«Πες μας τη γνώμη σου», ζητά η νομαρχία από τους κατοίκους της Χίου για να μάθει τι θα ήθελαν οι κάτοικοί του να γίνει πρώτο: το λιμάνι, νέο αεροδρόμιο, σύγχρονο νοσοκομείο, σχολεία, αποχετευτικό δίκτυο ή δρόμοι;

Εύλογο όμως είναι το ερώτημα των κατοίκων, που πολλά έχουν ακούσει και δει τα μάτια τους από τάματα και υποσχέσεις: Πώς να προχωρήσουν οι όποιες προτάσεις, αν δε γίνουν υπόθεση διεκδίκησης από τον ίδιο το λαό και τους φορείς του; Γιατί, εκτός των άλλων, φαίνεται ότι μια ακόμα φορά όλα τα ακριτικά νησιά μένουν πάλι έξω από το λεγόμενο Γ` Κοινοτικό Πλαίσιο.

Σχετικά είναι χαρακτηριστική η δήλωση του εκπροσώπου της ΝΑΣ στη Χίο Γιώργου Αμπατζή, ο οποίος, αφού τονίζει ότι τα προβλήματα του νησιού έχουν συζητηθεί πολλές φορές, όμως και μέσα από αυτήν την επιλογή της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης δε δίνεται αγωνιστική προοπτική, τονίζει:

«Καλά τα δημοψηφίσματα, αλλά θα μπει μπροστά ο νομάρχης να διεκδικήσουμε μαζί λύση για το νερό, για το λιμάνι, να διεκδικήσουμε κονδύλια για τις επισκευαστικές ανάγκες των σχολείων; Η νομαρχία καλεί το λαό να γίνει συμμέτοχος στη λήψη των αποφάσεων και στη χάραξη προοπτικής, αλλά δεν τον βάζει στο πεδίο της διεκδίκησης. Πρέπει να καταλάβουν ότι μόνο με τη συμμετοχή του λαού θα δοθεί ώθηση για λύσεις. Καλή η πρόταση λοιπόν, αλλά από κει και πέρα;», θέτει το ερώτημα ο εκπρόσωπος της ΝΑΣ και συνεχίζει:

Από προτάσεις δεν πάσχουμε. Ομως, ενώ το πρόβλημα του νερού είναι χρόνια διαπιστωμένο, σε κανένα προηγούμενο «πακέτο» δεν μπήκαν έργα φραγμάτων. Οπως επίσης, το λιμάνι, ενώ είχε προταθεί στο Γ` ΚΠΣ, δε συμπεριλήφθηκε τελικά...

Συνολικά, υπογραμμίζει, η ΝΑΣ θεωρεί σαν πιο σημαντικά προβλήματα εκείνα με το νερό, το λιμάνι, καθώς και το οξύτατο πρόβλημα της εξασφάλισης θέσεων εργασίας που έχει σχέση με την ανάπτυξη παραγωγικών μονάδων, που αποθαρρύνονται όμως από την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Είναι ένα ουσιαστικό στοιχείο που πρέπει να προβληματίσει τους κατοίκους του νησιού και να αντιμετωπίσουν αγωνιστικά την ανάπτυξή του κόντρα και στις αντιλαϊκές επιλογές της ΕΕ και της κυβέρνησης. Μόνον έτσι μπορεί να υπάρξει προοπτική.

Ο «αμαρτωλός» κι επικίνδυνος για την υγεία των κατοίκων σωλήνας Ναγού...

Το στέρεμα πηγών και πηγαδιών σε αρκετές περιοχές, εντείνει το πρόβλημα της ύδρευσης σχεδόν σε ολόκληρο το νησί και το καθιστά πολύ σοβαρό, δεδομένου ότι τώρα πια εγκυμονεί κινδύνους και για την ίδια την υγεία των κατοίκων. Μάλιστα, σχετική Ερώτηση υπέβαλαν πρόσφατα στους αρμόδιους υπουργούς οι βουλευτές του ΚΚΕ Στ. Σκοπελίτης και Ν. Γκατζής, ζητώντας τη λήψη άμεσων μέτρων αντιμετώπισης του προβλήματος.

Η χρόνια κυβερνητική αδιαφορία για την κατασκευή υδροηλεκτρικών έργων στο νησί, έχει οδηγήσει στο σημερινό αδιέξοδο της άντλησης θαλασσινού νερού από τις υφαλμυρωμένες υδατολεκάνες Καρακάρη και Κατσάρη. Τα στοιχεία από την περιεκτικότητα σε χλωριόντα στο νερό με το οποίο υδροδοτείται το μεγαλύτερο τμήμα του νησιού, η κεντρική και νότια Χίος είναι απογοητευτικά, αφού, όπως προκύπτει, μέσα στην τελευταία δεκαετία υπάρχει υπερδιπλασιασμός τους!

Αναφέρεται ότι ύστερα από αναλύσεις που έγιναν απ' την αρμόδια Διεύθυνση του υπουργείου Υγείας, το νερό που πίνουν οι κάτοικοι περιέχει, ανά λίτρο, 216 μικρογραμμάρια υδρογονάνθρακες, με επιτρεπόμενο όριο τα 10 μικρογραμμάρια!!

Ακόμη, ο σωλήνας του Ναγού, που πολλά τμήματά του είναι υπέργεια κι όχι κάτω απ' το έδαφος όπως θα 'πρεπε, είναι επενδεδυμένος εσωτερικά με ασφαλτικό υλικό, γεγονός που ήρθε τελευταία στη δημοσιότητα κι έχει αναστατώσει τους κατοίκους.

Μπροστά στην κατάσταση αυτή, οι κάτοικοι του Δήμου Ομηρούπολης συνειδητοποιώντας ότι για την επίλυση του προβλήματος απαιτείται κοινό μέτωπο πάλης, συσπειρώθηκαν στην κίνηση «Πρωτοβουλία Δημοτών Ομηρούπολης» και σε ανακοίνωσή τους υπογραμμίζουν τις ευθύνες αλλά και τις πραγματικές διαστάσεις και το βάθος του προβλήματος.

Δυστυχώς, οι συγκεκριμένες αναλύσεις του Χημείου του Κράτους και οι αντίστοιχες εντολές από πλευράς των Υπηρεσιών Δημόσιας Υγιεινής για άμεση διακοπή της υδροδότησης από τις συγκεκριμένες ακατάλληλες για την ίδια τη ζωή των κατοίκων σωλήνες, έρχονται να επιβεβαιώσουν τις καταγγελίες.

«Ο πολιτικός εναγκαλισμός της δημοτικής αρχής και του ίδιου του δημάρχου (ανήκει στο ΣΥΝ) με την κυβέρνηση, τους οδήγησε το φετινό καλοκαίρι κι επί δύο σχεδόν μήνες να παίζουν στην κυριολεξία με την υγεία των κατοίκων του Δήμου Ομηρούπολης, παρέχοντας νερό μολυσμένο με ίχνη λιθανθρακόπισσας...», τονίζεται στην ανακοίνωση της «Αγωνιστικής Πρωτοβουλίας Δημοτών Ομηρούπολης». Η Πρωτοβουλία καλεί «... τη Δημοτική Αρχή να συναισθανθεί τις ευθύνες της, να κατανοήσει ότι τα οποιαδήποτε πολιτικά παιχνίδια κυβερνώντων πράσινης, κεντροαριστερής, εκσυγχρονιστικής ή άλλης απόχρωσης, δεν πρέπει και δεν μπορεί να αφορούν την υγεία του λαού».

Οι εργαζόμενοι της Χίου πολλές φορές βρέθηκαν στο δρόμο για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους

Η έκταση που βρίσκονται οι πολυκατοικίες - οι εργασίες κατασκευής των οποίων ξεκίνησαν το 1971 και τέλειωσαν στο τέλος του 1976 - έχει επιλεγεί, όπως λέγεται, για τη δημιουργία χώρου στάθμευσης αυτοκινήτων, η εκμετάλλευση του οποίου θα παραχωρηθεί σε ιδιώτη. Αλλη πληροφορία αναφέρει ότι στο χώρο θα ανεγερθεί κτίριο για τις λειτουργικές ανάγκες του Πανεπιστημίου Αιγαίου.

Πρόκειται για τη δεύτερη πράξη ενός μεγάλου σκανδάλου με τη διασπάθιση χρημάτων του δημοσίου και τη χρησιμοποίηση κακής ποιότητας υλικών για την κατασκευή των λαϊκών αυτών πολυκατοικιών. Ωστόσο, οι οικογένειες που συνεχίζουν να κατοικούν σ' αυτές - μη βρίσκοντας άλλο τρόπο στέγασης - προσπαθούν να αντιμετωπίσουν οι ίδιοι τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν, αφ' ότου εγκαταστάθηκαν στα «κουτιά» αυτά, από τις κακοτεχνίες (έλλειψη αποχέτευσης, κουφωμάτων, ειδών υγιεινής, θέρμανσης, φθαρμένων μπετόν στήριξης κλπ.).

Τέτοιος είναι ο εμπαιγμός των οικογενειών αυτών από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που έφτασε στο σημείο να τους προτείνει τη χορήγηση, ως στεγαστικό δάνειο, του 50% της αξίας για αγορά άλλου διαμερίσματος, ενώ το υπόλοιπο 50% της αξίας να το καταβάλουν οι ίδιοι!.. Πρόταση που δε λύνει το πρόβλημα, δεδομένου ότι το μηνιαίο οικογενειακό εισόδημα των ανθρώπων αυτών δεν ξεπερνάει τις 80-100 χιλιάδες δραχμές, αφού οι περισσότεροι νέοι είναι άνεργοι και οι μεγαλύτεροι είναι μικροσυνταξιούχοι του ΙΚΑ και του ΟΓΑ.

Οι βουλευτές του ΚΚΕ έχουν θέσει στους αρμόδιους κυβερνητικούς παράγοντες, από το 1978, το πρόβλημα της επικινδυνότητας των λαϊκών πολυκατοικιών του Βαρβασίου Χίου, απαιτώντας την άμεση λύση, χωρίς όμως ποτέ να εισακουστούν.

Είκοσι και πάνω χρόνια, 1979-2000, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, αν και γνώριζαν τη διάσταση του προβλήματος, πλειοδοτούσαν σε ψηφοθηρία και ψεύτικες υποσχέσεις, σε κάθε εκλογική περίοδο, προκειμένου να υφαρπάσουν την ψήφο των κατοίκων της περιοχής, που ανήκουν στα χαμηλά οικονομικά και κοινωνικά στρώματα. Οι περισσότερες απ' αυτές τις οικογένειες αποτελούν ένα μικρό μέρος του κύματος των προσφύγων της Μ. Ασίας που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια και τις περιουσίες τους για να έρθουν πρόσφυγες και να εγκατασταθούν στη Χίο, θύματα του αστικού τυχοδιωκτισμού.

Οι κάτοικοι των λαϊκών πολυκατοικιών Χριστού Βαρβασίου, με τη συμπαράσταση των τοπικών Οργανώσεων του ΚΚΕ, κινητοποιούνται τώρα αγωνιστικά, ώστε να υλοποιηθεί γρήγορα η μεταστέγασή τους, με έξοδα κι ευθύνη του αρμόδιου υπουργείου Υγείας και τη συμβολή της ΝΑ και του Δήμου Χίου. Ζητάνε:

• Την άμεση προώθηση των διαδικασιών ώστε να αρχίσει η κατεδάφιση των ακατάλληλων και επικίνδυνων πολυκατοικιών. Να προχωρήσει η μελέτη του έργου για την κατασκευή σύγχρονων εργατικών κατοικιών στον ίδιο χώρο. Χρήματα (δισ.) για τα παραπάνω υπάρχουν στα προγράμματα του ΣΠΑ, του Γ΄ ΚΠΣ, αρκεί να γίνει αλλαγή της επιλεξιμότητας των έργων με βάση τις ανάγκες των κατοίκων κι όχι των Βρυξελλών.
• Να δημιουργηθεί επιτροπή με τη συμμετοχή και των ιδίων για τον έλεγχο της ποιότητας των νέων κατοικιών με όλες τις σύγχρονες προδιαγραφές αντισεισμικής προστασίας.
• Την απόδοση των ποινικών και πολιτικών ευθυνών σ' όσους εμπλέκονται στο σκάνδαλο «κατασκευής» των πολυκατοικιών.

