Σύμφωνα δε και με χτεσινές δηλώσεις του υφυπουργού Εργασίας Ρ. Σπυρόπουλου τις επόμενες 15-20 ημέρες, το υπουργείο θα είναι έτοιμο, ώστε από εκεί και πέρα να επιχειρήσει να ξεκινήσει τον «κοινωνικό διάλογο». Στην προσπάθεια αυτή η κυβέρνηση βρίσκει αρωγό της και την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, η οποία, με την προσήλωσή της στο διάλογο της απάτης, αλλά και στο πλαίσιο όπως το εμφάνισε στη «Συνδιάσκεψη» για το ασφαλιστικό, δημιουργεί προϋποθέσεις «ρεαλιστικής προσέγγισης».

Καθόλου τυχαία, ο Ρ. Σπυρόπουλος χαρακτηρίζει «ρεαλιστική προσέγγιση» τη θέση της πλειοψηφίας για την εισαγωγή του κεφαλαιοποιητικού συστήματος στην επικουρική ασφάλιση, που στην πράξη θα σημάνει την παράδοση των επικουρικών ταμείων στις ασφαλιστικές και χρηματιστηριακές εταιρίες. Οσο για τον ισχυρισμό του υφυπουργού πως ήδη έγινε ο «πρώτος διακανονισμός» με το 1,3 τρισ. του δημοσίου προς το ΙΚΑ, είναι γνωστό ότι δεν πρόκειται για κάποια νέα ενίσχυση, αλλά για απόδοση ενός μόνο μέρους του χρέους του δημοσίου προς το ΙΚΑ και μάλιστα με τους πιο επαχθείς όρους.

Αλλωστε το γενικότερο «πλαίσιο» της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ «βολεύει» την κυβέρνηση, αφού: Δεν απαιτεί την κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που αύξησαν τα όρια συνταξιοδότησης, μείωσαν τις συντάξεις και κατάφεραν να μεταφέρουν τεράστιους πόρους από τους εργαζόμενους στα ταμεία των εργοδοτών. Επιπλέον η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, κάτω από τις γενικόλογες διατυπώσεις για «ευρύτερες συνεργασίες και συνεννοήσεις για την επίλυση του ασφαλιστικού», αρνείται να υιοθετήσει την ξεκάθαρη απαίτηση των εργαζομένων για αύξηση των συντάξεων, μείωση της ηλικίας συνταξιοδότησης και πολύ περισσότερο στην πράξη, να τα διεκδικήσει.

Και ακριβώς σε αυτή την παράμετρο, την άρνηση δηλαδή της πλειοψηφίας να αποδεχτεί τη «λογική του αγώνα και της διεκδίκησης», βρίσκεται και η μεγαλύτερη αβάντα προς την κυβέρνηση.