Σαν να μη γνωρίζει τίποτα λοιπόν για το «φόνο», ο Αλ. Τσίπρας ισχυρίστηκε πως ήταν η πανδημία που φώτισε «τις διαχρονικές ανεπάρκειες του συστήματος Υγείας». Η αλήθεια είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ αθροίζεται με όσους διαχρονικά απαξίωσαν το ΕΣΥ και υπέσκαψαν τα θεμέλια της δημόσιας Υγείας. Απόδειξη τα πεπραγμένα του αλλά και οι προτάσεις του για κοινό υπουργό Υγείας, για αδρή αποζημίωση των φαρμακοβιομηχανιών με σκοπό να μοιραστούν τις πατέντες των εμβολίων, για συμπληρωματικό στον δημόσιο τον ιδιωτικό τομέα Υγείας, που προφανώς θα «έχει λόγο και ρόλο», όπως είπε, συνοψίζοντας την εκδήλωση παρουσίασης ο πρώην υπουργός Υγείας Α. Ξανθός. Προτάσεις απ' τον «τσελεμεντέ» της στρατηγικής που διαιωνίζει τα σημερινά τραγικά αδιέξοδα στα οποία σκοντάφτουν οι λαϊκές ανάγκες για σύγχρονες δημόσιες δωρεάν υπηρεσίες Υγείας.

«Αν είχαμε επάρκεια σε γιατρούς και νοσηλευτές και ικανοποιητικό αριθμό κλινών στις ΜΕΘ, δεν θα χρειαζόταν τα νοσοκομεία μας να θεραπεύουν σχεδόν αποκλειστικά ασθενείς COVID (...) Είναι αλήθεια ότι τα τελευταία 30 χρόνια κυριάρχησε η αντίληψη του λιγότερου κράτους παντού, ακόμη και στην Υγεία. Η πανδημία, όμως, με οδυνηρό τρόπο μάς έκανε να αναλογιστούμε ξανά ότι υπάρχουν όρια στην κυριαρχία της αγοράς. Η ανθρώπινη ζωή, για παράδειγμα, δεν μπορεί να υπόκειται στους κανόνες της, διότι η αξία της δεν αποτιμάται. Δεν είναι στατιστικό μέγεθος σε ισολογισμούς κερδών και απωλειών...», ισχυρίστηκε με θράσος.

Αυτά όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση υλοποίησε κατά γράμμα τη στρατηγική του κεφαλαίου για λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, ως «αυτοτελών επιχειρηματικών μονάδων» που θα καλύπτουν το κόστος λειτουργίας με την «πώληση» υπηρεσιών στους ασθενείς - πελάτες και τα ασφαλιστικά ταμεία, διατήρησε και εφάρμοσε για πρώτη φορά πιλοτικά το 2018 σε 18 νοσοκομεία τον νόμο της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ για αλλαγή του τρόπου χρηματοδότησης των νοσοκομείων με βάση την ικανότητα προσέλκυσης πελατών και την επίτευξη οικονομικής αποδοτικότητας. Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι επί ημερών ΣΥΡΙΖΑ η δημόσια δαπάνη κατρακύλησε για την Υγεία το 2019 στο 5% του ΑΕΠ, συνεχίζοντας την πορεία συρρίκνωσης όλων των προηγούμενων χρόνων, μειώθηκε παραπέρα η επιχορήγηση των νοσοκομείων από τον κρατικό προϋπολογισμό κατά 860 εκατομμύρια (45%) από το 2015 έως το 2019, ενώ φόρτωσε τη δαπάνη στα ρημαγμένα ασφαλιστικά ταμεία.

Μόνο ως πρόκληση μπορεί να εκληφθούν αναφορές του τύπου «προϋπόθεση για την ενίσχυση του συστήματος αποτελεί η γενναία αύξηση των απολαβών των εργαζομένων στο χώρο της δημόσιας Υγείας». Κι αυτό γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση το 2017 με νόμο κατάργησε και τυπικά το σταθερό ημερήσιο και εβδομαδιαίο χρόνο εργασίας των γιατρών και νομιμοποίησε τις αυθαιρεσίες σε βάρος των εργαζομένων στην Υγεία, με τα εξαντλητικά ωράρια, ακόμα και τα 60ωρα! Και ήταν ως κυβέρνηση που αρνήθηκαν προσλήψεις, διατήρησαν στο ακέραιο το πετσόκομμα των 6 μισθών το χρόνο και επέφεραν επιπλέον χτυπήματα με το «νέο μισθολόγιο».

«Ενδεχομένως και κανείς σήμερα δεν θα έχει το θάρρος να επαναφέρει στο τραπέζι τα σχέδια μετατροπής δημόσιων νοσοκομείων σε ΝΠΙΔ, για την καλύτερη σύμπραξη με ιδιώτες», πρόσθεσε. Κι αυτό όταν ήταν η δική του κυβέρνηση που στήριξε την πολιτική των ΣΔΙΤ στην Υγεία και άνοιξε διάπλατα την πόρτα για νοσοκομεία - ιδιωτικές επιχειρήσεις, ενταγμένα στο δημόσιο σύστημα, με τη λειτουργία της Ανώνυμης Εταιρείας Μονάδων Υγείας ΑΕ (ΑΕΜΥ ΑΕ), στην οποία ανήκει για παράδειγμα το Νοσοκομείο Σαντορίνης.

Οσο για την προσπάθεια να βγει και στον αφρό, υποστηρίζοντας ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ υλοποίησε «ένα διαφορετικό πολιτικό σχέδιο», ουσιαστικά πρόκειται για προσπάθεια ξεπλύματος της αντιλαϊκής τους πολιτικής και στην Υγεία, αφού για παράδειγμα η δημιουργία των ΤΟΜΥ, για την οποία κομπάζουν, δεν ήταν παρά η υλοποίηση της μνημονιακής δέσμευσης για δομές - ανάχωμα της πρόσβασης των ασθενών σε δημόσιες μονάδες Υγείας, με σκοπό να συμπιέζεται το κόστος της περίθαλψης.