Η χρηματοδότηση των εμβολιασμών παρουσιάζεται περίπου σαν «επένδυση», που μπορεί να αποφέρει πολλαπλό οικονομικό όφελος στους «ισχυρούς», σε αντίθεση με τη ζημιά που συνεπάγεται η μη κάλυψη ενός μεγάλου μέρους του παγκόσμιου πληθυσμού, όπου τα εμβόλια θα φτάσουν αφού πρώτα επιτευχθεί ανοσία στον λεγόμενο «δυτικό» κόσμο. Πέρα από το γεγονός ότι τέτοιες αναλύσεις συγκαλύπτουν την αγιάτρευτη ανισομετρία στον καπιταλισμό και το φρενάρισμα των παραγωγικών δυνατοτήτων, όταν η παραγωγή γίνεται με σκοπό το κέρδος, φανερώνουν και κάτι άλλο: Οτι η σωτηρία εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλη τη Γη από τον κορονοϊό θα κριθεί στα κομπιουτεράκια. Εκεί που τα μονοπώλια του Φαρμάκου και οι κυβερνήσεις τους θα αποφασίσουν τελικά τι τους αποδίδει μεγαλύτερο κέρδος: Να τους σώσουν ή να τους αφήσουν να αρρωστήσουν και να πεθάνουν από τον κορονοϊό...