INTIME NEWS

Μάλιστα, υπενθύμισε ότι τον περασμένο χειμώνα αγρότες από όλη την Ευρώπη είχαν ξεσηκωθεί ενάντια στην Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) της ΕΕ και για τρόφιμα ποιοτικά και σε προσιτές τιμές, προχωρώντας σε μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις που «έφτασαν στον Πύργο του Αϊφελ» και «κύκλωσαν το Ευρωκοινοβούλιο», ενώ εδώ στην Ελλάδα, το Σύνταγμα είχε «βουλιάξει» από αγρότες με τα τρακτέρ τους και με τους εργάτες και τον λαό στο πλάι τους.

Ανέδειξε την εμφανή παρέμβαση των λόμπι και των συμφερόντων που εξυπηρετούν, καθώς, όπως εξήγησε, το τελικό κείμενο είναι μια συρραφή από «πολλές φορές και αντικρουόμενες απόψεις», που «όμως έχουν έναν κεντρικό άξονα: Την προώθηση και την κερδοφορία των ευρωενωσιακών μονοπωλίων στον διεθνή ανταγωνισμό».

Σχετικά με τους στόχους της έκθεσης επισήμανε ότι οι προτάσεις περί τραπεζών τροφίμων και ΜΚΟ που δίνουν τρόφιμα σε φτωχούς, παρατηρητηρίου κόστους και λύσεων από την αγορά δεν αποσκοπούν στην ικανοποίηση των διευρυμένων κοινωνικών αναγκών για επαρκή και ποιοτικά τρόφιμα και στη μείωση του δυσβάσταχτου κόστους παραγωγής για βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφους.

Για τις συνεχείς αναφορές της έκθεσης στον ανταγωνισμό η Δ. Μανωλάκου σημείωσε ότι «είναι το κριτήριο για τις αλλαγές στις διατροφικές αλλαγές», προσθέτοντας πως το χτύπημα που προωθείται στην κτηνοτροφία δεν σχετίζεται με την προστασία του περιβάλλοντος και την υγεία του λαού, αλλά «με τον ανταγωνισμό των ομίλων και ποιος θα πάρει μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα από τα κέρδη», του ανταγωνισμού, δηλαδή, ανάμεσα στα μονοπώλια των «παραδοσιακών» κλάδων και της «πράσινης μετάβασης».

Τόνισε ότι στην έκθεση είναι εμφανείς τόσο οι ανησυχίες της ΕΕ από τις εξελίξεις στους πολέμους που μαίνονται, όσο και οι αντιθέσεις, ενώ είναι ορατή μια νέα κρίση, με αποτέλεσμα να προτείνονται η δημιουργία στρατηγικών αποθεμάτων και ο περιορισμός των υπερβολικών εξαρτήσεων από ορισμένες εισροές.

Ειδική αναφορά έκανε και στο υπαρκτό πρόβλημα της εγκατάλειψης της αγροτικής γης και στην ΕΕ συνολικά και ιδιαίτερα στην Ελλάδα, παρουσιάζοντας απέναντι στα ευρωενωσιακά και κυβερνητικά ευχολόγια περί στήριξης των νέων αγροτών τις δύσκολες συνθήκες ζωής που βιώνουν στην ύπαιθρο εξαιτίας της υποβάθμισης της Παιδείας και της Υγείας, του χαμηλού αγροτικού εισοδήματος και της φοροληστείας. «Παρά τα προγράμματα των νέων αγροτών, λίγοι είναι οι νέοι που θα μείνουν στην αγροτική περιοχή», ανέφερε χαρακτηριστικά και υπογράμμισε ότι «για να βελτιωθεί η παραγωγικότητα χρειάζεται άλλος σχεδιασμός».

Διευκρίνισε ότι οι μικρομεσαίοι αγρότες δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από οποιεσδήποτε ενισχύσεις, γιατί αυτές δεν ανακόπτουν την επιδείνωση του κόστους παραγωγής και των όρων ζωής τους, ούτε θα ανατρέψουν την προοπτική εκτόπισής τους από την παραγωγή τους και από τη γη τους.

Καταλήγοντας, εξήγησε ότι οι βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφοι καλούνται να επιλέξουν αν θα ακολουθήσουν τον δρόμο του καπιταλισμού, όπου επιδεινώνεται η δυνατότητα παραμονής στην αγροτική παραγωγή, οι όροι γίνονται όλο και πιο δυσμενείς και η προοπτική είναι η καταστροφή τους εξαιτίας του ανταγωνισμού των μονοπωλιακών ομίλων και της συγκεντροποίησης σε καπιταλιστικές αγροτικές εκμεταλλεύσεις, ή τον δρόμο του σοσιαλισμού, της κοινωνικής ιδιοκτησίας, του επιστημονικού κεντρικού σχεδιασμού της παραγωγής, της συνεταιριστικής αγροτικής παραγωγής που θα συνδέεται με την κοινωνικοποιημένη βιομηχανία, το κρατικό εμπόριο, θα υπάρχουν τιμές, υποδομές, προστασία από φυσικά φαινόμενα σε όφελος των αγροτών και του λαού και ανθρώπινη ζωή και ασφάλεια. Οι αγρότες «τότε πραγματικά θα έχουν κίνητρο να μείνουν στον τόπο τους», δήλωσε εμφατικά στο τέλος.