Στην ακριτική Λέρο βρέθηκε ο «Ριζοσπάστης» την περασμένη βδομάδα συνοδεύοντας το κλιμάκιο του ΚΚΕ με επικεφαλής τον βουλευτή του Κόμματος Νίκο Παπαναστάση. Το μικρό σχετικά νησί των βόρειων Δωδεκανήσων, των 8.000 κατοίκων, αντιμετωπίζει τα ίδια προβλήματα με τα υπόλοιπα νησιά του Αιγαίου, ιδιαίτερα τα πιο απομακρυσμένα, σε συνδυασμό με τα γενικά, όπως η ακρίβεια, η ενεργειακή φτώχεια, οι τεράστιες ελλείψεις σε υποδομές που αφορούν ανάγκες ζωτικής σημασίας.

Το κλιμάκιο, στο οποίο συμμετείχαν επίσης ο Μιχάλης Ρούσσος, Γραμματέας της ΚΟ Λέρου του ΚΚΕ και μέλος της Τομεακής Επιτροπής Βόρειου Δωδεκανήσου, και η Δήμητρα Παντάπαση, μέλος της Κομματικής Επιτροπής Αιγαίου του ΚΚΕ, μετέφερε στους εργαζόμενους, στις επαφές που είχε στο νησί, το Κάλεσμα της ΚΕ για αγωνιστική συμπόρευση με το ΚΚΕ καθώς και την ανακοίνωση της Επιτροπής Αιγαίου του Κόμματος.

Οι συνθήκες ζωής που βιώνουν οι εργαζόμενοι της Λέρου γίνονται ακόμα πιο δύσκολες τους χειμερινούς μήνες, όταν τελειώνει η τουριστική περίοδος, με τα πανάκριβα ακτοπλοϊκά εισιτήρια. Για παράδειγμα, η σύνδεση από Πειραιά, τέσσερις φορές μόνο τη βδομάδα, είναι 10 ώρες ταξίδι και κοστίζει 48 ευρώ στο κατάστρωμα, ενώ δύσκολη είναι και η ενδονησιωτική σύνδεση με κέντρο την Κω, με παλιά πλοιάρια, όπως το «Νήσος Κάλυμνος». Το αεροπλάνο είναι πολύ ακριβότερο και έχει 2 - 3 φορές τη βδομάδα. Ταυτόχρονα οι κάτοικοι αντιμετωπίζουν τις υποστελεχωμένες δομές Υγείας και Πρόνοιας, τα καθημερινά προβλήματα επιβίωσης, που έχουν την αιτία τους στην πολιτική που εφαρμόζουν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις. Μια πολιτική που δίνει προτεραιότητα στα κέρδη και στις ιεραρχήσεις των καπιταλιστών και όχι στις ανάγκες των εργαζομένων και όλου του λαού.

Ιδιαίτερα σημαντικό για τους κατοίκους είναι και το ζήτημα του νερού, αφού στο νησί γίνεται αφαλάτωση και ενώ αυτό θα μπορούσε να είναι πόσιμο, καταλήγει σε μη συντηρημένο υδρευτικό δίκτυο, με αποτέλεσμα ο πληθυσμός να είναι αναγκασμένος να δαπανά ένα σημαντικό ποσό για να πίνει εμφιαλωμένο.

Η αντιπροσωπεία συναντήθηκε με το Σωματείο των Εργαζομένων και την Ενωση Ιατρών Θεραπευτηρίου Λέρου (ΕΙΘΕΛ), όπου αποκαλύφθηκε η πολύ σοβαρή κατάσταση στον τομέα της Υγείας στο νησί αφού το Κρατικό Θεραπευτήριο, που επιπλέον καλύπτει τις ανάγκες και της Πάτμου, των Λειψών, των Αρκιών και του Αγαθονησίου, λειτουργεί στοιχειωδώς χάρη στις υπεράνθρωπες προσπάθειες των ιατρών, των νοσηλευτών και του υπόλοιπου προσωπικού. Πρόκειται για μια σημαντική δομή Υγείας, η οποία έχει αυξημένες ανάγκες που απορρέουν από τη λειτουργία του ευαίσθητου τομέα των δομών Ψυχικής Υγείας αλλά και από την κάλυψη αναγκών του προσφυγικού πληθυσμού, που είναι εγκλωβισμένος στην «υπερσύγχρονη δομή» - φυλακή του Κέντρου Υποδοχής και Ταυτοποίησης (ΚΥΤ), που είναι χαρακτηριστικά το ...πιο φωταγωγημένο σημείο του νησιού.

