Γιατί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αλλά και η Τράπεζα της Ελλάδας, εισάγουν βαμβάκι από τρίτες χώρες και δεν προτιμούν το ελληνικό βαμβάκι, για την κατασκευή των τραπεζογραμματίων ευρώ, ρωτήθηκε προχθές ο Λ. Παπαδήμος, από το «Ρ». Και ιδού η απάντηση: «Δεν είμαι ειδικός στο θέμα. Απλώς γνωρίζω ότι τα υλικά κατασκευής του ευρώ έπρεπε να ικανοποιούν ορισμένες κοινές και αυστηρές προδιαγραφές. Στα πλαίσια αυτά οι κεντρικές Τράπεζες απευθύνθηκαν σε εξειδικευμένες εταιρίες που εκπλήρωναν τους όρους αυτούς».

Με άλλα λόγια, δηλαδή, ανέθεσαν τη δουλιά σε κάποιες «εξειδικευμένες εταιρίες» κι από κει και πέρα κανονίζουν οι «νόμοι της αγοράς». Βολεύει τις «εξειδικευμένες εταιρίες» και τη μεγιστοποίηση των κερδών τους, η εισαγωγή βάμβακος από την Ασία; Αυτό και κάνουν. Τι τις νοιάζει αυτές, για το ελληνικό ή το ισπανικό βαμβάκι και τους εκατοντάδες χιλιάδες βαμβακοπαραγωγούς. Στο κάτω κάτω της γραφής η ανταγωνιστικότητα είναι ο ιερός και απαραβίαστος νόμος της ΕΕ και της «παγκοσμιοποίησης» και όχι το εισόδημα, το σήμερα και το αύριο των μικρομεσαίων αγροτών...

Υ.Γ. Επειδή, όμως, ο κ. Παπαδήμος άφησε να αιωρείται η «υποψία», ότι το ελληνικό βαμβάκι δε διέθετε τις απαραίτητες προδιαγραφές, θα θέλαμε μια ξεκάθαρη απάντηση και γι' αυτό.