Στην αρχή, τα πράγματα πήγαιναν καλά, για τις ΗΠΑ. Μεγάλες αμερικανικές και άλλες πετρελαϊκές εταιρίες κάνουν συμφωνίες με τους Ταλιμπάν, για την κατασκευή αγωγών μεταφοράς του πετρελαίου και φυσικού αερίου, που θα περάσουν από τη χώρα. Οι «μπούρκες» και τα υπόλοιπα δεν τους πείραζαν τότε. Τα πράγματα «στραβώνουν», όμως, όταν ο Σαουδάραβας φανατικός μουσουλμάνος και πρώην μισθοφόρος της CIA στρέφεται ενάντια στην παρουσία Αμερικανών στρατευμάτων στην «ιερή γη» της Σαουδικής Αραβίας και καταγγέλλει τη βασιλική οικογένεια της τελευταίας και προνομιακό σύμμαχο των ΗΠΑ, ως «διεφθαρμένη και ξεπουλημένη στους απίστους». Οι μικροϊμπεριαλιστικές επιδιώξεις και ανταγωνισμοί των κυρίαρχων δυνάμεων των μουσουλμανικών και άλλων χωρών της περιοχής (Πακιστάν, Σαουδική Αραβία, Ινδία, κλπ.) περιπλέκουν ακόμη περισσότερο την κατάσταση και οι μεγάλες εταιρίες αποσύρονται. Το ρίσκο κρίνεται πολύ μεγάλο για τέτοιας έκτασης επενδύσεις. Αρχίζουν να ακούγονται επικριτικές φωνές, για το θεοκρατικό καθεστώς των Ταλιμπάν και ο μπιν Λάντεν κατονομάζεται τρομοκράτης.

Ολ' αυτά γίνονται μέχρι το 1998 - 99. Για να ξεκινήσει, μετά τις 11 Σεπτέμβρη 2001, η νέα, δραματική φάση της ιστορίας του πολύπαθου αφγανικού λαού και να ξαναδεί στην εξουσία της χώρας του, τον Μπ. Ραμπανί, πιθανώς μαζί και με τον πρώην βασιλιά, πάλι με την απλόχερη βοήθεια των Αμερικανών και άλλων ιμπεριαλιστών. Μια φάση, που τούτη τη φορά, βέβαια, είναι ενταγμένη σ' ένα πολύ ευρύτερο σχέδιο επιβολής των ιμπεριαλιστικών τρομοκρατικών επιδιώξεων, τόσο στην περιοχή της ευρασίας, όσο και σ' όλο τον πλανήτη.