Το τελευταίο «αντίο» στον σπουδαίο κομμουνιστή καλλιτέχνη, τον γλύπτη Κώστα Ρόθο, είπαν το πρωί της Δευτέρας η οικογένειά του και πολλοί σύντροφοι, συνάδελφοί του και φίλοι, στην πολιτική κηδεία του που έγινε στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.

Το «παρών» στην τελετή έδωσε πολυμελής αντιπροσωπεία του ΚΚΕ με επικεφαλής τα μέλη του ΠΓ της ΚΕ, Νίκο Σοφιανό και Θοδωρή Χιώνη, την Ελένη Μηλιαρονικολάκη, μέλος της ΚΕ και υπεύθυνη του Τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ, την Βαγγελιώ Πλατανιά, μέλος της ΚΕΟΕ κ.ά.

Παραβρέθηκε επίσης αντιπροσωπεία του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας, με επικεφαλής τον πρόεδρό του Νάσο Χαλκίδη, ο πρόεδρος της ΕΕΔΥΕ, Σταύρος Τάσσος, καθώς και συνάδελφοι του Κώστα Ρόθου από το πρώην ΤΕΙ της Αθήνας όπου δίδασκε.

Τους παρευρισκόμενους ευχαρίστησε ο γιος του Αλέξανδρος, που αναφέρθηκε στον πατέρα του μιλώντας μεταξύ άλλων για τον ιδιόρρυθμο και κλειστό χαρακτήρα του, την αγάπη του για τους κοντινούς του ανθρώπους, ενώ θυμήθηκε τρυφερές στιγμές όπως «τότε που ήρθε να με δει όταν παίζαμε σχολικό πρωτάθλημα μπάσκετ στη Γ' Γυμνασίου και μετά κέρασε γρανίτες όλη την ομάδα, ή τα καλοκαίρια που παίζαμε πινγκ πονγκ μαζί», την εκμυστήρευσή του ότι όταν ο Αλέξανδρος ήταν μικρός τον άφηνε να κερδίζει στο σκάκι, αλλά αργότερα δεν κατάφερνε να τον κερδίσει κ.ά.

«Ο πατέρας μου έζησε μια γεμάτη ζωή. Εκανε πολλά και κυρίως αυτά που ήθελε χωρίς συμβιβασμούς, πράγμα που τον χαρακτήρισε στον δυναμικό τρόπο με τον οποίο μαχόταν μέσα από τον Σύλλογο Καθηγητών του ΤΕΙ, όπως επίσης και μέσα από το Εικαστικό Επιμελητήριο, που είναι κομμάτι του, απέναντι πάντα στην άρχουσα αστική τάξη και τους εκφραστές της σε κάθε χώρο», τόνισε μεταξύ άλλων, προσθέτοντας: «Σίγουρα με διαμόρφωσε ως άνθρωπο κι ένα μέρος δικό του σίγουρα ζει μέσα μου (...) Για μένα ο Κώστας Ρόθος υπήρξε σπουδαίος και ήταν ο πατέρας μου».

«Οταν μιλάμε για τον Κώστα Ρόθο, όσοι σύντροφοι τον έζησαν από κοντά στην οργανωμένη πάλη, μιλάμε για ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας, της κομματικής ζωής μας, για μια ζωντανή, μαχητική, νεανική προσωπικότητα», σημείωσε η Εύα Μελά, εκ μέρους του Τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ του ΚΚΕ, που αναφέρθηκε στην ένταξη του Κώστα Ρόθου από τα φοιτητικά του χρόνια στο αντιδικτατορικό κίνημα, στη συμμετοχή του στην πρώτη γραμμή στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, τις σπουδές του στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, στο εργαστήρι του Γιάννη Παππά και στην ένταξή του το 1974 στο ΚΚΕ «από όπου συνέχισε να αγωνίζεται μέσα από την Κομματική Οργάνωση ως το τέλος της ζωής του, πάντα στην πρώτη γραμμή».

