Την Πέμπτη η αντιπροσωπεία του ΚΚΕ συναντήθηκε επίσης με τον Ουλίσες Γκιλάρτε ντε Νασιμιέντο, γγ της Συνομοσπονδίας Εργαζομένων της Κούβας (CTC) και μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚ Κούβας.

Στη συνάντηση η οποία πραγματοποιήθηκε στην έδρα της Συνομοσπονδίας, υπογραμμίστηκε η στενή σχέση των κομμουνιστών συνδικαλιστών στις δύο χώρες και η στενή συνεργασία ανάμεσα στην CTC και το ΠΑΜΕ, διμερώς και στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (ΠΣΟ).

Ο Ουλίσες Γκιλάρτε ντε Νασιμιέντο έδωσε μια σειρά στοιχεία για την CTC, επισημαίνοντας ότι ιδρύθηκε το 1939, δηλαδή 20 χρόνια πριν από τον θρίαμβο της Κουβανικής Επανάστασης, αποτελώντας τον καρπό μεγάλων αγώνων των εργαζομένων ενάντια στα δικτατορικά καθεστώτα εκείνης της περιόδου. Διατηρώντας ψηλά όλα αυτά τα χρόνια τα λάβαρα της ταξικής πάλης, όπως τόνισε, σήμερα έχει μέλη 4,5 εκατομμύρια εργαζόμενους, ενώ αντιπροσωπεύεται στα ανώτατα κλιμάκια του ΚΚ Κούβας, στο Συμβούλιο του Κράτους, στο Υπουργικό Συμβούλιο και στην Εθνοσυνέλευση της Λαϊκής Εξουσίας.

Αποστολή της, υπογράμμισε, είναι η διαρκής υπεράσπιση των δικαιωμάτων και των κατακτήσεων των εργαζομένων μέσα από την Επανάσταση, καθώς και η κινητοποίηση εργαζομένων για την εξασφάλιση του αναγκαίου κοινωνικού πλούτου για την ευημερία της χώρας, ενώ επισήμανε ακόμα ότι το 65% των στελεχών της είναι γυναίκες.

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στις πολύμορφες επιπτώσεις από την ιμπεριαλιστική επίθεση ενάντια στην Κούβα, με τον αποκλεισμό και τα άλλα μέτρα από τις ΗΠΑ, εστιάζοντας μεταξύ άλλων στις επιπτώσεις στην παραγωγή από την έλλειψη εισαγόμενων πρώτων υλών σε μια σειρά κλάδους, στις σημαντικές πληθωριστικές πιέσεις που οδηγούν σε μείωση της αγοραστικής δύναμης των μισθών, των συντάξεων κ.ο.κ.

Το συνδικαλιστικό κίνημα της Κούβας, τόνισε, παλεύει για να δυναμώνει η κινητοποίηση των εργαζομένων της χώρας για την εξεύρεση λύσεων, στην οργάνωση της παραγωγής, στην αύξηση της παραγωγής προϊόντων που έχει ανάγκη ο λαός.

Επισήμανε ακόμη τις επιπτώσεις των παραπάνω, σε συνδυασμό με τη μιντιακή καμπάνια παραπληροφόρησης και διαστρέβλωσης από τις ΗΠΑ, που παρουσιάζει την Κούβα ως μια χώρα που δήθεν δεν μπορεί να δώσει λύσεις, προβάλλοντας ταυτόχρονα μια ψεύτικη βιτρίνα του καπιταλισμού. Οπως τόνισε, τα παραπάνω έχουν επιπτώσεις στον ιδεολογικό τομέα, ενώ επιδρούν και σε νέους που φεύγουν από τη χώρα.

Σε αυτό το φόντο, η Συνομοσπονδία δίνει και τη μάχη των ιδεών, ιδιαίτερα στη νεολαία, προωθώντας την ανάπτυξη ταξικής συνείδησης.

Ο γγ της CTC παρουσίασε επίσης μια σειρά στοιχεία σε σχέση με τη διάρθρωση της οικονομίας και του εργατικού δυναμικού στην Κούβα. Επισήμανε ότι βασικός παράγοντας είναι η κρατική σοσιαλιστική επιχείρηση, η κοινωνική ιδιοκτησία που κυριαρχεί στα βασικά μέσα παραγωγής, η οποία συμπληρώνεται, όπως ανέφερε, από τις ιδιωτικές, μη κρατικές μορφές διαχείρισης. Σημείωσε ότι υπάρχουν περίπου 11 χιλιάδες μικρές και μεσαίες μη κρατικές επιχειρήσεις, ενώ σε αυτόν τον ιδιωτικό τομέα απασχολείται το 14% του συνόλου των απασχολούμενων στην οικονομία της χώρας.

