Μετά ακολούθησε η περίπτωση «Μπουμπλή» που ήταν από το... Αιγάλεω, αλλά στην πορεία προέκυψε ότι λεγόταν Ρότσα και καταγόταν από την Αργεντινή...

Αργότερα ακολούθησε η «υπόθεση Κιάπε». Χαμός για την (τότε) «παράγκα»! Δυο δημοσιογράφοι ανέλαβαν και έφεραν σε πέρας ένα ρεπορτάζ με σημαντικές αποκαλύψεις για το «στημένο πρωτάθλημα». Το ρεπορτάζ έβγαλε «λαβράκι». Το ρεπορτάζ δεν παίχτηκε ποτέ. «Κόπηκε» από την κρατική τηλεόραση... Μηδέν εις το πηλίκον.

Ακολούθησαν κι άλλες υποθέσεις. Οπως η «υπόθεση Μπαλή», στο ματς ΑΕΚ - Ολυμπιακού, στα τέλη της δεκαετίας του '80. Οι «αδικημένοι» μιλούσαν για «στήσιμο» της ομάδας τους, αλλά δεν προσήλθαν καν στο δικαστήριο για να υποστηρίξουν τις θέσεις τους! Ηταν η εποχή Κοσκωτά...

***

Φτάσαμε στο σήμερα. Ο αρμόδιος υπουργός (Φλωρίδης) ομολογεί ότι υπάρχει«στημένο πρωτάθλημα»! Κι όμως το κράτος συνεχίζει να παρέχει τα γήπεδά του για να διεξάγεται το «στημένο πρωτάθλημα», κι όμως το κράτος συνεχίζει να επιχορηγεί με κρατικά λεφτά τους εμπλεκόμενους στο «στημένο πρωτάθλημα»... Η «αδιάφθορη» κυβέρνηση το παίζει... ταπεινός πλην τίμιος (!) «διαιτητής».

Πρώτον: Ιδού πoιο είναι το «επαγγελματικό» ποδόσφαιρό τους. Ουδεμία σχέση έχει με τον αθλητισμό ως κοινωνικό αγαθό και δικαίωμα. Οσο πιο επαγγελματικό, τόσο πιο επαγγελματικό και το παρασκήνιό του.

Δεύτερον: Αν θέλεις να αναπαλαιώσεις την «παράγκα» καλό είναι να κατεδαφίσεις την προηγούμενη...

Τρίτον: Οι ελέγχοντες το ποδόσφαιρο, που είναι οι ίδιοι που ελέγχουν την πολιτική και οικονομική εξουσία, που είναι οι ίδιοι που έχουν πρόσβαση στις «μυστικές» και φανερές δραστηριότητες του κράτους και του παρακράτους, έχουν αλώσει την «παράγκα», γενικώς...

Και εδώ μιλάμε πια για τη δική μας «παράγκα». Που έχει στηθεί από την αγάπη όσων λατρεύουν το ποδόσφαιρο. Και που σημαίνει ότι για το ποδόσφαιρο, ειδικώς, όσοι το αγαπούν, μια επιλογή έχουν. Να σταθούν απέναντι σε όλους αυτούς και να ενωθούν πίσω από το σύνθημα: «Οξω ρε απ' την παράγκα»!