Να παρθούν τώρα μέτρα για να επιστρέφουν οι εργάτες σώοι από τη μάχη για το μεροκάματο, να μπει τέρμα στον «φόρο αίματος» που πληρώνει η εργατική τάξη για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, απαιτούν εργατικά συνδικάτα από μια σειρά κλάδους και χώρους δουλειάς της Αττικής με τη συγκέντρωση που οργανώνουν την Τετάρτη 26 Οκτώβρη, στις 6.30 μ.μ., στο υπουργείο Εργασίας.

Από τις αρχές του χρόνου η εργατική τάξη μετρά ήδη πάνω από 50 νεκρούς εργάτες, πάνω από 50 εργοδοτικά εγκλήματα γιατί τα μέτρα για την υγεία και ασφάλεια είναι κόστος, γιατί στο ζύγι του καπιταλιστή το κέρδος του βαραίνει περισσότερο από τη ζωή του εργάτη.

Το αρχικό κάλεσμα για τη συγκέντρωση απηύθυνε το κλαδικό Σωματείο Εργαζομένων στην Ενέργεια Αττικής - Βοιωτίας - Εύβοιας - Κορινθίας, ενώ ήδη έχουν ανταποκριθεί η Πανελλαδική Ενωση Ελαιουργοσαπωνοποιών και Εργαζομένων Χημικής Βιομηχανίας Αττικής και το Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής.

Στο μεταξύ, παρέμβαση στο υπουργείο Εργασίας πραγματοποίησε το πρωί της Παρασκευής το ΔΣ της Ομοσπονδίας Μεταλλωρύχων Ελλάδας, μαζί με μέλη Διοικητικών Συμβουλίων του Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Μεταλλείων και Λατομείων Βόρειας Ελλάδας και του εργοταξιακού Σωματείου Εργαζομένων στην «IMERYS».

Δίπλα τους βρέθηκαν ο Γιάννης Δελής, βουλευτής του ΚΚΕ, και ο Γιάννης Τασιούλας, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων Ελλάδας.

Ζητήματα αιχμής της παρέμβασης ήταν η απώλεια 92 θέσεων εργασίας στα μεταλλεία της «Ελληνικός Χρυσός» και η ανάγκη λήψης μέτρων για την υγεία και ασφάλεια, καθώς τα δυστυχήματα που συμβαίνουν στον χώρο των μεταλλείων έχουν ως αποτέλεσμα να «θρηνούμε κάθε τόσο συναδέλφους». Τα ζητήματα αυτά τέθηκαν σε εκπρόσωπο του υπουργείου Εργασίας, ο οποίος δεν αρνήθηκε την κατάσταση που υπάρχει, ωστόσο έδειξε το υπουργείο Ενέργειας ως το αρμόδιο υπουργείο για την κατάσταση στα μεταλλεία.

Στην παρέμβαση συμμετείχε ο Γ. Τασιούλας, που σε δήλωσή του πριν τη συνάντηση σημείωσε μεταξύ άλλων ότι οι οικοδόμοι «είμαστε στο πλευρό των μεταλλωρύχων, βράζουμε στο ίδιο καζάνι, αντιμετωπίζουμε τα ίδια προβλήματα» και πρόσθεσε πως τα εργοδοτικά εγκλήματα «αφήνουν πίσω τους νεκρούς και σακατεμένους. Η υπεράσπιση της ζωής, της δουλειάς μας, της ασφάλισής μας περνά πρώτα και κύρια μέσα από τη δική μας οργανωμένη πάλη, με τα συνδικάτα απέναντι σε όλο αυτό το αντεργατικό πλαίσιο, που καθορίζει συνεχώς χειρότερους όρους δουλειάς για τους εργαζόμενους».