Αναγνωρίζουμε, πρόσθεσε, πως αυτό σηματοδοτεί και ενδεχόμενους κινδύνους, με την παρέμβαση του ιμπεριαλισμού να επιχειρηθεί να δημιουργηθεί μία οικονομική δύναμη που να έχει φιλοδοξίες και πολιτικής έκφρασης.

Σε αυτό το πλαίσιο, η CTC θέτει ως προτεραιότητα τη συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα και τη συνεχή παρέμβαση σε αυτούς τους χώρους, ανταλλάσσοντας πείρα και με άλλες χώρες, καπιταλιστικές, για τη δουλειά σε αυτόν τον τομέα.

Υπογράμμισε ωστόσο ότι η Κούβα παραμένει ένας προμαχώνας που δεν πρόκειται να παραδοθεί και να πέσει εύκολα, παρά τις δυσκολίες, με βαθιά συνείδηση ότι η ταξική πάλη βαθαίνει και πως όσοι υπέστειλαν τη σημαία αυτής της πάλης, σήμερα υποφέρουν κάτω από τον ζυγό του καπιταλισμού.

Κλείνοντας εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του στο ΚΚΕ για τη σταθερή και πολύμορφη υποστήριξη της Κουβανικής Επανάστασης.

Ο Δημήτρης Κουτσούμπας ευχαρίστησε με τη σειρά του για την υποδοχή και την αναλυτική ενημέρωση, τονίζοντας ότι το ΚΚΕ συνεχίζει σταθερά στον δρόμο της αλληλεγγύης, της συμπαράστασης στον λαό της Κούβας, στον δύσκολο αγώνα που δίνει στις σύγχρονες συνθήκες, για την ανάπτυξη του τόπου του, για τη διατήρηση του κοινωνικού συστήματός του και στην πάλη για την ειρήνη, για την πρόοδο και την ευημερία των λαών.

Εχουμε πλήρη συνείδηση, τόνισε, ότι μέσα στις αρνητικές διεθνείς συνθήκες, ο ευρωατλαντικός ιμπεριαλισμός, οι ΗΠΑ και η ΕΕ εντείνουν πολύμορφα την επίθεση στην Κούβα. Συνδυάζοντας την οικονομική ασφυξία που προσπαθούν να επιβάλλουν οι ΗΠΑ με την επίθεση σε πολιτικό και ιδεολογικό - προπαγανδιστικό επίπεδο, στόχο έχουν να πλήξουν τη σοσιαλιστική εξουσία στην Κούβα, να δημιουργήσουν προβλήματα για να γονατίσουν τον λαό της, να καλλιεργήσουν την αμφισβήτηση για τη σοσιαλιστική επανάσταση, προσπάθεια που αντιπαλεύουν ο λαός και το ΚΚ Κούβας.

Στις συνθήκες της Ελλάδας, πρόσθεσε, συνθήκες εντελώς διαφορετικές, έχουμε καπιταλιστική ανάπτυξη για τους λίγους, έχουμε τις αντιλαϊκές διεθνείς δεσμεύσεις σε ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ που ακολουθούν πιστά όλες οι κυβερνήσεις, ενώ ο λαός υποφέρει από τον πληθωρισμό και την ακρίβεια, από τη μεγάλη μείωση του μέσου πραγματικού μισθού, ζει στην πραγματικότητα μια νέα κρίση χωρίς να είμαστε για την ώρα σε φάση καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης.

Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στα τεράστια έξοδα για τις πολεμικές δαπάνες του ΝΑΤΟ, για την αποστολή όπλων στο καθεστώς Ζελένσκι, για την αποστολή φρεγάτας στην Ερυθρά Θάλασσα κ.ο.κ., αναφέρθηκε στις πολλαπλές αντιλαϊκές συνέπειες της πολιτικής της «πράσινης μετάβασης» στην Ενέργεια, η οποία υπηρετεί τα κέρδη μεγάλων καπιταλιστικών μονοπωλίων, επισημαίνοντας μεταξύ άλλων την εκτόξευση της τιμής του ρεύματος, τη μετακύλιση του αυξημένου κόστους στο κόστος παραγωγής των αγροτικών προϊόντων κ.ά.

Η παγκόσμια εργατική τάξη, τόνισε, έχει κοινά προβλήματα και κοινά συμφέροντα. Ασχετα αν κάθε ΚΚ, κάθε συνδικαλιστικό κίνημα δρα σε διαφορετικές συνθήκες σε κάθε χώρα, στο επίκεντρο μπαίνει η ενίσχυση της αλληλεγγύης, η πάλη για την ειρήνη, για τη φιλία και τη συνεργασία των λαών.

Καταλήγοντας τόνισε ότι το ΚΚΕ θα συνεχίσει να βρίσκεται σταθερά στο πλευρό του λαού της Κούβας και της ηγεσίας του, στην πάλη που για δεκαετίες αποτελεί έναν φάρο για τους εργαζόμενους και τους λαούς που αγωνίζονται για να ανατείλει ο ήλιος.