Μια ματιά στα προαπαιτούμενα των δόσεων μέχρι τώρα δείχνει ότι εμβληματικές αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη το κεφάλαιο προωθούνται ή επιταχύνονται με «μοχλό» το Ταμείο Ανάκαμψης και δεσμεύουν την οποιαδήποτε επόμενη κυβέρνηση. Μέσα από αυτό το πρίσμα πρέπει να δει κανείς και τις προεκλογικές εξαγγελίες τους, που στηρίζονται στο Ταμείο Ανάκαμψης και στα άλλα μνημόνια διαρκείας της ΕΕ.

Δεν είναι τυχαίο, για παράδειγμα, ότι οι δεσμεύσεις τους στο κεφάλαιο περιγράφονται μέχρι και την τελευταία συλλαβή στα προαπαιτούμενα του Ταμείου Ανάκαμψης, ενώ όσα υπόσχονται στον λαό στο «παρά πέντε» της κάλπης είναι γενικολογίες, εξαγγελίες περί διαγραμμάτων σε ορίζοντα τετραετίας και αν, και βέβαια πάντα «κοστολογημένα», με κριτήριο τη «δημοσιονομική σταθερότητα» και τις «αντοχές της οικονομίας».

Γι' αυτό προσπαθούν και προεκλογικά να κρύψουν, κάτω από συνθήματα όπως «ανάπτυξη για όλους» και «δίκαιη ανάπτυξη», ότι το Ταμείο Ανάκαμψης είναι ένα καραμπινάτο υπερμνημόνιο, όπου τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα και οι ανάγκες όχι μόνο δεν χωράνε, αλλά είναι και προαπαιτούμενο η διαρκής συντριβή τους, για να πιάνονται τα ορόσημα της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Γι' αυτό, το πραγματικό δίλημμα των εκλογών δεν είναι ποια κυβέρνηση θα συνεχίσει να τσακίζει τον λαό από την επόμενη μέρα, με το κοινό αντιλαϊκό πρόγραμμά τους που είναι από τα πριν γνωστό, αλλά πόσο πιο δυνατός θα είναι ο λαός, με ένα πιο ισχυρό ΚΚΕ στο πλευρό του να αντιπαλέψει τη βάρβαρη πολιτική που περιγράφεται με λεπτομέρειες στο υπερμνημόνιο του Ταμείου Ανάκαμψης, να κρατήσει ανοιχτό τον δρόμο προοπτικής, στην πάλη για τις σύγχρονες ανάγκες του.