Στο στόχαστρο του αγώνα βρίσκεται η πολιτική που ακολουθούν διαχρονικά οι κυβερνήσεις, υλοποιώντας τις κατευθύνσεις της ΕΕ, και η οποία οξύνει τα προβλήματα των αγροτών και των οικογενειών τους, απειλώντας ακόμα και την επιβίωσή τους. Απέναντί τους έχουν τους εμποροβιομήχανους, τα μονοπώλια, τους τραπεζίτες, που εκμεταλλεύονται τον μόχθο τους και κερδοσκοπούν σε βάρος τους, με τις πλάτες και τους νόμους της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων του κεφαλαίου και της ΕΕ.

Το τελευταίο διάστημα, οι μηλοπαραγωγοί της Αγιάς αντιμετωπίζουν μεγάλες δυσκολίες με τη διάθεση των μήλων ποικιλίας «Gala».

Πιο συγκεκριμένα, τα μήλα «Gala», που είναι κυρίως εξαγώγιμο προϊόν, έχουν μείνει πάνω στα δέντρα ή σε αποθήκες - ψυγεία, μιας και αντιμετωπίζουν πρόβλημα απορρόφησης από παραδοσιακές αγορές, όπως αυτή της Αιγύπτου, που απορροφούσε τουλάχιστον το 80% της παραγωγής. Αυτό οφείλεται στο καθεστώς κεφαλαιακών ελέγχων που επικρατεί το τελευταίο διάστημα στην Αίγυπτο, που έχει ως αποτέλεσμα να επιτρέπεται η εισαγωγή ευπαθών προϊόντων σε κοντέινερ με τιμολόγιο έως 1.600 ευρώ, ποσό που δεν ανταποκρίνεται ούτε στα στοιχειώδη έξοδα μεταφοράς.

Από πρόσφατη κινητοποίηση των μηλοπαραγωγών με τα τρακτέρ τους

Ταυτόχρονα τα μήλα δεν απορροφούνται ούτε στην εγχώρια λαϊκή κατανάλωση, αφού η ακρίβεια τσακίζει κόκαλα.

Το πρόβλημα της διάθεσης των μήλων είναι οξυμένο από το 2014, οπότε και επιβλήθηκε το ρωσικό εμπάργκο ως απάντηση στις τότε κυρώσεις της ΕΕ, με τη διαχρονική συμφωνία όλων των ελληνικών κυβερνήσεων. Από εκείνη τη χρονιά και με δεδομένο ότι η ρωσική αγορά απορροφούσε μεγάλες ποσότητες μήλου, περίπου το 80% της συνολικής παραγωγής πράσινου μήλου, εκατοντάδες μηλοπαραγωγοί είδαν το εισόδημά τους να συρρικνώνεται, με τα μήλα τους να μένουν αδιάθετα ή να πουλιούνται σε εξευτελιστικές τιμές στους μεγαλεμπόρους.

Ταυτόχρονα, παρά τις παχυλές υποσχέσεις από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, καμία δεν πήρε μέτρα αναπλήρωσης του χαμένου εισοδήματός τους, ούτε και ουσιαστικές πρωτοβουλίες για απορρόφηση της παραγωγής σε κρατικές δομές με τιμή που να καλύπτει το κόστος και να αφήνει εισόδημα επιβίωσης.

Αυτό εξανάγκασε τους παραγωγούς της Αγιάς σε αναδιάρθρωση των ποικιλιών από «Golden» σε «Gala», με βάση τις κατευθύνσεις των μεγαλοεξαγωγέων, της ΕΕ και των κυβερνήσεων, προκειμένου να εξασφαλιστεί πρόσβαση σε νέες αγορές.

Την ίδια ώρα, οι μεγαλέμποροι διαμορφώνουν όπως θέλουν και τις τιμές, με κριτήριο το κέρδος τους. Ετσι, αξιοποιώντας το αίσχος των «ανοιχτών» και απαράδεκτα χαμηλών τιμών παραγωγού για την πλειοψηφία των αγροτικών προϊόντων, αγοράζουν τα προϊόντα ακόμα και κάτω του κόστους.