Μίλησε για το πλούσιο καλλιτεχνικό του έργο, «έργο με υψηλή αισθητική αξία και ταξικό αγωνιστικό πρόσημο», όπως είπε και στάθηκε αναλυτικά σε σταθμούς της δουλειάς και της δράσης του, όπως τη συνεργασία του με την ΕΕΔΥΕ, τη σπουδαία δράση «Πρόσωπο με Πρόσωπο» μαζί με Τούρκους εικαστικούς καλλιτέχνες, τις εικαστικές δράσεις του σε μεγάλες κινητοποιήσεις, τις ατομικές εκθέσεις του, όπως εκείνη του 2007 στο πάρκο του ΤΕΙ Αθήνας κ.ά. Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στο γλυπτό που φιλοτέχνησε για την δολοφονημένη ΚΝίτισσα Σωτηρία Βασιλακοπούλου και βρίσκεται στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, για τη δημιουργία του που δόθηκε το 2011 από το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης ως βραβείο στον ηγέτη της Κουβανικής Επανάστασης Φιντέλ Κάστρο, για τα έργα του με τα οποία κοσμήθηκε η εικαστική έκθεση προς τιμήν του 21ου Συνεδρίου του ΚΚΕ, αφού επισήμανε κιόλας ότι «ο σύντροφος Ρόθος πάντα έλεγε ότι ήθελε τα έργα του να κοσμήσουν τον χώρο του ΚΚΕ και τα προσέφερε πάντα απλόχερα»...

Πρόσθεσε ότι «ήταν πάντα ιδιαίτερα αγαπητός στους φοιτητές και μαθητές του στα ΤΕΙ, αλλά πρώτα από όλα στους συναδέλφους τους εικαστικούς καλλιτέχνες με τους οποίους είχε συνδέσει άρρηκτα τη ζωή του, την καθημερινότητά του, μέσα από τους αγώνες για ανεμπόδιστη καλλιτεχνική δημιουργία, για την ανάπτυξη του δικαιώματος της εργατικής τάξης στην τέχνη», γιατί όπως ο ίδιος πίστευε και έλεγε: «"Η Τέχνη είναι όπλο"... Και αυτό το όπλο είναι ορατό στο έργο του: Εργο που στοχεύει να αναδείξει τη δύναμη του αγωνιζόμενου ανθρώπου, χωρίς αισθητικά εφέ, χωρίς κόλπα και εντυπωσιασμούς, έργο τεράστιο σε όγκο και ουσία, πανανθρώπινο και σύγχρονο στην έκφρασή του, έργο μνημειακό, δυναμικό και ταυτόχρονα ανθρώπινο και απέραντα ευαίσθητο... όπως ήταν και ο ίδιος».

Για το έργο του Κώστα Ρόθου και τις θέσεις που ανέλαβε στο ΕΕΤΕ, μίλησε εκ μέρους του Επιμελητηρίου ο γλύπτης Αντώνης Μυρωδιάς, τονίζοντας τη μαχητικότητά του και σημειώνοντας ότι «πολλοί από τους κερδισμένους αγώνες του ΕΕΤΕ τις δεκαετίες του '80, του '90 και το 2000 οφείλονται στη μαχητική εμμονή ανθρώπων όπως ο Ρόθος».

Αναφέρθηκε στο έργο του, που «βαθμιαία αποκτά ιδιαίτερη ένταση, μαχητικότητα και δυναμισμό. Αφαιρετικές μορφές στο μέταλλο, που σκίζουν τον χώρο ως λεπίδες, φιγούρες με ένταση, στιβαρή παρουσία και σταθερότητα, με εξοχές που υποδηλώνουν την πάλη, τη μη παραίτηση, την απαίτηση», όπως είπε. Πρόσθεσε ότι η ιδεολογική του επιλογή και στράτευση που υπηρέτησε με συνέπεια μέχρι τέλους «αποτυπώνεται εύγλωττα μέσα στο σύνολο του καλλιτεχνικού του έργου. Κι ακόμη σφραγίζει τον τρόπο που ο ίδιος αντιμετώπισε επαγγελματικά τις δημιουργίες του σε όλη την πορεία της ζωής του, αλλά και την επιλογή του για τη μελλοντική διαχείριση του έργου του».

Και κάλεσε: «Ας διατηρήσουμε στη σκέψη μας, στη στάση μας αυτό το Παράδειγμα Ζωής, όχι μόνο γιατί έτσι διαιωνίζουμε τον Κώστα μας, τον συνάδελφο, συναγωνιστή και φίλο, αλλά γιατί αυτός μπορεί να είναι και ο προσωπικός δρόμος του καθενός μας για αυτοβελτίωση, οραματισμό και ελπίδα».