Η ειδική αγορήτρια του ΚΚΕ Μαρία Κομνηνάκα ανέδειξε ότι με το νομοσχέδιο «η κυβέρνηση της ΝΔ επιχειρεί να υλοποιήσει τη δέσμευση προς την τρόικα για ολοκλήρωση του Κτηματολογίου και των Δασικών Χαρτών έως το τέλος του 2021, κλείνοντας άρον - άρον τις εκκρεμότητες. Στην πραγματικότητα, να υλοποιήσει την αστική πολιτική για τη γη και τη χρήση της, δηλαδή τη στρατηγική της πλήρους εμπορευματοποίησης της γης». «Γι' αυτό άλλωστε διαγκωνίστηκαν τα τελευταία χρόνια η προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και η σημερινή της ΝΔ να αποδείξουν τόσο στην τρόικα όσο και στον ΣΕΒ, στους τραπεζίτες, στο κατασκευαστικό κεφάλαιο και στους μεγαλεμπόρους γης, ποιος είναι "ο πιο καλός ο μαθητής" στην εξυπηρέτηση αυτής της στρατηγικής», πρόσθεσε.

Χαρακτηριστικό ως προς αυτό είναι ότι σε όλη τη διάρκεια της συζήτηση στην Ολομέλεια κυριάρχησαν οι αντιπαραθέσεις ανάμεσα σε ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ και λοιπούς για το ποιος με τις προτάσεις του υπηρέτησε πιο αποτελεσματικά την επιτάχυνση της διαδικασίας ολοκλήρωσης του Κτηματολογίου, ενόψει της εκταμίευσης των δισ. προς τους επενδυτές από το Ταμείο Ανάκαμψης.

Ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ Μ. Κάτσης, για παράδειγμα, κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι «με τη νομοθετική ρύθμιση που προωθεί παραδίδει ένα ημιτελές έργο», «δεν θα αποκτήσουμε Κτηματολόγιο, αλλά θα τιναχτεί στον αέρα μια μεγάλη μεταρρύθμιση λίγο πριν ολοκληρωθεί, και ενώ ήδη είχε μπει στις ράγες ώστε να γίνει πράξη» από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ έκανε λόγο και για «ομηρία και τροχοπέδη στην ανάπτυξη».

Απαντώντας, ο αρμόδιος υπουργός Κ. Πιερρακάκης διαβεβαίωσε ότι «η στρατηγική της κυβέρνησης είναι η επιτάχυνση, η διευκόλυνση» και «βασικός στόχος το Κτηματολόγιο να είναι ολοένα και περισσότερο διαθέσιμο και αποδοτικά χρήσιμο για πολίτες, επιχειρήσεις, οικονομία».

Η Μ. Κομνηνάκα, καταψηφίζοντας το νομοσχέδιο, ανέφερε ότι αυτό που επιδιώκουν η κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα είναι «να εξασφαλιστεί "καθαρό τοπίο" ώστε να αποτελέσει η γη κερδοφόρα διέξοδο στα συσσωρευμένα κεφάλαια πολυεθνικών και μονοπωλιακών ομίλων που ήδη έχουν εκδηλώσει ζωηρό ενδιαφέρον για αγορές και επενδυτικά σχέδια. Ιδίως βέβαια στον τομέα που σήμερα, στο πλαίσιο της "πράσινης" οικονομίας και του "πράσινου new deal", ονομάζεται ΑΠΕ (ανεμογεννήτριες, φωτοβολταϊκά), τουριστικές επιχειρήσεις κ.λπ. Να διευκολύνει τη συγκέντρωση της γης σε λίγα επιχειρηματικά χέρια».

Παράλληλα - ανέδειξε - επιχειρείται καθαρά η ιδιωτικοποίηση πτυχών της λειτουργίας του Κτηματολογίου. Αυτό μαρτυρά «η εκχώρηση λειτουργιών του φορέα σε ιδιώτες, όπως γίνεται μέσω των Προγραμματικών Συμβάσεων με το ΤΕΕ και φυσικά με τον θεσμό των διαπιστευμένων μηχανικών», αντί να ενισχυθεί ο φορέας με νέες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού.

Αλλη πτυχή της ιδιωτικοποίησης «είναι και η ιδιωτική διαμεσολάβηση που εισάγεται με το άρθρο 8. Εκτός των άλλων λειτουργεί σε βάρος του αδύναμου, γιατί ποια θα είναι η τύχη ενός εργαζόμενου απέναντι στους επενδυτές;».

Η Μ. Κομνηνάκα αναφέρθηκε τέλος στις διατάξεις που αφορούν το Εθνικό Κέντρο Οπτικοακουστικών Μέσων και Επικοινωνίας, σημειώνοντας ότι «δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να επιδιώκουν τη δημιουργία ενός ευνοϊκού οικονομικού, διοικητικού και εν γένει επενδυτικού περιβάλλοντος για την προσέλκυση περισσότερων ημεδαπών αλλά και αλλοδαπών παραγωγών οπτικοακουστικών έργων».