Ευθύνη έχουν και όλες οι κυβερνήσεις, που αρνούνται το αίτημα του οργανωμένου αγροτικού κινήματος για κατώτατες εγγυημένες τιμές, που θα ανταποκρίνονται στο κόστος παραγωγής και θα διασφαλίζουν εισόδημα επιβίωσης και προσιτές τιμές των προϊόντων στη λαϊκή κατανάλωση. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα μήλα πουλιούνται στα σούπερ μάρκετ έως και 5 φορές πάνω από την τιμή που τα παραδίδει ο παραγωγός.

Ουσιαστικά οι μηλοπαραγωγοί πληρώνουν τις συνέπειες του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, με μόνιμα χαμένους τους λαούς και κερδισμένους τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Το πρόβλημα που έχει προκύψει με τις δυσκολίες που εμφανίζονται στη διακίνηση, εξαγωγή και εμπορία των μήλων ποικιλίας «Gala» ήταν η «σταγόνα» που ξεχείλισε το ποτήρι για εκατοντάδες παραγωγούς, οι οποίοι χρόνια τώρα βιώνουν το «μαρτύριο της σταγόνας», προσπαθώντας να παραμείνουν στα χωράφια και στα χωριά τους.

Ολα αυτά τα χρόνια μένουν απροστάτευτοι από κάθε λογής φυσικά φαινόμενα, όπως οι παγετοί, ενώ παρά τα τσουχτερά ασφάλιστρα που πλήρωναν στον ΕΛΓΑ, οι αποζημιώσεις που παίρνουν είναι ψίχουλα που πολλές φορές δεν κάλυπταν ούτε τα καλλιεργητικά τους έξοδα, ενώ δίνονται και με μεγάλες καθυστερήσεις, που φτάνουν τον έναν χρόνο.

Το «κερασάκι στην τούρτα» έβαλε τα τελευταία χρόνια η μεγάλη αύξηση στο κόστος παραγωγής, που δεν συνοδεύτηκε όμως από αντίστοιχη αύξηση στην τιμή με την οποία πουλάνε τα μήλα τους οι παραγωγοί.

Ενδεικτικά, η τιμή του αγροτικού ρεύματος πριν έναν χρόνο ήταν 0,07 λεπτά ανά κιλοβατώρα και σήμερα - με τη ρήτρα αναπροσαρμογής, που δεν τη μείωσαν 90% όπως δήλωσε το υπουργείο για τους αγρότες - πληρώνουν 0,21 λεπτά, δηλαδή το τριπλάσιο ρεύμα σε έναν χρόνο.

Αντίστοιχα αυξήθηκε η τιμή του πετρελαίου, με τους αγρότες να καταγγέλλουν ότι το πετρέλαιο που απαιτείται για την εκτέλεση καλλιεργητικών εργασιών μίας χρονιάς είναι περίπου 70 λίτρα το στρέμμα, με το κόστος του να ξεπερνά σήμερα τα 130 ευρώ το στρέμμα, όταν πριν δύο χρόνια πλήρωναν περίπου 80 ευρώ. Οσο για την επιστροφή φόρου που δόθηκε πριν λίγες μέρες, είναι σκέτη κοροϊδία, αφού αναλογούσε σε 4 ευρώ ανά στρέμμα, δηλαδή περίπου 2 λίτρα πετρέλαιο.

Συνολικά, με τις παραπάνω αυξήσεις αλλά και αυτές που σημειώθηκαν στα αγροεφόδια, στα λιπάσματα και την άρδευση, ένας μηλοπαραγωγός όχι μόνο δεν βγάζει ένα μεροκάματο, αλλά μπαίνει και «μέσα», αφού πολλές φορές έχει να αντιμετωπίσει και τους εκβιασμούς των μεγαλεμπόρων, που αγοράζουν τα μήλα σε τιμές κάτω του κόστους. Ταυτόχρονα, ο αγρότης πρέπει να πληρώσει ασφαλιστικές εισφορές ΕΦΚΑ, χαράτσι ΕΝΦΙΑ και γενικά όλα τα έξοδα διαβίωσης μιας οικογένειας.

