Σε μια απέραντη αμερικανοΝΑΤΟική βάση εφόρμησης μετατρέπεται η Ελλάδα, με τις Συμφωνίες που έχουν κλείσει διαδοχικά τα τελευταία χρόνια οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, στην προσπάθεια της ντόπιας αστικής τάξης να «αναβαθμιστεί» στην ευρύτερη περιοχή, μέσα από την ακόμα βαθύτερη εμπλοκή της σε σχέδια των Ευρωατλαντικών, κόντρα σε άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.

Μέσα από τους δύο γύρους «Στρατηγικού Διαλόγου» μεταξύ των κυβερνήσεων Ελλάδας - ΗΠΑ (το 2018 και το 2019) και τη νέα, επικαιροποιημένη Συμφωνία για τις βάσεις (υπεγράφη Οκτώβρη 2019), τις επιμέρους συμφωνίες με άλλες χώρες - μέλη του ΝΑΤΟ ή χώρες «εταίρους» της λυκοσυμμαχίας, διαμορφώνεται ένα χάρτης όπου κυριολεκτικά δεν υπάρχει γεωγραφικό διαμέρισμα της χώρας, από βορρά προς νότο και από ανατολή προς δύση, όπου να μην εντοπίζεται στρατιωτική παρουσία Αμερικανών, Γάλλων, Ισραηλινών και άλλων φονιάδων.

Παρουσία που θέλουν να πυκνώσουν κι άλλο, με βασικό βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση τη σχεδιαζόμενη νέα «επικαιροποίηση» της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (MDCA) μεταξύ Ελλάδας - ΗΠΑ, ώστε να προβλέπεται η πολυετής ανανέωσή της (αντί της ετήσιας, όπως ισχύει σήμερα) και προκειμένου οι Αμερικανοί, με λυμένα τα χέρια και σε αυτό το ζήτημα, να προχωρήσουν σε πιο «μακροπρόθεσμες επενδύσεις» στη χώρα.

Λέγεται μάλιστα ότι η αμερικανική πλευρά έχει καταθέσει ήδη μια «εκτενή λίστα» τοποθεσιών (ελληνικών βάσεων) όπου εκτιμά ότι μπορεί να υπάρξει επέκταση των υποδομών για τη χρήση από ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ, ενώ και η ελληνική κυβέρνηση καταρτίζει μια δική της, με σκοπό την «εξεύρεση κοινών τόπων» για την ενίσχυση του «αμερικανικού αποτυπώματος» στη χώρα.

Ο λαός μπαίνει έτσι ακόμη πιο βαθιά στο στόχαστρο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, με τους κινδύνους να μεγαλώνουν παραπέρα. Οι εξελίξεις δεν χωράνε κανέναν εφησυχασμό, αλλά ενίσχυση της πάλης για την απεμπλοκή από τα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, για να κλείσουν όλες οι αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις, για αποδέσμευση από όλες τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, με το λαό νοικοκύρη στον τόπο του.