Την εργασιακή ζούγκλα που επικρατεί για τους εργαζόμενους στον κλάδο των Τηλεπικοινωνιών, της Πληροφορικής και των ψηφιακών συστημάτων καθώς και τα αιτήματά τους για συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα και Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, που να κατοχυρώνουν μισθούς και δικαιώματα με βάση τις πραγματικές τους ανάγκες, έθεσε η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ σε Ερώτηση που κατέθεσε ο ευρωβουλευτής του Κόμματος, Λευτέρης Νικολάου-Αλαβάνος, προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Ο ευρωβουλευτής του Κόμματος υπέβαλε το παρακάτω ερώτημα:

«Συντονισμένη και γενικευμένη επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων πραγματοποιούν οι επιχειρηματικοί όμιλοι και στον κλάδο των τηλεπικοινωνιών, της πληροφορικής, των ψηφιακών συστημάτων. Κυριαρχούν οι απολύσεις, οι εθελούσιες έξοδοι, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, η εργολαβική εργασία μέσω παρένθετων εταιρειών, η on call εργασία, η τηλεργασία, η εκ περιτροπής εργασία και η πληρωμή μόνο του "ενεργού χρόνου", η αύξηση του ωραρίου, οι απλήρωτες υπερωρίες, η δουλειά με το μπλοκάκι, η εντατικοποίηση, η επιστράτευση θέσεων πρακτικής για την κάλυψη οργανικών αναγκών. Με βάση μάλιστα μελέτη της ΕΕ, το 65% των παιδιών που ξεκινάνε σήμερα το σχολείο θα δουλεύουν εξολοκλήρου σε νέες μορφές απασχόλησης στον κλάδο των ψηφιακών και της πληροφορικής, δηλαδή σε συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα.

Είναι ενδεικτικό ότι στην Ελλάδα, στον όμιλο ΟΤΕ οι εργαζόμενοι έκαναν ένα μήνα απεργία διεκδικώντας Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που να τους καλύπτει όλους, καθώς το 1/3 εξ αυτών δεν υπάγονταν στη ΣΣΕ. Την ίδια ώρα μάλιστα που ο όμιλος ανακοινώνει κερδοφορία για το 2019 ύψους 1,3 δισ. ευρώ, οι μισθοί των εργαζομένων είναι καθηλωμένοι στα 400-500 ευρώ.

Στο πλαίσιο της λεγόμενης ενιαίας ψηφιακής αγοράς η ΕΕ εκτιμά ότι τα κέρδη των μονοπωλίων που θα βγουν από την εκμετάλλευση των εργαζομένων θα φτάσουν στα 1,25 τρισ. ευρώ το 2025. Οι δε "θέσεις καινοτομίας των 5 Διαρθρωτικών Ταμείων", που έχουν κορμό την κινητικότητα και τη διά βίου μάθηση, όχι μόνο δεν εξασφαλίζουν τα εργασιακά δικαιώματα, αλλά συνθλίβουν και τα τελευταία εναπομείναντα.

Ερωτάται η Επιτροπή:

-- Πώς εξηγεί ότι η εφαρμογή των πιο σύγχρονων επιστημονικών και τεχνολογικών ανακαλύψεων στην παραγωγή όχι μόνο δεν συνοδεύεται με λιγότερη, καλύτερα αμειβόμενη εργασία και δραστική βελτίωση των συνθηκών στους χώρους δουλειάς, αλλά αντίθετα ήδη καταγράφονται σήμερα και προεξοφλούνται για το μέλλον ακριβώς τα αντίθετα;

-- Πώς τοποθετείται στα αιτήματα των εργαζομένων για πλήρη σταθερή απασχόληση με συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα και Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που να κατοχυρώνουν μισθούς και δικαιώματα που να καλύπτουν τις πραγματικές τους ανάγκες;».