Ο καγκελάριος δήμαρχος της πρωτεύουσας και η πράσινη ηγεσία του ΥΠΕΧΩΔΕ απέκτησαν άλλον ένα διεθνή ...έπαινο για να τοποθετήσουν στην αίθουσα των τροπαίων τους. Η Αθήνα, όπως διαβάσαμε, κατατάχτηκε και με τη βούλα ως η πιο βρώμικη πρωτεύουσα των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης και 196η ανάμεσα σε 215 πόλεις του κόσμου! Μια είδηση που πέρασε στο ντούκου και έμεινε ασχολίαστη τόσο από τους προαγωγούς του «Big Brother» καιτου «Bar», όσο κι από αυτούς που πρόσφατα ανακάλυψαν τα τηλεοπτικά σκουπίδια και το έκαναν σημαία στα προγράμματά τους, όταν μέχρι πριν λίγους μήνες τα κανάλια τους ήταν οι σημαιοφόροι της τηλεοπτικής αθλιότητας των ριάλιτι και οι «ειδήσεις» τους αποτελούσαν - και αποτελούν - μνημείο ευτελισμού και αποπροσανατολισμού. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Η εταιρία William Mercer μελέτησε 215 πόλεις του κόσμου, χρησιμοποιώντας μια σειρά από παραμέτρους, θέλοντας να τις κατατάξει, με βάση το 100, σε κλίμακα, ανάλογα με την καθαριότητα και την ποιότητα της ζωής των κατοίκων τους. Η στήλη έχει υποστηρίξει ...εμπειρικά - εδώ και χρόνια, χωρίς τη χρήση δεικτών - ότι η Αθήνα ήταν η πιο βρώμικη πόλη της Ευρώπης, θέση που επιβεβαιώθηκε με την πρόσφατη μελέτη! Δε χρειάζονται ειδικές γνώσεις, αλλά απλή παρατήρηση. Το πρόβλημα των σκουπιδιών παραμένει άλυτο παρά τις διακηρυκτικές αρχές από τη δεκαετία του '80 της σοσιαλφιλελεύθερης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και των δημάρχων της πρωτεύουσας. Θα είχε ενδιαφέρον αν κάποτε μαθαίναμε τα ποσά που έχουν δαπανηθεί για μελέτες που υποτίθεται εκπονήθηκαν για την επίλυση του προβλήματος. Ενός προβλήματος που είναι συνυφασμένο με το καταναλωτικό πρότυπο που έχει επιβληθεί στο πλαίσιο της οικονομίας της αγοράς, που είναι μονοδιάστατα προσανατολισμένο στη μεγαλύτερη κατανάλωση προϊόντων μιας χρήσης ή μικρής διάρκειας ζωής και της σύντομης αντικατάστασής τους με άλλα. Προϊόντων που συχνά είναι μη ανακυκλώσιμα και επιβλαβή για το περιβάλλον. Αλλά και στον τομέα της ανακύκλωσης η χώρα μας βρίσκεται στον πάτο συγκριτικά με άλλες χώρες, όπως έχουμε αναλύσει παλιότερα. Η βαθμολογία που έλαβε η πόλη που θα φιλοξενήσει την Ολυμπιάδα το 2004 ήταν μόλις 64,5, όταν το Ελσίνκι συγκέντρωσε 158 και η αμέσως προηγούμενη πόλη από την Αθήνα - το Λονδίνο - 109,5.

Ενδεικτικές είναι οι βαθμολογίες άλλων ευρωπαϊκών πόλεων. Χαρακτηριστικά θα αναφέρουμε τη Στοκχόλμη με 149,5, την Κοπεγχάγη με 145,5, το Αμστερνταμ με 142, τη Βιέννη με 140, το Δουβλίνο με 138, τη Μαδρίτη με 129,5, τη Λισαβόνα με 125,5 και το Παρίσι με 120. Σε πολλές από τις πόλεις αυτές ο πληθυσμός τους είναι πολύ μεγαλύτερος από την Αθήνα, άρα και τα προβλήματα των απορριμμάτων θεωρητικά πολλαπλάσια. Αλλά και σε πόλεις με παρόμοιο με την Αθήνα πληθυσμό η κατάσταση είναι πολύ καλύτερη. Ο τίτλος της πιο βρώμικης πρωτεύουσας δε συσχετίζεται φυσικά μόνο με τα απορρίμματα. Η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι άλλος ένας τομέας στον οποίο οι επιδόσεις μας είναι άπαιχτες. Θυμάστε στην πρώτη πασοκική κυβέρνηση που τα στελέχη της διακήρυσσαν, με τις γραφικές ενδυμασίες των δερμάτινων ενδυμάτων και των ζιβάγκο, ότι το νέφος είναι πολιτικό και θα εξαφανιστεί εντός πενταετίας; Και ναι μεν το νέφος είναι πολιτικό, αλλά μετά από είκοσι χρόνια στην εξουσία το μόνο που κατάφεραν ήταν να αυξήσουν τους περισσότερους ρύπους. Αξιος ο μισθός τους. Τέλος στη βαθμολογία της Αθήνας ρόλο έπαιξαν και τα αστικά λύματα και τα απόβλητα στη θάλασσα και τα ποτάμια.

Ως προς την ποιότητα της ζωής σε ευρωπαϊκό επίπεδο και πάλι πιάσαμε πάτο με βαθμολογία 82,5 (η βάση πάντα το 100). Πρώτη η Βιέννη με 106 και πάνω από την Αθήνα και κάτω από τη βάση η Μαδρίτη με 99, η Λισαβόνα με 97 και η Ρώμη με 93,5. Παγκοσμίως κατέχουμε την 87η θέση. Συσχετίστε τη θέση αυτή με τις κομπορρημοσύνες του πρωθυπουργού για τη θέση της χώρας και το ρόλο της. Κωμωδία ή μάλλον τραγωδία. Για την ποιότητα της ζωής μια από τις παραμέτρους που εξετάστηκε ήταν το κυκλοφοριακό. Τι να πει κανείς γι' αυτό; Σε πολλές τριτοκοσμικές πόλεις η κατάσταση είναι σαφώς καλύτερη, κάτι που αποδεικνύει και η βαθμολογία: 3 στα 10. Μια πόλη με τη μονομανία του αυτοκινητοπροσανατολισμού και με συνεχή και συστηματική προσπάθεια απαξίωσης των μέσων μαζικής μεταφοράς προς όφελος των εταιριών αυτοκινήτων, των πετρελαιοειδών και των εταιριών που εμπλέκονται με το ΙΧ. Η δημόσια υγεία στην κατιούσα, τα ταχυδρομεία σε φάση χειρότερη από την περίοδο με τα ταχυδρομικά περιστέρια και η εγκληματικότητα στα χάι της, μια και η αστυνομία ψάχνει για τρομοκράτες και εξειδικεύεται στην καταστολή των απεργιακών κινητοποιήσεων των εργαζόμενων, με ιδιαίτερες επιδόσεις στους συνταξιούχους, τους αγρότες, τους εκπαιδευτικούς, τους φοιτητές και τους οικοδόμους. Αυτός είναι ο εκσυγχρονισμός τους. Τι κι αν έχουν γίνει ρόμπες διεθνώς. Οι αναλύσεις του Τσουκαλά, του Βέλτσου, του Μουζέλη, του Πρετεντέρη, του Σωμερίτη, της Δαμανάκη και του Κακαουνάκη τα βρίσκουν όλα καλά. Οπότε στου Μαξίμου μπορούν να κοιμούνται ήσυχα...