LaPresse

Στο επίκεντρο της συζήτησης βρέθηκαν, για άλλη μια φορά, οι συνέπειες από την ανισομετρία στους εμβολιασμούς, η οποία βέβαια προκύπτει από το ότι ισχυρά καπιταλιστικά κράτη έχουν αγοράσει τη «μερίδα του λέοντος», οι μονοπωλιακοί όμιλοι σπρώχνουν τα εμβόλια σε συμφέρουσες αγορές, ενώ οι κυβερνήσεις τα αξιοποιούν στο πλαίσιο γεωπολιτικών ανταγωνισμών.

Μετά από πρόταση του Ιταλού υπουργού Υγείας, Ρομπέρτο Σπεράντσα (η Ιταλία έχει την προεδρία στο G20), υιοθετήθηκε το «Σύμφωνο της Ρώμης», με στόχο τον εμβολιασμό των κατοίκων των «φτωχότερων περιοχών του πλανήτη» στην Αφρική και την Ασία, με στόχο «να περιορισθεί αποφασιστικά η κυκλοφορία των διαφόρων μεταλλάξεων».

Ο Σπεράντσα ανέφερε πως καμιά χώρα δεν μπορεί να σωθεί μόνη της και ισχυρίστηκε ότι «οι πλούσιες χώρες θα πρέπει να διαμορφώσουν εμβολιαστική καμπάνια, που να επεκτείνεται σε όλες τις εθνότητες». Ο δε Γερμανός υπουργός Υγείας, Γενς Σπαν, είπε ότι μέχρι το τέλος του χρόνου η Γερμανία θα διαθέσει 100 εκατ. δόσεις στην παγκόσμια εμβολιαστική καμπάνια (σε άλλη μια «φιλανθρωπία» των ισχυρών καπιταλιστικών κρατών, πολύ πίσω από τις πραγματικές ανάγκες). Παράλληλα, το G20 στοχεύει στην κατά το δυνατόν εναρμόνιση των διαφόρων συστημάτων Υγείας, ενόψει και μελλοντικών πανδημιών.

Η ενίσχυση της «παγκόσμιας αρχιτεκτονικής ασφάλειας Υγείας» είναι από τους βασικούς στόχους της ΕΕ, τόνισε η επίτροπος Υγείας και Ασφάλειας Τροφίμων της ΕΕ, Στέλλα Κυριακίδου, μιλώντας στη Σύνοδο.

Μετά από τουλάχιστον 221,7 εκατ. επιβεβαιωμένα κρούσματα και 4,585 εκατ. επίσημα καταγεγραμμένους θανάτους, ως αποτέλεσμα των ανύπαρκτων μέτρων προστασίας των λαών και ενίσχυσης των δημόσιων συστημάτων Υγείας, η επίτροπος Υγείας ισχυρίστηκε ότι «η πρόληψη, η ετοιμότητα και η αντιμετώπιση της πανδημίας πρέπει να συνεχίσουν να αποτελούν παγκόσμια προτεραιότητα για το G20. Πρέπει να αντλήσουμε τα διδάγματα από την COVID».

Αποφεύγοντας κάθε αναφορά στην ανάγκη να αυξηθούν οι κρατικές δαπάνες για την ενίσχυση των δημόσιων υπηρεσιών Υγείας, μετά από δεκαετίες εμπορευματοποίησης και περικοπών, στις οποίες και η ΕΕ πρωτοστάτησε, η επίτροπος έκανε αναφορά σε «δαπάνες για την Υγεία» - δημόσιες και ιδιωτικές - λέγοντας ότι αυτές «είναι επένδυση και όχι κόστος».

Ειδικότερα, σημείωσε ότι για να ενισχυθεί η ανθεκτικότητα των συστημάτων Υγείας, «η οποία απαιτεί συνεχείς και στοχευμένες επενδύσεις - σε εγκαταστάσεις, εφόδια, προσωπικό και δεξιότητες», πρέπει να ενισχυθούν οι ικανότητες και η «ευελιξία» των συστημάτων Υγείας.

«Στην ΕΕ έχουμε θέσει σε εφαρμογή τα επενδυτικά και χρηματοδοτικά εργαλεία τον τελευταίο χρόνο για να μετατρέψουμε αυτές τις δεσμεύσεις σε δράση και πραγματικότητα», σημείωσε.

Αυτό ακριβώς είναι και το περιεχόμενο της «Ατζέντας 2030» της ΕΕ, με ενίσχυση της επιχειρηματικής λειτουργίας των υπηρεσιών Υγείας, αύξηση των πληρωμών των ασθενών και κρατικές παρεμβάσεις ανάλογα με το κριτήριο «κόστος - όφελος», ώστε να μειώνεται το «κόστος» της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης για το κράτος και τα μονοπώλια, ανοίγοντας ταυτόχρονα ολοένα και μεγαλύτερα πεδία για επενδύσεις, ΣΔΙΤ κ.λπ.

Τα τραγικά αποτελέσματα αυτών των πολιτικών, που εφαρμόζονται στον έναν ή στον άλλον βαθμό σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, βιώνει και σήμερα η ανθρωπότητα εν μέσω πανδημίας.

Κατά τ' άλλα, η Στ. Κυριακίδου ανέφερε ότι πρέπει να αντιμετωπιστούν οι ανισότητες στην πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη - ειδικά των ευάλωτων ομάδων - και σε υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας.