RIZOSPASTIS

«Βιώνουμε στην εποχή μας πρωτόγνωρες παθογένειες και ασύμμετρες κοινωνικές συνθήκες, ως αποτέλεσμα ενός συνεχούς σπιράλ καπιταλιστικών κρίσεων, κύκλων πανδημίας, περιφερειακών πολέμων, ενεργειακής και οικολογικής κρίσης. Τα τελευταία ιδιαίτερα χρόνια ο λαός βιώνει πιο έντονα την πιο σφοδρή καπιταλιστική κρίση, που ως τέτοια καταρρίπτει κάθε αστικό αφήγημα περί "βιώσιμης" ή "δίκαιης" ανάπτυξης, επιβεβαιώνοντας ταυτόχρονα τη θέση πως οι κρίσεις είναι μέρος της "κανονικότητας" του αστικού συστήματος και όχι μια απλή έκτακτη κατάσταση.

Αλλωστε, δεν ξεχνάμε πως τόσο η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ όσο και οι προηγούμενες των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και ΠΑΣΟΚ αξιοποιούν με κάθε τρόπο την "έκτακτη κατάσταση", για να καταφέρουν νέα μόνιμα πλήγματα στα λαϊκά στρώματα, εμπλουτίζοντας τα εργαλεία της εκμετάλλευσης για ακόμα πιο "ευέλικτη" και φθηνή εργασία εντείνοντας την καταστολή και τον αυταρχισμό, μαζί με νέες παροχές και διευκολύνσεις στους επιχειρηματικούς ομίλους αλλά και στα γνωστά αρπακτικά "funds" (...)

Είμαστε αντιμέτωποι με σύνθετες πολύπλοκες εξελίξεις και με μεγάλα προβλήματα σαν αυτά της Παιδείας και του Πολιτισμού. Η Παιδεία και ο Πολιτισμός αποτελούν δύο αλληλοεξαρτώμενους κύκλους που συνεχώς αλληλοτροφοδοτούνται. Η κυβέρνηση της ΝΔ εχθρεύεται φανερά αυτή την αλληλοεξάρτηση. Εχθρεύεται τον πολιτισμό και την πολιτιστική δημιουργία. Απαξιώνει τους καλλιτέχνες, όπως απαξιώνει οτιδήποτε δεν παράγει κερδοφορία.

Η αποθέωση λοιπόν του κέρδους με κάθε μέσο και τρόπο αποτελεί τη γενεσιουργό αιτία για νόμους και ΠΔ όπως το 85/2022. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως ο Πολιτισμός δέχεται ολομέτωπη επίθεση σε όλα τα πεδία και σε όλους τους κλάδους. Οι δε κυβερνήσεις αναζητούν πάντα λύσεις από το κεφάλαιο για να εκμεταλλεύεται την παραγωγή καλλιτεχνικού έργου. Η Google για παράδειγμα, με απροκάλυπτη κυβερνητική στήριξη, έχει εισχωρήσει στους πιο νευραλγικούς καλλιτεχνικούς χώρους, όπως το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, για να συγκεντρώσει ψηφιοποιημένο καλλιτεχνικό έργο, το οποίο θα εκμεταλλευτεί εμπορικά.

Από την άλλη η Παιδεία ταυτίζεται με συντηρητικές εκπαιδευτικές αντιλήψεις και κερδοσκοπικού χαρακτήρα πρακτικές, που ως τέτοιες κάθε άλλο παρά σηματοδοτούν τη διαρκή αγωγή και διαπαιδαγώγηση του ανθρώπου για χειραφέτηση, με στόχο την ανάπτυξη ριζοσπαστικών κοινωνικών δομών και θεσμών ώστε να αποτρέπεται η συγκέντρωση του πλούτου και της εξουσίας σε λίγους. Ουσιαστικά τα ζητήματα της Παιδείας και εκπαίδευσης αντιμετωπίζονται με ανακύκλωση των αποτυχημένων πολιτικών των κυβερνήσεων ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, που εγκλωβίζονται στις αστικές εκμεταλλευτικές σχέσεις παραγωγής.

Για εμάς η Παιδεία είναι ταξική και ως τέτοια οδηγεί στη σύνδεσή της με τον επαναστατικό αγώνα του λαού, ώστε να εμπεδωθεί η κατάργηση της εκμετάλλευσης. Απέναντι στον νοσηρό κύκλο της αστικής εκπαίδευσης όπου η γνώση καθίσταται αποστεωμένο είδος, ενώ η δημιουργικότητα υποβιβάζεται σε δεξιότητα, το ΚΚΕ ανοίγει μορφωτικές ρωγμές. Δίνει απάντηση θεμελιώνοντας επιστημονικές, παιδαγωγικές, ταξικές λεωφόρους του μέλλοντος, συσπειρώνοντας ιδεολογικά και πολιτικά τις λαϊκές μάζες γύρω απ' τη στρατηγική του σοσιαλισμού.

Το ΚΚΕ μαζί με τον λαό εναντιώνεται απέναντι στο εκπαιδευτικό σύστημα των κοινωνικών φραγμών, των πολλών ταχυτήτων και της υποβάθμισης. Αυτό το σύστημα πρέπει να ανατρέψουμε.

(...) Στις εκλογές της άνοιξης δεν κρίνεται αν η ΝΔ ή ο ΣΥΡΙΖΑ θα σχηματίσουν ή όχι αυτοδύναμη κυβέρνηση. Δεν κρίνεται το δίπολο "ακυβερνησία ή ψήφος σε ΠΑΣΟΚ - ΝΔ ή σε ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ". Δεν κρίνεται ακόμα και ποια άλλα κόμματα θα αποτελέσουν τον συμπληρωτικό ιμάντα της επόμενης αντιλαϊκής κυβέρνησης. Ολα αυτά τα αφηγήματα, που αποτελούν τεχνητά σχήματα του εκλογικού ανταγωνισμού, δεν είναι τίποτα περισσότερο από ψευδεπίγραφα διλήμματα.

Χτίζεται πραγματικά ένα ολόκληρο σύστημα γύρω από εκβιαστικά διλήμματα (...) Ομως ο λαός δεν αποδέχεται την εκλογή ανάμεσα στη "Σκύλλα και τη Χάρυβδη", επειδή ακριβώς ό,τι και να διαλέξει θα λειτουργεί σε βάρος του. Ο λαός απορρίπτει αυτά τα εφιαλτικά διλήμματα (...) Με πρωταγωνιστή τον λαό το ΚΚΕ ηγείται των μεγάλων ανατρεπτικών αγώνων που έχει ανάγκη η χώρα μας. Ετσι και μόνο έτσι μπορεί να ανατραπεί η κατάσταση. Οχι με επιλογές σε απατηλές υποσχέσεις ή με σπατάλη ελπίδων σε κυβερνητικές εναλλαγές, που τροφοδοτούν τη βαρβαρότητα και τη συνέχιση της αντιλαϊκής επίθεσης. Οπως έγραφε ο Μπρεχτ: "Μας λένε οι εχτροί μας: Τελείωσε ο αγώνας. Μα λέμε εμείς: Αρχισε τώρα..."».