Στις 23 Νοέμβρη βουλευτές του ΚΚΕ κατέθεσαν Ερώτηση στη Βουλή σχετικά με τους πρόσφυγες που καταφεύγουν στη χώρα μας.

Οι βουλευτές υπογράμμιζαν σε αυτήν: «Απ' αφορμή τον πόλεμο στην περιοχή, εκατομμύρια Αφγανοί, Κούρδοι, Ιρακινοί και άλλοι αναγκάζονται να γίνουν πρόσφυγες. Τμήματα απ' αυτούς αποφασίζουν να έρθουν προς τις χώρες της Ευρώπης, αλλά και σε άλλες χώρες (ΗΠΑ - Καναδά). Η σύμβαση της Λωζάνης από το 1951 είναι σαφής: Μία χώρα υποχρεούται να παρέχει αξιοπρεπή στέγη, διατροφή και μικρή οικονομική βοήθεια προς τους πρόσφυγες μέχρι να λυθεί το πρόβλημά τους. Το ίδιο αποφάσισε και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον Οκτώβρη του 2001 και προτάθηκε σαν οδηγία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Στην Ελλάδα παρότι έχουν περάσει 10-11 χρόνια έντονης μετανάστευσης και προσφυγιάς και παρά τις κατά καιρούς αρνητικές διαπιστώσεις διάφορων επισήμων φορέων δεν πάρθηκε κανένα ουσιαστικό μέτρο για την επίλυση των διάφορων προβλημάτων».

Οι βουλευτές του ΚΚΕ, αφού περιέγραψαν τις άσχημες συνθήκες που βιώνουν οι πρόσφυγες στη χώρα μας και τα περιστατικά κακοποίησής τους από τις αρχές, ρωτούσαν την κυβέρνηση αν «θα ανταποκριθεί λαβαίνοντας υπόψη τις συνθήκες που έχει υπογράψει και θα δώσει πολιτικό άσυλο και κατά συνέπεια κατοικία, διατροφή και βοηθητικό εισόδημα, πολύ περισσότερο που αυτά επιδοτούνται και από την ΕΕ», αν «θα πάρει μέτρα προστασίας τους από κάθε κακοποίηση από τα εκτελεστικά όργανα», «αν θα δημιουργήσει καταυλισμούς αξιοπρεπείς», αλλά και «αν και πώς σκοπεύει να αντιμετωπίσει το θέμα του δουλεμπορίου».

Η απάντηση της κυβέρνησης δίνεται στην πράξη: Επαναπροώθηση διά της βίας...