Eurokinissi

Οι προγραμματικές δηλώσεις λοιπόν της όποιας επόμενης κυβέρνησης προβλέπουν:

Εχει τη δική του σημασία ότι η μεγαλύτερη συμμετοχή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, αλλά και συνολικά στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια υπογράφτηκε τη μέρα που ΗΠΑ και Ρωσία «ανακοίνωναν» την κλιμάκωση του ιμπεριαλιστικού πολέμου, με τεράστιους κινδύνους γενίκευσής του.

«Οι δύο κυβερνήσεις εξέφρασαν την ακλόνητη υποστήριξή τους προς την Ουκρανία», γράφει η Κοινή Δήλωση, ενώ «οι ΗΠΑ εξήραν την (...) αμυντική βοήθεια της Ελλάδας προς την Ουκρανία», όπως μεταφράζεται η αθρόα παραχώρηση πολεμικού υλικού. Στο τραπέζι των συζητήσεων βρίσκεται πλέον και η παραχώρηση αρμάτων μάχης «Leopard». «Ο,τι μπορούμε θα το κάνουμε», διαβεβαίωσε ο υπουργός Εξωτερικών, Ν. Δένδιας, τον Μπλίνκεν.

Οι δύο πλευρές έβαλαν παράλληλα «σφραγίδα» στην επέκταση των αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων (με βάση και τα όσα προβλέπει η κατάπτυστη Συμφωνία για τις βάσεις - MDCA), με την υφυπουργό Αμυνας των ΗΠΑ, Σ. Ουαλάντερ, να επιθεωρεί κανονικά Αλεξανδρούπολη και Λάρισα:

Οι ΗΠΑ «υπογράμμισαν τη γεωστρατηγική σημασία του λιμένος της Αλεξανδρούπολης, ο οποίος έχει μετατραπεί σε ζωτικό κόμβο εφοδιασμού» για το ΝΑΤΟ στην ανατολική του πτέρυγα «και θα παρέχει κρίσιμη ενεργειακή ασφάλεια στην περιοχή», γράφει η Κοινή Δήλωση.

Ο υπουργός Αμυνας, Ν. Παναγιωτόπουλος, και η Ουαλάντερ συζήτησαν για την «προτεραιότητα στην αναβάθμιση των εγκαταστάσεων και υποδομών (ενεργειακών και μεταφορικών) του λιμένα και της ευρύτερης περιοχής», για τα βρώμικα ΝΑΤΟικά σχέδια. Ανάμεσα στα άλλα αυτά προβλέπουν επέκταση του αγωγού καυσίμου των Ενόπλων Δυνάμεων που ξεκινά από την Ελευσίνα και καταλήγει στην Καβάλα, μέχρι την Αλεξανδρούπολη και από εκεί στη Βουλγαρία, για να τροφοδοτεί τις αμερικανικές δυνάμεις και το ΝΑΤΟικό Battlegroup. Ακόμα μια ΝΑΤΟική υποδομή, ακόμα ένας στόχος για τα αντίπαλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, κι ένας ακόμα λόγος ανησυχίας για τον λαό.

Το ίδιο αφορούν και τα σχέδια που συζητήθηκαν για παραπέρα αναβάθμιση της Σούδας, ώστε από «Δραστηριότητα Ναυτικής Υποστήριξης» (Naval Support Activity), να εξελιχθεί, με επέκταση εγκαταστάσεων και μεταστάθμευση πρόσθετου προσωπικού και μέσων, σε μια πλήρη βάση, ικανή να ελέγχει όλη την Ανατολική Μεσόγειο και τον δίαυλο προς τα Στενά και τη Μαύρη Θάλασσα.

Οι Αμερικανοί εξετάζουν και την Καβάλα για μετασταθμεύσεις και μετακινήσεις προσωπικού τους (ο «Ριζοσπάστης» έχει αποκαλύψει ότι ενδιαφέρονται για πέντε λιμάνια).

