Eurokinissi |
Από δω και πέρα, δηλώνουν «αγύριστα κεφάλια» απέναντι στην αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ. Οι «υποσχέσεις» και οι «δεσμεύσεις» κυβέρνησης, υπουργού Γεωργίας και άλλων κυβερνητικών παραγόντων δεν τους πείθουν. Εμαθαν απ' το 1995, στα μπλόκα του αγώνα, να είναι «άπιστοι Θωμάδες», να διεκδικούν για να πάρουν. Δίνουν τη μάχη της επιβίωσης για να μείνουν στα χωριά τους και στη γη τους, για να μην προστεθούν στους ατέλειωτους καταλόγους της ανεργίας του καπιταλιστικού συστήματος, να μη γίνουν εφεδρείες τους.
Βαμβακοπαραγωγοί, ελαιοκαλλιεργητές, σιτοπαραγωγοί, παραγωγοί οπωροκηπευτικών, καπνοκαλλιεργητές, το σύνολο της αγροτιάς - έβαλαν στην άκρη αυτά που τους χωρίζουν και τις συμβιβασμένες ηγεσίες των τριτοβάθμιων αγροτικών και συνεταιριστικών τους οργανώσεων - συσπειρώθηκαν και με ενότητα αντιτάσσουν και προτάσσουν την ανατροπή αυτής της πολιτικής, που έχει γίνει «θηλιά στο λαιμό τους». Διεκδικούν την εφαρμογή μιας άλλης, φιλοαγροτικής πολιτικής, που θα βασίζεται, θα αξιοποιεί και θα αναπτύσσει την αγροτική οικονομία σε παραγωγική βάση, που θα διασφαλίζει το αγροτικό εισόδημα και θα εξασφαλίζει την αγροτική απασχόληση, που θα ικανοποιεί τις σύγχρονες διατροφικές και καταναλωτικές ανάγκες του ελληνικού λαού. Σ' αυτόν τον αγώνα θέλουν και έχουν τη συμπαράσταση και αλληλεγγύη της εργατικής τάξης, των εργαζομένων, του μικρομεσαίου της πόλης, των άλλων εργατικών στρωμάτων.
Μ' αυτήν την προοπτική ξεκίνησαν την προηγούμενη Δευτέρα οι ξωμάχοι του κωπαϊδικού κάμπου, της Βοιωτίας, οι αγρότες της Ρούμελης, στήνοντας τα τρακτέρ και τα αγροτικά μηχανήματα που διαθέτουν στους δρόμους. Το «δεν έχουμε άλλα περιθώρια» είναι το ξέσπασμα οργής και αγανάκτησης του αγρότη απ' το Ρωμέικο, ενώ στο μπλόκο της Λιβαδειάς ο αγρότης συνειδητοποίησε ότι «δε μας μένει τίποτα άλλο απ' το δρόμο του αγώνα».