Μιλώντας για τις διατάξεις που αφορούν το υπουργείο Αμυνας, κατά τη χτεσινή και τελευταία συνεδρίαση των αρμόδιων κοινοβουλευτικών Επιτροπών για το νομοσχέδιο, η ειδική αγορήτρια του ΚΚΕ, Διαμάντω Μανωλάκου, ανέδειξε ότι πρόκειται για 36 άρθρα, τα οποία είναι προσαρμοσμένα στις επιδιώξεις της αστικής τάξης της χώρας για τη «γεωστρατηγική της αναβάθμιση στην περιοχή συμμετέχοντας ενεργά στους στρατιωτικούς - αρκεί να δει κανείς την απόβαση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην Αλεξανδρούπολη - πολιτικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ ΕΕ, βαθαίνοντας στην πράξη την εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς με τεράστιους κινδύνους στοχοποίησης, που θα πληρώσουν ο λαός μας και οι άλλοι λαοί».

Με τα άρθρα αυτά διαμορφώνεται το πλαίσιο για προμήθειες στις Ενοπλες Δυνάμεις που θα γίνονται «με ταχύτερο, ευέλικτο και πιο αποτελεσματικό τρόπο», ώστε, όπως ανέφερε ο υπουργός Αμυνας, να μην απαιτούνται κάθε φορά νομοθετικές ρυθμίσεις για εξοπλισμούς, όπως έγινε, για παράδειγμα, με την προμήθεια των γαλλικών μαχητικών αεροσκαφών «Rafale», που έπρεπε να ψηφιστούν από τη Βουλή. Ετσι, για προμήθειες στρατιωτικού εξοπλισμού από 30 εκατ. ευρώ και πάνω θα αποφασίζουν η Επιτροπή Εξοπλισμών της Βουλής και το ΚΥΣΕΑ. Από 30 εκατ. ευρώ και κάτω θα αποφασίζει ο υπουργός Αμυνας και για προμήθειες από 428.000 ευρώ και κάτω θα αρκεί μια απόφαση των αρχηγών των Επιτελείων των Ενόπλων Δυνάμεων.

Προβλέπεται ακόμα ότι η επαναξιολόγηση των στρατιωτικών εξοπλισμών θα γίνεται κάθε 3 χρόνια από 5 που ήταν μέχρι σήμερα, ενώ περιέχονται και κάποιες ρυθμίσεις που υποτίθεται ότι εξασφαλίζουν τη διαφάνεια στην προμήθεια του στρατιωτικού εξοπλισμού, χωρίς να εξαλείφεται βέβαια το πλαίσιο που επιτρέπει τον χρηματισμό υπηρεσιακών και πολιτικών παραγόντων από τις πολυεθνικές εταιρείες εξοπλισμών. Δίνοντας το συνολικό στίγμα των ρυθμίσεων αυτών ο υπουργός Αμυνας είπε ότι η επαναξιολόγηση σε σύντομο χρονικό διάστημα της δομής και του στρατιωτικού εξοπλισμού των Ενόπλων Δυνάμεων «γίνεται λόγω της γεωπολιτικής ρευστότητας», που απαιτεί «τον ανασχεδιασμό διάταξης των δυνάμεων», προφανώς ανάλογα με τα συμφέροντα και τους εγκληματικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ.

Αλλωστε, όπως τόνισε η Δ. Μανωλάκου, στην παρ. 5 του άρθρου 143 που αφορά την επαναξιολόγηση, γίνεται αναφορά στη «συμμετοχή των συμμαχικών δεσμεύσεων στη διαμόρφωση των επιχειρησιακών απαιτήσεων των Ενόπλων Δυνάμεων και ότι αυτή είναι καταλυτική». Οσο για τις αναφορές του άρθρου 149 ότι η «επιχειρησιακή αυτονομία των Ενόπλων Δυνάμεων» πρέπει να συνδέεται, όπως αναφέρεται στο νομοσχέδιο, «με την εγκαθίδρυση και διατήρηση μιας εγχώριας τεχνολογικής βιομηχανικής βάσης», η ειδική αγορήτρια του ΚΚΕ σημείωσε ότι «το ενδιαφέρον αυτό είναι παραπλανητικό» αφού ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ διαδοχικά αυτό που προσπαθούν είναι η σταδιακή ιδιωτικοποίηση της πολεμικής βιομηχανίας, η ΕΑΒ μετατρέπεται σταδιακά σε αποκλειστικό υπεργολάβο της «Λόκχιντ», κ.ο.κ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι από τον ΣΥΡΙΖΑ σε όλη τη διάρκεια της συζήτησης στις επιτροπές δεν έγινε η παραμικρή αναφορά στις ρυθμίσεις του υπουργείου Αμυνας, δείχνοντας ότι «άρα συμφωνούν», όπως ανέφερε και ο υπουργός. «Αγκαλιά πάτε σε ό,τι πουν ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, ΕΕ», σχολίασε η Δ. Μανωλάκου.