Η Κοινή Δήλωση άλλωστε λέει ότι οι δύο κυβερνήσεις «υπογράμμισαν τον αυξανόμενο αριθμό αμερικανικών δυνάμεων που έχουν αναπτυχθεί προσωρινά στην Ελλάδα, διεξάγουν στρατιωτικές ασκήσεις σε αυτήν ή διέρχονται από αυτήν, συνεργαζόμενες σε κλίμα αλληλεγγύης με τις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις για την υποστήριξη της Συμμαχίας του ΝΑΤΟ».

Το ΝΑΤΟικό ορμητήριο σε πλήρη λειτουργία, με τα χειρότερα να είναι μπροστά, όπως δείχνει και η δέσμευση για «συνέχιση των κοινών ασκήσεων και της εμβάθυνσης της διαλειτουργικότητας για την ενίσχυση της περιφερειακής συνεργασίας στην Ευρώπη, στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή».

Μάλιστα, οι ΗΠΑ εξέφρασαν «την ικανοποίησή τους για την προσήλωση της Ελλάδας να τηρεί υπέρ το δέον» τη ΝΑΤΟική νόρμα να ξοδεύει τουλάχιστον 2% του ΑΕΠ για στρατιωτικές δαπάνες, με τον λαό να ματώνει για τα προτάγματα της λυκοσυμμαχίας. Στο πλαίσιο των εξοπλισμών αυτών δρομολογείται και η προμήθεια των F-35, «που θα ενισχύσουν τη διμερή συνεργασία και τις δυνατότητες του ΝΑΤΟ».

Ενώ η κυβέρνηση ανέλαβε και νέες δεσμεύσεις για «την προώθηση της περιφερειακής ολοκλήρωσης και της ασφάλειας στην περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων, όπου η Ελλάδα διαδραματίζει σημαντικό ρόλο», για την ευρωατλαντική τους ενσωμάτωση, που ρίχνει λάδι στη φωτιά.

Ολα αυτά με στόχο οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι να κάνουν χρυσές δουλειές, ιδιαίτερα στον ενεργειακό τομέα, που ήδη πληρώνει ο λαός με την προμήθεια του πανάκριβου αμερικανικού φυσικού αερίου και συνολικά τις «πράσινες» μπίζνες.

Και αυτά τα γράφει «χαρτί και καλαμάρι» η Κοινή Δήλωση:

«Ελλάδα και ΗΠΑ υπογράμμισαν τον επείγοντα χαρακτήρα της συνέχισης της συνεργασίας για την ενεργειακή ασφάλεια και διαφοροποίηση, ο οποίος ενισχύθηκε από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία». «Διαφοροποίηση» που πήγε χέρι χέρι με το πανάκριβο ρεύμα, την ένταση των ανταγωνισμών, τον κίνδυνο ακόμα και για την ενεργειακή επάρκεια της χώρας. Αυτός ο σχεδιασμός επιταχύνεται τώρα με έργα όπως «ο διασυνδετήριος αγωγός Ελλάδας - Βουλγαρίας, ο τρέχων σχεδιασμός για τον διασυνδετήριο αγωγό Βόρειας Μακεδονίας - Ελλάδας και οι προσπάθειες της Ελλάδας να διασφαλίσει ότι η Μονάδα Επαναεριοποίησης Πλωτής Αποθήκευσης στην Αλεξανδρούπολη θα τεθεί σε λειτουργία μέχρι το τέλος του έτους».

Οι ΗΠΑ χαιρέτισαν επίσης «τη δέσμευση της Ελλάδας να διερευνήσει ευκαιρίες συνεργασίας με την Αμερικανική Υπηρεσία Διεθνούς Ανάπτυξης (USAID) για την περαιτέρω ολοκλήρωση των αγορών ηλεκτρικής ενέργειας της Ελλάδας και των γειτόνων της».

