Συντάξεις πείνας, και μάλιστα μετά από 45 χρόνια δουλειάς, έφερε τόσο στα δυτικά όσο και στα ανατολικά γερμανικά κρατίδια η ανατροπή του σοσιαλισμού στη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία (DDR).

32 χρόνια πέρασαν από τη λεγόμενη «επανένωση» της Γερμανίας, που γιορτάστηκε και φέτος από την κυβέρνηση στις 3 Οκτώβρη, ενώ κάθε χρόνο αναδεικνύονται η επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου και η σαρωτική ανατροπή εργασιακών δικαιωμάτων που υπέστησαν όλοι οι Γερμανοί, στην Ανατολική Γερμανία με την παλινόρθωση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και σε όλη τη χώρα με την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης στα χρόνια που μεσολάβησαν.

Είναι πολύ χαρακτηριστικά τα στοιχεία που κυκλοφόρησαν με αφορμή τη φετινή επέτειο:

Ακόμα και μετά από 45 χρόνια ασφαλισμένης εργασίας η μέση σύνταξη στα δυτικά κρατίδια το 2021 ήταν μόλις 1.527 ευρώ, στα δε ανατολικά ακόμα πιο κάτω, μόλις στα 1.329 ευρώ! Να σημειωθεί ότι το επίσημο όριο της φτώχειας στη Γερμανία, σύμφωνα με το κόστος ζωής και το μέσο εισόδημα, είναι περίπου στα 1.000 ευρώ...

Μετά από δεκαετίες σκληρής δουλειάς, η «γενιά της επανένωσης», οι σημερινοί συνταξιούχοι, δεν μπορούν να εξασφαλίσουν ούτε ένα στοιχειώδες βιοτικό επίπεδο...

Παράλληλα, παραμένουν οι σοβαρές μισθολογικές διαφορές ανάμεσα στα ανατολικά και στα δυτικά κρατίδια της Γερμανίας.

Οπως προκύπτει από έρευνα του Ιδρύματος «Χανς Μπέκλερ», στα ανατολικά κρατίδια οι μισθοί είναι κατά 13,7% χαμηλότεροι σε σχέση με τα δυτικά. Ακόμα μεγαλύτερες διαφορές καταγράφονται στα τεχνικά επαγγέλματα: Ενας μηχανολόγος μηχανικός αμείβεται στην Ανατολή με 1.030 ευρώ λιγότερα τον χρόνο κατά μέσο όρο σε σχέση με τη Δύση.

Οι επιχειρήσεις που έχουν αναγνωρίσει τις Συλλογικές Συμβάσεις και δεσμεύονται από αυτές είναι αισθητά λιγότερες στα ανατολικά κρατίδια, κάτι που επηρεάζει τους μισθούς και τις συνθήκες εργασίας. Αυτή βέβαια είναι μια συνολική τάση στη Γερμανία, από την ανατροπή του σοσιαλισμού στη ΓΛΔ και το αντεργατικό «τσουνάμι» που ακολούθησε.

Ως συνέπεια της καπιταλιστικής παλινόρθωσης το 1990, άρχισαν να αδυνατίζουν πολύ η συλλογικότητα και η οργανωμένη δράση των εργαζομένων. Το 1991 το 78% των εργαζομένων στη Γερμανία ήταν εγγεγραμμένοι στο συνδικάτο τους και το 1990 το 87% των εργαζομένων καλύπτονταν από κάποια Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Τα επόμενα χρόνια τα ποσοστά αυτά μειώνονται ραγδαία: Το 2000 το 50% είναι μέλη συνδικάτου και το 2005 μόλις το 60% καλύπτονται από ΣΣΕ. Σήμερα, μόλις το 40% περίπου των εργαζομένων στη Γερμανία καλύπτονται από ΣΣΕ...