Την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα Συμβουλευτικά Κέντρα για την προστασία των γυναικών από τη βία, ειδικά στην περιοχή της Αττικής, φέρνει στην επικαιρότητα το ΚΚΕ με Ερώτηση που καταθέτει προς την υπουργό Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας.

Με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, στις 25 Νοέμβρη, οι βουλευτές του Κόμματος αναδεικνύουν την ανάγκη για υποδομές και υπηρεσίες πρόληψης, ολόπλευρης στήριξης και προστασίας των γυναικών από την πολύμορφη βία που υφίστανται στην οικογένεια, στον χώρο εργασίας και Εκπαίδευσης, σε κάθε πλευρά της κοινωνικής ζωής.

Οπως διαπιστώνουν, «με ευθύνη της σημερινής κυβέρνησης, όπως και των προηγούμενων κυβερνήσεων, το υφιστάμενο δίκτυο δομών για την πρόληψη και την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών (Συμβουλευτικά Κέντρα, Ξενώνες, γραμμή SOS) είναι πίσω από τις αυξανόμενες ανάγκες». Ετσι, «σε όλη την Αττική λειτουργούν μόλις 10 Συμβουλευτικά Κέντρα σε 8 από τους 66 δήμους της».

Τα προβλήματα δεν σταματούν στον αριθμό των δομών που για όλο το Λεκανοπέδιο μετριούνται στα δάχτυλα των χεριών: Η χρηματοδότηση και λειτουργία των Συμβουλευτικών Κέντρων, όπως συνολικά του δικτύου δομών, «εξαρτάται από ευρωπαϊκά προγράμματα με "ημερομηνία λήξης", πηγαίνοντας από παράταση σε παράταση». Η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων«δουλεύει με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, κάποιοι ακόμα και μία δεκαετία, στερούμενοι μια σειρά από δικαιώματα που ισχύουν για τον υπόλοιπο δημόσιο τομέα. Γιατί οι αναγκαίες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού όλων των ειδικοτήτων δεν είναι "επιλέξιμη" δαπάνη, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ».

Το αποτέλεσμα είναι, «παρά τις προσπάθειες, την προσφορά των εργαζομένων στα Συμβουλευτικά Κέντρα», κάθε γυναίκα που προσπαθεί να απεγκλωβιστεί από μια βίαιη, παθογόνα οικογενειακή ή διαπροσωπική σχέση να αντιμετωπίζει πολλά εμπόδια. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η εργασιακή ανασφάλεια, δυσκολία που «επισημαίνεται κι από τις αντίστοιχες εκθέσεις που δημοσιοποιεί η αρμόδια Γενική Γραμματεία», όπως αναφέρει το κείμενο της Ερώτησης. «Αντί να εξασφαλιστεί το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία, με αξιοπρεπές εισόδημα, παρουσιάζεται ως "λύση" η ένταξή τους στα διάφορα ολιγόμηνα και κακοπληρωμένα προγράμματα κατάρτισης, καλύπτοντας μόνο ένα ποσοστό των άνεργων γυναικών που απευθύνονται στα Συμβουλευτικά Κέντρα. Ετσι, παραμένουν οι οικονομικοί, κοινωνικοί παράγοντες που μπορεί να τις οδηγήσουν ξανά στο κακοποιητικό περιβάλλον», τονίζουν οι βουλευτές του ΚΚΕ.

Παράλληλα, η γυναίκα που αποφασίζει να προχωρήσει στην καταγγελία και σε άλλες νομικές ενέργειες κατά του δράστη, «ουσιαστικά στερείται δωρεάν νομικής στήριξης με κρατική ευθύνη. Ο ρόλος του νομικού συμβούλου του Συμβουλευτικού Κέντρου εξαντλείται στην παροχή νομικών συμβουλών, ενώ η γυναίκα αναγκάζεται να επιβαρυνθεί το κόστος των πολυδάπανων και μακροχρόνιων νομικών διαδικασιών». «Χρειάζεται να εξασφαλίζεται απρόσκοπτα η δωρεάν ουσιαστική νομική συνδρομή, με έγκαιρη αποζημίωση του δικηγόρου για τα δικαστικά έξοδα και τις εν γένει δαπάνες που απαιτούνται για κάθε απαιτούμενη νομική ενέργεια και όχι μόνο για τα δικαστήρια, με ευθύνη του κράτους, χωρίς εμπλοκή ΜΚΟ», υπογραμμίζουν οι βουλευτές του ΚΚΕ. Τέλος, επισημαίνουν τις ελλείψεις «στη δωρεάν ψυχολογική στήριξη των γυναικών, για όσο χρόνο χρειάζονται, κάτω και από την έλλειψη δημόσιου και δωρεάν κέντρου για τη θεραπεία του τραύματος».

«Οι ελλείψεις σε δομές και προσωπικό καθιστούν τελικά "κενό γράμμα" τα αναγκαία ενημερωτικά προγράμματα για την πρόληψη της βίας κατά των γυναικών, που καλούνται να υλοποιήσουν τα Συμβουλευτικά Κέντρα, κυρίως σε χώρους νεολαίας. Την ίδια στιγμή, τόσο η κακοποιημένη γυναίκα με τα παιδιά της, όσο και οι εργαζόμενες/οι των Συμβουλευτικών Κέντρων έχουν να αντιμετωπίσουν μια πολυδαίδαλη, πολύμηνη διαδικασία για την εξασφάλιση μιας θέσης σε έναν από τους 3 ξενώνες που λειτουργούν σε ολόκληρη την Αττική, ακόμα και αν είναι επείγον να απομακρυνθεί για την ασφάλειά της».

«Οι ανάγκες για ολόπλευρη οικονομική, ψυχολογική, νομική στήριξη των γυναικών, που έχουν υποστεί βία, δεν μπορούν να υπολογίζονται με κριτήριο το "κόστος" για το κράτος, με βάση τους αντιλαϊκούς δημοσιονομικούς στόχους. Ούτε μπορεί να επαφίεται η ολόπλευρη προστασία των κακοποιημένων γυναικών και των παιδιών τους σε ΜΚΟ, που παίρνουν το μεγαλύτερο μερίδιο της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης, υποκαθιστώντας έτσι την κρατική ευθύνη. Το κύριο είναι να εξασφαλιστεί το δικαίωμα κάθε γυναίκας στη μόνιμη και σταθερή εργασία, με αξιοπρεπές εισόδημα, ως βασική προϋπόθεση για να ζει χειραφετημένη οικονομικά, κοινωνικά», καταλήγει η Ερώτηση.

Στο παραπάνω φόντο, το ΚΚΕ ζητά από την κυβέρνηση και το αρμόδιο υπουργείο: Τη δημιουργία νέων Συμβουλευτικών Κέντρων, όπως και ξενώνων φιλοξενίας, με εξασφάλιση γενναίας κρατικής χρηματοδότησης για την απρόσκοπτη λειτουργία όλου του δικτύου δομών για την πρόληψη και την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών. Μαζικές προσλήψεις και μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων, ώστε να στελεχωθούν οι δομές με το αναγκαίο προσωπικό όλων των ειδικοτήτων (ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, κοινωνιολόγοι, νομικοί, διοικητικό προσωπικό, προσωπικό καθαριότητας, φύλαξης κ.λπ.). Εξασφάλιση δωρεάν ψυχολογικής και νομικής στήριξης κάθε γυναίκας που έχει υποστεί βία στην οικογένεια ή στη συντροφική σχέση, μαζί με την παροχή έκτακτου επιδόματος στο ύψος του κατώτατου μισθού για όσο διάστημα δεν εργάζεται.