Είναι επίσης γνωστό ότι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων τα «πειράματα» κατέληξαν σε επιστροφή στο 40ωρο κι ακόμα περισσότερο, πλην ορισμένων περιπτώσεων σε συγκεκριμένους κλάδους (νέες τεχνολογίες κ.τ.λ.), όπου η «φύση» της δουλειάς επέτρεπε την εργασία από απόσταση και άλλες μορφές «ελαστικοποίησης» του χρόνου εργασίας, δίνοντας τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις να απασχολούν τους εργαζόμενους πολύ περισσότερες ώρες από το «πιλοτικό» 7ωρο. Δηλαδή, καμιά σχέση δεν έχει η εξαγγελία του ΣΥΡΙΖΑ με το δίκαιο αίτημα των σωματείων για μείωση του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας, 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο, με αύξηση των αποδοχών και πλήρη ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα. Υπάρχει βέβαια και το παράδειγμα της Γαλλίας, όπου το 35ωρο εφαρμόστηκε «πιλοτικά» ως μέσος εβδομαδιαίος χρόνος εργασίας σε ετήσια βάση, μέσω της γνωστής «διευθέτησης», που στη χώρα μας ενισχύεται με το νόμο Χατζηδάκη. Μήπως αυτός είναι τελικά ο λόγος που ο Τσίπρας, παρουσιάζοντας το πώς θα ...«σαρώσει» το νόμο Χατζηδάκη, δεν είπε κουβέντα για τη «διευθέτηση»; Εξάλλου, ο ΣΥΡΙΖΑ μόνο για την «κατάργηση» του μισού νόμου μπορεί να μιλάει ...γιατί τον άλλο μισό τον έχει έτσι κι αλλιώς ψηφίσει!