Τα λόγια είναι όπως τα άστρα. Τη φωτεινή ενέργεια που εκπέμπουν την αντλούν από αντιδράσεις που συμβαίνουν στο εσωτερικό τους. Είναι αυτονόητο λοιπόν πως η υπεράσπιση αυτού του θαύματος που όλοι μετέχουμε, θέλοντας και μη, προϋποθέτει την υπεράσπισή του από έναν και μοναδικό εχθρό, το θόρυβο.

Αποφάσισε λοιπόν ο καλός Θεός να στείλει το θόρυβο να σκεπάσει τη ροή της βλακείας μιας δυτικής κοινωνίας απαίδευτης, δίχως ίχνος αξιοπρέπειας. Αργά ή γρήγορα, αυτό θα γινόταν. Ο συνάνθρωπός μας λοιπόν κατάντησε, μέσω των μέσων που τον κατασκευάζουν, ένας ανεπιθύμητος ήχος. Η θορυβογενής βαρηκοία είναι όχι η μοίρα του αλλά η μοίρα μας. Οσοι βρίσκονται στην πρώτη γραμμή και αγωνίζονται για μια καλύτερη κοινωνία πλήττονται άμεσα. Σ' αυτούς τους συντρόφους έχω να δώσω μια ιατρική συμβουλή: Οπως έχουν φτάσει τα πράγματα, με το μαύρο χάλι των συνομιλητών - αντιπάλων μας, καλύτερα θα είναι να αφήσουμε κατά μέρος την αντιπαράθεση με τη μέθοδο της διαλεκτικής και να αρχίσουμε να τους καταγγέλλουμε μόνο για το θόρυβο που κάνουν και για τις βλάβες που μας προκαλούν, νευρικές, ψυχολογικές, κυκλοφορικές κλπ.