-- Τα πράγματα θα είναι καλύτερα την επόμενη μέρα, αν εκτός από το ΚΚΕ υπάρχει κι άλλη αριστερή δύναμη στη Βουλή, όπως το κόμμα του Βαρουφάκη...
Το κόμμα του Βαρουφάκη δεν μπορεί να χαρακτηρίζεται «αριστερό» ούτε βέβαια «αντισυστημικό», όπως αυτοπροβάλλεται. Πρόκειται για κόμμα - συμπλήρωμα στην αστική διαχείριση, κάτι που αποτυπώνεται άλλωστε και στο πρόγραμμα και στις πολιτικές του θέσεις. Είναι κόμμα μιας χρήσης, από τα πολλά που εξαφανίστηκαν όπως ακριβώς δημιουργήθηκαν, αφού πρώτα έπαιξαν ρόλο στη στήριξη αντιλαϊκών κυβερνήσεων, αλλά και ως «παγίδες» στη λαϊκή δυσαρέσκεια, αναλαμβάνοντας να την επιστρέψουν από την πίσω πόρτα στην κοίτη των κομμάτων που την προκάλεσαν.
Οσοι επομένως προβληματίζονται και βλέπουν με συμπάθεια το κόμμα του Βαρουφάκη, πρέπει να αναρωτηθούν: Γιατί αυτό το κόμμα να αποτελέσει την εξαίρεση από την πορεία που ακολούθησαν παρόμοιες δυνάμεις; Πολύ περισσότερο που οι θέσεις του, η διαδρομή του επικεφαλής του αλλά και στελεχών του δείχνουν ότι η πορεία του είναι προδιαγεγραμμένη.
Η στήριξη σε ένα τέτοιο κόμμα σημαίνει συγχωροχάρτι στην πολιτική με την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ προετοίμασε το 3ο μνημόνιο. Σημαίνει άλλοθι στην κοροϊδία του πρώτου εξαμήνου του 2015, όπου ο Βαρουφάκης είχε καθοριστική συμβολή, σπρώχνοντας στη συνέχεια ο ΣΥΡΙΖΑ χιλιάδες λαϊκούς ανθρώπους στη μοιρολατρία, στην απογοήτευση, στην αποστράτευση από το κίνημα.
Είναι μάλιστα τόσο ...«αντισυστημικός» και «αριστερός» ο Βαρουφάκης, που στο κόμμα του έχει υποψηφίους ορισμένους από τους πιο «νεοφιλελεύθερους» απολογητές της αντιλαϊκής πολιτικής και των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, ενώ πριν ακόμα τεθεί το ερώτημα της διακυβέρνησης φτάνει να δηλώνει «έτοιμος» για να παίξει το ρόλο του αναγκαίου συμπληρώματος σε μια επόμενη κυβέρνηση συνεργασίας με τη ΝΔ ή τον ΣΥΡΙΖΑ... Είναι τόσο «αριστερός» που υποστηρίζει την Ευρωπαϊκή Ενωση, τη ΝΑΤΟική συμφωνία των Πρεσπών, στηρίζει την επιχειρηματικότητα (όπως και οι άλλοι άλλωστε) κ.λπ.
Πιστεύει κανείς ότι με τέτοιες «περγαμηνές» μπορεί αυτό το κόμμα να συμβάλει στην αντίσταση του λαού την επόμενη μέρα, να δώσει διέξοδο από την αντιλαϊκή πολιτική και τις θυσίες δίχως τέλος για την ανάπτυξη;
Ιδιαίτερα όσοι αισθάνονται αριστεροί, ριζοσπάστες, όσοι έχουν σχέση με το εργατικό - λαϊκό κίνημα δεν πρέπει να την πατήσουν για μια ακόμα φορά με ένα ακόμα ανάχωμα. Πρέπει να πουν ένα «φτάνει πια» στις αυταπάτες, στα πειράματα, στις απογοητεύσεις. Η θέση τους είναι με το ΚΚΕ, τη μόνη δύναμη που παλεύει ενάντια στο σύστημα, στα μονοπώλια και στα κόμματά τους, στην εξουσία και τις συμμαχίες τους, στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Γιατί μόνο με τον δρόμο που προτείνει το ΚΚΕ μπορούν να ξημερώσουν καλύτερες μέρες για το λαό.