Ο Αφανής Ναυτεργάτης, το μνημείο που συμβολίζει τη θυσία του Χιώτη ναυτεργάτη. Βροντάδες Χίου

Οι νέοι στη Χίο από παράδοση, αλλά περισσότερο από ανάγκη, έπαιρναν από μικροί το δρόμο της θάλασσας. Οι ναυτεργάτες αποτελούσαν, για ολόκληρο το Νομό Χίου, τους κατ' εξοχήν αιμοδότες της τοπικής οικονομίας και η συνεισφορά τους πάντα ξεπερνούσε το ύψος κάθε άλλης οικονομικής πηγής. Αυτά πριν από πολλά χρόνια. Τα πράγματα όμως άλλαξαν...

Η ναυτιλιακή πολιτική όλων των κυβερνήσεων, και ειδικότερα η αντεργατική πολιτική του ΠΑΣΟΚ, με τη μείωση της οργανικής σύνθεσης των πληρωμάτων των πλοίων, η εφοπλιστική ασυδοσία και η απληστία, με την εντατικοποίηση της δουλιάς στα πλοία, η κατάργηση ουσιαστικά των Συλλογικών Συμβάσεων, η υποβάθμιση της ιατροφαρμακευτικής και νοσοκομειακής περίθαλψης των ασφαλισμένων του Οίκου Ναύτη και οι εξευτελιστικές συντάξεις που δίνει το ΝΑΤ, καθώς και μια σειρά από άλλους αρνητικούς παράγοντες έκαναν τους νέους του νησιού να νιώθουν αποστροφή για το ναυτεργατικό επάγγελμα.

Σήμερα, το ενδιαφέρον των νέων της Χίου, που επιλέγουν το δύσκολο αυτό επάγγελμα, εστιάζεται μόνο στους κλάδους αξιωματικών γέφυρας και μηχανοστασίου. Κι αυτό γιατί στα ποντοπόρα κυρίως πλοία εξασφαλίζονται καλύτεροι όροι εργασίας σε σχέση με τις άλλες ειδικότητες του πληρώματος, που οι εφοπλιστές τις καλύπτουν με χαμηλόμισθους αλλοδαπούς ναυτεργάτες.

Ομως, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να εμποδίσει την επαγγελματική εξέλιξη των νέων, αντιμετωπίζει με αδιαφορία τα παιδιά που προέρχονται από ναυτικές οικογένειες και θέλουν ν' ακολουθήσουν το ναυτικό επάγγελμα, γεγονός που αποτελεί παράδοση ιδιαίτερα για τους ναυτότοπους Βροντάδο, Καρδάμυλα, Λαγκάδα και Οινούσες. Πρόκειται για τους απόφοιτους των Ναυτικών Τμημάτων των ΤΕΕ, οι οποίοι θέλουν να συνεχίσουν τις σπουδές τους στις Ναυτικές Ακαδημίες και στους οποίους το ΥΕΝ βάζει διάφορα εμπόδια, καθιστώντας αδύνατη τη συνέχιση των σπουδών τους. Οι διαμαρτυρίες στο ΥΕΝ των Συλλόγων Γονέων ΤΕΕ Βροντάδου, Καρδαμύλων, του Εμπορικού Επιμελητηρίου Χίου και άλλων τοπικών οργανώσεων και φορέων αφήνουν ασυγκίνητους τους «αρμόδιους».

