Αυτή η αγγλική φράση («storm in a teacup») «ταιριάζει γάντι» για να περιγράψει τον μαραθώνιο διεργασιών στον ευρύτερο οπορτουνιστικό χώρο και το σοσιαλδημοκρατικό ΜέΡΑ25 για κοινή εκλογική κάθοδο. Το τελευταίο επεισόδιο δόθηκε την Κυριακή, με την ανακοίνωση της ΚΕ του ΜέΡΑ25 για εκλογική συμμαχία με τη ΛΑΕ. Το αποτέλεσμα κωμικοτραγικό και οι αντιφάσεις ως συνήθως ατελείωτες... Με δεδομένες μάλιστα ορισμένες πολιτικές επιλογές του ΜΕΡΑ 25, όπως οι φιλο-ΕΕ διακηρύξεις του, ή η πρόταση για πανεπιστημιακή αστυνομία το 2019 (πριν καν τη σκεφτεί ο Μητσοτάκης), τις προτάσεις «7+1» σημείων στο ΣΥΡΙΖΑ για να διαμορφώσουν «προοδευτική κυβέρνηση», τις δηλώσεις υποψήφιου βουλευτή του για συνεργασία «ακόμα και με τη ΝΔ αν χρειαστεί», είναι πολύ λογικό οι διεργασίες αυτές να προκαλούν αμηχανία. Ιδιαίτερα σε όσους θέλουν να αυτοπροσδιορίζονται ως αγωνιστές και αριστεροί.

Ομως, το 2023 δεν είναι ούτε 2012, ούτε 2015 και το δισ εξαμαρτείν... δεν συγχωρείται. Ολα αυτά τα παζάρια και οι ηγεμονισμοί, η αναμόχλευση αυταπατών και ψευδαισθήσεων, οι ξαναζεσταμένες σούπες, δεν έχουν καμία σχέση με τις ανάγκες να δοθεί διέξοδο στο προβληματισμό αγωνιστών και αγωνιστριών, σε όσους κινούνται σε ριζοσπαστική κατεύθυνση, σε όσους νοιάζονται για την πορεία του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Για αυτούς υπάρχει το ΚΚΕ, με τη δράση, τη συνέπεια του, τη συμβολή του στο γκρέμισμα αυταπατών, στην προοπτική που δίνει στους αγώνες.