Με ένα τζαζ δρομολόγιο από την Terry και την εξαιρετική μπάντα της ξεκίνησε το πρόγραμμα του Σαββάτου στη Φοιτητική Σκηνή του Φεστιβάλ. Η Terry παρέσυρε το κοινό που απόλαυσε τόσο τις πρωτότυπες μελωδίες, όσο και τη σαγηνευτική φωνή της, ενώ η ίδια έστειλε «αγωνιστικούς χαιρετισμούς σε όλους», ευχαρίστησε την ΚΝΕ για την πρόσκληση και δήλωσε πολύ συγκινημένη, καθώς, όπως είπε, μια από τις πρώτες συναυλίες της ήταν σε προφεστιβαλική εκδήλωση.

Με μια ενδιαφέρουσα μείξη ροκ, έντεχνου με ακουστικά όργανα, χιπ χοπ στοιχείων, δυνατό beat και πανκ επιρροές οι «Φέρ' το Φόκο» «σαλπάρισαν» στη συνέχεια μαζί με το κοινό, παίζοντας τόσο δικά τους κομμάτια, όπως το «Σαλπάρισμα» και ο «Αρχοντας», αλλά και διασκευές, όπως το «Συχνάζεις στο μικρό καφέ». «Ηρθαμε με τη βαπόρα από την Κρήτη», είπαν, ευχαριστώντας τους διοργανωτές και ιδιαίτερα τα παιδιά που στήνουν το Φεστιβάλ και τρέχουν τρεις μέρες για να είναι όλα τέλεια, ενώ ευχήθηκαν «άντε στα 50, άντε και στα 100 Φεστιβάλ».

Η σκυτάλη πέρασε στη συνέχεια στον Φοίβο Δεληβοριά, που ξεσήκωσε και φέτος τους χιλιάδες του κοινού, με τη ζεστή φωνή του, τους ιδιαίτερους στίχους και τις υπέροχες μελωδίες του. «Χαμός γίνεται σήμερα εδώ. Ευχαριστώ πάρα πολύ το Φεστιβάλ της ΚΝΕ για την τιμητική πρόσκληση. Το Φεστιβάλ είναι έναν χρόνο μικρότερο από μένα και το αισθάνομαι σαν το μικρό μου αδελφάκι», είπε ο Φοίβος και ξεκίνησε τη συναυλία του!

«Μπάσταρδος γιος», «Μπόσα νόβα του Ησαΐα», «Μόνο ψέματα», «Κάποια παιδάκια», το ένα τραγούδι διαδέχεται το άλλο. Οι χιλιάδες κόσμου τραγουδούν μαζί του... «Ελεφαντάκι», «Χάλια», «Το περίπτερο»... Οι μοναδικές στιγμές που ο Φοίβος προσφέρει στις συναυλίες του συνεχίστηκαν με «Υβρεοπομπή», «Αγρια ορχιδέα», «Καθρέφτης», «Αυτή που περνάει», «Θέλω να σε ξεπεράσω», «Εκείνη», «Κική»... και χιλιάδες χόρεψαν, τραγούδησαν και συγκινήθηκαν με τα τραγούδια του.

Η αυλαία στη Φοιτητική Σκηνή έπεσε με ατόφιο χιπ χοπ με γρήγορο και καυστικό στίχο από τον Εισβολέα, που έκανε χαμό μαζί με την Ανδριάνα Αχιτζάνοβα με την εξαιρετική φωνή της και τη δυναμική παρουσία της. Το κοινό σε κάθε ευκαιρία συμμετείχε τραγουδώντας τις ρίμες του Λιάκου, που ζητούσε συνεχώς... τη συνεισφορά των από κάτω. Στίχοι καταγγελίας της κρατικής καταστολής και της κοινωνικής αδικίας και διασκευές από διαχρονικά ρεμπέτικα σε σύγχρονη μορφή, συνέθεταν μια μοναδική παράσταση με το κοινό να «ανοίγει φτερά». Ειδικά με αγαπημένα κομμάτια όπως «Εχω το θέμα μου», «Οπα λαλα», «Δικτύωση» και «Μπανιστηρτζού», η Σκηνή κόντεψε να ισοπεδωθεί!

Η δεύτερη εμφάνιση του Εισβολέα και της μπάντας του στις κεντρικές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ ξεπέρασε ακόμα και το περσινό ντεμπούτο, δείχνοντας ότι ο χώρος τού πάει γάντι! Η συναυλία έκλεισε με αφιέρωση του «Πέφτω και σηκώνομαι» στον λαό που μετράει συνεχώς τελευταία «εθνικά πένθη».