Οπως μετέφεραν οι εργαζόμενοι στο κλιμάκιο του ΚΚΕ, νοσηλευτές, γιατροί και βοηθητικό προσωπικό, γύρω στα 500 άτομα, εκ των οποίων οι 95 συμβασιούχοι (ακόμα και με τρίμηνες συμβάσεις), δεν αρκούν για να βγαίνουν οι τρεις βάρδιες της μέρας, σύμφωνα με τις σημερινές ανάγκες του Νοσοκομείου - Θεραπευτηρίου με πολλές μικρές δομές, ειδικά στην Ψυχική Υγεία. Αποτέλεσμα είναι η μεγάλη εντατικοποίηση και κούραση για το προσωπικό. Χαρακτηριστικά ένας ψυχίατρος πρέπει να περιθάλψει 236 ασθενείς, 1 νοσηλευτής το βράδυ πρέπει να κάνει τα πάντα στο τμήμα του. Σε πολλές ειδικότητες γιατρών υπάρχει μόνο ένας χωρίς να μπορεί να αντικατασταθεί. Ο ένας και μοναδικός νεφρολόγος βγαίνει στη σύνταξη και δεν έχει έρθει αντικαταστάτης.

Ιδια κατάσταση επικρατεί και στο ΠΙΚΠΑ που περιθάλπει άτομα με αναπηρίες, όπου καθημερινότητα για τους λιγοστούς εργαζόμενους είναι τα μυοσκελετικά προβλήματα, στη μέση, στον αυχένα, στα χέρια, από τον φόρτο εργασίας.

Οι ίδιοι εργαζόμενοι καλούνται επίσης να περιθάλψουν τους εκατοντάδες πρόσφυγες και μετανάστες που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στη φυλακή - δομή της ΕΕ στο νησί.

Εντονα είναι επίσης τα προβλήματα των κτιριακών εγκαταστάσεων καθώς πρόκειται για υποσυντηρημένα - πολλά σε κακή κατάσταση ή υπό κατάρρευση - κτίρια της περιόδου της ιταλικής κατοχής, από το 1912, δηλαδή πριν από 100 χρόνια.

Σημειωτέον, από τον Δεκέμβρη του 2021, το ΚΚΕ είχε αναδείξει με Ερώτηση στη Βουλή προς το υπουργείο Υγείας τα προβλήματα του Θεραπευτηρίου Λέρου, ωστόσο έναν χρόνο μετά η ηγεσία του υπουργείου αποφεύγει να απαντήσει.

Στη συνάντηση με τους εργαζόμενους και εκπροσώπους του σωματείου της Τοπικής Διοίκησης έγινε πλούσια συζήτηση για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στην εκτέλεση των καθηκόντων τους, για τους μισθούς που δεν φτάνουν για να καλύψουν τις βασικές ανάγκες, τις ελλείψεις στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ενώ εκφράστηκε και η ανησυχία τους για την ιδιαίτερα επικίνδυνη κατάσταση που διαμορφώνεται στο Αιγαίο λόγω της τουρκικής επιθετικότητας.

Στις συναντήσεις ο βουλευτής του ΚΚΕ Ν. Παπαναστάσης εστίασε στο πολιτικό κάλεσμα που κάνει το ΚΚΕ για να δυναμώσει η συμπόρευση του λαού με το ΚΚΕ, ανεξάρτητα από το αν υπάρχει καθολική συμφωνία με τις θέσεις του. Τόνισε ότι το ΚΚΕ δεν εξαντλεί την προσπάθειά του για να βελτιωθεί η ζωή των εργαζομένων μόνο μέσα στο Κοινοβούλιο αλλά παλεύει με όσες δυνάμεις έχει στους χώρους δουλειάς, στο εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα, στις λαϊκές γειτονιές. Ανέδειξε ότι τα σύγχρονα προβλήματα που αντιμετωπίζει η λαϊκή οικογένεια είναι αποτέλεσμα της επιλογής της αστικής τάξης και του πολιτικού της προσωπικού, που για να διασφαλίσουν την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, την καταδικάζουν να ζει σε συνθήκες που δεν ταιριάζουν με την εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας και τις δυνατότητες που υπάρχουν για την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών.

