, τη μεγάλη ξηρασία που υπήρχε συγκυριακά εκείνη τη χρονιά, χωρίς να παραγνωρίζονται και διοικητικές αδυναμίες του σοβιετικού κράτους. Χρησιμοποιήθηκε ωστόσο από τους εθνικιστές - εκπροσώπους των κουλάκων, στη συνέχεια από τους ναζί και τον Γκέμπελς, «πέρασε» στις ΗΠΑ και στη δυτική ιμπεριαλιστική προπαγάνδα, και αναπαράγεται μέχρι σήμερα από αντικομμουνιστικά «ηχεία», μεταξύ άλλων και στη χώρα μας.

Σταθμός στη λεγόμενη αποκομμουνιστικοποίηση είναι οι νόμοι που ψηφίστηκαν μετά την ανατροπή του φιλορώσου Β. Γιανουκόβιτς το 2014, με την ανοιχτή επέμβαση ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ και τη στήριξη εθνικιστών και φασιστών του «Δεξιού Τομέα» και του κόμματος «Ελευθερία». Η νομοθεσία αυτή, στο όνομα της «δημοκρατίας» και του «φιλελευθερισμού», «κούμπωνε» μια χαρά με τον αντικομμουνισμό της ΕΕ και σφράγιζε το «διαβατήριο» για τη στενότερη συνεργασία της Ουκρανίας με τις ευρωατλαντικές δομές.

Αξιοποιήθηκε ταυτόχρονα ως άλλοθι για το χτύπημα του ρωσόφωνου κυρίως πληθυσμού, ενάντια στον οποίο επιστρατεύτηκαν και τα φασιστικά τάγματα που ανασυγκροτήθηκαν, με τις ευλογίες του κράτους.

Στις 9 Απρίλη 2015, το ουκρανικό Κοινοβούλιο, με πρωθυπουργό τον εθνικιστή Αρσένι Γιατσενιούκ, ψήφισε ένα μπαράζ νόμων για την «αποκομμουνιστικοποίηση», που απαγορεύουν την προώθηση των συμβόλων των «κομμουνιστικών και των εθνικοσοσιαλιστικών ολοκληρωτικών καθεστώτων», αναπαράγοντας την αντιδραστική θεωρία των «δύο άκρων». Μία από τις βασικές διατάξεις του νομοσχεδίου ήταν ο χαρακτηρισμός της Σοβιετικής Ενωσης ως «εγκληματικού και τρομοκρατικού καθεστώτος».

Η νομοθεσία απαγόρευε τη χρήση των κομμουνιστικών συμβόλων και της προπαγάνδας. Οι αναφορές σε απαγόρευση της δράσης ναζιστικών και φασιστικών ομάδων όχι μόνο δεν υλοποιήθηκαν ποτέ αλλά με τη στήριξη του κρατικού μηχανισμού, οι ομάδες αυτές γιγαντώθηκαν και έγιναν τμήμα του.

Στις 15 Μάη 2015, ο τότε Πρόεδρος, Πέτρο Ποροσένκο, υπέγραψε το σύνολο των νόμων, οι οποίοι προέβλεπαν συνοπτικά τα εξής:

• Ν. 2558 «Σχετικά με την καταδίκη των κομμουνιστικών και των εθνικοσοσιαλιστικών (ναζιστικών) ολοκληρωτικών καθεστώτων στην Ουκρανία και την απαγόρευση της προπαγάνδας, των συμβόλων τους».
• Ν. 2538 «Σχετικά με την πρόσβαση σε αρχεία των κατασταλτικών γραφείων του κομμουνιστικού ολοκληρωτικού καθεστώτος, 1917 - 1991».
• Ν. 2539 «Για τη διαιώνιση της νίκης κατά του ναζισμού στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, 1939 - 1945».
• Ν. 2540 «Σχετικά με το νομικό καθεστώς και τιμώντας τη μνήμη του αγωνιστή για την ανεξαρτησία της Ουκρανίας στον 20ό αιώνα».

Η νομοθεσία έθετε περίοδο έξι μηνών για την αφαίρεση των κομμουνιστικών μνημείων (εκτός από τα μνημεία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου) και την αντικατάσταση της ονομασίας των δημόσιων χώρων με αναφορά στον κομμουνισμό. Το 2016, 51.493 οδοί και 987 πόλεις και χωριά είχαν μετονομαστεί και 1.320 μνημεία του Λένιν και 1.069 άλλων σημαντικών κομμουνιστών είχαν αφαιρεθεί ή βανδαλιστεί.

Στις 24 Ιούλη 2015 τέθηκε εκτός νόμου το ΚΚ Ουκρανίας και κάθε κομμουνιστική οργάνωση.

Η νομοθεσία επίσης χορήγησε ειδικό καθεστώς για τους βετεράνους του «αγώνα για την ανεξαρτησία της Ουκρανίας» από το 1917 έως το 1991, δηλαδή πρωτίστως τους εθνικιστές - συνεργάτες των ναζί στην κατεχόμενη Ουκρανία στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Υπό διωγμό μπήκαν τα σύμβολα, όπως η σημαία της Σοβιετικής Ενωσης, η σημαία της Ουκρανικής Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας και των 14 υπόλοιπων Δημοκρατιών, το κρατικό έμβλημα της Σοβιετικής Ενωσης και τα εμβλήματα των Δημοκρατιών, ο ύμνος της Σοβιετικής Ενωσης, το κόκκινο αστέρι, το σφυροδρέπανο, εικόνες των ηγετών των κομμουνιστών, του Λένιν και του Στάλιν ειδικά.

Τα περισσότερα μέρη που άλλαξαν ονόματα, βρίσκονταν στην περιοχή του Ντονμπάς στην Ανατολική, στην Κεντρική και τη Νότια Ουκρανία, που την περίοδο του πατριωτικού αντιφασιστικού αγώνα σήκωσαν το μεγαλύτερο βάρος.

Τριάντα χρόνια μετά τις ανατροπές, ο αντικομμουνισμός από τη μια και από την άλλη πλευρά δείχνει τι είναι αυτό που τους φοβίζει περισσότερο και τους στοιχειώνει ακόμα: Η ανωτερότητα των επιτευγμάτων του σοσιαλισμού, παρά τα λάθη και τις αδυναμίες στην πορεία της οικοδόμησης, όπως και το γεγονός ότι επί 70 σχεδόν χρόνια Ρώσοι και Ουκρανοί έζησαν κάτω από την ίδια στέγη του πρώτου εργατικού κράτους, είναι καρφί στο μάτι των ιμπεριαλιστών και φάρος στους αγώνες των λαών για την πραγματική διέξοδο από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.