ΠΟΡΤΟ ΑΛΕΓΚΡΕ.--

Οι διαδηλωτές είναι αυτοί που πραγματικά «ταράζουν» τα νερά κατά τη διάρκεια της 2ης Συνόδου του Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ, που θα κλείσει τις πύλες του αύριο, στο «λιμάνι της χαράς», στο Πόρτο Αλέγκρε.

Κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου, χιλιάδες διαδήλωσαν εκφράζοντας εμπράκτως την αλληλεγγύη τους με το λαό της Αργεντινής, και κρατώντας πανό που έγραφαν: «Η Αργεντινή το καταδεικνύει, όχι στη Ζώνη Ελεύθερων Συναλλαγών, όχι στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο». Ανάλογης μαχητικότητας ήταν και η διαδήλωση υπέρ του παλαιστινιακού λαού, όπου οι διαδηλωτές κρατώντας παλαιστινιακές σημαίες απαίτησαν «Ελεύθερη Παλαιστίνη» και «Κάτω η κατοχή, η γενοκτονία και η τρομοκρατία του Σαρόν».

Παράλληλα, συνεχίζονται και οι συζητήσεις στα διάφορα θεματικά κέντρα. Οι χώρες του Νότου διεκδικούν το δικαίωμα στη ζωή, εξασφαλίζοντας την πρόσβαση στα φάρμακα, αίτημα που προώθησαν οι μη κυβερνητικές οργανώσεις στη μοναδική συζήτηση του παγκόσμιου κοινωνικού Φόρουμ του Πόρτο Αλέγκρε, που ήταν αφιερωμένη στην Υγεία. Οπως υπογραμμίστηκε στη σύνοδο αυτή, το 72% του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σε αναπτυσσόμενες χώρες, οι οποίες αντιπροσωπεύουν μόλις το 7% της αγοράς φαρμάκων: Το ένα τρίτο της ανθρωπότητας δεν έχει πρόσβαση στα φάρμακα και σε ορισμένες χώρες της Αφρικής και της Ασίας το ποσοστό αυτό ξεπερνά το 50%. Οπως τόνισε η Μισέλ Λοτρόβσκα, εκπρόσωπος της οργάνωσης «Γιατροί χωρίς Σύνορα», στο εδώλιο για την κατάσταση αυτή βρίσκονται οι μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες, οι οποίες δεν προωθούν την έρευνα για την καταπολέμηση των ασθενειών που κάνουν θραύση στις χώρες αυτές.

«`Η θα υπάρξει ένας κόσμος ειρηνικός ή δε θα υπάρξει καθόλου», τόνισε κατά τη διάρκεια της ομιλίας - παρέμβασής του ο Αμερικανός γλωσσολόγος, Νόαμ Τσόμσκι κατά τη διάρκεια του κύκλου συζητήσεων υπό τον τίτλο «Ενας κόσμος χωρίς πόλεμο είναι εφικτός» και παράλληλα τόνισε ότι σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, οι ΗΠΑ αλλά και η πολιτική που επιβάλλουν, προσαρμόζεται ανάλογα με τις «νέες προφάσεις» που εμφανίζονται μετά την 11η Σεπτεμβρίου. Πολιτική όπως ο «πόλεμος των άστρων» και η στρατιωτικοποίηση του διαστήματος», η αύξηση του εξοπλιστικού προϋπολογισμού», αλλά και ο ασφυκτικός έλεγχος των πολιτών, «που καμία σχέση δεν έχουν με την τρομοκρατία».

Από αυτό τον κύκλο των συζητήσεων, ήρθε και το «Μανιφέστο για έναν κόσμο δίχως πόλεμο», ως καταληκτικό κείμενο των συμπερασμάτων των συζητήσεων της «Συνδιάσκεψης για την Ειρήνη».

«Οι τρομοκρατικές ενέργειες της 11ης Σεπτεμβρίου έλαβαν ως απάντηση την εγκαθίδρυση ενός καθεστώτος τρομοκρατίας ως πρότυπο σχέσεων ανάμεσα στα κράτη, σε αντικατάσταση του διεθνούς δικαίου. Οι ΗΠΑ -κύριος πρωταγωνιστής, εμπλεκόμενες έμμεσα ή άμεσα σε σχεδόν όλες τις τρέχουσες ένοπλες συγκρούσεις -άρχισαν να επιβάλλουν τη βούλησή τους διά της βίας, με βομβαρδισμούς, απειλές, οικειοποιούμενες το ρόλο του δικαστή και του αστυνομικού στον κόσμο ολόκληρο», τονίζεται στο Μανιφέστο, και προσθέτεται ότι επικρατεί ένα «κλίμα ψυχρού πολέμου» σε όλον τον κόσμο, όπου η Παλαιστίνη καταστρέφεται, το «Σχέδιο Κολομβία» εντείνεται, οι σχέσεις ανάμεσα στην Ινδία και το Πακιστάν επιδεινώνονται.

«Τα Ηνωμένα Εθνη έχασαν το ρόλο τους και όλες οι άλλες καπιταλιστικές δυνάμεις και σχεδόν όλες οι υπόλοιπες χώρες στον κόσμο έχουν αναθέσει στις ΗΠΑ το ρόλο του μόνιμου φορέα της τρομοκρατίας (...) σάμπως να διαμηνύουν στον κόσμο πως ο νόμος του ισχυροτέρου θα επικρατεί πάντοτε».

«Η αύξηση των ανισοτήτων και η επέκταση των κοινωνικών αποκλεισμών και της φτώχειας λειτουργούν όλο και περισσότερο ως υπέδαφος για τις συγκρούσεις, οι οποίες ναι μεν μπορούν να επιλυθούν ειρηνικά, μετατρέπονται όμως σε ένοπλες συρράξεις, για να ενισχύσουν το κλίμα του πολέμου που ενδιαφέρει όλους εκείνους που το προξένησαν και επωφελούνται απ' αυτό».

Εξαντλώντας όμως όλη την «επαναστατικότητα» στον εντοπισμό των αιτιών, το μανιφέστο καταλήγει ότι ναι μεν, «ένας κόσμος δίχως πολέμους είναι εφικτός και απαραίτητος», αλλά αρκεί να ιδρυθεί ένας διεθνής οργανισμός, που θα διαθέτει «τη δύναμη και τη νομιμότητα να επιλύει κάθε σύγκρουση»! Και ακόμη πιο συγκαταβατικά βρίσκει και τη λύση: «Να εξαφανίσουμε τη βιομηχανία των όπλων και τα εκεί δεσμευμένα δισεκατομμύρια να μεταβιβαστούν για να καλύψουν τις πρώτες ανάγκες του μεγαλύτερου μέρους της ανθρωπότητας, να παραγραφούν τα εξωτερικά χρέη των φτωχών χωρών, να διαλυθούν οι φορολογικοί παράδεισοι, όπου ξεπλένονται τα μεγάλα οφέλη των βιομηχανιών όπλων»!