80 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την ανατίναξη της Γέφυρας του Γοργοποτάμου, τη νύχτα της 25ης προς την 26η Νοέμβρη 1942, από τις αντάρτικες δυνάμεις του ΕΛΑΣ με τη συμμετοχή και δυνάμεων του ΕΔΕΣ, που αποτέλεσε μία από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις δολιοφθοράς του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, με μεγάλη αξία στον αγώνα του ελληνικού λαού κατά της τριπλής (γερμανικής, ιταλικής και βουλγαρικής) κατοχής.

Στη Διακήρυξή της για την επέτειο, η ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ τονίζει μεταξύ άλλων πως «ο Γοργοπόταμος πέρασε στην Ιστορία ως σύμβολο του αγώνα της Εθνικής μας Αντίστασης ενάντια σε έναν εχθρό που φάνταζε ανίκητος. Ηταν μια λαϊκο-επαναστατική πράξη, που φούντωσε το αντάρτικο στη χώρα μας, τη φλόγα της Αντίστασης στον κατακτητή. Μα πάνω απ' όλα φούντωσε στο νου και την καρδιά του αδούλωτου λαού μας την πεποίθηση πως κανένας εχθρός δεν είναι ανίκητος, πως η δύναμη του λαού είναι ανεξάντλητη και γίνεται νικηφόρα με την οργάνωση του αγώνα για τα δίκια του», την ώρα που «από την άλλη, οι αστοί και οι σύμμαχοί τους καλούσαν τον λαό μας σε αδράνεια και ουσιαστικά υποταγή απέναντι στον κατακτητή. Κι αυτό δεν μπορεί να παραχαραχθεί και διαστρεβλωθεί με την καθοδηγούμενη και "χρυσοπληρωμένη" προπαγάνδα των ιμπεριαλιστών, της ΕΕ, των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και των αστικών δυνάμεων», τονίζει η ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ.

Η ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ αναφέρεται εξάλλου αναλυτικά στα γεγονότα, στη δράση των αστών και των Αγγλων συμμάχων τους, με στόχο την εδραίωση της αστικής εξουσίας στη μεταπολεμική Ελλάδα, και προσθέτει πως η Ιστορία επιβεβαιώνει ότι «η πάλη ανάμεσα στην αστική τάξη από τη μια και στην εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα από την άλλη δεν σταματά ποτέ, είτε σε περίοδο ειρήνης, είτε σε πολεμικές περιόδους» και αποδεικνύει πως «κανένας λαός δεν μπορεί να εμπιστευθεί την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων του και την υπεράσπιση της πατρίδας του στην αστική τάξη και τα αστικά κόμματα».

Σε άλλο σημείο της Διακήρυξης εξάλλου επισημαίνει: «Ο Γοργοπόταμος στην ιστοριογραφία των αστών και των οπορτουνιστών παρουσιάζεται ως μια στιγμή "εθνικής ενότητας" και μάλιστα αξιοποιείται με αυτόν τον συμβολισμό στις σύγχρονες συνθήκες, προκειμένου να επιβάλουν στις εργατικές - λαϊκές συνειδήσεις την ύπουλη προπαγάνδα πως, τάχα, μπορεί να ταυτίζονται τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης με αυτά της εργατικής τάξης, του λαού, με στόχο να εξαπατήσουν τους εργαζόμενους για να στηρίξουν την εξουσία της, αποδεχόμενοι το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα του καπιταλισμού».

Ενώ αναφερόμενη στις σημερινές εξελίξεις, σημειώνει μεταξύ άλλων πως «η διέξοδος για τον λαό μας από την καπιταλιστική οικονομική κρίση, από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις δεν μπορεί να υπάρξει με πολιτικές εξωραϊσμού του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος, αλλά μόνο με την ανατροπή του, όπως διδάσκει και η πείρα από την Αντίσταση κατά της τριπλής φασιστικής κατοχής».

Και η Διακήρυξη καταλήγει καλώντας «ιδιαίτερα τη νέα γενιά να γνωρίσει αυτή την πραγματική ιστορία που έγραψε ο λαός μας με επικεφαλής το ΚΚΕ, γιατί δείχνει και σήμερα την ακαταμάχητη δύναμη του αγώνα που μπορεί να νικήσει κάθε αντίπαλο για να καθορίζει ο ίδιος τις τύχες του», τονίζοντας πως και «σήμερα παλεύουμε με το εργατικό - λαϊκό ταξικό κίνημα, το ΠΑΜΕ και με το τιμημένο ΚΚΕ, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα για αγωνιστική συμπόρευση για να γίνει, ξανά, ο λαός μας πρωταγωνιστής των εξελίξεων».