Στο φόντο αυτό των νέων αδιεξόδων για τους μηλοπαραγωγούς έχουν αρχίσει να τριγυρνούν οι γνωστοί «σωτήρες», υποσχόμενοι ξανά «λύσεις», ενώ είναι αυτοί που ευθύνονται για τα προβλήματά τους. Τέτοιοι είναι για παράδειγμα οι κυβερνητικοί βουλευτές, που καταθέτουν υπομνήματα στους υπουργούς, καλλιεργώντας αυταπάτες ότι υπάρχει σωτηρία στο πλαίσιο της σημερινής αδιέξοδης πολιτικής, που δοκιμάστηκε και αποδείχθηκε καταστροφική για τους παραγωγούς.

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσουν για παράδειγμα την επιχειρηματολογία για την περιβόητη «εξωστρέφεια» της παραγωγής, τη συνταγή που έχει οδηγήσει στο σημερινό καθεστώς της ανασφάλειας και της ανέχειας ειδικά τους πιο φτωχούς αγρότες. Παρουσιάζεται δηλαδή ως «σωτηρία» η θωράκιση της καπιταλιστικής ανάπτυξης, που φέρνει αμύθητα κέρδη στους μεσάζοντες και στα μονοπώλια και φτώχεια, βάσανα και ανασφάλεια στις λαϊκές οικογένειες.

Στη συνάντηση που είχαν οι μηλοπαραγωγοί με τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης την προηγούμενη Τρίτη, εισέπραξαν αρνητική απάντηση στα αιτήματά τους, με το γνωστό επιχείρημα των «δημοσιονομικών δεδομένων», που όμως δεν αποτελούν εμπόδιο για τη στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων.

Αλλά και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, που εμφανίζονται σαν εναλλακτικοί «σωτήρες» και καλούν τους αγρότες να εναποθέσουν τις ελπίδες τους στην κυβερνητική εναλλαγή, από την οποία «κάηκε η γούνα τους» όλα τα προηγούμενα χρόνια, αφού ο καθένας συνέχιζε την πολιτική του προηγούμενου.

Κοινή πεποίθηση της πλειοψηφίας των μηλοπαραγωγών είναι ότι μόνο με τον συλλογικό και οργανωμένο αγώνα μπορούν να κερδίσουν κάτι και να πάρουν μια ανάσα επιβίωσης. Αλλωστε, με τα τρακτέρ στον δρόμο κέρδισαν το αφορολόγητο το 2016 και πρόσφατα τη διατήρηση των συνδεδεμένων ενισχύσεων σε προϊόντα όπως τα μήλα, τα κάστανα και τα αμύγδαλα.

Σημαντικό εφόδιο στην προσπάθεια για την οργάνωση της πάλης αποτελούν η δράση και το πλαίσιο πάλης των Αγροτικών Συλλόγων Αγιάς και της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Λάρισας, που συσπειρώνονται στην Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων. Απ' αυτήν την άποψη, χρειάζεται να ενισχυθεί η προσπάθεια για τη μαζικοποίηση και το δυνάμωμα των Αγροτικών Συλλόγων, καθώς και για τη δημιουργία νέων όπου δεν υπάρχουν.

Οι πολύμορφες αγωνιστικές πρωτοβουλίες αυτής της περιόδου είναι απάντηση στην ηττοπάθεια και στη μοιρολατρία που καλλιεργούν η κυβέρνηση και τα άλλα αστικά επιτελεία. Αποτελούν παρακαταθήκη στον μακρύ και δύσκολο αγώνα που δίνουν οι βιοπαλαιστές αγρότες για να ζήσουν αξιοπρεπώς.

Ταυτόχρονα, μέσα στον αγώνα δυναμώνει και η συζήτηση, ο προβληματισμός των μικρών αγροτών γύρω από το «τι πρέπει να γίνει» ώστε να μπορούν να ζουν χωρίς τις απειλές και τους εκβιασμούς των βιομηχάνων και των εμπόρων, χωρίς κυνηγητό από τις τράπεζες και την εφορία, χωρίς τους περιορισμούς της ΕΕ, αξιοποιώντας τις τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες του αγροτοκτηνοτροφικού τομέα για την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών.

• Ερώτηση για τα οξυμένα προβλήματα των μηλοπαραγωγών Αγιάς Λάρισας κατέθεσε προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, ζητώντας την άμεση στήριξή τους, όπως και η Κοινοβουλευτική Ομάδα του Κόμματος στη Βουλή.