Ως υμνητής της συνεργασίας ανάμεσα στα κόμματα της αστικής διαχείρισης για μείζονα ζητήματα της στρατηγικής του κεφαλαίου εμφανίζεται ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, με άρθρο του στα «Νέα».

«Η αναζήτηση μιας κοινής στάσης επιβάλλεται σε ορισμένα σημαντικά προβλήματα που θα αντιμετωπίσει η χώρα», αναφέρει και ζητάει «όχι άλλες μονόπλευρες Πρέσπες».

Επικεντρώνει την ανάγκη ευρύτερης συνεργασίας σε ζητήματα όπως το Κυπριακό, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, η πορεία της ΕΕ. Για το πρώτο υποστηρίζει μια διευθέτηση επί των διχοτομικών σχεδίων που είναι στο τραπέζι, γράφοντας ότι «η συνέχιση της σημερινής εκκρεμότητας δεν είναι σκόπιμη. Κυριαρχεί η αίσθηση ότι η μη λύση πιθανότατα θα οδηγήσει σε τετελεσμένα από την τουρκική πλευρά. Η Ελλάδα και η Κύπρος σκόπιμο είναι να διευκολύνουν τον τερματισμό της εκκρεμότητας στο πλαίσιο των προτάσεων του ΓΓ του ΟΗΕ».

Για τις σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας επίσης κλείνει το μάτι σε διευθέτηση στο πλαίσιο των ευρύτερων ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών για την περιοχή. Προειδοποιεί ότι η Τουρκία για τις χώρες του ΝΑΤΟ παραμένει ένας σημαντικός παράγοντας και γι' αυτό «δεν είναι βέβαιο ποια θα είναι η στάση των χωρών του ΝΑΤΟ αν υπάρξει διαμάχη για δικαιώματα στις θαλάσσιες περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου». Στο φόντο αυτό, υποδεικνύει προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για τα όρια της υφαλοκρηπίδας, ώστε «να αποφευχθεί οποιαδήποτε σύρραξη»...

Σε ό,τι αφορά την πορεία της ΕΕ, ο Κ. Σημίτης, αφού αναφέρεται στα προβλήματα και τις αντιθέσεις που σοβούν στη λυκοσυμμαχία, προτείνει τη «συνέχιση της κοινής πορείας με βάση το παράδειγμα της ΟΝΕ. Οι χώρες που επιθυμούν μια ταχύτερη ενοποίηση σε ένα συγκεκριμένο ευρύτερο θέμα να δημιουργούν στο πλαίσιο της Ενωσης μια ειδικότερη ομάδα». «Η νέα ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της χώρας σε ένα περιβάλλον που δεν ευνοεί θετικές και σαφείς απαντήσεις των εταίρων της Ενωσης. Είναι ανάγκη γι' αυτό να διαμορφώσει ένα κλίμα ανταλλαγής απόψεων και προσπάθεια ευρύτερης αποδοχής των αναγκαίων πολιτικών», αναφέρει, ενώ απευθυνόμενος στην αντιπολίτευση, δηλαδή στον ΣΥΡΙΖΑ κατά κύριο λόγο, διαμηνύει πως «έχει ευθύνη να συμβάλει στη λύση των καίριων προβλημάτων της χώρας. Ο ρόλος της δεν μπορεί να είναι μόνο αρνητικός».