Ενα ακόμη πλήγμα που δέχεται η Χίος είναι η κατάργηση του καμποτάζ, που θα επιδράσει αρνητικά και θα επιδεινώσει το πρόβλημα της συγκοινωνιακής εξυπηρέτησης και του εφοδιασμού όχι μόνο της Χίου, αλλά και όλων των νησιών του ΒΑ Αιγαίου, ενώ παράλληλα θα οξύνει το πρόβλημα της ανισόμετρης ανάπτυξης. Στο χώρο των ναυτεργατών οι επιπτώσεις θα είναι ακόμη πιο οδυνηρές. Γιατί η κατάργηση θα σημάνει την όξυνση της ανεργίας στις τάξεις των ναυτεργατών τόσο της Χίου, όσο και όλης της Ελλάδας. Αποτέλεσμα: Το «δρόμο» προς τη θάλασσα κλείνει και με τον τρόπο αυτό η πολιτική του ΠΑΣΟΚ.

Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του Γιόμελου Κατσανίκα, νομαρχιακού συμβούλου και γραμματέα της Παγχιακής Ενωσης Συνταξιούχων ΝΑΤ:

«...Η άρση του καμποτάζ είναι ένα εγκληματικό, αλλά ακόμα και αντεθνικό μέτρο, που θα οδηγήσει στην απομόνωση και τελικά στην εγκατάλειψη των μικρών νησιών μας, ιδιαίτερα τους χειμερινούς μήνες».

Και να σκεφθεί κανείς ότι με τη σημερινή κατάσταση η ακτοπλοϊκή γραμμή του ΒΑ Αιγαίου είναι από τις πλέον προσοδοφόρες. Η «Ναυτιλιακή Εταιρία Λέσβου» (ΝΕΛ), που εκμεταλλεύεται τη «γραμμή», στο 9μηνο του 1999 αύξησε τον κύκλο εργασιών της κατά 12,8%, καθώς και το ενεργητικό της κατά 138%!! Η ανοδική αυτή πορεία σε οικονομικά μεγέθη, όμως, δε σημαίνει και βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών στους επιβάτες...

Οι Χιώτες ναυτεργάτες στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της Ομοσπονδίας Ελλήνων Ναυτεργατικών Οργανώσεων (ΟΕΝΟ), που καθοδηγούσαν οι Αντ. Αμπατιέλος και Βασ. Μπεκάκος με σύνθημα «Ολα τα πλοία εν κινήσει», είχαν επανδρώσει τα ελληνικά και ιδιαίτερα τα χιώτικα εμπορικά πλοία, που συμμετείχαν στις πολεμικές νηοπομπές για τη μεταφορά πολεμικού υλικού στα «θέατρα» του πολέμου, αντιμετωπίζοντας τις νάρκες, τις εχθρικές τορπίλες και τα γερμανικά «στούκας».

Η πατριωτική αυτή προσφορά τους στοίχισε τη ζωή σε 321 Χιώτες ναυτεργάτες, που βρήκαν τάφο στο βυθό του Ατλαντικού και του Ειρηνικού Ωκεανού, χώρια οι τραυματίες, ανάπηροι κι αυτοί που χάσανε τα λογικά τους παλεύοντας για να σωθούν. Την ίδια στιγμή, οι Χιώτες εφοπλιστές, που είχαν χρονοναυλώσει τα πλοία τους στο Αγγλικό Ναυαρχείο, εισέπρατταν κάθε μήνα το αντίτιμο του ενοικίου σε λίρες! Κι όταν τέλειωσε ο πόλεμος αυτοί ήταν εκείνοι που πήραν σχεδόν τζάμπα τα 100 «Λίμπερτι» απ' τους Αμερικανούς ως αποζημίωση, εκτός απ' τις ασφάλειες...

Αντίθετα, οι Χιώτες ναυτεργάτες, που έζησαν τα χρόνια του πολέμου, άκουσαν μόνο... ωραία λόγια και οι οικογένειες των πνιγμένων ναυτεργατών πήραν για τους χαμένους ανθρώπους τους μια εξευτελιστική σύνταξη απ' το ΝΑΤ και την «ικανοποίηση» ότι το όνομα του νεκρού τους είναι γραμμένο στο μνημείο, που τα αποκαλυπτήριά του έγιναν τελευταία στην πόλη της Χίου... «εν επισήμω τελετή...».