Από συγκέντρωση των εργαζομένων ενάντια στις απολύσεις

Οι εργαζόμενοι έμειναν άνεργοι μετά την αιφνιδιαστική λήξη της σύμβασης, ενώ την ίδια μέρα η «Ελληνικός Χρυσός» ανακοίνωνε την έγκριση νέας χρηματοδότησης από ελληνικές τράπεζες, ύψους 680 εκατ. ευρώ, για το έργο ανάπτυξης των Σκουριών. Μάλιστα, η εργοδοσία της «Edilmac» τους ενημέρωσε ότι λήγει η σύμβαση και πρέπει να τελειώνουν οι εκκρεμούσες εργασίες και οι εργαζόμενοι να απολυθούν με τη «θέλησή» τους...! Τους ζήτησε επίσης να συστήσουν μια 5μελή επιτροπή προκειμένου να ολοκληρωθεί η διαδικασία μέσω διαβούλευσης, όπως προβλέπει ο νόμος.

Οι εργαζόμενοι απαιτούν να απορροφηθούν από την ίδια την «Ελληνικός Χρυσός» και να συνεχίσουν να δουλεύουν στο έργο, αίτημα που στηρίζει και η Ομοσπονδία Μεταλλωρύχων Ελλάδας (ΟΜΕ). Η ΟΜΕ θυμίζει ότι οι 92 εργαζόμενοι επί σειρά ετών εργάζονταν με μειωμένα εργασιακά δικαιώματα σε αντίξοες και επικίνδυνες συνθήκες, βγάζοντας όλη τη σκληρή δουλειά στα μεταλλεία.

Επίσης, το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Μεταλλείων και Λατομείων Β. Ελλάδος (ΣΕΜΛΑ) οργανώνει τον αγώνα των μεταλλωρύχων και παλεύει για τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας.

Τις απαράδεκτες ομαδικές απολύσεις καταγγέλλει με ανακοίνωσή της η ΚΟ Μεταλλείων Κασσάνδρας του ΚΚΕ και καλεί το σύνολο των μεταλλωρύχων, της τοπικής κοινωνίας και της εργατικής τάξης της χώρας να τις καταδικάσουν. Να πέσει στο κενό η προσπάθεια της «Ελληνικός Χρυσός» να διασπάσει τους εργαζόμενους, να καλλιεργήσει αναμονή και εφησυχασμό.

Σε ανακοίνωσή της σημειώνει ότι οι απολύσεις «δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Είναι το επόμενο βήμα στην πορεία μετασχηματισμού των Μεταλλείων Κασσάνδρας σε "μια αποτελεσματική, υγιή και κερδοφόρο επιχείρηση", όπως αναφέρεται στον "Στρατηγικό Οδικό Χάρτη 2021 - 2024".

Ερχεται ως αποτέλεσμα της νέας σύμβασης που υπέγραψε η "Ελληνικός Χρυσός" το προηγούμενο έτος με το Ελληνικό Δημόσιο, που συνεχίζει το έγκλημα της παράδοσης ενός κρίσιμου και μη ανανεώσιμου ορυκτού πόρου στους επιχειρηματικούς ομίλους.

Αποτελεί συνέχεια των πρόσφατων απολύσεων εργαζομένων της "Ελληνικός Χρυσός", των αποτυχημένων προσπαθειών ποινικοποίησης της δράσης πρωτοπόρων αγωνιστών μέσα από τα συνδικάτα τους, της υπογραφής της νέας άθλιας επιχειρησιακής ΣΣΕ που καταδικάστηκε από τις Γενικές Συνελεύσεις των μεταλλωρύχων».

Τονίζει επίσης ότι «κανένας μεταλλωρύχος της "Ελληνικός Χρυσός" δεν μπορεί να νιώθει σιγουριά και ασφάλεια, αφού η εταιρεία ομολογεί ότι στόχο έχει "την αύξηση της παραγωγικότητας και τη μείωση του κόστους". Δηλαδή, λιγότεροι εργαζόμενοι να βγάζουν περισσότερη εργασία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στα εργασιακά δικαιώματα και στη μεγιστοποίηση των ήδη σοβαρών κινδύνων της εργασίας.

Το βασικό συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι όσο ο σχεδιασμός και η υλοποίηση παραγωγικών δραστηριοτήτων είναι στα χέρια ορισμένων μετόχων - παρασίτων και του αστικού κράτους που τους εξυπηρετεί, μοναδικό κριτήριο θα είναι το κυνήγι του μέγιστου ποσοστού κέρδους, που προϋποθέτει την ολόπλευρη ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων».

Καλεί, τέλος, τους μεταλλωρύχους σε αγώνα που θα επιβάλει να μη μείνει κανένας εργαζόμενος χωρίς εισόδημα, να προσληφθούν όλοι οι απολυμένοι στο έργο, με ευθύνη της «Ελληνικός Χρυσός».