Σε εφαρμογή θέτει η κυβέρνηση την πρωτόγνωρη εκβιαστική απόφαση εξαναγκασμού δεκάδων χιλιάδων ελαιοπαραγωγών να αποδεχτούν τη δραστική μείωση των επιδοτούμενων ποσοτήτων στο λάδι για την παραγωγή της περιόδου 2000/2001, προκειμένου να αποκρυφτούν οι συνέπειες του σχετικού κοινοτικού κανονισμού. Με βάση την αυθαίρετη και απαράδεκτη αυτή κυβερνητική απόφαση, κυκλοφόρησαν ήδη οι δηλώσεις αποδοχής της λεγόμενης «τεκμαρτής μείωσης των προς ενίσχυση ποσοτήτων ελαιολάδου». Ετσι, ως συνέχεια της παράνομης κυβερνητικής απόφασης να μειωθούν κατά 25.851 τόνους οι επιδοτούμενες ποσότητες παραγωγής λαδιού για την περσινή παραγωγή, οι ελαιοπαραγωγοί 17 νομών καλούνται να γίνουν «δηλωσίες» προκειμένου να πάρουν την προκαταβολή της επιδότησης. Τέτοιες υπεύθυνες δηλώσεις, που υποχρεώνονται να υπογράψουν οι ελαιοπαραγωγοί και να δεχτούν ανάλογα με την περιοχή που βρίσκονται και ανάλογη μείωση της επιδοτούμενης παραγωγής, δημοσιεύει σήμερα ο «Ρ».

Το εξοργιστικό της υπόθεσης είναι, εκτός των άλλων, ότι η κυβέρνηση, με μπροστάρη την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας, θέτει δεκάδες χιλιάδες ελαιοπαραγωγούς μπροστά στο εξής εκβιαστικό δίλημμα: Αν θέλουν να πάρουν προκαταβολή της επιδότησης θα πρέπει να δεχτούν τις «πετσοκομμένες» ποσότητες που αποφάσισε να επιδοτήσει το υπουργείο Γεωργίας, χωρίς διαμαρτυρίες, και να υπογράψουν τις σχετικές υπεύθυνες δηλώσεις. Αυτό βέβαια γίνεται για να νομιμοποιηθεί με την υπογραφή τους μια μεγάλη παρανομία της κυβέρνησης. Αν δε συμφωνούν με την ποσότητα που τους επιδοτεί η κυβέρνηση, έχουν μεν το δικαίωμα... να υποβάλουν ένσταση, αλλά δε δικαιούνται να πάρουν φράγκο από την προκαταβολή. Κι όποτε κι αν δικαιωθούν, θα έχουν να λαμβάνουν τα χρήματα που δικαιούνται... Με άλλα λόγια, πρόκειται για ένα «σατανικό» σχέδιο εκβιασμού, το οποίο βασίζεται στο γεγονός ότι οι ελαιοπαραγωγοί έχουν απόλυτη ανάγκη τα χρήματα της προκαταβολής της επιδότησης προκειμένου να μπορέσουν να επιβιώσουν. Κι η κυβέρνηση πατάει ακριβώς πάνω σε αυτό το γεγονός, προκειμένου να επιβάλει στους ελαιοπαραγωγούς, χωρίς πολλές πολλές αντιδράσεις, τα άνομα σχέδιά της.

Σχέδια που έχουν να κάνουν με την επιβολή ατομικού πλαφόν σε κάθε ελαιοπαραγωγό της χώρας και νομαρχιακών πλαφόν, «ζώνες παραγωγής», ώστε να «κουκουλωθούν» οι επιπτώσεις του εθνικού πλαφόν των 419.000 τόνων που ψήφισε η κυβέρνηση στις Βρυξέλλες. Ετσι, φέτος, προκειμένου να εμφανιστεί η προκαταβολή της επιδότησης στο λάδι 356 δραχμές, το υπουργείο Γεωργίας έβγαλε αυθαίρετα ότι η περσινή παραγωγή των λεγόμενων Ομοιογενών Ελαιοκομικών Ζωνών είναι 430.000 τόνοι, ασχέτως αν οι αιτήσεις των παραγωγών για επιδότηση στο λάδι ήταν 458.000 τόνοι περίπου.

Το υποκριτικό της υπόθεσης είναι ότι η κυβέρνηση προχώρησε στο απαράδεκτο αυτό μέτρο με την πρόφαση της καταπολέμησης των πανωγραψιμάτων. Ωστόσο, όμως, η πραγματική παραγωγή, αν δεν υπάρχουν αντίξοες καιρικές συνθήκες, είναι σαφώς μεγαλύτερη από το πλαφόν των 419.000 τόνων, πράγμα που φάνηκε και όλα τα προηγούμενα χρόνια. Εκτός αυτού, αν η κυβέρνηση ήθελε να καταπολεμήσει τα λεγόμενα πανωγραψίματα είχε και έχει στη διάθεσή της όλο το χρόνο και όλα τα μέσα για να το πράξει και όχι να κόβει αυθαίρετα επιδοτούμενες ποσότητες λαδιού, χωρίς να έχει κάνει κανέναν έλεγχο. Και σε τελική ανάλυση, η κυβέρνηση (μέσω του αρμόδιου υπουργείου Γεωργίας) θα μπορούσε κάλλιστα να δώσει σε όλους τους ελαιοπαραγωγούς την προκαταβολή της επιδότησης σε όλες τις δηλωθείσες ποσότητες και στη συνέχεια να προχωρήσει στους απαραίτητους ελέγχους. Κι αν διαπιστωθεί ότι κάποιοι παραγωγοί δεν μπορούν να δικαιολογήσουν την παραγωγή που εμφανίζουν, μπορεί να παρακρατηθεί η διαφορά από την εξόφληση της επιδότησης. Αλλωστε, αυτό είναι, υποτίθεται, και το σκεπτικό του κανονισμού που ορίζει προκαταβολή και εξόφληση. Εάν πάλι, μετά τους ελέγχους αποδειχτεί ότι τα χρήματα της εξόφλησης δεν αρκούν για να καλύψουν την επιστροφή χρημάτων, τότε μπορεί το ποσό αυτό να καταλογιστεί στο Δημόσιο Ταμείο. Η κυβέρνηση όμως αντί να κάνει τα παραπάνω, που είναι και πιο απλά, προτίμησε για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας να κόψει επιδοτούμενες ποσότητες λαδιού στο «σορό»!