Υπογράμμισε ότι το ΚΚΕ δεν αντιλαμβάνεται την Υγεία ως εμπόρευμα και ότι μία άμεση λύση στα οξυμένα προβλήματα στον χώρο της Υγείας είναι να παρέχονται αποκλειστικά δωρεάν όλες οι υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας σε όλους. Λύση που είναι σε αντίθεση με την υποστελέχωση και την υποχρηματοδότηση που υπάρχουν σήμερα και είναι συνειδητή ταξική επιλογή όλων των κυβερνήσεων για να απαξιώνεται το δημόσιο σύστημα Υγείας και να γιγαντώνεται ο ιδιωτικός τομέας.

Σε σχέση με τον πόλεμο στην Ουκρανία επισήμανε την ανάγκη απεμπλοκής της χώρας από μια σύγκρουση που δεν σχετίζεται με τα συμφέροντα του ελληνικού λαού και τη διασφάλιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων, αλλά, αντίθετα, τον βάζει σε μεγάλο κίνδυνο, αφού τον κάνει στόχο πιθανών αντιποίνων και συντηρεί την τουρκική προκλητικότητα μέσω των δηλώσεων των συμμάχων της αστικής τάξης, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, που στο όνομα της συνοχής της Συμμαχίας καλούν τη χώρα μας να «τα βρει» με την Τουρκία και τις απαράδεκτες διεκδικήσεις της, λογική που οδηγεί σε επικίνδυνους και απαράδεκτους συμβιβασμούς και παζάρια εις βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων του λαού μας.

Ο βουλευτής του ΚΚΕ κάλεσε τους εργαζόμενους να δυναμώσουν τον οργανωμένο αγώνα τους και τις διεκδικήσεις τους μέσα από τα σωματεία τους και τα συλλογικά τους όργανα.

Τα ίδια προβλήματα που αντιμετωπίζει όλος ο λαός, δυσκολεύουν τη ζωή των στρατιωτικών που υπηρετούν στο νησί. Τα ζητήματα της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, της ακρίβειας, των δυσκολιών στις μετακινήσεις, στο να επιβιώσουν οι οικογένειές τους στις παραμεθόριες περιοχές, είναι κοινά.

Αυτό διαπιστώθηκε στις συναντήσεις με τη διοίκηση του 588ου Τάγματος Εθνοφυλακής και τη διοίκηση του Ναυστάθμου της Υπηρεσίας Ναυτικών Τεχνών Λέρου, όπως και στη συνάντηση με συνδικαλιστές της Ενωσης Στρατιωτικών Περιφερειακής Ενότητας Λέρου.

Ιδιαίτερα τα μέλη της Ενωσης ευχαρίστησαν το ΚΚΕ (και τον βουλευτή του, απόστρατο των Ειδικών Δυνάμεων), που στέκεται πάντα στο πλευρό τους και στηρίζει τα δίκαια αιτήματα του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων. Στη συζήτηση που έγινε καταγράφηκαν τα πολύ σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι στρατιωτικοί που είτε είναι από το νησί είτε πολύ περισσότερο έχουν έρθει στη Λέρο από άλλες περιοχές της Ελλάδας. Πέρα από τα ζητήματα που ισχύουν πανελλαδικά για όλο το στρατιωτικό προσωπικό, με την απλήρωτη νυχτερινή απασχόληση, τη μισθολογική υποβάθμιση των κατώτερων αξιωματικών, τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης, επισημάνθηκαν τα ιδιαίτερα προβλήματα των ακριτικών περιοχών. Αυτά αφορούν στις δυσκολίες στην υγειονομική περίθαλψη των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και των οικογενειών τους, στις ελλείψεις ιατρικών ειδικοτήτων και την ανάγκη για μετακίνηση σε νοσοκομεία άλλων περιοχών με τεράστιο κόστος για τις οικογένειες. Τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων καλύπτονται με την παροχή φύλλων πορείας από τις μονάδες (παρόλο που πιστώνονται τα χρήματα μετά από αρκετούς μήνες), ωστόσο δεν ισχύει το ίδιο για τα προστατευόμενα μέλη τους (σύζυγοι, παιδιά). Επίσης οι συνδικαλιστές επισήμαναν την ανάγκη να θεσπιστούν επιπλέον κίνητρα στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων τόσο για να ζητήσουν την τοποθέτησή τους σε ακριτικές περιοχές, όσο και για να παραμείνουν σε αυτές όσο το δυνατόν περισσότερο για τις ανάγκες των μονάδων.