Πριν από δύο μήνες, όταν δύο αμερικανικές τράπεζες κατέρρεαν και η κυβέρνηση των ΗΠΑ έσπευδε να «μπουκώσει» με δεκάδες δισ. ρευστότητας άλλες τράπεζες που «δέχονταν πιέσεις», αξιωματούχοι σε ΗΠΑ και Ευρώπη καθησύχαζαν για την «ανθεκτικότητα του τραπεζικού συστήματος», για τα «μαθήματα» από την κρίση του 2007 - 2008... Μία βδομάδα μετά έσκασε η κατάρρευση του τραπεζικού κολοσσού Credit Suisse, της δεύτερης μεγαλύτερης τράπεζας της Ελβετίας, που τελικά συγχωνεύτηκε άρον - άρον, και με κρατικές εγγυήσεις, με την UBS. Και τότε, όμως, τα αστικά επιτελεία καθησύχαζαν ότι η Credit Suisse ήταν μια «εξαίρεση», ένα αποτέλεσμα «κακοδιαχείρισης». Πριν λίγες μέρες έσκασε και τρίτο «κανόνι» στις ΗΠΑ, με την κατάρρευση της First Republic Bank (η δεύτερη μεγαλύτερη τραπεζική πτώχευση στην Ιστορία των ΗΠΑ με βάση το ύψος του ενεργητικού). Παρά τις «ενέσεις» δεκάδων δισ. δολαρίων από τον Μάρτη και μετά, η μετοχή της συνέχισε να κατρακυλά, φτάνοντας τελικά στην εξαγορά της από την JP Morgan, με κρατική παρέμβαση. Και την ώρα που η επικεφαλής του ΔΝΤ, Κρ. Γκεοργκίεβα, δήλωνε ότι οι μεγάλες αυξήσεις των επιτοκίων των κεντρικών τραπεζών «έφεραν στην επιφάνεια τα τρωτά σημεία του χρηματοπιστωτικού τομέα», προειδοποιώντας για «τα σοκ που θα έρθουν», η ΕΚΤ και η FED των ΗΠΑ ανακοίνωναν νέες αυξήσεις επιτοκίων, για την αντιμετώπιση του πληθωρισμού, που παραμένει πολύ υψηλός. Τα αδιέξοδα του σάπιου συστήματος προβάλλουν με κάθε αφορμή, όπως και το ενδεχόμενο μιας νέας καπιταλιστικής κρίσης. Και αν αυτοί ετοιμάζονται να διαχειριστούν «τα σοκ που θα έρθουν» σε βάρος του, ο λαός πρέπει να ετοιμάζεται για να τους κάνει τον βίο αβίωτο, για να μην πληρώσει ξανά αυτός τα σπασμένα.