Σε μεγάλες φουρτούνες βρίσκεται γνωστή επιχείρηση γάλατος στη Θεσσαλία, από εκείνες που η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις παρουσίαζαν ως πρότυπο «συνεταιριστικής» λειτουργίας και ως παράδειγμα για το τι μπορούν να πετύχουν οι κτηνοτρόφοι «αν ενώσουν τις δυνάμεις τους» και «αναπτύξουν καινοτόμες ιδέες». Κάπως έτσι διαφήμιζαν και τις διάφορες κρατικές παρεμβάσεις στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής ΚΑΠ, που έδιναν κίνητρα και επιδοτήσεις σε τέτοιου είδους καθετοποιημένες «συνεταιριστικές» επιχειρήσεις, οι οποίες αξιοποιούνταν και ως αντεπιχείρημα απέναντι σε όσους κατήγγειλαν τον αντιλαϊκό χαρακτήρα της ΚΑΠ και της κρατικής πολιτικής στον αγροτικό τομέα, που συμπιέζει και τελικά πετάει εκτός παραγωγής τους μικρομεσαίους αγρότες, ευνοώντας την ανάπτυξη και κερδοφορία μεγάλων αγροτοκαπιταλιστικών επιχειρήσεων. Μια τέτοια περίπτωση είναι και η συγκεκριμένη επιχείρηση, που μετά από μια περίοδο ανόδου και επέκτασης βρέθηκε υπερχρεωμένη στις τράπεζες και χτυπημένη από τον ανταγωνισμό με άλλα μεγαθήρια του κλάδου, με αποτέλεσμα σήμερα να είναι ξεκρέμαστοι τόσο οι κτηνοτρόφοι - προμηθευτές όσο και οι εργαζόμενοι, ενώ φουντώνουν τα σενάρια για εξαγορά, ένταξη στον πτωχευτικό κώδικα κ.ά. Οι νόμοι της καπιταλιστικής αγοράς είναι αμείλικτοι. Γι' αυτό η μικρομεσαία αγροτιά δεν έχει τίποτα να προσδοκά από την πολιτική που στηρίζει και προωθεί την παραπέρα συγκέντρωση γης και παραγωγής σε μεγάλες επιχειρήσεις, μέσω και των «συνεταιρισμών», που λειτουργούν με τους ίδιους άγριους κανόνες της αγοράς και στη συντριπτική τους πλειοψηφία είτε συνθλίβονται στον ανταγωνισμό, είτε καταλήγουν στα χέρια μεγαλύτερων ομίλων.