Την λένε Γεωργία και ζει στη Θεσσαλονίκη. Είναι από εκείνους που «έτυχε» να μην είναι εκείνη τη μέρα στα βαγόνια - παγίδες θανάτου, αφού η ίδια εργάζεται ως εργολαβική καθαρίστρια στα τρένα. Μάλιστα την περασμένη Κυριακή δούλευε στο επιβατικό τρένο που δυο μέρες μετά συγκρούστηκε, με τα δεκάδες θύματα.

Χθες η εργαζόμενη γυναίκα κατέθεσε λουλούδια στον χώρο του νέου σιδηροδρομικού σταθμού Θεσσαλονίκης, μαζί με την αντιπροσωπεία των σωματείων.

Συντετριμμένη, οργισμένη, με δάκρυα στα μάτια και τον λυγμό να εμποδίζει τις λέξεις της, η Γεωργία είπε στους δημοσιογράφους ότι η κατάσταση στα τρένα είναι ανεπίτρεπτη. Εχουν καθυστερήσεις επανειλημμένες σχεδόν κάθε μέρα. Ετσι, π.χ. στη βάρδια της Κυριακής, ενώ το τρένο έπρεπε να ξεκινήσει στις 10.15 μ.μ. από τον σταθμό της Λάρισας, έφυγε στις 11.05 μ.μ.

Δουλεύει σχεδόν δύο χρόνια στην καθαριότητα των τρένων μέσω της εταιρείας που έχει αναλάβει την εργολαβία καθαριότητας. «Οι σιδηρόδρομοι είναι σε χάλια κατάσταση. Δεν τους βάζουμε όλους στο ίδιο τσουβάλι, αλλά οι υψηλά ιστάμενοι, δεν τους νοιάζει τίποτα. Είναι τρομαχτικό αυτό που ζούμε. Να πληρώσουν όλοι όσοι γυρνούσαν το κεφάλι. Πήραν στον λαιμό τους ανθρώπινες ζωές», είπε.

Αναφερόμενη στις συνθήκες εργασίας που βιώνουν οι εργολαβικοί εργαζόμενοι, πρόσθεσε: «Οι συνθήκες εργασίας οι δικές μας είναι επίσης άθλιες, αγριότατες. Πετούσαμε από το ένα τρένο στο άλλο για να προλάβουμε. Στα "Intercity" δουλεύει μία καθαρίστρια, ενώ στα καινούργια, στα "Βέλη", έχουν βάλει δύο καθαρίστριες».