Τα στελέχη της αμερικανικής υπηρεσίας (που όπως λένε οι Αμερικανοί έχει σκοπό «να απαντήσει στη "διπλωματία του πορτοφολιού" της Κίνας») βρέθηκαν άλλωστε εδώ, ενώ η Κοινή Δήλωση σημειώνει με νόημα ότι ΗΠΑ και Ελλάδα «υπογράμμισαν τις συνεχείς προσπάθειες της Ελλάδας να αναπτύξει έναν μηχανισμό ελέγχου για τις άμεσες ξένες επενδύσεις», προκειμένου να μπλοκάρονται αυτές αντίπαλων ιμπεριαλιστικών κέντρων, ενώ «τα δύο μέρη σκοπεύουν να συνεχίσουν τον συντονισμό σε βασικά έργα υποδομής που είναι επιλέξιμα για επενδύσεις των ΗΠΑ και χρηματοδοτική στήριξη από την αμερικανική DFC λόγω του ρόλου τους στην προώθηση της ενεργειακής ασφάλειας, όπως η αναζωογόνηση των Ναυπηγείων Ελευσίνας».

Σημειωτέον, η κυβέρνηση ανακοίνωσε και την «υποστήριξή της στην Κοινή Δήλωση για τη Συνεργασία στις Παγκόσμιες Αλυσίδες Εφοδιασμού», προς απρόσκοπτη λειτουργία του ευρωατλαντικού εμπορίου, κόντρα σε ανταγωνιστές του.

Στο μενού των ενεργειακών η κυβέρνηση έσπευσε να παρουσιάσει και τις ανακαλύψεις «φυσικού αερίου από το Ισραήλ, την Κύπρο και την Αίγυπτο ως δυνητικά πολύτιμες πηγές για τη διαφοροποίηση του ενεργειακού μείγματος της περιοχής και ανέδειξε τη σημασία των δικών της προγραμμάτων εξερεύνησης φυσικού αερίου στα ανοικτά των ακτών της Κρήτης», τις διάφορες προτεινόμενες ηλεκτρικές διασυνδέσεις με Ισραήλ - Κύπρο και Αίγυπτο, την παραπέρα ανάπτυξη υποδομών ΑΠΕ, μεταξύ αυτών και των υπεράκτιων, ενώ οι ΗΠΑ «εξέφρασαν την ικανοποίησή» τους για τη συμμετοχή της Ελλάδας στην πρωτοβουλία «Green Shipping Challenge», για την «πράσινη» ναυτιλία, που σηματοδοτεί νέες θυσίες για τον λαό.

Παραπέρα, οι ΗΠΑ «επεσήμαναν την πρόοδο που έχει σημειωθεί από την 83η ΔΕΘ (σ.σ. επί ΣΥΡΙΖΑ), η οποία συνέβαλε στην ανάδειξη της Ελλάδας ως τεχνολογικού κόμβου και διευκόλυνε την αύξηση των αμερικανικών και διεθνών επενδύσεων στους τομείς της τεχνολογίας και των ΑΠΕ», ενώ οι δύο πλευρές «δεσμεύτηκαν εκ νέου για την προώθηση του τουρισμού, των επενδυτικών ευκαιριών, της τουριστικής εκπαίδευσης και των ανταλλαγών πληροφοριών».

Αναμφίβολα βέβαια το στοιχείο που ξεχώρισε στην επίσκεψη Μπλίνκεν, που έγινε αμέσως μετά την αντίστοιχη επίσκεψη στην Τουρκία, είναι η επιτάχυνση των επικίνδυνων «διευθετήσεων» στα Ελληνοτουρκικά, αξιοποιώντας και τη «διπλωματία των σεισμών», το δράμα του τουρκικού λαού και την αλληλεγγύη που δείχνει ο ελληνικός λαός για να επιταχύνουν ευρωατλαντικές «διευθετήσεις» και μπίζνες του κεφαλαίου.

Με τον Μπλίνκεν να δηλώνει βέβαιος ότι σε Ελλάδα και Τουρκία «υπάρχει ενδιαφέρον και πρόθεση και στις δύο χώρες να βρουν τρόπους επίλυσης μακροχρόνιων διαφορών» και να διαβεβαιώνει πως «οι ΗΠΑ με τη σειρά τους δεσμεύονται να κάνουν ό,τι μπορούν για να εκμεταλλευτούν αυτήν την ιστορική ευκαιρία για να ενισχύσουν τις σχέσεις μεταξύ δύο κρίσιμων συμμάχων, σε μια κομβική περιοχή σε μια κομβική στιγμή για το ΝΑΤΟ και τον κόσμο».

Επί της ουσίας μπήκε «αγκωνάρι» ώστε μετά τις εκλογές στις δύο χώρες να «τρέξει» με νέα ορμή η προσπάθεια που στο επίκεντρό της έχει τα σχέδια συνεκμετάλλευσης του ενεργειακού πλούτου, για την οποία τα κυβερνητικά στελέχη, όπως η Ντ. Μπακογιάννη, λένε πως «δεν είναι ταμπού».

Από την Τουρκία άλλωστε ο Μπλίνκεν τόνισε ότι «αν κάποιες από αυτές τις μακροχρόνιες διαφορές - για παράδειγμα τις θαλάσσιες διαφορές - μπορέσουν να λυθούν, τότε οι δυνατότητες θα είναι τεράστιες, ειδικά για την Τουρκία, γιατί η Τουρκία μπορεί να βρεθεί στην καρδιά μιας ροής Ενέργειας που θα διασχίζει όλη τη Μεσόγειο, όπως και το Αιγαίο, ειδικά την Ανατολική Μεσόγειο, από τη Βόρεια Αφρική μέχρι την Ευρώπη».

Στο ίδιο πνεύμα ήταν και οι επισημάνσεις Μπλίνκεν στην Ελλάδα («εάν οι διαφορές επιλυθούν, νομίζω ότι ανοίγει μια εποχή απίστευτων ευκαιριών ακόμη μεγαλύτερη από ό,τι βλέπουμε σήμερα»), αλλά και η εκκωφαντική σιωπή του για το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο όταν ρωτήθηκε σχετικά, επιβεβαιώνοντας πως οι «διευθετήσεις» δεν αποτελούν παράγοντα «ασφάλειας και σταθερότητας», όπως λένε οι ευρωατλαντικοί μύθοι.

«Τάλε κουάλε» και με τα όσα έλεγε η κυβέρνηση και φυσικά ο Μπλίνκεν, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε το κύμα αλληλεγγύης μετά τους φονικούς σεισμούς στην Τουρκία «να αξιοποιηθεί για να δημιουργηθεί μια νέα δυναμική στις ελληνοτουρκικές σχέσεις» και για να «τρέξουν» οι επικίνδυνες διευθετήσεις «με την προώθηση ενός ουσιαστικού διαλόγου στη βάση του Διεθνούς Δικαίου με ορίζοντα την προσφυγή στη Χάγη για υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ».

Ενώ αναγνωρίζοντας στον αμερικανικό παράγοντα ρόλο επιδιαιτητή και επιταχυντή των «διευθετήσεων» που σχεδιάζονται για την περιοχή, ο Αλ. Τσίπρας υποστήριξε ότι «οι ΗΠΑ έχουν κρίσιμο ρόλο να διαδραματίσουν ασκώντας πιέσεις στην Τουρκία για να προχωρήσει αυτός ο διάλογος με δύο σαφείς κόκκινες γραμμές». Ποιες είναι αυτές, κατά τον ΣΥΡΙΖΑ; Η... «εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας και το δικαίωμά της να προασπίζει την εδαφική ακεραιότητα των νησιών της με στρατιωτική παρουσία», μια ομολογία για το σε τι επικίνδυνα μονοπάτια έχει φτάσει το ιμπεριαλιστικό παζάρι για να «τρέξουν» οι «διευθετήσεις» με αμερικανοΝΑΤΟική σφραγίδα.