Παραπέρα, η πρόταση του ΕSM προβλέπει την επιβολή πλαφόν στο ύψος των κρατικών δαπανών (με την εξαίρεση των επενδύσεων υπό προϋποθέσεις) αλλά και τη διασφάλιση ικανής μάζας πρωτογενών πλεονασμάτων σε βάθος χρόνου που βέβαια θα φορτώνονται στις πλάτες των λαών.

Μεταξύ άλλων ο ΕSM θέτει τους παρακάτω άξονες:

-- Το κριτήριο του κρατικού χρέους μπορεί να φτάσει στο 100% του ΑΕΠ, από 60% του ΑΕΠ σήμερα, ως τιμή αναφοράς. Πρόκειται βέβαια για την αύξηση της δυνατότητας χρηματοδότησης των επιχειρηματικών ομίλων μέσω του κρατικού προϋπολογισμού που φορτώνεται στις πλάτες των λαών. Παράλληλα, πρόκειται για μια προσπάθεια αναπροσαρμογής καθώς ο σημερινός δημοσιονομικός κανονισμός (χρέος μέχρι 60% του ΑΕΠ) είναι πρακτικά ανεφάρμοστος. Ταυτόχρονα, σε περίπτωση υπερβάσεων παραμένει η υποχρέωση μείωσης του χρέους κατά 1/20 σε ετήσια βάση.

Σε αυτό το πλαίσιο, τα υπερδανεισμένα κράτη (π.χ. Ελλάδα, Ιταλία) καλούνται να παρουσιάζουν πρωτογενή πλεονάσματα τέτοια ώστε να μπορούν να προσεγγίσουν το όριο του 100% σε μια 20ετία.

Μεταξύ άλλων, σε περίπτωση πτώσης της οικονομικής δραστηριότητας ή «επενδυτικού κενού» (όπως στην ελληνική οικονομία) ο κανόνας της ετήσιας μείωσης για το χρέος θα αναστέλλεται για δύο χρόνια, μέχρι να ανακτηθεί η αναπτυξιακή δυναμική. Το «κλειδί», βέβαια, είναι η επίτευξη υψηλών ρυθμών μεγέθυνσης του ΑΕΠ, που βέβαια προϋποθέτει την κλιμάκωση των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων.

-- Ο δημοσιονομικός στόχος παραμένει σε έλλειμμα μέχρι 3% του ΑΕΠ, ωστόσο προβλέπονται σειρά από εξαιρέσεις προκειμένου να «τρέξουν» οι επενδυτικές δαπάνες των κρατών, με γνώμονα τη στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων της ΕΕ.

Με απλά λόγια, οι κυβερνήσεις της ΕΕ θα έχουν τη δυνατότητα να υποβάλλουν τριετή πλάνα με το ύψος των πρωτογενών δαπανών, από τις οποίες θα αφαιρούνται τα ποσά για τις επενδύσεις, δηλαδή σε ρότα αντίστοιχη με το νέο κριτήριο για το κρατικό χρέος. Μετά την πανδημία, «οι κυβερνήσεις θα πρέπει να αντιμετωπίσουν το επενδυτικό κενό και να εξασφαλίσουν πρόσθετη χρηματοδότηση για την επίτευξη των στόχων που έχουν τεθεί από τις βασικές ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες και επίσης για να τονώσουν την ανάπτυξη», επισημαίνει χαρακτηριστικά ο ΕSM.

Πρόκειται βέβαια για την επέκταση και μονιμοποίηση των μηχανισμών χρηματοδότησης προς τους επιχειρηματικούς ομίλους της ΕΕ, με την ταυτόχρονη κλιμάκωση των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων.